#“dat kan er ook nog wel bij”

[zoueriemandzijnopmars]

Jeroen: “Het Sinterklaasjournaal moet heel snel, voor zaterdag, deze rommel opruimen.”

Diewertje:

[pathsofoak]

Nouja dan maar even het pvv programma doorlezen om te kijken hoe fucked we zijn

[deinendezee]

felt horrible about my body and my face the whole day today. almost wanted to die just because people could see me

[posititties]

i love my best friend and at the same time i hate him because i feel so guilty for everything that happened the past few days

[homoerotisch]

waarom nederlands beter is dan engels, door victor frölke

Wacht, is er ook al geen woord voor ‘hals’ in het Engels? Toch best een belangrijk lichaamsdeel zou je zeggen. Throat is echt iets anders, en neck is, nou ja, een nek.

Mijn stokpaardje aan de borrel- en eettafel, als het weer eens over de teloorgang van het Nederlands gaat, is dat het Engels geen woord voor ‘gunnen’ heeft, ook best een belangrijk woord. In ieder geval voor ons, de gebruikers. Voor ‘misgunnen’ hebben Engelstaligen dan wel weer een woord: begrudge.

Laatst had ik Amerikaanse vrienden te eten, en hoewel mijn Engels niet slecht is (dat denkt elke Nederlander, niet altijd terecht), stond ik toch weer met een mond vol tanden (heerlijke uitdrukking), toen ik ze „smakelijk eten” wilde wensen. Aan enjoy heb ik een broertje dood (idem); dat vind ik ook meer iets voor een masseuse om te zeggen, voor de happy ending.

Leenwoorden

Legio zijn uiteraard de gevallen waarin wij geen woord hebben voor bijzonder nuttige Engelse begrippen. Uiteraard, want als native Dutch speakers weten wij maar al te goed waar onze taal tekortschiet. Het Nederlands barst van de Engelse leenwoorden. Privacy is een bekende, understatement een andere. Maar wat te denken van anal? Ik merk dat die term nog niet helemaal is ingeburgerd. Wie iemand die eindeloos doorgaat over details toevoegt: „Doe niet zo anal!”, kan rekenen op een opgetrokken wenkbrauw. Ik heb dat woord overgehouden aan mijn tijd in New York, de hoofdstad van de naoorlogse psychoanalyse. Anal verwijst naar Freuds anale fase, het betekent zoiets als anaalgefixeerd, waarmee hij gedrag probeerde te verklaren dat thans als OCD, ofwel obsessive compulsive disorder, te boek staat. Denk: smetvrees.

Ik probeer aan te tonen dat het Nederlands beter is dan het Engels – een impopulair standpunt in een tijd van overvloedig Engels, of beter: Globish, die imperfecte variant die non native speakers van het Engels brouwen in alle hoeken van de wereld. Ons gorgeltaaltje heeft dankzij film, televisie en muziek sowieso al veel Engels te verduren, maar sinds het internet, en in het bijzonder YouTube en de sociale media de belangrijkste hangplek van de jeugd is geworden, is het hek van de dam.

Linguïstische overgave

‘Nice, nice, maar what the...? Niet dat ik je wil accusen van something, maar zit je me nu te dissen?’ Ik parafraseer hier mijn puberzoon in een moment van ongetwijfeld terechte verontwaardiging. Dit is geen leentaal meer, dit is regelrechte linguïstische overgave.

Mijn tienjarige dochter liet onlangs trots haar rapport zien. Twee G'tjes voor Engels. Wacht even, Engels, op een lagere schoolrapport? Onderwijskundigen lijken unaniem in hun standpunt dat een kind zich niet vroeg genoeg kan voorbereiden op een wereld die, whether you like it or not, (Amerikaans-)Engels spreekt. Maar is dat wel zo wijs, nu vertaalprogramma's steeds beter worden en AI op allerlei manieren kan worden ingezet om een boodschap over te brengen? Je zou kunnen beweren dat het beter is om je eigen taal zo goed mogelijk te beheersen, dan te investeren in een vreemde taal waarinje nooit zo goed wordt als een native speaker.

Onderbuiknationalist

Er is geen land, vermoed ik, dat zich zo bereidwillig toont zijn belangrijkste cultuurproduct – taal – bij het grofvuil te zetten. Het tij is aan het keren, om te beginnen in de academische wereld, waar wordt getwijfeld of het wel zo’n goed idee is om Engels als voertaal te nemen, ook nu er grenzen worden gesteld aan de instroom van buitenlandse studenten. Zeker, de belangrijkste wetenschappelijke vakbladen zijn Engelstalig, en vooral Amerikaanse universiteiten slagen er nog altijd in om de rest van de wereld te doen geloven dat zij de slimste mensen in huis hebben, maar Franse Taal- en Letterkunde doceren in het Engels aan een Nederlandse universiteit, omdat de meerderheid van de studenten geen Nederlands verstaat, is van de zotte. Je hoeft geen verstokte onderbuiknationalist te zijn om de algehele uitverkoop van het Nederlands af te keuren.

„Pak je weg, galgebrok!”, lezen mijn dochter en ik in De scheepsjongens van Bontekoe, een honderd jaar oude, en nog steeds leesbare avonturenroman van Johan Fabricius – afgezien van het endemische racisme van die tijd. „Pak je weg, galgebrok”, dat is toch veel leuker dan „Fuck off, asshole?”

Nederlands is een prachttaal, maar er wordt te weinig reclame voor gemaakt

Nederlands is een prachttaal, maar er wordt te weinig reclame voor gemaakt. Het kernvak op middelbare scholen lijkt te zijn ontworpen om elke liefde voor deze taal van meet af aan uit het tienerhart te stampen. In plaats van de diversiteit en vindingrijkheid van ons kleine taaltje te ‘showcasen’ (sic), wordt eindeloos gehamerd op grammatica en tekstverklaren.

Boooring! En hoewel ik het nut van tekstverklaren heus inzie – leent een vak als geschiedenis, maatschappijleer of, nog beter, filosofie, zich niet veel beter om logisch te leren nadenken? Laat leerlingen bij Nederlands een hiphoptekst schrijven, laat ze een scène uit Shameless vertalen, laat ze een vlog maken over archaïsche uitdrukkingen die hun (groot?-)ouders gebruiken, zoals (drie van mijn favorieten): in de aap gelogeerd zijn, ergens een punthoofd van krijgen en (uit het Fries): men moet het zeil niet hoger hijsen dan de mast.

Shakespeare

Als het inderdaad zo is dat creativiteit onze belangrijkste skill (sorry) moet worden in een door AI geregeerde wereld, kunnen we maar beter zo diep mogelijk putten uit onze rijke moedertaal. Volgens sommigen is het Nederlands zelfs rijker dan het Engels omdat ons Woordenboek der Nederlandse Taal meer lemma's zou kennen (maar dat kan ook liggen aan het fanatisme der woordenboeksamenstellers).

