#Chinese Tuin

[blijdorperbende]

Kort Nieuws #195

Blijdorp Bouwt (bijna) De Gemeente Rotterdam is gedeeltelijk akkoord met de bouwplannen voor het nieuwe olifantenverblijf in Blijdorp. Als onderdeel van de vergunningaanvraag beginnen nu ook steeds meer ontwerpplannen naar buiten te druppelen, wat betekent dat we alvast een tipje van de sluier kunnen oplichten. Aan de bestaande 3.000 m2 olifantenperk wordt nog eens 4.000 m2 aan buitenperk…

[reneleijen]

Zwitserland: TikTokker veroorzaakt opschudding met geldactie

TikTokker ‘Oracle’ – echte naam onbekend – heeft in Zürich voor veel opschudding gezorgd door vanuit een drone voor 25 mille aan bankbiljetten te laten vallen. Chaos was het gevolg. De stunt, uitgevoerd in de Chinese Tuin van Zürich, werd veelvuldig gefilmd en gedeeld op datzelfde TikTok. Honderden mensen filmden dan wel graaiden naar de biljetten. ‘Oracle’ schreef dat hij was geïnspireerd door…

[keynewssuriname]

Chinees nieuwjaar belooft gunstig jaar voor de handel

Tijdens het Chinees Nieuwjaarsdiner waarmee het jaar van de draak werd ingeluid is vanuit de Suriname Chinese Business Alliance (SCBA) gesproken over een gunstig jaar voor de handel. Ook de ambassadeur van de volksrepubliek China, Han Jing, ziet de toename in de betrekkingen tussen Suriname en China van het vorig jaar als een goede basis voor toekomstige zakenrelaties. Het diner dat georganiseerd is door de SCBA werd gehouden in de tuin van het Presidentieel Paleis op 10 februari 2024 waar president Chandrikapersad Santokhi en echtgenote Mellisa Santokhi-Seenacherry te gast waren. "De draak in de Chinese cultuur belichaamt voorspoed en groei en brengt de belofte van geluk. Wij zijn verheugd te zien dat steeds meer Chinese ondernemers nieuwe zakelijke kansen ontdekken en actief bijdragen aan de economische ontwikkeling van Suriname, terwijl ze tegelijkertijd een positieve rol spelen in het handhaven van sociale veiligheid en het ondersteunen van maatschappelijke doelen", zegt de ambassadeur. Hij zegt te zullen blijven werken aan het uitbreiden van de relatie tussen Suriname en China. "Ik denk dat Suriname uit de crisis is", zegt Ma Xingrui, voorzitter van de SCBA. Hij gelooft dat dit jaar een jaar van geluk en voorspoed zal zijn, in het bijzonder voor de handel met de ontwikkelingen in de olie- en gasindustrie op komst. "Zodra de economie stabiel is komen de investeerders vanzelf. Suriname kan met haar vele natuurlijke hulpbronnen goed gebruikmaken van buitenlandse technologie", aldus de SCBA-voorzitter. President Santokhi zegt verder te zullen gaan om middels goed beleid ervoor te zorgen dat er economische groei ontstaat voor alle Surinamers. Read the full article

[vrijaziatisch]

Video van de Dag | Bijzondere Chinese muntjak struint door Gelderse tuin | Regio | destentor.nl

"Het gaat hier om een Chinese muntjak, een hertensoort uit China. De muntjak is ooit ingevoerd in diverse Europese landen, maar wordt nu als invasieve diersoort beschouwd."

[rotterdam-my-city-blr]

Diergaarde Blijdorp; Chinese Tuin.

Diergaarde Blijdorp; Chinese Tuin.

In de dierentuin Blijdorp bevinden zich naast de vele dieren ook vele planten en bloemen. Maar diergaarde Blijdorp is ook rijk aan een echte botanische tuin. Een echte wandeltuin in een dierentuin, de Chinese tuin.

De foto’s heb ik opnieuw bewerkt.

[metonthem]

Groningen: Haren, Chinese garden pavillion por Henk Binnendijk Por Flickr:

[pollonegro666]

2022/12/08 Fuimos a la avenida paralela al puerto donde hay un jardín con espectáculo de luces.

We went to the avenue parallel to the port where there is a garden with a light show.

Google translation into Italian: Siamo andati nel viale parallelo al porto dove c'è un giardino con uno spettacolo di luci.

Google Translation into Portuguese: Seguimos para a avenida paralela ao porto onde há um jardim com show de luzes.

Google Translation into French: Nous sommes allés dans l'avenue parallèle au port où il y a un jardin avec un spectacle de lumière.

Google Translation into Arabic: ذهبنا إلى الشارع الموازي للميناء حيث توجد حديقة مع عرض ضوئي.

Google Translation into German: Wir gingen zur Allee parallel zum Hafen, wo es einen Garten mit einer Lichtshow gibt.

Google Translation into Albanisch: Shkuam në rrugën paralele me portin ku ka një kopsht me një shfaqje dritash.

Google Translation into Armenian: Մենք գնացինք նավահանգստին զուգահեռ պողոտա, որտեղ կա այգի՝ լուսային ��ոուով։

Google Translation into Bulgarian: Отидохме до алеята, успоредна на пристанището, където има градина със светлинно шоу.

Google Translation into Czech: Šli jsme na alej rovnoběžnou s přístavem, kde je zahrada se světelnou show.

Google Translation into Slovak: Išli sme na alej rovnobežnú s prístavom, kde je záhrada so svetelnou šou.

Google Translation into Slovenian: Šli smo do avenije vzporedne s pristaniščem, kjer je vrt s svetlobno predstavo.

Google Translation into Estonian: Läksime sadamaga paralleelsele avenüüle, kus on valgusshowga aed.

Google Translation into Suomi: Menimme sataman suuntaiselle kadulle, jossa on puutarha valoshowlla.

Google Translation into Greek: Πήγαμε στη λεωφόρο παράλληλη με το λιμάνι όπου υπάρχει κήπος με φωτεινή παράσταση.

Google Translation into Dutch: We gingen naar de laan parallel aan de haven waar een tuin is met een lichtshow.

Google Translation into Norwegian: Vi gikk til alléen parallelt med havnen hvor det er en hage med lysshow.

Google Translation into Polish: Udaliśmy się na aleję równoległą do portu, gdzie znajduje się ogród z pokazem świetlnym.

Google Translation into Romanian: Am mers pe bulevardul paralel cu portul unde este o grădină cu spectacol de lumini.

Google Translation into Russian: Мы вышли на проспект, параллельный гавани, где есть сад со световым шоу.

Google Translation into Serbian: Ишли смо до авеније паралелне са луком где је башта са светлосном представом.

Google Translation into Swedish: Vi gick till allén parallellt med hamnen där det finns en trädgård med ljusshow.

Google Translation into Turkish: Işık gösterili bir bahçenin olduğu limana paralel caddeye gittik.

Google Translation into Ukrainian: Вийшли на алею, паралельну гавані, де є сад зі світловим шоу.

Google Translation into Bengali: আমরা বন্দরের সমান্তরাল অ্যাভিনিউতে গিয়েছিলাম যেখানে একটি লাইট শো সহ একটি বাগান রয়েছে।

Google Translation into Chinese: 我们去了与海港平行的大道，那里有一个有灯光秀的花园。

Google Translation into Korean: 우리는 조명 쇼가 있는 정원이 있는 항구�� 평행한 길로 갔다.

Google Translation into Hebrew: הלכנו לשדרה המקבילה לנמל בה יש גן עם מופע אורות.

Google Translation into Hindi: हम बंदरगाह के समानांतर गली में गए जहां एक लाइट शो वाला बगीचा है।

Google Translation into Indonesian: Kami pergi ke jalan yang sejajar dengan pelabuhan di mana terdapat taman dengan pertunjukan cahaya.

