#czynić

[kasperowiczpiotr]

Ostrożność w intensywności bytu

Szok podłączony do prądu za genitalia odwraca rzucone uroki w imadle jaja przekuwa w żelastwo rżnie głupio radosnego człowieka na beztroskiej poduszce powietrznej pomimo stopów zawiści z bylejakością życie wysuwa na prostą przed zastosowaniem prądu tętniącego w zmiennych polowano na białe kruki by uczynić z nich zapiski w czerwonej księdze te jednak stały się białymi karłami jądrami czerwonych…

[whereisyourpippinnow]

I hope in the 2nd season of 1670 there will be a scene with Bogdan saying dramatically:

"Natchnij mnie, Chryste, co mam czynić, abym zaś nie oszalał!"

Otherwise I'll sue!

[nopookietimesq]

Szczerze mówiąc nie wiem już co robić. Ojciec zabrał mi telefon i mam tylko godzinę dziennie dopóki nie przytyję do wagi 54, aktualnie ważę aż 51 kg i naprawdę nie daje rady. Całe to uczucie tego tłuszczy zwisającego ze mnie, ciągle jedzenie, psychicznie mnie niszczy a już nie wspomnę o skutkach fizycznych, wyglądam tak obrzydliwie, jestem cholerną tłustą świnią. Jedyne co mi przychodzi do głowy to kurwa przybrać na wadze a potem postarać się jakoś zmylić ich, że jem normalnie itd. a tak naprawdę wrócić do was, do tych cudownych fastów a przede wszystkim do Any, ja tak strasznie chce znów poczuć głód, ten ucisk w brzuchu, okropnie za tym tęsknię. Przez kontrolę mnie i mojej wagi nie mam jak schudnąć ani czynić jakich kolwiek postępów dlatego nie będą pojawiać się żadne bilanse itp. ponieważ aż wstyd mi jest za to ile teraz muszę wpierdalać. Podejrzewam, że przez to, że mam tylko godzinę dziennie na telefonie nie będę miała czasu wstawiać postów, ale gdy tylko będę miała jakiś pomysł i czas to postaram się coś wrzucić.

Proszę was jeśli macie jakieś rady jak mogę ich zmylić napiszcie mi, bo ja nie wiem co mam robić..

[ahosia3]

"Pierwsza miłość układa życie na zawsze: tyle odkryłem przez lata. Może nie mieć większego znaczenia niż kolejne, ale jej istnienie zawsze będzie na życie wpływać. Może służyć za model albo kontrprzykład. Może przyćmiewać kolejne miłości; z drugiej strony może czynić je łatwiejszymi, lepszymi. Choć czasem pierwsza miłość wypala serce i jakiś przyszły poszukiwacz znajdzie tylko tkankę bliznowatą".

~Julian Barnes: "Jedyna historia"

[majstersztykzchwil]

"Pierwsza miłość układa życie na zawsze: tyle odkryłem przez lata. Może nie mieć większego znaczenia niż kolejne, ale jej istnienie zawsze będzie na życie wpływać. Może służyć za model albo kontrprzykład. Może przyćmiewać kolejne miłości; z drugiej strony może czynić je łatwiejszymi, lepszymi. Choć czasem pierwsza miłość wypala serce i jakiś przyszły poszukiwacz znajdzie tylko tkankę bliznowatą".

[avenueofpeaces-blog]