Sure, ook ik blijf een liefhebber van het Engels, de taal die ons niet alleen de onvergelijkelijke schatkamer van Shakespeare heeft geschonken, maar ook, zoals ik onlangs een Brit op de BBC hoorde zeggen, een puntige zinsnede als to rearrange deck chairs on the Titanic – iets nutteloos doen dat aan de uitkomst van de situatie niets verandert. Ik hoop niet dat ik, door een pleidooi te houden voor het Nederlands, precies dat aan het doen ben.

[nedermemes]

ik had misschien een idee... maar ik weet niet of het wat zal worden. afijn, dit is een best populaire groep onder de tumblr dutchies, dus ik waag het risico: ik denk dat als we het zo organiseren dat iedereen samen voor één partij kiest (uiteraard een linkse) om voor te stemmen tijdens de europese verkiezingen, dat we dan één linkse partij kunnen versterken. de kans is groot dat we dan ten minste een groot voordeel hebben tegenover stemmers van andere partijen

hoi! sorry voor de extreem late reactie. ik ben erg chaotisch en zoals ik zei in een eerdere post zijn de europese verkiezingen ook erg verwarrend voor me. 😓

misschien heb je het inmiddels via andere socials meegekregen, maar persoonlijk zie ik veel oproepen om op de Partij voor de Dieren te stemmen als je links (inclusief anti-genocide) bent.

de partij trok veel op met BIJ1 en het is duidelijk terug te merken in het PvdD partijprogramma. het is ook de enige linkse partij die consistent tegen de genocide in Gaza is en voor pro-Palestijne moties stemt. de PvdD heeft langere tijd in het algemeen een anti-oorlogsgeweld visie, zoals dat NL uit de NAVO moet stappen. (ben hier zelf voorstander van.)

de SP lijkt de laatste tijd wat meer positieve aandacht te krijgen doordat Jimmy Dijk de partij meer terug probeert te krijgen naar een rood karakter i.p.v. een PVV-achtige koers zoals onder Lilian Marijnissen. zijn uitspraken zijn redelijk en de partij lijkt eindelijk zich weer meer op de arbeidersklasse te richten. ben blij dat de partij wat lijkt te verbeteren, al komt PvdD nog steeds het beste er uit, wat betreft verkiesbare linkse partijen en hoe die zich verhouden tot Israël en de genocide die het voert. het is ook maar de vraag of we nu vooral meer goede plannen horen voor alleen de verkiezingen, maar goed, dat geldt voor elke partij die op tv aandacht krijgt.

verder weet ik dat de SP hun Europese zetels verloor bij de vorige verkiezingen door te weinig stemmen. beide de SP en PvdD vallen onder de Europese partij Links (The Left) dus in essentie maakt het voor dat vlak niet uit welke van de twee je kiest.

men kan uiteraard stemmen wat ze willen, maar je zag hoe slecht die push om ""strategisch te stemmen"" op GL/PvdA uitpakte. deze vallen ook onder verschillende Europese partijen, dus stemmen voor GL/PvdA worden gehalveerd naar de fracties, verschillend per lid op de lijst.

de PvdA valt onder de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D) en Groenlinks onder de Groenen. let wel dat de PvdA berucht is als partij die al jaren migranten en arbeiders in de steek laat en Groenlinks valt onder dezelfde Europese fractie als de rechtse partij Volt. hoe dat verder uitpakt nadat er wordt gekozen weet ik verder ook niet.

moet ook zeggen dat ik eerst weken lang geen up-to-date overzichten kon vinden over de Europese + bijbehorende lokale partijen en dat ik sommige info had van een NU artikel dat pas op 2 juni uitkwam.

hoop dat dit hielp??

[datingforgeeks]

2050: De post-credit scene.

I mean, jullie hadden toch niet verwacht dat ik niet nog een laatste stukje achter de aftiteling zou stoppen, toch? Als Marvel het kan, kan ik het ook! En na al die laatste stroken met Jasper, Yvon, Edward, Renee, Jeff, Claire en Marty was er nog één karakter over die nog een send off verdiende...

Ik heb nog niet ál jullie (ongetwijfeld alleen maar lieve) comments van de afgelopen dagen gelezen, maar wat ik al gezien heb heeft me een heel warm en geliefd gevoel van binnen geven. Dank jullie wel! Het betekent superveel voor me!

En extra bedankt aan de mensen die al een laatste donatie achtergelaten hebben! Heel lief! En het kan nog steeds! Voor wat kleinere donaties kun je heel makkelijk gebruikmaken van de opties via deze link ( https://linktr.ee/kennyrubenis ), maar als je een wat grotere donatie wil doen (25 euro of meer) en daarmee nog een persoonlijk kaartje van Jasper en Yvon met de post wil ontvangen om je te bedanken voor de aanwezigheid op hun huwelijk, maak je "trouwcadeautje" dan over op IBAN NL02 INGB 0652 2481 60 ten name van K Rubenis en vermeld bij de opmerkingen je adres. Zodra Jaspen en Yvon terug zijn van hun huwelijksreis, valt er dan iets bij je op te mat!

En dan nu ondanks dat ik, net als de tiende Doctor, eigenlijk geen afscheid wil nemen, voor de laatste keer in deze stijl:

See ya!

Kenny.

[handlewithcare-delicate]

GOED NIEUWS VOOR ALLE EFTELING AUTISTEN

Voor degenen die het gemist hebben, de abonnementsprijzen van de Efteling gaan veranderen (en omhoog)

In plaats van 1 abonnement (en een voor 65+ers en mensen met een beperking die iets goedkoper is), komen er 3:

Oplettende kijkertjes zal het misschien opvallen dat wat nu het normale abonnement is, het meest vergelijkbaar is met het nieuwe plusabonnement, maar dat de prijs hiervan hoger is en dat je minder dagen toegang hebt :(

(en als je als mij bent zie je dit als kans om nog meer voordelen te krijgen want holy shit een uniek souvenir??? Speciaal evenement??? Opening Danse Macabre??? Tijd voor Premium)

Dus ik ben even gaan kwebbelen met de klantenservice....Want ik had een regulier abonnement, omdat ik niet zeker wist of een relatief 'mindere' beperking ook in aanmerking wam voor een goedkoper abonnement. De voorwaarde die ze overal aangeven is namelijk dat je geen gebruik kan maken van de reguliere wachtrij, en dat kan ik MEESTAL wel.

Dus ik vraag dit na bij de klantenservice, en benadruk dat ik soms wel en soms niet in de reguliere wachtrij kan.

(niet dat ik gebruik maak van de rolstoelingang, als ik geen gebruik kan maken van de reguliere wachtrij is dat omdat ik overprikkeld ben en dan ga ik sowieso geen attractie in)

GOED NIEUWS

Ook als je "alleen" autisme hebt mag je een abonnement voor bezoekers met een beperking :D

Mag ik benadrukken dat dit je €50 EURO scheelt op jaarbasis?

