#pisanie

[niepoprawnaromantyczka]

Tak trudno mi było od ciebie odejść. Tak trudno mi było odejść od człowieka który nigdy nie biegł za mną. Który nie odwrócił się w moim kierunku, który nie czekał. Tak trudno mi było odejść od kogoś kto obiecał mi niebo. Trudno było odejść od codziennych dobranoc, kocham cię na zawsze. Trudno było odejść od czułych dotyków, od ciepłych ramion i pocałunków.  Trudno mi było odejść od poczucia bezpieczeństwa. A najtrudniej było mi odejść od moich własnych marzeń.  Może cię zaprojektowałam w głowie jako marzenie, chciałam byś nim był. Może byłeś tak bardzo przeze mnie zmyślony ze nierealny. Może tęsknie za fantazja miłości  , za tym co ciągle mogło być. Miłość jest wyidealizowana, nie raz wymyślona. Może mieszkając razem byśmy nawzajem stali się sobie nieatrakcyjni i nudni. Może byśmy po latach tylko wspólnie sprzątali dom i wycierali kurze, a byśmy żyli w innych światach. Może byś nie chciał ślubu, rodziny, i mojego marzenia, może byś chciał nie mieć nic własnego tylko tłum ludzi słuchających przez mikrofon i dobre głośniki. Może byś pojechał w trasę, żonę zostawił z dziećmi samą. Może byś nie zajmował się nigdy naszym wspólnym dzieckiem. Może byłeś niedojrzały, i może nadal jesteś. Może wcale miłości za wiele nie masz do oddania, ale tylko emocje puste których nigdy nie miałeś odwagi skonfrontować. Lubisz reflektory, aprobatę , uwagę, lubisz istnieć. A ja widziałam potencjał i chyba w tym potencjale się zasłużyłam tym kimś kim mógłbyś być. Tylko ze nie byłeś. Widziałam w tobie dobro, którego nie chciałeś rozwijać, ambicje, której się sam wyzbyłeś. Widziałam kogoś kto miał odwagę na szczerość, na uwewnętrznienie się. Szczerości się również wyzbyłeś, i stałeś się obłudny. Tak nisko upadłeś ze będąc z kobietą przez 2 lata jeszcze nie wiesz czy ją kochasz, i czy chcesz wziąć z nią ślub i mieć dzieci.  Jesteś przeciwieństwem bycia walecznym.        Mam nadzieje ze tej dziewczynie nie zmarnujesz życia jak mi. Mam nadzieje ze ona sie nie przekona za 8 lat ze właściwie to jej nie kochasz. 

[tanczysz-z-demonem]

"Pisałem twoje imię markerem na moich klatkach..."

~kukon

[lastovicka123]

Komfort

Keď je život trošku ťažší, keď všetko vyzerá ako povinnosť, keď sa mi chce len spať a nevstávať z postele (ako priemernému študentovi gymnázia), začnem premýšľať nad krásnymi vecami.

A aké bude asi leto? Veľmi by som chcela leto. Aké budem mať dlhé vlasy? A akej farby budú? Kde všade budem? Musím chodiť s kamarátmi von. A často. A na koncerty chcem ísť. No a Lea vezmem do galérie, a určite aj na ostrov…musím ísť na burzu platní. A čo tak ísť znovu na paddleboard? Dúfam, že veľa toho nakreslím a napíšem. A čo bude v mojom živote nové? Dúfam, že častejšie budem môcť môjmu synovcovi rúčky postískať. A určite musím ísť pozrieť babku…

Ale každým dňom si uvedomujem, že ten komfort zvyknutia môže zo dňa na deň zmiznúť. Vyštrnganá demokracia môže vyprchnúť a sloboda, bezpečnosť, rýchlo zahynúť.

