#psikoterapi

[sakakrizi]

karşıyaka psikolog

[egesizizmir]

Arkadaşlar psikolog benim mevzuları çaktı galiba ben aranızdan ayrılıyorum

[psk-dan-mervesogut]

"İnsan, sürekli olarak kendi zihninde yarattığı bir dünyada yaşar."

– Epiktetos

Günaydın herkese🌼 insan için biraz da yaşadıkları kadar yaşadıklarını nasıl anlamlandırdığı önemlidir.

[petrikori]

Herhangi bir psikoloji bölümünde okuyan birisi, ve ya böyle tanıdığı olan biri bana ulaşabilir mi? Görürseniz rb yapın lütfen, bir tık önemli. Şimdiden teşekkürler

[yazarbirkelebek]

Psikiyatri kliniği gerçek hastalar gelmez,

Gerçek hastaların hasta ettiği insanlar gelir.

[psikoterapisttt]

ara ara kapağını araladığım bir kitaptan 📚 alıntı bırakıyorum…

Kitabı okuyanlar hızlıca anlayabilir 🤭

Üzerine düşünülesi çok fazla altını çizmelik ifade var.✨

#reklam değil

[ayinyildizi]

Bu hayatta sadece küçük bir umuda ihtiyacım var... Ama bazen kurtuluş olarak gördüğümüz şeyler aslında bizi hapseder..

[yarennarsiv]

Olgunlaşmamış sevgi, "Seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var" der. Olgunlaşmış sevginin söylediği ise "Sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum" dur.

Sevme Sanatı - Erich Fromm

[kelebekpapatya-72]

İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların 'tecrübe' dedikleri şey budur. Kalbiyle bağlantısını koparmış bir insana 'tecrübeli' denir.

[641incibalik]

[dizyarasi]

“Kendini araçların son sürat sağa sola gittiği, trafik ışıkları olmayan bir caddenin göbeğinde yapayalnız hissettiğini söyleyen, karşı kaldırıma geçmesinin imkansız olduğunu ve adım attığı an bir aracın altında kalmaktan korktuğunu söyleyen, yardım isteyen insanlara ‘Merkezinde kal’ dediğimizde ‘Orası neresi ki?’ diye soruyorlar.

İnsan, merkezinden ne kadar uzaklaştığını ne zaman anlar biliyor musunuz?

Hayatı, tarif ettiğimiz şu korkunç trafiğe dönüştüğü an. Yani artık adım atmaktan bile çok korktuğu, kendine güvenemediği, çaresiz kaldığı, yol bulamadığı ve bir trafik ışığından bile yoksun olduğunu gördüğü an...Merkezinde olmayı bilen inaan için kaos yoktur, kaygı yoktur, çaresizlik yoktur, güvensizlik, yetersizlik ve korku yoktur.”

[yorgunherakles]

beceriksiz gibi görülme eğilimindedir. yetersizlik duygularının acısını sık çeker ve bu nedenle kıskançtır. nesneden endişelenmesinin nedeni korku değildir, nesne ona olumsuz, talepkar, bunaltıcı, hatta tehditkar gibi gelir.

carl jung - psikolojide tipler

[egesizizmir]

Odam tembelliğim yüzünden dağınık değil anne, içimde iki farklı ruh taşıyor gibiyim. Biri mutlu olup mutlu etmek istiyor, diğeri hep umutsuz ve herseyi yakıp yıkmak istiyor.

Fakat yıkıcı olan ruhumun bir gün sevdiğim herkesi benden uzaklaştırıp hayatımı mahfetmesinden çok korkuyorum. Sanki o ruh kontrolü ele almaya başlayınca hayatımdaki en sevdiğim insanlar bile gözüme kötü geliyor ve hepsini çıkarmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Bu haldeyken hiçbir şeye tam olarak odaklanamıyorum, uyumak istiyorum. Bu şekilde hissetmeme sebep olan şey ne bilmiyorum ama ben artık kendimden bile korkuyorum çünkü bu ruh diğerlerine sadece duygusal olsa da bana bedenen de zararlar veriyor.

Özür dilerim anne, gelip bunları sana anlatamıyorum belki ama odam tembelliğim yüzünden dağınık değil, yemin ederim.

[psycheblog1]

Duygular Ne İşe Yarar? Evrensel 6 Duygu:

Hayat karmaşık bir süreçtir. Yokuşlardan ve inişlerden oluşan bu yolda sürücü olarak farklı duygular yaşamamız normaldir. Seviniriz, üzülürüz, öfkeleniriz, neşeleniriz, kaygı duyarız, gıpta ederiz. Aslında duygu yansımaları ne kadar karmaşık bir süreç gibi gözükse de tüm duyguların tek bir amacı vardır. Hayatta kalmamız!

