#hooggevoeligheid

[hspcoaching]

[haarlemupdates]

Voor het vierde achtereenvolgende jaar kunnen hoogsensitieve personen (HSP) een week lang meedoen aan diverse leerzame (online) evenementen. Van 12 tot en met 18 juni 2023 bieden HSP-professionals in Nederland en België webinars, workshops, e-books, stiltewandelingen en diverse kortingsacties aan. Alle activiteiten zijn gebundeld op https://www.weekvandehsp.nl. Nog steeds weten veel mensen niet wat hoogsensitiviteit daadwerkelijk inhoudt. Dit geldt voor zowel het brede publiek als professionals in bijvoorbeeld onderwijs, zorg en Human Resources. Hoogsensitiviteit is een eigenschap (die ongeveer 20% van de bevolking heeft) waarbij mensen meer prikkels waarnemen en die informatie diepgaand verwerken. Dat heeft voor- en nadelen. Als de eigenschap niet (h)erkend wordt, kan dat tot psychische en fysieke problemen leiden. HSP’s kampen daardoor vaak met onzekerheid. Met de juiste begeleiding kan het tij keren en kunnen de talenten van hooggevoelige mensen, zoals empathie, weloverwogenheid en creatief denken, zich maximaal ontplooien. Daar profiteert niet alleen de HSP zelf van, maar ook diens (werk)omgeving! De Week van de HSP biedt iedereen de mogelijkheid om kennis te maken – of de verdieping te zoeken – met deze eigenschap. HSP’s zijn vaak creatief In de regio Haarlem biedt bijvoorbeeld intuïtief loopbaancoach Lusanne Hogeweg een vision board workshop aan voor hoogsensitieve personen. In de workshop ga je je wensen in werk verbeelden. Hogeweg: ‘HSP’s zijn vaak visueel ingesteld en door met beelden te werken, krijgen ze helderheid en vertrouwen. Zo kun je van je gevoeligheid echt je kracht maken.’ De workshop is vrijdag 16 juni van 10.00 tot 13.00 uur in HOF20 in Haarlem. Inschrijven kan op de website: https://medicijnwielnumerologie.nl/collage-workshop.            

[qkmps]

[leeg-hart]

Ik ken geen beetjes, ik weet niet wat soms is, grijs bestaat niet in mijn woordenboek Ik weet wat pikzwarte dagen zijn mijn bed is mijn enige vriend en het leven drukt loodzwaar op mijn schouders Maar daar heb ik al genoeg over geschreven Als ik blij ben glunder ik, En ik ben zo dankbaar  Dat ik zo erg kan genieten En ik ben zo dankbaar Dat ik voel met niet alleen mijn handen, hart of ziel Maar met alles wat ik in me heb, alles wat ik ben Want het voordeel van de duisternis Is het contrast van het licht

9 - 12 (F.A.L)

[hsp-and-me-blog]

Hsp en het openbaar vervoer

Reizen met de bus. Voor velen zo normaal, maar voor mij een kriem. Niet per se door de kleppende 50-plussers naast me. Ook niet door de net iets minder aangenaam ruikende meneer achter me, die regelmatig een rochel omhoog haalt alsof hij van meters diep moet komen. Voor mij heeft het te maken met het enorme lawaai dat de bus maakt. 

Deze ochtend had ik besloten dat ik een rustige start wilde maken met mijn dag. Ik had een mindfulness sessie gedownload op mijn Headspace app, en wilde de tijd die ik in de bus door zou brengen besteden aan het doen van deze mindfulness oefening. Enthousiast begon ik de sessie. “Take a few deep breaths”, vertelde de stem van de app me. Adem in, adem uit. Heerlijk, een beetje ontspanning. “Now settle into your surroundings”, zei hij daarna. Ik probeerde de stoel onder mijn billen te voelen en begon met het waarnemen van alle geluiden om me heen. Meisje dat praat over haar nieuwe klas, check. Nick en Simon op de radio, check. Enorm luid gebrom van de bus, check. ENORM LUID GEBROM VAN DE BUS, CHECK. Halleluja, daar was ik me even niet bewust van. Wat een lawaai! De volgende 9 minuten van de oefening kon ik me dan ook niet meer goed concentreren. Langzaam begon ik hoofdpijn en buikpijn te krijgen en toen ik op mijn bestemming aankwam, voelde ik me helemaal niet fit. Dit gevoel kende ik maar al te goed, en ik wist ook dat de bus de boosdoener was. Dat het geluid zó erg bij me binnenkwam was me echter een beetje ontgaan.   

