#pokochanie

[black-rose-666]

Pokochałem cię tak jak żadną inną

Lecz ty mnie zostawiłaś

Brak twej obecności wyniszcza mnie od środka

Chyba pójdę po alkohol

I zapomnę o tym na jedną noc

[skinnybutterfly72961]

Chcę być pokochany bardziej niż chce żyć, dla miłości byłbym w stanie rzucić palenie, jeść normalnie czy zagłodzić się, przestać spotykać się z innymi (w sumie jedyna osoba do której jeżdżę to moja babcia), przestać się okaleczać... Zrobiłbym wszystko by być pokochany. Błagam, wszechświecie ześlij mi chłopaka.

[bliskouczuc]

Czasem potrzeba bycia kochanym przez kogoś jest tak silna, że przestajemy trzeźwo myśleć i w każdej osobie, czy w każdym geście będziemy wiedzieli kogoś idealnego dla nas, aż w końcu trafimy na kogoś, kto to wykorzysta i na koniec zostaniemy ze złamanym sercem i stracimy ostatnią nadzieje jaka nam została na pokochanie kogoś właściwego i wartościowego.

[blackberry162]

Pokochanie samej siebie nie sprawi, że staniesz się egoistyczna i narcystyczna.

Sprawi, że staniesz się

NIEZNISZCZALNA.

[an0r3xi4]

Jak możesz ja kochać nie kochając siebie?

O shit.. takie samo pytanie padło u Misi.

A co ma jedno do drugiego?

Tak. Nie kocham siebie, nigdy siebie nie kochałam. Jak mam siebie kochać po tych wszystkich zdarzeniach, które miały miejsce?

Michalina siebie TEZ NIE KOCHA.

Poznalysmy się w srodku naszych zaburzeń odżywiania tak naprawdę i uczyłyśmy się kochać siebie nawzajem… niestety pokochanie siebie, jako osoby nie jest takie proste i łatwe do zrobienia. Szczególnie jeśli ma się za sobą tak trudna przeszłość i przemoc seksualna.

Kocham ją całym sercem, kocham ją za nas dwie, chce dla niej jak najlepiej, chce żeby czuła się dobrze na tyle, na ile jest w stanie… ludzie.

[siora28]

Pokochanie Ciebie, to najlepsza rzecz jaką doświadczyłam w całym moim życiu.

04.07.2023 r.

[niechciaana]

Bis sister advice: 5 rzeczy, które chciałabym wiedzieć, gdy byłam młodsza

Właściwa osoba naprawdę pokocha Cię za to, kim jesteś. Zastanów się przez chwilę: jak często analizujesz wygląd zewnętrzny ludzi, których kochasz? Czy zdarzyło Ci się myśleć, że kochałabyś kogoś bardziej, gdyby miał szczuplejsze uda, ładniejszą cerę czy idealnie proste zęby? Właściwa miłość motywuje, ale nigdy nie sprawia, że czujesz się niewystarczający. Nigdy.

Z Twojego życia będą znikać ludzie - to nieuniknione. Niektóre z tych rozstań będą bolesne. Jeśli nauczysz się jednak przyjmować wszystkie te lekcje z pokorą, obiecuję, że pewnego dnia zrozumiesz, dlaczego każda z tych osób pojawiła się na Twojej drodze i dlaczego zniknęła. Nic nie dzieje się bez przyczyny, nawet jeśli dziś jeszcze tego nie rozumiesz. Bądź cierpliwa.

Pokochanie siebie tu i teraz to naprawdę jedyna opcja jaką masz. Dlaczego? Bo zawsze będą w Tobie rzeczy, które będziesz chciała zmienić. Jeśli nie potrafisz być dla siebie wyrozumiała i nieustannie oczekujesz od siebie perfekcjonizmu, zawsze po osiągnięciu jednego celu w Twojej głowie będzie pojawiał się kolejny. Miłość nie przyjdzie z żadną cyferką na wadze czy rozmiarem na metce - możesz pokochać siebie tu i teraz lub nieustannie gonić za kimś, kto nie istnieje.

Wygląd zewnętrzny naprawdę nie jest tak ważny, jak może Ci się dziś wydawać. Nie obwiniaj się, jeśli czasem o tym zapominasz - w końcu żyjesz w świecie, który próbuje przekonać Cię, że to w tym właśnie leży Twoja wartość. Pamiętaj jednak, że wygląd przemija, zmienia się, ucieka między palcami. Twoje włosy pokryje kiedyś siwizna, a na skórze pojawią się zmarszczki. To, co z Tobą zostanie, to wspomnienia które uda Ci się stworzyć, widza, którą masz w swojej głowie i energia, którą roztaczasz dookoła. Nigdy o tym nie zapominaj.

