#diktatörlük

[serhatnigiz]

Devletin Teminatının Olmadığı yerde Milletin Teminatı Olur mu?

Yürütmenin yargıya tepeden atamış olduğu memurlar (kendi adamları) ile yürütmedeki ve yasamadaki memurlar karşı karşıya gelmiş durumda. Ne de olsa bugüne kadar tüm kirli işlerini bu yargıya yaptırdılar.

Bahçeli sistem krizi yok dese de, sadece sistem krizi de yok! Sistem krizi ile iç içe girmiş yapısal bir kriz var. Yasama, yargı ve yürütme klikleri arasındaki gerilimin asıl nedeni de bu.

Düne kadar emir ve talimat ile AYM'ye karar aldıran Bahçeli (Jülistokratik MHP çetesi) ne oldu da şimdi AYM'yi "kapatmakla" tehdit eder hale geldi.

Bahçeli ve adamlarında AYM'yi kapatabilecek cesaretin zerresi yok!

İyisi mi yürütmenin (kendisini milletten üstün gören yetki diktatörlüğünün) son kalesi olan yürütme-yargısı AYM'yi ve diğer sözde yargı kurumlarını Bahçeli'yi beklemeden millet topyekün kapatsın!

Bu kurumların bugüne kadar millete bir faydası da görülmedi. Bu kurumlar ülke tarihi boyunca kendisini milletin üstünde gören bir avuç memur kastına çalıştı. Bu memur kastları da milletin devlete sunduğu olanakları kullanarak kendi kafalarına göre bir "kapitalist düzen" yarattı. Ama bu nasıl bir kapitalizm ise ortaya çıka çıka kapitalizmin ne evrensel ne de yerel normlarına dahi oturmayan feoktokratik ve müphem bir çete-kapitalizmi ortaya çıktı.

Bu çeteleri AYM gibi yürütme-yargısı değil, yargılasa yargılasa denetim usul/muhakeme kanunları ve denetim mahkemeleri yargılar!

Öyle yalandan tehditleri geçeceksin önce icraat görelim. Hadi paçan yiyorsa Bahçeli AYM'yi kapatta görelim! Sende o yürek var mı Bahçeli?

Yıllarca "devletin bekası" söyleminin arkasına saklanıp milletin temel haklarına çökme döneminiz artık bitti. Yaptığınız onca katliamlar, işkenceler, zulümler yanınıza kar mı kalacak sandınız!

"Devlet" diye isim mi olur? Gerçek ismini kullanmayan adamdan milliyetçi mi olur?

Milliyet-çiliği bile ayaklar altına alıp milleti tanımayanlar tabii ki anayasada tanımaz, kanunda tanımaz, her haltı yer. Bu nasıl bir milliyet-çilik ise Türklüğü/üniter kimliği mahkemeleştirmek için 15 Temmuz senaryosunu çevirir!

Millet niye bu temsiliyetist-memuriyetist zorbalığı tanımaya devam etsin ki? Teminatı olmayan devlet çete devletinden başka da bir şey değildir.

Çeteyseniz açıkça çıkıp "biz çeteyiz" diyin olsun bitsin. Öyle yalandan cumhuriyet gibi demokrasi gibi kavramların arkasına saklanmaya devam etmeyin.

O da olmuyorsa çıkın açıklayın "biz devlet değiliz" diyin, biz anayasa ile kanun ile kural ile yönetilmiyoruz, bu devleti bir avuç memur kastı idare ediyor diye millete beyan edin!

Ne de olsa devlet bile beyan esasına göre kurulur.

Bu ülkede devletin teminatı yok! Bir ülkede devletin teminatı yoksa o ülkede milletinde teminatı yok demektir.

Milletin teminatının olmadığı bir ülkede kurtuluşun tek yolu vardır; o da yasamada, yargıda ve yürütmede gerçekleşecek olan kurumsal denetimist devrimlerdir.

Ancak millet bu şekilde kendi temel hakları için ister seçilmiş olsun ister atanmış olsun temsiliyetizmden ve memuriyetizmden hesap sorabilir.

Temsiliyetizm ve memuriyetizm var oldu olalı devlet her zaman var olmuştur. Devletin-kitleselleşebilmesinin ve kitlelerin-devletleşebilmesinin yolu denetimle mümkündür. Aksi takdirde; ister cumhuriyet denilsin ister demokrasi denilsin tüm rejimler son çözümlemede bir memur kastları diktatörlüğünden başka da bir şey değildir.