Maar wat nu? De bus voor altijd vermijden? Een privéjet aanschaffen? Waarschijnlijk is dat nog net niet nodig. (Wanneer je het geld bezit om een privéjet aan te schaffen, zeker wel doen). Hier een aantal dingen die een hsp wel alvast kan doen om de busreis iets draaglijker te maken:  - koop goede oordopjes/een goede koptelefoon. Er bestaan verschillende oordopjes, die allemaal weer ander geluid doorlaten. Sommige oordopjes dempen de stemmen in de bus wel maar het gebrom niet, en andersom.  - Zet een fijn muziekje aan. Dit maskeert het geluid. Ikzelf raak al snel overprikkeld van muziek, maar voor een kort ritje is het hartstikke prettig.  - Neem iets mee waar je je aandacht op kunt richten. Ik kan enorm genieten van eten (echt enorm). Voor mij helpt het dus soms om iets lekkers erbij te pakken en daar mijn aandacht aan te schenken.  - Slaap! (!!!). Wanneer je slaapt, sluit je je even helemaal af van de buitenwereld. Dit is de beste tip van allemaal, al zeg ik het zelf. 

Hebben jullie nog tips om je meer op je gemak te voelen in de bus?

Liefs, Sanne

[insenzo]

Worstel jij of je kind met hooggevoeligheid?

Uit ervaring weet ik dat een eenvoudig kristalsetje van €32 al het verschil kan maken tussen veiligheid en onveiligheid. En ben je hooggevoelig, dan voel je dat verschil meteen. Dat zorgt een paar maanden voor rust. Het is een kans om hooggevoeligheid anders te benaderen. www.insenzo.com

[dpfagency]

. #spiritualawakening #spirituality #spiritueel #hooggevoeligheid #hoogsensitie… 🙏💚 . #spiritualawakening #spirituality #spiritueel #hooggevoeligheid #hoogsensitief #emphats #empath #positivequotes #positivity #positiefdenken #mindset #mindfulness #loveyourself😘 #selflove #empowerment #energie #believeinyourself #motivationquots #justdoit #happyvibes #happy #focus #higheawareness #selfawarenessispower🙏🏽 #quotes #awareness #woman #wijsheid #spreadlove #spiritueel Source

[eboeken-persoonlijkeontwikkeling]

Ben je boos? Dan mag dat!

Ben ik boos? Dan mag dat! E-boek: 114 pagina’s Prijs: € 15,00

Omschrijving: Dit e-boek gaat over hoe je als hooggevoelige om kunt leren gaan met de emotie woede. Het omschrijft met name de groep hooggevoeligen die de emotie woede als het ware hebben geabsorbeerd en heel diep in zichzelf hebben weggestopt.

Het doel van dit e-boek is om jou, de lezer, herkenning en tools aan te reiken om het onderbewuste bewust te maken. Je hoeft je niet te laten pijnigen door irritaties, frustraties en onderhuidse woede. Leer de vele facetten van woede kennen, doorvoel het en ga door het leven met je kin omhoog en je borst vooruit. Sta voor wie je bent.

Klik hier om het eboek te bestellen.

Na betaling opent er zich een webpagina. Klik rechtsonder op 'Ga naar Orchid of Life', het eboek verschijnt in je browser waarna je deze kunt downloaden. 

Aan bestellers buiten Nederland: Ideal is een betalingsmethode die alleen door Nederlandse banken wordt ondersteund.

