#Bajki dla...

[the-road-to-dreams]

Chciałabym być dla kogoś najważniejsza. Kochana… Nie na chwile, nie przez chwile a na zawsze. Może to samolubne, może zbyt piękne. Może…

72 & 15/04/23

[ksiazkizestarejszafy]

Książki Ridero: kup online, pobierz epub, fb2, mobi, przeczytaj fragment za darmo

[postverechiel]

Na LEGIMI.PL

Antologia dla dzieci, której autorami są Anna Krakowska, Artur Chabrowski i Justyna Sprutta, zawiera w sobie trzy bajki/opowieści i jedną sztukę do wystawienia o tematyce wiosennej: "Pierwszy dzień wiosny". Tematyką przewodnią są podróże i przygody "Cudownych zwierzaków".

[witekspicsbanknotes]

USA - fancy banknotes, theme: movies for kids / fairy tales.

[bookscoffeeandi]

Natalie Portman : Bajki

[m0ev]

Chcialby sie ktos poznac?

CHCE SIE POZNAC BARDZO Z JAKIMS MOTYLKIEM ZEBY MIEC KOMU WYSYLAC MOJE THINSP0 I PISAC I MOZEMY PISAC O WSZYSTKIM OGL NAJLEPEIJ NA MESS ALBO DSC I NIE BOJCIE SIE PISAC PLS

Czym sie interesuje:

- lubie grac w gry😳(project sekai, fnaf, cof, mc, tf2, 811)

- lubie horrory ale nie mam z kim ogladac☹️

- ogl ogladam fajne filmy😋(figt club, galerianki, thirteen, my dzieci z dworca zoo, to the bone)

- seriale tez ogladac fajne!(skins, trzynascie powodow,the end of the f***ing world)

- lubie tez ogladac bajki dla dzieci...

- trovhe rysuje i mam jakies tam skille

- mam mega zjebane poczucie humory i psize czasami specjalnie bledy

- lubie chemie i biologie🙂 (serio, kocham to)

- wygladam jak menel

- slucham fajnych wykonawcow😋( MSI, crystal castles, mitksi, lil peep, TV GIRL, Alex G, Ayesha Erotica, Taco Hemingway i wiele innych)

- boje sie powaznych osob

Wymagania:

-nie na 5 minut

-napisz mi swoj wiek (ja tez ci napsisze)

[fluttershycloud]

Dosłownie mnie to tak boli, jak inni nie doceniają mnie jako przyjaciółkę. Wiecie, znam się z kimś długo i mam z kimś naprawdę dobry kontakt, wiele wspólnych wspomnień, piszemy codziennie, a ta osoba i tak narzeka, że nie ma znajomych. Że chciałaby mieć kogoś komu mogłaby powiedzieć o wszystkim i ma zwyczajnie taki idealny obraz przyjaciela jakiego chciałaby mieć. Ale dosłwonie ja byłam zawsze przy tej osobie, starałam się ją pocieszać gdy mi sie wyżalała i sama to robiłam, wychodziłam z nią często i zawsze pisałam co sie u mnie dzieje. Jak byłam w sklepie to myśląc o niej często brałam jej to co lubi, robiłam dla niej edity z nami, wstawiałam ją na relację, oglądałyśmy razem kucyki i inne bajki, nocowałam u niej, byłyśmy razem na wycieczkach i koloniach, oddałam jej mój sweter, widziałyśmy sie w praktycznie każdym stanie, a ona narzeka ze chciałaby przyjaciółkę? Dlaczego nikomu nigdy nie wystarczam i dlaczego ona nie może mnie docenić

[shehulkforyou]

Była piękna jak motyl, tańczący w porannym deszczyku na polanie. Trzepot jej skrzydeł nawoływał do tańca samotnego motyla, który choć był blisko nie słyszał jej wołania.