Google Translation into Japanese: 光のショーのある庭園がある港に平行な通りに行きました。

Google Translation into Malay: Kami pergi ke jalan yang selari dengan pelabuhan di mana terdapat taman dengan pertunjukan cahaya.

Google Translation into Panjabi: ਅਸੀਂ ਬੰਦਰਗਾਹ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਐਵੇਨਿਊ 'ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਜਿੱਥੇ ਲਾਈਟ ਸ਼ੋਅ ਵਾਲਾ ਬਾਗ ਹੈ।

Google Translation into Pashtun: موږ د بندر سره موازي سړک ته لاړو چیرې چې یو باغ شتون لري چې د رڼا نندارتون لري.

Google Translation into Persian: به خیابان موازی بندر رفتیم که در آن باغی با نمایش نور وجود دارد.

Google Translation into Tagalog: Pumunta kami sa avenue parallel sa harbor kung saan may garden na may light show.

Google Translation into Thai: เราไปที่ถนนคู่ขนานกับท่าเรือซึ่งมีสวนที่มีการแสดงแสงสี

Google Translation into Urdu: ہم بندرگاہ کے متوازی ایونیو پر گئے جہاں ایک باغ ہے جس میں لائٹ شو ہے۔

[wieisdemol2022]

Hints aflevering 4

Elke week sporen wij het internet af naar de beste hints en tips van de afgelopen aflevering en proberen wij alle hints te verifiëren. Heb je hints? Stuur deze vooral op, dat wordt erg gewaardeerd! Hier de hints van aflevering 4: Misleid

Titel De titel van deze aflevering is ‘Misleid’. Volgens het online woordenboek betekend dit bedrogen, om de tuin geleid of verblind. Dit in ons achterhoofd hier een lijstje van de mogelijke titelverklaringen; -        De eerste titelhint kwam vaak binnen, namelijk dat tijdens de eerste opdracht Claes de groep misleid door te zeggen dat €450 het hoogste stok is. Ik vind echter dat hij daarmee de groep niet misleid, want dat is voor de overige kandidaten de hoogste stok, Buddy heeft de hoogste stok, maar die is individueel en van te voren besproken. Geen goede hint dus. -        Leonie en Nathan zouden daarentegen de groep wel degelijk misleid kunnen hebben door te zeggen dat ze voor de hogere stok zouden gaan, maar in feite de hoogste laten staan.  -        Misleiden zowel letterlijk en figuurlijk zou kunnen slaan op Johan, maar vooral op Rob want die zien we hier letterlijk en figuurlijk Buddy mis( )leiden.  -        Maar misleiden zou ook kunnen slaan op Buddy in samenwerking met Miljuschka, deze misleiden letterlijk de groep door het terughangen van de sleutel, waarna Mil olie op het vuur kan gooien om zo de groep om de tuin te leiden. -        De titel kan nog een keer op Nathan slaan doordat hij heel blij is tijdens de tweede opdracht, hij vraagt een vreugdedansje aan en doet alsof het heel goed gaat. Terwijl ze uiteindelijk maar €320 binnenhalen, hier misleid hij dus de groep met een goed gevoel.  -        Misleiden zou ook nog op de derde opdracht kunnen slaan, waar er twee keer, in ieder geval door Leonie, voor geld wordt gekozen. Normaal gesproken zou een mol dit nooit doen, tenzij die ons probeert te misleiden? Of überhaupt dat de mol voor (veel) geld in de pot heeft gezorgd. -        Dan nog een anagram die voorbij kwam, best een leuke vanuit de Mil tunnel, want we mogen haar uit eigen woorden Mil noemen. En Misleid is een anagram van “Mil is de…”. Weet niet of ik die heel sterk vind, maar goed gevonden sowieso! -        Wat ook als mogelijke hint voorbij kwam is dat de titel misleid heet omdat niemand de mol verdenkt op dat moment. Dat zou dan over de kandidaten moeten gaan, en volgens mij verdenkt niemand Claes als mol, wellicht dus een leuke hint naar hem? 

Positie van de mol Wij vinden een handig hulpmiddel om de mol te ontmaskeren om na te denken over de positie die de mol in het spel zou innemen. Als ik de mol was, en mijn taak is het om zo min mogelijk geld in het laatje te brengen en anderen te saboteren zonder ontmaskerd te worden, hoe zou ik dan te werk gaan? En welke kandidaat neemt eenzelfde positie in? 

Bij de post van opdracht 1 heb ik het hier al een beetje over gehad. Wat zou je als mol doen? Ik denk dat het heel normaal is dat je 1 of 2 vazen van de plank stoot als je met een object door een hindernisbaan loopt, je kan gewoon niet alles in de gaten houden. Maar zou de mol dan voor een hoog bedrag gaan? Om de kans plausibeler te maken dat er vazen om gaan? In dat geval zou je naar Buddy kunnen kijken, maar die doet het eigenlijk heel goed. Je zou ook naar Leonie of Nathan kunnen kijken, maar deze gaan dan juist uiteindelijk niet voor een hoge stok, en stoten ook niets om. Dan zou je nog naar Mil en Rob kunnen kijken die (tegen de afspraak, en dus niet van te voren bedacht?) de hoogste stok meeneemt, Rob stoot dan nog 3 vazen om. De groep is te laconiek om het in twijfel te trekken.

Tijdens de tweede opdracht heeft Nathan natuurlijk een bijzondere positie om de overige posities te bepalen. Dit is natuurlijk verdacht, maar het is eerder voorgekomen dat een penningmeester in een bijzondere positie was gekomen, deze bleek uiteindelijk niet de mol te zijn, maar het kan nog steeds wel. Je kan in alle posities mollen, als chauffeur door verkeerd of sloom te rijden, als verkeersleider door de route verkeerd door te geven, en als chauffeur van de pendelbus door sloom te rijden, maar ook door de porto (die je niet zou hebben) in te drukken. Dit laatste werkt overigens voor alle kandidaten. 

Voor de derde opdracht heb je natuurlijk geen posities, er valt ook niet echt iets te winnen. Als mol zou je niet voor geld gaan (tenzij de titel wel op die actie wijst) en dan zouden Leonie en (ik denk) Claes niet verdacht zijn (of wel, licht eraan wat je geloofd). 

Wie is de mol niet? Een andere manier om achter de identiteit van de mol te komen is ook om andere kandidaten te elimineren als mol, niet alleen de kandidaten die afgevallen zijn, maar ook de kandidaten die zich bewezen hebben in de aflevering meer kandidaat als mol te zijn. 

Ik vind het lastig. Claes lijkt me niet de mol, maar hij is wel lekker vaag, snapt de opdrachten vaak niet, en kan voor verwarring zorgen. Maar dat heb ik bij elke kandidaat, ze hebben wel en geen verdachte dingen gedaan. Rob is nu bijvoorbeeld heel verdacht, waardoor je zou denken dat hij het wel is, of niet omdat hij zo verdacht wordt gemaakt. Ik weet het niet voor deze week. Ik hoop alleen dat Johan er snel uit gaat 😊. 

Rode draad Elk jaar proberen we een soort rode draad door de afleveringen terug te vinden. In het jaar van Susan Visser waren er bijvoorbeeld veel vissen en vissers te zien. Zo proberen we elk jaar te kijken of er wellicht een terugkerend thema is waar we een hint naar de mol uit kunnen halen.  

Vorige week kwam de theorie dat de titels allemaal op Claes kunnen slaan met betrekking tot zijn positie op de groepsfoto. Dat is deze week niet het geval geweest, deze theorie kan daarom de prullenbak in. Terug naar het tekenbord. 

