#Min Taka

[yamamiya]

Min Taka - CİN SODA

✧ ˚ · . Taking her name from a myth of a vanishing planet, Min Taka shares her inner world through genre-bending sound that moves between indie, liquid dnb, synth, hyperpop. Her songs reflect on themes of identity, belonging, femininity, and connection. Min Taka’s sonic universe ranges from intimate and soft to intense electronic commotion. You will dance and cry at her party. ✧˚ · .

[hey-heigo]

can't forget these losers. mondo n taka

mondo is the ultimate cyclist. he and his brother ran a bike shop that he wants to make the best in the world, which is not related to why he liked biking. he just likes going fast

his brother was in a biking accident. there's some rumors that mondo staged the accident so he could become the ultimate cyclist

he can't have his pompadour because of biking helmets but he dyes his hair still bc it's cool as fuck

taka is the ultimate martial artist. after his grandpa's misconduct brought shame to the family, he decided to try restoring it through the renowned sport of honorable combat

is never not thinking about focus and discipline. tries to hide his relationship to his family in contests and school so that he never wins or loses a match because of rage alone

his grades and school conduct are still really good

[jessaerys]

it's gotta be said - discovering urine samples from a cat are taken by sticking a needle right into their belly was extremely fucking alarming

[naturenaruto]

😭sstop bb saske bein w heem fam then teen sas bein all alone then adult sask foundfam at pride etcetc😭

yeah yeah opening a fic and "he would not fucking say that" but what about you open the fic and "he would fucking say that". what about that pure feeling of euphoria when it's exactly right the way you like it

[bunnwich]

omg have u watched mufasa yet my fav leona fan…

Thoughts On The Mufasa Movie

Adfghjk. I did! (Disclaimer: if you actually like this movie, maybe don’t read my review!!) ALSO!! SPOILERS FOR THE MUFASA MOVIE.

Ofc I wasn’t gonna pay for it so I found a “totally legit way to watch it online” and I had some…thoughts. What I hoped this movie was gonna be was “a mediocre watch but maybe have some interesting lore about Scar and Mufasa growing up as brothers.” Because I do sometimes use Lion King lore to build my Sunset Savanna HCs and even some Leona ones. HOWEVER IT WAS…NOT GOOD. 

AND PAINFULLY BORING?

Let’s start with the retconning…

So, essentially they made it so Mufasa and Taka (as we’ll call Scar from here out) NOT biologically brothers, which is just stupid? I can’t list the amount of reason this doesn't make sense or I’ll go insane. But this completely contradicts the established LK lore and completely guts part of the logic and motivation Scar would have for being so bitter about Simba’s birth.

AKA THE PLOT??

Instead Mufasa is made to be this tragic orphan character who happened to be adopted by Taka’s family. Taka’s father was a king?? Of some sort, it’s UNCLEAR - since we dump the character along with Taka’s mom, within the first 15 min. But not King of the pridelands? Or the “one true Lion King?” There seems to be a clan situation going on? 

Anyways here's few reasons why them NOT being related is dumb:

Making them not biological siblings makes all of the “brother” lines completely false? I get that they can call each other brother without being related except… at the end of this movie they state “how they will never call each other that again”

If there is no concept of a royal bloodline and Mufasa (who is a nobody and randomly made king by other animals at the end of the movie) why wouldn’t Simba be the next in line over Scar. We establish that Taka and Mufasa have kind of cut ties by the end of this stupid ass movie so why would he think that as his “not-brother” he was next in line ANYWAYS?  

That aside, the idea of Simba even being “destined to be king” BECAUSE he was Mufasa’s BLOOD son just feels weaker now as a story theme. The idea of family being a big part of Lion King.  

Why have this messy backstory when we didn’t need it to contradict the lore? When all other iterations of Taka's and Mufasa's story had them be blood siblings? ALSO The whole “growing up as siblings and feeling overshadowed by Mufasa” doesn't really exist here either because they were “besties” until Sarabi came along. (We’ll get there.)

This movie IMO did no favors for Mufasa OR Taka’s characters or their motivations. If anything it WEAKENS THEM. Why would Mufasa keep around someone who he could easily exile, WHO TRIED TO KILL HIM? 

We didn’t NEED a 2hr Mufasa glaze movie tbh. They framed it as “oh this is how he fought his way to be king.” BITCH WHERE?? Homie didn’t hardly do anything the whole movie.  And besides Taka’s dad (who quickly warmed up) People…just instantly loved him? 

Almost everyone he met loved him. ALSO Mufasa is one of the most popular damn animated characters in all of fiction. What I HOPED that this was gonna be was an interesting expiration of the rift between MUfasa and Taka’s relationship.

You know the basis of the WHOLE REASON THE LION KING PLOT. Instead what we get is Taka going “evil” the last 15 minutes of the movie after Sarabi “picks Mufasa over him.” YEAH. WHICH IS CRAZY because none of them. Not Sarabi, Taka or Mufasaspent nearly enough time together for me to believe that they “loved” each other.

It was so….stupid and rushed to the point his voice literally changed with A SONG. 

YOU GUYS…Taka saw Sarabi and Mufasa together and sang a song, then IMMEDIATELY went to the people who KILLED HIS FATHER (a group of rogue white lions) to work with them to “get rid of Mufasa” who he claims: “took everything from him” INCLUDING HIS FATHER. 

NO? You loved him a second ago?? AND MUFASA HAD NOTHING TO DO WITH TAKA’S FATHERS DEATH? THE WHITE LIONS LITERALLY KILLED TAKA’S FATHER!

YOU GUYS, I CAN’T MAKE THIS UP. Also, funny that Mufasa was considered an “Outsider” and then how he acted in The Lion King. IT MAKES NO SENSE. Why didn’t he have more sympathy for those in the Outlands? HE CAME FROM THERE. In the OG lore it always felt like Mufasa had grown up in the Pridelands his whole life. That makes sense on why he didn't trust outsiders. And now he thinks of anyone outside of “where the light touches” as lesser than him? Make it MAKE SENSE. I took some notes the night I watched it. Here are those.

The whole subplot of the beginning of Taka’s father being mean to Mufasa was TOTALLY Ripped from Tarzan and the relationship of Tarzan and Kerchak. 