My ľudia si radi zvykáme na dobré. Radi si zvykáme, že každý deň môžeme vidieť tie tváre ktoré tak máme radi, že si môžeme ráno v kuchyni vychutnať dobrú kávu alebo že doma ma čaká kocúr, ktorý sa rád pritúli. Radi si zvykneme na pekné, ktoré ale nie je samozrejmé.

My ľudia si radi zvykneme na to, že keď nás oheň nepopálil predtým, tak nás nepopáli ani teraz.

A tak preto si nalep tie nálepky ktoré tak šanuješ, nafarbi si vlasy, predsa ti odrastú. Vyskúšaj nezvyčajné a výjdi zo svojho komfortu. Pozeraj celú noc na hviezdy, veď to raz dospíš. A keby nie, zavrieš oči naposledy s dobrým pocitom, že si tých hviezd toľko tú noc narátal.

Preto si daj tú sukňu, ktorá bola prekrásna, ale podľa teba príliš výstredná, pretože nikdy nevieš, kedy tú skriňu kde je pekne uložená, otvoríš naposledy.

A maj rád ľudí. Veľmi. Miluj.

(Nejaké moje pocity poslednej doby napísané do poetického textu. Vraj je to dobré, tak prečo nezdieľať .)

[ima-nobody]

jeszcze nigdy nie byłam tak bardzo szczęśliwa, że pomyślałam

"muszę zapalić papierosa"

one są zarezerwowane dla ludzi smutnych

takich w głębokim transie zadumy

dla chodzących personifikacji lęku

letnich nocy kiedy na balkonie echem odbijają się dźwięki stukania w klawiaturę

dla ludzi, którzy zapadli się w etap twórczy

02.08.2024

hooncfot

[outsider10]

Niektórzy ludzie zatracają się tak bardzo w złych wspomnieniach i żalach do innych, że w końcu stają się tym co ich dawniej raniło i wyniszczyło. Sami są tak pochłonięci w swej historii, więc nie widzą win i krzywd, które wyrządzają. Scenariusz robi fikołka i daje im rolę wichury. Zamiast ją odrzucić, grzecznie ją przyjmują z niedostrzegania możliwości bycia kimś mniej burzliwym.

E.K.

[diazepamommy]

21.11.24.

SW: 68kg

16.11.24: [55.4] 1446kcal

17.11.24: 1180kcal

18.11.24: 2111kcal ❌

19.11.24: 755kcal

20.11.24: 1171kcal

21.11.24: 1025kcal

22.11.24: [54.8] 285kcal

UGW: 49kg

A jednak się udało, zeszłam poniżej 55kg. Nie sądziłam, że mi się uda, zaczynałam już tracić nadzieję, więc kiedy dzisiaj zobaczyłam 54.8, byłam pozytywnie zaskoczona. A więc ćwiczenia jednak coś daj��; bardzo się cieszę. Nie lubię się ruszać, ale yoga akurat przypadła mi do gustu, jest taka kobieca i wizualnie atrakcyjna. Nie znoszę podnosić ciężarów na śmierdzącej siłowni, jakbym była mężczyzną, otoczona genitaliami gniotącymi się w starych dresach. Na co komu życie, jeżeli nie jest ono wyrazem delikatności i elfiej natury, potwierdzeniem zameldowania wśród kwiatów i drzew?

Będę dzisiaj unosić się nad ziemią, pomagać pszczołom zapylać kwiaty, kichać nektarem i płakać żywicą. Ułożę kamień po kamieniu kości ziemi w wielki okrąg, w którym położę się i będę patrzeć w niebo tak długo, aż jego pergamin zwinie się i pozwoli mi wrócić do domu.

Ostatnimi czasy uciekam w nieadaptacyjne marzenia na jawie częściej, niż zazwyczaj. Przyłapuję się na tym, że 2-3 godziny wpatruję się w ścianę, przejęta rozmowami prowadzonymi wewnątrz mojej głowy; każdego dnia łykam proszki nasenne, żeby nie utknąć czasami po tej stronie świata, dręczona bezsennością.