Motylek pragnęła zostać dostrzeżona, lecz nie wiedziała czy inne motylice nie zwróciły uwagi pazia, który latał dość niedaleko, a jednakże nie słyszał jej trzepotu. Była delikatna jak rosa po deszczu. Zranić ją można było dość mocno lecz ona obawiała się tego, że kiedy ją zauważy zobaczy jak bardzo krucha z niej istota. Wiedziała jak inne latały przy nim mieniać się kolorami, a ona nie była aż tak wyjątkowa jak one, ale wciąż była oczarowna magią pazia. Choć chciała wierzyć w bajki o uczuciach, wiedziała, że prawda była trochę inna, nic nie było takie jak w bajce. Pazia interesowało coś innego, a Motylek skrycie wciąż marzył o paziu. W sennych marzeniach razem tanczyli wtuleli w swoje ciała, ale to był tylko sen, jej skryte i ciche marzenie. Kiedy znów widziała go wieczorem uśmiechnęła się do samej siebie chowając się za jednym z drzew, odkąd go poznała go obserwowała, sama nie wiedziała czym ją przyciągnął, ale lubiła na niego patrzeć choćby z daleka by mieć pewność, że nadal tu jest, a ona może wreszcie spokojnie zasnąć w kwiecień tulipanów z uśmiechem na ustach i zarumienionymi policzkami.

"Dobranoc paziu, znów cie widziałam... Twoje skrzydła tak lśniły jak nigdy wcześniej. Szkoda, że ich nie widziałeś, są piękne. Znów patrzyłam na cienie, nie bądź zły. Nie mogłam być tam z tobą, ale mogłam podziwiać twoje piękno chociażby z daleka. Jutro znów tu będę i choć przez chwilę będę wyobrażać sobie, że jestem tuż obok gdy wylatujesz. Powiem ci jedno choć i tak tego nie słyszysz, jesteś powodem dla którego jeszcze nie odleciałam. Może się dowiesz, może nie, ja właśnie zasypiam tuląc cie myślami do siebie."

Wypowiadajac te słowa motylek ułożył delikatnie głowę do snu. Śniła o paziu, z którym pragnęła latać, chociaż w jej snach mogła go dotknąć i poczuć gdy na jawie wciąż byli sobie obcy. Mały motylek tęsknił za paziem, ale mógł mieć go jedynie marzeniach dlatego każdy wieczór był dla niej utęskniony by móc go znów pochwycić w objęcia. Nie wiedziała, że paź również ją obserwował gdy tego nie widziała, ale tego nie widziała bo obudzona została...

[ktosnowyizagubiony]

Czy nie było mnie tu od czerwca? TAK

Czy wróciłam do swojej kwietniowej SW? TAK

czy będę postować regularnie? T.... Znaczy nie wiem, nie jestem jakaś wylewna w emocjach ani regularna do pisania postów 😂

Czy wróciłam do any? Oczywiście. Zawsze wracam. Wystarczy jeden impuls. Jeden koszmarny dzień. Jedno przemyślenie ile właśnie wjeb....

Czy wracam w tym momencie? Nie. Wróciłam 30.09. Mam -5kg na wadze a średnia dzienna to 850kk (Tak, dużo ludzi powie że wcale nie jestem motylem, za dużo jem na motyla. Szczerze? Idgf. Nazywajcie to jak chcecie. Mogę być nawet chrabąszczem. Ważniejszy jest dla mnie cel i doświadczenie niż jakieś nazewnictwo)

Czy w sobotę jadłam z chłopakiem burgera? Tak, wrócił tą samą drogą którą wszedł. (Mój chłopak dokładnie wie, że jak mnie brzuch boli to muszę to zwrócić I nie potrafię być przejedzona) Oglądaliśmy potem bajki bo chciał mi poprawić humor. (Jestem 20+ a mój chłopak już 25+😂)

Studiów nie ogarniam totalnie, ale skoro ziemniak może być wódką to ja mogę być inżynierem 😂💪🏻

Mam nadzieję że u was wszystko dobrze. A nawet jeśli nie, to wracacie tak samo jak ja zawsze wracam. Pamiętajcie że będzie gorzej i lepiej. "Taki mamy klimat"

Powodzenia dla was i trzymam kciuki za waszą psychikę 💙🩵💙

[myslodsiewniav]

29 maja 2024r.