Voorwaarde is wel dat je een faciliteitenkaart moet hebben, en daarvoor moet je kunnen aantonen dat je een beperking hebt. Ze vragen er niet om bij de aanvraag (want Efteling zijn legends die begrijpen dat niet iedereen medische informatie wilt uitdelen om naar een pretpark te gaan), maar in geval van twijfel kunnen ze er wel om vragen.

Dus hoe bewijs je dat je een zielige autist bent die echt korting moet krijgen OwO??? Eerste instinct is een autipas, maar helaas, die kosten €45. Daar gaat je besparing :( (Deze kosten zijn overigens wel eenmalig en een autipas heeft ook andere voordelen, dus zeker het overwegen waard...)

Maar ya girl heeft een manier gevonden dat dit goedkoper kan ;)

That's right, om €50 korting te krijgen op een abonnement op de Efteling heb je alleen een beperking en €4 plus verzendkosten nodig :D De hidden disablility sunflower is goedkoop, wordt door de Efteling herkent en discrimineert niet op basis van de ernst van jouw beperking en of je wel of niet een diagnose hebt :D

Ik wil wel even benadrukken dat dit een systeem is wat makkelijk te misbruiken is, dus keep in mind dat dit ALLEEN IS ALS JE ECHT EEN BEPERKING HEBT (in de breedste zin ofc). Dit systeem is nu heel toegankelijk voor alle mensen met een beperking, maar zodra er te veel mensen misbruik gaan maken van het systeem kan ze het vermoeilijken en dat is echt een naaistreek tegenover iedereen met een beperking >:(.

TLDR: Auti's kunnen €50 korting krijgen op Efteling abonnementen als ze een keycord van €4 aanschaffen niet slecht niet slecht

[onmywaytookay]

Dag 10

In mijn herstel. Hoe gaat het nu eigenlijk? Ja, taai. Een storm van emoties dat door me heen gaat.

Ik had het plan nog zo voor ogen: maandag 2 september zou ik stoppen met blowen èn met roken. Ik had mij aangemeld voor een ambulante detox en een stoppen-met-roken cursus. Vanaf toen zou alles weer veranderen. Ik zou opbiechten aan mijn partner dat de verslaving de overhand had genomen en ik vol op in een terugval zat. Ik zou ambulant ondersteund worden om van cannabis af te blijven.

Dingen gaan niet altijd zoals gepland. Bijna 2 weken terug werd ik ontzettend ziek, zo ziek dat ik compleet uitgedroogd opgenomen werd in het ziekenhuis. Eten, drinken, niks kon ik meer. Roken dus ook niet. Nadat ik aangesterkt was in het ziekenhuis had ik 2 opties. Òf ik rook weer door tot 2 september, óf, omdat ik toch al een week niet capabel was dit te doen, zet ik direct door en heb ik zo mijn eerste nuchtere dagen al meegepakt. De 2e keuze is het geworden. Mijn behandelaar zette alles ik gang om de ambulante detox per direct te starten. Ik zou even bij pap wonen maar aangezien hij nog in het buitenland zat, zat er niks anders op dan dat ik het zelf thuis ging doen. Ik heb dit immers eerder gedaan. Wel klinisch. Maar als ik er toen door kon komen, dan zou ik dat nu ook kunnen, toch?

Vorig jaar september liet ik mezelf opnemen voor 2 weken in een klinische detox. Een mooi opstapje naar een leven zonder gebruik. Dit ging hartstikke goed, voor 9 maanden lang. Tot dat ik vlak voor de zomer in een sleur terecht kwam. Geen passend baantje, een relatie waar nog veel aan te werken valt, zoekende naar mezelf, geen zingeving in mijn leven.

Zo was het een opsomming aan kopzorgen die ik liever wilde doven. Ik romantiseerde mijn drugs leefstijl van vorig jaar en wilde weer in mijn verdoofde bubbel stappen. Zodat niemand mij meer uit het veld kon slaan.

Rondom gebruik is er wel taboe. Mijn partner wilde alleen met mij zijn op een voorwaarde: dat ik nuchter bleef. Nu ik compleet depressief vol op in gebruik zat kon ik het hem gewoon niet vertellen, uit angst hem te verliezen. Zo hield ik mijn taferelen 3 maanden lang achterwege, verbloemde ik het zoals ik dat super goed kan en liep ik tegelijkertijd met een kwellend gevoel omdat ik niet eerlijk was.

Tot vorige week, na mijn ziekenhuisopname, ik was toch al nuchter. Zo was de knoop doorhakken net wat makkelijker. Al mijn ballen bij elkaar geraapt om hem op te biechten dat ik de afgelopen maanden in een waas heb geleefd zonder hem maar over iets in te lichten. Belazerd, zo zou die zich voelen. Alhoewel zijn reactie vrij kalm en erg volwassen was, wist ik dat dit een scheur zou geven in onze relatie.. wat net weer lekker liep.

Dat zijn de blaren waar ik zelf op moet gaan zitten. Ik heb dit immers zelf veroorzaakt. Ik was klaar met het verzwijgen. Hier is de harde waarheid. Lelijker dan dit hier krijg je me niet.

Zo geschiedde zijn we een aantal dagen en een vreselijk taai weekend verder. Met gevoelige gesprekken die je liever niet wil voeren. Als hij me niet meer wilde, dan had ik dat ergens best begrepen.

Maar, los van de relatie. Ik. Ik ben de eerste dagen opzich, voor zo ver ik het kan zeggen, doorgekomen. Met ondersteuning van medicatie zodat ik kon slapen. We zijn al een aantal woede uitbarstingen, vreselijke nachtmerries en een hele boel tranen verder. En de strijd is nog lang niet gewonnen.

Continue moet ik mezelf bezig houden om niet te denken aan gebruiken. Ik probeer alles, maar dan ook alles aan te pakken om nuchter te blijven. Met trots kan ik zeggen dat ik morgen 11 dagen rookvrij ben.

Niet zonder slag of stoten. Ik ben heel erg opgejaagd. Grapjes komen niet goed binnen en nadat ik weer ben geflipt overvalt mij een gevoel van spijt. Een strijd die ik continue met mezelf aan het voeren ben, en die nog lang niet gewonnen is.

Wel ben ik na een hele lange tijd weer aan het werk, dit biedt afleiding. Ik probeer lief voor mezelf te zijn, echt. Alleen is dit niet altijd even makkelijk.

Afgelopen weekend heb ik het nieuws gekregen dat een vriendinnetje uit de kliniek is overleden door een overdosis. Confronterend. Zeker met de woorden die we bij de NA Meetings herhalen. Verslaving eindigt in de gevangenis, instellingen of de dood.