This movie weakens Mufasa AND Scar’s character. This gives Scar a weak reason to betray Mufasa. Instead of building resentment from a lifetime of being overshadowed, it was over a girl he knew for like a week.

Everyone is saying that this movie is trying to “sympathize Scar” is wrong. To me, it’s more to sympathize with Mufasa who didn’t need any more sympathy?? Making him a rags-to-riches story?

There was NO reason for Scar to theoretically be upset at Simba's birth, AKA the inciting incident. One of the first lines of the movie  makes no sense now “I was first in line before the little hairball was born.” HOMIE NO YOU WEREN'T?  Mufasa disowned you years ago and this isn't a blood oligarchy? If anything it was democracy since Mufasa was ELECTED KING.

Am I crazy or isn't there a line about Mufasa’s dad being a King in the Lion King or Lion Guard??? Which he wasn’t in this movie and dies in the first 2 seconds.

Mufasa’s ass really had the nerve to say EVERY BEING HAS A PLACE. (Except hyenas, huh?)

Why did a bunch of herbivores, who lions eat, elect a king who is literally a lion is BEYOND ME.

Who were the “Great Kings of the Past” if there were no great “Lion Kings” before him?

This whole plot felt like an afterthought?? And the middle is SO FORGETTABLE I can’t even tell you what happened. Sarabi, Rafiki and the brothers walked a bunch and found Pride rRock?

One thing is clear to me…with the last few “live action remakes” is that the heads of Disney don't respect the properties anymore. Not the legacy of the writers, artists, or any that came before this shit. The director barely seemed like he wanted to be there. 

This movie SUCKED. Don’t give it a pass because it was better than the 2019 one. Don’t support Disney. DON'T GO SEE IT.

Sorry if this sounds harsh but if we want Disney to make anything good again you can’t go see shit like this. Trying to cash in on people’s nostalgia for money.

I enjoy the old movies. Growing up they were a part of my childhood too. I admire the old artists, salute the creative people, the queer people who made the music, and those who designed some of the most iconic characters of all time.

HOWEVER, I’m not a “Disney fan.” In fact, I feel sorry for the hardcore Disney fans because movies like this and Wish feel like such a slap in the face to people who really enjoy the franchises. Lion King was a bit before my time so I never got swept up in the hype and have only come to appreciate it as an adult. I know there are those hardcore fans who, like me as a casual one, probably miss the love and care that used to be put into the creation process.

If I were to sort of fix this movie I would have gone the “half-sibling” route. Cut Sarabi and Rafiki and turned it more into a slower movie about Mufasa and Taka’s childhood. Then you can still have orphan Mufasa this way. And THEN because Mufasa was technically “born” first and liked by more by the pride because of his personality (dispute being a “bastard child), you can up the tension between brothers. Then when he is chosen as heir over Taka, I can see the deep seeded inferiority that Scar has making sense. Just…so much more interesting than what they did here. ALSO MAKE IT ANIMATED.

TLDR:

DON’T SEE THIS. IT SUCKS, IT’S EVEN TOO BORING TO BE A FUN-BAD MOVIE. 

IT COMPLETELY IGNORES THE LORE OF OTHER LION KING PROPERTIES.

 GO WATCH THE LION GUARD INSTEAD OR THE SEQUELS.

And if you want more Scar lore, go read the Disney Villains comic that came out last year. Those artists and writers actually put care into the project.

That’s all I got. DFGHJKL. 3/10 DO NOT recommend it to a friend.

[kaedi513]

Przepis na gofry ok 175 kcal. Z przepisu wychodza 2 gofry chyba, ze ktos sie usra to 3

Postanowilam sie podzielic troszke moimi przepisami bo wiem jak trudno jest radzic sobie z ta ochota na cos slodkiego.

Potrzebujemy

1x jajko

15 g maki orkiszowej albo taka ktora dysponujecie

50 g skyra lub serka proteinowego

Cynamon do preferencji

Ekstrakt z wanili 2 kropelki

Uwaga tutaj wazna notka bo jedna rzecz zmienia caly przepis

Jesli lubicie gofry chrupkie to tu wersja na gofry chrupkie:

Oddzielamy bialko od zoltka ubijamy bialko na sztywna piane, do zoltka dodajemy make serek cynamon ekstrakt z wanilii i troszke wody gazowanej, mieszamy po czym delikatnie dodajemy ubita mase bialkowa, wylewamy nie cala mase na gofrownice tak aby troszke zostalo, pozniej przyda sie do odklejenia gofrow bo no nie nasmarowana gofrownica! Mozecie wylac cala jak posmarujecie olejem jednak moze wam wyplynac bo wychodzi dosyc sporo, czekamy ok 5 min po czym patrzymy czy gofry sie odklejaja, moje sie rozwalily i musialam dodac masy na gofrownice aby je zlaczyc dol z gora przycisnelam na kolejne 4 min i wyszly. Wam moga wyjsc bez dodawania masy, mniej kcal :') dodaj swojw ulubione dodatki i smacznego!

Na miekkie gofry:

Wbij jajko do miski dodaj make ekstrakt cynamon wode gazowana serek i wszystsko dokladnie wymieszaj az nie bedzie grudek, mase wylej na gofrownice ! Smacznegoo! Uwazajcie jak podnosicie gofrownice zeby sie nie rozwalily bo ciezko bez oleju zeby wyszly.. ale da sie ^^

Podawac z ulubionymi dodatkami!

Ps. Koniecznie dajcie mi znac czy wam sie podoba takie cos, czy wstawiac wiecej i co sadzicie, czekam na recenzje ^^

[ecogirl2759]

Forget Beam!

BIG THANKS TO @min0uet FOR ADDING ALL THE TEXT!!!

As promised from the Taka poll, I've finally translated another 4Koma KINGS comic! I tried to pick one that hasn't already been translated and uploaded without reference to Pinterest *coughcough*, and due to popular demand, I went with this one from the 4th volume!

Min's been a huge help once again lol. She added the text and looked over the translation, as well as fixed some of my wordage. Everyone go give her some love :D

Blank, untranslated & translation notes are below the break \/

(I may or may not translate another comic early if you get Makoto and Mondo to win these polls here hehe)

[picnokinesis]

I AM NOW EVEN MORE AFRAID

🧍🏼.