Wszystko, co związane z zaliczeniem przedmiotu dotyczącego pisarstwa jest kurcze, jak z bajki!

Napisałam opowiadanie. Check. Napisałam krótkie opowiadanie. Check. Ubrałam to w atrakcyjną szatę graficzną. Check.

No i wysłałam na maila do wykładowcy.

Ale przy tym też wydrukowałam (w formie magazynu na 26 stron!) i zaniosłam do mojego pana wykładowcy. OMG ten facet jest fantastyczny, kreatywność niesamowita, uśmiech ciepły.

Anyway - pojechałam na uni, by mu dostarczyć dedykowany jemu samemu egzemplarz magazynu, który tworzę przecież od miesiąca. Myślałam, że będę go szukać po piętrach. Ale nie. Ledwo weszłam za bramę i widzę go! Siedział sobie samotnie, na ławeczce pod drzewkiem, czytał coś na telefonie. Jak w grze! Jak jakiś NPC - serio, po prostu możesz podejść i zapytać "Pohandlujemy?" lub "Pokaż mi swoje towary!". Jak z bajki normalnie.

Do tego ubrany bardzo młodzieżowo - jak punk: buty wprawdzie wygodne, sportowe, do tego spodnie rurki. Czarne. T-shirt z jakimś nadrukiem nazwy zespołu. Czarny. A na to ciemnoniebieska, jeansowa kurtka z rzędem ozdobnych agrafek na rękawach. No i oczywiście: siwa broda i okulary-połówki, jak u Dumbledora. Wiek i postura też się zgadzają - staruszek (jest starszy od moich rodziców, ale młodszy od mojej babci) o uśmiechu, który mógłby zapalać światła! Ale dopiero teraz (w sensie, że dzisiaj) miałam okazję podziwiać jego fryzurę (jakoś podczas zdalnych wykładów nie widziałam co pan miał na głowie). Myślałam, że tam zejdę z zachwytu! On jest ostrzyżony na Kmicica, na sarmatę, na Olgierda von Everca!

Każdemu życzę takiego profesora (który, kurcze, nie jest nawet doktorem, a który wzbudza większy szacunek i większą sympatię niż wszyscy moi wykładowcy z architektury razem wzięci)!

Zajęłam mu chwileczkę, pod tym drzewkiem.

Zachwycił się moim pieskiem (mój piesek oczywiście nie zachwycił się nim xD).

Dostał do rąk mój "magazyn" i upewnia się, czy jestem tą studentką, która zalicza przedmiot w trybie indywidualnym, bo uczy się fotografii. Tak, wszystko się zgadza, potwierdziłam. A on na to, że to miłe, że wydrukowałam mu magazyn ze swoimi zdjęciami, docenia, ale wolałby, abym dostarczyła mu teksty. A do tego chce wiedzieć od kiedy pracuję dla National Geografic, bo to super sprawa i mi gratuluje, że w takim magazynie są publikowane moje zdjęcia.

Chwilę zajęło zanim wyjaśniłam, że nie robię go w balona, że przeciwnie: wykonałam zadanie, napisałam teksty i je umieściłam w wymyślonym przez siebie, samodzielnie zaprojektowanym i zilustrowanym własnymi zdjęciami magazynie, który tylko wizualnie przypomina National Geografic. Dla żartu. Oczywiście mogę wysłać mu teksty w wordzie, pewnie, nie ma sprawy. Chciałam się po prostu z nim podzielić humorem, zabawą konwencją, bo wierzę, że on to doceni.

I docenił! :D Tak się cieszę!