Ik heb nog zo veel plannen. Een heel toekomst voor ogen. Ik wil mama worden, een burgelijk leven leiden dat ik in 14 jaar lang niet gehad heb en ik wil genieten van het leven. Ook wil ik mensen gaan helpen die in hetzelfde schuitje zitten. Of dat nou is op het gebied van verslaving, een eetstoornis, depressiviteit, automutilatie of suicidaliteit. Ik hoop dat ik ooit mensen mee kan geven dat er licht brand aan het einde van de tunnel. Herstel is mogelijk.

Maar eerst mag ik dat zelf gaan doen, voordat ik een ander help. Zoals ik al zei, de dagen zijn taai. Ik zweet, ben opgefokt, en op werk moet ik mezelf soms opsluiten in het toilet en dan rollen de tranen over mijn wangen. Ik ben in een gevecht.

Maar, soms kan ik ook weer even lachen. Om een grapje, of om een lief kind dat naar me zwaait. Zie je, geluk zit wel in me. Ik moet er alleen heel hard naar zoeken nu. En vooral doorzetten. Ik moet het zelf doen, maar niet alleen. Ik voel me immers wel heel erg alleen. Vooruit kijken, je hebt een lange weg te gaan. Stukje bij beetje zal je weer opkrabbelen. Zonder het slechte is het goede er ook niet, zo probeer ik het te bekijken. Vandaag vier ik 10 dagen nuchter. Ik hoop dat ik nooit meer in dat donkere gat terecht kom. Ik blijf rennen van mezelf. Dat is over, dat is klaar. Ik ben klaar om dit aan te gaan. Welkom op mijn pad naar beterschap.

Ben je geïnteresseerd om te lezen hoe mijn herstel verder verloopt? Zo nu en dan zal ik hier wat posten. Voor een besloten kring. Zo kunnen jullie lezen wat er om gaat in een verslaafde op weg naar een beter leven.

[geschiedenisish]

Terug naar de oorsprong

Dit blog was origineel bedoeld als een soort mislukte webblog waarop ik artikelen zou schrijven over geschiedenis. Bij deze breng ik die functie terug.

Ik heb de afgelopen twee dagen, don't ask me why, het Nederlandse medialandschap zitten uitwerken. Dat leverde mij het volgende resultaat op. (Voorlopige versie, ik kan dit altijd nog verder uitwerken.....)

Je kunt hier een hoop interessante conclusies uit trekken. Niet elke band is ook even sterk btw. Ik heb deze mindmap gemaakt in Mindmup. Een programma dat half werkt voor free users.......

Dus als je zelf met deze mind map aan de slag gaat, credit aub, maar ga voor de rest je gang! En check wel zelf ff elk verband door op Youtube de namen van beide in te vullen zodat je snapt hoe beide dingen aan elkaar verbonden zijn.

Voor de duidelijkheid, de oranjes vakjes zijn groepen die 'de MSM'/wereld zouden controleren/beheersen. De haat is soms gericht richting Telegraaf, GeenStijl etc. maar vaker richting bedrijven aan de linkerzijde van de mindmap.

Ik heb ze in oranje neergezet omdat deze complotten meestal kloppen. De macht over scholieren is bijvoorbeeld grotendeels in macht van vier uitgeverijen; Malmberg, ThiemeMeulenhoff, Noordhoff en Zwijsen. En kranten hebben een linkse bias. Maar zit een demoon op de redactie van de NRC? Alleen in de hoofden van complotdenkers......

De belangrijkste conclusie uit deze mind map is wat ik noem "de vijf zuilen". De vijf zuilen, waarvan er hierboven vier zijn afgebeeld, werken als volgt en kunnen ons een hoop leren over het wereldbeeld van de gemiddelde Nederlander.

De buitenlandse zuil

De buitenlandse zuil heb ik in dit onderzoek buiten beschouwing gelaten. Je moet dan denken aan gemeenschappen die 'niet-Nederlands' zijn. De Sinti, de joden, de Chinezen etc. Dit zijn allemaal gemeenschappen die in meer of mindere mate integreren. Sowieso blijkt uit onderzoek van (Scholten en Hoogenboom, 2008) dat de buitenlandse zuil meer geïntegreerd is dan de meeste mensen denken. Dat is een extra reden dat ik deze zuil even benoem, denk maar aan Turken die zich soms volledig tegen Nederland keren na een voetbalwedstrijd, maar deze zuil verder toch buiten beschouwing laat.

De religieuze zuil

De religieuze zuil is eigenlijk vrij logisch. Deze mensen leven in een polderdorp alsof het een klooster is. Ze gaan er zelden buiten en zijn sowieso 'tegen de wereld'. Het is dan ook niet gek dat zij tot op de dag van vandaag een eigen zuil hebben waarin zij leven.

Ik zal niet de hele map herhalen maar mensen uit deze zuil lezen meestal Reformatorisch Dagblad of Nederlands Dagblad, hebben één politieke partij die ze vertegenwoordigd, komen zelden buiten hun eigen dorpje, hebben één kerk in een dorp met vaak meerdere kerken. En ze bekommeren zich wel op wat er op nationaal niveau gebeurd, maar zullen voor de rest 'de wereld' proberen te vermijden. Het typische grapje is dat deze mensen geen TV hebben. Ik wil hier wel gelijk aan toevoegen dat voor de meeste dorpen en soort secularisering geldt. Binnen de reformatorische wereld zijn Urk en Katwijk namelijk even bekend, terwijl de leek wel Katwijk als een stuk meer seculier ziet...... Dit verschil merk je op in de hele Bijbelbelt. Het gaat dan ook meer om mensen die tot deze zuil behoren, dan echt hele dorpen....

Het laatste dingetje om over deze zuil te vertellen is dat zij bestaat uit twee delen; een reformatorisch deel (streng en ouderwets) en een evangelisch deel (doet erg Amerikaans aan). Voor beide geldt wat ik hierboven zei, maar wel op andere manieren.

De complotdenkende zuil

De complotdenkende zuil is klein, maar daarom niet minder gevaarlijk. Zij bestaat al lang, maar zelf ben ik haar pas echt tegen gaan beginnen te komen sinds de jaren 90-jaren 2000 met de opkomst van het internet. Ze doet erg rechts aan. Je hoeft niet lang te zoeken op deze websites voordat je homofobie, xenofobie en antisemitisme tegenkomt. Ook zijn er connecties met de religieuze zuil, voor het evangelische gedeelte. Maar complotdenkers kunnen ook seculier zijn en zelfs zeer links! (Denk aan je moeder die om seculiere redenen haar kind niet laat vaccineren. Ze behoort tot dezelfde groep als een gereformeerd iemand, maar wel om andere redenen.)