Overige hints -        Een van de dingen die je je bij de eerste opdracht kunt afvragen is die vage actie van Johan. De vaas die, terwijl hij niet eens bezig is met de opdracht, van de plank afgestoten wordt. Een heel maar dan ook heel brutale mol? Of klunzige Johan? Ik hoop op het laatste. -        Een belangrijke vondst tijdens de eerste opdracht: de vaas die verplaatst blijkt te zijn. Onderstaande foto zien we eerst Nathan langs de balk sluipen, en in de volgende ronde Mil met haar derriere. De vaas is duidelijk verplaatst, wellicht om ervoor te zorgen dat die er makkelijker afgestoten kan worden. Wie kan dit gedaan hebben? Dat zijn er maar 3, Nathan, Rob of Mil. Of de crew maar dat lijkt me totaal niet logisch. Een van die drie is dan waarschijnlijk de mol.

-        We hebben het over onderstaande ook al gehad in de post zelf. Maar er kwamen natuurlijk twee keramieken dierenbeelden voorbij, één van een os (stier? Iets met één hoorn), en de ander van een konijn/haas. Omdat we in China zijn kan het heel goed zo zijn dat ze er een hint van Chinese sterrenbeelden in zouden doen. De haas zou dan op Rob slaan (dit is echter al ontkracht) en de os op Mil. Ik vind het alleen jammer dat de os dan geen dubbele hoorn heeft, zoals normaal een os, hierdoor vind ik de hint wat zwakker.

-        Buddy heeft een “Back to the Future” shirt aan bij de tweede opdracht, een opdracht waarbij ze terug gaan naar oud-mollen en oud landen waar WIDM ooit is geweest. Wellicht Back to the Future met Buddy als nieuwste mol?

-        De al besproken hint naar Mil, het feit dat ze zegt dat ze niks met de porto hoeft te doen, niet te hard hoeft te werken, maar wel alles mee kan krijgen (wellicht haar hele mood als mol). We zien toch echt wel een porto op haar schoot liggen, zou best kunnen zijn dat het dan Mil is die de knop indrukt tijdens de uitleg van Rob.

-        Johan is één grote mol deze hele aflevering. Maar dé mol zou ik niet willen zeggen, vooral een irritante persoonlijkheid in dit mooie programma, ik ga daarom zijn gedrag niet uitleggen als molstreek. -        Rob is daarentegen natuurlijk wel verdacht, maar wel op een manier dat we dit allemaal kunnen zien. We kunnen zien dat hij Noord-Ierland/Jordanië, Kees Tol Weg, Hong Kong/Filipijnen, Susan Visser straat en P3 op zij kaartje heeft staan. En dat hij in zijn uitleg naar Buddy de landen door elkaar haalt. Dit is toch een molstreek? Waarom zou je dat doen? Maar tegelijkertijd, waarom zou je als productie dit in beeld brengen?

-        Toch nog terug komend op Mil, niet hard werken, toch alles meekrijgen. Zij heeft natuurlijk lijntjes met iedereen, waaronder met Buddy. En ze hebben 100% afgesproken dat Buddy de sleutel zou terughangen. Als de actrice die ze dus blijkt te zijn, gooit Mil Buddy onder de bus, zo erg dat Claes die situatie nog een keer aanhaalt tijdens het invullen van de test. Kan het zijn dat de mol van dit seizoen molt via andere kandidaten? Dat we dus inderdaad een stuk of 3 mollen hebben die worden aangestuurd? Zou ik te gek vinden.  -        Iets verder gezocht dan overige hints naar opdracht 2 heeft te maken met de verkeersborden. Het bordje Susan Visser Straat kwam in eenzelfde shot voor met het Wie is de 20e mol spoor. Je zou kunnen zeggen dat de mol dan een visser zou kunnen zijn, en Rob heeft zichzelf in de aflevering een visser genoemd. -        Maar laten we Nathan niet vergeten, de man slipt toch altijd door de analyses heen. Hij heeft de boel natuurlijk heel goed misleid door te doen alsof het heel goed ging in de tweede opdracht, een vreugdedansje doen, terwijl je maar €320 ophaalt.  -        De testvraag dan nog. Ik blijf het apart vinden. Beantwoord de redactie hier nou zelf de vraag? Zoals het al eerder lijkt te hebben gedaan? In dit geval dus een hint naar Buddy.

-        Wat vinden jullie van onderstaand schema wat ik online vond? (credits naar de originele eigenaar). Ik vind het zelf een beetje ver gezocht allemaal, maar kan een leuke hint zijn als je in de tunnel van Mil zit.

Hebben we iets gemist deze aflevering? Laat het dan weten! En laat het ons ook weten als jullie iets tegen komen tijdens deze aflevering, wordt op prijs gesteld!

[wijwielennaarazie]

Zaterdag 14/03/2020

Ha Tien - Kep ( Cambodia ): 47 km

Heerlijke nacht. Bij het uitchecken praat ik nog even met een Nederlandse vrouw. Zij reist ook met de fiets en zal ook naar Cambodia gaan. Maar binnen enkele dagen pas. Ik geef haar alvast mijn contactgegevens.

Nog even lekker ontbijten en een laatste Vietnamese koffie en hop naar de grens.

Bij het uitchecken vraagt de man 1 dollar voor de stempel. Maar wanneer ik vraag waarom en of hij dat ergens op papier heeft, krijg ik mijn stempel toch gratis. Wat een lieve man.

Bij de Cambodiaanse grens wordt eerst mijn paspoort gevraagd ( zonder handschoenen ), vervolgens ontvang ik deze terug, en daarna word ik in quarantaine gezet. Mijn temperatuur wordt gemeten en ik moet een hele resem vragen beantwoorden en enkele papieren tekenen. Daarna pas moet ik mijn handen wassen. Alles lijkt in orde, maar voor deze procedure wordt toch één dollar aangerekend. Ik beslis hier niet veel naar door te vragen, want met deze corona-spanning hoop ik echt mijn visum te mogen ontvangen.

Bij de visum-balie vul ik alle gegevens in en vervolgens wordt mij 35 dollar gevraagd. Ik geef hen 30 dollar, want dat is de prijs. En vijf minuten later stap ik buiten met alweer een nieuw visum in m'n paspoort. Buiten profiteer ik nog even van het Vietnamese internet en dan vertrek ik.

Eerste indruk?? Rust, wat een rust op de baan. Weinig verkeer, niemand claxoneerd.

Via een gravelbaantje kom ik bij het strand terrecht. En een klein zandbaantje leidt me door allerlei kleine vissersdorpjes. De mensen zijn ontzettend vriendelijk. Na enkele kilometers wordt het baantje een grotere gravelweg, wat het fietsen makkelijker maakt. En nog steeds een mooi uitzicht op de zee.

Tegen de middag arriveer ik in Kep. Allereerst zoek ik een ATM, maar alle ATM's blijken stuk. Ik word van her naar der gestuurd. Op twee uur tijd heb ik volledig Kep doorgefietst, maar uiteindelijk vind ik toch een werkende ATM aan de krabmarkt.

Ja hoor, Kep is bekend om z'n krab met pepersaus. Nu beslis ik de krab zelf niet te eten, want door de massale krabvangst is het hele ecosysteen hier naar de botten. Dus dat steun ik liever niet. En naar het schijnt is het zelfs niet meer de krab van hier die wordt verkocht, maar Chinese invoer. De pepersaus is echter overheerlijk! Ik moest deze wel even geproefd hebben.

Met de hulp van een vriendelijke jongen van een barretje heb ik snel een SIMkaart geregeld. En ondertussen hebben ik ook een gigantische honger. Ik trakteer mezelf op een heerlijke Khmer curry met kip. Hmmm dat smaakt.

