#opvoeding

[snuglybe]

🎉🌟 Duik in de Magie van Montessori! 🌟🎉 Ouders, hebben jullie je ooit afgevraagd waarom je de Montessori-avontuur zou moeten omarmen? 🚀🧒📚 Houd je hoed vast, want dit wordt geweldig leuk! 🎩🎉 🌈 Ontketen de Superkrachten: Montessori moedigt je kleine superhelden aan om onafhankelijke denkers en probleemoplossers te worden van jongs af aan. 🦸‍♀️💥

[se-coaching]

Voorkom Narcisme bij Jongens: Opvoedingsfouten en Hoe Je Ze Vermijdt

Hoe bepaalde ouderlijke gedragingen onbewust bijdragen aan de ontwikkeling van narcisme bij jongens. Ook hoe je narcisme bij jongens kunt voorkomen en dit kunt vermijden. Inleiding Stel je voor: een schattige jongen die opgroeit met alle liefde en zorg die ouders kunnen bieden. Hij wordt gekoesterd, geprezen en beschermd tegen teleurstellingen. Maar naarmate hij ouder wordt, begint hij een…

[trancekracht]

Kinderen in hypnose: een natuurlijke staat van bewustzijn

Hypnose wordt vaak gezien als een bijzondere, door een hypnotiseur opgewekte toestand, maar wat als sommige mensen van nature al in deze staat verkeren? Kinderen bevinden zich van nature in een soort trance-achtige toestand, omdat hun hersengolven overeenkomen met die van iemand in hypnose. Dit fenomeen wordt steeds vaker besproken binnen de neurowetenschap en de hypnotherapie. Maar hoe werkt dit…

[eltjedoddema]

Buurman Jan - rötgrommen

“Hest t zeker wel mitkregen, dij vuurwaarkknapperij. t Zal mie niks verboazen as d’eerste kebitbuzze ook van zok heuren let. Man, k mainde dat je allint mor op Oljoarsdag knallen moggen.” Buurman Jan zat aan de keukentoavel en was zo te heuren aldernoarst glìn in d’hoed. “Tja, je mouten zo doof as n pot wezen wil je de knapperij nait heuren,” zee ik. “En t mag inderdoad bloots op òljoarsdag van…

[degrijzewijze]

Hoe de dubbele standaard vrouwen beperkt

In onze moderne samenleving lijkt het alsof gelijkheid de norm is. Vrouwen hebben toegang tot hoger onderwijs. Ze bekleden topposities in bedrijven en nemen deel aan vrijwel elk facet van het publieke leven. Toch zijn er nog steeds onzichtbare krachten die hun vrijheid beperkt: de dubbele standaard is daar één van. Vrouwen en mannen worden verschillend beoordeeld op exact hetzelfde gedrag,…

[peterpauldoodkorte]

Wie is normaal

Ezra Soms is het verhaal áchter een film interessanter dan de film zelf. Dat gaat op voor de film Ezra, een ‘dramady’ van Tony Goldwyn met zowel geestige als dramatische elementen. Kern van de film is de liefdevolle vader-zoonrelatie tussen de 11-jarige Ezra, een jongen met autisme, en zijn vader Max, een stand-upcomedian in hartje New York. Max (Bobby Cannavale) vertelt in kleine zaaltjes over…

[atevegter]

3133 Een schermvrije opvoeding is onmogelijk

Het is al heel wat jaren geleden, maar ooit kregen wij thuis onze eerste televisie, ergens in de jaren zestig. Hij stond in de achterkamer, want de voorkamer gebruikten wij alleen op zondag. Toen erfden wij plotseling de kleurentelevisie van opa en opoe. De eerste tv werd opeens een zwartwit-televisie, wij hadden haar daarvoor nooit zo genoemd. De kleuren-tv kwam in de voorkamer, die wij nu ook…

[snuglybe]

🎉 Happy 4th Day of Black Friday Savings! 🎉

🛍️ We hope your Black Friday week has been filled with excitement and incredible deals. 🌟 Today is no exception because we're offering an exclusive 20% OFF on our beloved Montessori Wooden Counting Blocks! 🌈