Complotdenkend Nederland is, naar mijn weten, samen te vatten in vier grote complottheorieën; "Ancient Aryans" en haar afgeleiden, Joris Demmink en pedofiele netwerken, Big Pharma en 'de nieuwe, natuurlijke, betere manier van zorg', én als laatste de The Great Reset theorie (vooral in de vorm van Eurabië).

De liberale en de socialistische/links zuil

Ik pak deze twee samen omdat ze elkaars tegenpolen vormen. Waar de religieuze en de complotdenkende zuil zichzelf afzonderen van de MSM, deze twee zuilen, zijn dit dus juist die twee grote zuilen waarvoor de andere twee zich afzonderen.

Bij deze twee zuilen is iets aparts aan de hand. Er zijn verschillende termen voor, maar als je kijkt naar de berichtgeving van de mediakanalen in de mindmap, dan zie jet.

Dit is een beetje grofweg mijn categorisering van de twee zuilen;

Liberale zuil; 'simpel' (reality-TV), anti-LHBT, anti-migranten, pro-traditie, pro-'gewone Nederlanders', anti-multiculti, pro-status quo, 'rationeel/weldenkend', rechts-liberaal

'laagopgeleid'; mensen, ongeacht werkelijke educatie, kijken naar de liberale zuilen als ontspanning

Socialistische zuil; 'complex' (moeilijkere artikelen, onderzoeksjournalistiek etc.), 'woke', pro-LHBT, pro-migranten (helpen), pro-multiculti, maatschappij-/overheid-kritisch (Zembla, Boos, ZML etc.), links of links-liberaal

'hoogopgeleid'; mensen, ongeacht werkelijke educatie, voelen zich vaak slim als ze kijken naar de socialistische zuil

Ik denk dat ik met lichte zekerheid mag zeggen dat een politiek verschil in Nederland, waarbij laagopgeleiden rechts zijn en hoogopgeleiden links, verklaard kan worden via de mind-map. Ik zou mezelf tot de links zuil rekenen en heb ook weleens Dumpert of Telegraaf gezien in mijn jeugd! Maar het voelde altijd laag en niet van mijn zuil. Nu snap ik waarom!

Is er dan helemaal geen content die het tegendeel bewijst? Zeker wel. Rundfunk is bijvoorbeeld erg rechts, maar werd gemaakt door de KRO-NCRV, die ook alle uiterst progressieve filmpjes van KRO Kindertijd gemaakt hebben, zoals Abi. Boer Zoekt Vrouw wordt ook gemaakt door diezelfde KRO-NCRV en is nou ook niet bepaald intelectueel te noemen. Datzelfde geldt voor First Dates, waarvan je nooit zou verwachten dat BNNVARA (van Zembla en Boos) het gemaakt heeft!

Ik kan nog uren doorgaan met het constateren van interessante zaken. Zo proberen ThiemeMeulenhoff, Noordhoff en Malmberg alle drie steeds woker te worden onder druk van progressieve leraren, maar valt het op dat Malmberg hierbij een tikkeltje achterloopt op de andere twee. Én dat er wel degelijk een links bias zit in niet alleen de schoolboeken, maar ook de Nederlandse nieuwskanalen, waarbij, once again, het vooral de roddel- en sensatiejournalistiek is van Telegraaf en PowNews is die rechts Nederland voor zijn rekening moet nemen. (En sinds kort is er dan nog Ongehoord Nederland...... Die heb ik even buiten beschouwing gelaten omdat dat een beetje en half half project blijft.......)

En andere leuke constatering is het feit dat Nederland geen alt-right pipeline heeft. Youtubers heb ik buiten beschouwing gelaten omdat zij sowieso nooit politiek, behalve dan misschien op de Dumpert-manier. Maar de enige websites binnen de liberale zuil, denk GeenStijl, Telegraaf etc. hebben zich meermaals uitdrukkelijk uitgesproken tegen grote completdenkers als Micha Kat en Wim Dankbaar. De enige uitzondering is GeenStijl die een keer positief hebben gesproken over Katholiek Nieuwsblad, een klein Nederlands tijdschrift voor de echte die-hard Katholieke van ons land....., in de Demmink-affaire. Maar door deze uitdrukkelijke distantiering tussen rechts MSM (mainstream media) zoals Telegraaf en Geenstijl aan de ene kant en dan complotdenkers aan de andere kant zullen in Amerika mensen met anti-migranten gevoelens makkelijk radicaliseren, maar gebeurt dat in Nederland vrij weinig!

MAAR, vooral via het algoritme, worden kanalen als blckbx toch gepromoot en dan kun je als anti-migranten nieuwskanaal gewoon niet voorkomen dat je lezers naar dat soort meer complotdenkende kanalen vertrekken, hoe ver je jezelf ook van dat soort kanalen distantieert......

Goed, dat was mijn rant. Ik heb het voor nu maar even hier neergezet zodat het niet verloren gaat. Maar ik hoop het ooit nog in een academische context echt voor nuttige sociologische doeleinden te kunnen inzetten!

Ik hoop gewoon voor nu in ieder geval hiermee te hebben aangetoond dat Nederland nog steeds bestaat uit vier zuilen, en een buitenlandse zuil, en deze vier zuilen kunnen overlappen, maar deze vier zuilen zijn wel echt een nuttige manier om te analyseren hoe het wereldbeeld van Nederlands wordt gevormd via media. Vooral de distinctie tussen de twee grote zuilen is hierbij nuttig!

Misschien is zuilen niet het juiste woord, misschien kun je beter spreken over 'vier politieke hoofdrichtingen' in het Nederlandse medialandschap ofzo. Idk.

Bedankt voor het lezen in ieder geval. :) <3

[zoueriemandzijnopmars]

Stemwijzer zegt vdd.. Naja laten we dat dan maar doen.

Nou ja, weet je, ik ga niemand vertellen hoe die moet stemmen dat mag iedereen lekker zelf weten, maar gezien de .. en de ‘naja’ krijg ik het idee dat deze vraag meer bedoeld is als kritiek op de stemwijzer en dat je liever geen vvd stemt.

En dat is ook prima! Ik zie de stemwijzer meer als hulpmiddel die vaak bevestigt wat ik al weet, maar soms met partijen komt die ik niet had verwacht. Dit geeft je dan een kans om daar toch eens beter naar te kijken en dan te beslissen of de stemwijzer gelijk had of juist niet. Ik neem het resultaat uit de stemwijzer niet klakkeloos over.

Ik denk wel dat voor mensen die geen idee hebben van politiek de stemwijzer een goede eerste stap kan zijn. (Ik kan me niet voorstellen dat je meest gehate partij bovenaan komt. Ik kan me zo indenken dat als je geen vvd fan bent er ook nog wel minstens 3 andere partijen zijn die je erger vindt.) De stemwijzer kan helpen door je een kleinere verzameling partijen te geven waar je je focus op kunt leggen. En zelfs als ze klakkeloos op de bovenste partij stemmen is dat naar mijn mening beter dan niet stemmen.

