#jadalni

[mebleioswietlenie]

Tytuł wpisu na bloga: Lampy FAMEG — wysoka jakość i nietuzinkowy styl dla Twojego wnętrza.

Każdy wystrój wnętrza wymaga nie tylko odpowiednich mebli, ale również elementów oświetlenia. Firma Fameg proponuje szeroką gamę lamp wiszących, stołowych, biurkowych i ściennych, które idealnie wpiszą się w stylizacje Twojego salonu lub jadalni. Fameg to polska firma założona w 1992 roku. Od początku istnienia producent zapewnia swoim klientom wysoką jakość wyrobów. Współczesne technologie produkcji i dbałość o wzornictwo mebli i lamp sprawiają, że artykuły te są cenione na całym świecie. Firma ma szeroką gamę produktów. Meble i oświetlenie sprawdzają się w wielu wnętrzach - od tych klasycznych po loftowe i minimalistyczne. Producent zdobył już wiele międzynarodowych wyróżnień za swoją działalność, m.in Red Dot Design Award i IF Design Award. Oświetlenie to ważny element każdego lokum. Odpowiednio dobrane lampy mogą wpłynąć nie tylko na estetykę wnętrza, ale również na nasze samopoczucie i nastrój. Odpowiednie oświetlenie sprawia, że pomieszczenie staje się cieplejsze, przytulniejsze i bardziej przyjazne. Dlatego też warto dokładnie przemyśleć dobór lamp do swojego domu. Firmy Fameg oferuje wygodne wybory, dzięki którym meble i oświetlenie idealnie dopasujesz do stylu Twojego wnętrza. Firma oferuje szeroką gamę lamp wiszących, stołowych, biurkowych i ściennych. Lampy te można łatwo dostosować do Twojego stylu i osobistych preferencji. Jeśli szukasz lamp i mebli o nietuzinkowym stylu lub nowoczesnych rozwiązań, firma Fameg jest idealnym wyborem. Mając w swojej ofercie tak wiele produktów, znajdziesz odpowiednią lampę do swojego wnętrza. Lampy Fameg dostępne są w różnych kolorach i stylach, dzięki czemu masz wybór wykończenia idealnego dla Twojego salonu lub jadalni. Wybierz spośród lamp w stylu vintage, rustykalnym, industrialnym, a nawet nowoczesnym! Wszystkie produkty Fameg charakteryzują się bardzo wysoką jakością wykonania i trwałością. Producent wykorzystuje w swoich produktach najnowocześniejsze technologie i najwyższej jakości materiały, dzięki czemu może zapewnić swoim klientom komfort i bezpieczeństwo. Meble i lampy te są przystosowane do różnych wnętrz, dzięki czemu każdy znajdzie coś dla siebie. Odkryj bogatą ofertę produktów, które stworzą wymarzone wnętrze w Twoim domu.

[dom-i-ogrod]

Trigon - nowoczesny element dekoracyjny marki Kadex

Wybierając oświetlenie i meble do naszego domu, należy bardzo uważnie się zastanowić. Wszystko ma swój wyjątkowy wygląd i powinno być dobrane do wystroju wnętrza. Nasz wybór może wpłynąć na nasz komfort i spowodować, że nasze wnętrze będzie wyglądać pięknie. Jednym z takich elementów jest tablica magnetyczna Trigon. Jest to produkt polskiego producenta mebli i oświetlenia, firmy Kadex. Kadex jest znaną i cenioną marką mebli i oświetlenia w naszym kraju. Została założona w 1976 roku i jest producentem szerokiej gamy produktów. Firma specjalizuje się w produkcji mebli, takich jak biurka, krzesła, łóżka, a także komody, regały czy szafki. Oprócz mebli produkuje również oświetlenie, takie jak lampy, kinkiety, reflektory, plafony i lampy sufitowe. Kadex jest również producentem mebli dedykowanych do biur, jadalni, kuchni i salonów. Firma oferuje także szeroką gamę mebli tapicerowanych. Tablica magnetyczna Trigon to jeden z ich produktów. Jest to nowoczesny i designerski element dekoracyjny, który może być zawieszony w pionie lub w poziomie. Wykonana została z metalu i ma geometryczny wzór. Z jej pomocą można wyeksponować listy zakupów, notatki czy zdjęcia. Dołączono do niej także 12 magnesów i 12 pinezek. To doskonała ozdoba, która nada naszemu wnętrzu wyjątkowego charakteru i sprawi, że będzie ono jeszcze bardziej przytulne. Tablica magnetyczna Trigon jest doskonałym prezentem dla każdego, kto lubi nowoczesne rozwiązania.

[fallen-angell]

część 2 poprzedniego posta

JAK UDAWAĆ PRZED RODZICAMI ŻE JE SIĘ NORMALNIE:

każdy motylek pewnie ma problem z rodzicami którzy pilnują czy jesz, albo mają cię w dupie, ale nagle gdy widzą że chudniesz, nagle reagują i domyślają się że masz ane..

ty też zauważył*ś że domyślają się/wiedzą dlatego nie wiesz co robić i masz mętlik.

są też osoby które nie mają tego problemu ale chcą przed nimi udawać.

przychodzę z pomocą!

sposoby aby rodzice myśleli że jesz normalnie:

weź miskę i wlej do niej trochę mleka i np parę płatków, zacznij tak jakby powoli kręcić tą miską aby na ściankach miski było odbicie(?) mleka i wyglądało że zjadłaś płatki. po chwili wylej trochę mleka i troszkę zostaw, wsadź do zlewu i idź do pokoju. (możesz tak robić z każdym innym daniem)

osobiście nie lubię tego sposobu ale postanowiłam go dodać. weź przy rodzicach batonika, otwórz go i go ugryź, idź od razu po ugryzieniu go do pokoju i go wypluj np do woreczka, albo gdziekolwiek.

na talerz kładź dużo jedzenia które ma bardzo mało kalorii, ale wygląda jakby miało multum. najczęściej rodzice patrzą na ilość na talerzu a nie na zjedzone kalorie.

polecam w pokoju mieć worek na jedzenie. jeśli możesz jeść obiady, kolacje itd w pokoju to świetnie się składa, więc kaloryczną i tłusciejszą część obiadu wsyp do worka a z resztą dania idź do jadalni fzy kuchni (zależy gdzie rodzice jedzą) i ,,dokończ" jeść te mniej kaloryczną stronę przy nich.

często wychodź z domu i proś rodziców o pieniądze np na maka, jak ci dają oczywiście. w taki sposób myślą że na serio jesz w maku, a żeby bardziej uwierzyli idź ze znaj do maka i zrób np zdj ich porcji, tak aby myśli że to twoja, do tego do kieszeni, plecaka wsadź paragon i opakowanie po czymkolwiek z maka.

proś gdy jadą do sklepu, po chipsy lub żelki. pomyślą tak że jesz jakbyś nie miała any.

próbuj się dzień przed dowiedzieć co będzie na obiad kolejnego dnia, aby przygotować się fo wyrzucenia itd. gdy rodzic ci powie i ty to jadł*ś zanim nie poznał*ś any i powiedz nw mniam albo cokolwiek aby myślała że nie możesz się doczekać.

nie mów często że nie jesteś głodn*, najbardziej gdy nie wychodzisz z domu. rodzice mogą myśleć że się głodzisz. dlatego najlepiej abyś mówił* że nie jesteś głodn* po wyjściu ze znajomymi, łatwiej im uwierzyć w takie coś

po nocowaniu gdy wracasz do domu, powiedz że jesteś głodn* jak jest obiad to rodzic ci go powinien dać, w tym momencie idziesz do pokoju i wywalasz do worka tą kaloryczną stronę obiadu, parę minut później idź odnieś naczynie do kuchni i powiedz że było pyszne i że dziękujesz zs pyszny obiad

jeśli rodzic wie że masz ane to staraj się przy nich jeść wszystko nie zależnie od kcal i później wymiotować.

każdy wie że masz ane z domowników więc nir masz jak jeść mało kalorycznego żarcia, dlatego też gdy ktoś będzie marudził że malo jesz wmawiaj mu że jesz tak z przyzwyczajenia.

kup maka i pozwól go znajomym całego zjeść, a jsk nie to wywal żarcie i ubrudz opakowania aby wyglądało na to że jadl*ś weź go do domu i idź fo pokoju, zostaw maks na widoku i jak ktoś wejdzie powiedz mu że nie dawno zjadł*ś

od razu mówię że nie każdy rodzic może uwierzyć w takie coś, to że moi uwierzyli nie oznacza że twoi uwierzą, więc możesz trochę pozmieniać aby uwierzyli

chudego dnia!!