Bir avuç bürokrasi mi hayatınızı nasıl yaşacağınıza karar verecek yoksa siz kendi hayatınızın yönetiminde söz ve hak sahibi mi olacaksınız?

Denetim mücadelesi ne sağ ne de sol meselesidir. Denetim meselesi siyaset üstü politik bir toplumsal proje meselesidir. Bir kişiye hak olan şey herkese de hak olmalıdır ki, toplum kendi deneylerinden dersler çıkararak denetimi tabandan tavana kadar yaşamın her alanına yayabilsin. Bu sayede de insan kurtarıcı aramayı bırakıp, kendi hayatının öznesi haline dönüşebilsin.

Kendi temel hakları için mücadele etmesini bilmeyen bir insan, ne işçiler adına, ne emekçiler adına, ne ezilenler adına, ne kadınlar adına, ne de gençler adına mücadele falan yürütemez. Yürütüyormuş gibi yapar ama farkında olsun ya da olmasın aslında temsiliyetizme ve memuriyetizme hizmet etmekten öteye de geçemez. Bu yüzden de kafasında ya kişileri kutsallaştırır ya partileri kutsallaştırır ya da devletleri kutsallaştırır. Bu da kendi özgür iradesinin ortadan kalkıp yerine kendisinden daha üstün olduğunu düşündüğü bir iradenin boyunduruğu altına girmesi sonucunu doğurur.

Halbuki her insan önce "ben" olduğu müddetçe "biz" olabilir ve kendi temel haklarına paralel olarak toplumsal haklar içinde mücadele edebilir. Ancak hayatın her alanında denetimist olmayı başarabilen bir insan tüm insanlığın global hak ve özgürlük mücadelesine yol gösterebilir. Emeğin emek, insanın insan üzerindeki tahakkümüne ve baskısına ancak denetimist yoldan son verilebilir! [1]

Dipnot

[1] AYM'nin Avrupa Konseyi ve AİHM-AİHS ile sözleşmesi/protokolü yok. Bu durumda AYM "seçilmenin seçimlerde teminatı yok" diyip seçilmeni (uluslararası hukuk açısından) AİHM'ne de gönderemiyor. AYM yürütmenin emrini yerine getirmek adına (yerel hukuktan) Can Atalay parodisi üzerinden sözüm ona sorunu çözmeye kalktı. Ama bu durumda da AYM hükümetin istediği kararı alamıyor. Yargı aslında hep yürütmenin-yasamanın yargısı/personeli idi. AYM'de ki memurlara onca kararı aldırıp sonrada aldırdıkları kararları, kanunları ve anayasayı tanımayanlarda yürütmedeki ve yasamadaki memur kastları. AYM'ye karar aldır sonrada AYM'yi terör yuvası olmakla suçla ne güzel di mi? AYM de adam olsun "seçilmenin seçimlerde teminatı yoktur" kararı ile birlikte Cumhurbaşkanının kanun olmayan 14 Mayıs CK'sını iptal ederek hükümeti düşürsün! Ne yani bu memur ilahları Allah'tan büyük mü? Devletten ve milletten daha mı büyükler? Bahçeli kim oluyor? Gerçek ismini kullanmayan adamdan ülkücü mü olur!

24.11.2023

Serhat Nigiz

[dahaneler100]

Trump: Yeniden seçilirsem ‘ilk gün hariç’ diktatör olmayacağım

Trump, göreve gelir gelmez başkanlık yetkilerini ülkesinin Meksika ile olan sınırını kapatmak ve ���ilk günden itibaren” petrol üretimini artırmak için kullanacağına söz verdi. REKLAM Eski ABD Başkanı Donald Trump, bir sonraki seçimde yeniden başkan seçilmesi halinde “birinci gün hariç” diktatör olmayacağını söyledi. Gelecek yıl yapılacak seçimlerde Cumhuriyetçilerin adayı olması beklenen Trump,…

[dramatik-buluntular]

"Mükemmel diktatörlük demokrasi gibi görünecektir. Mahkumların asla kaçmayı hayal edemeyeceği, duvarları olmayan bir hapishane. Tüketim ve eğlence sayesinde kölelerin köleliği seveceği bir kölelik sistemi. "

Aldous Huxley, Cesur Yeni Dünya

[militankaos]

Şu iki kitabı üst üste okumak demek -önce 84'ü- bir toplumun hangi düşünceyle olursa olsun zehirlenişinin nasıl işlediğini anlamak demek. Perdenin arkasında diktatörlük ve zehirli bir otorite gücü saklayan bolşeviklerin devrim adıyla haykırışının ne denli alçak olduğunu fark etmek demek. Size gün ışığı getireceğiz diyip hayal satan sahtekar, sözde devrimcilerin florasan lambasının sahte, çiğ beyazlığından başka bir şey sunamaması halka, daha doğrusu sunmaması, burjuvayı devirip burjuvanın tahtına oturması, insanlara değil, fikirlere saldırmaya başlaması, durum her geçen gün daha da kötüye giderken halkın cahil bir şekilde beslediği vatanseverlik vesvesesinden dolayı kendine fazla ve haksız pay çıkarması yeterlidir "BOLŞEVİKLER DEVRİMİ KATLETTİ" diyebilmek için.

