#palaca

[elestirenadam]

Daha önce Beijing (Pekin)'den fotoğraflar paylaştım ama bir şeyler yazamamıştım. Şimdi önce o gözlemlerini yazacağım. Merak edenler daha önce parça parça paylaştığım fotoğraflara bakabilir. Sonra da fotoğraflarını şimdi paylaştığım Yasak Şehir’i anlatacağım. *** Beijing için en güzel vakitler. Kışın yaklaştığı, havanın soğuduğu ama bir yandan da şehri en güzel gezebileceğiniz dönem. Özelikle tarihi evler olan Hutonglar görülmeli. Buralarda yaşam hâlâ canlı. Bisiklet ve elektrikli bisiklet bir kültür. Herkes bunları kullanıyor. Sokaklar bisiklet deryası. Beijing'de reklam panosu yok. Bu temiz binalar ve sokaklar demek. Reklamı da şirketler bisiklet yaptırarak çözüyor. Hem reklamları oluyor hem de ulaşım sorununu çözüyor. İnsanlar sabah ve akşam sokaklarda spor yapıyor. Topluluklar halde dans ederek sağlıklı yaşam sürdürüyorlar. Wangfujin sokaklarında günlük veya geleneksel elbiselerle dans edenleri görebiliyorsunuz. Kamu yatırımları ile zenginleşen bir toplum görüyoruz. Tek bir eski araba bile yok. Taksilerin tamamı araçların çoğu elektrikli. Çin'de olmayan şeylerden biri kavşak sistemi. Dönerler yok. Ama trafikte hiçbir sıkıntı olmuyor. Trafik lambaları da durduğunuz yerde değil, karşımızdakine göre hareket edebileceğiniz düzende. Bize göre araba kullanmak zor olsa da orada sistem tıkır tıkır işliyor. Çin'de öncelik güvenlik. AVM'de girişlerde arama yok çünkü öncesinde çözüyorlar. Bu yüzden kadın erkek; 7'den 70'e sokaklarda geç saatlere kadar rahatça gezebilir ve eğlenebilirsiniz. Her yer güvenlik kameraları ile dolu. Tacizciyi bulmak en fazla 20 dakikasını alıyor güvenlik güçlerinin. Suç oranları yok denecek kadar az. Bir kafede ders mi çalışıyorsunuz, eşyalarınızı, bilgisayarınızı bırakın 2-3 saat gezin gelin, çalınan hiçbir şey olmuyor. Sokaklar fazlasıyla soya sosu kokuyor. Hemen hemen her yemekte kullanıyorlar. Fakat bir yerden sonra alışıyorsunuz. Pekin ördeğini mutlaka deneyin. DÜNYANIN EN BÜYÜK SARAYI