[jeszcze-nie-motylek-blog]

Robię taka dietkeee

Mam nadzieję że mi się uda!!

Zasady:

Min 5k krokow

Spałam chociaż połowę tego co zjem

Min 1.5 l wody/coli zero

[myslodsiewniav]

Święta trochę + +kontrola u lekarza + sylwester + "nowy członek rodziny"

3-01-2025

Witam w nowym! :D

Zrobiłam sobie tutaj listę rzeczy do spisania: https://www.tumblr.com/myslodsiewniav/771314358300065792/rozdzia%C5%82-ostatnie-dni-roku-2024-%C5%9Bwi%C4%85teczny?source=share

... ale nie mam ZNOWU czasu na wywalenie tego wszystkiego z głowy, bo czasu coraz mniej, a muszę cisnąć zaliczenia. Ech. Niestety. Nadal czuję, że maraton trwa, a NAPRAWDĘ się udało mi się wylogować z życia na 2 dni i dziś nieco bardziej zregenerowana mogę się brać za robotę.

Nawiązując do tego co opisywałam w poprzednim wpisie - że nie chcę "odhaczać" kontaktu ze znajomymi: udało się, ale małymi kroczkami. Tak fajnie sobie powymieniałam literki z Asią - a tak dawno tego nie robiłam. To było dobre.

Konkluzja taka: muszę odpocząć by mieć siłę na interakcje. Tak nie częściej niż kontakt do bliskich raz w tygodniu.

Kolejna rzecz: w sylwestra byłam padnięta. Poszliśmy w rezultacie do mojego kumpla, tam czekał kolejny kumpel i spędziliśmy wieczór na żarciu, na oglądaniu naprawdę złych filmów (tak złych, że aż śmiesznych), zasypiałam ze zmęczenia chyba dwa razy, ale czułam się generalnie dobrze. Po filmie skupiliśmy się na grze w pogromców wampirów (zrobiliśmy kampanię z samych starych dziadów na mapie - ja grałam starym dziadem z czosnkiem, Programista starym dziadem z biblią, O. starym dziadem z mieczem, a S. grał starym diabłem xD we włochatej szmacie - co znowu obudziło całkiem zabawna rozmowę o socjologii i patriarchacie w zwykłych tropach popkulturze, tj. mogłabym grać starą babą z czosnkiem, gdyby była taka opcja, ale nie było takich postaci do wyboru) i ku niezadowoleniu S. zawinęliśmy się o 2 w nocy do domu, bo obydwoje byliśmy padnięci.

Nasze psiątko bardzo cierpi przez tych debili od fajerwerków (w dupie by sobie odpalili... ) - czasem po prostu biega po domu z podwiniętym ogonem i sapie, a czasem jest jak galareta. Panika na maksa. Ech. Dlatego od kilku dni dostaje leki na uspokojenie, a w sylwestra dostała na 30 min przed północą lek usypiający. Zasnęła, przespała największe bombardowanie zza okien, a jak się obudziła to domagała się aktywnie zabawy z nią: biegała ze swoim pluszowym szczurem w pyszczku i wciskała go w ręce (ręce trzymające pady) wszystkich po kolei. :D Fajnie było ją zobaczyć tak wesołą.

S. w ogóle fajnie zauważył: nasz pies na lekach uspokajających po prostu nie pamiętał by szczekać na wielkiego wujka, więc pierwszy raz od 2 lat S. miał szansę w ogóle się jej przyjrzeć (inaczej wściekle na niego ujada - nie dość, że nie widujemy się na tyle często by przywykła do jego zapachu, to jeszcze nie pomaga to, że S. jest wieeeeeeeeeeelkim, prawie 2m wysokim, potężnym mężczyzną, z brodą, tubalnym głosem... jak wstaje by mnie przywitać to jest niczym olbrzymi niedźwiedź - pies nie widzi niego buzi). Uznał, że to śliczny piesek wyglądający jak "smok w azjatyckim stylu". Zachwycił się jej naglą potrzebą przytulania... No, miłe to było. Fajnie słuchać pochwał swojego psiecka, tym bardziej, że sama zauważam tę zmianę.

Wracając do mojej listy z poprzedniego posta:

1 - Święta u mojej rodziny.

Wszystkie plany wzięły łeb, bo w noc z 22 na 23 grudnia siostrzeniec przeżył swoją pierwszą grypę żołądkową i pierwsze wymiotowanie. To normalnie nieciekawe doświadczenie, ale pierwszy raz to musi być wyjątkowo paskudna niespodzianka. Nie dziwię się, że malucha zmiotło z planszy. :( W rezultacie siostra i Szwagier odwołali swój wyjazd do jego rodziny, a do moich rodziców wpadła tylko moja siostra przepraszając, że jest jedynie "słabym substytutem". Zdziwiło mnie to i jakoś tak... uraziło? Całe życie z nią święta spędzam i super, że mogłam ją zobaczyć, a ona nagle, że jest "słabym substytutem", bo przecież - według nie, jak już wyelaborowała wynikanie które zaszło w jej głowie - wszyscy chcieli zobaczyć jej synka i zobaczyć, jak on pierwszy raz wyciąga spod choinki prezenty itp.

To znaczy u mnie w rodzinie zawsze najmłodszy wyciąga prezenty spod choinki. To chyba nie jest reguła? Tak mi się wydaje. U O. spod choinki też prezenty wyciąga najmłodsza, ale bardziej chodzi o to, by była to nie tyle najmłodsza osoba w domu/przy stole, a by był to przedstawiciel najmłodszego pokolenia, który założy czapkę biskupią - to ta czapka (taka wysoka, czerwona, ozdobiona złotymi wstęgami, bardziej zgodna z tradycyjnym katolickim wizerunkiem Mikołaja, niż tym bajkowym, a potem zaanektowanym przez Coca Colę) to ta czapka jest rekwizytem upoważniającym kogoś do wyciągania prezentów spod choinki u mojego partnera w rodzinie.

U mnie trzeba po prostu być najmłodszym.

No więc najmłodszy w rodzinie jeszcze nie miał okazji skorzystać z tego przywileju, może za rok.

Niemniej zjedliśmy sobie kolację Wigilijną.

