#zagubiony

[pio73]

Nie idź za mną

Ja również się zgubiłem

/MePrzemko/ @pio73

YT: The Dark Przemko

IG: Itsmeprzemko

[arekmiodek]

OPADŁY LIŚCIE

Opadły liście, tuląc się ospale wyblakłe, rdzawe, podrapane niesione wiatrem do kresu istnienia… Pozostało jeszcze świeże, wspomnienie kolorów i woń zieleni nasączona rosą, wspinając się dostatecznie wysoko ponad czas i przestrzeń dostrzegam sens w bezsensie życia, ten mój własny dawno zagubiony popękany, nieistotny…

Wiersz "OPADŁY LIŚCIE" (Arkadiusz Miodek)

[harmony-and-peace]

„Nie jesteś zagubiony, jesteś po prostu w niewygodnym etapie swojego życia. Wtedy kiedy Twoje stare ja zniknęło, ale Twoje nowe ja jeszcze nie narodziło się w pełni. Bądź cierpliwy, wiesz co robić"

- Karolina Klawikowska

[polskie-zdania]

Jestem w tym miejscu... pomiędzy, wiesz?

Już ewidentnie nie moje stały się stare nawyki, ale te nowe... one też jeszcze nie są mi bliskie. Stoję na rozdrożu swojego własnego "ja" i żadna z dostępnych dróg nie jest do końca moja. Czuję się bardzo zagubiony. Czuję się nieswojo z tym, że organizm odrzuca to, co było mi przecież tak dobrze znane. Na początku myślałem, że to przejściowe, że to tylko mały wypadek, niewielkie odchylenie od znanej mi normy lub po prostu efekt gorszego dnia. Pewny siebie wracałem z nadzieją, że tym razem poczuję się jak zawsze, jednak to się nie działo. Zacząłem zauważać, że to wszystko nie dość, że nie mija, to jeszcze coraz bardziej się pogłębia. Moje niegdyś ulubione miejsca powodowały we mnie koszmarny stres, a ja nie rozumiałem dlaczego. Pewnego dnia zorientowałem się, że nie odczuwam już absolutnie żadnej przyjemności z rzeczy, które były kiedyś moim numerem jeden. To był ciężki dzień, bo poczułem się ograbiony z siebie. Dotychczasowe rzeczy przestały mi sprawiać przyjemność, a na horyzoncie nie widać było niczego, czym mógłbym je zastąpić. Czułem się oszukany. Oczekiwałbym, że nowe rzeczy płynnie zastąpią stare, a tym czasem zostałem sam. Z braku pomysłów usiadłem w tej samotni na jakiś czas. Negatywne emocje dosyć szybko zaczęły się we mnie neutralizować i to tam dopiero po raz pierwszy ze sobą porozmawiałem. Nikt mnie tam nie poganiał. Znalazłem nawet czas na dokładne przeanalizowanie moich tegorocznych założeń i uświadomiłem sobie, że moje plany zupełnie nie zgrywają się z tym, co jeszcze jakiś czas temu tak uwielbiałem, a z jakiegoś powodu wydawało mi się, że jestem w stanie to wszystko bez problemu połączyć.

Nie byłem. Mój własny rozwój sam spowodował, że przestałem tego chcieć, rozumiesz? Moje początkowe niezadowolenie było wpisane tutaj w koszta, ale miałem do tego samodzielnie dojść. Miałem samodzielnie uświadomić sobie, dlaczego tak się dzieje. Cieszę się, wiesz? Zmieniam się. Wiem, że zmieniam się na lepsze, ale póki co jeszcze nie wiem, w którym kierunku i to powoduje we mnie niepokój. Wierzę jednak, że spokój przyjdzie. Spokój przychodzi do wszystkich, którzy mają odwagę do walki o siebie.

Marta Kostrzyńska

[zniszczonyprzezswiat]

Samotny, zagubiony bez planu jak się poskładać.

