#bladejing

[kuivma]

I read a really good AO3 fic of JY being bottom (though I'm more of a blade bottom person) and couldn't help but draw this 🥺🙏💓

[skeletonstoashes]

Honkai: Star Rail | Blade/Jing Yuan (RenJing) | 11.5k | Explicit 18+ | Angst | Smut | Slow Burn

This is sad and angsty smut. That's it. That's the entire fic. Read Here (or use the source link): Link

CW: Light BDSM, light dom/sub, biting, creampie, bloodplay, rough sex. (Everything is consensual). Check the tags on the fic itself to be safe!

This crossed a bunch of bingo prompts off so I'll stick these here, but won't tag the hosting blogs since this is NSFW.

Fandom-free-bingo (Frosty & Flight editions): Rough sex, dirty talk, owned, let me hear you, tracing scars (Frosty). Cold hands, aching, you've been remade (Flight).

Any Fandom Fluff Bingo: Outdoor sex, mutual pinning.

[lichozestudni]

Mega rzadką a bardzo ładną urodą jest duży kontrast w wyglądzie i mam tu na myśli porcelanową skórę i ciemne włosy, oczy, ciemna oprawa oczu (uroda Śnieżki). Porcelanowa skóra o zimnych tonach jest w ogóle najrzadsza na świecie. Jest to paleta kolorystyczna zimy i mówi się, że największe piękności są z palety zimowej... Zauważcie też, że Azjaci próbują się tak wybielać, by osiągnąć to, co te osoby wyżej mają naturalnie. Mam też wrażenie, że Anne Hathaway jest niesamowicie popularna w Azji i mnóstwo facetów podaje ją jako crusha.

Victor z Gnijącej panny młodej ma taką urodę xdd

[sillynerdydoll]

gdybyśmy tylko mogli wybierać swoją droge,

byłabym chuda jak tylko mogę.

spod bladej skóry wystawalyby żebra

a ból głowy tak jakbym weszła do piekła.

chciałabym móc to wszystko naprawić

i swoją chudością innych zaćmić.

lecz prędzej rzucę się na jedzenie

bo świnka ze mnie i jem z pączka nadzienie.

[bleachedpoetry]

utracenie/utrapienie

czas poświęcony czy czas stracony,

przez mą tęskną obecność nęcony,

czy w odmęty mej pamięci wiecznie strącony,

czemuż wciąż jesżeś nazbyt zniechęcony?

obnażona, we własnej bladej aparycji,

splątana w twojej drogiej erudycji,

gdy się zgubisz w osobistej repetycji,

powtórzę ci, jak już to mam w tradycji.

ni to stracenie, niczego na straty,

jeśli teraz miłość rozkładamy na raty,

to choćbym miała poświecić wszechświaty,

i choćbym przełamać miała własne kraty,

to przecież nie ma tutaj żadnej utraty.

[4lusi-a]

~Cierpienie jak wieczna wichura, która dotrze do każdej szczeliny w nawet najgrubszych i najpotężniejszych murach. Są tacy, którzy tańczą w niej, jakby była ich jedynym towarzyszem w nieskończonej samotności. Ich dusze i serca wołają o ból, tnąc się przy tym tak lekko, jak żyletka tańcząca na bladej, cienkiej skórze, bo tylko w nim widzą miłość czy sens, a świat, zamiast reagować, zawsze czujny, odpowiada "spełniając marzenia" będące tylko sztucznym poczuciem szczęścia, którego nigdy nie powinno być. Ale czyż nie jest to właśnie paradoks ludzkiej natury? Czy nie łatwiej nam funkcjonować w tej iluzji? Tworzyć, niszczyć, pragnąć ukojenia, a jednocześnie wciąż karmić płomień własnej udręki?~

[motylek0wony]

Aha zajebiście okazało się że kosmetyki które kupiłam będą źle działały na moją cere albo nie będą wgl działały

Wydałam swoje 80 złotych które mi zostało z urodzin, żeby zainwestować w mój wygląd

Dlaczego zawsze jestem czerwona? Dlaczego nie mogę mieć normalnej bladej cery?

Obecnie płaczę bo naprawdę chciałam zmienić coś w swojej skórze, pomóc jej, a się okazało że to co kupiłam nie nadaje się do niczego

[astrobornus]

Letni promyk wysokiego słońca

Po mej bladej idzie skórze,

Delikatnie mnie łaskocze,

I zachęca ku podróży ,

Gdzie mnie ciągnie?

