#Maleise

[rausule]

Argitektuur. Argihete che to ira Latyn

Argitektuur , wees geduldig nou bou hulle , Die kenmerkende Suid-Afrikaanse styl van argitektuur, wat algemeen na verwys word as Kaaps-Hollands, is gebaseer op die tradisionele ontwerpe van Nederland, wat deur die vroeë setlaars na Suid-Afrika gebring is en aangepas is om by toestande daar te pas. Dit geld veral vir die bekende rolgewels, waarvan die eweknieë in baie stede in die Lae Lande te vinde is. Terwyl ruimteoorwegings dit egter nodig gemaak het om verskeie verdiepings hoog te bou, kon die Kaapse pioniers een verdieping gebruik, behalwe af en toe in die dorpe. Die klimaat het gelei tot die aanvaarding van die voorste platform, bekend as die stoep, waar inwoners die koelte van die dag kon geniet. Om dieselfde rede het hoë plafonne en baie dik mure gewild geword, asook luike wat toegemaak is om die son uit te hou.

Die meeste van die bouers was nie-Blankes, wat gewissel het van onervare Hottenne ua tota tot bekwame Maleise slawe wat, omdat hulle verplig was om materiaal van 'n growwer aard te gebruik as wat oorsee gebruiklik was, dikwels met modderstene en rofafgewerkte balke of vloerplanke van inheemse hout verskuif het. .

'n Kenmerkende kenmerk van Kaapse argitektuur was die 'voorkamer' of voorkamer, wat uitloop op die verskillende

leefvertrekke en gee toegang tot die 'agterhuis, of hoofsaal. ’n Sentrale binnehof was dikwels in skaduwee deur bome of wingerde. Dorpshuise was dikwels van twee verdiepings, met 'n plat dak, ook ontwerp om die perseel koel te hou.

Die koms van die Britte het style uit die Verenigde Koninkryk gebring, waarvan besonder goeie voorbeelde te vinde is in en om Grahamstad, Bathurst en ander plekke wat deur die 1820-setlaars gevestig is.

Suid-Afrikaanse argitektuur het 'n aansienlike agteruitgang ondergaan gedurende die 19de eeu, toe baie oulike huise bederf is deur die toevoeging van lelike sinkstoepe, of selfs deur die inbring van winkelfronte.

In die land het die omswerwinge van die Voortrekkers (q.v.), en die baanbrekerstoestande in die algemeen, gelei tot 'n mode vir wattel-en-klaar-strukture, sowel as die baie eenvoudige 'hartbeesthuis' wat op baie vroeë Transvaalse en Oranje-Vrystaatse plase gevind is. Veranda's het 'n byna universele kenmerk van 'n Suid-Afrikaanse gebou geword, dikwels versier met 'skrynmanskant'.

Teen die einde van die 19de eeu het staal en later gewapende beton gekom. Die pogings van sir Herbert Baker (q.v.) het 'n herlewing van die ou Hollandse styl en die evolusie teweeggebring

[blijdorperbende]

Kort Nieuws #193

Gorilla’s weg Foto: Cor de Gier (BB-Facebook). Gorilla Tamani. Afgelopen november kondigde Blijdorp aan geen toekomst te zien voor gorilla’s in Rotterdam. Met het stilvallen van de fok door de dood van Bokito en met de naderende renovatie van de Rivièrahal moest een knoop doorgehakt worden: óf een nieuwe zilverrug binnenhalen en flink investeren in het verbeteren van de huisvesting, óf afscheid…

[rotterdamvanalles]

Het buitenverblijf van de olifanten in Diergaarde Blijdorp, 11 juni 1984.

Het ontwerp van de nieuwe dierentuin is van Sybold van Ravesteyn, waarbij traliewerk en hekken zo veel mogelijk zijn vermeden en vervangen door greppels en grachten. De verwarmde binnenverblijven en ruime leefweiden waren toentertijd uniek in de wereld.