Bu sebeple sürekli tekrarlıyoruz, anlaşılana kadar.

Devlet, el değiştirmemeli, yok edilmelidir.

[onderkaracay]

🗣️ Halkçılık Demokrasisi

Toplumun büyük kısmının neden eğitimsiz, mesleksiz ve fakir olması için özel bir çaba gösteriliyor?

Bu zulümden beslenenlerin düzenini kimse bozmasın diye.

Çünkü eğitimsiz, mesleksiz ve fakir kalanların yarısının diğer yarısına düşman edilmesi bu yöntemle mümkün. Onlar kendi aralarında birbirlerini yerken zalimler de onların hakkını yerler.

Ya benden taraf olursun ya da benden taraf olmazsan bertaraf olursun zihniyeti böyle bir ideolojidir.

İnsanlık tarihi bu zulmün örnekleri ile dolu.

Bir tek devrim buna dur diyebilmiştir.

Atatürk'ün halkçılık devrimi.

Halkçılık devrimi aynı zamanda demokrasinin karşılığıydı.

Egemenlik kayıtsız şartsız ulusundur sözü halkçı demokrasiyi savunur.

Halkçılık demokrasisi kodaman besleme düzeni çok partili, ideolojili sömürge düzenine geçene kadar sürdü.

1946 yılında demokrasiye geçilmedi 1946 yılında demokrasiden vazgeçildi.

Halkçılık yerine her mahallede bir milyoner dayatan sömürü düzeni burjuvası içinde Atatürkçü biri olabilir mi? İçlerinden ancak Atatürk ile aldatanlar çıkar.

Halkçılık şura (meclis) sistemidir. Mahalle, köy, kaza, il seçimleri sonrası Türkiye Büyük Millet Meclisi seçilirdi.

Liberal sömürü ile demokrasi bulanık bir hale getirildi.

Bugün seçilecek olanları kodamanlar seçiyor. Holding medyası şişiriyor. Sandık ile bu dayatma meşru hale getiriliyor.

Bugün ki dayatmada halk kendisi soyulsun diye bu soyguna izin veren durumuna düşürülüyor.

Liberal sömürü sermayenin halk üzerinde baskı kurduğu diktatörlüktür.

Kapitalizme alternatif ideoloji sosyalizm de sermaye sınıfı yerine emek sınıfının diktatörlüğünü savunur.

Halkçılık sınıflı imtiyazlı topluma karşıdır.

Halkçılık devrimi kimsenin midesinin ve cebinin kimseden büyük olmaması gerektiğini savunur.

Halkçılık demokrasisinde herkes için zengin olması gereken tek yer devletin kendisidir. Şahısların aşırı zenginleşmesi feodal düzenin bir kalıntısıdır.

Liberal sömürü düzeni ile dünün toprak ağalarının yerini bugün para ağaları tefeciler almıştır. Hepsinin de yasayla korunan bankası vardır. Ağa olarak anılan holding sahiplerinin bankalarının yasal tefecilik dışında hiçbir faaliyetleri yoktur. Üretime ve ticaretin gelişmesine destek vermezler. Verseler bile ipotek karşılığında zenginleşmeye yönelik krediler vererek kredi verdikleri kurumları yutmak için verirler.

Kapitalizm de, sosyalizm de halk üzerinde diktatörlük düzeni kurar.

Halkın kendi iradesini hakim kıldığı, iradesini hukuk kuralı haline getirilebildiği tek yönetim sistemi halkçılık yani ideolojilerden ve siyasi partilerden arındırılmış partisiz ve aracısız şuradır.

Kimin Cumhurbaşkanı, kimin başbakan, kimlerin bakan seçileceğinin önceden bilinmediği bunların kim olacağına en üst şura Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin karar vereceği bir seçim sistemi bizi kodamanların sömürü düzeninin sürdürülebilir olmasını engeller.

Aksi takdirde onlar holding medyası ile halkı kandırmaya devam eder kendi sömürü düzenlerini koruyacak sonucu sandıktan sürekli çıkartırlar.

