#doceniać

[stay-alive-again]

Świat to piękne miejsce, zapamiętaj tylko tyle, Bo chociaż ludzie czasem działają jak debile, To przecież tylko chwilę mamy, żeby docenić, Że w ogóle jesteśmy na tej bardzo dziwnej Ziemi.

"Stan wyjątkowy" Grupa Operacyjna

[milionwnecie]

Dieta bogata w błonnik - korzyści dla zdrowia i jak ją łatwo wprowadzić

Coraz więcej osób zaczyna doceniać rolę błonnika w swojej diecie i jego wpływ na zdrowie. Dieta bogata w błonnik może przynieść wiele korzyści, w tym poprawę funkcjonowania układu trawiennego, regulację poziomu cukru we krwi, zmniejszenie ryzyka chorób serca oraz utrzymanie zdrowej wagi. W tym artykule dowiesz się więcej o korzyściach związanych z dietą bogatą w błonnik oraz jak łatwo wprowadzić…

[harmony-and-peace]

„Toksyczne relacje nauczą Cię szacunku do samego siebie, problemowi ludzie nauczą Cię stawiania granic, stres nauczy Cię jak dostosowywać się do sytuacji, utrata nauczy Cię doceniać wartość, porażka nauczy Cię próbować dalej. Wszystko zależy od Twojego nastawienia”

- autor nieznany

[mrwickk]

Doszedłem do punktu w życiu, w którym nauczyłem się dostrzegać siebie w rzeczach, które fizycznie mnie nie przypominają. Potrafię spojrzeć wstecz i rozpoznać osobę, którą byłem, a jednocześnie zaakceptować tę, którą jestem teraz – bez gonienia za kimś, kim wydaje mi się, że powinienem być. Nie chcę naśladować niczyjej drogi; chcę odnaleźć sens w tych częściach siebie, które są prawdziwe, ukształtowane przez moją własną historię, moje własne blizny i miłość, która mnie uformowała.Życie, z całym swoim nieustępliwym pędem, wciągnęło mnie w wersję realizmu, na którą się nie pisałem. A jednak w jakiś sposób żałoba po osobie, którą wydawało mi się, że powinienem być, zanikła. Dziś potrafię doceniać piękne rzeczy z dystansu. Nie muszę już ich ucieleśniać, sprawiać, by stały się moje.Zamiast tego pozwalam im po prostu istnieć, podziwiając je bez potrzeby ich pochłaniania. Pamięć stała się dla mnie czymś świętym. Nie ma już takiego znaczenia, co ludzie myślą o mnie w danym momencie, twarzą w twarz. Ważniejsze jest to, jak mnie zapamiętają, gdy mnie nie będzie; gdzie odnajdą mnie w swoim życiu, gdy opuszczę pokój.Czy pomyślą o mnie w złotym świetle zachodu słońca?W śliskim połysku mokrej kafelkowej podłogi?A może w sposobie, w jaki płatki kwiatów gromadzą się na szklanym dachu zaparkowanego samochodu?Taki ślad chciałbym po sobie zostawić – fragmenty uczuć, barw i faktur rozsiane w czyjejś pamięci.Gdy stajesz twarzą w twarz z nieuchronnością własnej śmiertelności, z wolnym rozpadem, którego nie możesz zatrzymać, zaczynasz dostrzegać coś ważnego: nie jesteś tutaj po to, by kształtować siebie w kogoś, kto zasługuje na miłość.Już jesteś kimś, kto na nią zasługuje.W tej właśnie chwili, dokładnie taki, jaki jesteś, nosisz w sobie wystarczająco dużo miłości, by wypełnić nią ocean. Kochanie innych oznacza bycie kochanym w zamian – i twoje serce oraz umysł nie zasługują na to wcale mniej niż ktokolwiek inny.

[usmiech-slonecznika]

" Dopiero kiedy zrozumiesz, że to nie jest kolejny dzień, ale o jeden dzień mniej, zaczniesz doceniać rzeczy naprawdę ważne."