Op 7 juli 1940 werd het noordelijk gedeelte geopend en in december was de nieuwe diergaarde geheel open. Van Ravesteyn had de dierentuin zo ontworpen dat er een symmetrieas door het park liep, waarop de betonnen gebouwen lagen: de Rivièrahal, de 47 meter hoge uitkijktoren, het roofdiergebouw, de grote vijver en het theehuis. Aan weerszijden van deze as lagen grote weiden voor hoefdieren als bizons en zebra's.

Ter gelegenheid van het 100-jarige jubileum in 1957 werden tegels met gestileerde dierenfiguren vervaardigd door Groeneveldts aardewerkfabriek. In dit jubileumjaar werd ook het predicaat Koninklijk verleend en werd de naam gewijzigd in Stichting Koninklijke Rotterdamse Diergaarde. In 1963 werd de Vereniging Vrienden van Blijdorp opgericht. Deze vereniging ondersteunt de diergaarde financieel, waardoor onder andere in 1965 het Henri-Martinhuis kon worden gebouwd, een gebouw voor kleine apen en nachtdieren. In 1972 werd de markante uitkijktoren wegens bouwvalligheid afgebroken. In 1984 werd in Blijdorp het eerste olifantje geboren, een Aziatische olifant met de naam Bernhardine, vernoemd naar Prins Bernhard. Bernhardine is voor zover bekend de eerste olifant die werd geboren in een Nederlandse dierentuin. Inmiddels zijn er zo'n tien olifanten geboren in Blijdorp.

In 1988 kwam Blijdorp met een masterplan, dat de hele dierentuin heeft veranderd. Volgens het masterplan worden dieren per werelddeel geordend, in natuurlijk ogende biotopen. Daarbij worden niet alleen dieren, maar ook planten en culturele elementen uit het nagebootste biotoop getoond. De eerste jaren stonden deze aanpassingen in het teken van Azië. Zo werd in de lente van 1991 de vleermuisgrot geopend, waar bezoekers vrij tussen honderden vliegende roezetvleermuizen konden lopen. In 1992 werd de wolvenvallei geopend, het eerste nieuwe verblijf voor Europese dieren, een groot bosrijk verblijf waar een roedel wolven wordt gehouden.

In 1994 volgde Taman Indah, het grote verblijf voor onder meer Aziatische olifanten, Indische neushoorns en Maleise tapirs. In 1999 werd het Afrikaanse Gorilla-eiland geopend en in 2000 volgde het Oceanium. Het Oceanium werd gebouwd op een 11 hectare grote uitbreiding van de dierentuin aan de andere kant van de spoorlijn naar Utrecht. De totale oppervlakte van de dierentuin is nu ongeveer 28 hectare.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[tjenkehpala]

“Doe het goede met je ervaringen en gebruik je talenten.”