Belediye başkanlığı seçimlerinin her yerde tek adayı var. Mevcut Cumhurbaşkanı.

Ben varsam doğalgaz var, ben yoksam doğalgaz yok tehdidi ne anlama geliyor?

Zamanı gelince demokrasi tramvaydan inmektir diyen birisinden bu tehdit dışında ne bekliyordunuz?

Bugüne kadar Anayasaya uygun hareket etmeyenler böyle giderse kendi dayatmalarını Anayasa yapacaklar.

Bu gidişle halkçı demokrasiyi, partisiz ve aracısız seçimin ne olduğunu her şeyimizi kaybedince anlayacağız.

Bizim işimiz uyarmak ve tarihe yaşananları not düşmektir. Tarih kimin haklı olduğunu zaman içinde biz görmesek bile yazacaktır.

Önder KARAÇAY

[keemlenyekun]

Durum komedisi bağlamında ülkemizin siyasetine bir bakış

Komik ülkeyiz. Çok değil bir buçuk sene önce emmoğlumla cehapenin apoyu çıkaracağı iddiasıyla "ne alaka oğlum, infaz hukuku diye bir şey var" diye tartışıyordum. Yüzüme vatan haini demedi ama çalıştığı devlet kurumundaki amirinin seçim için instagramda hikaye paylaşmak zorundasınız emri ile paylaştığı hikayelerinde bol bol vatan haini yaftalarını yapıştırdı. O zaman da gülüp geçmiştim, ama şimdi kahkaha atıyorum.

Apo diyor küççük reis, meclis diyor, gelsin diyor. Puahahahahah. Yetmiyor böyük gıymatlı reisimiz ise barış için diyor ne lazımsa diyor.

"Yeğenim bu gılışdar ve imaro var ya hep törörüstleri doldurmuş belediyeye."

Beş dakikada değişir herşey.

He umurumda mı? Katiyen değil. 2022 seçimlerinde de net şekilde öngördüğüm şuydu: türkiyede seçim dönemi bitmiştir. Yani bu demek değil ki, diktatörlük olalım temennisi taşıyorum, hayır. Bu "demokrasinin artık ülkemiz için ulaşılmaz bir hedef" olduğuna dair öngörüm.

Şöyle açıklayayım meramımı, 2022 seçimlerinde kimin kazandığının hiç bir önemi yoktu, ne kılıçdar bizi daha iyi hale getirecekti, ne rte. Ama kılıçdarın kazanması halkın onca yanlışa, hataya, rezilliğin seçimle bile olsa cezalandırılabileceğini gösterecekti. Yani demokrasinin olmazsa olmazı olan milli iradenin tecellisini görmemizi sağlayacaktı.

Biraz karışık. Burada kanıksadığım ve artık tamamen umutsuzluğa iten şey milli irademizin olmayışı. Bizim milli irademiz verilen milli gazla, ayasofya yalanıyla, devletin projesi olan milli savaş gemimizin haliçe çekilip, hükümet propagandası yapılmasıyla, samsunda siktiri boktan bir devlet dairesinde amirinin emriyle her gün iha siha pkk şehit paylaşan emmoğlunun instagram paylaşımlarına kurban gitti ne yazık ki.

Yani diyorum ki milletin beyan edeceği kendi hür bir iradesi yok. Reklamla, devletin elindeki muazzam gücü kullanarak normal bir yalanı gerçeğe dönüştüren profesyonel propaganda ile, kendisi tarafından finanse edilen basınla bizim milli irademiz yok edilmiştir. Bu durum demokrasinin de foyası ne yazık ki. Bunun kanıtı olmuştu 2022 seçimleri. Bu fikrim sadece akepe ile ilgili değil, cehepe dahil tüm parti seçmenleri aynı şekilde ne yazık ki.

Etrafımda akp eleştiren insanlar, "ama pkklıları işe alıp, apoyu serbest bırakacaklar" diye yine akpye oy attı. Cehepeliler de yerel seçimde bazı illerde aynı şeyi yaptılar. Yani aynı şeyin laciverdiyiz.

Velhasılı burası türkiye. Beş dakikada değişir herşey.

Dediğim gibi zerre umurumda değil. Milletin olmayan iradesinin derdine düşmek artık bir aptallık ve boşa zaman kaybı benim açımdan.

Hayat devam ediyor.