Wel denk ik dat de stemwijzer natuurlijk problemen heeft. Soms zijn er stellingen waarbij partijen het oneens lijken te zijn, maar als je naar hun uitleg gaat is het gewoon een gekke verdraaiing van hun woorden. (Ik kreeg een stelling of het aantal tweede kamerleden moest worden verhoogd naar 250. D66 was het oneens want ze wilden minstens 260 kamerleden…) Ook zijn veel stellingen ontkennend gesteld, wat het soms moeilijk maakt te bedenken wat eens en oneens nou betekent, ik vind bijvoorbeeld de stelling ‘de regering moet zich ertegen verzetten dat meer landen lid worden van de Europese Unie’ omslachtig verwoord, ‘uitbreiding van de EU is prima’ geeft hetzelfde idee veel simpeler weer. Daarom is het ook belangrijk om te kijken wat de toelichting van de partijen is, dit kan zowel tijdens het invullen als naderhand om je top partijen te vergelijken. Ik denk dat als je dat doet, de stemwijzer een heel nuttig hulpmiddel kan zijn bij het kiezen van een partij.

Verder zou ik mensen aanraden om na te gaan wat ze nou zelf belangrijk vinden en op basis daarvan de verkiezingsprogramma’s te vergelijken en een beslissing te maken.

[fransopdefiets]

15-9 Barssel

Gisterenavond heb ik zelf gekookt, de camping beval weliswaar een restaurant in de buurt aan, maar het menu heet daar Schnitzelparade, en hun website is gevuld met foto’s van lange rijen motoren voor de deur en lange rijen kerels in leren jacks die die schnitzels met pullen bier wegwerken. Dat is toch een ander soort bikers dan de bikepackers waar ik toe behoor. Ik kocht wel een Duitse specialiteit in de supermarkt, nl. Maultaschen. Dat zijn deegenveloppen met daarin een mengsel van varkensvlees, kruiden en meel. Je kunt ze komen in bouillon of bakken en ik deed het laatste. Samen met gebakken champignons en paprika, voldeed het uitstekend.

Als ik opsta, is het iets minder koud dan gisterenochtend en de zon komt stralend op, maar verdwijnt al snel achter een egale grijze wolkenlaag en er steekt een westenwind op, waardoor het op de fiets een stuk kouder wordt. Nu mis ik mijn gevoerde legging, die ik van Zaandijk via de Noordkaap tot Linköping heb meegesleept en toen naar huis stuurde vanuit de gedachte dat als ik die nu nog niet aangehad heb, dat die nu wel op de post kan. Maar nu, ja nu zou ik hem graag aangetrokken hebben.

Net als ik denk, nu stop ik en graaf mijn donsjack op, fiets ik langs de zeedijk aan de Duitse bocht en daar in Norderschweiburg is een hotelletje met alle dagen frühstuck. Ik stap naar binnen en vraag of ze al open zijn voor alleen koffie. Dat zijn ze en al is het binnen ook niet zo warm, de koffie doet goed.

Op de fiets met dit weer? vraagt de waardin hoofdschuddend. Dan voel je je toch gesterkt en kun je zeggen, ach ja het is wat fris, maar de zon komt straks vast nog door. Ik zou er niet op rekenen, is de reactie.

In Jaderberg is een Hofcafé, de reactie binnen is wat teleurgesteld, alleen maar koffie? Vooruit dan maar. Als troost bestel ik een kannetje koffie en een stuk appeltaart en bij het afrekenen zeg ik hoeveel goed die koffie me gedaan heeft bij deze kou en dat levert toch weer een glimlach op.

Als ik vlak bij mijn doel, de camping van Elisabethfehn ben, kom ik langs een degelijk plattelandshotel. Toch even kijken wat ze fe bieden hebben en ik stap naar binnen net als een paar mensen naar buiten komen. Bij de receptie is niemand, maar er is wel een daoor tintercom. Ik druk en na een paar keer overgaan hoor ik een soort snauw. Ik stel me netjes voor, maar de verbinding is al verbroken. Dan nog maar een keer drukken denk ik, en dan hoor ik uit de verte een boze kreet Ja ich kommeeeeee! Er verschijnt een dame op gevorderde leeftijd en ik begin met Entschuldigung ich hatte nicht verstanden dass Sie bereits .. Na, hoe komt u hier binnen? word ik afgekapt. Nou dankzij een beleefde hotelgast die de deur voor me openhield. Dat is dus niet de bedoeling, u moet buiten op de bel drukken. Net als ik denk, ze stuurt me naar buiten om op de knop te drukken, vraagt ze, wat moet u? Nou, ik zou graag een kamer willen als dat mogelijk is. Heeft u dan niet gereserveerd? Dan moet ik eerst even kijken en ja hoor, natuurlijk heeft ze een kamer vrij en een afsluitbaar fietsenhok is er ook. Als ik dan informeer wat ze liever heeft, contante betaling of met kaart, dan is de vrede gesloten want ze is blij met een contante betaling.

Gefietste afstand: 78 km

Gefietste tijd: 6 uur

[deinendezee]

Ik moet je laten gaan, onze connectie is niet gezond en doet me alleen maar meer pijn. Om jou blijven geven is als mijn eigen graf graven. Ik ga nog een tijd om je blijven geven, maar de tijd zal het wel doen slijten. Je bent een mooi persoon en ik ben er zeker van dat je goed bent (van inborst), maar je bent jammer genoeg niet goed voor mij. Ik moet luisteren naar de mensen rondom mij en naar mijn eigen verstand. mezelf beschermen. Misschien zijn we zelfs te gelijkaardig en beïnvloeden we elkaar negatief door elkaars gedachten te versterken. Ik hoop dat je inziet wat je waard bent. En ik moet voor mezelf hopen dat ik dat ook inzie. Kan enkel als ik je loslaat. Ik verdien meer dan me totaal geen prioriteit voelen. Ik verdien meer dan smeken om jouw aandacht. Ik verdien meer dan altijd het eerste bericht te moeten sturen. Ik moet gaan voor mensen die ook voor mij kiezen. En zolang ik die ongezonde hechting niet doorknip ga ik blijven lijden en afzien en ga ik eronderdoor gaan. Het is alsof ik me ergens ben gaan vereenzelvigen met jou en telkens als je jezelf pijn doet voel ik dat ook. Ik moet leren genoeg afstand te houden van anderen zodat ik mezelf niet compleet verlies. Ik verlies mijn eigen interesses en passies uit het oog. Hoe stop ik met mensen te idealiseren en dingen in mijn hoofd op te bouwen die niet echt zijn? Ik schaam me dat ik me zo laat meeslepen. Waarom kan ik zelf nooit met mensen breken, ik wil blijven kansen geven. Ik wil enkel denken aan de mooie dingen die je me gebracht hebt, ik wil enkel in die momenten blijven bestaan. Maar alles wat erna kwam is ook echt. En dat mag ik niet vergeten. ik voelde me niet gerespecteerd en ik weet dat dat niet de bedoeling was maar dat gevoel was er toch. en het was echt. En ik had het volste recht om me zo te voelen. En ik begrijp dat je niet de ruimte hebt om altijd rekening te houden met mij, maar ik moet nu leren mijn eigen pijn niet te ontkennen of minimaliseren. Het doet fucking veel pijn. Het gaat nog pijn doen. Ik moet mezelf er even aan herinneren dat ik nog besta en dat het leven niet stopt na verlies. Ik heb mijn emoties nooit goed kunnen reguleren, maar ik wil het wel leren. Ik wil mezelf graag leren zien. en niet boos op mezelf zijn als ik fouten maak. ik wil gewoon terug leven. Ik moet verder kunnen gaan, want nu zit ik vast in een cyclus.