[pozartaa]

13.08.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 530. Limit +/- 2100 kca1.

Wybrane posiłki:

Nie liczę kalori1 od: 36 dni.

No i znowu dwa dni wolne. Znowu krótko spałam po nocy, ale też nie zmęczyłam się zbytnio. Zawsze mi szkoda dnia, choć chodzę trochę zjebana.

Zrobiłam sobie za to mały spacerek jak wstałam.

W końcu postanowiłam zlitować się nad aloesem, który się do mnie "przyplątał" jakiś czas temu z wystawki pod śmietnikiem i zakupić mu ładną, większą doniczkę.

Może odżyje... choć ja nie mam ręki do kwiatów. Zaszłam też po receptę na pigułki i zapisałam się do psychiatry. Jutro zrobię te badania krwi w kierunku hormonów tarczycy. Kupiłam sobie taki organizer na leki jak dla staruszków. Teraz nie będę zapominać o wszystkich "witaminach"

***

Poza tym chciałam powiedzieć, że wczorajszy gotowiec, który zafundowałam sobie na kolację okazał się bardzo dobry. (Makaron udon z sosem kokosowo-orzechowym) a jeśli chodzi o przesolony schab, to sztuczka z namaczniem mięsa w wodzie też zadziałała i obiad stał się bardziej jadalny. Także sprzedaję Wam ten pro-tip.

***

Zrobiła się swetrowa pogoda. Rano jest już chłodno, dni krótsze. No cóż - przechyla się ku jesieni Ziemia. Mi tam dobrze, lubię jesień. Choć trochę nostalgia dopada, że to lato już przemija. Ale to taka przyjemna nostalgia jak kocyk i herbatka. (Ale dziś pisze o pierdołach)

Dzisiejsza kreacja nazywa się "Grunge dla ubogich" (napis na koszulce :MOSHI, MOSHI JESUS DESU")

Dobrej nocy wam życzę!

[jiennal]

motylki pomocy!!

moja mama robi jutro obiad a ja pytałam czy moge se zrobić sama swoj przepis ale ona powiedziala ze w niedziele robi dla wszystkich, planuje na jutro fasta wiec co teraz? jakbym zrobiła swoj to bym poszla do pokoju i wyrzucila a tak to musze w jadalni jeść z wszystkimi, nie moge tez zwymiotowac bo uslysza wiec pomozcie mi proszę 🥺🦋

[opoana]

rozdizal 5

Zaprowadziła mnie schodami w dół, a potem na prawo i trafiłyśmy do jadalni. Przy wielkim stole siedziało osiem osób. Wszyscy spojrzeli na mnie, kiedy weszłyśmy do środka. Niektóre buzie się uśmiechnęły, ale większość tylko ponuro się gapiła.

– To jest Ofelia – przedstawiła mnie Renata i wyszła. Część osób wróciła do jedzenia i cichych rozmów, ale jedna dziewczyna wstała i pomachała mi.

– Usiądź koło mnie – zaproponowała, a ja, nie mając innych możliwości, zajęłam miejsce. – Jestem Zuza. Mam osiemnaście lat, a ty?

– Dziewiętnaście.

– Masz, weź i nałóż coś sobie – powiedziała, podając mi pusty talerz. Nie miałam ochoty na jedzenie. Czułam się bardzo niekomfortowo. Nie lubiłam jeść wśród innych osób. Szczególnie, gdy nie były to moje “safe foods”. Wyobrażałam sobie, że ludzie myślą sobie: “Taka gruba, a wpierdala jak świnia”. I może miałam rację? Nie chciałam być oceniana.

– Muszę zjeść tutaj? – spytałam szeptem.

– Och, tak.

Niechętnie wzięłam od niej talerz i nalałam sobie jakiejś zupy. To była pomidorówka z makaronem. Zjadłam parę łyżek i była naprawdę dobra. Starałam się wybierać sam bulion bez makaronu.

– Te, nowa. Ile ważysz? – odezwała się dziewczyna z czarnymi, krótkimi włosami z zielonymi końcówkami i wygolonymi bokami głowy. Miała kolczyk w brwi i nieprzyjemny wyraz twarzy. Mieszała w swoim talerzu z rozgniecionymi ziemniakami.

– Nie wiem – powiedziałam zaskoczona, bo chyba nikt nigdy mi nie zadał tego pytania. Nie było to kłamstwo – ostatni raz ważyłam się parę miesięcy temu. Obiecałam sobie, że nie zważę się, póki nie zobaczę, że naprawdę schudłam.

– Ta, na pewno. No, gadaj – warknęła dziewczyna.

– Odwal się od niej, Wiktorio. – Zuza popatrzyła wściekłym wzrokiem na krótkowłosą. – Rano możesz spytać, ile ważysz, jeśli chcesz wiedzieć – zwróciła się do mnie.

– Z jej wyglądem nie chciałabym wiedzieć – szepnęła Wiktoria, ale na tyle głośno, bym mogła to usłyszeć.

– Jesteś pojebana – rzekła Zuza. – Nie przejmuj się tą idiotką. Pierdoli trzy po trzy, bo nie chcą jej stąd wypuścić już trzeci miesiąc, a bogaci starzy nie skąpią pieniędzy, więc siedzi tu jak w więzieniu. Ma w dupie owsiki, bo nie może ćwiczyć.

Słowa Wiktorii nie uderzyły mnie tak bardzo, jak myślała Zuza. Prawdę mówiąc, zgadzałam się z Wiką. Przecież byłam gruba, więc w czym problem? Nie ruszało mnie to. Jedynie motywowało do chudnięcia.

– Zjedz coś, bo dadzą ci nutridrinka – odezwała się ruda dziewczyna, która siedziała naprzeciw mnie.

– Co to?

– Taki napój, który w małej objętości ma dużo kalorii i białka. Podają go, jeśli ktoś nie chce jeść. A jeśli to nie pomaga, to zakładają sondę do nosa. To obrzydliwe, wierz mi – nie chcesz tego.

Z westchnieniem zjadłam ten nieszczęsny makaron z zupą.

– Dlaczego nikt nas nie pilnuje? – spytałam Zuzy.

– Nie muszą. Zobacz, tam w kącie jest kamera. Ciągle nas obserwują, a potem wyciągają konsekwencje ze wszystkich naszych działań.

Po chwili do pomieszczenia weszła Renata z uśmiechem na ustach. Wszyscy skończyli już jeść, nawet ja. Czułam się pełna i gruba. Czy jest jakiś sposób, aby tu schudnąć? Postanowiłam później porozmawiać z Wiktorią, bo wydawała się skłonna do pomocy w autodestrukcji.

– Zapraszam was do salonu – powiedziała opiekunka. Z zaciekawieniem poszłam za dziewczynami. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę z tego, że nie było tu żadnego chłopaka. Może to ośrodek tylko dla dziewcząt?

W salonie była ogromna kanapa, na której zmieściłyśmy się w dziewiątkę. Na ścianie wisiał duży telewizor, a Renata przekazała pilota jednej z dziewczyn.

– Dziś twoja kolej, Anastazjo – powiedziała i wyszła. Dziewczyna z brązowymi, długimi do tyłka włosami, które spięła w dwa wysokie kucyki, włączyła telewizję i przełączała między programami, aż trafiła na jakiś film.

– Czemu musimy tu siedzieć? – spytałam cicho Zuzy, która rozłożyła się obok mnie.

– To tak zwana odsiadka – wyjaśniła. – Po każdym posiłku tu siedzimy pół godziny, żeby nie można było zwymiotować jedzenia. Takie zabezpieczenie.

Zdawałam sobie sprawę, że wymiotowanie niekoniecznie pomaga schudnąć, bo kalorie wchłaniają się już w jamie ustnej. Dlatego nigdy nie wymuszałam wymiotów – bulimia jest dużo bardziej niebezpieczna niż anoreksja. A ja nie chciałam umrzeć, jedynie schudnąć. Tak samo unikałam środków przeczyszczających – nie chciałam zniszczyć sobie jelit, które i tak ledwo pracowały przez to, że tak mało jadłam. Zdarzało mi się nie robić kupy przez tydzień lub dłużej.