Aaaa bak sayın defter, sesim kısıldı samsun fener maçında. Samsunda statta izlediğim hiç bir fener maçını kaybetmedim. Genelde 3 atıyorduk ama bu defa atamadık. Allahım bütün stresimi statta bıraktım. Futbol sen allahın bir lütfu musun nesin!?

Beni futbola boğun. Hukuka değil. Siyasete değil. Osimhen reisin rövaşatasında hayal göreyim, galatasaray avrupa şampiyonu, samsunspor türkiye şampiyonu olsun. Böyle hayallerle gel bana eeeyyyy ülkem. Yoksa hiç bir fikir barındırmayan, günlük çıkar ilişkilerinde boğulmuş ülkemde nefes alamam. Gerçi pek de alabildiğim söylenemez. :))

(Tam yazdım idare mahkemesinden yd savunma sonrası kararı geldi. Bak bu konuda da bu akşam bi yazayım. Allahım uzak duramıyorum işim sebebiyle.)

[baybaykus]

Diktatörlük halkları karaktersiz yapar.

[veganlogicdinamo]

BİTMEYEN ‘DİKTATÖRLÜK’ MESELESİ

ABD’de yaşayan Suriyeli gazetecinin 14 Mayıs seçimi üzerine Newsweek’te yayımlanan makalesini okuyunca dedim ki vay be, ne demokratik bir ülkeymişiz! İnsanlar bunca yıldır umudu tüketmemek adına, seçimlerdeki hileleri önlemek için canla başla mücadele ederken ABD’ye yerleşen Suriyeli gazeteci, okyanus ötesinden Erdoğan’ı övmüş; “diktatörler ikinci tura gitmez” demiş. Yıllardır Erdoğan’ın “ diktatörlük” ithamı ile meselesini düşününce diyorum ki bu bir gazetecilik faaliyetinden çok, sipariş üzerine fonlanmış bir işe benziyor. Aksi halde gerçeklerden bu kadar uzak olamazdı!

[olumsuzsozler]

Günaydın Canlar

Faşist bir diktatörlük, diktatörüyle birlikte ortadan kalkacaktır,

bu yüzden insanlar umutlarını koruyabilirler.

Milan Kundera

[serhatnigiz]

Koltuk Değnekçiliğinin Sefaleti

1-) Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi, yani 6771 sayılı yasa yürütme "federalizmi" değil mi?

2-) 7393 sayılı yasa yasamada "konfederalizm" değil mi?

3-) Peki "yürütmede federalizm" ile "yasamada konfederalizmin" birlikte olduğu "Türk tipi" sistem, sizce Türk tipi sistem mi?

Birileri hala "Türki-Kürdi" ya da "Kürdi-Türki" makamından gazel okumaya devam etsinler!

Sistemin dışarda sıkışması bir yana, sistem içerde sıkıştı kitlendi. Asıl sorun içerde. Yapıda yangın var.

Birileri hala "Türki-Kürdi" ya da "Kürdi-Türki" ağızla yapısal sorunları siyasi kimlik üzerinden okumaya devam etsinler!

Ya Dem'lilere ne demeli? 2019 yerel seçimleri öncesinde Meral Tanış değil miydi "dosyanı ve davanı al, AİHM'e çık!" diyebilecek kadar ileri giden? Üstüne vazife olmayan işler müdürü Tanış!

23 Haziran sonrasında "kör istedi bir göz/biz özerkliğe de razı idik/bunlar otonomi/Devlet Bahçeli verdi/iki göz" diyende Abdullah Öcalan'ın kendisi değil miydi?

Ortalıkta ben anlıyorum diye gezenler aslında anlamayanlar. Anlayanlarda işlerine gelmediği için olsa gerek, üç maymunu oynayanlar.

Siyasal kimlik fetişistleri her zaman yaptıkları gibi kapitalizme payanda olmaya devam ede dursunlar. "Türki-Kürdi" ya da "Kürdi-Türki" fark etmiyor, siyasal kimlikçilik tıpkı foseptik çukurunu andırıyor. İçinde ne ararsan bulursun.

Hükümet düşmüş motoru su kaynatmış, adamlar kendi çıkardıkları anayasadan kovulmuş, devleti yöneten asıl adam Devlet Bahçeli Dem'lilerin elini sıkıyor, Özgür Özer ve saz ekibi ilah Erdoğan'ı ayakta alkışlıyor, sözde muhalefet, DEM'miş CHP'imiş hiç fark etmiyor, her zaman yaptıkları gibi hükümete koltuk değnekçiliği yapmak için sıraya girmişler!

Kısacası, kendilerine verilen rolün hakkını vermeye çalışıyorlar.