[s-userx]

Kochani powiem wam szczerze, moje ostatnie dni byly okropne nic mi nie wychodzi, nie umiem rozestać zajadać stresu ani nic, chce tu wrócić ale nie umiem, mam napływ takiego ostrego binge a potem zle sie czuje i mam ogromne wyrzuty

W moim życiu aktualnie dużo sie dzieje i nie wiem co robić, macie jakieś rady nie licząc wzięcia się w garść? Jutro sie musi udać, stała sie dzisiaj jedna z cięższych rzeczy i niby motywacja ale kolejny stres to też nic dobrego naprawde czuje sie zagubiony i niepewna co do wszytskiego co sie wokół mnie dzieje

[mrocznaksiezniczka]

Chciałbym podzielić się z Tobą czymś, co jest dla mnie bardzo trudne do wyrażenia. Wiem, że martwisz się o mnie i pragniesz dla mnie wszystkiego, co najlepsze. Lecz od dłuższego czasu zmagam się z ogromnym ciężarem emocjonalnym, który przytłacza mnie każdego dnia. Często brakuje mi siły, aby sprostać codziennym wyzwaniom i obowiązkom. Każdy dzień wydaje się być walką, a ja coraz częściej czuję, że nie mam już energii, aby dalej walczyć.Nie jest łatwo mi to powiedzieć, ale musisz wiedzieć, że myśli o zakończeniu swojego życia stają się coraz bardziej intensywne. Czuję, że nie mam już siły, aby dłużej tak żyć. Wiem, że to może być dla Ciebie szokujące i trudne do przyjęcia, ale chcę, żebyś wiedziała, że te myśli nie wynikają z braku miłości do Ciebie ani z braku wdzięczności za wszystko, co dla mnie robisz. Po prostu czuję się zagubiony i bezradny w obliczu tego, co przeżywam.Proszę, zrozum, że nie jest to coś, co chciałem kiedykolwiek odczuwać czy wyrażać. Czuję, że potrzebuję pomocy i zrozumienia, aby przetrwać ten trudny okres.

[denimixart]

„Kto nie potrafi być sam, ten jest zagubiony.”

– Tatuś Muminka

[niedoceniony]

Jestem bardzo przygnębiony dzisiaj. Życie czasami potrafi być trudne i pełne wyzwań. Czuję się zagubiony i bezradny, jakbym błądził w mroku, nie wiedząc, gdzie jestem i jak znaleźć drogę do szczęścia. Wokół mnie wszystko wydaje się szare i pozbawione sensu. Czasami trudno jest znaleźć powód do uśmiechu, kiedy serce jest ciężkie i pełne smutku. Mam nadzieję, że te chwile smutku miną i wkrótce znowu będę w stanie cieszyć się życiem. Dla wszystkich, którzy czują to samo, trzymajcie się. Świat może być okrutny, ale zawsze warto walczyć o lepsze jutro. 💔😔

[zatokamilosci]

Moje myśli wszędzie

Co ze mną dalej będzie?

W każdą noc jestem sam

Raczej rade sobie dam

Wciąż zadaje se pytanie

Czemu jestem jak drugie danie?

Nie wiem jaki sens ma życie

Czemu tkwię w tym skrycie

Nie podążam marzeniami

Dotknąłem już dna nogami

Jak odnaleźć życia sens

zagubiony tak jak gęś

jak mam skupić się na sobie

mając tyle spraw na głowie

wiele pytań mało odpowiedzi

dajcie chwilę by znów być jak dzieci

Muszę pobyć sam w pokoju pełnym smutku i cienia nadziei

musze odnaleźć drogę która ukoi moja żałobę chce poznać co w sercu mym się kryje

wtedy dowiem sie co swiat po zmroku pokryje

[szukamznajomego]

Potrzebuje z kimś porozmawiać, jestem zagubiony i chyba mam kryzys

4710.

[twojanieznajoma]

Nocny motyl

Odrzucany i niechciany

Zagubiony- obijający się o ściany

Jest w potrzasku

Pragnie tylko trochę światła blasku...

***

Zauroczona światłem twoich oczu

Pragnę tylko byś był u mego boku...

[cpunek420]

„On w cieniu używek zagubiony,

Pustka i samotność mu towarzyszyły.

Wśród tłumu był sam, wśród światła - ciemność,

Szukał ukojenia, lecz z każdym łykiem tonął w nicości.”

