#brugklas

[de-meerpeen]

Open Dag Wiringherlant maandag 4 november

Onderwijs: 'Open Dag Wiringherlant maandag 4 november'

WIERINGERWERF – Uw kind zit in groep 8. Dit is een belangrijk en spannend schooljaar waarin de overstap naar het voortgezet onderwijs centraal staat. Op maandag 4 november is de voorlichtingsavond ‘van groep 8 naar de brugklas op Wiringherlant’. Wij nodigen u van harte uit. Op deze avond informeren wij u over de overstap en de verschillende mogelijkheden die onze school biedt. Daarnaast laten wij…

[polldermodel]

Hyperspecifieke poll tijd!

Telefoonnummer heeft maar 3 verschillende cijfers (dus 0,6 en 1 ander cijfer.)

Alle combinaties initialen zijn iets (ik heb SMS/SS/SM/MS)

Nog nooit een korte broek aangehad in t openbaar

Helft van je leven draag je een bril (in maanden)

Op het hele uur geboren

In 1 kalenderjaar 6 banen gehad

Opgegroeid zonder ooit iemand karnemelk te hebben zien drinken (ik dacht dat het nep was tot ik naar de brugklas ging)

Bij bureau halt geweest als kind

[zoueriemandzijnopmars]

‘s Ochtends Percy Jackson and the Chalice of the Gods uitlezen en ‘s middags beginnen aan Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel? is eigenlijk zo interessant, want er zijn best wel overeenkomsten tussen de twee boeken. Voor beide boeken is de primaire doelgroep oude fans, dus zitten ze allebei vol met referenties aan eerdere boeken. Want weet je nog dat Grover een keer bijna Tartarus in werd gesleurd? En weet je nog hoe Jonas en Rosa elkaar ontmoetten op Corsica? En die keer dat Percy de godin van de regenboog ontmoette? En die keer dat Rosa en Neuz opgepakt werden omdat ze graffiti spoten? En hoeveel moeite Annabeth altijd had met praten over Luuk? En hoe Esther werd gepest in de brugklas?

Andere vergelijkingen die ik interessant vind:

Beide boeken hebben besloten te focussen op de ‘core three’, the og character group. Percy, Grover en Annabeth aan de ene kant en Rosa, Jonas en Esther aan de andere kant

Een groot verschil hier is dat hoewel Percy’s eeuwige jeugd een meme is geworden in de fandom, Francine Oomen duidelijk heeft besloten Rosa ouder te laten worden, de laatste keer dat we haar zagen was ze 17/18 en nu is ze 25. Percy is zelfs jonger in dit boek dan de laatste keren dat we hem zagen in Trials of Apollo en volgens mij ook Magnus Chase

Desalniettemin houdt Rick Riordan zich beter aan de established timeline, Chalice of the Gods past perfect tussen het eind van Heroes of Olympos en het begin van Trials of Apollo en details uit de laatste zijn hier niet vergeten. Hoe overleef ik speelt zich daarentegen net na de coronaperiode af, oftewel nu. Rosa kan geen 25 zijn want ze was 11/12 in 1999 (zie Hoe overleef ik het jaar 2000). Daarom was een opmerking van Rosa dat ze in haar jeugd nog geen wifi had zo raar, want dat klopt niet voor de twintigers van nu, maar wel voor de tieners uit de zeroes.

[forabeatofadrum]

Het is woensdag, mijn kerels. Thank you @martsonmars​, @facewithoutheart​, @aroace-genderfluid-sheep​, @cutestkilla​ and @artsyunderstudy​ for the tags.

I am also dead tired. I am back on my transcription bullshit, so that’s what I did today. I was making progress with Ljubim te last week but now it is thesis o’clock. Two weeks ago, when I also didn’t have anything fic-related to show, I shared a list of all the different entertainment media that my respondents mentioned. An update is under the cut. It amuses me a lot, and I have some new things to watch, so maybe y’all will find your next favourite show or film as well.