[kasja93]

Witam

19.08

Zjedzone 576 kalorii

Spalone aktywnie 1283 kalorie

Zapewne ostatni dzień skandynawskiego luzu.

Wstałam rano, zrobiłam sobie krótki spacer do toalety a jak wróciłam do siebie wjechała kawa z mlekiem ryżowym. Pojechałam na rozładunek, tam poczekałam pół godziny, aż się zwolni rampa i rozładował mnie gość, który totalnie wyglądał jak Mark Hamill w Ostatnim Jedi 😆 Aż nie mogłam się powstrzymać i powiedziałam panu, że jest mega podobny do tego aktora. Mega go to ucieszyło i obdarzył mnie szczerym uśmiechem.

Później już był totalny luzik. Podjechałam 200 km na parking, zrobiłam sobie zupkę błyskawiczną vifona i kułam żelazo póki gorące czyli poszłam spacer.

Pogoda piękna, słonecznie, lekko wietrznie, temperatura max 20 stopni. Tak można sobie spacerować. I tak zrobiłam jakieś 15 kilometrów, posiedziałam trochę na kamieniu i napawałam się widokami

Kolejny dzień, gdzie z nikim nie rozmawiam przez telefon. Naprawdę jest to dla mnie luksus, który coraz bardziej zaczynam doceniać. Pisałam dziś trochę na discordzie bo przygotowuje się do zostania Matką Gry (taki narrator) w fabularnej rozgrywce Obcego z okazji wspólnego oglądania Obcy Remulus na koniec miesiąca ze znajomymi Alienowymi świrami :D

Co zaś tyczy się owego luzu. Jutro już zacznie się zapierdziel i oby już się utrzymał do końca tygodnia. Naprawdę uwielbiam czas wolny w trasie, zwłaszcza, gdy jest możliwość jak ostatnio pójść na spacer nad wodę, tudzież do lasu. Jednak jak już siedzę w pracy wolę być na wysokich obrotach, zrobić swoje i dzień za dniem byle do domu.

Po kilku godzinach spacerowania wróciłam do klamota, zabrałam swoje rzeczy i poszłam pod prysznic. Znów miałam szczęście i trafiłam na prysznic damski a nie koedukacyjny. Nawet była gorąca woda zatem luksus. Rozbawiła mnie jedynie kartka z informacją w kilku językach by nie walić kocka pod prysznicem XDDD co za bydło bez kitu. Nawet nie chce wiedzieć co się działo i w jakiej częstotliwości, iż taka kartka została wywieszona.

Kto współpracuje z ludźmi ten się w cyrku nie śmieje…. I mało co go dziwi.

Teraz na dobranoc stwierdziłam, że zrobię sobie jeszcze jedną zupkę instant od vifona. Kiedyś będę czekać na przeszczep wątroby przez to, ale jakoś na koniec wyjazdu zawsze zostają już tylko suchy prowiant. Zupka chińska albo szejk proteinowy. Tudzież wafle ryżowe, jednak czasem mam ochotę na coś ciepłego.

Zaraz się zacznie u mnie sezon na picie herbaty wiadrami. Już się nie mogę doczekać herbaty w termosie robionej wieczorem i gorącej rano zaraz po przebudzeniu 🫠

Jak dobrze pójdzie to na koniec tego tygodnia znajdzie się chętny by mnie zmienić. Niestety są teraz urlopy i wydłużają nam trasy o tydzień :/ dobrze, że chociaż pytają czy nie będzie to problem a nie stawiają przed faktem dokonanym jak już wyjedziesz. Mnie to zbyt mocno nie przeszkadza. Zarobię więcej a i tak przecież nie mam życia prywatnego praktycznie. Co nie zmienia faktu, iż czuję się już zmęczona po prostu. Dlatego dziś nadrobię ostatnie odcinki nowego sezonu The Boys i idę spać. Jutro już nie będzie opierdzielania a normalna jazda 9 godzin :)

[romans-z-zyciem]

-Mam wiele bardzo przyjemnych wspomnień (...) -A smutne też masz? -Tak i myślę, że niektóre są potrzebne, bo przecież ze wspomnień składa się całe nasze dotychczasowe życie. Gdyby nie było tych smutnych, nie umielibyśmy doceniać szczęścia.

