#codzienny cytat

[thin-fairy]

16.01.2024r.

Jadę sobie do ortodonty i mi się nudzi więc napiszę sobie posta, o którym już od dawna myślałam.

Stare blogi motylkowe, co chcę żeby wróciło?

~dodawanie do każdego posta czegoś motywującego~

Może wyjdę na hipokrytę, bo sama tego nie robię, ale przeglądając stare blogi zauważyłam to, że do każdego posta dodawało się coś motywującego. Mogło być to jakieś thinspo, motywujący cytat czy jakieś hasło, dzięki któremu odbiorca wstał z kanapy i zaczął ćwiczyć.

~podział na gąsieniczki i motylki~

Zdarzyło się, że nawet teraz znalazłam jakiś post o tym, ale to zanika, a szkoda. Teraz wszyscy zaczynając jesteśmy od razu motylkami, a kiedyś? Motylki były doświadczone, już dłużej w tym siedziały i najczęściej pomagały lub dawały jakieś porady dla gąsieniczek, które były w tym nowe.

~czerwone bransoletki~

Zauważyłam, że niektóre motylki chcą to przywrócić z czego bardzo się cieszę. Jak ktoś nie wie, to polegało to na tym, że osoby ze społeczności pro ana nosiły czerwone bransoletki na prawej ręce, aby odnaleźć się nawzajem.

~aktywność na blogach~

Wydaje mi się że wtedy była większa aktywność na blogach. Bilanse, motywujące treści itp. pojawiały się codziennie, a teraz? Duża część motylków wstawia posty bardzo rzadko.

~Lepsze podejście do odchudzania~

Nie wiem jak to nawet opisać, ale po prostu miały lepsze podejście do odchudzania. Zdawały sobie sprawę ile ich ciało jest w stanie wytrzymać, gdy wiedziły, że nie wytrzymają tygodniowego fasta, lub miesięcznej diety, która ma dziennie 50kcal, nie robiły tego, bo skończyłoby się to najprawdopodobniej napadem lub zasłabłyby.

Dzięki za przeczytanie mojego posta, skoro dotrwałś do końca zostaw coś po sobie <3

[mikoo00]

Tw

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Generalnie lęk czuje nawet nie wiem z jakiego powodu

Może ed się odezwało może alkoholizm Nie wiem dokonca

Przeraza mnie jak bardzo przytylem nadal jestem szczęściarzem bo wolniej tyje niż chudnę Udało mi się zjeść dziś 641 kcal

W pracy strasznie mi się ręce trzęsły Czulem mrowienie w dłoniach Dawno tak nie miałem w momencie gdy nic się po prostu nie stało

Kupiłem pepsi w butelce (jeden z największych moich wyzwalaczy bo wlewałem wóde i codziennie piłem) nie czulem smaku liczyłem łyki jak dawniej oceniając po jakiej ilości byłbym podpity licząc na ulgę z każdym łykiem prześwitywały mi myśl,, nie chce nic czuć" na chwilę działało (generalnie picie i liczenie pomaga przekierować myśli dlatego) Następnie znowu fala lęku,, Tak też by było po alko a nawet gorzej" Nie wazne co robiłem nie potrafiłem się pozbyć tych emocji

Tego dnia też poszedłem na czyjaś rocznicę Panikowałem bo na nich nie skupiam się na czymś doświadczeniu a na tym jak pogratulować przed duża grupą ludzi by nie wyjść na debila

Po meetingu myslalem czy aby napewno chce organizować swoją rocznicę Tak jak na tej rocznicy gdzie cześć osób mowila o programie,, cuda się dzieją dzięki aa",, jest wspaniale"

Nie dzieją się cuda Ta choroba może zabić każdego Czasami starania nie wystarczają i tu nasunoł mi się cytat z filmu,, mój piękny syn,, to jest jak rak" to dobra metafora Nie przypomina mi to cukrzycy Gowno które wyżera cie od środka Nigdy nie będziesz mieć stu procentowej pewności czy jakie kolwiek działania powstrzyma rozwój alkoholizmu Może być nawrót mogą B ć przeżuty na inne sfery życia oraz obszary psychiki Każdy następny jest gorszy Trudniej bowiem wyjść na prostą Tak mi na terapi mówiono Niedawno też na meetingu usłyszałem,, lepiej zapić wcześniej tuż po terapii niż później będąc dłużej w aa"

Uświadomiłem sobie ile miesięcy mam Pierwszy rok minie ile się zmieniło a raczej co się nie zmieniło co sprawiło, że silniej odczółem słowa terapeutki z przed paru miesięcy,, inni lepiej radzą sobie z wyzwalaczami mając tyle miesięcy co ty",, nie trzeźwiejesz"