W końcu, jak przeglądał kolejne strony i zwracał mi uwagę na błędy (AAAAAAAAA! Muszę poprawić, nie zauważyłam i moja korekta też) to znowu zaczął się chichrać i przyznał, że wie, którą studentką jestem i jaki przedmiot prowadzi u mnie. I cieszy się, że jego zajęcia tak bardzo mi się podobały.

Na pewno dostanę dłuuuuuugą listę konstruktywnej krytyki mojego opowiadania, ale bardzo mnie to cieszy.

-----

Po wyjściu z uni znowu próbowałam złapać telefonicznie moją mamę.

To jaką ekwilibrystykę musieliśmy odwalić na dzień matki by się z nią najpierw zdzwonić, a potem zgrać czasowo to... ech. No trudno mi mamę dorwać.

A w dzień matki (tj podczas obchodów dnia matki) było mi troszkę przykro. Bo czułam się - znowu - bardzo niedopasowana do mojej rodziny. Każdy mówił o czymś innym. Siostra nadawała o szczepieniach i lekarzach, mama o radości z wnusia, o jego ząbkach, o lekarzu, o tym, jak bardzo nie ma na nic czasu, a tata, jak to tata: o polityce, a potem o piłce nożnej... a potem urwał się, bo okazało się, że tego dnia była ich rocznica ślubu, o której zapomniał, więc postanowił pobiec prosto do domu (z naszego rodzinnego obiadu, z knajpy) by przygotować dla mamy kolację przy świecach i jednocześnie zdążyć na trening (spoiler: mama wróciła do domu po 20, zastała pyszną kolację, zdążyła obdzwonić swoje córki, aby o tym powiedzieć, nim tato wrócił do domu, wziął kąpiel i nim zjedli tą kolację xD).

Po prostu... jakoś tak dziwnie jest. Nagle wszystkie kuzynki mają dzieci, więc moja mama, jak odwiedza ciocie i wujków to głównie wymienia się nowinkami dotyczącymi opieki nad małymi ludźmi. Co jest super! Serio! Cieszę się, że ona jest szczęśliwa! Ale nie ma w tym przestrzeni teraz na cokolwiek innego, co pozwoliłoby mi się włączyć do rozmowy, co dałoby pole do wspólnej wymiany zdań.

Co jest w ogóle paradoksem, bo dzień matki obchodziliśmy w dzień, kiedy moja mama miała swój pierwszy w życiu wernisaż własnej twórczości!

A bardzo aktywnie malujemy wszystkie trzy! Ba! Tata czuje muzykę, a mój NARZECZONY też jest uzdolniony manualnie. To jest nasze wspólne pole. A jednak jakoś tak rozmowa nie prowadziła w tym kierunku.

Na samym wernisażu też było ciekawie - ale mama momentalnie została osoczona przez koleżanki. Moja siostra - która te koleżanki zna, bo jeszcze będąc w ciąży prowadziła dla nich zajęcia - też wpadła w tę grupkę, jak w wygodne bambosze, a my (ja i mój chłopak) tak sobie obok staliśmy. Żeby nie było: było sympatycznie, nikt nas nie wykluczał, ani nie traktował źle! Tylko po prostu nie znaliśmy tych ludzi z którymi dziewczyny łączy tak wiele ewidentnie wielkich emocji.

Byliśmy na wernisażu przez pół do godziny. Spotkaliśmy się z moim Szwagrem, który przyszedł spóźniony na obchody dnia matki, bo dyżurował przy drzemce synka (którego przyniósł w nosidełku). Fajnie było ich w końcu zobaczyć. Mój chłopak w tym czasie nosił naszego pieska na rączkach, bo dzieci przyprowadzone na wernisaż nie rozumiały, że "Nie możesz pogłaskać pieska. Ona się bardzo boi, dopiero uczy się zaufania wobec ludzi. Jednak bardzo doceniam, że zapytałaś." (nie kminię tego: we Wrocławiu mi się to nie zdarzyło ze strony dzieci. Dzieci grzecznie pytały i okazywały szacunek, zrozumienie. To dorośli mieli nasze komunikaty w pompie. A w mojej rodzinnej miejscowości dorośli w ogóle nie reagowali na pieska, a dzieci, chociaż pytały, to totalnie nie akceptowały odmowy).