Kep staat trouwens vol lege villa's, vele nog uit de tijd dat de Fransen hier zaten. Heel vreemd om zoveel lege gebouwen te zien. Ik vraag me af waarom de locals niet in deze gebouwen zijn beginnen wonen. Alleszins kampeerplekjes genoeg hier.

Net na zonsondergang vind ik een poort die open staat en ik plaats mijn tent in de tuin van een ingestorte villa. Alles lijkt heel kalm. Tot er enkele uren laten pillampen beginnen schijnen enkele meters verderop. Ze doorkruisen zelfs de tuin en lijken op zoek te zijn naar iets. Maar gelukkig schijnen ze nooit tot bij mij. Met een bang hartje blijf ik nog even afwachten. Ik wil hier echt niet weggejaagd worden.

[blijdorperbende]

Kort Nieuws #194

Een nieuw hoofdstuk Foto: Johanna Kok (BB-Facebook). Tijger Alia. Lief en leed in de Rotterdamse Tijgerkreek. Op 3 april viel het doek voor Sumatraanse tijgerin Alia op de mooie leeftijd van 19 jaar. Alia, geboren te Wuppertal, was al sinds 2007 te zien in Diergaarde Blijdorp. Daarmee was ze – na het overlijden van gorilla Bokito en olifant Irma en 2023 – in zekere zin de bekendste grijsaard van…

[reneleijen]

Alarm om nieuwe criminele truc met deepfake

Onder meer de ING waarschuwt voor cybercriminelen die gezichten van telefoongebruikers ‘stelen’ of deepfakes maken om zo bankrekeningen te plunderen. De bank wijst op de Chinese hackersgroep GoldFactory die gezichten haalt uit iOS- en Androidapparaten, vaak met illegale apps. Met die beelden is het vaak gemakkelijk om nepbeelden maken van iemands gezicht waarmee gezichtsscans om de tuin worden…

[offtoljubljana]

7. Tears

14/02/2020

Het is 14 februari, dus het is een speciale dag. Het is namelijk de 24e verjaardag van Derek Malik “Nursey” Nurse, #28, Class of 2018. Zijn Wiki pagina heeft een update nodig.

Ik ben net klaar met mijn OVERSTREET playlist (OVERSTREET is de band van Chord Overstreet, Sam in Glee) en ik zit nu in Fave musical songs.  (Firebringer’s Finale (Make The Most of It) says gay rights.)

Ik heb vandaag ook een quote voor jullie. Ik ging de quotes niet doen, want ze pasten toch niet bij het verhaal, maar de quote die vandaag in mijn hoofd zit is zeer gepast: “Naturally, I cried a little bit.”

Wat een ochtend. Ik was van plan om te beginnen met mijn “wild night out” van gisteravond, maar vanochtend werd ik wakker met het nieuws dat ik Methoden van Onderzoek A niet gehaald heb. Yup, weer mijn propedeuse niet gehaald.

Voor degenen die niet weten wat er aan de hand is: ik heb mijn propedeuse (mijn eerste jaar op de universiteit) niet gehaald. Normaal zorgt dit ervoor dat ik 3e jaars dingen niet mag doen, zoals bepaalde vakken, mijn scriptie en ook deze uitwisseling. Ik heb vorig met mijn studieadviseur gesproken en ik heb een uitzondering gevraagd bij de examencommissie. Daardoor kon ik toch beginnen aan mijn derde jaar, want anders zou ik een heel jaar studievertraging oplopen wegens één klote vak. Ik kreeg toestemming om het 3e jaar te beginnen, omdat er reden was om te geloven dat ik het vak nu wel zou halen.

Nou. Nee. Shit.

(The King and I’s Getting To Know You is misschien niet mijn favorieten nummer van deze musical, maar ik luister ook niet al te veel naar The King and I.)

Ik kan het ook niet makkelijk herkansen of inzien, want ik zit hier.

Zoals de quote van Alex Boniello al zei: ik heb even zitten janken. Ik zei van tevoren al: “Als ik het vak nu niet haal, ga ik janken”, dus dat heb ik ook gedaan. Continuity, baby! Maar nadat mijn traantjes gedroogd waren, veranderde mijn verdriet in frustratie.

Bram, Jasper, oren dicht want ik ga schelden. Hoe de fuck kan ik dit godverdomme kutvak steeds niet halen? You know what is fucking ironic about this shit? Dit is Methoden van Onderzoek A. Fucking A. Dit is het godverdomme beginsel van alle methodische vakken van de universiteit. Vandaar dat dit klote vak ook een eerstejaarsvak is, want het is puur de fucking basis voor de andere vakken.

(We interrupt this heated rant to appreciate Hadestown’s Wait For It. What an amazing song. God, what an amazing album.)

Ik snap het gewoon echt niet, vandaar de frustratie. Alle andere klote methoden vakken heb ik gehaald, meesten zelfs in één keer. Ik heb Methoden van Onderzoek B, dat direct voortbouwt op A, in één keer gehaald. Ik hEB ALLE KLOTE METHODEN VAKKEN GEHAALD BEHALVE HET BASIS “HOE DOE JE ONDERZOEK?” VAK. Ik heb letterlijk de theorie van dat vak en ook de andere methodische vakken al zo fucking vaak toegepast, want ik heb al drie hele kut onderzoeken geschreven en sure, ik ben gekapt met mijn scriptie, maar ik had de methodeparagraaf al af en goed.

Andere quote: “What the fuckity fuck fuck is this shit?”

(ANI: A Parody’s Back On Top. ANI: A Parody is mijn minst favoriete Starkid musical, but the music slaps.)

UGH. De academische stress stops niet hier. Dit blog is eenmaal over mijn ervaring in Ljubljana. Nou, ik had gister dus een wilde nacht, maar dat wordt een apart blogpost. Nu gaat het puur om academia.

Ik kwam er gister dus achter dat twee van mijn vakken overlappen qua colleges. In Ljubljana wordt niets opgenomen, zoals in Radboud, en is aanwezigheid grotendeels verplicht.

(La La Land’s Another Day of Sun laat met denken aan mijn tijd in LA.) 

Bij het kiezen van de vakken werden we er al op geattendeerd, maar aangezien de overlappende vakken van twee verschillende faculteiten zijn, kon je de roosters niet vergelijken. Bij de tijd van inschrijving waren de roosters van Faculty of Arts nog onbekend.

Nu heb ik op vrijdag, zelfde tijd, zowel Sociology of Arts and Culture en Modern Chinese Language Tutorial - 1. Ja, ik ging toch Chinees leren. Ik was onder de impressie dat ik Chinese culture had gekozen over Chinese language, maar toch niet. Maar ja, nu lijkt het erop dat het plan alsnog niet doorgaat, want ik moet het waarschijnlijk laten vallen.

(Amélie’s Times Are Hard For Dreamers is zo leuk. Amélie was helaas een Broadway flop.)

Tenzij het nu blijkt dat er geen verplichte aanwezigheid is bij Chinees, maar dat verwacht ik niet. Dus nu moet ik snel een paar nieuwe vakken gaan uitzoeken. Ik heb t/m de 23e de tijd om nog te veranderen, dus ik heb nog eventjes tijd, maar dit is ook frustrerend. Ik was daarom vanochtend even naar International Office om het met Danila te bespreken.

(Fun Home’s Telephone Wire. Ouch. Ouch. Ouch.)

Nu moet ik dus alles gaan bekijken bij de vakken hier. Zijn ze vol? Zijn het vakken voor Masterstudenten? Zijn ze wel van Spring/Summer semester? Alsnog, gelukkig heb ik nog even tijd en ik ben van plan om mijn tutors (Ana of Tadeja, geen “Wiet”) te vragen voor hulp als ik het niet meer weet.

Het enige goede van vandaag is dat ik een kat heb gezien. De eerste Sloveense kat! Ik heb geen foto gemaakt, want ik wilde niet inbreken in een tuin voor een kattenfoto. 