Mam kontakt tylko z jedną swoją przyjaciółką; od 13 lat jest dla mnie jak siostra, ale kontakty z nią często powodują ból w mojej klatce piersiowej. Widzę ją każdego dnia, jak spełnia moje marzenia, których nie byłam w stanie zrealizować przez załamanie nerwowe, i czuję przygnębienie. Ona przygotowuje się do doktoratu, a ja uciekam. Może i mam pieniądze, ale pieniądze nie mają żadnej wartości intelektualnej. Nie budzą szacunku, jedynie pustą zazdrość.

wieczna niesprawiedliwość.

[jatylkopisze]

"Co, jeżeli to nie jest gniew, a ból?" Może wcale nie czuję nienawiści do ludzi, tylko ból z powodu tego, co się z nimi dzieje, co mają w głowie.

Dlaczego jest tyle nienawiści, dlaczego jest tyle zła w ludziach?

Nie chcę na to patrzeć. Chciałam coś zmienić, ale ludzie to okrutne stworzenia. Całe życie moja walka toczy się pomiędzy mną a ludźmi. Nawet "najbliższymi".

Ilustracja/tekst

- K

[harmony-and-peace]

🦊🍁 Pisanie 🍂🦊

Pisanie to mój wypracowany przez wiele lat sposób, by okiełznać szalejące w głowie myśli. Polega to na wypisywaniu sobie wszystkiego co tylko przyjdzie mi do głowy.

Zadaj sobie pytania:

- co mnie w tym momencie trapi, męczy?

- czego potrzebuję?

- jakie mam marzenia?

- jakie mam obawy?

- co musiałabym zrobić, żeby moje obawy znikły?

- jakie zadania i wyzwania przede mną stoją?

- jakich projektów jeszcze nie dokończyłam?

W czym pomaga wypisanie myśli?

Takie wyrzucanie “śmieci z głowy” daje ulgę. Widzimy czarno na białym co zaprząta nasze zwoje mózgowe. Niejednokrotnie okazuje się, że martwimy się czymś, co jest mało sprecyzowane. Dzięki wypisaniu myśli, możemy się dowiedzieć o co właściwie nam chodzi, dlaczego w naszym poczuciu jest coś nie tak. Możemy to doprecyzować a co najważniejsze – coś z tym potem zrobić.

Samo wypisanie tego, co kłębi nam się w głowie, daje niesamowite poczucie wolności. Szczególnie jeśli jest to wypisanie zadań, a nawarstwiło ich się tyle, że mamy poczucie, że nie wiadomo za co zabrać się najpierw. Kiedy to spiszemy, nie musimy już się stresować, że o czymś zapomnimy. Potem z takiej kartki łatwo jest przenieść zadania do organizera lub kalendarza.

[panbaranek]

Nie wiem, czy to najlepsze miejsce na znalezienie nowych znajomości, ale hej, nie zaszkodzi spróbować.

Więc tak, ostatnio wyjątkowo nie mam się do kogo odezwać, stąd ten oto post. W zasadzie to szukam ludzi o podobnych zainteresowaniach, sama siedzę głównie w literaturze klasycznej (science-fiction/horror szczególnie), dużo czasu poświęcam na pisanie, uczę się języków obcych. Lubię też rysować, nawet bardzo, jednak ostatnio rzadziej do tego siadam. Jeszcze z takich istotnych informacji, mam niecałe 21 lat i szukam osób raczej w podobnym wieku.

Jeśli więc ten opis Ci się spodobał i masz ochotę popisać, to zapraszam śmiało, może akurat złapiemy wspólny język~

[000i-wanna-be-skinny000]

„Idealna”

Patrze na innych i myślę „dlaczego tak nie mogę wyglądać” myśle o tym by innym się podporządkować. Gdy już poczuje że waga spada to czuje jak ulga się skrada.

Coraz mniej jadam i coraz bardziej spadam, deszcz za oknem szumi i płacz mój tłumi gdy patrze w lustro. Widzę siebie patrze na ten obraz pusto, widzę same wady. Obraz który widzę przypomina mi świnie nie widzę nic oprócz szkarady.