Dalej Boje się ludzi, dalej ciężko jest mi się przypomniało godzić z traumatyczny dzieciństwem z tym, że ojciec nigdy nie będzie dla mnie ojcem Za późno

Tez wyobrażałem sobie ten dzień Nie chce żeby to było święto "z martwych stania, Narodzenia, urodziny" przez nakręcenie innych na sprawy duchowe po prostu się boję ich oceny Wiem że jestem wrzodem na dupie jednaj osoby gówniarzem Jestem tam najmłodszy reszta jest po 30 koło 50 ci co byli może 3/5 lat starsi odeszli i wrócili do picia

Ktoś kto by usłyszał że moje picie trwało nie całe 2 lata mógłby pomyśleć że mam łatwiej ale tak naprawdę u większości uzależnienie rozwija się latami ja doszedłem do przed ostatniej fazy alkoholizmu w takimvczasie

Ta choroba może mnje zabić szybciej niż innych

Mam silne tendencje s.. A nasilają się właśnie gdy pije Inni mogą myśleć że gdy zapija wpadną w ciąg i dosięgnąć ich zdrowotne i prawne konsekwencje

Mnie może dosięgnąć natychmiastowa śmierć

Już raz byłem w takim momencie jedyne co mnie uratowało to nadzieja ze moze to ostatni raz i dbając o siebie będę wkoncu wartościową osobą

Gdybym zapił zawiódł bym wszystkich sprawił bym że poczuli y się jak ja będąc dzieckiem patrzący na degradacja mojego ojca Nie wyabzcylbym sobie nigdy Nie potrafiłbym dać sobie kolejnej szansy To ostatnia

Myślę że na moją i znajomej rocznicę mniej przyjdzie ludzi którzy chcieli by mnie wysłuchać ale to dobrze będę w jej cieniu

To nie jest mój dzień i nie jest to chwała wobec aa gdzie doświadczenia innych minią się w oczach nie których jak magiczne zaklęcia Nie działo by to na mnie gdyby nie działania niektórych ludzi To dzień osób które ratując siebie były wstanie uratować na ten czas czyjeś życie

Chce rocznicy chce wyrazić tym osobom wdziecznosc

Chciałbym zaprosić moją mamę jednak nie wiem czy to dobry pomysł Usłyszała by o moich próbach s...

Boje się że zapije

Myslalem o alkoholu myślę że się sam nakręciłem,, jeśli zapije to tego stresu związanego z rocznicą unikne" jednak nie mogę dać sobie na to Przyzwolenia nie mogę nie szanować tego ile nerwów i starań kosztowało innych bym nie pił

Chyba też wywarłem na sobie presje,, Musze wytrwać bez alko do roxznicy" co kłuci się z zaleceniami terapeutyczny i i aowskimi,, 24h tylko tyle",, muszę zmienić jak najwięcej się da w swoim życiu przed rocznicą",, moje życie jest nudne" ale ono ma być normalne a nie spektakularne

Alkoholicy mają tendencje do siania chaosu w swoim życiu Ciągłe wzloty i upadki Bo to znam bo to sprawia że czuje się żywy bo życie niektórych aowców takie jest sielankowe pełne radości euforii To mnie denerwuje

Nie wiem czy jestem na głodzie Może tak być lęk nie uzasadniony, rozdrażnienie, złość bez powodu, płacz, rozpacz, pustka, apatia Koloryzowanie wspomnień, nadmierne myślenie o alkoholu, drżenie dłoni, poczucie winy i samotność w tlumie

Mimo tych objawów nie wiem Może się wstydze? Po tym co usłyszałem od teraputki Nie jestem idealny i nie mogę tego zaakceptować Miałem dziś wielokrotnie derealizacje Gdy sprzątałem sale było źle bo nie muszę myśleć co robię to przychodzi mi automatycznie Będąc na kawach trochę uspokoiłem bo to już wymaga ode mnie skupienia i planowania

Dochodzi do tego wszystkiego kolejny trigger Koleżanka z pracy powiedziała innej ile schudła 16kg w 3 miesiące..

