#bonusmama

[bonusmama]

Das Kennenlernen

Er war regelmäßig Gast in dem Wirtshaus, in dem ich gekellnert habe. Eigentlich schon Jahre, vorher ist er mir jedoch nie wirklich aufgefallen. Eines Abends unterhielten wir uns dann über meine offene Beziehung, noch einen weiteren Abend stellten wir fest, dass wir beide das Lied aus dem Friends Soundtrack mochten und ich teilte meine Weinschorle mit ihm. Was ich da schon wusste: Er ist verheiratet und hat zwei Söhne. Glücklich war er nicht, das konnte man sofort merken. Er sagt das zwar nie direkt, aber es gab 1001 und eine Bemerkungen, bei denen man kein Sherlock sein musste, um zu wissen, dass er seine Frau nicht besonders gerne mochte.

Eine Weile später dann kamen wir über Facebook zum Schreiben, seitdem gab es keinen einzigen Tag mehr, an dem wir nicht geschrieben haben. Es war unglaublich wie viele gemeinsame Interessen wir haben, so etwas hatte ich vorher noch nie erlebt. Man muss dazu sagen, das mein Exfreund ungefähr so romantisch wie eine Banane ist. Nun mit einem Mann zu schreiben, der genau das Gegenteil war, war unglaublich schön. Ziemlich schnell merkten wir, dass dies keine einfach Freundschaft bleiben würde und so mussten wir Entscheidungen treffen. Bis heute bin ich manchmal überrascht, mit welcher Entschlossenheit er nach nicht einmal einem Monat von zu Hause ausgezogen ist.

Es folgten Wochen der Unsicherheit. Ich verließ meinen Exfreund, nur damit dieser sich überlegt, dass er nun ein neue Mensch mit mindestens so viel Romantik wie eine Erdbeere wäre. Dies verunsicherte mich so sehr, dass ich noch einmal zurück ging und alles viel schlimmer machte, als es eigentlich sein musste. Als ich mich endgültig für meinen Mann entschied hatten wir weder Geld noch eine Wohnung, dafür die Exfrau und zwei Söhne. Wir alle zusammen mussten nun einen neuen Weg gehen, von dem wir wussten , dass er verdammt anstrengend werden würde. Da wir die Exfrau nicht anlügen wollten, hat mein Mann ihr direkt die Wahrheit erzählt. Ab dem Zeitpunkt gab es dann auch erst mal keine netten Worte, keine Kompromisse oder Zugeständnisse mehr. Es gab ein Haus, einen Haushalt und die Kinder, die aufgeteilt werden mussten....

[jaminvenray]

Nieuwe mokken bij Jamin in Venray! #mok #kado #leuk #paaseitjes #bonusmama #bonuspapa (bij Jamin) https://www.instagram.com/p/CnoiM3eIpir/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[goldenboots1]

Funny story: it was my dads birthday party on Saturday and guess what? My mum (his ex wife) and her husband(!!!(my bonuspapa)) where invited and where there!!! So was I! And I’m at my bonuspapa and bonusmamas birthday as well? Every year! Because we are one family!

“P isnt Maxs kid why is she there”

Because he’s her step dad, stop trying to make blended families an evil thing. He’s a massive part of her life and she’s a massive part of his. You can tell how much she loves him and how much he very clearly loves her.

It’s massively disrespectful to constantly act like children of separation or divorce cannot have more than one parent when their mother or father get into a serious relationship.

