#hooggevoeligheid

[hspcoaching]

[haarlemupdates]

Voor het vierde achtereenvolgende jaar kunnen hoogsensitieve personen (HSP) een week lang meedoen aan diverse leerzame (online) evenementen. Van 12 tot en met 18 juni 2023 bieden HSP-professionals in Nederland en België webinars, workshops, e-books, stiltewandelingen en diverse kortingsacties aan. Alle activiteiten zijn gebundeld op https://www.weekvandehsp.nl. Nog steeds weten veel mensen niet wat hoogsensitiviteit daadwerkelijk inhoudt. Dit geldt voor zowel het brede publiek als professionals in bijvoorbeeld onderwijs, zorg en Human Resources. Hoogsensitiviteit is een eigenschap (die ongeveer 20% van de bevolking heeft) waarbij mensen meer prikkels waarnemen en die informatie diepgaand verwerken. Dat heeft voor- en nadelen. Als de eigenschap niet (h)erkend wordt, kan dat tot psychische en fysieke problemen leiden. HSP’s kampen daardoor vaak met onzekerheid. Met de juiste begeleiding kan het tij keren en kunnen de talenten van hooggevoelige mensen, zoals empathie, weloverwogenheid en creatief denken, zich maximaal ontplooien. Daar profiteert niet alleen de HSP zelf van, maar ook diens (werk)omgeving! De Week van de HSP biedt iedereen de mogelijkheid om kennis te maken – of de verdieping te zoeken – met deze eigenschap. HSP’s zijn vaak creatief In de regio Haarlem biedt bijvoorbeeld intuïtief loopbaancoach Lusanne Hogeweg een vision board workshop aan voor hoogsensitieve personen. In de workshop ga je je wensen in werk verbeelden. Hogeweg: ‘HSP’s zijn vaak visueel ingesteld en door met beelden te werken, krijgen ze helderheid en vertrouwen. Zo kun je van je gevoeligheid echt je kracht maken.’ De workshop is vrijdag 16 juni van 10.00 tot 13.00 uur in HOF20 in Haarlem. Inschrijven kan op de website: https://medicijnwielnumerologie.nl/collage-workshop.            

[wilgentak]

mijn enige doel is lief zijn voor mezelf, de mensen om me heen, de dieren om me heen, de planten om me heen, dat is werkelijk waar het enige. in plaats daarvan.............. kan ik het ochtendjournaal niet kijken zonder dat het wereldnieuws me zo overstuur maakt dat ik het moet afzetten.

[thesoulofliesao]