Jak się cieszę, że było TAK normalnie. Naprawdę normalnie! Gdy przyjechałam zajęłam się wykładaniem prezentów, potem zapytałam mamy "W czym ci pomóc, mami?", a ona do mnie "A nie trzeba, już wszystko przygotowane" i tu uśmiech i przytulas, a zaraz za tym do mojego partnera woła zdrobnieniem jego imienia i dodaje "pomóż mi w kuchni" xD xD xD No myślałam, że jebnę xD. Mama zachwycała się, że on taki ogarnięty jest, chciała wciąż jego pomocy. xD Tata w tym czasie biegał w t-shircie w kolorze różowym z czerwonym wzorkiem palm i plaży. Pytam go czy ma zamiar się przebrać, a on, że miał, ale siostra go wyciągnęła spod prysznica (by przywiózł ciasta) i jakoś mu się ode chciało przebierać, że w tej koszulce jest mu wygodnie. Było to dziwne... ale w sumie nikomu to nie przeszkadzało. Wszyscy poza tatem byliśmy odstrzeleni w koszule, sukienki itp, ale samo to, że było mu wygodnie w różowym t-shircie było ok. I to był tak fajne...

Weszły rozmowy o tym jakie powinny być uszka: z grzybami, nie lubię jak w uszkach jest kapusta - okazało się, że to dlatego, że w mojej rodzinie nigdy nie robiono uszek z kapustą i grzybami, bo to farsz do pierogów - zarówno ze strony mamy i taty uszka były z grzybami. Po prostu mam dysonans jedząc uszka z kapustą i grzybami, bo to powinna być inna potrawa, której tak swoją drogą nie lubię.

Moi rodzice bardzo lubią pierogi z kapustą i grzybami, jak i siostra nie przepadamy. Babcia (mama taty) robiła na święta 3 rodzaje pierogów: ruskie, z kapustą i grzybami oraz z kaszą, skwarkami i ziemniakami. Tych ostatnich nie jadałam nigdzie indziej na święta, a były naprawdę pyszne. Natomiast ruskie pierogi to moje (i mojej siostry) ulubione, więc się nimi opchałam u rodziców, wiedząc, że u rodziny O. (gdzie mieliśmy spędzić kolejne 2 dni) jada się WSZYSTKO z jednym farszem: kapustą z grzybami. xD

Leciały różne rozmowy: siostra znowu chciała wejść na temat szczepionek, ale umówiłam się z O. (którego szlag trafia po chwili słuchania argumentów w tym obszarze tematycznym), że w razie gdyby poruszono ten temat, to nie daję go ciągnąć, ani nie próbuję przedstawiać racjonalnym argumentów i powoływać się na badania (w co zwykle wchodzę w relacji z moją siostrą... ech) - niech temat umrze. No i umierał.

Rodzice opowiedzieli mi jak prawie ich naciągnięto na olbrzymi wydatek w sklepie. Otóż tuż przed Świętami kupili nowy telewizor - był wart 2000 zł, ale dodano im ubezpieczenie, dodano jakieś tam "dowozy do domu", jakieś niby ekstra coś-tam co niby było niezbędne by telewizor działał i w rezultacie podpisali umowę na ponad 4000zł... Jak się Szwagier o tym dowiedział, to razem z siostrą ich opieprzyli, zawieźli ich do sklepu, rozwiązali umowę - nie bez przygód, bo sprzedawcy zaczęli grozić mojej mamie jakimiś konsekwencjami z banku, że będzie od teraz miała problemy z jakiegoś powodu, całe szczęście Szwagier odbił na spokojnie te wszystkie groźby, powołał się na prawo i zaczął nagrywać sprzedawcę, który spotulniał dopiero wtedy i oddał moim rodzicom pieniądze. A potem Szwagier zawiózł ich do innego sklepu, pomógł zawrzeć rozsądną umowę na lepszy telewizor i zamknęli się w kwocie poniżej 2k zł. I super, Szwagier nr 1 został bohaterem.

Co nie zmienia faktu, że gdy słuchałam tego wszystkiego to miałam oczy jak żetony. Nikt mi o tym nie pomyślał by opowiedzieć wcześniej!? Ale rodzice natychmiast zaczęli mnie i O. prosić o to byśmy im już nie tłumaczyli jak głupio dali się naciągnąć, że już wiedzą, że już dostali naprawdę dłuuuugą połajankę od mojej siostry i Szwagra nr 1, że teraz wiedzą, że następnym razem, jak będą chcieli kupić coś drogiego to się go muszą poradzić...

No... jakoś mi się wydaje, że jak przyjdzie co do czego to i tak zapomną o tym by się skonsultować.

To nie pierwszy raz jak dali się naciągnąć ale też nie sądzili, że w oficjalnym sklepie zostaną ofiarami własnej niewiedzy i naiwności, bo przecież rozmawiali ze specjalistami itp...

Ech.

Tata też podniósł temat nazwiska. To znaczy zjedliśmy sobie i chillowaliśmy, razem z moim narzeczonym poszłam zaparzyć kawę do kuchni. Ja wracałam już do pokoju i usłyszałam, jak tata takim rozmarzonym tonem opowiada rzeczywistość: "No, to pojedliśmy. Choinka jest. Wnusia, nie ma, ale jak wyzdrowieje to będzie. Piekląca się córcia przyszła w reprezentacji swojej rodziny. A X-ksińscy uwijają się w kuchni. No, staruszka, powiem ci, że świetne święta" - no, jak się go słuchało, to czuło się radość, spokój i dumę. Uśmiecham się do niego i tak zaczepnie rzuciłam, że ja jeszcze nie jestem X-sińska, że to nazwisko mojego partnera, a ja jestem TuNaszeNazwiskoRodowe. Na to tata w śmiech, że przecież będę X-sińska, bo chyba chcę wyjść za mojego narzeczonego, prawda? Na to ja, zupełnie pewnie i spokojnie, podając mu spodeczek z filiżanką kawy, że akurat nazwiska nie chcę raczej zmieniać. Ponad 30 lat żyję z tym nazwiskiem i lubię je. No i tym tacie zafundowałam po prostu strzałę w serce: tak się zmartwił! Głębokie zranienie i rozczarowanie. Zaczął mnie z powagą przekonywać, że nie mogę tego zrobić mojemu partnerowi. Pod żadnym pozorem! Że przecież go tak zranię! Że to zakończy nasz związek, a wyglądamy przecież razem tak fajnie! Że muszę przyjąć nazwisko. Dlaczego? Nie potrafił wyjaśnić, ale to dla niego było tak emocjonalne, że mam ochotę go o to wypytać, jak już sobie kupię sprzęt do robienia wywiadów. Bo to ciekawe! To dla niego poruszający temat.