Zimno mi bardzo, czuje że lodowato w mym pokoju ciemnym. Wszędzie lustra i marzenia o byciu lżejszym, jak motyl być leciutka bo nie chce być okrąglutka. Marzeniem mym są kości wystające i zazdrosne twarze spojrzenia rzucające.

Chce być tylko szczupła i ładna taka wręcz idealna.

Autor: 000i-wanna-be-skinny000

[niepoprawnaromantyczka]

wiesz ze gdybys był ze mną, bym była twoim największym wsparciem,

bym trzymała cię za rękę podczas największego sztormu,

bym całowała cię z czułością i mierzyła wysoko,

bym cię do dnia śmierci nie zostawiła, gdybys ty nie opuścił mnie pierwszy.

bym chciała mieć z tobą dzieci, takie z lokami podobnymi do ciebie,

Bym była na twoje skiwniecie palca, wierna i ufna, wpatrzona tylko w ciebie.

gdybys ty nie odszedł ode mnie pierwszy.

życie płynie dalej, płynie szybkim tępie, czas mija, a moje sny o tobie nie przemijają.

[motylekxmolly]

𝐍𝐚𝐩𝐫𝐚𝐰𝐝𝐞̨ 𝐦𝐲𝐬́𝐥𝐢𝐬𝐳 𝐳̇𝐞 𝐣𝐞𝐬𝐭 𝐭𝐚𝐤 𝐳𝐚𝐣𝐞̨𝐭𝐲/𝐳𝐚𝐣𝐞̨𝐭𝐚 𝐳̇𝐞 𝐧𝐢𝐞 𝐦𝐚 𝐜𝐳𝐚𝐬𝐮 𝐨𝐝𝐩𝐢𝐬𝐚𝐜́ 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐳 𝐜𝐚𝐥̷𝐲 𝐝𝐳𝐢𝐞𝐧́ 𝐥𝐮𝐛 𝐧𝐚𝐰𝐞𝐭 𝐝𝐰𝐚?

𝐁𝐚̨𝐝𝐳́𝐦𝐲 𝐬𝐳𝐜𝐳𝐞𝐫𝐳𝐲 𝐧𝐢𝐞 𝐣𝐞𝐬𝐭 𝐩𝐨 𝐩𝐫𝐨𝐬𝐭𝐮 𝑚𝑎 𝑐𝑖𝑒̨ 𝑤 𝑑𝑢𝑝𝑖𝑒.

[ninsa-aa]

Hej na początku chciałabym się przedstawić. Mam na imię Nina i swoją przygodę z pisaniem zaczęłam w styczniu 2023 roku więc już prawie 2 lata piszę i dzielę się swoją twórczością z innymi. Jednak wiele osób wciąż pyta się mnie jak osiągnęłam takie duże wyświetlenia na platformie wattpad. Otóż odpowiedź jest bardzo prosta. Zaczęłam pisać hobbystycznie i nigdy nie traktowałam tego jako coś do czego musiałam się zmuszać. Wstawiałam na wattpad kiedy tylko chciałam, by mieć wszystko zapisane w jednym miejscu, a nie w zeszycie. Mimo iż wyżej napisałam że opublikowałam swoją pierwszą opowieść w styczniu 2023, to pisałam już wcześniej do zeszytu nie mając odwagi pokazywać nikomu z mojej rodziny moich rękopisów. Do dzisiaj im tego nie pokazałam, a opowieści na wattpadzie są widoczne do użytku innych. Moje opowieści zawierały wiele różnorodnych tematów, które poruszałam. Niektóre były bardzo związane z etapami mojego życia, a niektóre chciałam przedstawić pod swoim kątem myślenia.