- Beata Andrzejczuk "Pamiętnik nastolatki"

[sadgirlangel28]

A co, jeśli mi zaufasz?

Tak po prostu, jak człowiek drugiemu człowiekowi?

Jak ktoś wyjątkowy komuś wyjątkowemu?

Jeśli odważysz się to zrobić to powiem Ci jedno.

Będę doceniać to najpiękniej jak się tylko da.

Będę sprawiać, żebyś czuł, że masz we mnie wsparcie.

Że jestem takim Twoim człowiekiem, który po prostu jest. Który będzie obok.

Bez zadawania zbędnych pytań.

Będę dla Ciebie obecnością.

Po prostu, tylko i aż, będę.

[sadark-angel]

"Człowiek musi cierpieć, bo inaczej nigdy nie nauczy się doceniać szczęścia."

[markopeja]

Życie to nieustanne pasmo relacji — niektóre są powierzchowne, inne wydają się głębokie, a jeszcze inne przetrwają najtrudniejsze burze. Czasem trudno dostrzec różnicę między tymi, którzy po prostu są obecni w naszym życiu, a tymi, którzy rzeczywiście chcą być jego częścią i działać dla naszego dobra. Bywa, że angażujemy całe serce w ludzi, których postrzegamy jako ważnych i niezawodnych, gotowi wziąć na siebie największe ryzyko, nawet poświęcenie. Jednak rzeczywistość bywa brutalna — nie każdy, komu jesteśmy gotowi zaufać bezwarunkowo, jest gotowy odwzajemnić tę lojalność.

Paradoksalnie, zdarza się, że osoby, dla których bylibyśmy w stanie "wziąć kulę", mogą okazać się tymi, które same by nacisnęły za spust. To bolesne odkrycie, że lojalność nie zawsze działa w obie strony. Czasem najgorszy cios otrzymujemy od tych, których traktowaliśmy jako najbliższych. Warto więc uważnie patrzeć na ludzi w naszym otoczeniu i doceniać tych, którzy stoją z nami ramię w ramię nie tylko wtedy, gdy świeci słońce, ale przede wszystkim wtedy, gdy nadciąga burza.

Prawdziwe relacje przetrwają próby czasu, kryzysy i chwile zwątpienia. Weryfikują je nie słowa, lecz czyny — to, czy ktoś jest w stanie pozostać u naszego boku, kiedy my sami nie jesteśmy w stanie ustać na nogach. Dlatego warto pielęgnować te więzi, które oparte są na wzajemnym szacunku, zaufaniu i wspólnym wysiłku, by iść przez życie razem, mimo wszystkich przeciwności.

[jamnickowa]

Z okazji ukończenia 46 lat

mam dla siebie samej życzenia: - Być jeszcze bardziej asertywną i "odważną", bez względu na okoliczności (może mi ktoś zasponsoruje, w razie czego, nowe okulary? Żart. 😉); - Doceniać to, co robię dobrze, mniej zaś skupiać się na tym, co poszło nie tak - i, ogólnie, do jasnej łabędzicy, doceniać do głębi(n) siebie!, a nie ciągle spoglądać - jak wyżej; - Mieć mniej przypadków drapania w gardle, które kończą się takim kaszlem, że oczy wypadają i minimum trzy inne, bardzo ważne, o których nie napiszę. Są dla wiadomości Kogoś Najbardziej Bliskiego oraz mojej Psychiatry. Za słodyczami nie przepadam, wolę dania pikantne. Przypomniał mi się fragment serialu Przyjaciele, w którym Joey wcina dziwaczny tort. Dżem - dobry. Mięso - dobre! Ten to miał specyficzny układ pokarmowy. 😄

[tearsincoffe]

[10.12.2023]

