#jak dawniej

[widevibratobitch]

duet z januszem literally sopran+baryton duet of all time

[colour-of-dream]

Ludzie tęsknią za całkowitą odmianą, a jednocześnie pragną, by wszystko pozostało takie jak dawniej.

Paulo Coelho - "Demon i panna Prym"

[lianamotylek]

Pewnie nowe motylki nie wiedzą jeszcze czym są czerwone bransoletki

Już tłumacze, dawniej każdy motylek nosił czerwona bransoletkę i dzięki temu gdy wychodziliśmy np na miasto czy do sklepu i zobaczyliśmy chudą dziewczynę w czerwonej bransoletce i to bul taki nasz znak rozpoznawczy. Potem jak era Tumblr minęła to to jakoś zaczęło zanikać

Bardzo mi zależy na tym żebyśmy to przywrócili więc reblogujcie jeżeli myślicie tak samo aby jak najwiecej os to zobaczyło!!!!

[panikea]

Mieliśmy fizykę, chemię, matematykę, język polski, długie godziny angielskiego, ale nikt nas nie uczył jak sobie poradzić z sytuacją pod tytułem: on jest toksycznym chujem albo w wersji męskiej, jeśli już ktoś wpadł na pomysł aby się związać: dlaczego ona jest taką wredną dziwką? Dawniej taka nie była. Może w ramach wiedzy o społeczeństwie powinien wychodzić przed klasę koleś koło 70 – tki i opowiadać, jak udało mu się szczęśliwie przeżyć 40 lat swojego życia z jedną kobietą?

Piotr C. Związki de LUXE

[littlebutterflysbloog]

🩵UWAGA🩵

🦋¡Witajcie motylki!🦋

Nie powinnam pisać dzień 146 bo minęło kilka miesięcy od mojego zniknięcia. Przepraszam was wszystkich bardzo, że was zostawiłam. Ten blog wiele dla mnie znaczył i dalej znaczy. Nie zapomniałam o was, a tym bardziej o Anie. Jest mi ciężko. Odinstalowałam Tumblr'a pod koniec czerwca, bo oddawałam telefon do naprawy i bałam się, że ktoś może zajrzeć do niego. Bałam się go ponownie zainstalować ze względu na strach, że ktoś może to z moich bliskich zobaczyć. Moi drodzy jeszcze raz was przepraszam, że zostawiłam was tak bez słowa. Trochę dużo się działo. Zauważyłam, że oddalenie sie od Tumblr'a sprawiło, że łatwiej przychodziło mi jeść i to bardzo źle. Cały czas staram się jeść jak najmniej, ale nie będę was okłamywać, że jest i cały czas było idealnie. Czuję, że zawiodłam Anę.

Myślę, że czas wrócić do was i przywrócić swoją motywację, która wiele mi dała. Podczas prowadzenia bloga udało mi się schudnąć, nie jakoś dużo, ale chociaż 6 kg, a bliscy mnie bardzo pilnują. Nie mogę więcej jeść. Święta też nie były łatwe pod względem jedzenia. Dostałam mnóstwo słodyczy. Żadnego nie ruszyłam i chociaż z tego mogę być dumna. Włożyłam je do siatki i schowałam w głąb szafki. Mimo, że myślę o nich w ciągu dnia to olewam to, staram się skupić na czymś innym i działa.

Podczas instalowania i szybkiego spojrzenia na to co tutaj jest popłakałam się. Nasza społeczność wywołuje we mnie wielkie uczucia. Bardzo brakowało mi was.

Do końca wolnego będę wstawiała posty jak dawniej i kontynuowała dni. Jak wrócę do szkoły to odinstaluje Tumblr'a, a ponownie zainstaluje go w weekend i będę robiła podsumowanie tygodnia.

Jeszcze chciałabym wam bardzo, ale to bardzo podziękować, za to jak wiele z was mnie zaobserwowało, co dodaje mi motywacji do działania. Widząc tą ogromną liczbę, widzę ile osób jest w tym ze mną i pozwala mi to zobaczyć, że coś mi się udało i że ktoś chce czytać moje wypociny.

Dziękuję wam z całego serca 🩵.

Ps. Tyle notek pod postem to piękna liczba i się tego nie spodziewałam. 892 motylków to moja nowa ulubiona liczba.

🦋¡Trzymajcie się chudo!🦋

~𝒱𝒾𝓋𝒾ℯ𝓃𝓃ℯ

[dramaatqueen]

Czy jest coś co mogę zrobić, aby było jak dawniej? Słyszę twój głos, ale powoli zapominam kim dla siebie jesteśmy.

- dramaatqueen

[vivianarxseee]

zapalniczki dźwięk bo powoli gasnę

rozpalcie mnie bo chcę poczuć się jak dawniej

[anonimekkk91]

Hej motylki I gąsieniczki 🐛🦋

Jestem zadowolona bo waga leci w dół, ale już czuje że nie wystarcza mi to o ile leci. Chciałabym żeby leciała szybciej, więcej, bardziej

No ale trochę schudłam i zauważyła to moja mama i mój chłopak.