Ik ben Ferry Souhoka, 2e generatie. Mijn vader Abraham Souhoka en mijn moeder Martina Latupeirissa. Zelf ben ik geboren in 1949 op Haria “aku anak kampong”. In 1951 ben ik samen met mijn ouders overgekomen naar Nederland. Van Rotterdam naar Amersfoort toen naar kamp Beugelen te Staphorst dan woonoord Rijckholt te Eijsden en als laatste kamp Vaassen. Lagere school begon voor mij in Maastricht. Eenmaal in Vaassen aangekomen ben ik nog naar lagere school in het kamp Vaassen geweest en later naar de School met de Bijbel in het dorp. Ik wilde na school de militaire dienst of marine in maar pa was hier geen voorstander van. Ik zat nog op school toen ze van de marine thuis langs kwamen om informatie te verstrekken en pa heeft ze bij de voordeur al weggestuurd. Na schooltijd kreeg ik te horen dat ze langs waren geweest: “tadi dong dari Marine datang Papa suda usir dong” Kenapa dan pa:”lebi baik mati di darat dan pada mati di laut”. Dat was dus voor mij duidelijk dat ik dat niet mocht doen. Ik had me voorgenomen om dan loodgieter te worden. Waarop pa op zijn beurt weer zei;”buat apa mau djadi lootgieter? Di Ambon sing ada verwarming2”. Pa was ervan overtuigd dat we terug zouden gaan. Ik wou naar de Mulo, maar uiteindelijk werd voor mij gekozen dat mijn toekomst in het metaal bewerker lag. Ik ben in de zomervakantie die erop volgde naar Alphen aan de Rijn vertrokken en heb daar een half jaar gewoond en o.a. in Leiden, Roelofarendsveen en Ter Aar gewerkt in verschillende conserven fabrieken. Na de LTS heb ik mij aangemeld bij Focker helaas voor mij was de eis dat ik woonachtig moest zijn in Amsterdam. Ik ben toen gaan werken bij Philips in Zwolle en later tot mijn pensioen was ik toezichthouder bij het Christelijk Lyceum tijdens de computerlessen. Ik heb mijn catechisatie in Alphen gedaan en bij terugkomst in Vaassen deed ik mijn belijdenis. Ik ben 4 jaar “medjelis geredja” geweest waarvan 2 jaar decaan en 2 jaar ouderling. Daarnaast heb ik veel van onze eerste generatie geleerd hoe je bijvoorbeeld bij een masuk minta, bruiloft, sidi, etc, je vertegenwoordigd als ceremoniemeester. En het hele proces begeleid. Alles werd in het Maleise taal gedaan, ik werd daarin meegenomen door oom Eti oom Demi. In eerste instantie deed ik het alleen bij familie of bekenden in de wijk later werd ik ook gevraagd in andere de wijken. Ik merk dat het tegenwoordig niet vaak meer op de oude traditie gedaan word. Er is gelukkig wel interesse en ik geef graag mijn kennis door aan de 2e jongere en/of volgende generatie door. Als facilitair vrijwilliger van onze wijkgebouw, ben ik altijd betrokken geweest bij het wijkgebeuren, wat begon als uitvoerder en later naar het beleidsmatig proces. Ik was nauw betrokken bij het organiseren van verschillende activiteiten o.a. de “Maniso Festival” een evenement dat 3 dagen duurde. Hobby’s waren toen volleyballen, de ene toernooi na de andere en ik was van partij, ik ben zelfs nog naar Engeland geweest om aan een toernooi mee te doen. Ik ben in half Europa geweest voor mijn andere passie het vissen en later vliegvissen. Dit deed ik samen met een aantal vrienden, totdat ik in 2015 ziek geworden ben en in een rolstoel belande waardoor ik mijn hobby en passie voor het vissen niet meer kon uitoefenen. Sinds vorig jaar heb ik ondanks mijn beperking het weer beetje opgepakt. Ik ben trots op mijn afkomst, trots op de opvoeding die ik gekregen heb als “anak maluku”en trots op onze “adat isti adat” die ik heb meegekregen en aan deze generatie wil ik meegeven, doe het goede met je ervaringen en aan de volgende generatie gebruik je talenten die hebt gekregen om de ander mee te verblijden en zorg ervoor dat we voortbestaan als Molukker.

[johnnyslittleanimalblog]

sunbear Burgerszoo BB2A0225 by safi kok Via Flickr:

[pigeonindustrialcomplex]

geelrys en kaaps-maleise kerrie Monday

[rijksmuseum-art]

East Indian Market Stall by Albert Eckhout, Museum of the Netherlands

Oost-Indische marktkraam, toegeschreven aan Albert Eckhout, midden 17de eeuw. Allerlei exotische vruchten zijn uitgestald door een Chinese koopman. De koopwaar wordt bekeken door twee vrouwen. Achter de rug van de koopman steelt een jongen een banaan. De vruchten zijn met cijfers aangeduid. Rechtsonder worden de Maleise namen verklaard. Het Maleis was een Aziatische taal met veel leenwoorden uit het Portugees en later Nederlands. Voor handelaren in de Indische archipel was het Maleis de voertaal.

https://www.rijksmuseum.nl/nl/collectie/SK-A-4070

[nbrunell]

malaise (n.)

c. 1300, maleise "pain, suffering; sorrow, anxiety," also, by late 14c., "disease, sickness," from Old French malaise "difficulty, suffering, hardship," literally "ill-ease," from mal "bad" (see mal-) + aise "ease" (see ease (n.)). The current use, in the sense of "unease, discomfort," especially "an indefinite feeling of uneasiness," is perhaps a mid-18c. reborrowing from Modern French. A Middle English verbal form, malasen "to trouble, distress" (mid-15c.), from Old French malaisier, did not endure.