Po wszystkim wracałam do domu z takim dziwnym poczuciem wyobcowania. Smutku. Pustki - że znowu nie pasuję.

Było mi bardzo ponuro, ale tego dnia humor uratowała kasjerka z Lidla: wracając do domu O. zatrzymał się pod dyskontem, ja wyskoczyłam na zakupy, a on został z pieskiem. Chwyciłam najpotrzebniejsze rzeczy i podeszłam do kasy - wolałam zapłacić gotówką. Pani kasjerka kasuje: seler, pomidor, bułki, twaróg, energetyki... i patrzy mi uważnie w twarz. I tak patrzy. I patrzy. Jakby miała skaner w źrenicach. A im dłużej patrzy, tym mi się robi śmieszniej. W końcu nie wytrzymuję i zaczynam się chichrać przyznając, że bardzo mi miło, że tak długo się waha, poczytuję to za komplement. xD A kasjerka też w śmiech! I wypala, że chciałaby jednak zobaczyć mój dowód osobisty, bo nie jest wciąż pewna czy może mi sprzedać energetyki. xD Więc ja dalej chichrając wyciągam dowód. A pani do mnie "w życiu bym nie powiedziała!"

Miłe.

I przebiło bańkę. :D

Anyway - dziś. Od ostatniego spotkania z mamą udało mi się z nią połączyć ledwo 2 razy. Raz by właśnie: dowiedzieć się, że tata zrobił kolację. A kolejny raz: by poinformować ją i tatę, że się zaręczyłam.

I od tamtego czasu próbuję się do mojej cholernie zajętej mamy dodzwonić, by ustalić czy w weekend mogę jej przywieźć psa, bo mam zjazd...

W końcu dziś odebrała. Pochwaliła mnie za to, jak mi idzie na studiach. Zdziwiona przyznała, ze nie spodziewała się, że mogę mieć tak dobre oceny (trochę gorzka refleksja: gdybym wcześniej wiedziała, że mam ADHD to może bym i w dzieciństwie miała lepsze stopnie?).

Ale może tak to ujmę:

Mama w końcu odbiera telefon po 3 dniach bez odzewu, kiedy nie odbierała moich telefonów, ani nie oddzwaniała (od kilku miesięcy to norma, niestety). Jaka jest hierarchia ważny spraw, które musi ze mną omówić?

1 - "Cześć narzeczono mojego przyszłego zięcia!" <3

2 - "A wiesz, że mały misio znowu mnie pogryzł!? Idą mu aż 3 nowe ząbki na raz! Biedne maleństwo, ma teraz katarek i tak go boli..." itd

3 - "A mówiłam tobie, że będę miała rozdanie dyplomów w czerwcu?"

4 - "Muszę wymyślić w co się ubrać na zjazd absolwentów mojego liceum."

5 - "Śpieszę się z czytaniem, bo obiecałam przekazać książkę Stefie przed jej rehabilitacją."

6 - "A mówiłam tobie, że tata był wczoraj u urologa? Że ma lekko przerośniętą prostatę, ale poza tym wszystko okay? Był też u kardiologa, ale to kilka dni temu, nie wiem czy tobie mówiłam. No, i tego, coś tam z sercem jest nie tak, dlatego dziś idzie znowu, na jakieś pomiary. No dobra, dobra, zadzwonię i tobie powiem, dobra!"

