#psikiyatri

[sakakrizi]

karşıyaka psikolog

[psk-dan-mervesogut]

"En karanlık anlarımızda, kim olduğumuz ve neye inandığımız ortaya çıkar."

– Martin Seligman

Merhabalar 🌼 insan zor zamanlar yaşarken birçok konuda da kendini keşfeder. Tabii ki bunu zor zamanlarını sağlıklı bir şekilde atlatanlar başarır. Bir türlü halledemediğiniz sorunlarla karşı karşıya kaldığınızda psikolojik destek alma cesaretinde bulunursanız, problemin üstesinden gelmeniz büyük ölçüde kolaylaşacaktır...

[egesizizmir]

Herkes hayatında en az bir kere rezil oldu.

Herkes hayatının bir döneminde yalnız hissetti.

Herkes hayatının bir döneminde hiç geçmeyecek sandı.

Ve bunlar sadece insan olduğunuz için oldu.

[semaamagokyuzuolmayan]

Psikolog Psikiyatrist artık ne varsa Help

[venetiasdiary]

bikaç gündür psikiyaristin verdiği ilaçları kullanmıyorum diye babam kızdı bağırıyor

[kevkebus-subh]

"Freud’a göre, insanın dışa yansıttığı güzellik, iyilik ve erdem ne kadar güçlü olursa, içindeki karanlık dürtüler, bastırılmış arzular ve kötülükler de o kadar derin ve güçlü olur. Bilinçdışındaki bu karanlık, insan tarafından ne kadar gizlenmeye çalışılsa da, o kadar güçlü bir şekilde varlığını sürdürür..."

[ahmetcumhur-blog]

"Kitle, uysal bir sürü gibidir; başında bir efendi olmadan yaşayamaz. İtaate karşı öylesine bir susamışlık içindedir ki, ortaya çıkıp kendisini efendi ilan edecek herkese içgüdüsel bir boyun eğişle karşılık verir."

Sigmund Freud

Kitle Psikolojisi

[denizeyuruyen]

🎬 Nise: The Heart of Madness (2015)

(Nise: O Coração da Loucura / Delice Bir Tutku)

...........................

1950'li yıllarda Şizofreni hastalarını tedavi etmek için kullanılan acımasız yöntemleri reddeden ve onları sanat ile yaşama bağlayan Brezilyalı kadın doktorun hikayesi...

Kendisi aynı zamanda Derinlik psikolojisinin kurucularından İsviçreli ünlü psikiyatr Carl Gustav Jung’un öğrencisi.

Hastalarını çoktandır unuttukları doğa yürüyüşlerine çıkarıp, yaşama tutunmaları, bir amaç edinmeleri için resimle, renklerle buluşturur. Sanatla; bilinçaltının gizli kapılarını yavaş yavaş açmalarına vesile olur.

Böylece sanatın, bilinçaltını dışa vurmada ne denli önemli olduğunu henüz o yıllarda kanıtlamış olur.

Bir süre sonra birçok sanat müzesinde ismi bilinmeyen ressamların (hastaların) resimleri konuşulmaya başlar. Hiçbir eğitim almadıkları halde içlerindeki kargaşayı, mücadeleyi, derinlere gömdükleri acıyı resim yardımıyla açığa çıkarmaları herkes tarafından takdirle karşılanır.

[sonsuzamanlar]