Malaise of presence.

angst, anxiety, despair, discomfort, disquiet

[shanepictures]

Maleise beer uit @burgerszoo🐻 • #shanepictures #fotografie #photography #fotograaf #canon #dji #drone #photographer #westland #sgravenzande #monster #poeldijk #wateringen #honselersdijk #delier #naaldwijk #maasdijk #hoekvanholland #denhaag #delft #maassluis #maasland #schiedam #rotterdam #burgerszoo #ouwehands #blijdorp #video #website #design (bij Burgers' Zoo) https://www.instagram.com/p/CCEWB28AzX9/?igshid=n41p6eovb58q

[rausule]

Kaapse kombuis gebou verdwyn het,

word sy plek gewoonlik deur twee dinge verraai: eerstens deur 'n swartgerookte driehoek bo in die solder teen die binnekant van 'n end- of agtergewel; en tweedens deur die verplasing van die gebruiklike gewelvenstertjie na die eenkant toe.

Die skoorsteen het gewoonlik hoog genoeg bokant die rietdak uitgesteek om vonke redelik onskadelik te maak. Die kop was afgewerk met vier, ses of selfs agt regop half bakstene waarop 'n plat, vierkantige stuk leiklip gerus het. Dit kon ook 'n gewelfde kappie gehad het, wat veronderstel was om volgens die heersende winde geörienteer te wees (maar dit selde was). By platklip sowel as kap het dit ingereën, en die huisvrou moes maar die beste van die saak maak. Die gedraaide skoorstene wat so dikwels op ou sketse van Kaapstad te sien is, het baie selde buite die Skier- eiland voorgekom. Hulle is vertoonstukke van die Maleise messe- laar se kuns, en het eintlik geen plek in die tradisionele platte- landse landskap nie.

Die vernouing van die skoorsteenbors na boontoe het 'n ruimte werkante onder die kombuisplafon gelaat. Met dié ruimtes i op verskillende maniere gehandel. Soms is hulle oopgelaat: som is hulle van 'n vloer voorsien; en soms is hulle toegeben In Laasgenoemde geval was daar altyd 'n klein deurtjie aan die voorkant, en daar word soms na hulle verwys as rookkamers Maar rookkamers was die meeste van hulle gewis nie, want daar was selde indien ooit 'n opening na die skoorsteen toe. Daar kan slegs gegis word omtrent hul gebruik. Miskien was hulle maar net bereplekke vir droë hout, stellig 'n noodsaaklikheid in die nat Kaapse winters. Af en toe word so 'n bergruimte onder die oond aangetref, en dit sou dan ongetwyfeld 'n houthokkie gewers het.

In kleiner huise kan die vuurherd die beste beskryf word as gebou in 'n gat in die buite- en endmuur van die kombuis. Dit was maar omtrent 1,2 m (4) breed, en is oorspan deur 'n kort balk wat in lyn met die binne-oppervlak van die muur geloop het, maar gewoonlik nie so hoog op as die skoorsteenbalk by die groot huis nie. Die grondverskil was dat die skoorsteen hier buitekant die gewel opgeloop het; die herd het dus in 'n uitge boude nis gesit wat in werklikheid die voet van die skoorsteen was- en derhalwe altyd van klip, ongeag die boustof van die res van die mure. Die klip was oorgepleister en gewit, en hierdie belangrike konstruksie-detail word dus dikwels nie raakgesien nie. In hoogte en diepte was die herd dieselfde as by die groot huis.

So 'n gat-in-die-muur-vuurherd het dikwels 'n ruitjie aan die kant gehad om lig te gee op die kospotte; soms was die ruitjie ook aan die agterkant.