Zabierz wszystko co miałem

Zabierz Ból, zabierz wstyd, Całą moją wiarę, chęć i niechęć, każdą myśl, Wszystkie uśmiechy, pewność siebie, Każdy z szeptów i krzyk, Wszystko co dotąd czułem, To za co bym zabił, I to czego nie potrzebuję, Zabierz duszę, Milczenie i głos, Całą dumę, szacunek, Każde z marzeń i trosk, Ale nie zabieraj niczego, Tym na których szczerze mi zależy, Kochać, to dla mnie mieć wszystko, Tylko w nich pragnę wierzyć, Zabierz wszystko co mam, Oddam, to bez wachania, Wolę nieść w sobie gorycz, Niż czule i slodko kłamać, Będę bosy chodzić w miejsca, Które nienawidzą stóp - sprawię że Twardość stanie się miękka, Wulkan pokryje lód, Będę stał, tam dla ciebie, Cierpliwie na jednym ze wzgórz, Z miłością, zrozumieniem, Zbyt Dobrze wiem co to Ból, Więc nie czekam na Cud, Staram sam się go czynić, Czasem do szczęścia dochodzisz, Poprzez bycie nieszczęśliwym, Życzliwość wyciągasz z siebie, Żyjąc pośród nieżyczliwych, Chcąc żyć jak najdłużej dla tych, Dzięki którym czuję się żywy,

[addstory]

Vesak - Święto Trzech Klejnotów: Narodziny, oświecenie i odejście Buddy

Vesak - to święto, jedno z głównych świąt dla buddystów, poświęcone jest trzem fundamentalnym wydarzeniom w życiu Buddy Siakjamuniego: narodzinom (Jayanti), osiągnięciu oświecenia (Bodhi) i odejściu do Nirwany (Parinirvana).

Vesak (z tybetańskiego "Saga Dawa" i mongolskiego "Donchod-hural", co oznacza "Święto Tysiąca Ofiar") obchodzony jest w dniu pełni księżyca pierwszego letniego miesiąca kalendarza księżycowego, który przypada między końcem maja a początkiem czerwca kalendarza gregoriańskiego.

Tradycja wiąże z tym dniem trzy największe wydarzenia: narodziny Buddy, jego oświecenie w wieku 35 lat i jego odejście do Nirwany w wieku 80 lat.

W krajach buddyzmu południowoazjatyckiego wszystkie trzy wydarzenia obchodzone są 14 dnia miesiąca Vesak.  W 2024 roku data ta przypada na 23 maja.

Donchod-hural to nie tylko święto, ale głębokie duchowe wydarzenie wypełnione atmosferą odnowy, oświecenia i świętowania. Wierni gromadzą się w świątyniach, składają ofiary, uczestniczą w modlitwach i medytacjach oraz słuchają instrukcji mnichów.

Festiwal służy również jako przypomnienie wartości nauk Buddy i wezwanie do duchowego doskonalenia.

Donchod-hural to czas hojności, współczucia i jedności, kiedy ludzie obdarowują się prezentami, przygotowują posiłki i starają się czynić dobre uczynki.

W północnym buddyzmie tybetańsko-mongolskim urodziny Buddy, oświecenie i parinirwana obchodzone są w różnych datach: dziewiątego dnia czwartego miesiąca kalendarza tybetańskiego i w nocy 15 dnia tego samego miesiąca. Festiwal ten znany jest jako Saga Dawa w Tybecie i Donchod-hural w mongolskiej tradycji buddyzmu.

Zgromadzenie Ogólne ONZ uznało znaczenie buddyzmu jako jednej z najstarszych religii na świecie i jego wkład w duchowy rozwój ludzkości, ogłaszając urodziny Buddy świętem obchodzonym corocznie zgodnie z rezolucją z dnia 8 lutego 2000 roku.

Świąteczne rytuały Donchod-hural

Vesak jest uważany za najważniejsze ze wszystkich świąt buddyjskich i trwa tydzień. W przeddzień tego święta wierzący wysyłają kartki z życzeniami przedstawiające kluczowe momenty z życia Buddy do swoich przyjaciół i krewnych.

Podczas pełni księżyca czwartego miesiąca księżycowego buddyści zwracają szczególną uwagę na praktykę duchową, ponieważ uważa się, że tego dnia zasługa wzrasta miliony razy.