Aan bestellers buiten Nederland: dit e-boek bestel je door € 15,00 naar mij over te maken:

Mijn bankgegevens zijn: IBAN: NL56ABNA0441170102 BIC: ABNANL2A Ten name van C. Cheng

Mail een screenshot van deze betaalopdracht naar orchidoflife@gmail.com en je zult binnen 24 uur het e-boek per e-mail ontvangen. Met Com-Passie,  Chungmei Cheng  HSP Coaching & Rebirthing  www.orchidoflife.nl 

[toocrazytobebatman]

Beide lijkt me interessant, alleen als dit oké is voor u.

Ja hoor, geen probleem. Ondertussen heb ik therapie gevolgd om het te accepteren, dus erover praten vind ik niet zo erg. Ik ga hieronder alles zo kort mogelijk samenvatten, weet dus dat dit niet het volledige verhaal is. Want daar zou ik een boek over kunnen schrijven lol.

Het is allemaal begonnen in 2017, toen ik 18 jaar oud was. Op 1 januari (net voor de examens dus) werd ik ziek aka koorts, vermoeid zijn, opgezwollen klieren in mijn nek,... En dan heb ik mij laten onderzoeken en bleek het klierkoorts te zijn. Uiteindelijk heb ik daar 2 maand zwaar van afgezien, in de zin dat ik geen licht kon verdragen en mijn papa een bed in de living heeft moeten zetten, omdat ik de trap niet meer op kon naar mijn eigen kamer. Heb een paar keer héél dicht bij flauwvallen gezeten toen ik bijvoorbeeld naar de huisarts wandelde om mijn bloed te laten testen (zo kijken ze of de klierkoorts nog actief in je bloed zit). Dus ik denk dat je je wel kan inbeelden in wat voor een merde ik zat op dat moment.

Uiteindelijk was de klierkoorts na maand 3 uit mijn bloed verdwenen, en qua organen had die gelukkig niets aangetast (je kan er flink wat gedoe van krijgen met je lever en nieren enzo). En ik stond te popelen om mijn leven terug op te pakken, aangezien ik in mijn eerste jaar in het hoger onderwijs zat en best wel op een niveautje basketbal speelde. De huisarts had mij aangeraden voorzichtig te zijn, want hij had nog nooit iemand ontmoet bij wie de klierkoorts zo erg was als bij mij. En ik heb mij daar echt aan gehouden. Maar na een paar maanden merkte ik dat er iets niet klopte. Het maakte niet uit hoe lang of hoe goed ik sliep, ik bleef vermoeid zijn. Ik moest continu oppassen met wat ik deed, omdat het risico op volledig crashen steeds groter werd.

Na lang worstelen heb ik in 2019 besloten dat het op deze manier niet verder kon, en heeft mijn huisarts een procedure opgestart waarbij ik door UZ Leuven volledig gescreend zou worden en ze zouden bekijken of de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom of fibromyalgie een optie was. Na mij zowel volledig fysiek en psychologisch te onderzoeken (echo's en scans van longen, lever, hart,... en psychologisch onderzoek), heb ik 6 maanden later de diagnose cvs aka chronisch vermoeidheidssyndroom gekregen. Iets wat ze eigenlijk niet wouden geven aan iemand die op dat moment 20-21 jaar oud was. De meeste mensen die de diagnose cvs of fibromyalgie krijgen zijn namelijk minstens 30-35 jaar oud en hebben een full-time job.

Goed, binnen UZ Leuven bieden ze voor mensen met cvs dus een traject aan waarbij je beter leert inschatten wat je lichaam aankan, wat triggers kunnen zijn (voornamelijk stress en emoties & trauma's) en hoe je je achteruitgang zou kunnen "stoppen". En ik zeg "stoppen", omdat er geen behandeling bestaat voor cvs. Je kan er dus niet van genezen, maar enkel er mee leren leven en het proberen (in de mate van het mogelijke) in de hand te houden. Het traject bestaat uit een jaar (15 sessies) gedragstherapie, waarbij je samen een routine probeert te zoeken en leert om minder waarde te hechten aan zaken die je stress geven of triggeren en om te gaan met de meest louche symptomen die je kan krijgen (zoals onverklaarbare (spier)pijnen en al die gezellige dingen). Je zou het een beetje kunnen vergelijken met hooggevoeligheid (HSP).