[joostjongepier]

Wat?   Rythm 0 (1974), The artist is present (2010), Light Dark (1978), Imponderabilia (1977), Nude with Skeleton (2002/2005) en Cleaning the mirror I (1995) door Marina Abramović [Light Dark en Imponderabilia samen met Ulay]

Waar?   Tentoonstelling Marina Abramović in het Stedelijk Museum, Amsterdam

Wanneer?   6 juni 1024

Performancekunst heeft meer gemeen met podiumkunsten dan met beeldende kunst. Het gaat om een live uitgevoerd gebeuren, waarbij alleen het publiek dat fysiek aanwezig is, het kunstwerk werkelijk beleeft. Natuurlijk kan een performance worden geregistreerd in de vorm van een filmopname, maar het zien van de film is niet hetzelfde als erbij zijn op het moment dat de gebeurtenis daadwerkelijk plaatsvindt. Neem het beroemde flesje gazeuse dat door Wim T. Schippers bij Petten in zee werd gegoten. Ik heb dat filmpje talloze malen op internet gezien. Daar heb ik ook beelden gezien van optredens van de Beatles, maar – zoals iedere fan je kan vertellen – dat is iets heel anders dan wanneer je er live bij was.

Het voorgaande maakt de tentoonstelling Marina Abramović een wat merkwaardige expositie. Er hangen geen schilderijen en er zijn nauwelijks sculpturen. We zien vooral beelden en recreaties van performances. Betekent dit dat de tentoonstelling niet de moeite waard is? Allerminst! Marina Abramović is zonder twijfel een van de meest spraakmakende kunstenaars van de twintigste eeuw en aandacht voor haar werk is volkomen terecht. Daar komt bij dat de vormgeving van de expositie zeer fraai en goed doordacht is.

In het begin van de jaren zeventig gebruikt Abramović haar eigen lichaam als medium, waarmee ze de grenzen van haar fysieke en mentale uithoudingsvermogen verkent. Daarbij gaat ze heel ver. In de eerste zaal zien we een tafel met 72 objecten, variërend van watten tot spijkers en van muizenval tot hakmes. Deze tafel verwijst naar Rythm 0, een performance waarbij de kunstenaar haar lichaam tot object maakt. De instructie aan het publiek luidt: “Er liggen 72 objecten op de tafel die naar believen op en tegen mij kunnen worden gebruikt.” Na afloop beschreef Abramović de gebeurtenissen: "Wat ik leerde was dat als je het aan het publiek overlaat, ze je kunnen vermoorden. Ik voelde me echt geschonden: ze sneden mijn kleren in stukken, staken rozendoornen in mijn maag, een persoon richtte het pistool op mijn hoofd en een ander nam het weg. Na precies zes uur stond ik, zoals gepland, op en liep naar het publiek toe. Iedereen rende weg om aan een daadwerkelijke confrontatie te ontsnappen.”

Misschien wel de bekendste performance van Marina Abramović is The artis is present, een aanzienlijk vreedzamere confrontatie tussen kunstenaar en publiek dan Rythm 0. Van 14 maart tot 31 mei 2010 vond in het MoMA in New York een aan Abramović gewijd retrospectief plaats. Tijdens de duur van de tentoonstelling zat de kunstenaar tijdens de openingstijden van het museum op een stoel in het atrium. Bezoekers konden zolang ze wilden op een stoel tegenover haar gaan zitten om haar in stilte recht in de ogen te kijken. Er is op de tentoonstelling in het Stedelijk een filmopname van het gebeuren te zien. Daarnaast zijn er twee videowanden met portretopnamen van aan de ene kant de kunstenaar, aan de andere kant bezoekers. Deze opstelling maakt het mogelijk om zelf als bezoeker de kunstenaar een tijdlang in de ogen te zien. Misschien nog wel interessanter is het om jezelf in de kunstenaar te verplaatsen en juist een bezoeker een tijdlang aan te kijken. De videowanden tonen een veelheid aan expressies en emoties..

Eén zaal bevat grote videoschermen waar je tussendoor kunt lopen en waarop verschillende performances worden getoond. Hiervan vond ik met name Light Dark fascinerend om naar te kijken. Abramović en haar toenmalige partner Ulay zitten tegenover elkaar. Om de beurt slaan ze elkaar, eerst zacht en teder, maar gedurende de 8 minuten en 15 seconden die de film duurt wordt de afwisseling van slagen sneller en harder en daarmee agressiever.

Lichamelijkheid is een hoofdthema in het werk van de kunstenaar. Dit speelt ook een rol in één van de twee performances die tijdens mijn bezoek live worden gereconstrueerd. In de doorgang tussen twee zalen, staan twee naakte mensen, een man en een vrouw. Er is een relatief enge ruimte tussen de twee, waar doorheen de bezoekers naar de volgende zaal kunnen komen. Ik kende deze performance en dacht vooraf dat het tamelijk ongemakkelijk zou voelen om tussen het paar door te gaan. Op het moment zelf voelt het echter heel natuurlijk. Dat dat niet voor iedereen geldt, wordt duidelijk als je een tijdje toekijkt hoe anderen de zaal inkomen.

Naast lichamelijkheid vormt ook het bewustzijn van sterfelijkheid een interessant thema. De video Nude with Skeleton toont de kunstenaar naakt, terwijl op haar lichaam een menselijk skelet ligt. Cleaning the mirror I bestaat uit vijf op elkaar gestapelde monitoren. De beelden tonen hoe de kunstenaar een met vuil bedekt menselijk skelet op haar schoot schrobt. De actie refereert onder meer aan Tibetaanse doodsrituelen die discipelen voorbereiden één te worden met hun eigen sterfelijkheid.