W dniu Donchod-hural we wszystkich klasztorach odbywają się uroczyste modlitwy, procesje i marsze. Świątynie dekorowane są girlandami kwiatów i papierowymi lampionami symbolizującymi oświecenie, które przyszło na świat wraz z naukami Buddy. Lampy naftowe są umieszczane wokół świętych drzew i stup. Mnisi recytują modlitwy i opowiadają wiernym historie z życia Buddy i jego uczniów przez całą noc.

Festiwal trwa trzy dni, od 14 do 16 dnia trzeciego miesiąca kalendarza księżycowego i jest związany z początkiem głoszenia przez Buddę Tantry Kalaczakry, która jest podstawą filozofii wadżrajany. Główne uroczystości odbywają się 15 dnia księżycowego, który znany jest również jako Donchod-hural.

W te dni ludzie świeccy również angażują się w medytację w świątyniach i słuchają instrukcji mnichów przez całą noc, podkreślając swoje oddanie naukom Buddy (Dharma). Podczas festiwalu ściśle przestrzegany jest zakaz pracy w rolnictwie i innych czynności, które mogą szkodzić żywym istotom.

Podczas huralu lamowie recytują święte teksty z Ganjur, świętej księgi buddyzmu, w tym "Uwielbienie i ofiary dla Buddy" oraz "Przybycie Buddy z nieba raju Tushita". Dzień Donchod-hural jest również obchodzony jako Światowy Dzień Pokoju i Medytacji we wszystkich krajach buddyjskich.

Po zakończeniu modlitw świeccy ludzie traktują członków społeczności klasztornej i dają im prezenty (dana), demonstrując swoje oddanie naukom Buddy i szacunek dla monastycyzmu (Sangha) jako jednego z Trzech Klejnotów.

Charakterystycznym rytuałem tego święta jest obmywanie posągów Buddy słodką wodą lub herbatą i obsypywanie ich kwiatami.

W dniu Donchod-hural zwyczajowo wykonuje się horoo - okrążanie świętego miejsca (datsan lub stupy) zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jest to uważane za jedną z najlepszych praktyk oczyszczających. Liczba horoo może wynosić 3, 7, 21, 108 lub odpowiadać wiekowi danej osoby.

Podczas tego świętego buddyjskiego miesiąca istnieje również tradycja powstrzymywania się od spożywania mięsa i alkoholu. Jeśli wegetarianizm nie może być przestrzegany przez cały miesiąc, buddyści zazwyczaj rezygnują z mięsa w ciągu pierwszych 15 dni miesiąca.

Wielu z nich składa również ślub milczenia przez siedem dni, co symbolizuje znaczenie abstynencji w praktyce buddyjskiej i służy upamiętnieniu Buddy.

W krajach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej rozpowszechniona jest tradycja ofiarowywania w to święto lamp w papierowych lampionach. W Mongolii taki rytuał stał się popularny od 2008 roku, kiedy to po raz pierwszy na największym stadionie w Ułan Bator odbyło się nabożeństwo ofiarowania lampek, które zgromadziło ponad dziesięć tysięcy wiernych.

W Buriacji podobne nabożeństwo odbyło się po raz pierwszy w 2009 roku.

W Kałmucji w tym dniu wierni składają ślub trzeźwości "w imię afirmacji życia", jak zauważył Najwyższy Lama Kałmucji i przedstawiciel Dalajlamy w Mongolii i krajach WNP, Telo Tulku Rinpocze.

W Dniu Donchod-hural wspomina się trzy ważne wydarzenia z życia Buddy. Dzień ten przypada w połowie świętego buddyjskiego miesiąca, kiedy ludzie szczególnie starają się "gromadzić zasługi" poprzez czynienie dobrych uczynków.

Pytania i odpowiedzi

P: Czym jest Donchod-hural i kiedy jest obchodzony? O: Donchod-hural, znany również jako Vesak lub Saga Dawa, jest jednym z głównych świąt buddyjskich. Upamiętnia ono trzy podstawowe wydarzenia z życia Buddy Siakjamuniego: narodziny (Jayanti), osiągnięcie oświecenia (Bodhi) i odejście do Nirwany (Parinirvana). Data święta jest określana przez kalendarz księżycowy i zwykle przypada na koniec maja - początek czerwca kalendarza gregoriańskiego.