İkinci günümüzde Yasak Şehir’e gidiyoruz. Ming Hanedanlığı döneminde inşa edilmiş. Halka halka büyütülmüş. Dünyanın en büyük sarayı. Yapımına 1406 yılında başlanan Saray’ın 14 yılda tamamlandığı kaydediliyor. Yetkililer, ‘Yasak Şehir’i yılda 17 milyonu aşkın turistin ziyaret ettiğini belirtiyor. 720 bin metrekarelik bir alanı kaplayan yerleşke, 1925'ten bu yana müze olarak hizmet veriyor. Kusura bakmayalım ama bizim saraylar bunun yanında bahçe gibi kalıyor. Ahşap şehirde hükümdarların güvenliğini sağlamak için girişler olağanüstü önlemlerle yapılıyor. Hükümdarların ve mandarinlerin girişleri ayrı. Sadece yabancı turistlerin değil, yerli turistlerin de ilgisi büyük. Okullar gezi düzenliyor. Özellikle Çinli kadınlar, geleneksel kıyafetleriyle sarayı geziyor. Çinller tarihlerine ve kültürlerine sıkı sıkıya sarılıyorlar. Yabancıysanız randevu almak ve pasaportla girmek zorundasınız. Kapıda, çatıda, yan sütunlarda, duvarlarda her yerde ejderha görselleri yer alıyor. Ejderha bilindiği gibi Çin kültüründe gücü ve iyi şansı temsil ediyor. Çin yeni yılında, güneş hükümdarın odasındaki 9 ejderhaya vuruyor ve aydınlatıyor. Ayrıca hükümdarın kaldığı yerde 126 oda bulunuyor. İmparatorun gece hangi odada yatacağı bilinmiyor. Suikaste karşı bir önlem. İmparator ile imparatoriçenin kaldığı bölümler de ayrı. Sağında ve solunda haremler var. Yine bir bölümde, imparatorun varisini yazdığı ferman muhafaza ediliyor. Bu dönemin başbakanına da veriliyor. İmparator öldükten sonra orada yazan isimle Başbakan’daki isim karşılaştırılıyor. Eğer tutuyorsa, o kişi başa geçiyor. Avluda bol bol kazan bulunuyor. Yangına karşı önlem almak içinmiş. Yine büyük, devasa buhurdanlıklar karşınıza çıkıyor. Burada tütsü yakılıyormuş. Güneş saatleri uzun ömrü temsil eden telli turnalar ve kaplumbağalar da görülüyor. Bir fotoğrafta paylaştığım tokmaklı duran pirinçten dev kazanlar, 1900’lerin başında Japon işgalinde çalınmış. Sonra tekrar getirilmiş. Yine çıkışa doğru bir tapınak görüyorsunuz. Sarayda 9.999,5 oda yer alıyor. On, göksel imparatora ayrılmış bir sayıdır, bu nedenle Yasak Şehir'in cennette olduğuna inanılan saraya ait 10.000 odadan daha az odası olmalı. Sarayın sağındaki cennet tapınağında bir tek imparator ibadet edebiliyor. Böylece 10 bine tamamlanıyor ve cennete çıkıyor. Yer gelmişken söyleyeyim, sayılar konusunda Çin’de takıntı var. 8 uğurlu bir rakam. Gittiğim restoranlarda sorduğum wi-fi şifresi hep 88888888’di. 8 tane 8. Çin’de başlık parası da var. Ama bu para yine o evlatlara harcanıyor. Yani garantileme gibi bir şey. En düşük başlık parası 188,888 yuen. Orada da 8 var. 4 ise genelde uğursuz kabul ediliyor. Bir büyük fabrikaya gitmiştik. Orada bina numaraları 1-2-3-5-6 diye gidiyor. 4 uğursuz olduğu için verilmiyor. Toplumda din diye bir şey yok ama batıl inançlar sürüyor. Şıncın’da (Hong Kong’a yakın) falcılık ciddi boyutlardaymış. Özellikle iş insanları, gelecek yıl nasıl ekonomik tablo yaşayacaklarını falcılara soruyorlarmış. Konumuza dönelim ve bitirelim. Çin hükümdarlarına 500 yıl hizmet veren Saray, eskiden halkın girişine yasak bölge olduğu için “Yasak Şehir” olarak anılıyordu, 1911 ve 1949 Çin devrimleriyle birlikte imparatorluğun lağvedilme sürecinden sonra insanlığa açıldı. Pekin’i ziyaret eden herkese ‘Yasak Şehir’e zaman ayırmasını öneririz. Burası artık insanlara değil, imparatorlara yasak bir şehir.

[lucidariuskochevski]

VIDEO - SPLIT KAKAV JE NEKAD BIO - "S.O.C." by Lucidarius Kochevski

[eopederson]

Lamp standard, former Royal Palace, Bucharest - (Lampa, fost Palat Regal, Bucuresti), 2024.

[dijetemjeseca]

Ivan Meštrović, Grgur Ninski, 1929., Split

[allanodyne]

inside is everything we've missed

by AllanOdyne

[quitealotofsodapop]

Once Wukong us out form under the bed Redson definitely attaches himself to the monkey and, very gently (PIF had explained Uncle Wu is having a baby so he knows to be careful), starts headbutting him and lecturing him in his own baby bull way for "leaving me and Momma along and don't you ever go to sleep again!"