7 - "A wiesz, wczoraj bawiłam się z misiem (wnuczkiem) i coś mi się stało z endoprotezą. Ale wzięłam voltaren i jest już okay. Serio, córcia, nie ma o czym mówić, jest już okay, nawet tego bandażu uciskowego użyłam. Serio, jest okay. Zresztą wczoraj bolało tak bardzo, że razem z tatem pojechaliśmy do szpitala, na SOR i tam wszystko prześwietlili, zbadali. Nawet tak długo nie czekałam! Kilka godzin i po wszystkim. Już wszystko jest okay. Mam skierowanie do ortopedy, muszę tylko poczekać dwa miesiące. I smarować się vontarenem."

JPDL myślałam, że mnie strzeli! A wczoraj też ode mnie nie odbierała telefonu. Ani nie pomyślała nawet by zadzwonić podczas tego czekania na SORze?

Rodzice. Jak z dziećmi.

[venusssus]

Historia z mojego życia: otóż nigdy nie przepadałam za Hansem. Ot, kolejny villain z bajki, nic specjalnego. Zrobił swoje i może odejść. Nigdy też nie miałam potrzeby zobaczyć go znowu na ekranie. Ale teraz, gdy ten koszmarny, idiotyczny sequel ujrzał światło dzienne, inaczej patrzę na pewne rzeczy. I powiem wprost: jeśli tylko Hans zabrałby Else z lasu, z dala od dzikusów i głupich "duchów żywiołów" (wtf) to dla mnie helsa może się stać kanonem. Serio. I najlepiej, żeby zamieszkali w jakimś pałacu, tam gdzie jest Elsy miejsce. Wszyscy już zapomnieli, że pochodzi z rodziny królewskiej, cholera jasna. A wszyscy ci, którzy uważają że Elsa jest lesbijką i pewna dzikuska (wiadomo o kogo chodzi) jest jej dziewczyną się srogo zawiodą.😏

So well said…

I think I’m hopefull about Frozen 3.

Disney just needs to drop the fifth spirit (somehow) and Redeem Hans and maybe if they’re finally ready they can give us Helsa.

[musk420]

Rodzina Lwów | Prawidłowe odżywianie | Kreskówka dla dzieci | Bajki Po P...

[ksiezniczkawlasnejbajkisuko]

Nigdy nie sądziłam że spotkam kogos takiego...ze az tak zawróci mi w głowie... dla kogo będę az taka silna... Dla kogo przestane brać.  Kto mi pokaze ze swiat jest dobry. Kto pokaże mi co to prawdziwa milosc i szczęście.  Kto bedzie ze mnie dumny z głupiej drobnostki którą zrobię. Kto będzie mnie wspierał az tak .. Ona jest jak z bajki, jak ze snów... Nigdy nie sądziłam ze spotkam taką wspaniałą osobe...

[dusza-w-bletce]

Nasze mieszkanie mieściło się w bloku niedaleko centrum miasta. Było to małe, a zarazem urocze osiedle. Szczególnie wieczorami, kiedy barwy nocy i dnia mieszały się ze sobą, malując na niebie piękne pomarańczowo - granatowe obrazy. Otaczająca rzeczywistość była jak z bajki, fioletowe chmury dodawały nastroju, paląc papierosa na balkonie można było poczuć odrobinę nostalgii mieszającą się z nutą rozpaczliwego pożegnania. Przecież nigdy tego nie chciałam. Zawsze wydawało mi się, że dojść do porozumienia, z osobą którą się kocha jest łatwo. Bo ją kochasz i chcesz z nią żyć, być przy niej zawsze, było to dla mnie tak oczywiste, że nie dopuszczałam do siebie myśli, że ona uważa inaczej. Oczywiście, że łatwiej odpuścić niż wziąć tą miłość na barki i przenieść ją przez całe życie, ale byłam na to gotowa. Gotowa na życie w całkowitym wykluczeniu od rodziny, w całkowitym oddaniu jej rodzinie, która nas akceptowała, w mniejszym lub większym stopniu. Nie miało dla mnie znaczenia nic prócz jej oczu wpatrującym się we mnie chyba z miłością, uczuciem - tak to wtedy odbierałam. Później wpatrując się w dym papierosa, leniwie unoszący się do góry, przypominałam sobie sceny pełne łez, trzaskania drzwiami, głupich... bardzo głupich i krzywdzących słów wylewających się z moich ust pod wpływem rozpaczy i spazmów bólu targających moim ciałem. Widziałam wśród chmur wspomnień te wszystkie przepłakane noce, kiedy ona spała obok, bo już nie wzruszały ją moje łzy. Były przecież nieodłącznym elementem tego pełnego miłości związku.