P: Czym różni się Donchod-hural w różnych tradycjach buddyjskich? O: W buddyzmie południowoazjatyckim wszystkie trzy wydarzenia związane z Buddą obchodzone są tego samego dnia - 14 dnia miesiąca Vesak. W północnym buddyzmie tybetańsko-mongolskim wydarzenia te obchodzone są w różnych datach: urodziny Buddy - dziewiątego dnia czwartego miesiąca kalendarza tybetańskiego, oświecenie - w nocy 15 dnia tego samego miesiąca i odejście do Nirwany - 15 dnia czwartego miesiąca.

P: Jak odbywa się festiwal Donchod-hural? O: Tego dnia wierni gromadzą się w świątyniach, gdzie odbywają się uroczyste modlitwy, procesje i pochody. Świątynie dekorowane są girlandami kwiatów i papierowymi lampionami. Mnisi recytują święte teksty i opowiadają historie z życia Buddy. Świeccy również medytują, słuchają instrukcji mnichów i składają ofiary.

P: Jakie są tradycje i rytuały związane z Donchod Khural? O:

Mycie posągów Buddy: posągi Buddy są myte słodką wodą lub herbatą, a następnie obsypywane kwiatami.

Goroo: okrążanie świętego miejsca (datsan lub stupa) zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Ofiarowanie lampek: lampki są zapalane w papierowych lampionach i ofiarowywane Buddzie.

Wegetarianizm i abstynencja od alkoholu: wielu buddystów stara się przestrzegać tych ograniczeń przez cały miesiąc Vesak, a niektórzy próbują przestrzegać ich tylko przez pierwsze 15 dni.

Milczenie: niektórzy ludzie ślubują milczenie przez 7 dni.

Dobre uczynki: wierzący starają się robić dobre uczynki, aby "gromadzić zasługi".

P: Jakie jest znaczenie Donchod-hural dla buddystów? O: Donchod-hural to nie tylko święto, ale także okazja do przypomnienia sobie życia i nauk Buddy, odnowienia duchowej praktyki i wyrażenia wdzięczności za wszystkie dary życia.

[sin-uh-bunz]

W ryzach trzymam myśli

gdy patrzycie na mnie

czekają bym wydał rozkaz

będą walczyć dla mnie

na polach bitew

i w wojnach hybrydowych

podchody czynić będą,

gdy wypuszczę je z głowy

A język giętki

orężem im będzie

pokona przeciwnika

rozpozna go wszędzie

z meandrów waszych słów

bezsilność wydobędzie

ta złapie trop i na światło dzienne

nim podążać będzie

Zaklęty krąg cudzych myśli

rotuje po orbicie

planety bez jądra i lądów

symuluje życie

jego grawitacja zniewala

stymuluje w niebycie

krąży pogrąża zagraża.....

bezlubie

[father-daniel-blog]

W imię Prawdy! C. D. 428

16 lipca 2024 roku W tym dniu ważne były dla mnie poniższe treści z liturgii słowa: ,,Potem zaczął czynić gorzkie wyrzuty tym miastom, w których zdziałał najwięcej cudów, że nie chciały się nawrócić. ,,Biada tobie, Korozain! Biada ci, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie stały się cuda, które się u was działy, dawno czyniłyby pokutę we włosiennicy i w popiele. Wszakże powiadam wam: Tyrowi i…

[godiswithus-isaiah41-10]

Słowa otuchy o Miłości Bożej i odnajdywaniu swojej wartości, byciu sobą bez udowadniania czegokolwiek innym ludziom