To pół godziny ciągnęło się w nieskończoność, bo Anastazja wybrała bardzo nudny film, który w dodatku już widziałam. Nie miałam ochoty rozmawiać z Zuzą, więc myślałam, jak podejść Wiktorię, aby pomogła mi schudnąć. Sama nie wiedziałam, czego od niej oczekiwać. Nie wiedziałam, jak toczy się tu życie. Czy można wychodzić na zewnątrz, aby poćwiczyć? Czy można oszukiwać przy jedzeniu? Postanowiłam dać sobie parę dni luzu od diety, aby zobaczyć, jak tu się funkcjonuje, a potem wymyślę jakiś plan, aby wrócić do głodówek.

[skinnyasnatsuki]

Majówka ostateczny plan:

- max 800-1000 kalorii dziennie

- fasty minimum 16h

- nie jem po 22

- nigdy ale to nigdy nie jem w pokoju

- pod żadnym pozorem nie jem z rozpraszaczami

- w pokoju i przy rozpraszaczach mogę tylko pić typu cola zero, herbata, woda czy napoje proteinowe

- liczę kalorie codziennie bez wyjatku

- ćwiczenia lżejsze żeby odpocząć ale minimum 5 minut jakieś na uda chociaż

- chociaż godzinę dziennie na dworze no chyba że brzydka pogoda będzie

- minimum jeden omad muszę zrobić

- jem tylko w jadalni, kuchni, salonie, na dworze lub u gości ewentualnie u siostry w pokoju gdybyśmy razem coś robiły

[1zzy0]

❥𝐿𝑒𝑣𝑖 𝐴𝑐𝑘𝑒𝑟𝑚𝑎𝑛 𝑥 𝑀!𝑅𝑒𝑎𝑑𝑒𝑟

➽𝑾𝒊𝒕𝒂𝒎 𝒑𝒐𝒏𝒐𝒘𝒏𝒊𝒆, 𝒕𝒐 𝒎𝒐𝒋𝒂 𝒌𝒐𝒍𝒆𝒋𝒏𝒂 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒂 𝒉𝒊𝒔𝒕𝒐𝒓𝒊𝒂~

★·.·´¯`·.·★   ★·.·´¯`·.·★·.·´¯`·.·★   ★·.·´¯`·.·★

Levi Ackerman x Male Reader (soft)

•Ptaki nuciły spokojną melodie, dość głośną i irytującą. -Nnnnn...- jęknął (Y/N) gdy przewija się na drewnianym łóżku, Nagle ktoś nerwowo puka do twoich drzwi. -(Y/N)!! (YYYY/NNNNN)~!- Osoba energicznie wołała Twoje Imię              -Grrrrnnn..- warknął poirytowany (Y/N). Po nieustannym pukaniu i krzyczeniu wstałeś i otworzyłeś drzwi  -Witam w czym mogę pomóc?-  mówisz lekko zaspanym ale poważnym głosem -Och (Y/N)! myślałam że zdechłeś tam, ale mniejsza z tym dziś jest ważny dzień.- powiedziała Hange Zoe dobra znajoma (Y/N) -hmm?- za nuciłeś w odpowiedzi. -Zapomniałeś (Y/N)? dziś jest Trening rekrutów!- powiedziała radośnie. -ugh.. wolę zostać pożartym.- warknął (Y/N), Hange zignorowała humory (Y/N) i zaciągnęła cię za rękę do jadalni na śniadanie. Hange otworzyła drzwi z hukiem gdy weszła do głównej placówki z jedzeniem, był tam duży drewniany stół jak w sali narad, przy stole siedziała tylko jedna osoba, z pysznym wywarem zwanym herbatą i gazetą w ręku, siedziała ona w klasycznym sposób z skrzyżowanymi nogami, dość niski... znany jako Levi Ackerman. Levi zerkną okiem by zobaczyć kto śmiał mu przeszkadzać a gdy tylko dostrzegł on Hange i ciebie cicho parsknął, (Y/N) zerknął na Leviego po czym skierował wzrok na drugi kant stołu, gdzie zawsze siedział i jadł swoje śniadanie, -Hmm...- (Y/N) ziewnął przenosząc oczy na smukłe ciało Leviego. Usiadłeś przy stole i zjadłeś chleb z masłem.. jak zawsze.. Hange znowu wypowiadała swoją wymowę o tytanach i Erenie i Tytanach i ERENIE i TYTANACH. Gdy (Y/N) nie spuszczał wzroku z skrzyżowanych ud Leviego, -,,hmmm ciekawe czy są miękkie w dotyku czy raczej sztywne''- pomyślał (Y/N) znudzony. (Y/N) spojrzał leniwie na zegar by sprawdzić godzinę, dopiero ranek czego się spodziewać -,,hmm dziś dzień sprzątania jak i trening rekrutów, raczej logiczne jest to że sprzątanie odbędzie się w godzinach obiadowych więc pierwsze co mnie czeka to trening.~ heh lubię patrzeć na nowych pełnych motywacji jak i przerażenia członków wojska.''- Po śniadaniu (Y/N), Levi, Hanji i reszta byliście już na miejscu, ach tak główne pole treningowe kadetów, -,,Nadal pamiętam mój pierwszy raz, mmm~ cóż za bolesny i pełen traum przeżycia.''- pomyślał (Y/N). słyszałem jak w oddali Keith Shadis krzyczy na nowych rekrutów i każe się im przedstawić. Co za nudy, stałeś wyprostowany z rękami założonymi z tyłu pleców ~cóż za dumna postawa~ , a Levi stał tuż obok ciebie. Po boleśnie długim zebraniu w końcu wszyscy zebrali się na stołówce by zjeść, ten upragniony czas obiadu, wszystkie osoby ucieszyły się z tego w tym ty i reszta. Mikasa siedziała koło Erena z Arminem. Eren wydawał się przybity ale Armin dumnie go pocieszał, przeszedłeś obok nich i poklepałeś głowę Armina na co on uśmiechnął się do ciebie a ty odwzajemniłeś uśmiech po czym poszedłeś na swoje miejsce, dostałeś co zawsze ~chleb~ -,,hmm prawdziwy rarytas''- (Y/N) wzdycha do siebie i zajada to co ma na talerzu, po twojej prawej siedzi Levi a Po lewej Hange, a naprzeciwko siedzi Eren po jego prawej Armin a lewej Mikasa, Hange zafascynowana rozmawiała z Erenem na temat tytanów i niego. gdy (Y/N) bujał w obłokach, przykuła go niska osoba z boku -,,.. zauważyliby gdybym może...''- przerwałeś myśli gdy zauważyłeś że Levi patrzy na ciebię kątem oka na co ty uśmiechnąłeś się i odwruciłeś wzrok, nikt o tym nie wiedział ale miałeś uczucia do Leviego ~dość silne uczucia~ co doprowadziło że wsunąłeś rękę pod stół by może.. złapać Leviego za rękę, na szczęście siedzieliście dość blisko siebie więc miałeś dostęp do niego, Delikatnie spuściłeś rękę w poszukiwaniu jego, na co on podskoczył gdy twoja ręka zamiast złapać za jego rękę złapała jego udo, Levi puścił ci zimne spojrzenie na co ty zabrałeś rękę i cicho przeprosiłeś pod nosem z głupkowatym uśmiechem -,,Przynajmniej wiem że są miękkie :D”- Hange i reszta gadali w najlepsze dopóki Hange zaczęła zadawać (Y/N) pytania, (Y/N)  z małym uśmiechem na twarzy odpowiadał na każde pytanie. Hanji zadawała różne pytania (Y/N) na co on odpowiadał i pytał resztę o różne inne rzeczy, gdy w międzyczasie Levi obserwował każdy twój najmniejszy ruch, czułeś jak się na ciebie patrzy więc też zadałeś pytanie Leviemu co wytrąciło go z transu i szybko odpowiedział odwracając wzrok na co ty tylko lekko się zaśmiałeś. Po obiadku pora na sprzątanie. Jakiś czas później sprzątałeś główny korytarz, korytarz był długi ale szybko go posprzątałeś, wyczyściłeś każdy kąt tego miejsca a teraz zamiatałeś by odpędzić kurz. Levi sprzątał w pokoju obok, nikogo oprócz was nie było w pobliżu po dłuższym czyszczeniu już lśniącego korytarza. (Y/N) ostrożnie wszedł do pokoju w którym Levi sprzątał upewniając się że jest zamknięty i podszedł do niskiego kapitana -Czego chcesz?- zapytał Levi dość słodkim ale poważnym głosem, a na twojej twarzy pojawił się mały spokojny uśmiech. Levi czyścił okna, a (Y/N) stał przy drzwiach obserwując go od tyłu, (Y/N) podszedł do Leviego na tyle blisko że Levi czuł jego gorący oddech na karku, (Y/N) odwrócił się przodem do (Y/N) -Co?- zapytał poirytowany Levi patrząc na ciebie -Miałem nadzieje że po sprzątaniu może spędzilibyśmy razem trochę czasu?- zapytałeś drapiąc się po karku gdy, Levi przez chwile patrzył tępo na ciebie, w pokoju nastała cisza a ty zacząłeś żałować tego co powiedziałeś, czułeś jak twój żołądek zaciska się ze stresu        -Może.-  to wszystko co powiedział Levi a ty odetchnąłeś z ulgą -A teraz wracaj do roboty zanim zmienię zdanie.- Powiedział Levi a ty szybko pobiegłeś do wyjścia by szybko skończyć pracę i ~może~ iść z kapitanem Levi na randkę.