Toplumsal Denetimist Düşünce Hareketi

4.10.2024

[birtutambenden]

"Ben diktatör değilim. Benim kuvvetim olduğunu söylüyorlar, evet, bu doğrudur. Benim arzu edip de yapamayacağım bir şey yoktur. Çünkü ben zorâki ve insafsızca hareket etmesini bilmem. Bence diktatörlük, diğerlerini râm edendir. Ben kalpleri kırarak değil, kazanarak hükmetmek isterim... İki Mustafa Kemal var. Biri ben, fert olan, fani olan Mustafa Kemal. İkinci Mustafa Kemal'den ise ancak "Biz" diye bahsedebilirim. Yani sizler, çalışan köylü, uyanık, münevver, milliyetperver vatandaşlar... İşte o Mustafa Kemal ölmez. Allah vatanımı, ulusumu ve hepimizi korusun."

- Mustafa Kemal Atatürk 🇹🇷

[doriangray1789]

Rodrigo’nun Gitar Konçertosu ile Deniz Gezmiş’i buluşturan gerçeklik

Asıl adı Joaquin Rodrigo Vidre… Ünlü İspanyol klasik müzik bestecisi ve piyano virtiözü… Tüm dünya onu Concierto de Aranjuez adlı eseriyle tanır. Bizdeki yaygın adıyla “Rodrigo’nun Gitar Konçertosu”…

Rodrigo 22 Kasım 1901’de İspanya’da, Valencia – Sagunto’da doğdu ve 6 Temmuz 1999’da 98 yaşındayken Madrid’te vefat etti.

Henüz üç yaşındayken difteri’ye yakalandıktan sonra görme yetisini kaybetti… Sekiz yaşında solfej, piyano ve keman eğitimine başladı. On altı yaşında armoni ve kompozisyon dersleri aldı. Piyano virtiözü oldu, bir çok klasik müzik eseri yazdı. Erken bir yaşta kör olmasına rağmen, büyük başarılar kazandı. Beklenilenin aksine, gitarı hiçbir zaman çok iyi çalamadı.

Rodrigo, 19 Ocak 1933’te, Valencia’da, Kamhi ailesinin kızı Victoria Kamhi ile evlendi.

Victoria Kamhi ünlü piyano hocaları Lalewichz, Lévy and Viñes’dan piyano eğitimi aldı. Rodrigo’yla 1929 yılında tanıştı ve Valencia’da evlendiler. 1939’da İspanya’ya dönmeden önce, İkinci Dünya Savaşı’nın en vahşi dönemlerinde, Hitler Faşizminin Fransa ve Almanya’sında yaşadılar. Üstelik, 27 Ocak 1941’de tek kızları Cecilia doğdu. Bu dönemlerinde yaşadıkları bile başlı başına bir sinema eseri olur sanırım; kör bir piyanist, onun Yahudi asıllı eşi…

Kamhi şartlar gereği piyano kariyerine son verip, çocukluğundan beri kör olan besteci kocasının asistanı oldu ve onun biyografisi olan, birçok dile çevrilmiş De la mano de Joaquín Rodrigo: Historia de nuestra vida’yı yazdı. (Türkçesi:Joaquin Rodrigo’yla el ele:Maestro’nun yanında hayatım)

Kamhi 1997’de kocası Rodrigo’dan iki yıl önce, 92 yaşında öldü. Kendisinin ve eşinin mezarları Aranjuez mezarlığındadır.

Gelelim meşhur konçerto’nun hikayesine…

Hitler ve Mussolini destekli General Franco’nun komutasındaki faşist güçlerin, 17 Temmuz 1936’da seçimle işbaşına gelen Sosyalistlerin “Halk Cephesi” koalisyonuna karşı ayaklanmasıyla İspanya bir iç savaşa sürüklendi…

Bir yanda Alman Nazi ordusunun bombardıman uçakları… Mussolini’nin askerleri… Ve faşist İspanya ordusu…

Diğer yanda birçok ülkeden gelen devrimcilerden, sosyalistlerden ve anti-faşistlerden oluşan ‘Enternasyonal Tugaylar’… Ve çeşitli partilerin bir araya gelerek oluşturduğu ve halkın desteğiyle iktidara gelen İspanya Sosyalistlerinin Halk Cephesi…

Üç yıl süren ve büyük yıkıma yol açan İç Savaş Halk Cephesi’nin yenilgisiyle sonuçlandı… Ve İspanya’da Franco’nun, 1975 yılında ölümüne kadar 40 yıl sürecek olan, diktatörlük dönemi başladı.