8x

ANNE+

5x

Heartstopper

4x

Sex Education

A Portrait of a Lady On Fire

3x

Atypical

Brooklyn Nine-Nine

She-Ra

The L Word

2x

Glee

The Bold Type

Killing Eve

Outer Banks

Community

Adventure Time

The Danish Girl 

Star Wars

Carol 

One Day At A Time

Harry Potter/J.K. Rowling and all her fucking headcanons on Twitter

Orange is the New Black

The Owl House 

1x

Stranger Things

Alien 

The Last of Us

Camp Half-Blood Chronicles

Heartbreaker

Scott Pilgrim vs. The World

Deep Space Nine

Ocean’s 8*

The Prom

Brave*

Aladdin*

A movie with George Clooney and a chick*

Married At First Sight

Dix Pour Cent

Madre Solo Hay Dos

Black Panther*

Black Mirror: San Junipero

Puss In Boots 2*

Shadow and Bone

Once Upon A Time

A Court of Thorns and Roses

The Vampire Diaries 

Lucifer

Supernatural

Orphan Black

Sense8

Something from the Wachowski’s about a transgender bowling club 

Disclosure

In The Heights 

Ellen Degeneres onThe Oprah Winfrey Show

Vrouwenvleugel

Pacific Drive

Gia

Girl, Interrupted

Snowpiercer

Your Place Or Mine

Special

I Am Not Okay With This

Everything Sucks!

Wednesday 

Heartbreak High 

Pose 

High School Musical

Luca

The 100

Supergirl

The terrible Indian rom-com 

First Kill 

Imagine Me And You

F.R.I.E.N.D.S.

Booksmart 

Dead End Paranormal Park

Loveless 

Gravity Falls*

Crazy Ex-Girlfriend

Sex Life of College Girls

Blue Is The Warmest Color 

GTST*

Acadia 

A League of Their Own

Bernadetta

Frozen 

Spangas*

Brugklas*

Het Huis Anubis

ZOOP*

New Girl

How I Met Your Mother

Eurovision Song Contest

Wie is de Mol?

Girlfriends and Girlfriends

9-1-1

The Half of It

Tár

Ammonite

Brave New World*

This time I also split the titles by how many respondents have mentioned them. People sure as fuck love ANNE+. The * indicates that they didn’t have anything to say re: queer rep, but the show/movie just came up.

And now, the weather: @quizasvivamos​ @blurglesmurfklaine​ @coffeegleek @esperantoauthor @otherworldsivelivedin @caramelcoffeeaddict​ @sillyunicorn @bazzybelle @dragoneggos @raenestee @tectonicduck @nightimedreamersworld @urban-sith @thnxforknowingme​ @captain-aralias​ @you-remind-me-of-the-babe​ @takitalks @justgleekout​ @cerriddwenluna​ @tea-brigade @ivelovedhimthroughworse @moodandmist @whogaveyoupermission @bookish-bogwitch @confused-bi-queer​ @ionlydrinkhotwater @1908jmd​ @special-bc-ur-part-of-it​ @larkral @chen-chen-chen-again-chen​ @nausikaaa​​/@wellbelesbian​ @shrekgogurt @boyinjeans @rockitmans​ @bitbybitwrites​

[ilovetheater-nl]

100% COCO schittert opnieuw in de theaters

Na het overweldigende succes va de boeken en films van Niki Smit, is COCO terug in het theater met een gloednieuwe musical: 100% COCO New York! Deze sprankelende productie wordt gepresenteerd door de makers van eerdere hits als Brugklas, en Misfit! 100% COCO in New York is vanaf februari te zien in de theaters door heel Nederland! In 100% COCO New York volgen we het avontuur van Coco, gespeeld…

[stagepool-de]

Nebendarsteller (m/d) 50-55 Jahre für Bekannte TV-Serie „Brugklas“ (150EUR)

Television Agency sucht Schauspieler (auch Statist/Komparse, Stand-Up Comedian, Model, und andere) im Spielalter 50-55 Jahre für Bekannte TV-Serie „Brugklas“ in Hamburg (Deutschland). http://dlvr.it/SxBh6V

[roosleesdossier]

De ontwikkeling van mijn leesleven.

De ontwikkeling van mijn leesleven.