U mnie ed jak i alkoholizm są ze sobą połączone Gdy nie mogę schudnąć i zajadam emocje rodzi się pomysł by wrócić do picia ale zanim to nastąpi próbuje uciec do any

Chciałbym porozmawiać z terapeutką o tym wszystkim Niestety pewnie przez to że nie zadzwoniłem do niej we wtorek mimo że wiedziała że jestem chory i mówiła bym nie przychodził prawdopodobnie będzie na mnie w chuj zła Znów będę menelem, manipulatorem alkoholikiem na dupościsku który,, nic nie wynosi z terapii po ukończeniu zapije" będę musiał to wszystko w sobie tlumic

Jest cień szansy ze jednak tak nie będzie Ale sie wstydze tych wszystkich myśli które opisałem Na meeting idę dopiero w pon Mam wyrzuty do siebie że ciągle tam jończe o problemach Nie jestem m wstanie sobie radzić z życiem

Boje się porozmawiać z kim kolwiek

To jedyne miejsce gdzie mogę wyrzucić to siebie

Wiem, że się nakręcam nie potrzebnie bo do grudnia szmat czasu

[vivianarxseee]

26.02.2024. 23:47.

tak jak mówiłam tak robię. od dzisiaj codziennie będę wstawiać taki tracker bo jak mówiłam, kiedy waga się zwiększy będę się wstydzić tego przed wami więc będzie to moja motywacja by była ona z każdym dniem mniejsza. :)

zadawala mnie dzisiejsza waga ponieważ wczoraj ważyłam 53,2kg więc wychodzi na to że dziś zrzuciłam 1kg.

przechodząc do podsumowania dzisiejszego dnia.

minęły pierwsze 24h mojego lq fasta i powiem wam że czuje się świetnie xdd. nie czuje w ogóle głodu a jeśli już to od razu w mojej głowie rodzi się myśl typu jakiś cytat czy coś i mnie od tego odpycha :)

wypiłam dziś dwie kawy z mlekiem. jedną rano przed szkołą a drugą po powrocie z niej. wypiłam też z litr coli zero i ofc wodę niegazowaną.

wracałam też dziś do domu dłuższą drogą i z kroków udało mi się spalić 228kcal.

jestem dumna z dzisiejszego dnia i wgl dziś miałam jakiś dobry humor więc super, mam nadzieje że kolejne dni będą wyglądać podobnie bo serio, już mam dość opierdalania się, chcę w końcu osiągnąć to pierwsze gw bo nie wiem czy tylko ja tak myślę czy wy też ale uważam że pierwszy cel zawsze jakoś tak trudniej osiągnąć a potem już idzie "z górki" (uznajmy że tak, oby tak było).

jutro wydaje mi się że też może być spoko bo po szkole mam korki więc będę później w domu ale boję się iść do tej pani bo ona jest taka babcia i zawsze wpycha we mnie jakąś czekoladę czy ciastko ale w razie co to jej powiem że zjadłam przed przyjściem drożdżówkę.

no to do jutra skarby.

chudej nocki i pamiętajcie jeśli dzisiaj wam nie wyszło to jutro jest nowy dzień który możecie lepiej wykorzystać.

[pierwsza-dyrektywa-fluora]

Czy fani Star Treka to elita?

Nasze ostatnie spotkanie dyskusyjne poruszyło pewien ciekawy wątek. Gdy zastanawialiśmy się nad tym jak promować Star Treka wśród młodszych albo nawet – co właściwie sprawia, że ludzie angażują się w treka bardziej, to wyszło, że jednym z powtarzalnych motywów jest poczucie społecznej alienacji, być może odrzucenia lub głębokiego niezrozumienia.

Wiem, że w moim przypadku było to bardzo ważne, a nie patrząc na innych dookoła mnie (byłoby to w jakiś sposób nieodpowiednie) odwołam się do przykładów z popkultury, które pokazują pewien stereotyp. Trzy najbardziej oczywiste (i nie zawsze szkodliwe) przykłady to dla mnie: Please Stand By (film z 2017), The Big Bang Theory oraz USS Callister (Black Mirror 4x01). Ze starszych źródeł mam cytat z Williama Shatnera "get a life" i stereotyp fana siedzącego w piwnicy i oglądającego w zapętleniu ulubione seriale. A także dokumentalne Trekkies (1997) i Trekkies 2 (2004), które pokazują różne odcienie fanowskiego zaangażowania, niekiedy bardzo niepokojące dla przeciętnego widza.

Naturalne jest takie zdystansowanie się od tego: Wiecie, ja jestem taki "normalny" fan treka, nie chodzę w mundurze do pracy i nie zmuszam dzieci i sąsiadów do mówienia do mnie per "kapitan Fluor".

Nie ma się jednak co oszukiwać, od ponad miesiąca codziennie piszę o Star Treku i są na to namacalne dowody. A pisząc te słowa mam na sobie spodenki z napisem "Star Trek" 😄

Star Trek potrafi być po prostu rozrywką, dobrą ucieczką, bezpiecznym miejscem. Może grać w tle, gdy sprzątamy mieszkanie, może posłużyć do wspólny język rozmowy z obcymi osobami, które są jednak trochę podobne do nas. Może być też marzeniem na lepszą przyszłość i fundamentem dla optymizmu.