Wat blijft me, na het zien van deze expositie, het meest bij? Over die vraag hoef ik niet lang na te denken. De presentatie van The artist is present maakte op mij diepe indruk. De bijzondere ervaring om één persoon (zelfs al was het in de vorm van een video-opname) een tijdlang stil in de ogen te kijken, was bijzonder. Wellicht zouden we dat allemaal wat vaker moeten doen in plaats van elkaar verbaal te lijf te gaan. De wereld zou er misschien een stukje vreedzamer door worden.

[remidavs]

Bewogen weken…

Weken van vermoeidheid en herstel met tussen de rust door mooie momenten… gelukkig bracht die rust wat moest en kan ik zeggen dat we aan de helft van het eerste deel zitten… yes, al zover! ☺️ en voorlopig ook niks meer van de tumor te voelen 🤞🏻🙏 ik ga ervan uit dat dat zo blijft, maar we blijven voorzichtig he 🙃

Ik ben dankbaar voor de vele steun en hulp die het mogelijk maken om voldoende rust te nemen en de kinderen vakantie geven…

Ondanks de vermoeidheid na de korte ziekenhuisopname, probeerde ik het beste te maken, zeker met het extra weekje rust dat mijn lichaam kreeg. Dat het weekje rust niet overbodig was, merkte ik aan mijn lichaam en de blijvende vermoeidheid. Vandaar dat ik zo blij ben voor de mooie momenten die de voorbije twee weken geschonken zijn door vrienden, familie en in het bijzonder voor alles wat Jan en de kinderen en mijn ouders er extra bij nemen voor me. Extra taken, meer rekening houden met me, begrip voor hoe het loopt…

we vierden Jan zijn verjaardag in het midden van deze twee weken, maar dit was toch wel anders dan de voorbije jaren… dat belooft volgend jaar goed gemaakt te moeten worden 😉

De kinderen mochten tot twee keer toe bij vriendjes gaan spelen en hadden daar een fantastische tijd terwijl ik kon uitrusten.

We gingen naar Bruisend Balegem (tussen mijn rustbeurtjes door) waar de kinderen verwend werden met een prachtige haartooi en waar Remi zijn liefde voor Willy Sommers mocht ontdekken…

Een nicht van me kwam met haar zoontje spelen en nam het entertainment van de kinderen op zich waar ze enorm van genoten…

Ze gingen bij opa en omda zwemmen terwijl mama kon rusten en gingen op wandel en fietstocht om de allergrootste maïs in Reninge te gaan bewonderen… en of die groot was.

Tussen alle nood aan rust is dus ook voldoende tijd voor het leven en nu zeker de vakantie van de kinderen die doorgaat. We blijven gewoon doorgaan en of het nog wel een lastig wordt, natuurlijk. Het is pittig maar dat wil niet zeggen dat het ondanks alles ook geen mooie periode kan zijn…

Ik kreeg nog heerlijke bloemen van mijn collega’s en mocht tijdens de lange therapiedag met immunotherapie en chemotherapie heel wat collega’s verwelkomen en kon genieten van het gezelschap van mijn schoonzus… fijner kind je zo’n dag toch niet wensen… wetende dat zo ook de jongens een dagje samen hadden en dat Ida w er verwend werd met aandacht en heerlijk spelen in de Lieving.

🥰 gezien de omstandigheden kan ik toch alleen maar blij zijn met hoe het loopt en wie we rondom ons hebben…

Altijd een fijn weerzien van vrienden en een warm omringd zijn. Zeeeeeeer veel liefde is wat ik voel en wil uit sturen 😘❤️💕♥️

[devosopmaandag]

Ontmoeting

“Toen L één was zette zijn grootmoeder hem op het gras en legde een aantal dingen om hem heen, een stuk fruit, een vulpen, een speelgoedpistool, een munt, een ambtenarenstempel, een hamertje een een plaatje van een mooie vrouw, om eens te kijken waar zijn hart naar uit zou gaan. Tot haar grote teleurstelling pakte de zuigeling die L nog was zonder aarzeling het plaatje en liet het niet meer los, bestudeerde het zelfs van beide kanten.”, lees ik in 'Notities van een theoreticus', de roman van Shi Tisheng*. “Een vrouwengek, nou, gelukkig maar dat hij niet ook nog die stempel heeft gepakt, die twee dingen bij elkaar was pas echt ellende geweest!”, verzucht ze.

Als de huidige Dalai Lama drie is komt na een lange en uiterst ingewikkelde procedure een groep lama's aan bij het nederige dorpshuis van zijn ouders in het noorden van Tibet. Alle tekenen wijzen erop dat daar de reïncarnatie van de gestorven dertiende Dalai Lama te vinden zal zijn. Ze leggen een reeks voorwerpen die de gestorven dalai lama toebehoorden voor het kind neer, vermengd met voorwerpen die dat niet waren. De kleine Lhamo Thondup koos zonder aarzelen de juiste objecten en riep steeds: van mij, van mij! En zo werd hij de veertiende Dalai Lama.

Wat zijn we in het Westen ver verwijderd geraakt van een 'symbolische' omgang met de dingen om ons heen. En waar voorwerpen die potentie nog wel hebben, lijkt het gebruik eerder een soort tegen beter weten in, een spel, goed voor een glimlach, een welwillende blijk van erkenning dat de traditie ooit bestaan heeft. De enige voorwerpen die wel zo worden gezien zijn erfstukken, maar dan geldt uitsluitend het persoonlijke. Soms gebeurt er iets tussen jezelf en een object. Bijna dertig jaar geleden was er een goudbeschilderde houten doos.

Strovuur

Edinburgh, maart, ik loop door de Candlemaker

Row, passeer een raam, duister, volgestouwd.

Daar, zachtgoudglanzend linksboven

een gouden doos

in mijn oog, roept: wacht, zie mij,

koop mij.

Ik open de deur, een stem groet, ik schraap mijn keel,

hoeveel? Ik houd hem in mijn hand en wik en

neem hem, brandt hij in mijn rugzak.

Leith Walk, thuis, waar muren roodpaars gloeien

in het late zonlicht van voorbij de Firth of Forth,

zet ik hem neer, glanst hij en zegt:

Kijk naar mij, neem mij.

En ik kijk, kijk mijn ogen uit, wil hem bezitten –

maar bezit hem al.

Neem mij, eet mij, fluistert hij, maar pas op!

En dus blijf ik staan, gevangen

in het late zonlicht van voorbij de Firth of Forth.

Mijn ogen mijn tong, mijn hersenen mijn mond,

neem ik, proef ik, kauw ik, slik ik – telekinese.

Aan schoonheid kan men zich branden, weten mannen.

Ik vrouw rek de tijd, houd de adem in.

Schaduwen kruipen over muren, souffleren mij:

Acht, zeven, zes, vijf, vier, drie, twee,

ik,

ding,

tussen dingen,

in dit ene ene leven.

* Notities van een theoreticus | Shi Tisheng | vertaling Mark Leenhouts | Uitgeverij Van Oorschot 2023