[jacobgraphy]

Urodziny. Wiele osób lubi ten dzień obchodzi je, dostają prezenty od bliskich osób. Istnieje także druga grupa osób która nie obchodzą urodzin. Ja nie należę ani do jeden ani do drugiej nie przepadam za urodzinami, co roku od kilku lat jak zbliżają się moje urodziny łapie doła. A to ponieważ jestem coraz starszy a nie radzę sobie z życiem. Lęk przed tym co będzie który jest tylko wytworem mojego umysłu. Ale zatrzymuje mię w miejscu, tak jakbym miał przywiązany do nogi wielki ciężar. Często myślę jak to było fajnie jak było się dzieckiem, wszystko wydawało się łatwiejsze, wyczekiwało się na osiemnastkę. Jak już nadeszła ta wyczekiwana osiemstka to wszystko się zmieniło pojawiły się nowe problemy. Dzisiaj mijają cztery lata od kiedy skończyłem osiemnaście lat. Dzisiaj zaczęłem 22 drugi życia. Mimo że mam tyle lat jestem zagubiony jak dziecko nie wiem co będę robił z resztą życia, czy wszystko co sobie planuje kiedyś zrobię.

Jako dzieci cieszyliśmy się z prezentów. A z czasem jak zaczęliśmy dorastać zaczęliśmy dostrzegać że materialne rzeczy nie dają nam szczęście. Zaczęliśmy dostrzegać że nie ważne jest to co dostaniemy na urodziny tylko to że ktoś o nas pamięta. Co nam przyjdzie z tych wszystkich materialnych rzeczy jak zostaniemy sami. Możemy zrobić twarz na piłce do siatkówki i z nią rozmawiać. Ale ona nic nie odpowie nie uśmiechnie się do nas, nie przytuli nas, nid pocieszy nie wysłucha.

Nie lubię dostawać prezentów. Ponieważ z czymś materialnym nie porozmawiam nie zobaczę uśmiechu na twarzy. Zamiast tych wszystkich materialnych rzeczy które posiadam bym wolał mieć w swoim życiu osoby które na mój widok się uśmiechają, dla kogo jestem ważnym, kogoś kto pamięta o mnie nie tylko od święta ale cały czas. Pyta się co u mnie jak widzi że mam się nijako pyta się mię co się dzieje próbuje mi pomóc lub chociaż wysłucha. Mam takie osoby cieszę przy sobie. Mimo że mam takie osoby marzę o osobie z którą bym mógł spędzić życie, która by była zawsze przymnie, by podpisała re wszystkie cechy. Wolałbym taką osobę niż te wszystkie rzeczy które posiadam. One nie zapełniają mojej wewnętrznej pustki. Mimio że głupio myślę że kupując kolejną rzecz poczuje się lepiej nie będę czuł tej pustki. Ale błędnie myślę ponieważ nic materialnego nie zapełni tej wewnętrznej pustki.

Tak na koniec. Pamiętajcie o bliskich dla siebie osobach nie tylko od święta czy urodzony. Jest to piękne że ktoś o nas pamięta niech ktoś inny się poczuje że też o nim pamiętamy.

[messinmyworldd]

,,Nie chcę zostać sam z samym sobą jest mi źle

Dumny niczym paw zagubiony jak ten pies

Pojebany świat który ciągle ryje łeb”

-Reto, Sergiusz ,,Paw”

[mrwickk]

w środku żałoby,ludzie nawet nie zdają sobie sprawy, że ty też jesteś zagubiony w swoim własnym bólu serca,nie zauważają, jak worki pod twoimi oczami stają się coraz cięższe.Nie patrzą dalej niż na twój powierzchowny uśmiech, aby zobaczyć, jak łapiesz powietrze, ale dławisz się słoną wodą.Nie widzą, jak twoje poczucie celu prześlizguje się przez palce jak piasek. Nie widzą, jak wpatrujesz się w swoje odbicie, tęskniąc za powrotem "dawnego ciebie".w chwili, gdy wzięła swój ostatni oddech. czy to nie ironia?Że ich już tu nie ma, a Ciebie też nie?