#ouders
Explore tagged Tumblr posts
polldermodel · 8 months ago
Note
Hoe oud was je jongste (biologische) ouder toen je geboren werd?
18 of jonger
19-22
23-26
27-30
31-34
35-38
39-42
43-46
46-49
50 of ouder
Ik weet het niet/ik ben nooit geboren/zie resultaat
Hier is de poll over je oudste ouder.
23 notes · View notes
welkominmijnkoffiehuis · 4 months ago
Text
ik schrijf mijn knuffels op papier
voor het geval ik je niet meer zie
ookal is thuis voor mij tegenwoordig op meerdere plekken tegelijk
ik heb je gemist hier
2 notes · View notes
snuglybe · 1 year ago
Text
Tumblr media
🌟 It's Day 2 of our Black Friday extravaganza! 🌟 Enjoy a fantastic 15% off on Dinosaur Alex, Lily the Llama Lacing Toy, and Googly Lacing Toy! 🦕🦙👀
2 notes · View notes
Text
youtube
1 note · View note
peterpauldoodkorte · 3 months ago
Text
pubers
zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stilwoorden stormen als wolken wild door de luchtze woont met schuilend hart in haar kamer een wereld apart, vol dromen en geheimeneen muur vol posters, een kast vol chaosde playlist een mix van verdriet en applausde regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijden in die chaos zoeken ze ook veiligheidhij wil niet luisteren, maar hoort alles tochzijn…
0 notes
de-meerpeen · 4 months ago
Text
Open Dag Wiringherlant maandag 4 november
Onderwijs: 'Open Dag Wiringherlant maandag 4 november'
WIERINGERWERF – Uw kind zit in groep 8. Dit is een belangrijk en spannend schooljaar waarin de overstap naar het voortgezet onderwijs centraal staat. Op maandag 4 november is de voorlichtingsavond ‘van groep 8 naar de brugklas op Wiringherlant’. Wij nodigen u van harte uit. Op deze avond informeren wij u over de overstap en de verschillende mogelijkheden die onze school biedt. Daarnaast laten wij…
0 notes
advocaatfamilierechtzaandam · 4 months ago
Text
Naamswijziging van kinderen
📢 Nieuwe Podcast-aflevering: "Naamswijziging van Kinderen" ��
In de nieuwste aflevering van onze podcast gaat Advocaat Familierecht Zaandam in op het proces en de juridische aspecten rond de naamswijziging van kinderen. Welke stappen moet je nemen? Wanneer wordt de toestemming van beide ouders vereist? Deze onderwerpen en meer worden uitgebreid besproken om duidelijkheid te bieden voor ouders en voogden die met deze situatie te maken hebben. Luister nu via deze link:
Ontdek alles wat je moet weten om dit traject met vertrouwen tegemoet te gaan. 🎧👨‍⚖️👩‍⚖️
1 note · View note
Text
Co-ouderschap na scheiding
In de nieuwste aflevering van onze podcast bespreken we het thema co-ouderschap na scheiding. Hoe kun je als ouders samenwerken om het beste voor je kinderen te doen, zelfs na een scheiding? Onze experts van Advocaat Familierecht Amsterdam delen waardevolle tips en inzichten om deze complexe situatie zo goed mogelijk te navigeren. We behandelen onderwerpen zoals communicatie, juridische afspraken en hoe je een stabiele omgeving voor je kinderen creëert. Luister de aflevering via deze link: Co-ouderschap na Scheiding en leer hoe je als ouders samen sterker kunt staan, zelfs na een scheiding.
1 note · View note
twafordizzy · 6 months ago
Text
Georges Perec verhaalt over het Droste-effect
bron beeld: lasfuriasmagazine.com In de week dat bekend werd dat chocolademaker Droste werd overgenomen, stuit ik in een novelle op het Droste-effect. Het Droste-effect is een afbeelding die zich herhaalt en steeds kleiner wordt, bekend geworden omdat het zich toonde op het Droste-blik. De novelle werd geschreven door Fransman Georges Perec (1936-1982), die zich een unieke schrijfstijl eigen…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
eltjedoddema · 11 months ago
Text
Buurman Jan - zitten
“Lekker man, n kop kovvie mit n hompie grunneger kouke. Ik heb mien luxe gerak dammeet weer binnen.” Buurman Jan zat glundernd aan de keukentoavel. “Mit zo’n begun van de dag bin k weer binnen,” ging hai wieder. En nou wie t toch over binnen hebben ja, hest t ook mitkregen dat kinder veul te veul binnen zitten. Ze doun niks aans as aaipetten, gemen en uut de neuze pulen.” “Ik heb t heurd en…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
kylphar · 1 year ago
Text
Tamagotchi
//Let op, deze tekst gaat over een trauma opgelopen door het genegeerd worden door een ouder.//
Toen ik 9 jaar oud was, was de Tamagotchi hét van hét wat speelgoed betrof. Ik weet niet meer of ik er veel achter heb gevraagd bij mijn ouders, wel dat ik er ééntje gekregen heb: naar het schijnt was het een goedkopere versie, want de "echte" kon je, eens die doodging, niet meer opstarten, met de mijne kon je dat wel.