Wcięła się natychmiast siostra, już podkurwiona, pytając czy ojciec ma coś do tego, że ona zostawiła sobie nazwisko rodowe? Że co mu nie pasuje z dwuczłonowymi? Że o co chodzi mu? (ale tonem, który brzmiał raczej jak "nie wypowiadaj się, bo jeszcze słowo, a przegryzę ci tętnicę") i zaraz do mnie wyskakuje, że nie poleca mi zostawiania dwuczłonowego nazwiska, że na postawie własnego doświadczenia poleca by tą część sobie oszczędzić, bo długie to, niewygodne, długo się pisze. To całkiem zabawne - dwuczłonowe nazwisko mojej siostry ma mniej znaków niż nazwisko mojego partnera xD.

I chyba wtedy do mnie trafiło, że oni nie zaczaili o co mi chodzi. Ja nie rozważam dwuczłonowego nazwiska. Ja rozważam zupełny brak zmiany nazwiska przy zmianie stanu cywilnego.

Gdy to wyjaśniłam oni serio zamarli patrząc w szoku na wchodzącego do salonu O. niosącego kolejne filiażanki z kawą w rękach. I temat umarł jakby spodziewali się, że gdy on to usłyszy to się wywiąże jakaś przykra kłótnia xD

To mnie bardzo rozbawiło, bo... my mamy to obgadane, obcykane. I on jest z tym ok. To znaczy jak byliśmy na początku naszego związku on mówił o tym, że bardzo chciał, aby jego żona była "jego" też nazwiskiem. Ale też miał przykre doświadczenia w relacjach, a w relacji ze mną... czuje się super i nie potrzebuje "znaczyć terenu" w ten sposób.

A ja się coraz bardziej przekonuję, że chcę być żoną, ale na tyle lubię swoje nazwisko i uważam je za fajne, że nie chcę i nie potrzebuję zmieniać go...

Przynajmniej na tę chwilę.

Kolejna sprawa: prezenty ode mnie. Kalendarze. Moja mama nie zczaiła kto jest w kwietniu - mówiąc jej "to ty i twoja siostra", mama na to "nieeee?", a na to tata "nie, to ty i moja-druga-córka" wciska mi, autorce ilustracji, że źle widzę. Pytam go "A która z nas ma burgundowe włosy i która ma krótkie siwe?" na to tata wzruszył ramionami xD.

Nie poznał też siebie w lipcu - siostra mu przez śmiech tłumaczyła "to ty! Tu grasz na gitarze, jesz truskawki, a w tle na boisku biega twój wnuk za piłką". Tata jak usłyszał "piłka" to niemal wyrwał kalendarz siostrze z rąk "A, nie! A jak! Tak, będę go zabierał na boisko! Oj, nie wybaczę sobie, jeżeli nie dożyję bieganie z małym po boisku! Nie macie pojęcia jakie to moje marzenie..." - myślałam, że się rozryczę. Nie lubię jak rodzice wspominają o śmierci, a z drugiej strony nieuchronność i bliskość śmierci w mojej rodzinie jest taka jakby oswojona. Miło mi, że udało mi się narysować jego marzenie - taka wizualizacja.

Mama się straszliwie śmiała ze swojej strony - bo przypominał jej chyba jej własną mamę. Bawiły ją dwie psu-wnusie.

Obydwoje rodzice wyśmiali podobiznę cioci "ale je duże cycki zrobiłaś". No, super. :( Ale tata i siostra przyznali, że wygląda turbo podobnie.

Siostra mamy dostała kalendarz we właściwą Wigilię - pisała mu później, że zrobiłam jej olbrzymią przyjemność. :)

Ale mój kalendarz zaliczył wtopę: w grudniu umieściłam kuzynkę, córkę cioci, z jej rodziną. NIE WIEM DLACZEGO zapamiętałam, że kuzynka i jej mąż mają złotego labradora. Słyszę o nim często - bo to przyjaciel wnuczki cioci, więc jak rozmowa schodzi na małą to naturalnie pojawia się kontekst jej pieska. Raz z małą rozmawiałam na facetime - i nie widziałam psa, ale słyszałam, że schował się po drugiej stronie kamery. Wiem jak się nazywa i że jest (był) o wiele większy od dziewczynki. A okazało się, że to owczarek niemiecki długowłosy - podobno faktycznie bardziej kremowy niż czarny, ale to na pewno nie jest labrador. Więc wtopa... A z drugiej strony - to pokazuje, jak znikomy kontakt mam z kuzynką. Chciałam cioci zrobić przyjemność i to się udało przynajmniej....

Po kawusi 23 grudnia moja siostra zawinęła się by dołączyć do swojej rodziny. Cały czas prosiła nas, żebyśmy jej nie przytulali - żebyśmy nie zarazili się jakimiś zarazkami, którymi może po prostu być zainfekowana. Więc się pożegnaliśmy na odległość i O. zawiózł ją do domu... a jeszcze nim O. wrócił z tego odwożenia, to zadzwonił Szwagier nr 1 z informacją, żebyśmy wszyscy na siebie uważali, bo moja siostra ledwo dobiegła z samochodu do mieszkania i dopadła muszli męczona wymiotami, jak jej syn dzień wcześniej...

Pomogliśmy mamie sprzątać, wzięliśmy kąpiel - bo naprawdę byliśmy wykończeni...

Na tym nowym telewizorze rodziców uruchomiłam jedno ze swoich kont Netflixa, taki prezent na święta im dałam spontanicznie - wspólnie z rodzicami oglądaliśmy, już przebrani w pidżamy, "Rok 1670". To nasze drugie podejście do tego serialu - O. porzucił rok temu oglądanie, bo go nie bawił. Ja obejrzałam wszystko, ale bez fajerwerków. Tym czasem w Wigilię u rodziców śmialiśmy się wszyscy jak głupi. Siadł nam humor, siadło wszystko. Naprawdę się świetnie bawiłam.