Hoe ik leerde vertrouwen in het universum

Ik ben nooit gelovig geweest - of toch niet in een bepaalde religie. Ik identificeerde mij voornamelijk als atheïst of agnost. Ik geloofde niet in een externe God of de Bijbel. Ik ben gedoopt, mijn eerste en plechtige communie gedaan, naar katholieke scholen gegaan (niet bewust gekozen).. maar wat ons als kind werd geleerd in de godsdienstles, over Jezus en het Oude Testament, hoe dat ons werd aangeleerd dacht ik intuïtief altijd; “zever”. Later leerde ik hoe mijn beide ouders streng katholiek zijn opgevoed en tevens met een heel autoritaire, dominante aanpak, wat voor mij absoluut niet oké voelde. Als iemand die al sinds kinds af aan energie voelt van anderen, begreep ik waar al hun pijn vandaan kwam. Dat leidde mij uiteindelijk tot research over zwarte pedagogie en Alice Miller, maar dat is een ander verhaal. Religie heb ik altijd wat verworpen. Mijn hersenen blokkeren informatie die intuïtief niet juist voelt, dus nam ik weinig verhalen daarvan in mij op. Zingeving en spiritualiteit en zelfontwikkeling sprak me wel aan. Tot mijn 27e zat ik blind in mijn ego, puur gestuurd door mijn trauma’s en conditionering en gedachtepatronen. Omdat ik met veel innerlijke conflicten zat en naar antwoorden zocht waarom ik niet kon functioneren in de maatschappij zoals de rest, ben ik beginnen lezen over hooggevoeligheid, trauma, .. om te begrijpen hoe ik (en anderen) in elkaar zaten. Daardoor ging ik de wereld beter begrijpen en werd mijn wereld ruimer. Ik ging patronen inzien en ging mezelf meer gaan appreciëren als los staand van anderen. Dat proces heeft zo’n 4 jaar geduurd. Tijdens die zoektocht (mijn psychologe noemde het mijn “psychosociaal moratorium”) had ik een relatie met Flor (van 2013-2019). We waren daar beide ingestapt met een redelijk gebrek aan zelfvertrouwen, en grote afhankelijkheid van elkaar. Die relatie was voor mij ideaal om aan mezelf te kunnen werken, ontdekken wie ik echt was. Daardoor, omdat ik ongezonde gedragspatronen begon te zien in onze relatie door mijn trauma’s te verkennen, ging ik die relatie ontgroeien en meer zelfvertrouwen opbouwen. Vanaf 2017 met aan mezelf te werken, in therapie te gaan, ging het onevenwicht in onze relatie alsmaar meer opvallen. Meermaals dat ik er genoeg van had en hem wou verlaten (vluchtgedrag?). In 2018 ging ik inzien dat ik eigenlijk echt een emotionele connectie miste die ik bij Flor niet vond, en - achteraf gezien - stuurde het universum mij tekens om bij Flor weg te gaan door mensen op m’n pad te sturen waarmee ik wél die connectie voelde. Maar ik was emotioneel en financieel afhankelijk van Flor, had afstand genomen van familie en vrienden voor mijn proces, hij betaalde de huur, ik was bang om te gaan werken - dus als ik hem verloor, zat ik dik in de shit. Elke dag had ik angst dat ik Flor zou verliezen, of als hij een paar uur niet reageerde op een sms schoot ik al in paniek. Maar intussen bleef ik maar groeien, kreeg ik hints van nieuwe mensen te leren kennen, maar ik was te bang en bleef in ontkenning. Na hevige ruzies dacht ik “het valt allemaal nog wel mee” om in mijn comfort zone te blijven maar ik was niet gelukkig meer, ik wou een ander leven. En wat doet het universum als het tekens geeft om naar het volgende level te gaan, maar ge blijft vasthouden aan uw comfort zone en angsten? Het duwt u van een klif opdat ge niet anders meer kunt dan veranderen. Flor wou naar Brussel verhuizen, zonder mij, dus dat betekende in één klap emotioneel onafhankelijk worden, voor ‘t eerst in m’n leven werk moeten zoeken (en houden), financieel onafhankelijk worden, en een woonst zoeken om alleen te wonen (want ik kon niet in ons appartement blijven.) Dat moest ik klaargespeeld krijgen in 6 maanden. Zo leerde ik: als het universum u tekens geeft, en ge wilt niet luisteren, dan trekt het de grond van onder uw voeten weg. Gelukkig heeft datzelfde universum me dan ook nog een veel beter leven gegeven - maar eerst moest ik volledig rock bottom gaan. Daarna wist ik dat er iets groter dan ons in het spel is, en ons een bepaalde richting wilt uitduwen - als we maar luisteren. Sedertdien ben ik in 2020 meer mijn intuïtie beginnen volgen - ik was nu ook wel uit mijn meest hardnekkige comfort zone gepusht, dus het grootste werk zat er op - opdat ik niet meer in dezelfde situatie zou belanden waarin ik alles verloor. Ik wist dat het menens was. Dat als we aan angst vasthouden, die angst er net voor zal zorgen dat we alles verliezen. Onze energie wordt realiteit - of dat nu positief of negatief wordt. Van toen af aan wist ik ook: angsten zijn er om te overwinnen, niet om aan vast te houden. We zijn hier om los te komen van trauma’s en gedachtepatronen, niet om ons hele leven lang in dezelfde cirkels te blijven rondlopen, van de ene codependency-relatie in de andere, maar om die relaties net te gebruiken om te groeien. We zijn hier voor onszelf, niet voor de ander. Karma ben ik dan ook serieus gaan nemen. Alles wat ge ooit hebt gedacht, is werkelijkheid geworden. Dus ik ben me dan nu ook erg bewust van mijn gedachten, want daarmee schep ik mijn hele realiteit. En dit is volgens mij ook wat er collectief gebeurt: als mensen individueel in angst zitten om iets te verliezen, dan zal dat ook werkelijkheid worden. De media doet er dan nog een schep bovenop om te zorgen dat we in een continue angst zitten. Als we leren in onze intuïtie vertrouwen, en het universum, en bewust worden van de tekens die we krijgen, kunnen we de weg beginnen zien die al voorbestemd was voor ons - buiten onze angst. Afgelopen 3 jaar ben ik bij elke keuze waarvoor ik ben gesteld, voor moed en intuïtie en hart gaan kiezen in plaats van angst en comfort zone. Intussen ben ik op een punt gekomen dat ik het ideale leven voor mezelf heb gecreëerd. Ik leef in overschot, stuur die energie uit en weet dat ik altijd overschot zal krijgen. Ik test dit 3 jaar door in alignment te zijn en ik blijf er bevestiging van krijgen en bewijzen zien. Hoe meer ik de tekens volg, hoe beter mijn leven wordt. We hebben enkel controle over wat we zelf creëren. Door uw intuïtie te volgen verbindt ge uzelf met een quantumveld dat u beschermt - als ge positieve energie uitstuurt, krijgt ge altijd positieve energie terug; als ge negatieve energie uitstuurt (of van tekort), krijgt ge negatieve energie terug. Dat staat boven alles wat we kunnen waarnemen met onze zintuigen of ratio. Het klinkt gek, maar het is werkelijk zo. Alles is energie. Als op een dag er geen externe autoriteit is zoals leiders of politici - wie gaan we dan volgen? Onze intuïtie is verbonden met alles wat er ooit is gebeurd en zal gebeuren, het quantumveld heeft alle informatie die ge nodig hebt om te overleven. Dat is hetgeen waar ik me nu door laat sturen. Ik ben dolgelukkig, en rijk. Omdat ik weet hoe ik moet manifesteren door met energie te werken. Probeer het ‘ns, leer dankbaarheid voelen en zie hoe uw leven verandert (zo is het bij mij begonnen). Wees bewust. Volg de tekens en intuïtieve hunches. Het universum probeert u op uw best mogelijke pad te brengen - en ge zit het de hele tijd te negeren, terwijl ge daar gelukkiger wordt dan ge u ooit had kunnen inbeelden. (Dat is bij mij nu het geval - dit is 1000x beter dan hoe ik me in die periode met Flor voelde - en ik dacht dat dat al het hoogtepunt was) Of we gaan met z’n allen eerst rock bottom..

