#opvoeding

[snuglybe]

🎉🌟 Duik in de Magie van Montessori! 🌟🎉 Ouders, hebben jullie je ooit afgevraagd waarom je de Montessori-avontuur zou moeten omarmen? 🚀🧒📚 Houd je hoed vast, want dit wordt geweldig leuk! 🎩🎉 🌈 Ontketen de Superkrachten: Montessori moedigt je kleine superhelden aan om onafhankelijke denkers en probleemoplossers te worden van jongs af aan. 🦸‍♀️💥

[scribbelsdierenverhaaltjes]

En komt die uit?

[se-coaching]

Effectieve Strategieën voor Ouders: Emotionele Ontwikkeling van Kinderen

Op Weg naar Verbinding, Gezondheid en Heling in een Moderne Wereld Een Herdefinitie van ‘Normaal’ ‘Normaal’ wordt vaak gezien als de standaard voor gezondheid en welzijn, maar deze opvatting kan misleidend en zelfs schadelijk zijn. Wat we in de samenleving als normaal beschouwen, komt voort uit culturele conditioneringen. Sociale normen negeren soms de diepere behoeften van het individu, vooral…

[degrijzewijze]

Hoe de dubbele standaard vrouwen beperkt

In onze moderne samenleving lijkt het alsof gelijkheid de norm is. Vrouwen hebben toegang tot hoger onderwijs. Ze bekleden topposities in bedrijven en nemen deel aan vrijwel elk facet van het publieke leven. Toch zijn er nog steeds onzichtbare krachten die hun vrijheid beperkt: de dubbele standaard is daar één van. Vrouwen en mannen worden verschillend beoordeeld op exact hetzelfde gedrag,…

[eltjedoddema]

Stad

Eltje Doddema

[peterpauldoodkorte]

Wie is normaal

Ezra Soms is het verhaal áchter een film interessanter dan de film zelf. Dat gaat op voor de film Ezra, een ‘dramady’ van Tony Goldwyn met zowel geestige als dramatische elementen. Kern van de film is de liefdevolle vader-zoonrelatie tussen de 11-jarige Ezra, een jongen met autisme, en zijn vader Max, een stand-upcomedian in hartje New York. Max (Bobby Cannavale) vertelt in kleine zaaltjes over…

[atevegter]

3133 Een schermvrije opvoeding is onmogelijk

Het is al heel wat jaren geleden, maar ooit kregen wij thuis onze eerste televisie, ergens in de jaren zestig. Hij stond in de achterkamer, want de voorkamer gebruikten wij alleen op zondag. Toen erfden wij plotseling de kleurentelevisie van opa en opoe. De eerste tv werd opeens een zwartwit-televisie, wij hadden haar daarvoor nooit zo genoemd. De kleuren-tv kwam in de voorkamer, die wij nu ook…

[snuglybe]

🎉 Happy 4th Day of Black Friday Savings! 🎉

🛍️ We hope your Black Friday week has been filled with excitement and incredible deals. 🌟 Today is no exception because we're offering an exclusive 20% OFF on our beloved Montessori Wooden Counting Blocks! 🌈

[twafordizzy]

Beeldhouwers Córdova en Vergener roepen op tot beschouwen

Twee beeldhouwers wiens werk oproept tot beschouwen. Bij Cristina Córdova gaat het om zaken als: geslacht, ras, schoonheid en macht. Bij Willy Vergener komt vervuiling en aantasting van ons milieu aan de orde. Córdova maakt haar sculpturen van klei; Vergener snijdt zijn beelden uit hout. Cristina Córdova (1976, USA) komt oorspronkelijk uit Puerto Rico en maakt figuratieve beelden die de grens…

[eltjedoddema]

Buurman Jan - zitten

“Lekker man, n kop kovvie mit n hompie grunneger kouke. Ik heb mien luxe gerak dammeet weer binnen.” Buurman Jan zat glundernd aan de keukentoavel. “Mit zo’n begun van de dag bin k weer binnen,” ging hai wieder. En nou wie t toch over binnen hebben ja, hest t ook mitkregen dat kinder veul te veul binnen zitten. Ze doun niks aans as aaipetten, gemen en uut de neuze pulen.” “Ik heb t heurd en…

[se-coaching]

Wat moet een leerkracht in het onderwijs niet doen tegenover kwetsbare kinderen, kinderen met een beperking of kinderen die in hun kinderjaren trauma's hebben meegemaakt!