Kiedy szliśmy do łóżka - zgodziłam się na nocowanie w domu rodziców i to był trigger, bardzo nie lubię tego mieszkania, tego małego miasta, tego braku prywatności (nie mogę się zamknąć na klucz w pokoju, nie mam wpływu na to kto i kiedy do niego wejdzie itp), tego zimna mieszkania w starej kamienicy. Cały czas w głowie odpalała mi się bliska paniki myśl "nienawidzę tu być" - ale to za mocne słowa w stosunku do tego co czułam, czułam niepokój, czułam że nie lubię tam być i czułam smutek. Nie wiem skąd tak silna myśl, chyba nigdy tego na dobre nie przepracowałam.... jak będę miała przestrzeń to muszę się temu uczuciu przyjrzeć). Kiedy szliśmy do łóżka nasza sunia biegała przy nas jakby nie dowierzając, że nie zamierzamy jej porzucić. Biedne maleństwo. Pilnowała nas panicznie, a w nocy wstawała by powąchać moją buzie (normalnie tego nie robi, a to było coś w stulu "mamo, sprawdzam, czy jesteś prawdziwa i czy mnie nie porzucisz na zawsze na 2 dni u bapsi" biedne maleństwo z lękiem separacyjnym). Zaś O. do snu poruszył temat: że zaskoczyły go życzenia od mojej siostry przy łamaniu opłatkiem. Wyznała w taki bardzo wzruszający sposób, że bardzo się cieszy, że jest w naszej rodzinie, że widzi, że uszczęśliwiamy siebie i że dla mojej siostry jest już jak brat. To było bardzo poruszające i ważne.

No, emocji dużo.

I dużo rozmów.

I chyba tu skończę opisywanie ważniejszych rzeczy ze świąt w mojej rodzinie. Teraz nie mam czasu na opisanie świat u teściów, a też chcę to zrobić, bo też było dużo emocji, wiadomości i rozmów. Dużo we mnie się dzieje.

6 - Nowy członek rodziny.

28 grudnia 2024, wieczorem, gdy razem O. leżeliśmy w łóżku padnięci po pierwszej drzemce po nocnej wyprawie na górski szlak zadzwoniła do nas jego siostra. Domagała się, żebyśmy weszli na facetime jeżeli możemy, bo ma coś ważnego do przekazania.

O. zaczął się śmiać "chyba wiem co!" - tonem, który we mnie wzbudził ciary, bo jego ton był taki, że sama dopiero wtedy pomyślałam "Szwagier nr 2 się oświadczył". Kurde, daj im szansę na zrobienie tego we własnym tempie!

Zaraz siostra mojego partnera zadzwoniła zbiorowo na ich grupkę rodzinną: w okienkach pokazały się twarze teściów, ja i O. leżący w łóżku i buzia uchachanej siostry O.

I przedstawiła nam nową członkinię rodziny: 4-miesięczną sunię, którą za pośrednictwem fundacji ściągnęli z odległego kraju, gdzie jej i jej rodzeństwu wydarzała się krzywda. Zaraz dołączył Szwagier nr 2 i uzupełniał historię o tym, jak szukali pieska, jak bardzo chcieli psiaka. Jak im zależało by to piesek tak-a-owaki.

Ech... no niestety dziś już wiem, że fundacja troszkę ich zrobiła w chuja. Nie kminię jak to jest, że w Polsce tak trudno zaadoptować pieska, że ludzie są poddawani tylu testom, wizytom itp, a tu nagle adoptujesz psa przez agencję i JEB okazuje się, że 4-miesięczy szczeniak, który jeszcze 24 grudnia ważył prawie 8kg, po przekroczeniu granicy i przyjeździe do Polski NAGLE waży ponad 12 kg?

Będzie wielka - wiedzą, że wychowują cielaka, ale póki co są zachwyceni. Będzie miała około 30 kg lub więcej.... Widomo, że ich cielątko ma takie same futro jak nasza psinka, i że póki co daje oznaki lęku, szczególnie przed innymi psami, więc przy tak dużym psem całe szczęście już moga iść do przedszola.

No, jak usłyszałam o psim przedszkolu to poczułam takie ukłucie zazdrosci (ba! zawiści nawet) - też tak chciałam z naszym pieskiem, ale przez jej choroby nie było na to szansy i tyle nas (całą naszą rodzinę) ominęło... Fajnie, bo nasz piesek nie boi się innych psów akurat, ale może po pozytywnych przeżyciach w przedszkolu byłoby jej w ogóle łatwiej behawioralnie?

No bardzo marzyłam o tym, żeby wychowywać szczeniaczka dając jej wszystko co najlepsze - od domku, po psie przedszkole, treningi co tydzień. A to nas ominęło... i smutno...

Więc totalnie zazdroszczę ich ekscytacji z rozpoczęcia zajęć w psim przedszkolu. Też bym chciała...a z drugiej strony, gdybym teraz miała znowu mieć szczeniaczka i przechodzić to co przechodziłam w pierwszych miesiacach życia naszej suczki to bym chyba pierdolnęła na zwał (tj. ja wiem, że moje doświadczenia są podkręcone do potęgi, bo nie tylko miałam małego psotnika, ale też baaaaardzo chorego malca, który nad wieloma rzeczmi po prostu nie panował... Sama była przestraszona tym co się dzieje z nią... a potem straciłam pracę i nagle zaczęła się walka o przetrwanie... no 2023 to był dla mnie trudny rok).

Nowa psiunia w rodzinie ma cechy rodzinnych psów: ma wielkie łapy i perspektywę stać się olbrzymką jak psunia teściów, po naszej ma futerko merle i akurat symetrycznie czarne oczka, a po piesku rodziców Szwagra nr 2 - rozszarpuje zabawki z prędkością 2/h xD

Słodki malec.

8 - Byłam na kontroli u gina.