[se-coaching]

Cultuur en Onsterfelijkheid: Een Verkenning

Gered van de Ontkenning van de Dood? De Angst voor Sterfelijkheid: Een Dieper Begrip Er schuilt een veel diepere drijfveer in het streven naar zingeving. Volgens bepaalde denkers is het de fundamentele angst voor de dood. Volgens psychologische en anthropologische inzichten zoeken mensen naar manieren om hun eigen sterfelijkheid te ontkennen. Ze streven naar symbolische onsterfelijkheid. Het…

[eltjedoddema]

Buurman Jan - rötgrommen

“Hest t zeker wel mitkregen, dij vuurwaarkknapperij. t Zal mie niks verboazen as d’eerste kebitbuzze ook van zok heuren let. Man, k mainde dat je allint mor op Oljoarsdag knallen moggen.” Buurman Jan zat aan de keukentoavel en was zo te heuren aldernoarst glìn in d’hoed. “Tja, je mouten zo doof as n pot wezen wil je de knapperij nait heuren,” zee ik. “En t mag inderdoad bloots op òljoarsdag van…

[peecee-columns]

De rekbaarheid van onze communicatieve omgangsvormen

De waardevolle vrijheid van meningsuiting is in het gedrang en moet zich steeds meer beroepen op de grenzen van onze communicatieve rekbaarheid. We tasten de grenzen af en gaan ervan uit dat het elastiek flexibel genoeg blijft en niet zal knappen. Maar het debat verandert en verhardt. Onze mening mag, nee, móet gehoord worden, want: vrijheid van meningsuiting. Omgangsvormen vervagen hierdoor en we lijken elkaar te moeten overschreeuwen om nog gehoord en opgemerkt te worden. Want wie niet schreeuwt, lijkt er niet (meer) toe te doen en wordt vervolgens verbaal ondergesneeuwd.

Om ervoor te zorgen dat het communicatieve elastiek zijn veerkracht blijft behouden moeten er nu zelfs spelregels worden aangepast rondom de debatten in de Tweede Kamer. Een grote meerderheid van de Tweede Kamer stemde onlangs in met het voorstel van D66 en Groen Links om bedreigingen te gaan verbieden. Waar eerder al het woord ontnomen kon worden bij beledigingen of wanneer de orde werd verstoord, wordt aan deze lijst nu het uiten van bedreigingen toegevoegd. En wanneer een Kamerlid de bedreigingen niet wil terugnemen, moet deze persoon de Kamer verlaten of wordt hij of zij een dag geschorst. Op de gemiddelde school, waar cognitieve ontwikkeling en sociale omgangsvormen onder andere belangrijke speerpunten zijn, gelden soms minder strenge regels.

‘Een beschamende vertoning; houdt dit slechte voorbeeld nog een keer op, wat een stel kleuters bij elkaar, hoe wil de politiek op deze manier de kloof tussen Den Haag en de burgers kleiner maken?’ Het waren deze geschreven woorden die Kamervoorzitter Vera Bergkamp per brief ontving van een schoolklas, die recent een debat had bijgewoond. Het was voor haar hét moment om een brief op te stellen waarin ze oproept om op een respectvollere manier met elkaar om te gaan tijdens debatten, mede omdat beledigingen en ruwe taal juist het vrije woord beperken in plaats van dat deze ongepaste omgangsvormen kracht bijzetten tijdens een verhitte discussie.

Het is betreurenswaardig dat we in een beschaafd geacht land het debat aan moeten gaan over het hanteren van strengere regels, op een plek waar we juist voorbeeldgedrag naar de hele bevolking toe zouden verwachten. De communicatie- en omgangsvormen van onze hoogste beleidsmakers stralen namelijk uit over onze maatschappij en kunnen van grote invloed zijn op de bevolking. De jongere generaties nemen dit gedrag ook over van onze politici. Het is ze haast niet kwalijk te nemen. Kopieergedrag hoort namelijk bij het opgroeien en het verwerven van je plek in de maatschappij met een daarbij behorende status. Een ongewenst gevalletje van slecht voorbeeld doet dus slecht volgen, zeg maar. Ondertussen vraag ik me weleens af hoe we vervolgens de leerlingen op school nog kunnen aanleren om niet (meer) te schelden of, erger nog, mensen te bedreigen, terwijl dit gemeengoed is geworden in het gewaande epicentrum der beschaafdheid?