PSİKİYATRİ SEANSIM

2 ayda bir gittiğim rutin psikiyatri seansından çıktım az önce Ülkü hoca iyi güzel hoş da beni anlayamadığı bazı noktalar var bazen bana öyle sorular soruyor ki tıkanıp kalıyorum. Dediklerini yapabilseydim zaten seanslara gidiyor olmazdım doğru ve olması gerekeni söylüyor fakat onları yapabilecek yol göstermiyor bende biliyorum doğruyu ama yapamıyorum doğruyu yapabileceğim yolu gösterse şöyle yapmaya çalışırsan doğru olanı daha kolay yapabilirsin yada doğru olana daha yaklaşırsın şöyle yapsan diye yardımcı olup yol göstermesi gerekmez mi psikiyatri doktorumun bana sadece bu doğru bu yanlış demesiyle çözülmüyor çünkü onun yanlış olduğunu bende biliyorum ama yapabilmem için bana yol gösteren bir rehbere ihtiyacım var olması gereken ve ihtiyaç duyduğum şey bu aslında. Mesela uyuşturucu içme doğru değil yanlış tamam bende biliyorum yanlış olduğunu bana ilaçların dışında bunu nasıl beynimden uzak tutacağıma neler yaparsam aklıma daha az geleceğine önerilerde bulun. Yada kumar yanlış oynama kaybedersin kazanamazsın. Bunu bende biliyorum ve oynadıkça da kaybediyorum biliyorum ama bu bir beyin hastalığı bağımlılık, bana oynama diyeceği yerde beni uzak tutmaya çalışacak önerilerde bulunup rehberlik etmesi gerekmez mi. Bana uyuşturucunun yada kumarın zararlarını anlatmasına ihtiyacım yok bana neler yapabilirim uzak durmak için bunun için yardımcı olmasına ihtiyacım var. İlaçlar çok önemli farkındayım içtiğim ilaçlar olmasa ne halde olurdum tahmin bile etmek istemiyorum hele ki kırmızı reçete olan bir ilacım var o olmazsa hayat duruyor sanki ve ilaçların yararlı geldiğininde farkındayım fakat davranışsal olarak da neler yapmamla ilgili yardıma çok ihtiyacım var bunu anlamıyor kimse. Kitap alıyorum elime okumak için kafam dağılıyor konsantre olamıyorum 2 sayfa okuyup bırakıyorum canım sıkılıyor. Dizi izleyeyim vakit geçsin diyorum sıkılıyorum ona da konsantre olamıyorum. İnternette gezineyim diyorum önüme hep hüzünlü laflar ayrılık laf sokma keşkeler hayatın kötü yüzü ve buna benzer konular çıkıyor iyicene moralim bozuluyor. Günlüğüme yazayım biraz diyorum belki yayınlarım burada diyorum hayatımın şuan yazılacak renkli yada konu olacak yada yazabileceğim konular yokki diyorum vazgeçiyorum. Belki bugüne kadar yaşadıklarımı yazsam 2 kitaplık roman olur o ayrı onu yazayım o zaman diyorum içimden fakat nereden başlayacağımı bilmiyorum. Anlayacağınız kocaman bir boşluk beni yutmak üzere yok olmak üzere gibi hissediyorum kendimi beni anlayıp yol gösterecek yardım edecek kimse yok mu korkuyorum yok oluyorum her geçen gün......

[caysevmeyenhamsi]

son dönemde sadece geceye değil gündüze de bırakılacak sebepler arıyorum.

düşünüyorum, düşünüyorum çok yavan. "gerçekten yaşamak için sebebim ne"yin cevabını vermekte zorlanınca kötü oluyor insan. hedefler bitti, beklentiler bitti, yolun yarısı geçti, bu kadar monotonluk ve enerji sömüren düzen olmamalıydı, belki daha kolay bulurduk hissi de gitmiyor.

her böyle hissettiğim de mehmet pişkini anıp "ince bir insan olmak benim için çok önemliydi fakat artık takatim kalmadı, başa çıkmakta zayıf kalmışım ve kendimi toparlamakta zorlanıyorum. bu konudaki ışığı kaybettim." kısmına empati yapmak boktan bir his.

[psk-dan-mervesogut]

"İnsan, sürekli olarak kendi zihninde yarattığı bir dünyada yaşar."

– Epiktetos

Günaydın herkese🌼 insan için biraz da yaşadıkları kadar yaşadıklarını nasıl anlamlandırdığı önemlidir.

[egesizizmir]

Kimse sana cevap veremeyecek ve zaman ayıramayacak kadar meşgul değildir. Canı isteyince sesini duyan kişinin öncelikli duymak istediği sesleri vardır.