[qkmps]

[leeg-hart]

Ik ken geen beetjes, ik weet niet wat soms is, grijs bestaat niet in mijn woordenboek Ik weet wat pikzwarte dagen zijn mijn bed is mijn enige vriend en het leven drukt loodzwaar op mijn schouders Maar daar heb ik al genoeg over geschreven Als ik blij ben glunder ik, En ik ben zo dankbaar  Dat ik zo erg kan genieten En ik ben zo dankbaar Dat ik voel met niet alleen mijn handen, hart of ziel Maar met alles wat ik in me heb, alles wat ik ben Want het voordeel van de duisternis Is het contrast van het licht

9 - 12 (F.A.L)

[hsp-and-me-blog]

Hsp en het openbaar vervoer

Reizen met de bus. Voor velen zo normaal, maar voor mij een kriem. Niet per se door de kleppende 50-plussers naast me. Ook niet door de net iets minder aangenaam ruikende meneer achter me, die regelmatig een rochel omhoog haalt alsof hij van meters diep moet komen. Voor mij heeft het te maken met het enorme lawaai dat de bus maakt. 

Deze ochtend had ik besloten dat ik een rustige start wilde maken met mijn dag. Ik had een mindfulness sessie gedownload op mijn Headspace app, en wilde de tijd die ik in de bus door zou brengen besteden aan het doen van deze mindfulness oefening. Enthousiast begon ik de sessie. “Take a few deep breaths”, vertelde de stem van de app me. Adem in, adem uit. Heerlijk, een beetje ontspanning. “Now settle into your surroundings”, zei hij daarna. Ik probeerde de stoel onder mijn billen te voelen en begon met het waarnemen van alle geluiden om me heen. Meisje dat praat over haar nieuwe klas, check. Nick en Simon op de radio, check. Enorm luid gebrom van de bus, check. ENORM LUID GEBROM VAN DE BUS, CHECK. Halleluja, daar was ik me even niet bewust van. Wat een lawaai! De volgende 9 minuten van de oefening kon ik me dan ook niet meer goed concentreren. Langzaam begon ik hoofdpijn en buikpijn te krijgen en toen ik op mijn bestemming aankwam, voelde ik me helemaal niet fit. Dit gevoel kende ik maar al te goed, en ik wist ook dat de bus de boosdoener was. Dat het geluid zó erg bij me binnenkwam was me echter een beetje ontgaan.   