Jednak przejdźmy do kluczowego pytania- jak to wszystko osiągnęłam i co dało mi motywację by pisać dalej. Po pierwsze i najważniejsze to nie poddawać się. Ja wiele razy mówiłam, że chcę już to zakończyć. Mimo tego jestem tu gdzie jestem i osiągnęłam to sama beż jakiejkolwiek pomocy. Osiągnęłam to sama, więc postaram się wam trochę o tym opowiedzieć.

Na początku warto się nie poddawać u nie skupiać się tylko na wyświetleniach, tylko na tym czy piszemy tak jak być powinno. Jeżeli ja jako pisarka podejmuje temat w którym akcją dzieje się w lesie bądź w górach, dokładnie opisuje krajobraz miejsca jaki pojawia mi się w głowie od razu po usłyszeniu słowa "góry". Staram się by cały opis był dość długi ale też nie za długu, bo nie piszemy rozprawki. Ważne jest to żeby opis był trochę dłuższy niż dwa czy trzy zdania złożone. Opis otoczenia, miejsca jest ważna i kluczową rzeczą by opowiadanie nie wyglądało jak pisanie na siłę byle by coś napisać. I to też jest ważny podpunkt, który wymaga wyjaśnienia. Otóż jeżeli wena na pisanie nie przychodzi, nie możemy pisać na siłę, ponieważ nie skupiamy się wtedy na poprawności pisanych zdań ani na fabule, tylko na tym żeby jak najszybciej skończyć pisać, ci nie wpływa dobrze na odbiór naszej pracy. No a nie oszukujmy się - każdy by chciał, żeby dzieło/praca, nad którą spędził swój czas wyszła dobrze. Jeżeli macie trudność z zapamiętywaniem poszczególnych rzeczy radzę sobie zrobić taki przykładowy plan na kartce bądź w osobnym dokumencie na komputerze. Ważne jest to by był dla was przejrzysty i nie zawierał niepotrzebnej treści, tylko na przykład wygląd, zainteresowania i udział danej postaci w waszym utworze. Uważam że to znacznie pomoże waszemu rozplanowaniu fabuły. Odnosząc się jeszcze do krajobrazy, polecam wysłuchać muzyki, bądź inspirować się miejscem, napisać wszystko na brudno, przeredagować i na koniec opublikować.

Jeżeli jest coś czego waszym zdaniem jeszcze nie poruszyłam, zapraszam do sekcji komentarzy.

[atalienart]

Szczęśliwego nowego roku!

Moje pisarskie cele na rok 2024 to dokończenie I draftu "Projektu Soulmate" i zredagowanie I draftu "Projektu Magia". Chcę się z wami podzielić tymi opowieściami i moim procesem pisarskim. Jeśli ciekawi was, kim jest ten zamyślony dżentelmen na rysunku, co łączy magicznego swata i niepozorną malarkę, i ile słów piszę miesięcznie, możecie śmiało zaobserwować konto @natpisany na instagramie.

Spodziewajcie się postów w poniedziałki i czwartki. Krótkie cytaty i rysunki, pisarskie statystyki i spojrzenie na literackie motywy, fantastyka z romansem w tle - jesteście zainteresowani? :)

[outsider10]

Chmury malują dla Nas nieskończenie wiele opowieści. Tylko Ci, którzy nie patrzą na życie codzienne mogą je zauważyć.

E.K.

[black-lipstic]

oki jako że wczoraj pisałam że pisze książki i może się tu pochwalę to stwierdziłam, że chuj pochwalę się co mi szkodzi wiec podzielę to na dwie części bo dwóch książek w jednym poście nie chce bo za długie będzie i mi się nie chce tyle pisać

więc pierwsza książka jeszcze nie ma tytułu ale mam ss z opisu i początek (dosłownie początek bo to prolog):

no to najpierw o czym jest (to takie opis jaki bym dała na tył książki gdybym ja kiedyś wydała):

no i prolog książki bo imo cudowny jest, bardzo dramatyczny:

(plss powiedzcie w kom co myślicie😭😭)