Bardzo wartościowy wpis. Każdy człowiek może się w nim odnaleźć. Każdy z nas czasami potrzebuje usłyszeć bądź przeczytać, że nie jesteśmy sami z naszymi problemami, ale są ludzie, z którymi możemy się nimi dzielić, na których możemy polegać. To nie wstyd poprosić o pomoc ani jej szukać. To nie wstyd szukać głębi, bo kiedy na nią wypływamy, odnajdujemy prawdziwy sens naszego życia i poznajemy samych siebie. Nie musimy przed nikim udawać. Możemy swobodnie wyjść poza ramy, które stawiamy samemu sobie, które stawiają nam inni ludzie, bo to najważniejsze, jakimi Bóg nas stworzył. Ten kurs to także szansa na poznanie siebie samego w oczach Bożych i ujrzenie tego, że wystarczy być sobą, aby być zaakceptowanym, bo nie liczy się nic innego niż to, że wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi. Wszyscy się gubimy, to fakt, ale mamy Boga, Który nas zawsze odnajduje, Który nas nigdy nie pozostawia w najtrudniejszych chwilach. Jest Lampą, Która oświetla najciemniejsze drogi i prowadzi do Szczęścia, i to w dodatku wiecznego. Nie obawiajmy się być sobą, ale poznając siebie, poznawajmy Boga, Który nas kocha i stworzył nas dlatego, że tego pragnął. Nikt nie stał nad nim i nie kazał mu tego czynić. On sam pokochał myśl stworzenia nas i ją zrealizował, chociaż znał wszystkie nasze błędy z przyszłości. Teraz też zna wszystkie nasze błędy, ale nie na nich Mu zależy. Widzi to, kim jesteśmy w Jego Oczach. Widzi Rany Jezusa, Które powstały po to, aby pokazać, jak bardzo jesteśmy warci. Niech nikt ani nic nigdy nie przysłania nam tej prawdy w Imię Jezusa Chrystusa. Amen. Niech ten kurs będzie szansą na poznanie siebie w Oczach Bożych, bo siebie samych prawdziwie poznajemy jedynie w świetle Prawdy, Którą jest Miłość Wieczna, czyli Bóg.

[samantabrzozowska]

"Gdy kochasz zdolna jesteś czynić cuda."

~ Sam

[swiatogorcy]

Ikona św. Paisjusza dotarła do cerkwi w Pasynkach

W 2 niedzielę po Pięćdziesiątnicy, w dniu wspomnienia Świętych Ojców z Góry Atos, tłumy parafian zebrały się w cerkiew pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Pasynkach. W dniu parafialnego święta, wierni powitali ikonę św. Paisjusza Hagioryty, przywiezioną przez Bractwo Swiatogorców prosto ze św. Góry Atos. Ikonę poświęcono, sprawowano Boską Liturgię, a po nabożeństwie odbyła się uroczysta procesja wokół cerkwi i oświęcenie ziół.

Powitaniu ikony przewodniczył arcybiskup bielski Grzegorz. Władyka zwrócił się do wszystkich zebranych z następującymi słowami: "Ojcowie swiatogorskiego życia pokazali nam, co znaczą łzy skruchy. I teraz Bractwo Swiatogorców stara się, aby cały ten duchowy kapitał, duchowe bogactwo, było także i na naszej ziemi. I dziś, gdy św. Paisjusz w swojej ikonie przybywa do Pasynek, poucza nas. Ktoś mógłby zapytać, z czego wynika wielkość tego Starca? Czy z tego, że przybywały do niego za poradą rzecze pielgrzymów? Tak, wielu przychodziło z obolałą duszą i problemami. Starzec umiał jednak każdemu ofiarować to, co dla niego najlepsze! Ale wielkość św. Paisjusza nie wynika tylko z doświadczenia i przeczytanych książek, nie tylko z Jego świętego życia, ale również z tego, że miał On dar widzenia ludzkich serc. W tym jest wielkość starca, że mógł przekazać ludziom wolę Bożą!