Przez ten maraton jaki mam obecnie w życiu JAKOŚ nie dopilnowałam kontroli - miałam być na niej co pół roku (bo na ostatniej wizycie ginekolożka zaniepokoiła się rosnącym nowotworem... ale potem wróciłam do domu zaaferowana i razem z O. na spokojnie przejrzeliśmy wszystkie moje badania i wynikało z nich, że nie rośnie bynajmniej, że co najwyżej na przestrzeni lat maleje). A poszła na kontrolę po ponad 2 latach... masakra.

A z drugiej strony: nie mam pieniędzy.... a za tą wizytę i za cytologię zapłaciłam 600 zł. To dla mnie naprawdę dużo. Wiem, że chodzi o zdrowie... ale to dużo szczególnie przy moim okrojonym przychodzie...

Zdrowie kosztuje...

I w sumie są dobre i złe wiadomości: opóźniony okres mam z powodu stresu w jakim trwam.

Cysty z jajnika jednego zniknęły, nowotwór na drugim jest taki jaki był (więc nadal nie wiadomo czy to jest nowotwór czy powiększone ciałko żółte), więc nie ma się czym martwić. Mięśniak nadal jest tam, gdzie był (w najlepszym możliwym miejscu), ale powiększył się o 3mm (nie zaskakujące - przytyłam, więc zburzyła się gospodarka hormonalna i to wpływa niekorzystnie na mięśniaka, już pomijając samo to, że one bywa, że rosną po prostu).

ALE.

Pojawił się kolejny mięśniak - innego rodzaju, jest malutki, ale jest...

No i poruszyłam z ginekolożką to, co mnie niepokoi - że na te chwilę nie chcę być matką i nie wiem czy to się zmieni, na pewno nie w ciągu najbliższych 2 lat, bo muszę skończyć studia, a na mój łeb i generalnie na moje samopoczucie lepiej by podziałało to by wyciąć tykające bomby tj. mięśniaki póki są niegroźne, ale boję się, że jak zgodzę się na operację wycięcia mięśniaków to obudzę się w ogóle bez macicy - bo tak się zdarza. Tak może być. I zostanę zupełnie pozbawiona możliwości decydowania o ewentualnych możliwościach w przyszłości. Cokolwiek chirurg uzna za konieczne, nie?

Na co moja pani doktor nie wiem czy z rutyny czy celowo pominęła mój największy lęk - odparła po prostu, że tak może być. I tyle. Mogę się obudzić bez macicy idąc na operację usunięcia mięśniaków. Nim zdążyłam zadać pytanie jak się przed tym ustrzec, do kogo się udać i jak sprawdzić co mogę, a czego nie mogę zrobić, doktorka zaczęła mi wyjaśniać, że lepiej by było je wyciąć TERAZ, bo po takiej operacji trzeba odczekać co najmniej 2 lata przed próbą zajścia w ciąże, ale uprzednio zamrozić moje jajeczka.

Bardzo byłam pod wrażeniem, jak prosto i sprawnie wyjaśniała mi rzeczy oczywiste dla mnie, ale niekoniecznie oczywiste dla każdego pacjenta. Naprawdę doceniam, jak lekarze zakładają, że ich pacjent nie jest obcykany z medycyna i robią krótki, ale z szacunkiem wykład wyjaśniający sedno problemu.

Objaśniała mi jak działa podział komórkowy. Ze jeżeli zdecyduję się kiedyś na ciążę to podział komórkowy zawsze musi przejść idealnie symetrycznie, wiele, wiele razy, a po 35 roku życia ta możliwość do dzielenia się równo komórek drastycznie spada. Więc lepiej zamrozić moje obecne komórki i spróbować za 2-3 lata jeżeli zdecyduję się na macierzyństwo, niż próbować z 38 letnimi komórkami...

Zaczęła mówić znowu o tym teście dotyczącym jajeczek, o tym do jakich klinik iść zbadać ceny i możliwości. Dodała, że to bardzo nietania impreza, więc lepiej się zastanowić...

Ech... mam wrażenie, że dała mi dużo cennych wskazówek, ale zupełnie obok moich lęków i potrzeb.

Bo ja nie chcę tracić macicy. I chcę być zdrowa.

A na myśl o macierzyństwie odczuwam lęk - dla mnie to jak zdecydowanie się na dobrowolne zagrożenie życia (ciąża).

Wiem, że mam świetnlego partnera - wiem, że z nim mogłbym się zdecydowac na to, ale dużo we mnie jest jednak lęku i obaw...

Poza tym... ja dopiero walczę o swoje godne życie. Nie stać mnie na dziecko.

I o ile rozczula mnie mój siostrzeniec, to nie czuję... że chciałabym uwiązać się do małego czlowieka. Nie odczuwam tego przypływu czułości i miłości, jaki wzbudzała we mnie myśl o adopcji pieska, jaką we mnie wzbudza moja suczka.

Słuchając opowieści siostry, kuzynek i innych kobiet o macierzyństwie, o szkołach, przedszkolach itp nie ma we mnie tak silnych uczuć, jakie wzbudziła we mnie siostra mojego partnera wyznając z ekscytacją, że zabiera swojego szczeniaczka do psiego przedszkola. Wtedy coś we mnie, ssało, bolało, piekło, tęskniło. A gdy myślę o małym człowieku - czuję wyłącznie strach i ulgę, gdy wiem, że nie jestem za żadnego opowiedzialna.

No nie wiem... po prostu chcę mieć opcje...

Musze się zastanowic...

[motylekbody]

hejka misiaki moje ogl to mam zamiar ćwiczyć codziennie i dawać wam znać jak mi idzie I pierwszy trening był bardzo ciężki iż ponieważ mam okres 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻 (mam nadzieję że zaniedlugo go nie będę mieć ���)

mam bardzo bolesny a że był to 2 dzień to najgorszy przez połowę dnia do 16 leżałam patrycznie a jak wstawałam to kładłam się zwijając z bólu na kanapę w salonie nic nie zjadłam bo nie miałam ochoty na nic później tylko obiad

taki trening sobie dowaliłam niektóre co trzeba było wstać akurat nie zbyt mogłam to robiłam inne ćwiczenia ale ogl uważam że ten trening był taki 7, 8/10 zobaczyłam odrazu jakąś taka mini różnice ale nie był jakoś bardzo wyczerpujący ale uważam że konkretny szukałam krótkiego filmiku bo ja mam problemy ze sobą i nudzę się jak ćwiczę dużej niż 15 min a jak bym dała sobie dłuży to nie dość że bym nie dała rady to bym zrobiła koniec po 5 minutach jeszcze będę robić taki jeden na nogi ale to dam wam w następnych postach dzsiaj jak wstanę robie trening znowu i może uda mi się ten drugi na uda zrobić.