[gyvhnb]

czuję się jak na jakimś haju tak desperacko potrzebuje bliskości nienawidząc jej równocześnie, potrzebuje kogoś kto powie mi że jestem silna, kogoś kto przytuli i spojrzy mi głęboko w oczy. Równocześnie nie wierzę w miłość, ani w nic co jest z nią związane. W czułe słówka które tracą ważność, w to że ktoś będzie na wieki, że nie odejdzie i mimo wszystko zostanie. Nie wierzę że ktoś będzie przy moim boku o 5 nad radem gdy będę przeżywać mój kryzys. To tylko bajki dla takich dziewczyn jak ja które desperacko pragną miłości bo nigdy jej nie zaznały. Zaznały tylko złych gorszących ich relacji uczuć i emocji. Nie dostały księcia z bajki tylko toksycznego cpuna, manipulanta, lub też babiarza który chciał tylko ich ciała. To oni w odwiecznej romantyczce zniszczyli definicję miłości i moralności, bo jakże inaczej nazwać postać która łaknie tylko twojego cierpienia? Kim są? Kim jestem ja? Czym jest miłość? Może w mojej głowie jest to coś innego niż w rzeczywistości, skoro w moim towarzystwie istnieją jednak zakochane pary, godne siebie małżeństwa, może to ja po prostu jestem popsuta do szpiku kości, chcąc poczuć coś co nie jest mi kompletnie pisane.

[expiredmascara]

Co robię aby nie myśleć o jedzeniu- a thread 🦋

1. Rysowanie

Mimo, ze jestem w tym slaba to zawsze poswiecam na to 100% mojej uwagi, najchetniej rysuje cos zwiazanego z ana, np. motylki.

2. Granie w Simsy

Bardzo lubie grac swoim simem po osiagnieciu ugw, tworze mu idealne zycie, w idealnym domu, z idealna sylwetka.

3. Granie w Papa's

Totalnie gry dziecinstwa!! Niedawno przypomnialam sobie o ich istnieniu i jestem zakochana na nowo, tak skupiam sie na robieniu tych potraw, zdobywaniu nowych przepisow i ozdabiabia swojego lokalu, ze sama nie mysle o tym co ja mam zjesc.

4. Robienie diet

Kazda dieta to moja kolejna osobowosc, dieta na kazda okazje, po prostu kocham.

5. Robienie playlist na spotify

Jak powyzej- kazda playlista to moja kolejna osobowosc, mam 1000 playlist i mimo, ze duzo piosenek powtarza sie w kazdej to sprawia mi to ogromna radoche. Odkrywam nowe fajne piosenki i to chyba moj ulubiony sposob.

6. Robienie estetycznych notatek/uczenie sie

Niby kazdy zna ten sposob ale dla mnie super dziala, robie jakies dowalone notatki, na tym sie skupiam i jeszcze pozniej dostaje dobra ocene.

7. Tanczenie

To dla mnie tak naturalne, czasem po prostu odpalam tik-toka leci jakis trend a ja wywijam piruety.

8. Spacer

Biore sluchawki, ubieram wygodne buty i swiat znika. Koniecznie wez ze soba wode!

9. Sen

Czy ja musze cos dodawac?

10. Gra na instrumentach

Nie umiesz? Idealna pora zeby sie nauczyc! Ja kocham grac na gitarze.

