#psikolojik

[psk-dan-mervesogut]

Herkese Merhabalar 🌼

Günaydın ☀️ Bu gönderi çok hoşuma gitti ve sizinle paylaşmak istedim. Ancak eksik gördüğüm bir kısım var. Çevremizi bu insanlarla donatmak kadar kendimiz bu özelliklere sahip bir insanda olmalıyız. O zaman çevremizde olmasını istediğimiz o insanlarla daha kolay ilişki kurup anlaşabiliriz. 🌟

[bugecedeseninicinyakalim]

[nevzatboyraz44]

[unutgitsinbenolur]

Milyonlarca insan var etrafımda ama bende yalnızlik hissi şaka mi

[falnfalanafilnfilana]

Bir şeylerin sonu gelince hemen kendime gelirim,enerjik olurum sanmıştım.Oysa şu günlerde o kadar bitkinim ki...Demek böyle oluyormuş...dibi gördükten sonra insan biraz duruluyormuş.Umarım uzun sürmez.

[kedilerveedevrim]

Hiçbir cümleden etkilenmeyin çünkü onlar birer hile

[uzaypedagog]

[yalnizcakendiolan]

ALEVSİZ MUM - 1.BÖLÜM (PART 2)

Bu durum beni birçok çocuğun rahatlıkla yapabildiği birçok şeyden alıkoymuştu. Mesela, bisiklete binmek ve parkta oynamak gibi... Veya liseye gitmek gibi... Ailem babamın işi yüzünden aşırı zengindi. Evet işi yüzünden zengindik ve evet bu zenginlik aşırıydı. Çünkü, bu durumum ortaya ilk çıktığı zamanlarda ailem beni tedavi ettirmek için bir doktora gidip bunun etrafta duyulmasını göze alamamış, bundan dolayı bana benimle karanlıkta yaşayacak bakıcı ve dadıların olduğu bir ev açmayı doğru görmüşlerdi. Her ne kadar kendi durumumdan dolayı bundan şikayetçi olmasam da aklı başında her insan bir bu durumdaki bir çocuk hakkında verilecek doğru kararın bu olmadığını anlayabilirdi.

Gerçi, babamın işi daima başından aşkın olduğundan dolayı ve annemin de asla aklında ne zaman ne olduğunu kimsenin bilemediğinden dolayı çok aklı başında insanlar sayılmazlardı. Ama bu yine de ne istersem yaptıkları gerçeğini değiştirmediği için ben de asla onlara karşı kötü bir davranışta bulunmamıştım.

Sonunda hazırlanıp çıktığımda, ne kadar öncesinde kendimi hem fiziksel hem de psikolojik olarak hazırlanmaya çalışsam da güneş gözümü aldı. Okula gidemiyordum. Çünkü ışık altında durmaya hala ( 17 yaşında olmama rağmen) tam alışamamıştım. Birkaç saat ışık altında durduğum zaman herhangi bir şeye odaklanmakta güçlük çekiyor, etrafımda aniden olan hareketlere veya yüksek seslere karşı daha korkak ve daha duygusal tepkiler vermeye başlıyordum. Bu yüzden bugünkü görevim, daha önce gitmediğim bir parkta yürüyüş yapmak, ardından eve hava kararmadan dönmekti. 17 yaşında bir çocuk için gayet basit bir görev, hatta görev bile sayılamayacak kadar normal bir aktiviteydi. Benim için öyle olmasa bile...

Kulaklığımı kulağıma takıp en sevdiğim şarkıyı açtım.

-Rolling Stones - Paint It, Black

Sesi sonuna kadar açıp yürümeye başladım. Kaldırımın ortasından yürümeye özen göstermem gerekiyordu. Çünkü, istemsizce yanımdaki duvarın dibinden yürümeye, duvarın gölgesine sığınmaya çalışıyordum ve güneşten herhangi bir şekilde kaçınmam yasaktı.