To, o czym myślisz i w jaki sposób to robisz jest niezwykle ważne. Jeśli nie wierzysz w głębi, że zasługujesz na wszystko, co najlepsze, jak inni mają w to uwierzyć? Masz przed sobą całe życie i mnóstwo czasu na realizowanie swoich marzeń, ale musisz najpierw dać sobie samej szansę. Bo - choć może czasem w to wątpisz - zapewniam Cię, że zasługujesz na prawdziwe szczęście.

[3milyyxx]

"Jak radzić sobie z samotnością? Co robić jeśli czujemy samotnie"

Takie pytanie ostatnio zadał mój obserwator, którego serdecznie pozdrawiam:)

Jest to trudne pytanie ale jednocześnie bardzo ważne.

Samotność może dopaść nas wszystkich, w każdej możliwej chwili, są ludzie którzy mają przysłowiowo "wszystko", a mimo to czują się bardzo samotnie.

W świecie internetu widząc życia innych przez dotykowe ekrany, czasami łapiemy poczucie, że coś z naszym życiem jest nie tak, bo nie wygląda tak, jak wszystkich gwiazd z social mediow...

Ale czy powinniśmy się tym przejmować? Chyba w każdym zamieszczonym poście powtarzam, że jesteśmy tylko ludźmi, i na wszystko przyjdzie pora.

Doceniajmy każdy najmniejszy szczegół w naszym życiu, a na pewno poczujemy się dzięki temu szczęśliwsi, przykra prawda jest taka, że nigdy niewiadomo kiedy możemy stracić to, co aktualnie mamy.

Mam wrażenie, że za dużo czasami od siebie wymagamy, przez co nasza energia spada w momencie, kiedy nie możemy sobie poradzić z jakimś zadaniem, być może warto dać sobie trochę luzu, i powiedzieć sobie "robię tyle, ile jestem na ten moment w stanie, i jestem z siebie dumn*", czasami również dobrze jest podejść do siebie ze współczuciem, a nie wyrzutami, że coś nam nie wychodzi.

Jedną z ważniejszych rad, ale również najtrudniejsza, jest pokochanie samego siebie, i życie ze sobą w zgodzie. Bez tego nawet posiadanie największej grupy przyjaciół, oraz miłości życia, będzie smutne i nijakie, bo jak można przelać miłość, oraz troskę na drugiego człowieka, jeśli nie czujemy tego do osoby, która jest z nami 24/7 przez całe życie?

[mickeymowi]

DZIEŃ DOBRY, DZISIAJ MAMY 14 LUTEGO A TO ZWIASTUJE JEDNO -

dzisiaj ludzie budują pomnik swojej jedynej, prawdziwej miłości. Mowa o pieniądzach. Mowa o rzeczach materialnych. O wydawaniu (w niektórych przypadkach) zawrotnej ilości gotówki tylko po to, by wierzyć, że jest to jedyny właściwy sposób na uczczenie miłości. Im większy i bardziej okazały podarek, o tym większym uczuciu świadczy. Nienawidzę Walentynek. Ale nie dlatego, że nie pochwalam celebracji miłości. Gdyby Walentynki rzeczywiście stały się świętem zakochanych a nie kultem chęci posiadania, to byłyby moim ulubionym świętem. Lecz konsumpcjonizm oraz głowy ludzi pracujących w reklamie zmieniły znaczenie Walentynek. Oczywiście, dawanie jest miłością. W końcu obdarzany troską, czasem, miejscem w sercu, poparciem i wsparciem i wieloma, wieloma innymi wspaniałymi darami jest każdy, kto jest lub był pokochany. Dlaczego nie mówimy głośno o tym jakim poświeceniem jest miłość? Tego wysiłku nie da się wycenić. Tak samo jak późniejszych korzyści. One są niepoliczalne oraz bezcenne ale zdecydowanie mocno odczuwalne. Nie zrobisz zdjęcia radości i nie pokażesz jak duża jest miłość. A niezależnie od tego czy to wielka miłość czy przelotne uczucie - żadne nie powinno być na sprzedaż. Niestety na horyzoncie pojawiają się LUDZIE. Najgorszy gatunek, ponieważ lubią posiadać, mieć i zrobią wszystko by zdobyć to, czego chcą. Ci kierowani chęcią zarobienia (tutaj na linii startu stoją producenci) dadzą znać o tym jak ważna jest miłość się już styczniu. Odziani w czerwone serca obsypią masy abstrakcyjnymi i zbędnymi przedmiotami. Natomiast te, jak zawsze, chętnie kupią materialiści (tutaj jest miejsce dla każdego, kto uważa, że prezent materialny to forma świętowania miłości). I jedni i drudzy prowadzą wyścig. Producenci o to, kto zarobi najwięcej. Konsumenci prześcigają się w spektakularności zdjęć prezentów na social mediach. To jedna z tych konkurencji, której nikt nie ogłosił ale prawie każdy podświadomie bierze w niej udział („Hmm, co w tym roku będzie niespodzianką?”). Nic nie zbliża bardziej niż wspólne komentowanie wydarzeń („WIDZIAŁAŚ!? Zabrał ją do tej knajpy, to się wykosztował haha”). Oczywiście, niezbędne porównanie do własnych działań („No ja zrobiłbym to lepiej, następnym razem zobaczysz”). Od jutra portale plotkarskie nabiją klikalność na tytułach typu „Zobacz CO dostała na WALENTYNKI od swojego męża MILIONERA [ZDJĘCIA]”. A ten etap to oczekiwanie na werdykt kto wykazał się nie tylko największą kreatywnością ale i zasobnością portfela. Podstawa do oceny prezentu na podstawie jego wartości a nie znaczenia gestu. Sami sobie wykreowaliśmy taką rzeczywistość. Czy słusznym jest oceniać prezent bazując na jego cenie? Według mnie nie. Czy to rodzaj prezentu jest odzwierciedleniem uczuć? Także nie. Mam nadzieję, że za każdym z tych pięknych prezentów idzie nic innego jak równie wielka miłość. Taka na dobre i na złe. Zauważalna nie tylko w ilości wydanej gotówki ale i w małych gestach, spojrzeniu w oczy, głębokim uczuciu. Miłość to między innymi oddanie się w całości drugiej osobie. Danie siebie a nie wręczanie prezentów, które mają zasłaniać brak oddania i zaangażowania. Kończy się na tym, że mówi się o miłości od święta, a sens świętowania przepada w otchłani wymieniony na fikcyjną „moc prezentów”. Zniszczenie znaczenia Walentynek to nie jedyny numer popisowy pychy i próżności. Rewia mody na 1 Listopada? Pierwsza Komunia jako okazja do dostania laptopa albo quada? Otrzymywanie prezentów z okazji dnia upamiętniającego urodziny Jezusa? Często opijane mocniej, niż te własne. Co będzie następne? Mam nadzieję, że nadejdzie ktoś, z kim będę świętować zakochanie i celebrować miłość nie od święta, a codziennie. Życzę każdej osobie usychającej z samotności, by w przyszłości spędziła ten dzień nie tylko marząc o bliskości a doświadczając jej uroków.