Dobry wieczór moje miłe Motylki! 🦋

Wpis ten początkowo miał nawet nie powstać ponieważ doskwierające mi bezustannie zmęczenie odcina mnie nie tylko od aktywności fizycznej ale również od rozwoju psychicznego. Każdy dzień którego nie poświęcam czytelnictwu uważam za zmarnowany a mnożą się one niczym zające. Brzmię nawet bardziej męczeńsko niż babcie w przychodni targujące się o gorsze żylaki. Skłamię pisząc, iż dzień ten pozostał bezrefleksyjnym. Jedna mała lekcja lecz w dłuższej perspektywie bardzo potrzebna. Mianowicie nauczyłam się doceniać własny postęp. Nielogiczne stwierdzenie, prawda? Zaczynam wpis od wiążącej mi ręce nicości aby w następnym zdaniu zachwalać progres jakiego dokonałam. Życie pełne jest takich fikołków merytorycznych. Odnalazłam własne zdjęcia z okresu końca podstawówki oraz początków technikum. Słowa są zbędne, musielibyście zobaczyć przykład obrazowy. Wieloletnie kompleksy nie spakowały sobie walizek krzycząc mi przez ramię "Adiós", chciałabym żeby działało to równie prosto, ale zobaczyłam w sobie nową, inną osobę. Dziewczynę która własną samodyscypliną zrzuciła czterdzieści kilogramów fizycznego bagażu na przestrzeni paru miesięcy. Nie wymagam aby inni bili mi za to brawa, leżało to w moim interesie lecz sama sobie pragnę w tym momencie podarować owację na stojąco. Szkoda jedynie, iż mój pociąg się wykoleił a ostatni czas spędzam na skakaniu pomiędzy całą tablicą Mendelejewa zaburzeń odżywiania. Każda sekunda zbliża mnie do końca mojej historii a rozdziały takie jak opisany powyżej dają mi nadzieję na optymistyczne domknięcie.

Spożyte kalorie: 0kcal na 0kcal

Spalone kalorie: 94kcal

Bilans: -94kcal

Chudej nocy Motylki! 🦋

[uvgk]

19.09.2024 r.

Zjadłam aż 1455 kcal, ale nie jest źle. Obiecałam sobie, że będę schodzić powoli więc to robię. Jutro postaram się zjeść 1100 kcal i do 1000 w weekend a w przyszłym tygodniu myślę, że zejdę tak do 600 max. Później będzie lepiej ale potrzebuję czasu. Najważniejsze, że nie rzuciłam się na jedzenie jak pojebana i jem dalej mniej niż wynosi moje zapotrzebowanie ale no dalej czuję, że jem za dużo (bo jem za dużo)

Największa motywacja na dziś? Odnalezienie zdjęć na stronie szkoły, na których miałam swoją najwyższą wagę 💀 japierdole jaki ogr i gdybym aż tak się tego nie wstydziła to myślę, że mogłoby posłużyć wam to jako Fåtspo.

Znalazłam też zdjęcia jak byłam chudsza i wyglądałam lepiej

Muszę więcej pić bo za mało piję.

To chyba tyle z dzisiejszych rewelacji... Dzięki, że jesteście bo wasza aktywność tutaj mnie naprawdę motywuje i czuję, że muszę dać sobie radę dla was. Że jakoś nie tylko mi się należy to ciało tylko też wam skoro tu jesteście. Poza tym pamiętajcie żeby doceniać osoby, które poprostu są.

Ja ostatnio uświadomiłam sobie, że chciałabym żeby kilka bliskich mi osób to usłyszało bo to naprawdę dużo, że poprostu dla mnie są. Szczególnie osoba, bez której myślę, że do tej pory by mnie już tutaj nie było. Podobno za często przepraszam i za często dziękuję ale czuję taką potrzebę.

[harmony-and-peace]

Dzisiejsze przypomnienie: że w tym momencie żyjesz czyimś wymarzonym życiem. Dlatego naucz się cieszyć najmniejszymi rzeczami i doceniać to, co już posiadasz 🤍

[deathissolution]

"To takie ludzkie: nie doceniać tego, co się ma, a kiedy to zniknie, płakać z żalu"

~internet

[niechciaana]

Rady od serca dla każdego:

Czas najlepiej weryfikuje ludzi, ich intencje, oraz pokauje jacy są naprawdę.