➽ 𝑪𝒊𝒆𝒌𝒂𝒘𝒐𝒔𝒕𝒌𝒊 𝒐 𝒃𝒂𝒏𝒂𝒏𝒂𝒄𝒉 :𝑫

【➷Czy wiesz że Ludzie i banany mają w 50% identyczne DNA.】

[pollonegro666]

2023/01/21 Bajamos al comedor a desayunar para coger fuerzas. Nos esperaba un día de paseo por la playa para descubrir muchas atracciones turísticas.

We went down to the dining room to have breakfast to gather strength. A day of walking along the beach awaited us to discover many tourist attractions.

Google translation into Italian: Scendemmo in sala da pranzo a fare colazione per riprendere le forze. Ci aspettava una giornata di passeggiate lungo la spiaggia alla scoperta di tante attrazioni turistiche.

Google Translation into French: Nous descendîmes dans la salle à manger pour prendre le petit déjeuner afin de reprendre des forces. Une journée de marche le long de la plage nous attendait pour découvrir de nombreuses attractions touristiques.

Google Translation into Portuguese: Descemos para a sala de jantar para tomar café da manhã para recuperar as forças. Um dia de caminhada pela praia nos esperava para descobrir muitas atrações turísticas.

Google Translation into Arabic: نزلنا إلى غرفة الطعام لتناول الإفطار لاستعادة قوتنا. يوم من المشي على طول الشاطئ في انتظارنا لاكتشاف العديد من مناطق الجذب السياحي.

Google Translation into German: Wir gingen in den Speisesaal hinunter, um zu frühstücken und wieder zu Kräften zu kommen. Ein Tag am Strand entlang erwartete uns, um viele Sehenswürdigkeiten zu entdecken.

Google Translation into Albanisch: Zbritëm në dhomën e ngrënies për të ngrënë mëngjes dhe për të rifituar forcat. Një ditë përgjatë plazhit na priste për të zbuluar shumë pamje.

Google Translation into Armenian: Մենք իջանք ճաշասենյակ՝ նախաճաշելու և ուժերը վերականգնելու։ Լողափի երկայնքով մի օր մեզ սպասում էր բազմաթիվ տեսարժան վայրեր բացահայտելու համար:

Google Translation into Bulgarian: Слязохме в столовата да закусим и да възстановим силите си. Очакваше ни ден на плажа, за да открием много забележителности.

Google Translation into Czech: Šli jsme dolů do jídelny na snídani a nabrat síly. Čekal nás den na pláži za poznáním mnoha památek.

Google Translation into Croatian: Sišli smo u blagovaonicu doručkovati i smoći snage. Čekao nas je dan na plaži za otkrivanje mnogih znamenitosti.

Google Translation into Slovak: Zišli sme dole do jedálne naraňajkovať sa a načerpať nové sily. Čakal nás deň na pláži, aby sme objavili množstvo pamiatok.

Google Translation into Slovenian: Spustili smo se v jedilnico, da bi pozajtrkovali in si nabrali moči. Čakal nas je dan na plaži za odkrivanje številnih znamenitosti.

Google Translation into Estonian: Läksime alla söögituppa hommikusööki sööma ja jõudu taastama. Ees ootas päev rannas, et avastada palju vaatamisväärsusi.

Google Translation into Suomi: Menimme alas ruokasaliin syömään aamiaista ja saamaan voimamme takaisin. Päivä rannalla odotti meitä löytääksemme monia nähtävyyksiä.

Google Translation into Greek: Κατεβήκαμε στην τραπεζαρία για να πάρουμε πρωινό και να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας. Μια μέρα στην παραλία μας περίμενε για να ανακαλύψουμε πολλά αξιοθέατα.

Google Translation into Dutch: We gingen naar de eetkamer om te ontbijten en op krachten te komen. Een dag langs het strand wachtte ons om vele bezienswaardigheden te ontdekken.

Google Translation into Norwegian: Vi gikk ned til spisestuen for å spise frokost og få krefter igjen. En dag langs stranden ventet på oss for å oppdage mange severdigheter.

Google Translation into Polish: Zeszliśmy do jadalni zjeść śniadanie i zregenerować siły. Czekał nas dzień spędzony na plaży, aby odkryć wiele zabytków.

Google Translation into Romanian: Am coborât în ​​sala de mese să luăm micul dejun și să ne recăpătăm puterile. Ne-a așteptat o zi de-a lungul plajei pentru a descoperi multe obiective turistice.

Google Translation into Russian: Мы спустились в столовую, чтобы позавтракать и восстановить силы. День на пляже ждал нас, чтобы открыть для себя множество достопримечательностей.

Google Translation into Serbian: Сишли смо у трпезарију да доручкујемо и повратимо снагу. Чекао нас је дан уз плажу да откријемо многе знаменитости.

Google Translation into Swedish: Vi gick ner till matsalen för att äta frukost och återhämta oss. En dag längs stranden väntade på oss för att upptäcka många sevärdheter.

Google Translation into Turkish: Kahvaltı yapmak ve gücümüzü yeniden kazanmak için yemek odasına indik. Birçok turistik yeri keşfetmek için sahil boyunca bir gün bizi bekliyordu.

Google Translation into Ukrainian: Спустилися в їдальню поснідати і відновити сили. День, проведений на пляжі, чекав на нас, щоб відкрити для себе багато пам’яток.

Google Translation into Bengali: আমরা নাস্তা করতে এবং আমাদের শক্তি ফিরে পেতে ডাইনিং রুমে গিয়েছিলাম। সমুদ্র সৈকত বরাবর একটি দিন আমাদের অনেক দর্শনীয় স্থান আবিষ্কারের জন্য অপেক্ষা করছে।

Google Translation into Chinese: 我们下楼去餐厅吃早餐，恢复体力。 沿着海滩度过一天等待着我们发现许多景点。

Google Translation into Korean: 우리는 아침을 먹고 힘을 되찾기 위해 식당으로 내려갔다. 해변에서의 하루는 많은 광경을 발견하기 위해 우리를 기다렸습니다.

Google Translation into Hebrew: ירדנו לחדר האוכל לאכול ארוחת בוקר ולהחזיר כוחות. יום לאורך החוף חיכה לנו לגלות מראות רבים.

Google Translation into Hindi: हम नाश्ता करने और अपनी ताकत वापस पाने के लिए भोजन कक्ष में गए। समुद्र तट के साथ एक दिन हमें कई स्थलों की खोज के लिए इंतजार कर रहा था।

Google Translation into Indonesian: Kami pergi ke ruang makan untuk sarapan dan mendapatkan kembali kekuatan kami. Sehari di sepanjang pantai menunggu kami untuk menemukan banyak tempat wisata.