Władyka Grzegorz poprosił zebranych także o zapamiętanie jednego z apoftegmatów starca: "Św. Paisjusza często pytano, co robić gdy w czasie modlitwy, nawet w czasie nabożeństwa, i nawet podczas Boskiej Liturgii, przychodzą i przeszkadzają różne myśli? Co powinniśmy wówczas czynić? Starzec odpowiedział: Co my możemy zrobić, jeśli na niebie latają samoloty? One latają i będą latać. I także myśli ludzkie latają… To co jednak najważniejsze, to abyśmy my nie budowali im lotniska w swoim umyśle. Latają i niech sobie przelatują dalej."

Podczas uroczystości w Pasynkach można było nabyć publikacje Wydawnictwa Bratczyk, a wśród nich cenne nauki świętego Paisjusza Hagioryty, zawarte w sześciu tomach jego Słów. Prezentowano także nowość wydawniczą, bestseller na ziemi greckiej i ruskiej: Łzy skruchy, znaną na wschodzie także jako "Ślozy taksista".

[mobilny]

Źródła zła:

Natura ludzka: Wady charakteru, egoizm, skłonność do przemocy i zniszczenia.

Wpływy zewnętrzne: Społeczne, kulturowe i ekonomiczne czynniki, które tworzą środowisko sprzyjające złu.

Wolna wola: Ludzie mają wybór, czy czynić dobro czy zło, a zło jest często wynikiem świadomych decyzji.

Wpływy duchowe: Niektórzy uważają, że zło jest spowodowane przez istoty nadprzyrodzone, takie jak demony lub szatan.

[majstersztykzchwil]

Jest taka związkowa sztuczka, którą w prosty sposób można poprawić jakość tworzonych przez was relacji. Chodzi o to, aby nigdy nie kończyć dnia, kładąc się obok siebie bez słowa, w kłótni i poczuciu niezrozumienia. Niestety, wiele osób jest zbyt dumnych by odpuścić spór jeszcze w zalążku. Zamiast iść na miłość, woli iść na noże. Na wojnę, która skutkuje karanie drugiej osoby ciszą. To niedojrzałe i toksyczne zachowanie. Zamiast tego, postarajcie się pomimo sporów, tuż przed snem, znaleźć przestrzeń do spokojnej i wyrozumiałej rozmowy. Nie mówcie, co druga osoba powinna – bo nikt nie lubi tego słuchać i czuje się w takich chwilach atakowany. Zamiast tego, mówcie o swoich odczuciach – poczułam się, zabolało mnie, jest mi przykro, bo… mówienie o swoich emocjach i odczuciach, potrafi czynić cuda i nie zaognia sporów. Nie oceniajmy, nie moralizujmy, po prostu postarajmy się zrozumieć drugą stronę. I co najważniejsze, nigdy nie kładźmy się do snu, będąc ze sobą pokłóconymi. Nie ma nic gorszego niż leżeć obok osoby, która jest na nas obojętna, wydaje nam się być obca… nie ma nic gorszego niż zastanawianie się, czy ten człowiek nas jeszcze kocha.

[beyourselfchulanmaria]

當別人沉默時，我們要說真相； 當別人散播仇恨時，我們要表達愛和尊重。 當別人說話時，我們保持安靜。 當別人謾罵時，我們祈禱。 當別人不願意幫助時，我們提供協助。 當別人不能原諒時，就原諒。 當別人不享受生活時，享受生命。

-BŁ. KS. Jerzy Popiełuszko 神父-

今天我們需要這樣的神職人員！

MAMY WYPOWIADAĆ PRAWDĘ, GDY INNI MILCZĄ WYRAŻAĆ MILOŚĆ I SZACUNEK, GDY INNI SIEJĄ NIENAWIŚĆ. ZAMILKNĄĆ, GDY INNI MÓWIĄ. MODLIĆ SIĘ, GDY INNI PRZEKLINAJĄ. POMÓC, GDY INNI NIE CHCĄ TEGO CZYNIĆ. PRZEBACZYĆ, GDY INNI NIE POTRAFIĄ. CIESZYĆ SIĘ ŻYCIEM, GDY INNI JE LEKCEWAŻĄ

-BŁ. KS. JERZY POPIEŁUSZKO-

Takich księży nam dziś potrzeba!