Temmuz sıcağının ortasında hepsi siyah tişört, kot pantolon ve ayakkabı ile rengarenk bir oyun parkına gidiyordum. Suda yaşamaya çalışan bir kuş kadar ait olabileceğim bir dünyada, yine bana aynı tezatlıkta bir yere gidiyordum. Küçük çocukların aileleriyle beraber oyunlar oynamaya gittiği bir yere... Ben küçükken hiç çocuk olmamıştım. Annem bana ağlamayı yasaklamıştı. Bu yüzden kendime artık büyüdüğümü söyleyip durmuştum. Bir yalana herkesi inandırmanın en kolay yolu önce kendinizi inandırmak olduğundan bir süre sonra ben de büyüdüğüm yalanına inanmaya başlamıştım.

Büyüdüğüm zaman zaten artık arkadaş edinmem imkansızdı. Çünkü; ben büyüdüğümde arkadaşım olabilecek yaşıtlarımın büyümesine daha 10 yıl vardı. Çünkü ben düşünce ağlamamam gerektiğini, ya yolumu ya da yürüyüşümü değiştirmem gerektiğini daha 10 yaşındayken öğrenmiştim. Her ne kadar bunu diğer çocuklar gibi sokakta oynarken düşe kalka öğrenmemiş olsam da... Biliyordum işte.

(Okuduğunuz için teşekkür ederim😁 daha henüz ilk bölümü bile tamamlayamamış olsak da okuduğunuz zaman yorumlarınızı eksik etmeyip düşünce, his ve beklentilerinizi yazarsanız çok sevinirim 😊 yarın görüşmek üzere 😁👋)

[gecedensozler]

[psk-dan-mervesogut]

"Sessizce mücadele eden birine vereceğim tavsiye şudur: Bu şekilde yaşamak zorunda değilsin. Sessizce mücadele etmek zorunda değilsin. Sessiz kalabilirsiniz. Birine bu konuda açık olduğunuz sürece, zihinsel bir sağlık durumuyla iyi yaşayabilirsiniz, çünkü ihtiyacınız olan yardımı alabilmeniz için deneyiminizi insanlarla paylaşmanız gerçekten önemlidir."

Herkese Merhabalar ☀️ Umarım iyisinizdir. Birçoğumuzun mücadele ettiği şeyler var. Bu mücadelede etrafımızdaki insanlardan veya uzmanlardan destek alabileceğinizi hatırlatmak istedim.

Herkese güzel günler dilerim 🌟

[geceninsessizcigligi]

Siz bilinçdışınızı bilince dönüştürene kadar, o sizin hayatınızı yönlendirecek ve siz de buna ‘’kader’’ diyeceksiniz.

-Carl Jung’un en sevdiğim sözü…

[biliyorsansoyle]

"Süleyman’ın hükümranlığı hakkında şeytanların (ve şeytan zihniyetli insanların) uydurdukları yalanların ardına düştüler. Oysa Süleyman (büyü yaparak) küfre girmedi. Fakat şeytanlar, insanlara sihri ve (özellikle de) Babil’deki Hârût ve Mârût adlı iki meleğe ilham edilen (sihr)i öğretmek suretiyle küfre girdiler. Hâlbuki o iki melek, “Biz ancak imtihan için gönderilmiş birer meleğiz. (Sihri caiz görüp de) sakın küfre girme” demedikçe, kimseye (sihir) öğretmiyorlardı. Böylece (insanlar) onlardan kişi ile karısını birbirinden ayıracakları sihri öğreniyorlardı. Hâlbuki onlar, Allah’ın izni olmadıkça o sihirle hiç kimseye zarar veremezlerdi. (Onlar böyle yaparak) kendilerine zarar veren, fayda getirmeyen şeyleri öğreniyorlardı. Andolsun, onu satın alanın ahirette bir nasibi olmadığını biliyorlardı. Kendilerini karşılığında sattıkları şey ne kötüdür! Keşke bilselerdi!

[hzcad]

ben bir şey yapmadım, insanlar kendilerini içimde öldürdürler.

[milaa2]

"...bilinçdışı, sımsıkı sarıldığım bilinçli inancımı yarıp geçti."

-Rollo May

[falnfalanafilnfilana]

Yüreğindeki o ağırlık...

"Söylenmeden Anlatılanlar Serisi"

[oktay-slown1]

Bazen senle hiç tanışmamış olmayı diliyorum çünkü tanışmamış olsaydık geceleri yatarken dünyada Senin gibi biri olduğunu bilmezdim

Oktay Berk