Google Translation into Japanese: 私たちは朝食を食べて体力を回復するために食堂に行きました。 ビーチ沿いの 1 日は、多くの観光スポットを発���するために私たちを待っていました。

Google Translation into Kyrgyz: Эртең мененки тамакты ичип, кайра күч-кубат алуу үчүн ашканага түштүк. Көптөгөн кооз жерлерди ачуу үчүн пляжда бир күн бизди күтүп турду.

Google Translation into Malay: Kami turun ke ruang makan untuk bersarapan dan memulihkan tenaga. Sehari di sepanjang pantai menanti kami untuk menemui banyak pemandangan.

Google Translation into Panjabi: ਅਸੀਂ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਡਾਇਨਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਗਏ। ਬੀਚ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।

Google Translation into Pashtun: موږ د ډوډۍ خوړلو خونې ته لاړو چې ناشته وکړو او خپل ځواک بیرته ترلاسه کړو. یوه ورځ د ساحل په اوږدو کې موږ ته د ډیری لیدونو موندلو په تمه و.

Google Translation into Persian: برای صرف صبحانه و به دست آوردن قدرت به سمت اتاق ناه��رخوری رفتیم. یک روز در کنار ساحل در انتظار ما بود تا مناظر زیادی را کشف کنیم.

Google Translation into Tagalog: Bumaba na kami sa dining para mag-almusal at makabawi ng lakas. Isang araw sa tabi ng dalampasigan ang naghihintay sa amin upang matuklasan ang maraming pasyalan.

Google Translation into Thai: เราลงมาที่ห้องอาหารเพื่อรับประทานอาหารเช้าและเติมพลัง หนึ่งวันไปตามชายหาดรอให้เราค้นพบสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย

Google Translation into Urdu: ہم ناشتہ کرنے اور اپنی طاقت دوبارہ حاصل کرنے کے لیے ڈائننگ روم میں چلے گئے۔ ساحل سمندر کے ساتھ ایک دن ہمیں بہت سے مقامات کو دریافت کرنے کا منتظر تھا۔

[pozartaa]

31.05.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 456. Limit +/- 2100 kcal.

Wybrane posiłki:

Hej dziś dniówka w pracy. W foodbooku macie dziś przekąski, którymi sobie dobijam kc@l między posiłkami.

Z samych głównych 4 dań, które zjadam w ciągu dnia (i się właściwie najadłam) zwykle wychodzi coś 1500-1600. Więc dość mało (tak, to jest mało - ledwie moje zapotrzebowanie podstawowe). A szczególnie byłam ciekawa tego mleczno-owocowego piciu z atomowką. Taaa...skusiła mnie słitaśna butelka ☺️ (70kca1/350ml). Generalnie to nie przepadam za takimi rzeczami jak jakieś herbatki, "liptony" czy inne płynne jogurty. Jestem z tych co zdecydowanie wolą żuć 😉

***

Dziś trzy osoby na zmianie. Głównie staliśmy i liczyliśmy klepki na suficie. Siostra koleżanki akurat rodziła dziecko, więc wszyscy czekaliśmy na narodziny bobasa. Bobas urodził się przed 12:00. Brawo dla bobasa 😉.

***

I tak miną dzień. Dziś sesja AD&D prosto z roboty do domu bo już tam ekipa czeka. Także dobrej nocy wam życzę!

***

Aaaa... Ten napój z Atomowką jadalny. Nawet niezły trochę smakowało to jak zimna, słodka macha... Nic nadzwyczajnego, ale też był zaskakująco nie-obrzydliwy 🤔

[varch1]

Odblokowanie przyszłości designu: Profesjonalne usługi architektury i projektowania wnętrz

W dzisiejszym, szybko zmieniającym się świecie, architektura i projektowanie wnętrz odgrywają kluczową rolę w tworzeniu funkcjonalnych, estetycznych i zrównoważonych przestrzeni. Profesjonalni architekci i projektanci wnętrz pomagają tworzyć domy, które łączą tradycję z nowoczesnymi rozwiązaniami. Niezależnie od tego, czy chodzi o przestrzeń mieszkalną, biurową czy komercyjną, usługi te oferują kompleksowe podejście, które łączy formę z funkcjonalnością.

Zabudowa jednorodzinna – funkcjonalność i estetyka

Zabudowa jednorodzinna to popularny wybór dla osób szukających prywatności i przestronności. Projektowanie takich domów łączy estetykę z praktycznymi rozwiązaniami, tworząc przestrzenie, które są zarówno wygodne, jak i funkcjonalne. Nowoczesne domy jednorodzinne często charakteryzują się otwartymi przestrzeniami – połączeniem salonu, jadalni i kuchni w jedną strefę dzienną. Dzięki temu, domownicy mają większą swobodę, a przestrzeń staje się bardziej zintegrowana. Ważne jest także dostosowanie układu pomieszczeń do codziennych potrzeb, np. z przestrzenią do pracy czy nauki, co sprawia, że domy stają się bardziej wielofunkcyjne.

Rośnie zapotrzebowanie na profesjonalny design

W miarę jak miasta się rozrastają, zapotrzebowanie na dobrze zaprojektowane budynki rośnie. Współczesne podejście do architektury uwzględnia nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność oraz zrównoważony rozwój. Projektowanie wnętrz i zabudowy jednorodzinnej koncentruje się na wprowadzaniu rozwiązań energooszczędnych i ekologicznych, co jest szczególnie ważne w dobie rosnącej świadomości ekologicznej. W ten sposób powstają przestrzenie, które są przyjazne środowisku, a jednocześnie wygodne do życia.

Rola profesjonalistów w kształtowaniu przestrzeni

Profesjonalni projektanci wnętrz i architekci odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przestrzeni, w których żyjemy. Ich zadaniem jest tworzenie projektów, które odpowiadają na potrzeby użytkowników, zapewniając komfort, funkcjonalność i estetykę. Współczesne domy jednorodzinne i biura muszą nie tylko wyglądać dobrze, ale także służyć mieszkańcom na co dzień, sprzyjając efektywności pracy i odpoczynkowi. Z tego powodu tak ważne jest, aby projektanci łączyli innowacyjne rozwiązania z tradycyjnymi wartościami.

Zakończenie

Profesjonalne usługi architektoniczne i projektowe mają ogromny wpływ na jakość przestrzeni, w której żyjemy. Dobre projekty domów jednorodzinnych, biur czy przestrzeni publicznych łączą funkcjonalność z estetyką, tworząc przestrzenie, które odpowiadają na zmieniające się potrzeby. Dlatego warto zaufać specjalistom, którzy potrafią przekształcić nasze wizje w rzeczywistość, oferując przestrzenie nie tylko piękne, ale i praktyczne.

Więcej informacji

Arhitektura projektovanja zgrada u Beogradu

dizajn enterijera arhitektura u beogradu

[opoana]

rozdizal 6

Po nudnej jak flaki z olejem odsiadce miałyśmy czas dla siebie. Okazało się, że w tak ładną pogodę jak dziś, mogłyśmy wyjść do ogrodu na spacer. Za budynkiem ciągnęła się ogromna działka z drzewkami, grządkami i kwiatami. Niektóre dziewczyny wzięły rękawiczki ogrodnicze i poszły grzebać w ziemi wśród jarzyn. Inne po prostu spacerowały między drzewami, chodząc po skoszonej trawie.

Zauważyłam, że Wiktoria stoi z boku i ostrożnie się rozgląda. Po chwili wyjęła coś z rękawa i wsadziła do ust. To był papieros. Szybko podpaliła go zapalniczką, którą wyciągnęła ze skarpetki, i zaciągnęła się głęboko, po czym dyskretnie wypuściła dym z płuc.

Podeszłam do niej z uśmiechem. Kiedy mnie zobaczyła, chciała schować papierosa, ale nie zdążyła.

– Czego chcesz? – warknęła.

– Znam twój mały sekrecik – blefowałam. Nie wiedziałam, czy palenie petów jest tu dozwolone. Miałam nadzieję, że nie, bo wtedy miałabym na nią haka.

– Czego chcesz? – powtórzyła wkurzona, po czym znów się zaciągnęła i wypuściła dym prosto w moją twarz. Miałam ochotę kaszleć, gdy odór fajki trafił do mojego nosa, ale dzielnie się powstrzymałam.

– Słuchaj, nie chcę tu być. Podpisałam te durne papiery, ale nie chcę tyć – wyjaśniłam spokojnie.