Tam gdzie dotyk,

Cieplejszy od włóczni słońca ,

Przypomina gdzie jest serce gorejące,

Tam to do niej za horyzont,

Gdzie ta gwiazda wkrótce zniknie,

Bo to stamtąd czuje zew,

Serca bijącego samotnie,

Rytm ten niesie się po lasach,

Płynie razem z strumykami,

Niesie sarna go galopem,

Wraz z innymi zwierzątkami,

Pędzi polem, w górę w dół,

Kupidyna skrzydła dostał,

Dotyk, całus, oko, węch,

Zmysł szaleje jak po prochach,

Bo to bęben niesie dźwięk ,

Żywy krwią napędzany,

Pokonuje każdy lęk,

Nadawany choć z oddali,

Już na zawsze te dwa echa,

Żywej tkanki w obu nas,

Będą razem hymn tworzyły,

Nie zagłuszy go nigdy czas.

[fairycruenta]

Trzęsę się pod ziemi lądem 

Wiatr pieści mnie chłodem

A niebo gradem 

Ty stoisz i patrzysz się na mnie

Spoglądasz tak zimnie

Jakbyś obdarty z duszy był

Jakby deszcz uczucia z ciebie zmył 

Już mnie nie dotykaj

Już mnie nie nękaj

Twój dotyk na mej bladej skórze 

Cierpienie duszy tak duże

Zapach papierosów z twoich ust

Nie  chce czuć go już

Już nie patrz na mnie

Nie dotykaj tak okrutnie

Chcę przestać czuć

Chwytasz za nadgarstki

Nie uwolnie się z tej pustki 

Serce zaciska się mocno 

Opada na samo dno 

[plutos33child]

Myślę o nim.

Myślę o nim i trudno mi się skupić. Zaczynam ten przyjemny proces rozmyślań o nim od rzeczy prostych, zmierzając ku tym złożonym. Ciało. Łysy, niski chłopak o bladej skórze pokrytej tatuażami, w uszach tunele. I te oczy! Mogłabym w milczeniu patrzeć się w nie godzinami. Błękitne, melancholijne i pełne głębi, o rzęsach których niejedna panienka mu zazdrości. Umięśnione, sprawne ciało. Co on tym ciałem potrafi ze mną robić i we mnie wywołać. Od miesiąca blisko, codziennie spędzam kilka godzin na kochaniu się z nim. Mogłabym nie wychodzić z sypialni.

I umysł... głęboki jak dżungla amazońska, tajemniczy, mroczny, bystry, czuły, silny, wrażliwy. Chłopak który jest jak mleczna czekolada z chili.

Że też można z kimś nawiązać taką więź i jednocześnie chemię, że miewa się wewnętrzne konflikty: Kochać się z nim kolejną godzinę czy odpocząć, porozmawiać gubiąc się w jego spojrzeniu? Ciężko wybrać...

Chwilo trwaj.

[kuivma]

This bitch better come home when I get to pull for him, I saved 200 special passes for him and I also held his lover (Jing yuan) hostage

and also his son (yanqing)

[dhr-ao3]

Love a Lie - Pokochać kłamstwo

Love a Lie - Pokochać kłamstwo https://ift.tt/kq6BaOu by Cravedka Ręka Malfoya bezlitośnie zaciska się na jej dłoni, ściska tak mocno, że aż boli. Ona wbija w niego swoje paznokcie, wiedząc, że wrażliwa powierzchnia jego bladej skóry będzie naznaczona jeszcze przez kilka godzin. To uczciwa wymiana, zważywszy na ciężki diamentowy pierścień na jej palcu, który bardziej przypomina kajdany. Jej ręka i ramię wciąż mrowią od wiążącej magii, a ona nie może ryzykować spojrzenia na nie. Wie, że jeśli to zrobi, przypomni sobie złotą nić owiniętą wokół jej skóry, wiążącą ich razem na resztę ich nieszczęśliwego życia. Words: 5629, Chapters: 1/4, Language: Polski Fandoms: Harry Potter - J. K. Rowling Rating: Explicit Warnings: No Archive Warnings Apply Categories: F/M Characters: Draco Malfoy, Hermione Granger Relationships: Hermione Granger/Draco Malfoy Additional Tags: Draco Malfoy - Freeform, hermione granger - Freeform, Forced Marriage, Arranged Marriage, Bedsharing, Fake Marriage, marriage law, Explicit Sexual Content, Sex, Sex Dreams, Oral Sex, Masturbation, Enemies to Lovers, one bed, treats as foreplay, caught wanking, prawo małżeńskie, masturbacja, seks, dramione - Freeform via AO3 works tagged 'Hermione Granger/Draco Malfoy' https://ift.tt/xlVi9Em May 29, 2024 at 11:53AM

[konfabulacj-e]

Na bladej cerze śmiech rozczula nas do łez, a błędy zawsze służą radą.