[marisadonnelly]

This has been a special week. This is the first time I've flown this little guy to be with my family in Chicago, the first time he's met my father, and the first time he's gotten to make a snow angel or sled down a hill. This is the first time I've been a mom in a space that wasn't my own, and the first time I've seen my parents as grandparents in the new roles they're playing. ⁣ ⁣ Becoming a mama to this little guy didn't just change my life; it also impacted all the people around me. It made my sister an 'Auntie K,' my father a 'Papa,' my mother a 'Nana,' and all the special traditions of our family more memorable.⁣ ⁣ This week, I've played board games and climbed park structures, slid down slides into mud puddles, made crafts, and recounted embarrassing memories from my childhood. The first three days of the trip were a him-and-I adventure, and then we were joined by dad right before Thanksgiving. Our lives haven't been easy over the past year. There have been turns, twists, painful quarantines away from extended family, and a whole lot of change. But there have been so many blessings, too.⁣ ⁣ I'm holding onto these special moments for as long as I can. 💙⁣ ⁣ #bonusmom⁣ #bonusmama⁣ #motherandson⁣ #dearsonofmine⁣ #blendedfamily⁣ #covidchronicles https://www.instagram.com/p/CIGxRanF7Os/?igshid=138gqv4f15zqu

[coachrichiepryor]

The expectations we have about others as well as our children can create instances in our lives where we unconsciously withhold love. Take a few moments and think about the last couple of challenges you had with your teenager and what expectation did you bring into the situation that let you down. What would you do different the next time? #awareparenting #dadsofdaughters #momsanddads #parentblog #parentingteensishard #parentingteenagers #parentingteens #parentingtips #parenting101 #momofateen #lifewithteenagers #divorcedmom #consciousparenting #mommystress #parentinggirls #parentingboys #parentproblems #bonusmama #positiveparenting #singleparenting #americanmom #beingamomishard #mummytoboys #daddystired #intuitiveparenting #exhaustedparents #conditionallove #dadsofteens #consciousparent #parentingtips101 (at Boston, Massachusetts) https://www.instagram.com/p/B9Paa06FfYe/?igshid=kbfksbwapffh

[ablendedmomma]

What VALUE do you hold for your own self? We all know that for our children and spouses, we place the amount of value at PRICELESS. We adore them so much that we would do just about anything to see them each is successful & happy! (Which is great) But what about YOU, what value do we place on ourselves and our success and happiness? What about on our own future? Today I want you to applaud yourself for being a great Mom and/or Stepmom & ensuring your loved ones those things then I want you to turn your focus towards YOU!! If your kid or spouse asked you to check out an item they really wanted & after looking you discovered that this item could potentially improve your loved one's life, could create happiness and even lead to a successful future.. You wouldn't hesitate to purchase it, right? Well, what about YOUR future, YOUR happiness & success? Today, I want you to VALUE yourself & INVEST in(what cost LESS than going out to eat twice) YOUR LIFE & YOUR FUTURE!! Do it before its too late! The Successful Stepmom Toolbelt Bundle is valued at over $700!! The products included make up an ENTIRE user manual for Stepmoms!! This sale goes away at MIDNIGHT & once its gone its gone FOREVER and so is YOUR chance to INVEST IN YOU! Don't wait until its too late! The link is here https://stepmomming.teachable.com/p/the-successful-stepmom-s-tool-belt/?affcode=189665_lkbadksq & in my bio! Feel free to msg me with any questions you may have!! #tsst2018 #stepmothers #stepmoms #bonusmom #bonusmamas #coparenting #blendedmomma #blendedmom #blendedfamily #stepparenting #stepmomlife #stepmomproblems #stepmomlove #steplife

[trespolloslocos]

There's a reason I'm the #favorite #auntie #bonusmama #mom 😂😂 #dance #party #sleepover https://www.instagram.com/p/B4GVNyAAYmAn_sb-_Nw6IELFOHIezptHaYxtRA0/?igshid=1cib0kn0tl2f7

[stayathomemamaof6]

Looks like a drunk club girl parted my hair 😂 but excited for #lovebugg birthday party today! #igettoseemyson #bonusmama #imawarnecke

[jufbar-blog]

Limbodansen met Juf Carla

Die petitie op Facebook voor het veel te lage salaris van basisschooldocenten had ik als docent natuurlijk al lang getekend, maar vandaag werd mij pas echt duidelijk waarom. Juf Carla, de eerste schooljuf van mijn ‘bonusdochter’ (=dochter van mijn vriend) Julie, heb ik vanochtend met grenzeloze bewondering gadegeslagen.