– Nic dziwnego – powiedziała z ironicznym uśmiechem. – I dlaczego stoisz przede mną? Wystarczyło nie podpisywać.

– Sama nie wiem, czemu to podpisałam. Chyba jakaś część mnie chce w końcu prowadzić normalne życie.

– Nie sądzę, byś miała choć trochę zdrowej części siebie. Jesteś chora na głowę, ot dlaczego tu jesteś. Im szybciej to zrozumiesz, tym lepiej dla ciebie. Zjeżdżaj mi stąd.

– Uważaj, żeby przypadkiem ktoś nie wypaplał Renacie, że palisz.

Już miałam odejść, kiedy Wiktoria złapała mnie ze złością za ramię.

– Dobra, powiem ci coś, gówniaro. W łazience, pod płytką na podłodze, jest woreczek z tabletkami na przeczyszczenie. Korzystaj mądrze. Ale odjeb się ode mnie.

Nie wiem, jakiej porady od niej oczekiwałam, ale na pewno nie takiej. Nie chciałam wywoływać biegunek, one nic nie dawały. Jedynie psuły organizm. A skoro mój i tak już był zniszczony, nie chciałam go dobijać.

Niezadowolona wróciłam na taras. Usiadłam na leżaku w słońcu i zamknęłam oczy. Było mi przyjemnie ciepło, wiatr muskał moje rozpuszczone włosy, a w tle słyszałam śpiew ptaków.

Na deser przygotowano wszystkim owoce, a mnie dodatkowo dołączono nutridrinka.

– Dlaczego? – spytałam głośno, kiedy Renata położyła go przede mną. – Nie chcę tego pić.

– Wypij – powiedziała tylko i wyszła. Miałam ochotę się z nią kłócić, a ona sobie poszła. Wkurzyła mnie. Wstałam i ruszyłam za nią. Już ją doganiałam, kiedy niespodziewanie ktoś chwycił mnie za ramię. Próbowałam się wyrwać, ale ucisk był stalowy. Obejrzałam się za siebie i zobaczyłam łysego mężczyznę. Był w brązowej koszuli i spodniach, i patrzył na mnie z wyższością w oczach.

– Puść mnie! – krzyknęłam.

– Wróć do jadalni i dokończ posiłek – rzekł do mnie stanowczym głosem. Czułam, że nie mam z nim szans. Wyszarpałam się z ucisku i ze złością wróciłam do stołu. Zdziwiłam się, że żadna z dziewczyn nawet nie podniosła głowy, zupełnie jakby to było normalne zachowanie.

– Spoko, każda tak się czasem zachowuje – szepnęła mi Zuza, zupełnie jakby czytała mi w myślach. – Spróbuj wypić to gówno, jaki masz smak?

– Truskawkowy.

– Smakuje jak truskawkowe gówno.

Zaśmiałam się cicho. Sprawdziłam opakowanie, ale nie znalazłam wartości odżywczych. Wiktoria widziała, że szukam, więc powiedziała:

– Trzysta.

Popatrzyłam na nią z mieszaniną złości i wdzięczności. Nie odezwała się. Zastanawiałam się, jak długo są już tu te dziewczyny. Wiedziałam, że to okropnie się porównywać, ale one były dużo, dużo chudsze ode mnie. Każda z nich, bez wyjątku. Dlatego nie chciałam tego nutridrinka.

– Co się stanie, jeśli tego nie wypiję? – spytałam półgłosem.

– Nic. Ale przy trzeciej odmowie założą ci sondę. To obrzydliwe. Wkładają rurkę przez nos aż do żołądka i wlewają ci jakieś płyny przypominające srakę.

Przestraszyła mnie tym opisem. Przebiłam wieczko napoju słomką i spróbowałam smaku. Nie smakował źle, ale bardzo chemicznie. Dziewczyny powoli jadły truskawki i borówki, a ja sączyłam nutri.

Trzysta kalorii to dużo. Bywały dni, gdy to był mój dzienny limit. Lubiłam testować swe ciało, dawało mi to dziką satysfakcję. Kiedy nie jadłam nic całe dnie i jeździłam autobusem po mieście, patrzyłam na innych ludzi, wyobrażając sobie ich życia i czułam przyjemne burczenie w brzuchu. Pusty żołądek dawał mi poczucie bezpieczeństwa i kontroli.

Mijały kolejne minuty, owoce z talerzy znikały, a mój napój zdawał się nie kończyć. Nie miałam już sił, aby go pić. Trzysta kalorii na jeden posiłek to naprawdę sporo. Zuza szepnęła mi, że nikt nie odejdzie od stołu, póki wszyscy nie skończą jeść. To taka durna zasada, którą trzeba było respektować. To dobiło mnie jeszcze bardziej, bo poczułam olbrzymią presję. Wzrok innych dziewczyn otaczał mnie, dusił od środka niczym wąż oplatający szyję ofiary.

– Nigdy stąd nie odejdziemy – powiedziała półgłosem Wiktoria, a Zuza ją ofuknęła.

– Zagrajmy w wymiary – zaproponowała Anastazja. – Ja ważyłam dziś rano czterdzieści pięć kilogramów przy stu siedemdziesięciu centymetrach wzrostu. Przytyłam już trzy kilo w dwa miesiące. Tuczą mnie jak świnię. Prosiłam, żebym dostała dietę wegańską, to powiedzieli, że mam za duże niedobory i wymagania.

– Ja dziś ważyłam czterdzieści osiem. Muszę cię dogonić – powiedziała Wiktoria. – A mierzę metr siedemdziesiąt pięć. Jestem tu od czterech miesięcy, na zmianę tyję i chudnę te same dwa kilogramy. Nigdy nie przytyję i bardzo dobrze. Czuję się wspaniale, wręcz mogłabym schudnąć jeszcze bardziej. Ale straszą mnie sondą. Raz już ją miałam i nie polecam. Obrzydliwe uczucie. I to poczucie braku jakiejkolwiek kontroli… Raz, gdy was tu jeszcze nie było, zaczęłam się awanturować przy obiedzie. Nie chciałam nic zjeść. Ochroniarze złapali mnie i przypięli pasami do łóżka tak, że nie mogłam się ruszyć. Próbowali karmić mnie widelcem, ale plułam im w twarz. Wkurwili się i na siłę założyli mi tę jebaną sondę. Bolało w chuj. Potem leżałam bez siły, wyłam jak bóbr, a oni wlewali we mnie kalorie przez rurę w nosie. Czułam się upokorzona i obrzydliwie wściekła. No ale nie chcę przez to znów przechodzić, więc trochę spuściłam z tonu.

Historia Wiktorii tak mnie wciągnęła, że przez przypadek wypiłam ponad połowę napoju. Nie chciałam panikować, bo przecież obiecałam sobie parę dni luźniejszych, abym mogła zorientować się w sytuacji, w jakiej się znalazłam.

– Słuchajcie, wypiję to gówno na raz i wszystkie stąd pójdziemy, ok? – powiedziałam słabym głosem.

Odpowiedzieli mi wiwatami i brawami. Poczułam się trochę lepiej, taką przynależność do jakiejś społeczności. Nawet Wiktoria, pomimo całej swej buńczucznej aury, nie chciała wcale, abyśmy umarły z głodu – nie chciała dla nas źle. Każda z nas w głębi serca chciała wyzdrowieć i chciała też, aby pozostałe pokonały swe demony.

[martiove]

Cała struktura mojego istnienia była oparta na jednym. Miałam zadowalać innych. Nie potrafię nawet myśleć inaczej. Bez względu na to, jak bardzo się staram rozpoznać własne uczucia, jak bardzo bym nie starała się skupiać na tu i teraz, moje reakcje wciąż są opóźnione. Jutro albo pojutrze zorientuję się, co tak naprawdę czułam. Prawdziwe uczucia przeszywają mnie niczym strzały: gniew, lęk, radość – ale mogę je odczuć dopiero wtedy, gdy moment, który był ich spontanicznym źródłem, przeminął. Spędzam całą godzinę analizy, przetrawiając prawdziwe uczucia, których doświadczałam na poprzedniej sesji. A wtedy już jest za późno, żeby wyrazić je w działaniu. W chwili, gdy się pojawiają, jestem sparaliżowana, bo część mnie próbuje zadowolić analityczkę a druga część skontaktować się z tym, co tak naprawdę czuję.