[nostalgicznie]

Jak mieć wysokie standardy i oczekiwać od ludzi więcej niż minimum? Zamiast tego lecę na każdego kto da mi trochę swojego czasu i zainteresowania

Musisz znać swoją wartość, wiedzieć jak cudowną osobą jesteś! Zastanów się, co jesteś w stanie dać drugiej osobie i dlaczego miałabyś dawać jej to za totalne minimum. Szkoda twojego czasu na relacje, w których nie czujesz się wystarczająca, kochana, ważna. Masz być dla drugiej osoby priorytetem, ma traktować cię najlepiej jak potrafi i ty masz to czuć, masz być tego pewna. Jeśli tego nie czujesz, to coś jest nie tak i trzeba o tym porozmawiać z drugą stroną, a jeśli to nie przyniesie rezultatu, to odejść. W takiej sytuacji z szacunku do samego siebie wypada odpuścić, bo po co być przy kimś, dla kogo nie jesteśmy wystarczająco ważni? Nie warto tak się poniżać, żeby tylko nie zostać samemu. Podstawą jest pokochanie samego siebie. Jeśli nie pokochasz siebie, będziesz szukała tego właśnie zainteresowania swoją osobą w innych, nawet jeśli nie są tego warci. Naucz się spędzać czas samej, rozwijaj się, idź małymi kroczkami do przodu, odnajdź w tym szczęście a wtedy zauważysz, że tak naprawdę lepiej być samej, niż poświęcać swój cenny czas osobie, która nie potrafi cię docenić i dać tobie więcej niż te minimum. Nie da się być szczęśliwym w relacji, jeśli nie będziemy umieli zaznać szczęścia będąc samemu, to jest bardzo prosta zasada. Inne osoby czując od ciebie energię nieszczęśliwej, będą jedynie utwierdzać cię w twoim przekonaniu.

[black-rose-666]

[skinnybutterfly72961]

W moim umyśle często jest myśl

"chcę chłopaka, chcę być w końcu pokochany i chcę by ktoś się mną zaopiekował"

Ale zaraz po tym następuje

"nie zasługuje na miłość, jestem okropnym człowiekiem, jestem potworem, nie zasługuje na dobre traktowanie, zasługuje na samo zło."

Więc za każdym razem gdy ktoś zaczyna się o mnie martwić odpycham tą osobę, kłamie że jest okej a prawda jest taka że umieram z samotności i tonę we własnych myślach.

Błagam, niech ktoś powie że nie jestem w tym sam.