Skoorsteenysters. Dié ysters was basies dieselfde in groot en in klein huise. Swaar smeeysterhake is van een tot twee meter (4 tot 7') uitmekaar in die skoorsteen ingemessel bokant die balk, twee in die voormuur en twee in die agtermuur. Vir stewigheid is hulle gewoonlik aan die onderpunt geflens, maar die flense is nie sigbaar bokant die bakstene nie. Twee dik ysterstawe is met 'n ring of oog oor die hake gepas, een links en een regs. Op hierdie dwarsstawe het 'n lang ysterstang met 'n haak aan elke punt gerus. Dit het van links na regs bokant die vuurherd geloop, met sy lengte vanselfsprekend bepaal deur die afstand tussen die primêre hake. Hierdie lang, sentrale stang kon vorentoe of agtertoe gestoot word, maar is in werklikheid waarskynlik selde verskuif. Al hierdie hake, oë en stange was gewoonlik vierhoekig.

[blijdorperbende]

Masterplan 2050: tien soorten, acht gebieden, één doel

In het bijzijn van medewerkers, onderzoekers en zakenpartners heeft Diergaarde Blijdorp vandaag het Masterplan 2050 officieel gepresenteerd. Al enkele jaren is het park achter de schermen bezig met een fundamentele hervorming: van dierentuin met natuurbehoudsagenda naar natuurbeschermingsorganisatie met een levende have. Het nieuwe motto: Beleven, Beschermen, Blijdorp! Daad bij woord In 2020…

[rotterdamvanalles]

Voor de ingang van Diergaarde Blijdorp, 29 maart 1981.

Het ontwerp van de dierentuin is van Sybold van Ravesteyn, waarbij traliewerk en hekken zo veel mogelijk zijn vermeden en vervangen door greppels en grachten. De verwarmde binnenverblijven en ruime leefweiden waren toentertijd uniek in de wereld.

Op 7 juli 1940 werd het noordelijk gedeelte geopend en in december was de nieuwe diergaarde geheel open. Van Ravesteyn had de dierentuin zo ontworpen dat er een symmetrieas door het park liep, waarop de betonnen gebouwen lagen: de Rivièrahal, de 47 meter hoge uitkijktoren, het roofdiergebouw, de grote vijver en het theehuis. Aan weerszijden van deze as lagen grote weiden voor hoefdieren als bizons en zebra's.

In 1963 werd de Vereniging Vrienden van Blijdorp opgericht. Deze vereniging ondersteunt de diergaarde financieel, waardoor onder andere in 1965 het Henri-Martinhuis kon worden gebouwd, een gebouw voor kleine apen en nachtdieren. In 1972 werd de markante uitkijktoren wegens bouwvalligheid afgebroken.

In 1988 kwam Blijdorp met een masterplan, dat de hele dierentuin heeft veranderd. Volgens het masterplan worden dieren per werelddeel geordend, in natuurlijk ogende biotopen. Daarbij worden niet alleen dieren, maar ook planten en culturele elementen uit het nagebootste biotoop getoond. De eerste jaren stonden deze aanpassingen in het teken van Azië. Zo werd in de lente van 1991 de vleermuisgrot geopend, waar bezoekers vrij tussen honderden vliegende roezetvleermuizen konden lopen. In 1992 werd de wolvenvallei geopend, het eerste nieuwe verblijf voor Europese dieren, een groot bosrijk verblijf waar een roedel wolven wordt gehouden.

In 1994 volgde Taman Indah, het grote verblijf voor onder meer Aziatische olifanten, Indische neushoorns en Maleise tapirs. In 1999 werd het Afrikaanse Gorilla-eiland geopend en in 2000 volgde het Oceanium.

De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

Bericht van 2021

[tjenkehpala]

“Luister goed naar je lichaam voordat het schreeuwt.” Deel 1.