11. Wolontariat

Zawsze robisz cos dobrego dla drugiej osoby, nie myslisz o jedzeniu.

12. Work out

Czy jest cos lepszego niz porzadne cwiczenia na pusty zoladek? Pamietaj tylko o nawodnieniu i o tym, zeby nie robic go zbyt intensywnego, pozniej poczujesz tego efekty.

13. Make up

To zawsze sprawia mi taka frajde, po prostu zrob sobie makijaz bez okazji, poszalej z cieniami, zmieszaj kilka szminek, zrob jakies ogromne i wymyslne kreski, co tylko chcesz!

14. Picie wody/napojow zero

Napoje zero staly sie moim zyciem, po nich nie czuje takiego glodu a wciaz nic nie jem.

15. Zakupy

Ofc nie spozywcze! Chodzi mi tu o takie typowo ubraniowe/kosmetyczne. Wole wydac na to pieniadze niz na jedzenie.

16. Rozmawianie ze znajomymi

Nie jestem duza fanka tego sposobu, ale rowniez korzystam. Powyglupiajcie sie, poobgadujcie wszystkich na okolo, ale staraj sie unikac tematu jedzenia!

17. Sprzatanie

Najlepiej do dobrej muzyki, robisz cos pozytecznego.

18. Skincare

Kocham robic skincare! Nie zawsze mam na to czas ale jak mam to jest takie dowalone, ze hit. Pozniej moja cera jest taka cudowna.

19. Fotografia

Zrob zdjecie ciekawemu drzewu za oknem, pieknemu sloncu, a moze roslince w twoim pokoju? A moze sobie? Kocham sie przebierac i robic sobie sesyjki, jesli moi znajomi mnie poprosza to tez zawsze im robie.

20. Manifestacja

Lubie manifestowac np. swoja sylwetke roznymi metodami, pamiegaj, ze to nie odwali za ciebie calej roboty!

21. Przegladanie pinteresta

Zrob sobie estetyczny profil, daj ciekawe nazwy folderom, pododawaj zdjecia do ktorych bedziesz wracac.

22. Ogladanie przyrody

To laczy sie ze spacerami, po prostu pojdz do parku i sie rozejrzyj, te drzwa, te kwiaty. Czesto nie zwracamy uwagi na to jak piekne jest nasze otoczenie, wiec ty teraz zwroc.

23. Ogladanie serialow/bajek

Kocham ogladac seriale, szczegolnie takie wciagajace. Bajki przypominaja mi o dziecinstwie, to bardzo super uczucie!

24. Silownia

Co tu wiecej mowic, spal te niepotrzebne kalorie!

25. Czytanie ksiazek

Moga byc nawet te z wattpada, polecam do tego aplikacje: goodreads, mozna zapisywac ppstep itp. Ja majbardziej lubie czytac ksiadzki siedzac przy oknie, kiedy pada deszcz. 🫶

26. Przegladanie thinsp0/b0nesp0

To bedziesz ty jesli przestaniesz jesc!

27. Robienie swiec/mydelek

Serio bardzo odprezajace i zajmujace, kocham.

28. Zabawa ze zwierzakiem

Ja niestety nie mam, ale jesli masz to zawsze mozesz wyjsc nim na spacer, poprzytulac sie :3

29. Social media

Po prostu przescrolluj sobie wszystko, zawsze kiedy odpalam np. tiktoka to czas leci tak szybko, ze hit.

30. Pisanie piosenek/wierszy

Moze to tandetne, ale to pokochalam. Nikt na poczatku nikt nie jest w tym wybitny wiec sie nie przejmuj, pocwicz a pozniej zoabczysz jakie piekne teksty piszesz.

To by bylo na tyle motylki, jesli ktos ma jakis superancki sposob do podzielenia sie, to zapraszam do dyskusji. Trzymajcie sie lekko! 🦋