Dus ja. Ik ga dadelijk mijn studieadviseur en leraar van Radboud mailen voor de opties en ik ga verder met informatie zoeken over vakken hier.

Of ik ga dadelijk de stad in. Fuck it. Moet toch nog mijn buskaart ophalen.

Nee, ik ga eerst mijn blogpost schrijven over “my wild night out”. Oh, what a night.

[hildeshongarije]

Palmzondag

Zondag 14 april 2019

Ok, ok … we smeekten hier om een beetje hemelwater voor de tuin en de moestuin.  En de regen die toen kwam, was dus heel erg welkom.  Maar nu mag het echt wel stoppen!  60 liter is echt genoeg!!!!!  We moeten nog zaaien en planten, maar kunnen de groentetuin niet in zonder tot onze enkels in de zware leem weg te zakken.  Gelukkig wordt voor de komende dagen weer lekker lenteweer voorspeld!

Luc heeft zijn hart weer kunnen ophalen.  De zaailingen groeiden zeer vlug onder invloed van de voorbije lente-periode met warme temperaturen.  Hij kon dus al vlug aan het verspenen beginnen.  Het resultaat is tal van bakken en schaaltjes met tomatenplantjes van verschillende rassen, paprika’s ook van verscheidenen rassen, courgette, pompoenen, okra, artisjok, aardbeispinazie, meloenpeer, Chinese slangkomkommer, cucamelons, selder, dille, kervel, gember, … die zoals gewoonlijk elke ochtend naar buiten verhuizen.  ’s Avonds mogen ze allemaal overnachten in het gastenhuis!

Maar het minder goede weer schept ook kansen.  De administratie weer even terug in ode brengen bijvoorbeeld.  ’t Is gek, maar van zodra de lente in de lucht zit, worden we naar buiten gelokt.  En dan verdwijnt de administratie wel eens naar de achtergrond.  Ach, de rekeningen worden wel betaald natuurlijk, maar nadien de facturen netjes wegbergen in de daarvoor bestemde mappen, schiet er wel eens bij in.  Ideaal zo’n regenachtige dag!

Van kleinzoon Fenno kreeg bopa Luc een mooi geschenk!  Een houten plank met een opschrift dat helemaal klopt.  Veel te mooi om als snijplank te gebruiken, dus zal ze een ereplekje krijgen aan de muur van de keuken.

Vrijdag mochten we met Xena terug naar de dierenkliniek om de draadjes te verwijderen.  Oooo de teleurstelling op haar snoet wanneer we haar t-shirt terug aan trokken.  Maar die moet ze nog een dagje aanhouden.  Zaterdagmorgen geloofde ze het precies niet toen het shirt uitging en er geen nieuwe kwam!  De wonden zijn mooi maar toch nog erg gevoelig!  Hopelijk blijft ze nu een beetje voorzichtig.  

In België werd het einde van de eerste wereldoorlog herdacht.  Er waren heel wat activiteiten.  Eén daarvan was het plaatsen van kleibeeldjes in domein De Palingbeek in Ieper. Vrijwilligers boetseerden meer dan 600 000 beeldjes, één beeldje per gesneuvelde persoon. Deze werden gedurende enkele maanden tentoongesteld en mochten nadien (gratis) opgehaald worden.  Mijn schoonzus Marleen heeft deelgenomen aan die actie en maakte een aantal beeldjes voor de kinderen en kleinkinderen.  Ook voor ons bracht ze na afloop van de actie een aantal beeldjes mee.  Het maakt voor ons de ‘nooit meer oorlog’-boodschap extra tastbaar.

In de herfst kochten we, recht van een lokale herder, twee lammetjes.  Neen, geen melklammetjes, die hebben nog niet genoeg smaak.  Deze diertjes mochten een hele zomer rondzwerven met de kudde en volop genieten van de grassen en kruiden.  Ze werden geslacht toen ze zowat een half jaar oud waren.  We hebben ze versneden en verpakt in kleine porties.  Maar sommige delen zijn natuurlijk wel groot, zoals de bouten.  Luc wilde graag nog eens een bout klaarmaken.  Maar ja, met ons tweetjes eten we daar een hele week van.  Gelukkig vonden we heel bereidwillige vrienden om te helpen smullen!

Wij Vlamingen blijven Bourgondiërs hé.  Een mooi gedekte tafel met prachtige tulpen uit eigen tuin.  Alvast al een beetje Pasen door de tafelversiering. En dan gezellig en lekker tafelen met prettig gezelschap…. Wat kan er nu leuker zijn! 

Als het weer nu weer beter wil worden, kunnen we weer bezig zijn in de tuin … het kriebelt al!

[nihondave]

Zo land je in Beijing, zo zit je al weer in de Shinkansen naar Tokyo, de inmiddels standaard laatste stop van mijn vakanties . Nog 5 dagen en dan zit de rondreis van 2019 er weer op. Gelukkig heb ik dan nog bijna een week alvorens ik weer aan het werk moet. Weer even acclimatiseren aan Nederland, waar het naar ik begreep een stuk slechter weer was dan hier. Slechts een paar dagen regen in totaal en voor de rest lekker zonnig en warm.

Osaka was een welkome afwisseling van China. Direct na de landing van een overigens prima vlucht, voelde ik me al weer een stuk relaxter. Geen oppressief regime, beleefde mensen en geen risico op rondvliegende fluimen. Plus geweldig eten, of althans dat dacht ik, want ironisch genoeg was het eerste dat ik in Osaka gegeten heb, niet te vreten, veel te duur en ben ik zelfs een beetje afgezet. Hoewel Japans eten al voldoende variatie biedt, leek het me interessant om de Japanse versie van Spaans te proberen. Eigenlijk wilde ik paella eten, maar dat kon alleen vanaf 2 personen, dus werd het de Iberico ham. Helaas was het noch Iberisch noch Spaans. Ik had welgeteld 2 stukjes vlees, 3 aardappelpartjes, 8 erwten en 1/2 ui, die niet voor consumptie was. Met een biertje erbij moest ik 2750 yen afrekenen, zo'n 25 euro. Daarbij hebben ze me vermoedelijk ook nog de, blijkbaar niet complementaire olijven in rekening gebracht, waarvan ik niet eens gegeten had, ik vind ze niet lekker. Redelijk pissed weggegaan en een vernietigende review geschreven in de hoop dat anderen niet hetzelfde overkomt (tripadvisor). Daar bleek des te meer dat reviews over het restaurant lezen toch altijd best handig is, want dan had ik dit restaurant (La Bodega) nooit gekozen. Daarna nog maar wat frietjes bij de Kirin biertent net buiten station Osaka gegeten, maar die waren kapot gebakken in oud vet. Ironisch genoeg dus het op 1 na slechtste avondeten van de vakantie in het door mij zo geprezen Japan. Moet daarbij wel zeggen dat het vaker fout gaat op de 1ste dag in een nieuwe stad, zeker als het al donker is als je aankomt. Ik kan mezelf dan niet goed oriënteren en vaak ben je ook wat moe na een reisdag. De allereerste avond in Tokyo in 2016 was ook een ramp.