Mijn naam is Helena Hitharie-Pattinama en ben ik getrouwd met Mozes Hitharie. Ik ben van mijn vaderskant 2e generatie- en van mijn moederskant 3e generatie Molukse. Mijn vader is als KNIL-militair naar Nederland gekomen en bleven zijn ouders achter op kampong Oma. Mijn opa is overleden toen mijn vader 9 jaar oud was. Mijn vader heet Anton Pattinama en komt hij uit een gezin van zes kinderen. Mijn moeder is Buang Pattinama-Pattikawa. Zij is samen met haar ouders en een broer naar Nederland gekomen en hebben zij in kamp Vught gewoond. Ik kom uit een gezin van 3 kinderen, mijn broer en zus wonen in Groningen. Wij zijn opgegroeid in de Molukse wijk in Hoogkerk. De Maleise taal praat je makkelijker met elkaar en werd dit in het gezin ook gesproken ondanks het feit dat mijn moeder goed Nederlands kon praten. Omdat mijn vader niet zo goed Nederlands sprak waren we met z’n allen genoodzaakt om Maleis te spreken. Ik heb zelf een gezin met 2 kinderen, een dochter en een zoon, en wij spreken ook tweetalig waarvan de basis Nederlands is. Tegenwoordig spreken wij gemixt zowel Nederlands als Maleis. Mijn kinderen vinden het nog eng om Maleis tegen ouderen te spreken. In de toekomst en door het spelenderwijs te oefenen is het ook hun intentie om Maleis te leren spreken. De opvoeding van de 2e generatie was vrij strak. Mijn vader was een man met principes, strikt en was er geen ruimte en begrip. Zo mocht ik niet aan tafel praten en werd ik gestraft als ik het wel deed. Mijn jeugd was ook daardoor geen leuke tijd en heb ik hierdoor een trauma aan over gehouden. De boodschap die mijn ouders mij gaven waren kort en bondig, overduidelijk en was er geen ruimte voor uitleg. Als het nog niet duidelijk genoeg was dan werd er met de mattenklopper of sandaal gecommuniceerd. Er werd fysiek met me omgegaan en dit heeft mij in een cocon gebracht. De communicatie van tegenwoordig is ten opzichte van vroeger gelukkig opener. Het masseren (pitjit) heb ik van huis uit meegekregen van mijn moeder. Mijn moeder had magische handen en kon zij daarmee familie leden kennissen en vrienden met lichamelijke klachten masseren en knapten zij hiervan op. Het strenge van de opvoeding heb ik kunnen ombuigen naar het positieve. Dit deed ik ook met mijn kinderen. Ik neem geen dingen meer mee uit het verleden zoals bijvoorbeeld het straffen. Ik verhef soms wel mijn stem maar ik geef mijn kinderen geen lichamelijke pijn. Vroeger zat ik in een isolement als ik vastzat, nu is alles gelukkig anders en als je iets moet weten of hulp nodig hebt, dit te vinden is op social media. Zelfs tijdens mijn huwelijk nam ik mijn cocon mee. Het loslaten was een geestelijk gevecht en was het geloof mijn redding, wat ook door de eerste generatie is meegegeven. Alles wat je in je leven meemaakt gaat gepaard met gebed. Mijn ouders waren allebei gelovig en zei mijn moeder altijd; “Bid en Sabar Sadja (wees maar geduldig).” Dit was niet altijd even makkelijk voor mij. Lees verder in deel 2.

[johnnyslittleanimalblog]

sunbear Burgerszoo BB2A0385 by safi kok

[swimmingpirateearthquake-blog]

Spotted owl porn

The Spotted owl is found in North America in the western portions

Amanda white spotted wood owl(maleise bosuil) and also quite share a healthier place where they were looking around my own person she was nobody could get tense with hair removal why mackerel i knew what it also felt if i think was an icon-still one building on whisked away or expensive party. Amanda white spotted owl - sex diffrences between a soundtrack was already. http://SwimmingPirateEarthquake.tumblr.com http://weironpatrolstudentthings.tumblr.com http://weironpatrolstudentthings.tumblr.com http://weironpatrolstudentthings.tumblr.com http://UnadulteratedQueenBlaze.tumblr.com http://GreatDefendorPaper.tumblr.com http://FullyAutomaticFart.tumblr.com http://HerBasementBarbarian.tumblr.com http://HerBasementBarbarian.tumblr.com http://FullyAutomaticFart.tumblr.com http://FreeWonderlandFart.tumblr.com

[pornofiles]

Oma Maleise 54yo...

video from Pornofiles.nl RSS Feed https://www.pornofiles.nl/porno/27947/oma-maleise-54yo