Evrimsel açıdan yaşanılan tüm duygular (sevmedikleriniz bile) insan hayatının devamı için zorunludur ve aslında otomatik bir tepkidir. Bizi harekete geçirir ve gelecek davranışlarımızın biçimlenmesinde önemli etkileri vardır. Sosyal hayatlarımızda söyleyemediğimiz her duyguyu istemsizce beden dilimize ve mimiklerimize yansır.

Dünya üzerinde her birey birbirinden farklıdır. Bu sorgulanamaz bir gerçek olarak kabul edilir. Yaşadığımız hayatlar, ailelerimiz, kültürlerimiz, sosyal çevrelerimiz ve genetik aktarımlarımız gibi birçok faktör bizi diğerlerinden ayırır. Hepimiz özel ve biriciğiz.

Ne kadar farklı olsak da temelde belirli ortak zeminlerde buluşuruz. 1970’lerde Paul Ekman yapmış olduğu araştırmayla kültürden bağımsız olarak her insanın yaşamış olduğu 6 evrensel duygu belirlemiş ve bu duyguları nerede olursanız olun her yerde fark edebileceğinizi ve gözlemleyebileceğinizi söylemiştir. Bunlar şaşırma, öfke, iğrenme, korku, mutluluk ve üzüntüdür. Hislerin kendisi gibi yüzümüze olan etkileri de aynı şekilde ortaktır. Her insan şaşırdığında dudakları aralanır ve gözleri büyür. Öfkelendiğinde kaşları çatılır. Bu değişmez evrensel bir gözlemdir. Bu sayede bize sözle aktarılmasa bile çevremizdeki insanların neler hissettiğini tahmin edebiliriz.

Yaşadığımız süreçler karşısında beliren duygularımızı biz seçemeyiz ancak onları nasıl deneyime çevireceğimizi kontrol edebiliriz. Duygularımızı kontrol altında tutmak ve doğru şekilde yönlendirmek için öncelikle duygusal farkındalığa sahip olmalıyız. Bu farkındalığı kazanmak için öncelikle duygularımızı tanımalı ve nasıl yansıttığımızı detaylı bir şekilde gözlemlemeliyiz. Nasıl hissettiğimizi daha iyi gözlemleyebilmek adına duygu günlükleri tutabilir ve bu sayede farkındalığımızı arttırabiliriz. Duygunun adını koyduktan sonra önemli aşamalardan biri nedenlerini ve sonuçlarını düşünebilmek ve doğru şekilde ifade edebilmektir.

Bu farkındalık sonucu doğru kararlar alabilir, öz anlayışımızı güçlendirebilir ve stresle daha kolay başa çıkabiliriz.

Aristo’nun da dediği gibi: “Herkes kızabilir, bu kolaydır! Ancak, doğru insana, doğru ölçüde, doğru zamanda, doğru nedenle ve doğru şekilde kızmak… İşte bu kolay değildir!”

KAYNAK:

[mavininincisideryaaa]

her sey paramı

hayat cok guzel dimi para ev, is,arkadaslar peki her kes mutlumu .boyle anlatayim insanları paraya göre 2 qrupa ayirmak olur .

1ci paralı ama mutsuz olanlar

2 ci parasız ama mutlu olanlar

belkide 4 qrupa ayırmak olur.Ama konu simdi bu diyil.

Hayatimla misal gostercem ;

Öyle insanlar tanıyorum paralılar ama mutsuzlar. BELKİ diyorum kendime 1 sorunları var ondan mutlu diyiller .AMA HAYIR TAM FARKLI.

SORUN: paranın onlara göre az olması, gec saatlerde dışarı cıkmak ,isteyi istedikleri kiyafeti almak isteği.

CİDDEN diyorum kendime .SORUN BUMU ?!

Ama bazı insanlar kendimde dahil bana para önemli diyil :evvet yeterince önemli parada ama her şey diyil . MUTLULUK kiyafetde diyil ,parada diyil, disarda diyil AİLEDE!

AİLENİN MUTLULUĞU HER ŞEYE DEGER BUNU BİLİN. AİLE MUTSUZSA NE PARA, NE KİYAFET, NE BAŞKA SEY İNSANI MUTLU YAPAR . YANİ HER SEYİ BİZ YAPİYORUZ .MUtSUZ OLMAYİDA BİZ SEÇİYORUZ MUTLU OLMAĞIDA

buraya kadar okudunsa ozaman yorum yazın siz neye önem veriyorsunuz ? lutfen yazin

[psikoterapisttt]

Kırıldığını söyledikten sonra duygusu ve ihtiyacı anlaşılmayınca, gönlü alınsın diye uzun uzun tartışanlara hatırlatma✨