De volgende ochtend ging het allemaal gelukkig al weer veel beter. Het weer was heerlijk en ik heb de trein naar Kobe genomen. Geen must-see maar wel een leuke stad, bekend van de gelijknamige biefstuk. Met de kabelbaan naar een botanische tuin gegaan waar ik onder genot van een hapje en drankje een beetje heb zitten relaxen(2). Daardoor wel een beetje de tijd vergeten, waardoor ik het museum met Alice in wonderland toch maar overgeslagen heb. 'S avonds naar de kroeg Cherry Bomb geweest, een zeer kleine rock bar in Dotonbori (1). (Redelijk) goede muziek, goedkoop bier (500¥) en gezellig. De hele avond met een Brit zitten ouwehoeren die op woensdag achter de bar zou staan. Over van alles gesproken, zoals het racisme in Japan waar je vooral als andere Aziaat (hij was van Chinese komaf) last van hebt. De ouders van zijn Japanse vriendin zagen het ook niet in hem zitten, zij moest eigenlijk een volbloed Japanner trouwen. De Japanners mogen overigens ook de Britten niet, dus hij had dubbel pech. Zelf merk ik vooral dat Japanners me niet echt vertrouwen of zelfs een beetje bang zijn. Zoals de suppoost die in een museum opvallend achter me aanloopt of oudere vrouwen die hun tas steviger vastpakken. Ook hoor ik opvallend vaak vrouwen het woord kowai gebruiken als ik in de buurt ben, wat eng betekent, al weet ik natuurlijk niet of het ook echt over mij gaat. Niet te verwarren met kawai overigens wat juist schattig betekent. Ik zou graag tegen die mensen zeggen kowai janai, kawai yo.

Dag 2 in Osaka zelf doorgebracht. 2 museumpjes bezocht die over de geschiedenis van Osaka gingen. Osaka is een oudere stad dan Tokyo, die pas officieel sinds de Meji restoratie bestaat (toen de shogun door keizer Meji vervangen werd). Het zijn van oudsher handelaren die veel handel dreven met de rest van Azië. Daardoor zijn de mensen uit Osaka ook veel expressiever en extraverter dan Tokioers (is dat een woord?). Ze praten wat melodieuzer, minder vlak en staan op de roltrap rechts in plaats van links. Hebben buitenlanders net geleerd dat Japanners links lopen, doen ze het daar nog verkeerd 😀. Er is ook sprake van een gezonde rivaliteit, een beetje Amsterdam versus Rotterdam, bijv. in het honkbal. Ook zeggen ze in Tokyo 'baka' (dommerd cq gekkie) als grapje en in Osaka 'aho'. In de andere stad zijn deze woorden echter meer een belediging, ook iets om voorzichtig mee te zijn. Op foto 4 zie je overigens een festival boot, elke stad heeft zo zijn eigen festival, maar omdat Osaka een maritieme geschiedenis heeft, gebruiken ze daar boten in plaats van wagens. Het is even doorscrollen naar beneden, maar in 2016 heb ik een festival bezocht, de wagens waren erg mooi. Op foto 2 zijn plaatjes van een camera obscura te zien, waar enigszins de vroege geschiedenis van de Japanse tekenfilms in herkend kan worden. Tenslotte nog even langs het kasteel van Osaka voor een paar foto's van de buitenkant. Het kasteel van binnen is verder niet zo bijzonder, het is vernietigd in de tweede wereldoorlog en zodoende heeft het een modern interieur met liften enzo. Overigens is alles in Japan niet meer origineel, want ooit afgebrand, vernietigd of plat gebombardeerd (of alle drie tegelijk). Er zijn uitzonderingen, maar die zijn schaars.

Een zo'n uitzondering (die zag je vast aankomen) is de Phoenix hal van de Byodo-in tempel (6) in Uji een dorpje 30 minuten buiten Kyoto. De hal stamt uit eind 10e, begin 11e eeuw. Het is tevens de tempel die achter op de 10 yen munt staat. Had oorspronkelijk Kyoto in de planning staan, maar had geen idee meer welke tempels ik nu wel en niet gezien heb en ben daarom daarheen gegaan. Mooi, maar helaas niet te bijzonder als je er al zoveel gezien hebt als ik. De 2 populairste in Kyoto, de water- en gouden tempel heb ik overigens nog steeds niet gezien, ze zijn vaak druk en ze leken me niet extra interessant. @Marijke, die eerste is onder renovatie. Daarna nog een klein heiligdom bezocht aldaar (8), Ujigami, maar hoewel het op de werelderfgoedlijst staat was het vrij suf. Uji tenslotte is ook de geboorteplaats Murasaki Shikibu (7) de schrijfster van de oudste moderne roman ter wereld (10e eeuw) het verhaal van Genji. Heel kort beschrijft het wat voor een player Genji, een zoon van de keizer was.

Na Uji was ik de tempels zat en ben ik nog in Kyoto naar het treinmuseum geweest. Humor, vooral omdat je de eerste (poging tot, 1964) en een van de nieuwere (2005) Shinkansens kon zien. Vervolgens terug naar Osaka waar ik aan mijn kroegentocht ben begonnen. Eerst naar de Spacestation, waar je bier kon drinken en computerspelletjes kon spelen op zowel de nieuwste PlayStation als oude Nintendos. @Lamme groep, Wario Stadium! Even leuk, maar niet voor lang, al stond er een Hagenees achter de bar. Daarna naar de Sound Garden (geen band referentie), waar een van de eigenaars zowat verliefd op me werd omdat we een redelijk overlappende muzieksmaak hadden. Daar een Zweeds stel gesproken die enorm behoefte hadden aan drank na 26.000 stappen in Kyoto. Ook de eigenaar van Spacestation was grappig genoeg aanwezig. Om 12 uur zijn we samen met de Saoedische barman naar de Cherry Bomb gegaan, de kroeg van zondag. Daar was het een gekkenhuis, Canadezen, Japanners, Italianen, Amerikanen, Duitsers en een Schot. We pasten er met zijn vieren nauwelijks bij. Zeker niet iedereen gesproken, maar toen de Zweden weg waren nog lang met een Duitser (die heeeeeel hard praatte) en de Schot gesproken. Was om 3.30 thuis. Begrijpelijk de volgende dag niet zoveel meer gedaan. Behalve:

Weer terug naar de Cherry Bomb. Deze keer zaten er twee Amerikanen. Zij was marinier geweest, hij is een matroos gelegerd in Satsumo in Japan. Ze zaten op hun praatstoel want er was nauwelijks een woord tussen te krijgen. Enigszins begrijpelijk want er is daar vrijwel niets te doen en het was zijn eerste vakantie in lange tijd. De VS heeft nog best een aantal basissen in Japan en het verklaart enigszins de negatieve houding van Japanners tegenover westerlingen. Niet alle militairen gedragen zich netjes en hoewel er niet vaak wat gebeurd zijn er wel enkele ernstige incidenten geweest, vooral in Okinawa, waar de Amerikanen sinds WO2 er sowieso al niet goed opstaan (groot deel van de bevolking is toen omgekomen). Het verklaart ook meteen waarom ik in 2016 soms een beetje uitgescholden en vuil aangekeken werd, een militair had op 'Oki' een taxichauffeur vermoord. De basissen zijn toen lange tijd op lockdown geweest. Daar komt bij dat bijna elke blanke of donkere persoon voor Amerikaan aangezien wordt en het Amerikaanse leger dus in de publieke opinie elke misdaad door blanke of donkere mensen aangemeerd krijgt. Geen wonder dat ze nu in ieder geval de basis op Okinawa afbouwen. Uiteindelijk kwamen ook de Duitsers weer binnen en hebben we cards against humanity gespeeld. Moeten we ook een keer doen, zeg ik tegen diegenen die zich aangesproken voelen 😀. Alles was lang gezellig, maar toen de Amerikaanse, die al de tattoo 'Lucky You' boven haar schaamstreek had laten zien, iets te ver doordreef over hoe geweldig de VS tov de EU was (met name Frankrijk, een van de Duitsers was half Frans). Dat triggerde mij om haar te wijzen op die rossige idioot in het witte huis en toen was het over met de pret. Een fanatiek supporter, de beste president ooit, etc. Ergens kwam dat goed uit, want het was 2 uur dus goede tijd om te slapen. De volgende dag wachtte immers al weer Tokyo.