Nie potrafię wyrażać uczuć nawet w relacji do tych, których kocham najbardziej – może nawet z nimi jest to najtrudniejsze. Kiedy wracam do mojej samotni, jestem wygłodniała i wyjałowiona, bo nie potrafię otworzyć się na przyjęcie emocjonalnego pokarmu, ani sama też go dawać, więc na najgłębszym poziomie czuję, że nie wyrażam tego, kim naprawdę jestem, zdradzam siebie samą, przepełnia mnie niespełnienie. Przepływ energii pomiędzy ludźmi, którzy się kochają, napotyka we mnie zwarcie. Bredzę o czymś, słyszę jak inni robią to samo, ale boję się otworzyć. Nie mam pojęcia, co by ze mnie wyszło, gdybym to zrobiła. Na intelektualnym poziomie wiem, że emocjonalny i duchowy rozwój zachodzi poprzez interakcje z ludźmi, ale zakopałam się żywcem w odciętej od życia szklanej trumnie. Usycham w niej. Moje ciało sztywnieje, moją duszę pustoszy głód. Jem, bo w istocie głoduję. To autodestrukcyjny mechanizm, bo tak naprawdę wiem, że będę jadła tak długo, aż popadnę w totalną nieświadomość.

To wszystko jest powtórką naszych rodzinnych obiadów – najlepsze jedzenie, jakie mogła przygotować tylko moja matka, i mój ojciec królujący nad grillem. Stół uginał się od wszystkich tych dóbr i miłości. A my mieliśmy jeść to, co nasza matka przygotowywała przez cały dzień. Odmowa oznaczała odrzucenie jej. Jeżeli tylko podniosłam głos, dyskutując z moim ojcem, od razu odpowiadał, że nie mam pojęcia, o czym mówię, i cicho wyjaśniał mi, co tak naprawdę myślę. A kiedy raz rozpłakałam się i powiedziałam, że wcale tak nie myślałam, matka odesłała mnie od stołu i powiedziała, że nie wychowywała mnie na beksę.

Na ścianie naszej jadalni wisiał obraz – eteryczna głowa Chrystusa spoglądającego w niebo – opatrzony napisem: „Chrystus jest głową tego domu – niewidzialnym gościem na każdym posiłku”. Z całą pewnością mieliśmy przy stole niewidzialnego gościa, odczuwałam jego obecność. To był sam diabeł. Jeżeli nie zjadłam tego, co mi podano – fizycznie, emocjonalnie, umysłowo – od razu wiedziałam, że się zjawi. Był zabójcą. Nie miałam wyboru. Albo przełykałam to, co wpychano mi do gardła, albo stawałam się obiektem zabójczego ataku. Od samego początku wszystko, co pochodziło z dziecięcej części mnie, było wyszydzane albo uciszane. Zaczęło się to nawet zanim się urodziłam. Moja matka nienawidziła ciąży, miała nadzieję, że urodzi się chłopiec. […] A co musiała wycierpieć, próbując karmić mnie piersią! I co ja musiałam wycierpieć, próbując wyciągnąć z niej trochę mleka…

Ten infantylny wzorzec trwa nadal, chociaż mam cholerne czterdzieści lat. Za każdym razem, gdy próbuję coś przyjąć, przechodzę przez piekło. Z zewnątrz zalewa mnie mleko ludzkiej dobroci, płynące ze szczodrej piersi, a ja znów jestem posłusznym niemowlęciem, zmuszonym przez hojną matkę i mój własny głód, aby się nim karmić. Wiem, że muszę zadowolić mamusię, a jedynym sposobem, żeby to zrobić, jest zabicie siebie samej. Wypicie jej trucizny z wdzięcznością. Jednego jestem pewna, niewidzialny gość jest zawsze obecny. Mówi mi, że sama jestem trucizną, a żeby przetrwać, muszę wypić to, co mi dają, chociaż wiem, że mnie to zatruje. Gdy objadam się, robi to kryjący się we mnie niemowlęcy tyran, pochłania łapczywie matkę, co, o ironio, jest dokładnie tym, co najbardziej może ją zadowolić. Mam zjeść jej truciznę i unicestwić się. Kiedy głoduję, robi to niemowlęcy tyran, który odrzuca matkę-wiedźmę. Wynik jednak jest ten sam – odrzucenie życia i śmierć. Niczego nie mogę przyjąć we własne istnienie. Nie mogę zaufać słodyczy mleka. Nie mogę przyjąć komunii. Biorę do ust opłatek i nie przyjmuję go. Nawet wiosną nie jestem w stanie poczuć, jakie wszystko wokół jest piękne; patrzę, ale nie czuję. Jestem w śmiertelnej pułapce, w nieustannej sprzeczności. Jedyne co chcę, to przetrwać. Ale aby to zrobić, muszę zadowalać innych. Aby zadowalać, muszę umrzeć – ja, moje kobiece uczucia, moja seksualność, potrzeby, pragnienia. Zamiast zaakceptować, uciekam. Żyję w okropnej szklanej trumnie i patrzę, jak omija mnie życie.

Marion Woodman, Uzależnienie od doskonałości (s. 59-62)

[skinnyasnatsuki]

Po rehabilitacjach było mi trochę słabo więc zjadłam jogurt naturalny i chyba mnie wyruchali bo jednak jogurty naturalne mają 1,5 grama tłuszczy.. Więc działaj kalorie wynoszą narazie równo 300

Na wieczór mam jeszcze skyr gdybym była naprawdę głodna, ale zobaczę.

A na jutro mam sobie jogurt pitny truskawkowy na szczęście ten jest bez tłuszczy<3 mam też jeden skyr, jogurt naturalny i jogurt naturalny z owocami w środku, nie było mowy że takich nie wolno XD

Poszukam sb co jeszcze można bo niby można ser ale wolę się upewnić.

A tymczasem zamierzam odzwyczaić się jedzenia przy czymś i w pokoju! Dziś zjadłam te jogurty w kuchni, i po prostu zamierzam cała tą dietę przejść bez jedzenia w pokoju!

Jedynie gdy osiągnę ugw w wakacje będę mogła w pokoju jeść jakieś chipsy, popcorn itp ale tylko takie rzeczy

Także po prostu próbuje "odzwyczaić" się od jedzenia, próbuje też jeść zatykajac nos i oczywiście w kuchni/jadalni bez rozpraszaczy.

I chyba mam pomysł na majówkę już i sobie rozpisze<3

Piątek bo diecie baletnicy i sobota ewentualnie też niedziela i maksymalnie poniedziałek będą dniami odpoczynku po diecie, oczywiście bez jedzenia w pokoju i przy rozpraszaczach, czyli po prostu jakieś zdrowe ale niskokaloryczne rzeczy lub omady

Wtorek będzie dniem omadu a potem giga uczta (xd) bo będzie grill i przynajmniej jedną karkowke lub kiełbaskę zjem

Środa to teoretyczny pierwszy dzień majówki i nwm czy w tym czasie 1-5 mają będę chciała robić konkretne diety, i moi rodzice mają wolne też więc pewnie będzie dużo jedzenia, sałatek, lodów, chipsiw, mięsa i myślę sobie ze będę robić 16-18h fasty i jeść wieczorami do 22 czy coś ale oczywiście jeść w jadalni i kuchni

Potem będzie 6 mają kiedy muszę iść do szkoły dobrze by było zrobić głodówkę jedno dniową wtedy lub chociaż dłuższy fast który skończy się o 20 i potem nwm jakieś przekąski do 22

7,8,9 maja będą wolne ale wątpię że będę robić wtedy konkretne diety więc zrobię to co w majówkę

Następnie w piątek idziemy też do szkoły i mogę zrobić to co w poniedziałek lub jeśli będę chciała dietę którejś k-idolki np somi bo potem tylko weekend zostanie wolnego

Niezależnie od tego czy w majówkę będę robiła konkretne diety, czy nie, po majówce zrobię jakieś diety typu dieta somi, jennie, dieta jajeczna itp

Mam nadzieję że wkrótce pojedziemy do cioci bo nie wytrzymam z ciekawości muszę wiedzieć ile schudnę po diecie baletnicy

[ultima2thule]

Meble wielofunkcyjne – rozwiązania na miarę nowoczesnych wnętrz

W dzisiejszych czasach, kiedy przestrzeń mieszkalna staje się coraz bardziej cenna, a mieszkania w miastach często nie oferują wielu metrów kwadratowych, meble wielofunkcyjne zyskują na popularności. Te innowacyjne rozwiązania pozwalają na maksymalne wykorzystanie dostępnego miejsca, łącząc w sobie estetykę, funkcjonalność i nowoczesny design. W artykule omówimy, dlaczego warto zainwestować w meble wielofunkcyjne i jakie trendy dominują w tym segmencie rynku.