Ten eerste: waarom rijd ik voor dag en douw, door de stromende regen, vanuit Amsterdam, met mijn vriend naar basisschool Hanevoet in Eindhoven? Dat vroeg ik me ook af. De school had hulpouders nodig voor - jawel - de Hawaïdag, en mama moest gewoon werken. Dus kwam ik met man mee om meloen te snijden en te assisteren met het limbodansen. Zodoende. En met deze alinea stoppen alle credits voor bonusmama.

Want Juf Carla is de mythische held van dit verhaal. Waar ik enigszins paniekerig te midden van zo veel kleine kinderen heen en weer wiebel en probeer niet te struikelen over de transformers en barbies, schrijdt Juf Carla kalm naar de mini-wc’s om een ‘ongelukje’ te verhelpen. Dat belet haar overigens niet om mijn vriend, die ze twee keer heeft ontmoet, vriendelijk te groeten en mij hartelijk welkom te heten. Ondertussen staan haar kleuters, ook wel 'de apenkoppen’, hand in hand in de rij te wachten totdat ze naar de limbostok mogen.

Niemand stormt nog de gang op, want Juf Carla heeft gezegd dat ze rustig moesten blijven staan. Zonder haar stem te verheffen. Vriendelijk, maar gedecideerd. En bovenal: zo duidelijk en vol mimiek gearticuleerd, dat het lijkt alsof haar nogal basale opdracht het coolste is om op dat moment te doen.

Op naar de limbostok. Mij duizelt het al een beetje. In de gang, onderweg naar het spektakel, fluister ik mijn vriend in: 'Met hoeveel van deze gaan we nu limbodansen?’ Hij antwoordt: 'O, valt wel mee. Een stuk of vijfentwintig.’ Ik vind dat best veel.

Als we aankomen bij de limbodansruimte, normaal gesproken het 'vlooientheater’, zie ik tot mijn schrik dat de leerlingen van groep 4, ook wel 'de wijsneuzen’, nog druk onder, maar ook over en op de stok aan het springen zijn. 

Geen reden tot paniek voor Juf Carla. 'Als de apenkoppen nu even op het witte gedeelte van het zeil blijven zitten, dan kunnen ze goed afkijken van de wijsneuzen hoe het moet. De wijsneuzen zijn al groot, die kunnen het jullie vast goed voordoen’, knipoogt ze naar haar collega.

En als vanzelf glijdt groep 4 in een regelmatige flow onder de limbostok door. Of collega nog een afvalrace wil doen, wil Juf Carla weten. Juf Carla heeft immers alle tijd. Als haar kinderen ongeduldig worden, geleidt ze ze gewoon aan hun alohakrans naar beneden en vraagt ze hun aandacht voor die knappe wijsneuzen, die toch maar steil achterover hellend onder die lage stok heen dansen. Zo hoeft Juf Carla strakjes lekker niks uit te leggen aan haar apenkoppen.

Dan is eindelijk het moment daar. Collega juf bedankt voor de afvalrace; de wijsneuzen hebben een verjaardag op het programma staan. 'Apenkoppen, kom maar in de kring zitten voor de stok!’ Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. Enthousiaste kreetjes, gespring en zenuwlachjes stuiven neer rond Juf Carla. Maar als Juf Carla uitlegt, kan ik een speld horen vallen.

'Nou jongens, dit is wel heel speciaal. Die limbostok is er niet zomaar een. Kijk, hij zit los!’ En met een tikje laat ze de stok vallen.  'En als dat gebeurt, ben je dan af?’ wil een ambitieuze apenkop weten. 'Wat denk jij zelf?’ vraagt Juf Carla. 'Ja!’ 'Heel goed!’