Als klein meisje werd ik, vanaf mijn 1e, iedere avond voorgelezen door mijn ouders. Mijn favoriete boeken waren van een boekenserie genaamd ‘Kolletje’. Ik had zelfs de rood-wit gestreepte toversokken van Kolletje die in alle verhalen voorkwamen. Zo leuk vond ik Kolletje (stiekem nog steeds). Een andere herinnering die ik nu nog heb, is dat mijn oudste broer mij ging voorlezen voordat ik ging slapen. Ik weet dat ik toen moeite had met inslapen omdat we toen midden in een verhuizing zaten. Hij las mij verschillende soorten boeken voor zoals bijvoorbeeld ‘Rupsje nooit genoeg’ en ‘Harry Potter en de Steen der Wijzen’.

Toen ik ouder werd en naar de basisschool ging, kon ik al een paar woorden zelf lezen. Ik heb in een combinatieklas met groep 1 en groep 2 gezeten. Mijn ouders en de juf zagen dat ik een grote voorsprong had op de andere kinderen in de klas met onder andere taal/lezen mede omdat mijn oudere broer ook in de tijd ver vooruit liep. De juf heeft toen samen met mijn ouders besloten om mij een klas over te laten slaan namelijk groep 1.

Ik heb vanaf dat ik kon lezen prentenboekjes zelf gelezen. Toen ik 6 á 7 jaar oud was ging zelf echte kinderboeken lezen toen. Ik heb altijd een bibliotheek abonnement gehad en ik leende om de week boeken om thuis te lezen en las bijvoorbeeld ‘Meester Jaap’ en de ‘Mees Kees’ boeken. Beide boekenreeksen gingen over een meester die de lessen in de klas een stuk leuker maken door bijvoorbeeld snoep uit te delen in de klas en dieren in de klas te houden. Dat past natuurlijk goed bij het voorstellingsvermogen van een 7 jarig kind.

In de brugklas begon ik steeds minder boeken te lezen omdat de kinderen om mij heen dit ook niet deden. Ik wou heel graag bij de kinderen om mij heen horen en boeken lezen was volgens hen niet ‘cool’. Uiteindelijk ben ik totaal gestopt met lezen totdat ik in de zomer van 2022 hoorde van 'BookTok'. Eerst scrolde ik langs elke post totdat mijn hele feed vol met alleen maar 'Booktoks' stond. Ik vroeg aan een vriendin (die al op BookTok zat) of ik een boek van haar mocht te lenen dat heel populair was. Ik vond het boek helemaal niet leuk maar het heeft mij ,vreemd genoeg, wel gemotiveerd om andere boeken te gaan lezen. Ik begon weer met boeken lezen en het is nu ook weer n een hobby van mij geworden.

Ik ben het afgelopen jaar veel meer boeken gaan lezen en ik heb nu alweer een paar favorieten. Een van deze boeken is ‘I’m Glad My Mom Died’ geschreven door Jennete McCurdy. Het boek is een autobiografie over kinderster Jennete McCurdy. Jennete heeft gespeeld in de populaire Nickelodeon shows ‘ICarly’ en ‘Sam and Cat’ . Ze verteld over haar eetstoornis, verslaving, haar ingewikkelde relatie met haar moeder en hoe ze weer de controle terugnam over haar leven. Het boek is een ontroerend verhaal met een stukje humor hier en daar en dat is waarom ik het zo een goed boek vind.

Een ander boek dat mij is bijgebleven is ‘Men Who Hate Woman’ geschreven door Laura Bates. Het is een psychologisch/ informatief boek over de Incel cultuur. Incel staat voor ‘involuntary celibate’. Een incel is een persoon (meestal man) die extreme haat naar vrouwen en mannen die seksueel actief zijn, heeft. De schrijfster gaat undercover on- en offline als een incel om te zien hoe deze mannen/vrouwen denken. Het is mooi en realistisch geschreven. Ik heb zelf veel interesse in hoe mensen denken en waarom ze op die manier denken, dat is de reden dat het een van mijn favoriete boeken is.