Als leerkracht in het lager onderwijs: moet je extra voorzichtig en empathisch zijn in je omgang met kwetsbare kinderen, kinderen met een beperking, of kinderen die trauma’s hebben meegemaakt. Hier zijn enkele dingen die je als leerkracht moet vermijden: Het negeren van individuele behoeften: Het is belangrijk om de unieke behoeften van elk kind te erkennen en erop te reageren. Negeer geen…

[peecee-columns]

De rekbaarheid van onze communicatieve omgangsvormen

De waardevolle vrijheid van meningsuiting is in het gedrang en moet zich steeds meer beroepen op de grenzen van onze communicatieve rekbaarheid. We tasten de grenzen af en gaan ervan uit dat het elastiek flexibel genoeg blijft en niet zal knappen. Maar het debat verandert en verhardt. Onze mening mag, nee, móet gehoord worden, want: vrijheid van meningsuiting. Omgangsvormen vervagen hierdoor en we lijken elkaar te moeten overschreeuwen om nog gehoord en opgemerkt te worden. Want wie niet schreeuwt, lijkt er niet (meer) toe te doen en wordt vervolgens verbaal ondergesneeuwd.

Om ervoor te zorgen dat het communicatieve elastiek zijn veerkracht blijft behouden moeten er nu zelfs spelregels worden aangepast rondom de debatten in de Tweede Kamer. Een grote meerderheid van de Tweede Kamer stemde onlangs in met het voorstel van D66 en Groen Links om bedreigingen te gaan verbieden. Waar eerder al het woord ontnomen kon worden bij beledigingen of wanneer de orde werd verstoord, wordt aan deze lijst nu het uiten van bedreigingen toegevoegd. En wanneer een Kamerlid de bedreigingen niet wil terugnemen, moet deze persoon de Kamer verlaten of wordt hij of zij een dag geschorst. Op de gemiddelde school, waar cognitieve ontwikkeling en sociale omgangsvormen onder andere belangrijke speerpunten zijn, gelden soms minder strenge regels.

‘Een beschamende vertoning; houdt dit slechte voorbeeld nog een keer op, wat een stel kleuters bij elkaar, hoe wil de politiek op deze manier de kloof tussen Den Haag en de burgers kleiner maken?’ Het waren deze geschreven woorden die Kamervoorzitter Vera Bergkamp per brief ontving van een schoolklas, die recent een debat had bijgewoond. Het was voor haar hét moment om een brief op te stellen waarin ze oproept om op een respectvollere manier met elkaar om te gaan tijdens debatten, mede omdat beledigingen en ruwe taal juist het vrije woord beperken in plaats van dat deze ongepaste omgangsvormen kracht bijzetten tijdens een verhitte discussie.

Het is betreurenswaardig dat we in een beschaafd geacht land het debat aan moeten gaan over het hanteren van strengere regels, op een plek waar we juist voorbeeldgedrag naar de hele bevolking toe zouden verwachten. De communicatie- en omgangsvormen van onze hoogste beleidsmakers stralen namelijk uit over onze maatschappij en kunnen van grote invloed zijn op de bevolking. De jongere generaties nemen dit gedrag ook over van onze politici. Het is ze haast niet kwalijk te nemen. Kopieergedrag hoort namelijk bij het opgroeien en het verwerven van je plek in de maatschappij met een daarbij behorende status. Een ongewenst gevalletje van slecht voorbeeld doet dus slecht volgen, zeg maar. Ondertussen vraag ik me weleens af hoe we vervolgens de leerlingen op school nog kunnen aanleren om niet (meer) te schelden of, erger nog, mensen te bedreigen, terwijl dit gemeengoed is geworden in het gewaande epicentrum der beschaafdheid?

Wanneer we het hebben over de opvoeding en de ontwikkeling van een kind, is het van belang dat er gewerkt wordt vanuit het principe van de zogeheten ‘dynamische driehoek’ tussen de ouders, school en het kind. Het is hierbij van belang dat de wisselwerking tussen de drie betrokken partijen in beweging is en blijft, zodat de ontwikkeling van een kind zo optimaal mogelijk kan verlopen. Loyaliteit en communicatie spelen een grote rol om de driehoek in balans te houden. We mogen onze ogen en oren niet sluiten voor de, in dit geval, communicatieve invloeden van buitenaf, waarmee de kinderen, opvoeders en leerkrachten te maken krijgen. Voorbeeldgedrag vanuit de politiek is zeer gewenst en zal de taken van de ouders, verzorgers en leerkrachten meehelpen te verlichten. Een constructievere vorm van je mening uiten kan zomaar een verschil gaan maken om de verharding tegen te gaan. Net als het naar elkaar luisteren in plaats van te overschreeuwen.