Maar wat nu? De bus voor altijd vermijden? Een privéjet aanschaffen? Waarschijnlijk is dat nog net niet nodig. (Wanneer je het geld bezit om een privéjet aan te schaffen, zeker wel doen). Hier een aantal dingen die een hsp wel alvast kan doen om de busreis iets draaglijker te maken:  - koop goede oordopjes/een goede koptelefoon. Er bestaan verschillende oordopjes, die allemaal weer ander geluid doorlaten. Sommige oordopjes dempen de stemmen in de bus wel maar het gebrom niet, en andersom.  - Zet een fijn muziekje aan. Dit maskeert het geluid. Ikzelf raak al snel overprikkeld van muziek, maar voor een kort ritje is het hartstikke prettig.  - Neem iets mee waar je je aandacht op kunt richten. Ik kan enorm genieten van eten (echt enorm). Voor mij helpt het dus soms om iets lekkers erbij te pakken en daar mijn aandacht aan te schenken.  - Slaap! (!!!). Wanneer je slaapt, sluit je je even helemaal af van de buitenwereld. Dit is de beste tip van allemaal, al zeg ik het zelf. 

Hebben jullie nog tips om je meer op je gemak te voelen in de bus?

Liefs, Sanne

[insenzo]

Worstel jij of je kind met hooggevoeligheid?

Uit ervaring weet ik dat een eenvoudig kristalsetje van €32 al het verschil kan maken tussen veiligheid en onveiligheid. En ben je hooggevoelig, dan voel je dat verschil meteen. Dat zorgt een paar maanden voor rust. Het is een kans om hooggevoeligheid anders te benaderen. www.insenzo.com

[dpfagency]

. #spiritualawakening #spirituality #spiritueel #hooggevoeligheid #hoogsensitie… 🙏💚 . #spiritualawakening #spirituality #spiritueel #hooggevoeligheid #hoogsensitief #emphats #empath #positivequotes #positivity #positiefdenken #mindset #mindfulness #loveyourself😘 #selflove #empowerment #energie #believeinyourself #motivationquots #justdoit #happyvibes #happy #focus #higheawareness #selfawarenessispower🙏🏽 #quotes #awareness #woman #wijsheid #spreadlove #spiritueel Source

[eboeken-persoonlijkeontwikkeling]

Ben je boos? Dan mag dat!

Ben ik boos? Dan mag dat! E-boek: 114 pagina’s Prijs: € 15,00

Omschrijving: Dit e-boek gaat over hoe je als hooggevoelige om kunt leren gaan met de emotie woede. Het omschrijft met name de groep hooggevoeligen die de emotie woede als het ware hebben geabsorbeerd en heel diep in zichzelf hebben weggestopt.

Het doel van dit e-boek is om jou, de lezer, herkenning en tools aan te reiken om het onderbewuste bewust te maken. Je hoeft je niet te laten pijnigen door irritaties, frustraties en onderhuidse woede. Leer de vele facetten van woede kennen, doorvoel het en ga door het leven met je kin omhoog en je borst vooruit. Sta voor wie je bent.

Klik hier om het eboek te bestellen.

Na betaling opent er zich een webpagina. Klik rechtsonder op 'Ga naar Orchid of Life', het eboek verschijnt in je browser waarna je deze kunt downloaden. 

Aan bestellers buiten Nederland: Ideal is een betalingsmethode die alleen door Nederlandse banken wordt ondersteund.

Aan bestellers buiten Nederland: dit e-boek bestel je door € 15,00 naar mij over te maken:

Mijn bankgegevens zijn: IBAN: NL56ABNA0441170102 BIC: ABNANL2A Ten name van C. Cheng

Mail een screenshot van deze betaalopdracht naar orchidoflife@gmail.com en je zult binnen 24 uur het e-boek per e-mail ontvangen. Met Com-Passie,  Chungmei Cheng  HSP Coaching & Rebirthing  www.orchidoflife.nl 

[hspcoaching]

[toocrazytobebatman]

Beide lijkt me interessant, alleen als dit oké is voor u.

Ja hoor, geen probleem. Ondertussen heb ik therapie gevolgd om het te accepteren, dus erover praten vind ik niet zo erg. Ik ga hieronder alles zo kort mogelijk samenvatten, weet dus dat dit niet het volledige verhaal is. Want daar zou ik een boek over kunnen schrijven lol.