De vakantie is dus bijna ten einde 😭 nog 5 nachtjes. Hier zet ik dan ook even een punt achter dit veel te lange verhaal (@Stijn, vandaar), al had ik nog wel even door kunnen gaan, zoals over het feit dat ik met Amerikanen over de tweede wereldoorlog gesproken heb temidden van Japanners en Duitsers🤣.

[joostjongepier]

Wat?   Kruisiging van Christus door Mattheus Borrekens ((1650), The Street (La rue) door Théophile Alexandre Steinlen (1896) en Honderd kinderen, toegeschreven aan Xu Yanghong (ca. 1700)

Waar?   Tentoonstelling XXL Papier – Groot, groter, grootst in het rijksmuseum, Amsterdam

Wanneer?   1 juli 2022

Gelijk met de tentoonstelling Modern Japans lak, opent ook XXL Papier. Op deze expositie zijn een aantal grote werken op papier uit de collectie van het Rijksmuseum te zien die door hun formaat en kwetsbaarheid zelden of nooit worden tentoongesteld. Te zien zijn onder meer landkaarten, panorama’s, schetsen voor kerkramen en modern werk.

Kruisiging van Christus is een gravure in negen bladen die Mattheus Borrekens maakte naar een werk van Anthony van Dijck. Prenten zoals deze vormden een goedkoop alternatief  voor altaarstukken van grote meesters. De negen gravures konden eenvoudig worden gemonteerd en opgehangen in  bijvoorbeeld een parochiekerk of ziekenhuis.

Aanzienlijk minder vroom dan het werk van Borrekens is de reclame voor drukker Charles Verneau die rond 1900 te zien was in de straten van Parijs. Het affiche bestaat uit een lithografie in zes bladen. Rond de eeuwwisseling had de lithografie een snelle ontwikkeling doorgemaakt: drukvormen werden groter, er konden kleuren over elkaar heen worden afgedrukt en grotere oplages gemaakt. Kunst en commercie gingen hand in hand. Het grote formaat was belangrijk, omdat de boodschap ook vanaf een afstand de aandacht moest trekken.

Honderd kinderen is een handrol. Hij ligt in de vitrine op de tentoonstelling volledig uitgerold. Dat is echter niet zoals het bekijken van dit werk was bedoeld. De rol bevat twaalf scènes van jongetjes die spelen, musiceren en kalligraferen in een Chinese tuin. Het is de bedoeling dat de toeschouwer de scènes één voor één onthult. De toeschouwer bepaalt daarbij het tempo.

[mauricevanes]

A.L. Snijders in De Volkskrant

‘Ik wil leven zonder ambitie en zonder gezeik over van alles.’ Het is schrijver A.L.Snijders gegeven om met weinig woorden veel te zeggen. Met Fokke Obbema heeft hij het over zijn liefde voor het onbenullige.

Fokke Obbema

7 oktober 2018, 22:37

‘Ik weet niet of ik op al die moeilijke vragen van je wel een antwoord heb, hoor.’ Bij de begroeting laat Peter Muller, beter bekend onder zijn schrijverspseudoniem A.L. Snijders, zich van de bescheiden kant zien die hij in zijn columns vaak toont. Maar hij is ook een man met uitgesproken opvattingen die hij graag anderen voorhoudt: ‘Er zit een superschoolmeester in mij.’

Snijders (een uit het telefoonboek geplukte naam, gevonden toen hij een onopvallend pseudoniem zocht) staat voor zijn tot landhuis verbouwde boerderij in het Gelderse Klein Dochteren. Sinds kort woont hij er alleen. Zijn vrouw is na een lang ziekbed onlangs overleden, aan hun huwelijk van ruim een halve eeuw is een einde gekomen. ‘Haar dood wil ik graag buiten dit gesprek houden’, zegt hij bij aanvang. Achter zijn woest naar voren gegroeide wenkbrauwen vallen helderblauwe ogen te ontwaren. Hun uitstraling is er een van levenslust, ondanks de rouw waarin hij verkeert.

ZIN VAN HET LEVEN

Journalist Fokke Obbema kreeg op 1 april 2017 een hartstilstand. Ruim een jaar later gaat hij in een reeks interviews op zoek naar de zin van ons leven. Wilt u uw eigen verhaal hierover met de Volkskrant delen: zinvanhetleven@volkskrant.nl

Voor alle andere verhalen: volkskrant.nl/zinvanhetleven

De geboren Amsterdammer is inmiddels 80 jaar; een tijdperk waarin hem twee huwelijken, vijf kinderen en een carrière als leraar Nederlands op middelbare scholen en een politieschool overkwamen. Hij debuteerde als gevorderde vijftiger en creëerde zijn eigen literaire genre: het ZKV (Zeer Korte Verhaal). Op 72-jarige leeftijd kreeg hij daarvoor de Constantijn Huygensprijs en zo belandde hij in een illuster rijtje met zijn held Willem Elsschot en schrijvers als Mulisch en Claus. Nog altijd schrijft hij drie columns per week. Op het moment van het interview zegt hij in ‘een staat van verwarring’ te verkeren, maar daar is bij de ‘moeilijke vragen’ weinig van te merken. Zijn antwoorden geeft hij geregeld met stelligheid.

Wat is de zin van ons leven?

‘Het leven heeft absoluut geen zin, daar ben ik zeker van. Bij ‘zin’ denk ik aan voortgang, dus iets na het leven. Maar dan is er niets. Het leven is, zoals Nabokov zei, ‘een klein spleetje licht tussen twee eeuwige perioden van duisternis’. De overweldigende aanwezigheid van religies geeft aan dat de meeste mensen dat niet kunnen accepteren. Zij hopen dat er na hun moeilijke leven een hogere macht is die voor ze zorgt. Mensen hebben behoefte aan troost. Maar die hogere macht bestaat niet. Na de dood is er niets.’

In uw ZKV’s toont u vaak twijfels. Bent u niet meer een agnost, dus ‘ik weet niet of een hogere macht bestaat’, dan een atheïst, waar u zich nu voor uitgeeft?

‘Ik wil hierin ferm zijn. Dat agnostische standpunt begrijp ik wel en het past misschien meer bij me, maar ik vind het ook slap. En die slappe kant van mij is al behoorlijk groot, dat heb je wel in mijn stukjes gezien. Op dit punt wil ik een knoop doorhakken. Geen nuance.’

Hebben mensen volgens u wel een ziel?

‘Nee, ik kies dan toch voor de geest. Een ziel is mij te religieus en te veel met het katholicisme verbonden.’

Ontmoedigt dat zinloze u niet – maakt het niet moeilijk uit bed te komen?

‘Nou nee, ik vind dat helemaal niet erg. Eerder het tegendeel. Ik houd ontzettend veel van onbenullige dingen doen. Gewone bezigheden waar geen prestatie achter zit en die geen status hebben. Dat is voor mij de essentie van het bestaan. Ik ben helemaal niet van het stellen van grote doelen, dat vind ik een heel onaantrekkelijke manier van leven. Uit grote ambitie is veel ellende voortgekomen. Mijn beeld van het goede leven is dat van de tuin van Epicurus (Griekse filosoof, 4de eeuw voor Christus, die een rustig en gelukkig leven als hoogste doel zag, red.), het doorbrengen van tijd met goede vrienden. Ik wil leven zonder ambitie en zonder gezeik over van alles. De ZKV’s waren aanvankelijk alleen voor de kinderen bedoeld en later ook voor een kleine kring van vrienden. Alleen kan ik slecht ‘nee’ zeggen, dus kwamen ze bij een groter publiek terecht.

‘Ten onrechte wordt Epicurus wel afgeschilderd als een pure levensgenieter, die er maar op los leefde. Daar was geen sprake van, hij was juist heel sober. ‘Leef in het verborgene’, raadde hij aan, dus zonder poeha. Die soberheid spreekt me enorm aan. Je hoeft niet veel van wijnen te weten en dat soort onzin allemaal.’