Op dit moment is mijn favoriete een 'Young Adult' thriller genaamd ‘A Good Girl’s Guide to Murder’. Het boek is geschreven door Holly Jackson. Er is een verdwijning/moord in een klein dorp in Engeland van/op een 17 jarig meisje, Andie Bell. Al het bewijs dat wordt gevonden wijst naar de vriend van Andie, Sal Singh. Er heeft nooit een rechtzaak plaats gevondenomdat Sal, 12 uur na de verdwijning van Andie, dood wordt gevonden. Iedereen in het dorp gaat er vanuit dat Sal, na het vermoorden van Andie, zelfmoord heeft gepleegd. Behalve Pippa, een 15 jarig meisje uit hetzelfde dorp. Pippa doet 5 jaar na de verdwijning van Andie een schoolproject over de zaak. Bij dit boek zat ik op het puntje van mijn stoel en het boek had zo'n goede plottwist dat het zeker mijn favoriet is.

Ik heb de leesniveau test op de website gedaan; https://www.jeugdbibliotheek.nl/12-18-jaar/lezen-voor-de-lijst/niveautest.html. Het resultaat van de test is dat ik niveau 3 heb. Door het lezen van veel verschillende soorten boeken heb ik een groter inzicht gekregen over verschillende onderwerpen. Ik merk dat ik ook veel meer met mensen kan meeleven. Wanneer ik een boek lees vind ik het fijn als er verschillende standpunten zijn. Ik begrijp dan beter hoe alle karakters zich voelen en waarom ze de keuzes maken die ze maken. Mijn favoriete genre zijn thrillers en ik vind het ook interessant om informatieve boeken te lezen over maatschappelijke problemen.

Ik hoop dat ik dit schooljaar mijn leesdoel kan halen van 20 boeken. Ik heb op het moment dat ik dit schrijf 5 van de 20 boeken gelezen. 

[narrenmat]

Zo blij dat ik het verschil tussen koor en corps in de brugklas leerde en niet pas op de uni

[peecee-columns]

Voorkom ambachtelijke inflatie

Als kind van de jaren tachtig en de vroege jaren negentig heb ik het geluk gehad dat mijn dagen niet werden bepaald door allerlei soorten en formaten schermen en digitale technieken. Tijdens mijn basisschooltijd heb ik letterlijk nooit een computer gezien, laat staan bediend. Mijn eerste kennismaking met het apparaat, waarvan destijds werd beweerd dat het ‘de toekomst zou gaan worden’, was in 1988. We kregen onze eerste computer: een bakbeest van een kast. Het beeldscherm was zwart en de letters waren nog nét niet fluorescerend oranje. Waarschijnlijk was dit destijds al een soort van ontmoedigingsbeleid van de computertechneuten om maar niet te lang op het scherm te turen.

Ondanks het feit dat de ontwikkelingen vanaf toen razendsnel werden ingezet en er uiteindelijk bijna geen ontkomen meer was aan een leven zonder beeldschermen en toetsenborden, heb ik tot en met het eindexamen in 1992 geen gebruik hoeven maken van deze revolutionaire technieken. Huiswerk werd nog gemaakt met behulp van een boek en schrift, agenda’s waren van papier, (boek)verslagen werden handmatig geschreven en er werd nog op fysieke wijze geknipt en geplakt. Pas in 1998, tijdens de eerste jaren van de lerarenopleiding, volgden we een blok van zes weken informatica en maakten we kennis met het nut én de afleidingen van het internet. Het was het enige blok dat ik moest herkansen.

Mijn persoonlijke hang naar nostalgie heeft gevoelsmatig wellicht een hoog ‘boomer’-gehalte. Dit wil echter niet zeggen dat ik ben blijven hangen in de digitale pre-historie. Deze column schrijf ik, uiteraard zou ik haast willen zeggen, op mijn laptop en voor bijna alle onderwijswerkzaamheden ben ik inmiddels aangewezen op de mogelijkheden die dit apparaat verder te bieden heeft. Zo worden lessen bijvoorbeeld sinds de coronatijd digitaal voorbereid en geplaatst in de zogeheten Classroom. Een handig systeem waarin leerlingen onder andere alle lessen kunnen zien, foto’s van werkstukken kunnen inleveren en waarin ik als docent beeldende vorming toepasselijke linkjes en filmpjes kan plaatsen die betrekking hebben op de lesstof. Cijfers en alle gegevens van leerlingen zijn daarnaast te vinden in het leerlingvolgsysteem dat Magister heet en presentaties worden al geruime tijd ontworpen met de digitale schaar en plaksel, in programma’s als Word en Powerpoint.