Het is allemaal begonnen in 2017, toen ik 18 jaar oud was. Op 1 januari (net voor de examens dus) werd ik ziek aka koorts, vermoeid zijn, opgezwollen klieren in mijn nek,... En dan heb ik mij laten onderzoeken en bleek het klierkoorts te zijn. Uiteindelijk heb ik daar 2 maand zwaar van afgezien, in de zin dat ik geen licht kon verdragen en mijn papa een bed in de living heeft moeten zetten, omdat ik de trap niet meer op kon naar mijn eigen kamer. Heb een paar keer h��él dicht bij flauwvallen gezeten toen ik bijvoorbeeld naar de huisarts wandelde om mijn bloed te laten testen (zo kijken ze of de klierkoorts nog actief in je bloed zit). Dus ik denk dat je je wel kan inbeelden in wat voor een merde ik zat op dat moment.

Uiteindelijk was de klierkoorts na maand 3 uit mijn bloed verdwenen, en qua organen had die gelukkig niets aangetast (je kan er flink wat gedoe van krijgen met je lever en nieren enzo). En ik stond te popelen om mijn leven terug op te pakken, aangezien ik in mijn eerste jaar in het hoger onderwijs zat en best wel op een niveautje basketbal speelde. De huisarts had mij aangeraden voorzichtig te zijn, want hij had nog nooit iemand ontmoet bij wie de klierkoorts zo erg was als bij mij. En ik heb mij daar echt aan gehouden. Maar na een paar maanden merkte ik dat er iets niet klopte. Het maakte niet uit hoe lang of hoe goed ik sliep, ik bleef vermoeid zijn. Ik moest continu oppassen met wat ik deed, omdat het risico op volledig crashen steeds groter werd.

Na lang worstelen heb ik in 2019 besloten dat het op deze manier niet verder kon, en heeft mijn huisarts een procedure opgestart waarbij ik door UZ Leuven volledig gescreend zou worden en ze zouden bekijken of de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom of fibromyalgie een optie was. Na mij zowel volledig fysiek en psychologisch te onderzoeken (echo's en scans van longen, lever, hart,... en psychologisch onderzoek), heb ik 6 maanden later de diagnose cvs aka chronisch vermoeidheidssyndroom gekregen. Iets wat ze eigenlijk niet wouden geven aan iemand die op dat moment 20-21 jaar oud was. De meeste mensen die de diagnose cvs of fibromyalgie krijgen zijn namelijk minstens 30-35 jaar oud en hebben een full-time job.

Goed, binnen UZ Leuven bieden ze voor mensen met cvs dus een traject aan waarbij je beter leert inschatten wat je lichaam aankan, wat triggers kunnen zijn (voornamelijk stress en emoties & trauma's) en hoe je je achteruitgang zou kunnen "stoppen". En ik zeg "stoppen", omdat er geen behandeling bestaat voor cvs. Je kan er dus niet van genezen, maar enkel er mee leren leven en het proberen (in de mate van het mogelijke) in de hand te houden. Het traject bestaat uit een jaar (15 sessies) gedragstherapie, waarbij je samen een routine probeert te zoeken en leert om minder waarde te hechten aan zaken die je stress geven of triggeren en om te gaan met de meest louche symptomen die je kan krijgen (zoals onverklaarbare (spier)pijnen en al die gezellige dingen). Je zou het een beetje kunnen vergelijken met hooggevoeligheid (HSP).

Uiteindelijk ben ik nu 23 jaar oud. En door corona en wachtlijsten is mijn behandeltraject pas in december 2020 van start gegaan, waardoor ik nu dus (ongeveer) 1 keer per maand gedragstherapie heb. Er zijn in Vlaanderen maar 5-6 therapeuten die gedragstherapie aanbieden, dus ik denk dat je je wel kan inbeelden wat voor merde het was om iemand te vinden lol.

Goed, allemaal fijn en vrolijk. Maar wat houdt het exact in? Mijn 'symptomen' zijn

-groot verlies van concentratie,

-absoluut 0,0 kracht hebben in mijn lichaam/spieren (ik mag bv niet sporten/mij verplaatsen met de fiets, omdat dit te explosief is voor mijn lichaam 😑),

-oververmoeidheid (obviously),

-onverklaarbare pijn op mijn ogen wanneer ik moe ben/met te fel licht geconfronteerd word op een slechte dag,

-onverklaarbare pijnlijke bobbel(tje)s in een/beide oksels waardoor ik soms mijn armen niet in de lucht kan steken bijvoorbeeld,

-spierpijn in mijn schouders/rug wanneer ik stress heb en in mijn benen wanneer ik bv iets ga doen met vrienden/familie,