Heeft u in uw leven ooit naar de zin van het bestaan gezocht?

‘De afkeer van religie is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader was atheïst, diens vader ook, net als diens vader. En mijn vijf kinderen zijn allemaal ongelovig, waarbij vooral mijn oudste zoon een actieve atheïst is. Maar ik praatte er nooit over met mijn vader, het was gewoon zo. Ik ben ervan overtuigd dat je in de eerste vijf jaar van je bestaan dit soort overtuigingen meekrijgt. Daarna kom je er niet meer van af. Katholieken kunnen wel van hun geloof vallen, maar ze blijven er hun hele leven mee bezig. Ik ken domineeszonen die fellere atheïsten zijn dan ik, maar ze worstelen nog altijd. Ze zijn voor het leven getekend.

‘Ik heb me wel in allerlei ‘-ismen’ verdiept. Het boeddhisme heeft me een tijdje geïnteresseerd. Maar altijd komt er een moment waarop het me gaat vervelen: ‘Nu weet ik het wel’, denk ik dan, met die brede weg van Boeddha, ik begrijp de truc. Maar één ‘-isme’ heeft het bij mij al die jaren volgehouden. Omdat die namelijk volkomen gebaseerd is op de absurditeit en die is voor mij kenmerkend voor ons bestaan. Dat is het taoïsme (Chinese filosofie met compassie, soberheid en nederigheid als kernbegrippen, red.).’

Stilte, dan luid declamerend: ‘De weg is bestendig daadloos, nochtans blijft niets ongedaan.’ Daar zit alles in voor mij, het is de Zin der Zinnen.’

Maar wat betekent die?

‘Alles is tegenstrijdig in die zin, het betekent dat je op niets kunt bouwen. De weg, de Tao, is een onbegrijpelijk begrip. Hij is ‘bestendig en daadloos’. Dat is ongeveer het tegendeel van het westerse principe van oorzaak en gevolg, het idee dat in ons denken zit ingebakken, van consequenties van je daden. ‘Als ik op de PvdA stem, dan komt het goed met de zorg’, dat soort denken. En dan de wending: ‘Nochtans blijft niets ongedaan’, dat geeft aan dat de wereld gewoon doordraait en dat alles wat van waarde is ook van waarde blijft. Het is een oerbotsing in die ene zin! En die zie je vervolgens terug in duizenden rare verhalen.

‘Ken je die taoïstische anekdote over drie oude kerels die wijn drinken en lachen? ‘Waarom lachen jullie?’, vraagt iemand. ‘Omdat onze vrouwen dood zijn’, luidt hun antwoord. ‘Dat is toch vreselijk, dan moet je toch huilen?’, luidt de vraag. ‘Ja, maar dat willen we vermijden, dus lachen we’, luidt hun antwoord. Kijk, dat is leuk! Van het taoïsme kan ik nooit genoeg krijgen. Ik blijf geboeid door die absurditeit. Dat is voor mij een groot genot.’

Bent u in uw ZKV’s niet ook op zoek naar die absurde essentie? Houdt u ze daarom ook zo kort?

‘Zo probeer ik het wel te verkopen, ja. Al zit er ook een heel praktische kant aan, namelijk dat ik niet lang achter een schrijftafel kan zitten. Ik heb geen zitvlees. Ik kan zeker niet een jaar lang geobsedeerd met een boek bezig zijn, zoals Tommy Wieringa (schrijver en vriend, red.). Waarna je ook nog het risico loopt dat het niet wordt besproken! Vreselijk. Ik heb respons nodig. Die ZKV’s worden verzonden en dan reageren mensen meteen. Dat is een enorme kick.’

Er lijkt ook een belerende onderwijzer in uw stukjes verscholen te zitten. Wat wilt u de mensen bijbrengen?

Stilte, dan met nadruk: ‘Dat ze zich moeten hoeden voor iedere vorm van dogmatiek, van regels. Elke dag ben je vrij te doen en te laten wat je maar wilt. Vrij om je gedachten te laten gaan. Vrij om te improviseren. Daar ben ik heel goed in. Neem die tuin van Epicurus. Daar heb ik jarenlang niet aan gedacht, nu komt hij ineens bij me op. Vrij zijn, dat is in ieder geval de zin van mijn leven.

‘Zeker, ik ben een schoolmeester, maar ik wil geen school maken. Op een gegeven moment kots ik van mijn eigen meningen, juist omdat die zo goed zijn. Die liggen zo voor de hand en zijn zo oké, ik moet uitjes maken naar rechtse mensen die mij een echte fluim vinden, iemand van ‘links lullen, rechts zakken vullen’, dat werk. Hoe rechtser, hoe beter.’

‘De kennis van het leven moet uit boeken worden gehaald, niet uit de smoezelige werkelijkheid zelf’, heeft u geschreven. Heeft u het leven zo aangepakt?

‘Absoluut! Ik hoorde nooit bij de doeners. Boeken zijn voor mij altijd belangrijker dan de werkelijkheid geweest. Die heb ik ook vaak aan boeken getoetst. Wat ik over de liefde wist, had ik niet te danken aan de werkelijkheid, maar aan boeken. Toen ik met meisjes begon te rommelen, wilde ik weten of ze een bepaald boek hadden gelezen en minachtte ik ze als dat niet het geval was. Ik ben ooit begonnen met alle romans van Vestdijk (meer dan honderd, red.). Maar eigenlijk hoef je in je leven maar tachtig boeken te lezen, dat ben ik met Maarten Biesheuvel eens. Die ontdek je vanaf je 16de. Voor mij behoren daartoe in ieder geval de werken van Nescio, Elsschot, Salter, Cheever en Salinger.’

Hoe kijkt u aan tegen uw eigen sterfelijkheid?

‘Ik wil mijn bestaan niet verpesten met allerlei angsten. Terwijl ik met je praat, kijk ik over een land met een heg van grote beukenbomen. Daar en daar en daar! Je moet de tijd die ons is toegemeten, wat we het leven noemen, niet belasten met wat er achter die beuken is – met angsten over het vagevuur, met dingen die er lelijk uitzien. (Pakt de tafel vast) Dit is mijn leven, daar gaat het om. Dit is allemaal zo fantastisch, juist omdat er daarvoor en daarna niks is. Dat wil ik mensen graag duidelijk maken, daar gaat het in mijn ZKV’s om.

‘Toen mijn vader doodging, heb ik niet gehuild. Ik had een speciale band met hem, iedereen die ons kende vond ons een bijzonder koppel. Ik heb nooit tegen hem gerebelleerd, een natuurwonder. We konden goed met elkaar praten en naar elkaar luisteren. Zonder sentimentaliteit. Onze verhouding is na zijn dood gewoon doorgegaan, alsof ik met hem ben blijven praten. Heel bijzonder. Tegenover mijn eigen dood sta ik stoïcijns. Maar of dat tot het einde zo blijft, vraag ik me af. Daar kun je echt niks van zeggen, dat heb ik bij vrienden wel gezien.’

Heeft het eigenlijk zin je bezig te houden met de zin van ons leven?

‘Nee, eerlijk gezegd niet. Het is toch intellectueel wat we nu aan het doen zijn, vraag en antwoord, consequent zijn. Mijn ideaal is dat het niet ter sprake komt, maar dat de zin van het leven geleefd wordt. Dat is de tuin van Epicurus. Zelf was hij een heel sobere man, maar er zaten anderen die van vrouwen, roddelpartijen en lekker eten hielden. Dat is de kern van het leven, in zo’n groep leven. De tuin wordt niet besproken. Al die mensen leven het leven, dat is genoeg.’