[hayrolaablog]

01.09.24

Hayatımda hiç bu kadar karmaşık ve düşünceli bir hafta geçirmedim sanırım. İstemediğimi sandığım şeyleri şu an çok istiyorum. Ya başarısız olursam ya yük olursam ya yapamazsam diye de çok korkuyorum. Çok ağladım bu hafta. Anlık anlık ağlamalardı hep. Bir düşünce nüksediyor ve ben kendimde buluyorum o noksanlığı hep. Kendimden beklemediğim performanslar da gösterdim ama çokça hem de. Araba kullanmayı öğreniyorum mesela. Bir sürü insanla konuştum fikir aldım alıyorum . Bir etkinliğe katıldım ve tamamiyle farklı bir boyuta taşıdı beni. Özgüvenim arttı ve ben bunu iliklerime kadar hissediyorum. Sadece bazen çok fazla düşünüyorum. Beynim o kadar yorgun ki artık normal sohbet edemiyorum bile. Her şey birbirine giriveriyor. Şu an ise tercih yapmaya çalışıyoruz. Evet çalışıyoruz diyorum çünkü o kadar şanslıyım ki bu yolda tek başıma değilim. Annem ve babam hep yanımda oldular. Belki de o yüzden de özgüven doluydum bilemiyorum. Kafam çok karışık bir sürü üniversite gezisinden fikir almalardan sormalardan sonra kafam okyanus düşüncelerim dalga dalga köpük köpük oldular. Yoruldum. Ama bu sefer güzel bir yorgunluk. İlk kez kendim için bu kadar yoruldum. O kadar tatlıymış ki.. Kendimi çok başarısız hissettiğim de bir haftaydı bu arada. Ya da insanların bu kadar azimli olması başarısız hissettirdi bilmiyorum. Bir burs başvurusunda bulundum umarım güzel bir sonuç gelir sadece bunu istiyorum..

Zehra hanımla da tam 35 gündür görüşmüyoruz. Seanslarımız bitti. Sonrasında devam etmek istemedim başkasıyla. Denedim olması aslında ama olmasını da istemedim sanırım. Kendimi gerçekten idare edebileceğime ikna ettim belki de. Ettim de. Hemde beklemediğim bir performans ile yine. Diyorum ya çok garip bir dönem oldu diye. Çok aradım başta ama şimdi alıştım. Her şeye alışıyor insan. Belki de en iyi özelliği belki de en kötü.. bugün 1 ağustos. Umarım her şey güzel olur . Tek istediğim keşkelerle dolu bir geçmişimin olmaması .. ve bunu okuyan kişi umarım senin de keşkelerle dolu olmayan çiçekli yolların güneşli günlerin olur :)

[infllames]

yani bilirsiniz işte, bazı düşünceleri telaffuz edip sözcüklere döktüğünüzde korkunç derecede aptalca olur.

|uysal kız, fyodor mihayloviç dostoyevski

'00.06'

[venetiasdiary]

Ne ilginç 2023 yılının sonunda galiba sanrılarım oldu belki de gerçeklerdi. Hala tereddütteyim bu iyileşebildiğim anlamına gelir mi pek sanmam. Şehitlerin olduğu dönemden beri psikiyatriste gidiyorum sanırım. Ama tam zamank net hatırlayamıyorum. Belki hala beni takip ediyorlardır. Ama eskisi kadar hükmedemiyorlar bana. Gerçek sandığım şeylerin kandırmaca olduğunu anladığım zamanlar geçti artık. Olgunlaşmak da olabilir.

Kitap okuyorum buarada eskiye oranla daha fazla ama ince kitaplara daha çok bakıyorum. Şimdiye kadar sene içerisinde 35 kitap okumuşum.

Gerçek miydi acaba diyorum ya gerçekse olanlar? Evet hala sorular var kafamda ama eskisi gibi ışıksız ortamda rahat etmiyorum karanlıkta oturmuyorum. Dışarıya çıkarken öldürülme korkum yok. Belki bu birilerini huzursuz eder ama ben daha iyiyim.

[hokkabazgibi]

"Zorba kız kaçırır,

Kamarot Kurşun kaçırır.

Karaborsacı döviz kaçırır

Zengin hanım kürk kaçırır

Ağa koyun kaçırır

Orman eşkiyası kütük kaçırır

Ve sonunda kaçırmak için bizlere

Elbette akıl kalır."