Omdat ik mijn leerlingen enigszins wil behoeden voor een volledige overname van technieken die nog maar weinig met handmatige motoriek, praktische materialenkennis en fysiek uitgewerkte creativiteit hebben te maken, probeer ik de lessen zoveel mogelijk niet digitaal te benutten tijdens de verwerking van de opdrachten. De begrippen tekenen en handvaardigheid zijn immers al genoeg aan creatieve en ambachtelijke inflatie onderhevig. Een gesprekje dat ik onlangs had met een brugklasleerling sterkte in dit geval mijn opinie. Hij liet mij weten dat hij sinds groep vier geen tekenen of handvaardigheid op school had gehad en dat er ook bijna niet meer met de hand werd geschreven, simpelweg omdat ze alles op de iPad deden. Zijn interesse en motivatie voor het vak waren daardoor logischerwijs aanzienlijk gedaald.

Het gesprekje baarde me zorgen. Op Twitter plaatste ik een oproep met de vraag of meer docenten bovenstaande geluiden van leerlingen herkenden. Veel collega’s uit het land schreven dat ze juist het belang van de ambachtelijke uitvoering van de creatieve vakken ondersteunden op hun school. Maar helaas waren er ook een aantal reacties van leraren die de situatie herkenden en zich, net als ik, ook zorgen maakten over het overmatige gebruik van digitale middelen in de klas, de toekomst van de praktijkvakken en de motoriek van de leerlingen. Ondanks deze geluiden leidt de veranderende tijdgeest ook soms tot hilarische situaties. Zo vroeg een leerling uit een andere brugklas me onlangs waarom hij eigenlijk nog moest tekenen. Hij kon immers toch alles op Google opzoeken…?

[sakura6]

Verhaaltje voor het slapen

Ik weet niet hoe het gebeurt. Opeens is het zo. Je leest geen verhaaltje meer voor het slapen gaan. Het is geen bewuste keuze, het sluipt er langzaam uit. Kleine kinderen worden groot. Kamp zit er al op, de CITO-uitslag is bekend en alleen de musical staat nog tussen groep 8 en de brugklas. En natuurlijk een eindeloos durende zomervakantie. Want zomervakanties zijn nog eindeloos als je elf bent.…

[dutchjan]

September 30, 2021

[overwijs]

Dag 75 – “Perfect day”

Het besef kwam gister. Zondagmiddag. Vandaag zou mijn eerste les weer zijn sinds vrijdag 6 maart. Het lijkt zo lang geleden en toch ook zo dichtbij. Lesgeven is iets wat je niet in een paar maanden verleerd, het zit bijna verweven met wie je bent en alles wat je doet.

Dus als je er na maanden opeens weer staat, hoef je niet aan jezelf te twijfelen. Je kan het nog. Toch hebben veel docenten die twijfel wel, na bijvoorbeeld een zomervakantie. Sinds ik begonnen ben in het onderwijs is er nooit een periode geweest dat ik zo lang niet had lesgegeven. Ik denk aan alle docenten die in deze weken eens ‘de droom’ hebben gehad. De droom die docenten vaak tegen het einde van de zomervakantie hebben, de droom waarin ze een les helemaal mis zien gaan, waar het lijkt alsof ze het niet meer kunnen en alles tegen zit.

Ik had de droom niet dit jaar, zelfs niet na het besef dat ik al bijna zes maanden niet meer voor de klas stond. Niets kon mijn eerste lesdag verpesten. Dat ik te lang aan het woord was, misschien. Dat sommige leerlingen de opdracht lastig vonden, vast.

Maar liever denk ik aan de dingen die goed gingen, want lesgeven is gewoon nog steeds hartstikke gaaf. De brugklassers die je lokaal instromen, vriendelijke glimlachend als ze – op veilige afstand – passeren. Een lach hier, een vriendelijk goedemorgen daar. Een leerling die start met “leuk shirt heb je aan”. Nee, die sprak ik niet aan op het gebruik van je in plaats van u, ik bedankte haar.

De leerlingen hupsen naar hun plek, pakken meteen hun spullen en kijken mij in stilte vragend aan. Ja, de bruggers maakten mijn werk vandaag makkelijk. Ik hoefde niet te vragen om de aandacht, ik had hem meteen en kon beginnen met een onderwerp waar ik voor het eerst in mijn carrière over mocht vertellen, kunst.