📌 Jerzy Popiełuszko 耶日·波比耶烏什科 (Polish Roman Catholic Priest, 1947-1984)他是波蘭天主教神父，他與反對波蘭共產黨的團結工會有關聯。1984年，他被波蘭安全局的三位特務暗殺，該三名特務後來遭到逮捕並接受審判定罪。他的墓地在科斯特科教堂（St. Stanislaus Kostka Church, Warsaw）已成為波蘭人的朝拜勝地，1987年9月，時任美國副總統老布希也曾造訪。2010年，神父被羅馬天主教追認為「殉道者」，並由大主教安日洛・阿馬托替教宗本篤十六世於2010年6月6號封聖。

He was a Polish Roman Catholic priest who became associated with the opposition Solidarity trade union in communist Poland. He was murdered in 1984 by three agents of Służba Bezpieczeństwa (Security Service of the Ministry of Internal Affairs), who were shortly thereafter tried and convicted of the murder. He has been recognized as a martyr by the Roman Catholic Church, and was beatified on 6 June 2010 by Archbishop Angelo Amato on behalf of Pope Benedict XVI. A miracle attributed to his intercession and required for his canonization is now under investigation.

Ks. Jerzy Popiełuszko w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu. Warszawa 31.10.1982. Fot. PAP/W. Kryński

[straznicyimmaterializmu]

Starożytna Cerkiew rygorystycznie zakazywała golenia brody, widząc w nim zewnętrzny znak herezji, odejścia od Prawosławia.

Godny Maksym Grek pisał (Słowo 137):

"Jeżeli przeklętymi są ci, którzy nie wypełniają przykazań Bożych, i nie wspomina się ich w Cerkwi, podobnie przeklęci są ci, którzy golą swoje brody"

Sobór Stu Prawideł postanowił:

"���nie golić brody i wąsów nie podcinać; nie jest to bowiem Prawosławnych, ale łacińskie i heretyckie zwyczaje, pochodzące od greckiego cara Konstantego Kowalina; i czynić to zakazują Apostolskie i świętych ojców reguły, i odrzucają ten zwyczaj; reguła świętych Apostołów mówi: jeżeli ktoś goli brodę i tak umrze, nie wolno po nim stawiać świecy, ani odprawiać po nim pogrzebu, ani czytać psałterza, ani dawać prosfory, niech taki będzie zaliczony do niewiernych, ponieważ zwyczaj ten przyjął od heretyków, i uporczywie trzymał się tego zwyczaju"

О tym mówi też reguła 96 soboru in Trullo (pod kopułą)

"o goleniu brody..." W okresie Wielkiej Smuty sprzeciwianie się goleniu brody, jako zwyczajowi łacińskiemu, zostało mocno zakorzenione. W rosyjskiej księdze Potrebnik (Mszał) 1639 r. i księdze Służebnik 1647r. znajdują się następujące kazania:

"Nie golić brody i nie podcinać wąsów"

W księdze Duży Potrebnik:

"Przeklinamy znienawidzony i cudzołożny obraz złego zwyczaju, który gubi duszę i zaciemnia ją, ta herezja podcinania wąsów i golenia brody" (str. 600 na odwrocie)

Podobnie Księga Cyryla (rozdział 26) i Księga o wierze (rozdział 28) również nazywają golenie brody łacińską herezją.

Staroobrzędowcy odmawiali golenia brody nawet w przypadkach nacisku władzy, np. za imperatora Piotra I, płacąc nawet specjalny podatek od noszenia brody, i nałożenia na nich podwójnego opodatkowania.

I po dzień dzisiejszy Staroprawosławni chrześcijanie mocno trzymają się tradycji świętych ojców.

Staroobrzędowcy