Ik was er erg blij mee en hoewel hij inderdaad een aantal keren, om het zo te zeggen, gereanimeerd moest worden, droeg ik er toch wel zorg voor. Op een zomeravond kwam hij echter abrupt aan zijn eind. Samen met mijn ouders zat ik in de caravan in de Ardennen te kaarten. Er stond een glas limonade op tafel en niet ver daarvan lag mijn Tamagotchi. Op een gegeven moment stootte iemand (ik meen me te herinneren mijn moeder) het glas om en werd mijn Tamagotchi gedoopt. Het ding gaf de geest en dat was dat. Hoewel ik hier erg verdrietig over was, werd besloten dat het gedaan moest zijn met zo'n Tamagotchi voor mij.
Enkele maanden later was ik bijna jarig. Ik keek uit naar mijn verjaardag: ik zou 10 jaar worden, gedaan met een enkel cijfer! Volgens mij zou het een speciale dag worden. Wist ik veel op welke manier dat zou zijn...
Een paar dagen of zo voor mijn verjaardag ging de telefoon. Mijn moeder was ergens in huis bezig en kon niet opnemen, dus nam mijn vader op. Het bleek de buurvrouw te zijn, waarvoor ze belde weet ik niet. Wat ik wel kan vertellen, is dat ze in de lokale politiek werkzaam was. Tijdens het telefoongesprek werd mijn vader weggeroepen door mijn moeder en besloot hij de telefoon aan mij te geven, zeggende dat ik even met de buurvrouw mocht babbelen. Natuurlijk, met een hoofd vol over mijn aanstaande verjaardag, vertelde ik fier dat ik binnenkort 10 jaar zou worden! Ze toonde zich geïnteresseerd en vroeg wat ik graag wilde hebben voor mijn verjaardag, waarop ik antwoordde "een tamagotchi". Als kind van 9 jaar stond ik er niet bepaald bij stil dat dit gevolgen kon hebben... Mijn vader kwam terug, nam de telefoon over en ik denk niet dat ik nog echt stilstond bij het gesprek dat ik met de buurvrouw gevoerd heb.
Mijn verjaardag viel op een vrijdag. Ik weet niet meer of de buurvrouw die dag op bezoek kwam of een dag eerder, maar wel dat ze een tamagotchi mee had als cadeau! Ik was enorm blij en wilde er graag mee spelen dus pakte ik hem uit, mijn ouders bedankten haar ook voor het cadeau dat ze "niet had moeten doen". Ik merkte nog niks ongewoons op, dat duurde tot zodra de buurvrouw vertrokken was: plots leek het mijn moeder niks meer te kunnen schelen dat ik bestond. Ik leek wel lucht voor haar.
Buiten een misprijzende blik, kreeg ik geen reactie meer uit mijn moeder. Ik voelde mij verward, had ik iets misdaan? Maar wat dan? Waaraan verdiende ik dit? Ik geraakte zelfs in paniek, begon hysterisch te huilen, maar het haalde allemaal niks uit. Het hele weekend negeerde mijn moeder mij, het enige dat ze deed, was er voor zorgen dat ik te eten kreeg en zelfs dit gebeurde met het minimum aan communicatie. Het leek voor mij wel alsof ik nooit meer zou stoppen met mij ellendig voelen. Ik huilde bijna de hele dag door, ik huilde terwijl ik in mijn bed lag, ik huilde terwijl ik naar Samson & Gert op zondagochtend zat te kijken. Hoe ik ook probeerde te weten te komen wat ik misdaan had en wat ik kon doen om het goed te maken, ik kreeg geen antwoord.
Op maandag moest ik weer naar school, de Tamagotchi mocht niet mee. Ik smeekte mijn moeder om er voor te zorgen, want deze zou, als hij stierf, niet meer opnieuw opgestart kunnen worden. Ik weet niet meer wat ze hier op zei of deed, maar hij leefde toch nog toen ik thuis kwam. Het was iets. Nog steeds huilde ik mezelf in slaap toen ik in bed lag, als ik het me goed herinner, heeft dit nog geduurd tot en met woensdag. Ik lag in bed te huilen toen mijn moeder plots binnenkwam, boven op mij kwam liggen en begon te huilen terwijl ze mij knuffelde. Ik wist niet wat mij overkwam maar voelde wel een ongelooflijke opluchting dat ze mij eindelijk weer... erkende? Ik vroeg haar wat ik had misdaan. Ze zei dat ze dacht dat ik bij de buurvrouw had gezeurd om een Tamagotchi van haar te krijgen en dat ze daar boos over was. Ik verzekerde haar dat dat niet het geval was, de buurvrouw had zélf gevraagd wat ik wilde, dus ik had enkel antwoord gegeven. En daarmee was de kous af. Ik werd niet meer genegeerd door mijn moeder. Wat de Tamagotchi betrof, die werd uitgezet door een kartonnen stripje dat in de gleuf gestoken werd (eerder werd hij geactiveerd toen ik dat stripje eruit getrokken had). Ik vond het ding niet leuk meer en wilde er eigenlijk niks meer mee te maken hebben...