-het risico op volledig crashen. Dit is in de afgelopen jaren 2 keer gebeurd, waarbij ik totale controle verloren heb over mijn lichaam. De eerste keer was na een dagje Couleur Café en ik was achteraf met mijn ex en haar vrienden op haar appartement. Ik had mij van vermoeidheid op mijn buik laten vallen op bed, en zij was in de living. En toen heb ik haar moeten bellen om te vragen of ze mij kon komen omdraaien en een pijnstiller kon geven, want ik kon niets meer doen/bewegen & was daardoor een full on panic attack aan't hebben. De andere keer was met mijn vorig lief, we waren met mijn vrienden in een parkje in Leuven geweest. En na een wandeling naar kot van minder dan 2km, ben ik in de inkom op de grond moeten gaan liggen/gevallen. Zij heeft dan een kussen onder mijn hoofd gelegd, zodat ik toch iets of wat comfy zou zijn tijdens mijn gezellige vermoeidsheids'aanval'. Uiteindelijk ben ik met haar hulp na 30 minuten recht kunnen staan en kunnen strompelen naar bed & daar gelegen terwijl zij mijn kleren moest (helpen) uitdoen. Allemaal heel gezellig als je nog niet eens 6 maanden samen bent lol.

Dus ja, that's where I'm at right now. Ik heb geaccepteerd dat mijn lichaam nu zo is en niet wil doen wat ik wil. En dat ik moet luisteren naar mijn lichaam. Ik moet voorzichtiger leven en bij alles dat ik doe, rekening houden met mijn vermoeidheid. Zelfs al heb ik bv een goede dag waarbij ik niet moe ben, my body can fuck me up in less than 2 minutes. Maar weet je, uiteindelijk eind goed al goed. Ik kan misschien niet het leven leiden dat mijn leeftijdsgenoten leiden, maar ik hecht nu zó veel meer waarde aan de dingen/momenten die belangrijk zijn. Dus hoewel het mij hard opgefuckt heeft, heb ik er ook wel belangrijke levenslessen uitgehaald.

En dat, beste anon, is dus mijn chronische ziekte in een notendop lol

[arnoldbalde]

View this post on Instagram

A post shared by Arnold Baldé | Dichter & Spoken Word Artist (@arnoldbalde)

🙏🏼👶🏻JE KIND HUILT JOUW TRAAN👶🏻🙏🏼 ik maakte dit videootje gewoon voor lolligheid. Bekijk ik het terug, zie ik HOE INTENS DÍAN met mijn neptranen meeleeft. Wauw. Je kids voelen al je tranen, al je onverwerkte shit. Dat is helaas pindakaas zo. Better get going en eindelijk die weggedrukte TRANEN JANKEN. Wordt je kind blij van. Echt. Jij blij kind blij. Huilen maakt je lichaam en geest sterker. Omdat het een natuurlijk ontspanningsmechanisme is. Huil je niet of bijna nooit.... dan bouw je stress op in het lichaam. Dan ga je allemaal dingen doen vanuit deze onderliggende tranen. Pfffff. Vermoeiend. Na tien jaar huilen, heb ik dit door. Ok ik ga nu even huilen. . . . Jij bent perfect. . . . #vaderschap #opvoeding #kleuter #emoties #voelen #vaderzoon #vaderschap #moederschap #kinderen #ouders #oudersvannu #happinez #geluk #leven #liefde #ontspanning #stress #huilen #schaamte #mannen #mannelijk #hsp #hooggevoelig #hooggevoeligheid (at Hooggevoeligheid (HSP) en intuïtie) https://www.instagram.com/p/B8YxLMSF_nL/?igshid=1tu2elkknsrlg

[leftwizardbarbarian-blog]

Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

categorie : religie

        Entiteiten en hun invloed op (gevoelige) mensen

     Entiteiten en mensen

        Entiteiten zijn energieën van overleden mensen. Na de dood is het in het aardse denken normaal dat we allemaal naar de hemel gaan. Nee. Sommige zielen kunnen na hun dood het licht niet vinden en blijven als het ware op aarde ‘ronddolen’. Ze zijn wanhopig, angstig en boos omdat…

[zensitivitynoordwijk-blog]

Wat je van Hoogsensitieve personen moet weten

Wat je van Hoogsensitieve personen moet weten

Wat je van hoogsensitieve personen moet weten

Zoals ik al eerder aangaf blijkt Hooggevoeligheid aangeboren en genetisch bepaald te zijn. Deze personen hebben een gevoeliger zenuwstelsel en worden hierdoor intern en extern sterker geprikkeld dan de doorsnee persoon. Opzicht hoeft Hoogsensitief zijn, niet een probleem te vormen, als je weet hoe je er mee om moet gaan is dat een stuk gemakkelijker.…