1. Wielofunkcyjność jako klucz do oszczędzania przestrzeni

Główną zaletą mebli wielofunkcyjnych jest ich zdolność do pełnienia kilku ról w jednym. Przykładem może być sofa rozkładana, która w dzień służy jako wygodne miejsce do wypoczynku, a w nocy zamienia się w łóżko. Podobnie stoły rozkładane to idealne rozwiązanie do małych jadalni – na co dzień zajmują niewiele miejsca, ale w razie potrzeby mogą pomieścić większą liczbę osób.

Łóżka z wbudowanymi schowkami to kolejne popularne rozwiązanie. Dzięki nim można przechowywać pościel, ubrania sezonowe czy inne przedmioty, które nie muszą być codziennie pod ręką, oszczędzając tym samym miejsce w szafie. Takie meble nie tylko pełnią funkcję spania, ale również pomagają w organizacji przestrzeni.

2. Innowacyjne technologie w meblach

Nowoczesne meble wielofunkcyjne często łączą w sobie tradycyjne funkcje z zaawansowaną technologią. Przykładem są biurka z wbudowanymi ładowarkami indukcyjnymi, które umożliwiają bezprzewodowe ładowanie urządzeń mobilnych. W wielu meblach pojawiają się również schowki z portami USB czy wbudowane głośniki, co pozwala na oszczędność miejsca i eliminuje potrzebę dodatkowych urządzeń.

W biurach domowych rośnie popularność biurek z regulowaną wysokością, które można dostosować do pracy w pozycji siedzącej i stojącej. Tego typu meble są nie tylko wielofunkcyjne, ale także przyczyniają się do poprawy zdrowia, wspierając ergonomiczną organizację miejsca pracy.

3. Meble modułowe – elastyczność i personalizacja

Kolejnym istotnym trendem w świecie mebli wielofunkcyjnych są meble modułowe. To rozwiązanie pozwala na niemal nieograniczoną personalizację wnętrza. Systemy modułowe składają się z różnych elementów, które można dowolnie łączyć, tworząc unikalne konfiguracje dopasowane do aktualnych potrzeb użytkownika.

Modułowe meble mogą być sofami, które zamieniają się w wygodne łóżka, ale także szafkami, które można przekształcać w zależności od tego, ile przestrzeni potrzebujesz do przechowywania. Tego rodzaju meble są idealne dla osób, które często przeprowadzają się lub chcą mieć możliwość zmiany układu mieszkania bez konieczności kupowania nowych mebli.

4. Meble inspirowane minimalizmem i ekologią

W dobie rosnącej świadomości ekologicznej meble wielofunkcyjne zyskują popularność również dzięki swoim zaletom związanym z ograniczeniem konsumpcji. Kupując jeden mebel, który pełni kilka funkcji, zmniejszamy liczbę przedmiotów potrzebnych do codziennego życia, co przyczynia się do bardziej zrównoważonego stylu życia.

Minimalistyczne wnętrza, inspirowane filozofią „mniej znaczy więcej”, stawiają na meble o prostym designie, które nie przytłaczają przestrzeni. Wielofunkcyjne łóżka, stoliki czy regały idealnie wpisują się w ten trend, oferując jednocześnie funkcjonalność i estetykę.

5. Przyszłość mebli wielofunkcyjnych

W 2024 roku coraz więcej projektantów skupia się na tworzeniu mebli, które nie tylko wyglądają dobrze, ale także odpowiadają na zmieniające się potrzeby użytkowników. Inteligentne meble, które automatycznie dostosowują się do preferencji użytkownika, stają się standardem w nowoczesnych domach. Możliwość sterowania nimi za pomocą aplikacji mobilnych czy komend głosowych sprawia, że zarządzanie przestrzenią jest prostsze niż kiedykolwiek wcześniej.

Przyszłość mebli wielofunkcyjnych wydaje się również związana z dalszym rozwojem ekologicznych materiałów i technologii produkcji, co pozwoli na jeszcze większą zrównoważoność tego segmentu rynku. Możemy spodziewać się większego wykorzystania materiałów z recyklingu, a także mebli, które będą w pełni biodegradowalne.

Podsumowanie

Meble wielofunkcyjne to odpowiedź na potrzeby współczesnych, dynamicznie zmieniających się przestrzeni. Łącząc w sobie funkcjonalność, nowoczesny design i innowacyjne technologie, stają się nieodzownym elementem każdego nowoczesnego wnętrza. Niezależnie od tego, czy mieszkasz w małym mieszkaniu, czy potrzebujesz efektywnie zarządzać przestrzenią w dużym domu, meble wielofunkcyjne oferują rozwiązania, które mogą znacząco podnieść komfort codziennego życia.

[adamsulecki]

Oświetlenie jako kluczowy element aranżacji wnętrz

Oświetlenie odgrywa niezwykle istotną rolę w aranżacji wnętrz. Właściwie dobrane źródła światła mogą całkowicie odmienić wygląd i funkcjonalność pomieszczeń. Nie jest to tylko kwestia estetyki, ale również praktyczności i komfortu użytkowania przestrzeni. Dlatego, gdy planujesz remonty i projektowanie wnętrz, warto poświęcić oświetleniu odpowiednią uwagę.

Znaczenie oświetlenia w architekturze i budownictwie

Oświetlenie jest nieodłącznym elementem architektury i budownictwa. Współcześni architekci i projektanci wnętrz coraz częściej eksperymentują z różnymi źródłami światła, aby stworzyć unikalne i funkcjonalne przestrzenie. W forum budowlanym można znaleźć wiele dyskusji na temat najnowszych trendów i technik oświetleniowych, które mogą być inspiracją dla projektów wnętrz.

Wybór odpowiedniego oświetlenia do wnętrz

Kluczowym aspektem projektowania oświetlenia jest jego dopasowanie do charakteru i funkcji pomieszczenia. W kuchni potrzebujemy jasnego, skoncentrowanego światła, które ułatwi przygotowywanie posiłków, podczas gdy w sypialni lepszym wyborem będą ciepłe, miękkie światła, które stworzą przytulną atmosferę.

Oświetlenie ogólne: Najważniejsze źródło światła w pomieszczeniu, które zapewnia ogólne doświetlenie. Mogą to być żyrandole, lampy sufitowe lub plafony.

Oświetlenie zadaniowe: Skoncentrowane światło do konkretnych zadań, np. lampki biurkowe, lampy kuchenne nad blatem roboczym.

Oświetlenie akcentowe: Służy do podkreślenia wybranych elementów wnętrza, np. obrazów, rzeźb czy wnęk ścian.

Aranżacja wnętrz z wykorzystaniem oświetlenia

Dobry projektant wnętrz wie, że oświetlenie to nie tylko praktyczny element, ale również środek wyrazu artystycznego. Projektowanie oświetlenia może całkowicie zmienić percepcję przestrzeni, dodając jej głębi i charakteru.

Lampy wiszące: Świetne do kuchni i jadalni. Mogą stanowić centralny punkt aranżacji.

Kinkiety: Doskonałe do korytarzy i łazienek. Dodają elegancji i subtelnie doświetlają przestrzeń.

Lampy stołowe i podłogowe: Idealne do salonów i sypialni. Tworzą przytulną atmosferę i są świetnym dodatkiem dekoracyjnym.

Oświetlenie to kluczowy element każdej aranżacji wnętrz. Niezależnie od tego, czy jesteś architektem, projektantem wnętrz, czy po prostu planujesz remonty, odpowiednio dobrane źródła światła mogą całkowicie odmienić wygląd i funkcjonalność Twojego domu. Warto więc poświęcić czas na przemyślenie i zaplanowanie oświetlenia, aby stworzyć przestrzeń, która będzie nie tylko piękna, ale również komfortowa i funkcjonalna.