Mama powiedziała że wreszcie powoli zaczynam wyglądać jak dawniej.

Byłam wychudzona ale kochałam to, chce już wreszcie wyglądać jak kiedyś. Nie mogę znieść już tego tłuszczu który mam na sobie. Tak bardzo pragnę żeby go już ze mną nie było.

Powiedzmy że idzie mi nawet okej, ale to wciąż za mało. Chce zeby szło mi perfekcyjnie.

Starałam się dużo chodzić ale i tak nie chodziłam jakoś mega dużo moim zdaniem.

Przez ostatnie dni albo nic nie jadłam albo jadłam:

Poniedziałek 28 października:

Pół ugotowanego brokuła

Wtorek - nic (piłam tylko energetyka zero)

Środa:

Mniej niż pół ugotowanego brokuła

Czwartek:

bułkę pełnoziarnistą z serkiem śmietankowym i na to liść sałaty i plaster pomidora

Dziś jest piątek 1 listopada I zobaczymy jak mi pójdzie.

Zapisuje sobie wagę w notatniku, ważę się codziennie albo kilka razy dziennie.

Od 28 października do 1 listopada schudłam 2,5 kg

Bylam wczoraj na bilansie i zaczynam myśleć że moja waga którą mam w domu nie działa prawidłowo i mnie okłamuje. Gdy pani pielęgniarka mnie zaważyła w szkole na bilansie ważyłam o 3,5 kg mniej niż pokazuje mi waga w domu.

Postaram się być tu aktywna, traktuje to bardziej jako swój pamiętnik ale także źródło motywacji, zrozumienia i wsparcia.

Trzymajcie się wszyscy, chudego dnia motylki i gąsieniczki 🦋🐛

[za-chuda-znaczy-chora]

„Pragnę rozmawiać tak jak dawniej, z Tobą, o Tobie”

[ryyks]

Zadzwoń do mnie w środku nocy

Przysięgam że odbiorę i porozmawiamy szczerze tak jak dawniej

~Ryyks

[ugly-angel2]

WAŻNA INFORMACJA!!!

Hejka z tej strony @uglyangel2 zespół mi sie telefon i nie pamiętam hasła do starego konta, a wróciłam mi motywacja i znów udaje mi się utrzymywać limity i chciałabym wrócić na tumblra:/ stracialam ponad 2000 wspaniałych motylków i bardzo chciałabym odbudować to wspaniale społeczeństwo i znów mieć tyle motylków<3 telefon poszedł do naprawy i jeśli sie uda to ofc wrócę na stare konto, jednak na ten moment prosiłabym o rebloga i obserwacje❤️ na koncie pojawią się bilanse, foodbooki itp tak jak dawniej.

Dziękuję za pomoc i trzymajcie się chudo<3 q

[hitomikoa]

Dlaczego?

Dlaczego muzyka już nie koi jak dawniej?

Dlaczego obraz wieczornych filmów rozmywa się przed oczami?

Dlaczego każdy dzień zlewa się w jeden ponury cień?

Dlaczego smak życia zniknął z ust?

Dlaczego moja dusza błąka się z dala od ciała?

Powiedz mi, jak to naprawić,

bo wszystko to — przez ciebie.

[pozartaa]

17.06.24 UTRZYMANIE WAG1 dzień 473. Limit +/- 2100 kca1.

(Wyjazd dzień 3/powrot)

Wybrane posiłki:

Ale nas wczoraj ścięło. Zapadliśmy się w łózko i tak od 18:00 wczoraj do rana dziś. I to było ciężko wstać.

***

Już mam dość tego chaosu. Wszystko nie tak - nic nie jest na miejscu. Wewnętrznie czuję się jakby ktoś mną wytarł podłogę.

Mam dość DBLK tym bardziej, że jedzenie co popadnie odpłaca mi się fizycznie i psychicznie.

Wczorajsza pizza sprawiła, że pół nocy odbijało mi się kwasem... Nie miałam z tym problemu od 4 lat. Czuję się brudna... i mam wyrzuty sumienia nie tyle co z powodu kalori1 w jedzeniu co jakości tego jedzenia. Mój biedny organizm 🥹... Moja biedna głowa.

W pociągu musiałam w pewnym momencie iść sobie popłakać. Siedziałam sobie na schodkach do wejścia i płakałam...

Niegdy nie byłam tak bliska "głodówk1 oczyszczającej" odkąd ogarnęłam swojego EDa jak dziś. Dawno nie czułam się taka samotna jak palec - mimo, że nie jestem przecież sama.

Uff.... deep breath. Jutro już będzie wszystko jak dawniej.

***

Po powrocie do domu położyłam się we własnym łóżku i postanowiłam już dziś nie wyłazić. Świat wydaje się takim przykrym miejscem.

S. powiedziałam, że źle się czuje. On myśli, że boli mnie brzuszek...owszem boli ale dusza trochę bardziej.

Dobrej nocy wam życzę.