[karmionanadziejami]

Zabolało

#love #miłość #ból #zakochanie #cierpienie #pokochanie

[chaos-i-inne-pietra]

,,... zawsze marzymy o kimś wyjątkowym.

Kimś, kto nas będzie fascynował, ktoś, kto odwzajemni nasze uczucie i będzie stanowić zestaw bratnich dusz. Niby pokochanie jest łatwe, ale jak doświadczasz porażek i nie wiesz, jak smakuje szczęście to zadowalasz się czymś co Ci się przytrafia. Myślisz, że to jest właśnie to i tak wygląda spełnienie. Z czasem widzisz, że miałeś bliskich ludzi, którzy zniknęli na jakiś czas, a potem pojawiają się i myślisz, że coś straciłeś. Może to miłość życia?. To tak samo jak poznanie kogoś za późno. Kogoś z bagażem podobnym do Twojego. Myślisz sobie, że to jest to, ale dobrze wiesz, że czasu nie cofniesz i mimo tego, że wszystkie Twoje zakochania i wypowiedzenia słów miłości już przeżyłeś to wiesz, że tamto było tylko donysłem. I teraz, gdy już wiesz jak to jest naprawdę kochać musisz zawrócić i nie możesz zrobić nic więcej. Masz kogoś niemalże idealnego, ale czas pokazał, że spotksliście się po prostu za późno...''

[godiswithus-isaiah41-10]

Tłumaczenie postu z mojego drugiego konta @faithisthekey-23 :

Witajcie bracia i siostry w Chrystusie

Chciałabym powiadomić was o tym, że niezależnie od tego co robicie, Jezus Jest z wami. On zawsze tu Jest, aby sprawić, że poczujecie się pokochani, pocieszeni, przepełnieni nadzieją. On czeka na moment, w którym chociaż spróbujecie Mu zaufać i zostawić swoje zmartwienia, i problemy w Jego Potężnych Dłoniach. Zaufajcje mi, On czeka, aby zabrać wszystko, co obciąża wasze ramiona, nawet jeśli wydaje się, że jest tego za dużo dla Jego Cennych, Cudownych i Świętych Dłoni. On może nad nimi [zmartwieniami] popracować. On może być waszym źródłem radości. Może zabrać te bolące emocje takie jak smutek, żałoba, niepokój, stres, gniew. Może zabrać brak motywacji, depresję, ataki niepokoju — On może zabrać wszystko. Po prostu zostawcie to w Jego Cennych, Potężnych Dłoniach. Na koniec nie będziecie tego żałowali. Zobaczycie, jak ciężar jest zabierany z waszych ramion i jak wasze serca, które zwykły być przepełnione tak wieloma zmartwieniami, są napełniane nadzieją, miłością, która się wylewa, motywacją, radością i cudownym pokojem, który jest ponad nasz tok rozumowania, gdyż jedynie nasz Król Pokoju Jest Tym, Który może nam go dać, nie tak jak da nam go człowiek.

„Pokój zostawiam wam, pokój Mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!” (Ewangelia wg św. Jana 14:27)

Wiedzcie, że niezależnie od tego co się stanie, On tu Jest. Jeśli myślicie, że zbyt dużo zgrzeszyliście, pozwólcie, że przypomnę wam to, co mówi Pismo Święte:

„¹⁶ Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?» ¹⁷ Jezus usłyszał to i rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.” (Ewangelia wg św. Marka 2:16-17)

Jeśli myślicie, że nie jesteście warci bycia w obecności naszego Zbawiciela z powodu waszych, chorób pamiętajcie, że kiedy był On na ziemi, nie wyśmiewał się z chorych ludzi. A także ich nie ignorował. Im także pokazał swoją miłość. Uzdrowił i traktował ich w tak cudowny sposób, gdyż był wypełniony wielką miłością. [Przykład: Jezus uzdrowił trędowatego w Ewangelii wg św. Mateusza 8:1-4].

Jeśli myślicie, że nie będzie w stanie udźwignąć wszystkich waszych problemów, pamiętajcie, że zrobił już tak wiele rzeczy, aby pokazać wam Swoją siłę. Nawet za was zmarł w tak okrutny sposób. Czyż nie ukazuje to tego, jaki Jest silny?

Jeśli myślicie, że macie zbyt mało wiary, pamiętajcie, że powiedział: „On zaś im rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: "Przesuń się stąd tam!", a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was.” (Ewangelia wg św. Mateusza 17:20)

Nadal poszukujcie Królestwa naszego Niebieskiego Ojca i bracia, i siostry, nigdy się nie poddawajcie. Kontynuujcie zwalczanie zła w sposób, który pokazuje, że służymy Królowi Królów, Który Jest Dobry.

Niech Bóg was pobłogosławi, miłego dnia/dobrej nocy :)

[lifeilusionx]

Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

~~~~ Marcin Szczygielski~~~~