Znane są historie osób, które mówiły o tym, że Star Trek inspirował ich do pracy nad sobą, do zainteresowania się nauką czy astronomią, do walki z depresją czy przetrwania naprawdę ciężkiego okresu w życiu.

Wracając do pytania tytułowego: czy jesteśmy elitą?* Jestem daleki od takiego myślenia, ponieważ podświadomie może to prowadzić do wywyższania się, natomiast daję sobie życiowego questa: uczynić naszą rzeczywistość nieco bliższą trekowym ideałom. Czy i jak uda się to osiągnąć, to już inna kwestia.

Mam też pewne wątpliwości czy podobne postawy da się propagować na innych. Jeśli ktoś uzna, że warto, to super, ale po prostu trzeba to poczuć. Może to jest przejaw tej "elitarności"?

Grafika: Fragment z TNG 1x01 Encounter at Farpoint. Po angielsku brzmi nieco lepiej: "If we're going to be damned, let's be damned for what we really are."

Przypisy: * Początkowo wrzucałem więcej przemyśleń na temat neuroróżnorodności, ale sprawiało to, że tekst tracił wewnętrzną spójność, więc musiałem odwrócić polaryzację i przenieść wątek do innego tekstu lub komentarzy. ** Zgodnie z prawem nagłówków Betteridge'a na każdy nagłówek prasowy ze znakiem zapytania na końcu można odpowiedzieć "nie". Co prawda nie jestem prasą, ale nazwijmy ten tekst "inną działalnością publicystyczną".

[nostalgicznie]

Mówiłaś kiedyś o wdzięczności próbowałam zacząć ale mam pustkę w głowie za co mogę być wdzięczna

To normalne, człowiek szybko przywiązuje się do rzeczy/sytuacji i nie docenia ich, często nawet nie zauważa, do momentu gdy nie straci.

Wdzięczna możesz być naprawdę za wszystko. Przecież się obudziłaś, przeżyłaś kolejny cudowny dzień, może coś wywołało dziś uśmiech na twojej twarzy, jesteś wolnym człowiekiem, możesz robić to, co chcesz i kochasz, możesz pozwolić sobie na wyjście na spacer, na obejrzenie filmu bądź serialu, na przeczytanie książki, na chwilę dla siebie. Każdy dzień czegoś cię uczy, codziennie na nowo masz szansę na rozwój i nowe doświadczenia. To, że zjadłaś rano śniadanie, wypiłaś kawę czy przeczytałaś fajny cytat to już coś, za co możesz czuć wdzięczność. Każda osoba w twoim życiu może być tym powodem. Bądź wdzięczna za siebie.

[jakastamdziewczynka]

A teraz znowu udajemy, że wszystko jest dobrze... zapominamy

[ankakonkel]

„Codzienną pracą twoją możesz wszys­tko dob­re na tym świecie zep­suć i wszys­tko złe naprawić.”

Maria Dąbrowska

[codziennosc-nasza]

[...]

Marmur już dawno

przerósł cenę 

człowieczeństwa.

[89beatifulbeast]

"Toksyczny związek już nie na moje nerwy. Wychodzę z domu , nie wytrwam tej komedii."

/me

[zakochana-w-cytatach]

"Wszyscy zmieniamy świat codziennie, każdego dnia, który przeżywamy. Musisz tylko zdecydować, w jaki sposób chcesz go zmienić."

- Cassandra Clare

[puti-n]

Ile dałbym żeby widzieć Cię codziennie..

[exile-on-uwustreet]

- Bywaj zdrów, messer - powiedziała na głos, myśląc jednocześnie: "Byle tylko stąd wyjść, a potem jakoś dojdę do rzeki i się utopię”.

- Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata

[queen-blance]

Ja czuję jakbym przeżywał to codziennie. Dzień w dzień zakochuje się w twoich oczach, głosie, charakterze... Zakochuje się na nowo we wszystkim. Za każdym razem kocham to coraz mocniej i mocniej... Boję się, że pewnego dnia pojawi się ktoś lepszy, ładniejszy, sympatyczniejszy... Nie chcę cię stracić.

,, Halo? Niko? ‘’ - _Demonica_ 

[smiertelnie]

I codziennie uczę się, że nie ma uczuć

Bonson - coś więcej

[jakastamdziewczynka]

Ludzie są bardziej skłonni płakać w nocy, ponieważ brak snu utrudnia kontrolę emocji

[skrzywdzona]