Meteen werd het verschil tussen de twee klassen die ik had duidelijk. De een luisterde braaf en bracht het minimale in. Ik keek terug op een goede les. Tot de andere klas kwam en actief meedacht over het gevoel dat loskwam bij de kunst die we lieten zien. Toen werd het alleen maar nog leuker.

Zoals altijd stelde ik me voor om meteen de namen te leren, ik weet namelijk dat het alleen maar moeilijker wordt. Dus terwijl de leerlingen bezig waren met het vinden en verzamelen van hun favoriete kunstwerken, loop ik door het lokaal. Ik kijk ze één voor één aan, laat ze hun naam zeggen, na een stuk of acht herhaal ik ze op volgorde, ga naar de volgende acht en herhaal ze allemaal vanaf het begin. Zo ga ik door tot ik alle leerlingen heb gehad, soms moet ik even nadenken maar bijna altijd lukt het zonder hulp. Daarna benoem ik alle leerlingen door elkaar heen en de rest van de les benoem ik elke leerling als ze wat willen vragen, als ik wat wil vragen of als ik ze moet aanspreken bij hun naam.

De drie tweelingen stellen mij voor een uitdaging, maar het is gelukt (als de ene altijd zwarte schoenen blijft dragen, terwijl haar zus witte draagt, en de ander een bril ophoudt en haar zus niet). Een leerling geeft mij een blik nadat ik hem, met zijn naam, aanspreek op het vasthebben van zijn telefoon. Ik kan het niet laten, ik zeg grappend: “vervelend hè, dat ik nu je naam al weet.”. Hij kijkt mij geschrokken aan: “Nee! Echt niet, het is juist fijn. Nu hoef ík niet steeds mijn naam te noemen of een naambordje op mijn tafel te zetten.”.

Tja, dat lesgeven, dat moet nu wel goed komen toch? Het was een goede dag. Als ik de leerlingen een paar uur later over de gang zie lopen schrik ik, “ze zien er opeens weer allemaal anders uit, dit gaat nooit lukken.”. Nu maak ik mij zorgen hoeveel namen ik morgen nog weet, al maakt het niet eigenlijk niet uit. Het was een goede dag, dat lesgeven komt wel goed, nu die namen nog. Ik heb er zin in om ze beter te leren kennen. En die droom, die komt vannacht ook niet, het was een goede dag! Nee, it was a perfect day. Na zes maanden stond ik weer voor de klas en die kids gaven mij een goed gevoel. I’m glad I spent it with them. Just a perfect day.

Just a perfect day

Problems all left alone

Weekenders on our own

It's such fun

Just a perfect day

You made me forget myself

I thought I was

Someone else, someone good

Oh, it's such a perfect day

I'm glad I spent it with you

Oh, such a perfect day

You just keep me hanging on

You just keep me hanging on

You're going to reap just what you sow

You're going to reap just what you sow

[janbloemendaal]

View this post on Instagram

A post shared by ᒍᗩᑎ ᗷᒪOᗴᗰᗴᑎᗪᗩᗩᒪ 🇳🇱 jb1965 🇳🇱 (@janbloemendaalofficial)

#hamsteren #corona #toiletpaper #coronavirus #rutte #toiletpapier #wcpapier #hamster #me #quarantine #covıd19 #socialdistancing #wc #markrutte #brugklas #bassieenadriaan #dogstagram #thierrybaudet #maxverstappen #stayhome #covid #shibaoftheday #dog #shibagram #shibamania #staysafe #gekoloniseerd #covid19 #samsonengert #vo (bij Netherlands) https://www.instagram.com/p/B-bhxqRixGP/?igshid=15j6tfwzlh7j6

[jolandabeuvingjustbelieve]

@zappawards was geweldig! De dames hebben genoten @studio21hilversum #zappawards #studio21 #nominaties #brugklas #spangas #space #rutgerenthomas #sterre #snelle #brittdekker #jeugdjournaal (bij Studio 21, Hilversum) https://www.instagram.com/p/B9MI_VJBLOq/?igshid=15f48w9eplm9b