Meer uitleg hebben de kleuters van Juf Carla niet nodig. In een rechte rij wordt er gewacht tot het limboën kan beginnen. Ik zit ondertussen nog steeds ademloos te kijken naar Juf Carla, de natuurlijke dirigente die deze heterogene groep kleuters een harmonie laat spelen. Ik ben inmiddels devoot aanhanger en bewonderaar geworden, en dat moet ze gevoeld hebben.

Want dan gebeurt het: met een stralende glimlach wenkt Juf Carla mij. Of ik haar misschien wil helpen met het vastmaken van de limbostok? Ik ben overrompeld, maar dolblij. Ik wil niets liever dan volgen in haar groep. Laat mij de hele dag werkjes doen voor Juf Carla. Onder haar bemoedigende blik stel ik de limbostok moeiteloos bij, juich ik voor de apenkoppen en deel ik meloen uit alsof ik nooit anders heb gedaan. Het voelt als zweven.

Maar dan is het tijd om naar huis te gaan. Ik kan wel janken. Juul mag nog de hele dag met Juf Carla, en ik moet al weer naar huis. In de auto vraagt mijn vriend voorzichtig wat ik ervan vond. Hij weet dat ik het een beetje benauwd krijg van grote groepen kleine kinderen.

Ik antwoord naar waarheid: zonder Juf Carla was ik inderdaad benauwd geworden. De kakofonie van kleuterstemmen, de diversiteit aan taakjes die per kleuter verschilt, de gevoeligheden van elk individueel teer vierjarig kinderzieltje: het is niets voor mij, en dat terwijl ik al acht jaar docent ben. Je zou toch denken dat ik na al die jaren wat affiniteit met het voorafgaande stadium gekregen gekregen zou hebben. Maar de waarheid is: ik zou het gewoon niet kunnen. De meeste mensen trouwens niet. Daarom moeten we goede basisschooldocenten koesteren, en talent kansen bieden. En een salaris: minstens zo veel als dat van een docent op een middelbare school.

[qualitymoonsuit]

Is “stepmom” “Bonusmama?”

If you don’t think it’s funny that ”stepdad” in swedish is ”Bonuspappa” then get out

[pegsstuff]

Ik woon nu een week in Cuijk bij mijn nieuwe bonusouders. Deze week stond in het teken van om en rond het huis. En kennismaken met mijn nieuwe omgeving. Mijn nieuwe baasjes zeggen dat ik een knappe pup ben omdat ik al zoveel kan. Goed hè, maar hé... voor een brokje doe ik alles!! De eerste nacht vond ik het nog wel een beetje eng. Helemaal alleen in een nieuwe bench en geen familie om tegen aan te liggen. Mijn nieuwe bonusmama heeft toen een grote hondenknuffel in mijn bench gelegd en daar kroop ik lekker tegen aan. Dat doet ze nu elke nacht en dan voel ik mij niet meer zo alleen. Ook zetten zij de bench naast het bed waardoor ik hun kan zien tijdens de nacht. Daar wordt ik rustig van. Mijn nieuwe huis want snel. De tuindeur staat de hele dag open en ik kan lekker rennen en spelen in de tuin. Ik moet nog rustig aan doen vanwege mijn pootje maar dat vergeet ik steeds want ik ben een beweeglijke pup .... Ik leer ook nieuwe mensen kennen. Zo ben ik op visite geweest op de zaak van oom Michael en neef Niels en ook tante Ans en oom Rob kwamen op visite. Oom Rob heeft mooie foto's van mij gemaakt die mijn baasjes naar de fokker hebben gestuurd waar mijn moeder, Wieke nog is. Zij waren erg blij met de speelse foto's van mij en vonden het fijn om te zien dat het goed met mij gaat. Ook tande Frida kwam op visite en daar hebben we leuk mee gewandeld. Ik moest ook naar de dierenarts voor de Parvoprik. Ik weeg alweer 6,5 kg. Ik slaap nog heel veel. Mijn favoriete plekje is toch in de bijkeuken onder het keukentrapje, of als het even kan op het wasgoed. Dan kan ik lekker wegdromen en piep ik in mijn slaap omdat ik droom dat ik aan het spelen ben. Vandaag heb ik van de gezinsbegeleider van Hulphond mijn 1e tuigje gekregen en heeft ze ons laten zien hoe ik netjes aan de lijn mee kan lopen. Uiteraard met heel veel brokjes om me mee te lokken want dan kom ik er meteen aan 😜 En.... zo is mijn 'opleiding' nu spelenderwijs begonnen 🐾🐕🦮 #Cato #hulphondinopleiding #hulphondnederland #blacklabrador #dogsofinstagram #yggep63 (bij Cuijk) https://www.instagram.com/p/COAGSF3DqgU/?igshid=b28izprjxfry