[ponapisach]

"Mechanika nieba" z akcją osadzoną w postapokaliptycznej Francji w 2068 roku to dość klasyczna historia Dawida, który rzuca wyzwanie Goliatowi. "Mechanika nieba" zaskakuje jednak mocnym zwrotem fabularnym. Z historii o przetrwaniu w środowisku postapokaliptycznym, w świecie w którym pomiar promieniowania jest na porządku dziennym, ludzie pracują za miskę ryżu, przechodzimy płynnie w widowisko sportowe. I to jest dobre, to jest szalone i płynne.

Główną bohaterką jest Aster, która wprawdzie nie należy do wspólnoty Panu, ale w jakiś sposób utożsamia się z nią. Dzieje się tak głównie dlatego, że przez większość dnia buja się Willisem, który należy do rodziny stanowiącej trzon starszyzny. Mają więc w Panu taki mały parlament, są jakieś głosowania, jakiś promil demokracji w tym wariackim świecie został zachowany. Są jednak tutaj też twarde reguły, mieszkańcy (oraz Aster) trudnią się zbieractwem, towary wymienia się na prowizorycznym rynku. Najwyższą walutą jest jedzenie, benzyna, proch.

Gdy jako czytelnik zacząłem już powoli osiadać w tym krajobrazie i gdy sądziłem że będzie tutaj poruszana przede wszystkim ta obyczajowa warstwa (miejscami nawet zabawna, gdy wychodzą koneksje pomiędzy członkami społeczności), wtedy nastąpił nieoczekiwany zwrot w gatunku.

W tym postapokaliptycznym chaosie, w scenerii ze zgliszczami starych budowli w które agresywnie wdarła się roślinność, poznajemy przedstawicieli innego świata. To frakcja skupiona wokół Fortuny. Piękna nazwa dla wspólnoty, która z sukcesami przedziera się przez niegościnne postapo. Żyje się tam nie najgorzej, ale społeczeństwo trzymane jest krótko na smyczy. Jest też i rozrywka. To dodgeball, gra w zbijaka, wariacja jednej z wielu brutalnych rozrywek dla mas, żeby tylko ludzie nie myśleli o takich głupotach jak jedzenie, wolność, czy zdrowy rozsądek. Istotna jest więc ta przaśna gra zespołowa. Ludzie są uzależnieni od gry, wyników, sportowych gwiazd. Ultra fani drużyny sportowej Fortuny mają teraz szansę na nowy cykl rozgrywek. Mecze pomiędzy Fortuną, a Panu rozegrają się w ramach arbitrażu. Sam spór jest zbójecką i agresywną próbą przejęcia wpływów. Otóż Fortuna (zaawansowana technologicznie) ma dać ochronę przed piratami, a Panu pozbywać się 25% zbiorów, które już teraz są na niskim pułapie.

I tyle, albo aż tyle, bo "Mechanika nieba" szybko wkracza na pole komiksu sportowego w ujęciu tych sportowych mang z dynamicznymi rysunkami, gdy piłka z prędkością światła leci w okno bramki. Tylko, że w "Mechanice nieba" bramek nie ma. To klasyczny zbijak z etapu na etap podkręcany przez organizatorów, którzy z gry na grę coraz bardziej obawiają się o wynik. Dość napisać, że byli przecież pewni zwycięstwa, bo w szeregach Panu nikt nie słyszał o tej grze. Nie znają zasad, nie mają ogrania, są czasem skonfliktowani. Ale mają serce, mają w drużynie Aster.

Merwan, francuski ilustrator i scenarzysta uderza w akwarele, kolor pięknie rozlewa się z wypełnień na drugim planie. Natura, która zdominowała świat przybrała wspaniałe wielobarwne tonacje. Sama zieleń rozpuszcza się od głębokiej do bladej. Dzięki temu komiks ma dużo uroku, plastycznie uwodzi. Bohaterowie natomiast mają swoją charakterystyczną mimikę. Szybko rozpoznasz najważniejsze emocje, złość, radość, wrogie nastawienie do Aster. Natomiast dialogi są oszczędne, takie idealne żeby ich ważkie znaczenie dopełnić mimiką. Cały świat u Merwana to zgliszcza czegoś, o czym powinniśmy pamiętać, ale bohaterowie komiksu rzeczywiście jakby powoli zapominają. To nie tylko artefakty, to pozostałości starego ziemskiego konfliktu. Coś złego wydarzyło się na planecie. Pozostałości po wojnie są jasne, wraki czołgów, cmentarzyska samochodów, które kierowcy musieli szybko opuszczać na zakorkowanych trasach.

Jednak największą robotę robią tu sceny akcji, ruch, sekwencje rozłożone jak na filmowych storyboardach. Mecze w zbijaka nacechowane są dużym napięciem. Jest kilka sztampowych zagrań (piłka w locie, niepewność, oczy zwrócone na rozgrywającą, a później strzał i tryumf), ale i one rozrysowane są z fajnymi emocjami. Sporo efektów dźwiękowych, dynamika przejść pomiędzy kadrami, ruch jak z najlepszych zagrań kapitana Tsubasy (bohater mangi).