[sarahss0]

Witam wszystkie motylki czytające to!!

Chciałabym opowiedzieć w skrócie moją historię.

Pierwszy raz zainteresowałam tumblr w kwietniu 2024. W tamtym okresie miałam mnóstwo kompleksów na temat mojej wagi,ciała itp oraz bardzo mało motywacji,więc ta aplikacja była po prostu idealna. Przez około 5 miesięcy robienia wszystkiego co w mojej mocy aby osiągnąć moje wymarzone ciało w końcu mi się udało. Miałam idealną talię i wreszcie z dumą pokazałam się w stroju kąpielowym. Przez te 5 miesięcy na przeglądanie tumblr poświęcałam sporą część dnia, a wpisy z tąd miałam cały czas w głowie. Mimo toksycznej motywacji tumblr najbardziej mi pomógł i najbardziej zmotywował. Życie jednak nie mogło być tak piękne. Od początku listopada strasznie narzekałam na ból pleców, jednak wszystko tłumaczyłam sobie spaniem na złej stronie lub w złej pozycji, jednak gdy dotknęłam mojego kręgosłupa zrozumiałam że coś jest nie tak. W taki sposób wyszła mi skolioza i to nie taka mała typu 15 stopni tylko 40 i 43 stopnie. Moje życie zaczęło rozpadać się na kawałki. Razem z rodzicami byłam u rożnych ortopedów i każdy mówił, że grozi mi operacja. W połowie grudnia pojechałam do ośrodku w którym miałam rozciągnąć się przed gorsetem. Z wyniesieniem traumy i kilku zapamiętanych ćwiczeń wróciłam do domu. W styczniu dostałam swój gorset i zaczęły się robić problemy. Ja nie mam motywacji i siły żeby go nosić a o ćwiczeniu w domu nie wspomnę. Gorset powinnam nosić 20-22h a noszę 8-14h a to o wiele za mało. Naprawdę nie chce operacji i chce jak najszybciej mieć to 15 stopni i żeby nie było widać tej jebanej skoliozy. Moim największym marzeniem jest mieć równe ciało bez takiego skrzywienia i żeby było jak dawniej.

Jedyne o co was proszę to o jakąkolwiek motywację do ćwiczeń i do noszenia tego jebanego gorsetu.

Dziękuję jeśli przeczytał*ś do końca!!

[panikea]

– Wiesz, Drwalu, kiedyś to ja nawet wierzyłam w Świętego Mikołaja. Posiadam więc te... no... predyspozycje do wierzenia w bajki. Ale w to, że nagle cudownie wszystko się w związku zmieni, będzie jak dawniej i wróci pożądanie, to ja już nie wierzę. A mam dwadzieścia cztery lata, a nie pięćdziesiąt. I strasznie chciałabym znowu poczuć coś, co mnie zachwyci. Wzruszam ramionami. Po dwudziestym roku życia zachwyt dają już tylko narkotyki.

-Piotr C. z powieści Ostatnie tango

[zagubioneserce]

Kochana babciu.

Odeszłaś tak nagle , nie dając mi potrzymać Twojej dłoni w chwili gdy śmierć po Ciebie przyszła tak niespodziewanie .

Nie miałam możliwości zabrać Twojego strachu , tej niewiadomej jaka Cię czekała po zamknięciu Twych oczu na wieczność.

Nie mogłam utulić Twych ramion ,które zawsze dawały mi siłę w czasie gdy najbardziej tego potrzebowałam ,w chwili kiedy Ty potrzebowałaś tej obecności.. byłaś sama.

Do dziś w mym sercu tkwi pustka , ból nierozerwalna strata której nie jest nikt w stanie zapełnić. Ogromna przepaść dzieli mnie od normalnego życia , tego gdy wiedziałam że jesteś ..

Tak bardzo mi brakuje Twoich rad , Twojego głosu w słuchawce gdy dzwoniłam by dowiedzieć się jak się czujesz , Twojego numeru który wyświetlał się jako pierwszy w dzień moich urodzin.

Tak wiele słów, zdań i wydarzeń mam Ci do opowiedzenia a nie mogę wydobyć z siebie ani słowa gdy mam świadomość że z dialogu moja przemowa stała się pustym cichym monologiem.

Tak bardzo tęsknię. Tak bardzo bym chciała Cię zobaczyć.. już wiem że nie cierpisz że cię nie boli tak jak mnie dziś .. nie czujesz tego bólu tej bezradności jaką przyszło czuć teraz mnie ..

Już zawsze będziesz w moim sercu i w mej pamięci moja kochana. Moja podporo , moja nadziejo.. mój aniele stróżu..

Któregoś dnia zasiądę obok Ciebie jak dawniej , położe swą głowę na twych kolanach i poczuje znowu twoj dotyk , te głaskanie kojące mój ból podczas każdej rozterki . Któregoś dnia już nikt nas nie rozdzieli.