Uiteindelijk ben ik nu 23 jaar oud. En door corona en wachtlijsten is mijn behandeltraject pas in december 2020 van start gegaan, waardoor ik nu dus (ongeveer) 1 keer per maand gedragstherapie heb. Er zijn in Vlaanderen maar 5-6 therapeuten die gedragstherapie aanbieden, dus ik denk dat je je wel kan inbeelden wat voor merde het was om iemand te vinden lol.

Goed, allemaal fijn en vrolijk. Maar wat houdt het exact in? Mijn 'symptomen' zijn

-groot verlies van concentratie,

-absoluut 0,0 kracht hebben in mijn lichaam/spieren (ik mag bv niet sporten/mij verplaatsen met de fiets, omdat dit te explosief is voor mijn lichaam 😑),

-oververmoeidheid (obviously),

-onverklaarbare pijn op mijn ogen wanneer ik moe ben/met te fel licht geconfronteerd word op een slechte dag,

-onverklaarbare pijnlijke bobbel(tje)s in een/beide oksels waardoor ik soms mijn armen niet in de lucht kan steken bijvoorbeeld,

-spierpijn in mijn schouders/rug wanneer ik stress heb en in mijn benen wanneer ik bv iets ga doen met vrienden/familie,

-het risico op volledig crashen. Dit is in de afgelopen jaren 2 keer gebeurd, waarbij ik totale controle verloren heb over mijn lichaam. De eerste keer was na een dagje Couleur Café en ik was achteraf met mijn ex en haar vrienden op haar appartement. Ik had mij van vermoeidheid op mijn buik laten vallen op bed, en zij was in de living. En toen heb ik haar moeten bellen om te vragen of ze mij kon komen omdraaien en een pijnstiller kon geven, want ik kon niets meer doen/bewegen & was daardoor een full on panic attack aan't hebben. De andere keer was met mijn vorig lief, we waren met mijn vrienden in een parkje in Leuven geweest. En na een wandeling naar kot van minder dan 2km, ben ik in de inkom op de grond moeten gaan liggen/gevallen. Zij heeft dan een kussen onder mijn hoofd gelegd, zodat ik toch iets of wat comfy zou zijn tijdens mijn gezellige vermoeidsheids'aanval'. Uiteindelijk ben ik met haar hulp na 30 minuten recht kunnen staan en kunnen strompelen naar bed & daar gelegen terwijl zij mijn kleren moest (helpen) uitdoen. Allemaal heel gezellig als je nog niet eens 6 maanden samen bent lol.

Dus ja, that's where I'm at right now. Ik heb geaccepteerd dat mijn lichaam nu zo is en niet wil doen wat ik wil. En dat ik moet luisteren naar mijn lichaam. Ik moet voorzichtiger leven en bij alles dat ik doe, rekening houden met mijn vermoeidheid. Zelfs al heb ik bv een goede dag waarbij ik niet moe ben, my body can fuck me up in less than 2 minutes. Maar weet je, uiteindelijk eind goed al goed. Ik kan misschien niet het leven leiden dat mijn leeftijdsgenoten leiden, maar ik hecht nu zó veel meer waarde aan de dingen/momenten die belangrijk zijn. Dus hoewel het mij hard opgefuckt heeft, heb ik er ook wel belangrijke levenslessen uitgehaald.

En dat, beste anon, is dus mijn chronische ziekte in een notendop lol

[hspcoaching]

[arnoldbalde]

View this post on Instagram

A post shared by Arnold Baldé | Spoken Word Poet & Comedian (@arnoldbalde)