İşte, bu meşhur konçerto bu dönemi anlatır…

İspanya iç savaşı sırasında ve sonrasında Franco diktatörlüğünün halkına çektirdiği acıları, zulmü anlatan ve Faşizme karşı direnen devrimcilerin coşkusunu içeren bu muhteşem konçerto’yu Rodrigo görmez olduğu için bölümler halinde eşine yazdırmıştır.

Concierto de Aranjuez, varolanlar içerisinde çalınması en zor olan Gitar Konçertosu olarak bilinir. Ve Konçertoyu tam anlamıyla Paco de Lucia’nın çalabildiği söylenir…

Özellikle 68, 78, ve ‘88’ kuşağı gençliğini yaşayıp da Rodrigo’nun Gitar Konçertosunu ezbere bilmeyenine doğrusu ben pek rastlamadım.

Peki neden?… Hiç düşündünüz mü?…

Cevabını ben vereyim: Bizim Deniz’in etkisinden…

Deniz Gezmiş’ten bahsediyorum…

Ne güzel yazmış Can Yücel Mare Nostrum şiirinde Denizi…

En uzun koşuysa elbet Türkiye’de de Devrim, O, onun en güzel yüz metresini koştu en sekmez lüverin namlusundan fırlayarak… En hızlısıydı hepimizin, en önce göğüsledi ipi… Acıyorsam sana anam avradım olsun, Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!

Başka söze gerek var mı Denizi anlatmak için….

Öncülüğünün ve yaptıklarının yanı sıra, bizlere bu muhteşem konçertoyu keşfetme fırsatı verdiğin için de;

Aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!…

Deniz Gezmiş 6 Mayıs 1972’de idam edilmeden önce son arzusu olarak demli bir çay ve sigara eşliğinde Rodrigo’nun Gitar Konçertosu’nu dinlemek istedi…

idama giderken arkadaşları ıslıkla ona bu konçertoyu çaldılar 

sonra da idam edildi 

[haciabininwindowsu]

Ben şunu savunuyorum: Atatürk diktatördü. Buna hayır diyen tarih bilmiyor demektir. Ama hürriyeti öğretebilmek için bazen diktatörlük gereklidir. Sen bin sene hürriyeti hiç tecrübe etmemiş bir topluma hürriyeti bir tercih olarak takdim edemezsin. Hüsrana uğrarsın. Bugün dahi Türk toplumunun hür olmayı öğrendiğini zannetmiyorum. Siyasi tercihler bunu gösteriyor. Lider arıyor, çoban arıyor kendine insanımız. Halbuki Atatürk, bundan kurtulun diyor. “Ben size hiçbir ayet, hiçbir doktrin bırakmıyorum, kafanızı kullanın. Probleminize göre çözüm getirin.

Dahi Diktatör

Celal Şengör

[biredebi]

Sanıyorum 5-6 sene önceydi. O zamanlar Amerika dolaylarında yaşıyorum. Pandemi daha yaşanmamıştı. Çok güzel bir kız arkadaşım vardı. 2 yıldır birlikteydik. Evlilik hayali kurabildiğimiz bir noktaya erişmiştik. Zaten iki yılı birlikte geçirdikten sonra, birbirini tanıma evresini geride bırakıp, bir olma evresine ulaşmıştık artık.

Bir gece yeni açılan bir bar'a gittik. 10-12 kişilik bir arkadaş grubuyuz. Her milletten insan var içinde. Kız arkadaşım Norveçliydi. En yakın arkadaşım İran'lı. Onun sevgilisi portekizli. Resmen Birleşmiş Milletler gibiyiz.

Yalnız burada bir nüans var. Masada yalnız iki Amerika'lı var. Bu Amerikalıların sadece bir tanesi doğma büyüme Amerikalı. Diğeri eş durumundan Green Card sahibi.

Böyle bir masada ne konuşuluyor derseniz konu Trump özellinde diktatörlük. Masada her milletten o kadar insan var ki; ortaya atılan örnek bolluğu kafa karıştıran cinaten. Mesela Alman Yeşillerinden Marcus var o da masada ve Merkel'i, Hitler ile karşılaştırıp, diktatörlüklerinden falan bahsediyor.

Dedim ya en yakın arkadaşım var masada. Adı Ali ve İran'lı. Diktatörlük konusunda İran'dan daha büyüğü yok zaten aslında ama tartışma da herkes kendi ülkesinin diktatörünü öne çıkarmaya çalışıyor. Bir ara Anna ( Kız arkadaşım) Norveç başbakanının devlet bütçesinden para harcayarak İngiltere'de konsere gittiğinden söz açmaya çalıştı; kızın suratına atılan en büyük, saçma bakışı attık. Sustu, köşesine çekildi.