Mei is happy with her new chew toy in the form of Wukong's tail, much to her parents' combined amusement and horror. Wukong himself didn't seem to kind thank goodness.

referencing this previous post.

Awwwww

Wukong is hiding under the bed in Sandy's cabin, lying on his side with his back against the wall. He's almost shaking with the shock of not only being awakened from his deep sleep, but also the sights of what appeared to be his deceased Pilgrim brothers standing above him, in addition to his sister-in-law and a few dragons(?). It's a lot to take in.

And suddenly a familiar little flash of red scrambles under the bed to voice it's complaints.

Red son is headbutting Wukong as gently as he can to get his fury across. Red's mama warned him not to headbutt his uncle's tummy cus a baby is in there, so he keep bumping his rough forehead against the king's chest and shoulders in between his squeaky yelling.

Wukong tries to supress a massive smile on his face. Red is 100% his dage's child. Wukong gets a flood of guilt at the thoughts of how he'd left PIF all alone in those 500 years by sealing away her husband, sending away her son.

He becomes more resigned to staying under the bed for a bit longer...

Then he feels a very famililar "chomp!" on the end of his tail...

He yips at the sudden attack, head turning to see a humanoid dragon pup having joined them under the dim bunk; smiling with delight as her milk fangs dig into the Monkey King's tail.

Wukong's heart just explodes with adoration for the little pup. He just knows who this little one is.

Ao Lie had bitten his tail in very much the same fashion when they had a chance encounter in the palaca stables long before the Journey. A part of him now living on in this equally-adorable little girl.

Red is now headbutting his shoulder, now upset that he's "being ignored!". Wukong can't help but respond with an affectionate nudge of his snout against the calf's forehead. He whips his tail around so that the dragon pup can have something to play-fight with.

This softness, the playfullness, this... parental-ness, coming from the dreaded and feared Monkey King, completely throws the observering noodle shop gang for a loop.

PIF sighs with relief. Her brother-in-law is coming back to his old self already.

[karinamay]

Fic authors self rec! When you get this, reply with your favorite five fics that you've written, then pass on to at least five other writers. Spread the self-love ❤️

Oh heck five is a lot

Ships in the night: Astarion/reader oneshot that may genuinely be one of my favourite things I've written. Reader keeps running into Astarion on her commute until they end up spending a night together. Melancholic smut (if that wasn't a thing before it is now)

High Heeled Heroes & Reluctantly Righteous Rogues: Astarion/Tav modern AU (with magic). Astarion works at the Palaca, Cazador Szarr's club, and Tav is a journalist trying to uncover the truth about disappearances there. The first long fic I've ever actually finished writing to the end, which is wild.

Covert Operation: Galadriel/Halbrand modern AU. Halbrand is the front man for Morgoth's illegal international arms operation, Galadriel is the undercover agent sent to take him down. Honestly maybe the most fun I've ever had writing a fic.

Troublemaker: Lucanis/Rook. Smutty oneshot with a bit of character development. Very simple five-times-one-time fic, but Rook has become such a big character in my brain with a massive fucking backstory and I really really liked feeding bits and pieces of that into this silly oneshot.

Tell her a story (Tell her the honest truth): Ada/North fake dating oneshot. This is quite old, but I love the fake dating trope and I actually lowkey still love the wedding vows I wrote in her it's sappy as hell.

[fattievent]

Ja palaca zeby nie jesc:

[lakys-stuff]

Moj zivot je srušena palaca svake noći sanjam tvoje oci i pitam se kad cu da ih vidim moj zivot je palaca srušena i pitam se gdje si sad nestala jutro u tudjini iza zatvorenih vrata je tezak bez tvoga osmeha ej zivote sto si tako bolan da se budim i sanjam tvoje oci svake noći....