🙏🏼👶🏻JE KIND HUILT JOUW TRAAN👶🏻🙏🏼 ik maakte dit videootje gewoon voor lolligheid. Bekijk ik het terug, zie ik HOE INTENS DÍAN met mijn neptranen meeleeft. Wauw. Je kids voelen al je tranen, al je onverwerkte shit. Dat is helaas pindakaas zo. Better get going en eindelijk die weggedrukte TRANEN JANKEN. Wordt je kind blij van. Echt. Jij blij kind blij. Huilen maakt je lichaam en geest sterker. Omdat het een natuurlijk ontspanningsmechanisme is. Huil je niet of bijna nooit.... dan bouw je stress op in het lichaam. Dan ga je allemaal dingen doen vanuit deze onderliggende tranen. Pfffff. Vermoeiend. Na tien jaar huilen, heb ik dit door. Ok ik ga nu even huilen. . . . Jij bent perfect. . . . #vaderschap #opvoeding #kleuter #emoties #voelen #vaderzoon #vaderschap #moederschap #kinderen #ouders #oudersvannu #happinez #geluk #leven #liefde #ontspanning #stress #huilen #schaamte #mannen #mannelijk #hsp #hooggevoelig #hooggevoeligheid (at Hooggevoeligheid (HSP) en intuïtie) https://www.instagram.com/p/B8YxLMSF_nL/?igshid=1tu2elkknsrlg

[leftwizardbarbarian-blog]

Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

categorie : religie

        Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

     Entiteiten en mensen

        Entiteiten zijn energieën van overleden mensen. Na de dood is het in het aardse denken normaal dat we allemaal naar de hemel gaan. Nee. Sommige zielen kunnen na hun dood het licht niet vinden en blijven als het ware op aarde ‘ronddolen’. Ze zijn wanhopig, angstig en boos omdat…

[zensitivitynoordwijk-blog]

Wat je van Hoogsensitieve personen moet weten

Wat je van Hoogsensitieve personen moet weten

Wat je van hoogsensitieve personen moet weten

Zoals ik al eerder aangaf blijkt Hooggevoeligheid aangeboren en genetisch bepaald te zijn. Deze personen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en worden hierdoor intern en extern sterker geprikkeld dan de doorsnee persoon. Opzicht hoeft Hoogsensitief zijn, niet een probleem te vormen, als je weet hoe je er mee om moet gaan is dat een stuk gemakkelijker.…

[stadshagenmama]

Korte nacht

Vannacht om 2.50 werd M. wakker omdat ze zo raar had gedroomd, iets met tijgers, panters en slangen, allen met rode ogen en op jacht naar M. Ik vroeg haar of ze dan niet liever met mij beneden verder wilde slapen. M. weet dat ik dat eigenlijk helemaal niet fijn vind en durfde het ondanks haar angst niet aan om mij teleur te stellen. "Hoeft niet hoor, mama." Wat was ze opgelucht toen ik haar gewoon mee naar beneden nam.

[alexanderroessen]

Reflectie

Je zegt de woorden alsof je ze meent. Jouw woorden geven mij het gevoel dat ik niets waard ben. In jouw ogen besta ik niet. Mijn wereld doet er voor jou niet toe. Ik heb geen bestaansrecht. Elk weerwoord een zucht wind.

Mijn ziel ligt open en bloot voor je ontzielende woorden. De kracht achter nietszeggende woorden is verwoestend. Het rukt mijn hart aan flarden. Mijn essentie is vergaan tot stof. Je kijkt me aan, maar ziet me niet. Ik sta recht voor je neus, met ingezakte schouders en kromme rug.

Het gaat niet om mij, mijn persoonlijkheid is niet belangrijk. Morgen ben ik vergeten. Over een uur besta ik al niet meer. De afwezige aandacht gericht op niemand anders. Weerloos voelde ik me, ik liet het toe, geen kracht.

Ik mag er zijn. Ik ben er altijd geweest. Wie ben jij om dat niet te erkennen. Ben ik iemand, zonder jouw erkenning. Je onvermogen mij te zien zoals ik ben, laat mij zien wie ik niet wil zijn. Je negeert mij, terwijl ik mijn rug recht en in stilte voor je sta te schreeuwen.

Het gaat niet om jou. Jouw woorden voeden mij. Jouw gebrek aan empathie is Pokon voor mijn zelfvertrouwen. Ik ben niet de persoon waarvan ik denk jij dat denkt dat ik die ben. Jouw woorden laten mij mijn ziel zien en laten mij weten dat ik niet wil zijn wat jij van mij verlangt. Ik kijk in je ogen en zie wat jij niet ziet: mijzelf.

4 totaal aantal vertoningen, 1 aantal vertoningen vandaag