Wanneer we het hebben over de opvoeding en de ontwikkeling van een kind, is het van belang dat er gewerkt wordt vanuit het principe van de zogeheten ‘dynamische driehoek’ tussen de ouders, school en het kind. Het is hierbij van belang dat de wisselwerking tussen de drie betrokken partijen in beweging is en blijft, zodat de ontwikkeling van een kind zo optimaal mogelijk kan verlopen. Loyaliteit en communicatie spelen een grote rol om de driehoek in balans te houden. We mogen onze ogen en oren niet sluiten voor de, in dit geval, communicatieve invloeden van buitenaf, waarmee de kinderen, opvoeders en leerkrachten te maken krijgen. Voorbeeldgedrag vanuit de politiek is zeer gewenst en zal de taken van de ouders, verzorgers en leerkrachten meehelpen te verlichten. Een constructievere vorm van je mening uiten kan zomaar een verschil gaan maken om de verharding tegen te gaan. Net als het naar elkaar luisteren in plaats van te overschreeuwen.

[gewoonkarin]

Laad me met rust. Die zin omschrijft precies wat veel mensen moeten doen. Wat iemand vandaag precies niet deed.

Van ruilen komt huilen en zo was het vandaag met de tuinen. Ik had mijn tuin keurig per 1 oktober opgeleverd, conform verzoek en had dat als een gelijk oversteken gezien. Het bleek meer eenzijdig te zijn. Ik wachten tot de ander klaar zou zijn. Ik had vandaag als deadline gesteld. Twee weken de tijd leek me redelijk als je alleen maar mee hoeft te nemen wat je wil houden en de rest ruimen wij op. Geloof me, de rest is veel want het is een enorme bende. Een vuile tuinder, dat zou ons pa zeggen. Ik zeg het nu ook overigens.

Ze werd boos op me omdat ik licht geïrriteerd reageerde. Ik gaf aan dat het zo goed was en ging verder. Ze ging door. Op een gegeven moment maakte ze een opmerking over mijn opvoeding. Er knapte iets. Ik voelde het knappen. De duivel in me kwam los. Mijn opvoeding komt van mijn ouders en daar praat je niet slecht over. Dat ik niet altijd even makkelijk ben is zeker waar maar dat ben ik, dat is niet mijn opvoeding. Ik had de kruiwagen in haar gezicht willen gooien. Ik ging los, niemand komt aan ons pa en ons ma.

Ik heb, toen haar man ziek was, haar tuin wat opgeruimd samen met mijn Tuinbuuf. Helpen. Ik heb mijn oude tuin keurig opgeleverd. Ze hoeft haar oude tuin niet keurig op te leveren.

Ze moppert over haar kinderen. Die helpen niet. Dat geklaag mag ik aanhoren. En dan durven zeggen dat ik niet goed opgevoed ben. Durfde ze ook het leed dat rouw heet voor mijn voeten te gooien. Hallo, toen Paul zijn leven had verloren en ik, met mijn ziel onder de poot, op de tuin was kreeg ik meteen een dosis rouwconcurrentie over me heen. Nul empathie naar mij toe. How can I make this about me. Zo is ze. Prima, ze weet niets van mij. Dat haar man is overleden is triest. Ik doe niet aan medelijden. Medeleven is meer mijn ding. Met zielig kom je nergens.

Lang geleden dat ik zo kwaad was. Ik hoorde mezelf praten. Hard. Lage stem. Diep uit de krochten van mijn zijn. Mijn grens bereikt. Kom niet aan hen waar ik van houd. Dan bijt ik je strot af.

Schone sanering. Ook dit mens hoort nu bij de groep die van mij geen blik of letter meer krijgen. Dat is fijn want dan kosten ze me ook geen energie meer. Eerlijk gezegd, ik vond het opluchtend, de boos eruit.