Jeśli samemu nie pokochasz siebie i nie poznasz swojej wartości, to nikt inny za Ciebie tego nie zrobi.

Otoczenie ma wpływ na Twoje samopoczycie. Jeżeli po spotkaniu z kimś czujesz się źle, to przemyśl sens tej relacji, czy Twoja podświadomość, nie daje Ci znaków, że ktoś ma na Ciebie negatywny wpływ.

Nigdy nie przepraszaj za swoje uczucia i emocje.

Kiedy ktoś wykorzystuje Twoją dobroć i wrażliwość, to nie Ty powinieneś/aś się wstydzić tego, tylko takie osoby, które zamiast doceniać to, chcą wykorzystać kogoś takiego.

Życie to jedna wielka sinusoida czasem jesteś na szczycie, a chwilę później z niego spadasz i zaczynasz drogę od nowa.

Każda osoba i zdarzenie w Twoim życiu jest jakąś lekcją dla nas do przepracowania. Chociaż na początku tego nie dostrzegamy, z czasem dochodzi do nas sens tego wszystkiego.

Pomimo zawodów miłosnych, złamanego serca, nigdy nie przestawaj okazywać innym miłości, czułości i dobroci. Jeśli ktoś jest ślepy, to nie zauważy i nie doceni niczego pięknego. A kiedy ktoś emanuje taką samą energią, to sam zauważy dobro w nas.

Nie każdemu da się pomóc, jeśli ktoś nie chce otrzymać i przyjąć pomocy.

Nie pozwól, aby Twoja przeszłość definiowała i określała Ciebie. Człowiek ciągle się zmienia i możesz zacząć od nowa.

Przez krzyk i potrzebę zauważenia, jednie Ty sam/a się zmęczysz i rozczarujesz, że to nie działa. Nie proś o atencję osób, które nie są tego warte.

Nie bój się mówić o swoich uczuciach, jeśli ktoś nie potrafi zrozumieć i nie chce tego zmienić, to czy naprawdę jest wart Twojego czasu?

Nie oczekuj maximum od osób, które nie potrafią dać Ci nawet minimum.

Głowę i standardy trzymaj wysoko, one pokazują Twoją świadomość tego czego szukasz u innych, że sam/a wiesz czego potrzebujesz, co lubisz, więc nie wstydź się o nich mówić głośno.

Lepiej jest coś zrobić i wyciągnąć z tego lekcje niż żałować i zastanawiać się, co by było gdyby.

Doceniaj, dziękuj poprzez mówienie im o tym, okazywanie tego, jeśli ktoś z Twoich bliskich jest dla Ciebie ważny. Na co dzień zapominamy o wdzięczności, więc warto jest okazywać ją wobec osób, które są dla nas wsparciem.

Książkę łatwo jest ocenić po okładce, ale już nie każdy poświęca swój czas, aby poznać jej środek i zawartość.

Nie wymagaj od siebie zbyt wiele, bo nie ma nic gorszego niż narzucanie zbyt dużej presji i dołowanie się przez to, że jesteśmy tylko ludźmi i czasem coś nam nie wychodzi. Bądź dla sienie wyrozumiałym.

Lepiej zrobić małe kroki w swoim tempie, niż starać się dogonić innych, poprzez zbyt szybkie tempo i nie dobiec na metę.

Jedyną osobą, do które powinnaś/powinieneś się porównywać jesteś Ty sam, patrząc na proces jaki robisz, gdzie byłeś wcześniej, a gdzie teraz.

Życie jest jak gra niektórzy, żeby dotrzeć na start muszą włożyć w to masę pacy i wysiłku, a inni już na początku drogi dostali lepsze karty i są przy mecie. Ale nie pozwól, żeby to zdemotywowało Cię do dalszej pracy.

Jeśli naprawdę Ci na czymś zależy, to nie myśl o poświęconym czasie, bo on i tak minia, a o tym jaki/a będziesz szczęśliwy/a kiedy już Ci się uda osiągnąć.

Tylko osoby, które nic nie robią nie popełniają błędów, więc łatwo przychodzi im krytykowanie.