"Mechanika nieba" ma więc wszystko, by spodobać się fanom gatunku. Historia angażuje, mamy do rozegrania kilka meczów. Trzon drużyny, czyli Aster wyrasta na prawdziwą bohaterkę wydarzeń. W tle jest jeszcze kilka intrygujących wątków. Opowieść nie zamyka się tylko na rozgrywkach. Tło jest istotne. Dużo emocji buzuje w sercach tych postaci, to się czuje. Gesty można w mig rozpoznać, chociaż ci, którzy powinni być najbardziej zainteresowani, pozostają ślepi. Tak jest nie tylko w komiksach, tak często bywa też w życiu. Polecam.

[you-are-art03]

Mogłabym rozmawiać z tobą godzinami. Stop. Mogłabym słuchać Cię godzinami. Tak, by nie zagłuszać dźwięku twego głosu.

Potrafiłabym słuchać o przyszłości - twoich planach, studiach, dzieciach.

Cieszyłabym słuchając o twoich przekonaniach i wierzeniach.

O każdym małym problemie, chwilowym i ulotnym. Niczym specjalnym, czymś co szybko wyleci z głowy.

Ale także o rzeczach druzgodzących, bym chciała. Co sprawia, że słońce w twoich oczach gaśnie. O tych co łamali ci serce, o tych rodzinnych problemach (nie do rozwiązania, nie do zniesienia).

O twojej pierwszej bójce. Dlaczego, mimo swojej racji i wygranej nie cieszysz się z zwycięstwa? Mogłabym słuchać godzinami.

Uwielbiała bym słuchać, o twojej twardej skorupie i gadce o mięśniach. Ile białku jest w czym i dlaczego to, z tym mieszasz. Mógłbyś mi tłumaczyć na nowo, czemu papieros mnie zabija.

Potem, mógłbyś mówić o nas. Patrzeć mi w oczy i pocierać mój policzek. Opowiadał byś o zmartwieniach związanych ze mną. O twojej bladej twarzy gdy dzieje mi się krzywda. Gdy za długo nie odbieram, nie słucham i popełniam błędy. Mówił byś z wielką ufnością o przyszlosci w której też mam mieć miejsce. I o naszych dzieciach.

Wtraciłbyś w to wiarę - bo to nieodzielna cześć ciebie. Czasem się tego boję, bo sama nie rozumiem, nie wierzę. Ale zachwyca mnie sposób z jaką ufnością o tym mówisz.

I dniami o kulturze, dzieciństwie i zabawach, trochę inne niż moje, słuchać bym mogła.

O twoich przyjaciołach. O tym chłopcu z sąsiedniego domu, który zmienił miejsce zamieszkania i już się nie widzieliście. O tym że był jaśniejszy niż ty, tylko mi wydawało się to dziwne. O kotku, który nieszczęsnym wypadkiem, wpadł pod auto. O każdym króliku, którego głaskałeś i ptaku którego próbowałeś po chwycić. O przyjechaniu tutaj i poznaniu wielu ludzi. O koledze, który miał tragiczny los, a twoja obecność dużo mu dała.

Aż po używki, których próbowałeś wielu, eksperymenty świata. Historii o fazach, o których tak właściwie to nie chce słuchać.

Ale ten ton twojego głosu, sprawia, że to też posłucham. Jak jednej z ulubionych piosenek.

Opowiadalbys mi o złych ludziach, złych historiach. Ciemnych szemranych drogach. O smutku w oczach wszystkich. O uzależnieniach i skutkach.

A potem uśmiechnął byś się szeroko i powiedział że to nie dla ciebie, bo masz potencjał na bycie kimś lepszym. Podkreślisz swoją wartość, bo lubisz to robić. I masz rację. Udowodnisz mi setką argumentów, dlaczego akurat ty, się nie zmarnujesz.

A ja tak o, po prostu ci wierzę.

I słucham dalej, o tym drzewku które kwitnie gdy wychylasz się przez okno. I ze siedział na nim mały ptaszek, że pięknie śpiewał. Dalej będę słuchać, kochanie, mogę tak godzinami.

Byleby twoje słowa z serca wypłynęły i Tobą były.

[tealover000]

Robie to dla:

Chudych ud

Bycia chora

Chudej bladej twarzy

Bardziej jędrnych ust

Bycia malutka

Żeby oni zobaczyli najlepsza wersje mnie

Żeby być lepsza (ładniejsza) od niej

Dla poczucia szczęścia i kontroli

Dla czystości

pieknej cery