Toen de Furby's een succes werden, voelde ik me angstig telkens ik er eentje zag. Stel je voor dat ik er zo eentje zou krijgen en daarvoor zou moeten zorgen en dat moeder mij dan weer niet meer zou zien staan... Dat was iets dat vermeden moest worden! Nee, ik zou niet meer meedoen aan zo'n hype, dat was nergens goed voor.
0 notes
polldermodel · 3 months ago
Note
zeg je 'ik hou van jou' tegen je ouder(s)?
ja (ten minste een ouder)
nee
geen ouders
6 notes · View notes
welkominmijnkoffiehuis · 4 months ago
Text
10 november 2024
mijn ouders zijn twee weken op vakantie naar Turkije geweest. ze kwamen voor een van de eerste keren langs in onze stad. ik voelde me echt even heel volwassen: mijn ouders komen op bezoek bij mijn tweede thuis, het huis waar ik met jou inmiddels de helft van mijn tijd doorbreng.
pap had een boek gelezen op reis en kwam daarmee als verrassing aanzetten. hij dacht dat ik het ook wel zou kunnen waarderen vanwege een aantal mooi geschreven stukken. het gaat over twee mensen die samen op een rondreis gaan door de natuur. hij heeft iets kleins voor me in de kaft geschreven. ik vind het zo’n lief gebaar; het weergeeft voor mij heel goed hoe erg pap en ik op elkaar lijken en hoe onlosmakelijk verbonden we zijn.
we wandelden langs de mooie huizen uit de buurt en door het bos, dat zich elke dag steeds meer overgeeft aan het kleurenpalet van de herfst. het oranje van de bladeren complimenteert de dromerige woningen van baksteen. tijdens het wandelen vertelden mijn ouders over de bergen in Turkije die, net als de bomen hier, bezaaid waren met herfstkleuren. ze vertelden dat ze kleine dorpjes bezochten die zich tussen de bergen verstopten, waar oude mannen met elkaar Turkse thee dronken en rummikub speelden. mijn ouders dronken er ook thee gemaakt van salie en oregano.
bij één van de plekjes uit het dorp dronken we koffie en thee en aten we taart en focaccia, terwijl we nog meer kletsten met zijn vieren. over het feest dat ze in de winter in ons dorp geven, over al de toneelstukken die ik op de basisschool heb gedaan, over de naderende winter en al het leuks dat daarbij komt kijken. op dit soort knusse dagen voel ik me zielsgelukkig.
ik ben niet elke dag meer thuis en dus zie ik mijn ouders minder dan vroeger, maar daardoor lijkt onze band nog sterker te worden dan die al was, een band waar ik zo ontzettend dankbaar voor ben, ook omdat ik weet dat een goede band met je ouders voor veel mensen geen gegeven is.
maar elke keer als ik ze zie word ik overvallen met een bepaalde dankbaarheid en warmte. de wereld kan compleet instorten, maar ik vind altijd mijn thuis in hun knuffels, een stabiele basis om op terug te vallen, en dat koester ik met heel mijn hart.
1 note · View note
snuglybe · 1 year ago
Text
Tumblr media
🎉🌟 Duik in de Magie van Montessori! 🌟🎉 Ouders, hebben jullie je ooit afgevraagd waarom je de Montessori-avontuur zou moeten omarmen? 🚀🧒📚 Houd je hoed vast, want dit wordt geweldig leuk! 🎩🎉 🌈 Ontketen de Superkrachten: Montessori moedigt je kleine superhelden aan om onafhankelijke denkers en probleemoplossers te worden van jongs af aan. 🦸‍♀️💥
2 notes · View notes
Text
youtube
1 note · View note
peterpauldoodkorte · 4 months ago
Text
Armand
Armand Na een voorval tussen de 6-jarige Armand en zijn beste vriendje Jon, moeten hun ouders zich melden bij de schoolleiding. Vlak voor de schoolvakantie begint zou de 6-jarige Armand ongewenst gedrag hebben vertoond tegen zijn vriendje Jon. De moeder van Armand (Renate Reinsve) en de ouders van Jon worden naar school geroepen. Niemand weet wat er precies gebeurd is, en samen met de…
0 notes