[therooftopsofketterdam]

Inej quieted down, closing her eyes as Wylan finished his work and while she told him of food and home her thoughts returned to Ravka and a colorful painted wagon, warm fires and seashells strung up on twine and wire that hung like a curtain between the living and the sleeping area. A smile tugged on her lips as the memories warmed her, but there was still the ever present tug of pain inside her chest that came with thinking of the people she loved but couldn't reach. "I will make some for you, when we get back. I'm not as good a cook as my mother, but food made with good intentions can never be wrong." Her voice was quiet, but her eyes opened again, watching Wylan as he tied the last knot. She sat up slowly, flexing her arm, moving her leg and side. Hissing as the pain shot through her side. Inej would need to take it easy for a while, sitting up seemed to drain her of most of her energy already. Getting stabbed, nearly bleeding to death, climbing a shaft with an incinerator burning below her. Then coming home only to jump from one fight to another. She was exhausted.

Wylan seemed to recall similar, but less pleasant memories regarding van Eck. Anger boiled in her at the thought of a father treating his own child the way the merch had treated Wylan. Inej didn't dwell on the topic of his father, however, thinking back to places she visited. "Well, I've never been to the Fjerdan embassy." She joked weakly, then sighed, there was no map to show him. "We always traveled the same route, different carnivals are held through Ravka on different times in a year and we tried to make them. It was our way to make a living. Novo-Kribisk always had the biggest celebrations, the people there were happy to see us. They light braziers and fires all over the carnival and put powders into the flames that color it magenta, emerald and cobalt. We would travel along the coast along Urdova and , then pass over into Arkesk. We crossed into Fjerda to avoid the fold. Suli don't go through, we travel around it. Sometimes we would visit Halmhend there, in spring. After that we went along the fold, over Ulensk, Adena, Kibrisk and all the way back to Os Alta. The palaca always seemed to grand, though we never came near it." Her voice trailed off as she got lost in the story and places, remembering all her favorite things. "But most of all I liked Os Kervo. It's at the coast. I loved the tidepools as a child. The city seemed beautiful to me. We would practice on the sand and collect seashells while on our trips away from the encampment." She sighed, long and hard. "Do you have a favorite place to visit?"

@themerchliing

He listened quietly, hands still steady at work finishing the last of her stitching. A twist there and a snip there would wrap this up as neatly as he could manage. Inej painted a vivid picture of her past, one that Wylan could envision with such clarity that it felt like he’d stepped back in time and was also sitting down to dinner with her family. He’d never tasted skillet bread before; it sounded wonderful. The type of meal that could provide that warm and comforting feeling he’d so regularly chased as a young boy.

“I’ll need to try it one day. With all the trimmings.”

Setting down his scissors, Wylan took a moment to check each wound again, hoping that the others hadn’t come apart while he’d been fixing up the last. Fortunately, everything was holding. Their bandages were running low, but they could send out one of the Dregs to purchase them from the market — for now, it was best that they stayed out of the public eye while the heat was focused on them.

“I saw one while traveling with my father once. Back when he still thought I could be his heir. He took me with him on business trips.” His brows furrowed as he recalled the memory. They’d been on their way to one of the manufacturing plants under the Van Eck name and had passed by a Suli caravan traveling in the opposite direction.

“I remember liking the designs on it. There were so many bright colors that made it stand out on the road.” He’d been delighted to see it, thinking it was far more interesting to look at than the boring wagons they’d passed. Of course, his father had scoffed at it from his spot in the back of their carriage, saying that it was gaudy and an eyesore. Van Eck always seemed to have something negative to say about anything and everything going on around him.

“I find it all so fascinating,” Wylan continued with a slight nod, guiding his thoughts back to ones on a more positive note. “Did you travel to amazing places? Are there any that you remember fondly?”

@therooftopsofketterdam

[witeksphotosart]

Examples of art from Vienna, Austria.

[christophermtaylor]

Bellevue Palace, Berlin

[theageofreawakening]

The Royal Palace by Tapio Salmela

[eopederson]

Pináculo, palacio episcopal, Astorga, León, 2011.

[dijetemjeseca]

[germany1900]

Heidelberg, Germany, 1950s