Konu artık liderleri kapıştırmaya dönüştü masada. Mesela vergilendirme konusu açılınca. Herkes kendi ülkesinin vergi politikalarını anlattı. Ve genel olarak masada hangi ülkelerin en kötü olduğuna dair bir genel kanı oluştu. Amerika'lı arkadaş Trump'ın politikalarını çok sert bir biçimde eleştirse de, elimizin tersiyle onu dahi itebiliyoruz, bir Türk ve bir İran'lı olarak.

Ve büyük final. Biz tartışıyoruz ama gelen giden içkinin haddi hesabı yok. İçkiler içiliyor, bağırış çağırış, artık Tribünümüz bile var. Arka masada ki Amerikalılar da izliyorlar. Konu ateşli bir hal aldı. Sonunda Ali ve Ben finale kaldık. Bir o söylüyor, bir ben. Sonunda en kötü lider yarışmasını -masanında oy çokluğuyla- Ali ve İran kazandı.

Ve bakın bir tartışma diyorum belki ama kaç yıl geçti aradan hala ara ara hatırlar ve gülümserim. Nasıl keyifliydi tartışmak. Tartışmak ama sonunda masadan gülerek ayrılmak. Bugün de geldi akluma, esti bir yerlerden. Sizinle de paylaşayım dedim.

[mondokozmikova]

Osman Kavala

19 Ekim 2017

Türkiye'nin değerli ve orijinal insanlarından biri olan Osman Kavala, Erdoğan rejimince ipe sapa gelmez birtakım gerekçelerle tutuklandı.

Osman Kavala 1974-1984 arası, yani on sekiz den yirmi sekize dek en yakın arkadaşımdı. Commodore 64'ü Türkiye'de getiren Teleteknik dergisini beraber kurduk. Sonra "arkadaşla iş yapılmaz" düsturu gereğince aramıza (kara olmasa da) gri kedi girdi. Hala görüşürüz. Zorda olduğum zamanlar gözünü kırpmadan yardımım koşmuştur.

Orijinal ve zor bir adamdır. Gençliğinde benden daha radikal şekilde devrimciydi. Türkiye'nin en büyük iş imparatorluklarından birinin başına geçtikten sonra da solculuğunu ve devrimciliğini korudu. 1983'den bu yana Türkiye'de akıl ve özgürlük yolunda yapılmış olan her güzel işin (ve bir sürü saçma işin) arkasında, açık ya da kapalı, mutlaka Osman Kavala'nın imzası vardır. İletişim Yayınları, Yeni Gündem dergisi, BirGün gazetesi, TESEV, Anadolu Kültür. Daha bildiğim ve bilmediğim neler neler.

Bir süreden beri g��zaltına alınmayı bekliyordu. Almışlar. Şaşacak bir şey yok, çünkü memleketi yöneten tayfanın temsil ettiği her şeyin taban tabana zıddı olan bir insandır. Onu almayıp da kimi alacaklar?

Niyetleri belli. Ülkede aklı, kültürü, özgürlük sevgisini, evrenselliği temsil eden kimseyi yaşatmamaya kararlı görünüyorlar. Kaçırtabildiklerini kaçırtacaklar, gerisini günü geldiğinde 1915 muamelesine tabi tutacaklar. Dünyanın başına bela olacak kanlı ve vahşi bir diktatörlük adım adım kuruldu, kuruluyor.

Osman er ya da geç çıkacaktır. Umarım er olur geç olmaz. Çıktığında umarım rotayı Almanya'ya kırmaz. Burada (*) yapacak çok işimiz var.

(*) "Burada" deyimi, kasten muğlaktır. O sırada Samos'daydım.

Sevan Nişanyan

Sürgün Yazıları. Toplu Makaleler 4

2017-2019

[edebiyatiturk]

Edebiyatın Siyasi Yönü: Yazarlar ve Diktatörlük Eleştirisi

Edebiyatın Siyasi Yönü: Yazarlar ve Diktatörlük Eleştirisi Edebiyatın siyasi rolü, toplumları derinden etkilemiş, tarihin her döneminde insan hakları, özgürlükler ve adalet gibi kavramların savunulmasına zemin hazırlamıştır. Yazarlar, diktatörlüklerin yükseldiği ve totaliter rejimlerin güç kazandığı dönemlerde, cesur bir şekilde eleştirel tutumlar sergileyerek önemli toplumsal ve kültürel…