Dzsiaj zjadłam tylko obiad i bardzo się cieszę z tego powodu i parę mini wafelków chyba z 5 sztuk

chudej nocy motylki

[0-rai]

Siren Taka made me think of THAT Siren (Jibaro from love death and robot) and now i want more of that tbh

Lol, took me long enough to answer HAHSHA

Im sorry for this shitty drawings but is all I could pull in an hour and 14 min😭

Yk, when you try to have a good meal and end up in love with a deaf human that almost never talks.

[jessaerys]

[anablog777]

jak jesc mniej? oto kilka porad!

jak jesz, skupiaj sie w stu procentech na jedzeniu. jezeli bedziesz cos ogladala w tle to mozesz zjesc wiecej niz chcialas.

jedz malymi sztuccami. w tedy bedziesz jadla mniej i wolniej

wszystko gryz conajmniej 30 razy i dopiero polykaj, w tedy oszukujesz swoj mozg ze jesz wiecej.

dodawaj do posilkow np salate zeby uzupelnic talerz. w tedy wydaje ci sie ze jesz wiecej

rob sobie przerwy w posilku. np zjedz troche i odstaw na 15 min, jezeli nie bedziesz juz taka glodna i stracisz ochote na ten posilek to odstaw.

wyrob sobie nawyk w odmawianiu jedzenia. jezeli chcesz byc chuda, to musisz odmawiac tego okropienstwa

pamietaj oczywiscie o kaloriach i o limitach dziennych, rob sobie czesto coraz to wieksze i rozne wyzwania.

staraj sie miec kontrole nad soba ale nie tylko przy ludziach, bo to co zjadlas w samotnosci, widac przy ludziach.

gdy jesz przy kims, grzeb w jedzeniu i udawaj ze jesz, na koniec powiedz ze jestes pelna i odstaw talerz

zawsze gdy tylko mozesz, sama rob/nakladaj sobie posilki. zawsze tak, zeby mialo najmniej kalorii

jedz wszystko powoli i malymi gryzkami.

zapijaj głód wodą

pijcie wode przed i po kazdym posilku, np szklanke wodu

to tyyyle kochane chudzinki, reblogujcie zeby dotarlo do jak najwiecej osob!!! i pamietajcie ze zawsze mozecie do mnie napisac o co kolwiek chcecie, chetnie wam we wszystkim pomoge <3 chudego wieczoru

[pozartaa]

28.05.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 453. Limit +/-2100 kcal.

Wybrane posiłki:

Rano jak zwykle wstałam wcześnie i stwierdziłam, że trochę ogarnę w domu przed moją drzemką (dziś nocka w pracy) i zanim zrobi się gorąco, no i żeby jutro nie musieć tego robić... Nie raz wspominałam, że sprzątam z lenistwa. Tak bardzo nie lubię tego robić, że ogarniam często, właśnie by nie musieć później odgruzowywac chałupy długie godziny. W wolny dzień wolę iść pograć w Pokemon Go 😄.

To dopiero jest ironia losu z tym sprzątaniem! Ale spoko, nie jestem z tych "symetrycznych" po prostu lubię jak ładnie pachnie, armatura się błyszczy i nie ma kocich kłaków w kątach.

***

Kolega, któremu załatwiłam pracę dorywczą u nas wpadnie dziś wieczorem na godzinkę to mu pokaże parę rzecze, żeby nie był zupełnie zielony. Lol, śmiesznie to wyszło ale w sumie racja - fajnie móc komuś pomóc. To takie miłe uczucie (@lekkotakworld właściwie wczoraj mi o tym przypomniałaś. A karma może i wróci 😄. Lubię tak myśleć)

***

Mama mnie odwiedziła tak trochę nie zapowiedziane. Spóźniła się na autobus i przyszła posiedzieć. (Mieszkam blisko dworca) mi to nieco opóźniło drzemkę, ale w sumie strasznie mnie muliło, więc zasnęłam w 10 min po jej wyjsciu i dużo nie straciłam. Wizyta spoko, bez żadnych zgrzytów.

Przyszła taka spocona... Kurde tak już z dupy wam powiem, że nie brakuje mi pocenia się w lato. Na prawdę kiedy człowiek schudn1e ta termoregulacja jest zupełnie inna. Jasne, że się pocisz od słońca jak każdy żywy człowiek, ale nie ma potu zalewającego ryja, nie ma spoconej dupy i plam pod pachami. Druga strona medalu - bywa też, że gdy innym ciepło, ty marźniesz i to żaden fun 🫤.

***

A na koniec mini balkon-tour. Już jakiś czas temu miałam się pochwalić pergolą 😄

Dobrej nocy wam życzę! Tradycyjnie pozdrawiam wszystkich nocnych stróżów i nocną zmianę na Tmblerze 🌙🌛🌝!

[dawkacynizmu]

czwartek 12/12 | 23/28

zjedzone: 760 kcal; 8000 kroków; 15 min. ćwiczeń + 15 pilatesu

dostałam 5- z dyktanda z francuskiego hell yeahh

czemu moj nauczyciel od historii nie moze zrobic normalnego sprawdzianu tylko kurwa wymysla jakies cuda nie widy projektu srojektu ktorych wykonanie zajmuje 5 razy wiecej czasu niz nauczenie sie na ten kurewski sprawdzian przepraszam za przeklenstwa jestem wkurwiona

planuje tez na maksa ograniczyc kontakt/zerwac z taka laska bo a) nic mi to do życia nie wnosi b) dostaje juz kurwicy jak pisze do mnie "hej idziesz ze mna do x" a jak odpisze "okej a gdzie jestes?" to nie odpisuje ani nie odczytuje i tak CODZIENNIE

ogolnie moje przygnębienie oraz samotnosc nie sa az tak dotkliwe ostatnio 😌

19 grudnia mamy rodzinna rozprawe sadowa tak aby wprowadzic sie w świąteczny familijny nastrój