[bonusmama]

Der Anfang:

Seit einiger Zeit bin ich auf der Suche nach einer Möglichkeit Dinge loszuwerden, die ich bestimmten Personen leider nicht sagen kann. Also haben ich überlegt die ganze Geschichte, mit all ihren witzigen und furchtbaren Momenten, mir hier von der Seele zu schreiben. Mein Leben als Bonusmama ist so weit entfernt von dem, wie ich mir mein Leben vorgestellt hatte, dass ich manchmal nicht weiß, wie ich darüber traurig sein kann, ohne dass ich meine Familie damit verletze. Denn eigentlich liebe ich mein Leben sehr, aber manchmal ist es auch verdammt anstrengend.

Aber von Vorne: aufgewachsen bin ich in Bremen. Nach Schule, Studium und Praktikum bin ich für meinen Exfreund nach München gegangen, habe vergeblich versucht in einem 9to5 Job zu arbeiten und mich dann schließlich bei Lufthansa als Flugbegleiterin beworben. Nebenbei habe ich in einem Wirtshaus außerhalb von München gekellnert.

Ich war davon überzeugt, dass mein Exfreund und ich heiraten würden, bis sich irgendwann rausstellte, dass er gar nicht heiraten will. Zwei weitere Jahre versuchte ich einen Kompromiss zu finden, doch egal welchen Vorschlag ich machte, er wollte keinen Schritt auf mich zu gehen. In unserem letzten Beziehungsjahr entschieden wir uns dazu eine offene Beziehung zu führen. Er schrieb daraufhin mit diversen Frauen und ich schlief des Öfteren mit einer Freundin von uns. So anstrengend diese Phase in meinem Leben auch war, ich würde nichts davon eintauschen wollen und kann jedem nur empfehlen zumindest einmal im Leben, das selbe Geschlecht "auszuprobieren".

Aber ich sag's euch wie es ist, so eine offene Beziehung ist einfach häufig der Anfang vom Ende. Im Nachhinein kann ich den genauen Zeitpunkt benennen, an dem wir das letzte Mal so richtig glücklich miteinander waren. Ein halbes Jahr später lernte ich meinen heutigen Mann kennen....

[liztolux-blog]

Mom Talk met Milou Titulaer, moeder én bonusmoeder in één!

Wat doe je als je er van overtuigd bent dat je een dochter krijgt, maar blijkt dat je een zoon op komst hebt?! Milou neemt je mee in haar verhaal naar de perfecte babynaam. Ze geeft je haar belangrijkste tips!

Hi! Allereerst zal ik eens wat over mijzelf  en mijn momhood vertellen. Ik ben Milou en inmiddels 27 jaar oud. Ik woon samen met Tjal in Enschede. Hij heeft een dochter uit een eerder huwelijk, Robine (3). Zij is ongeveer drie dagen per week bij ons. Voordat ik dus mama werd, was ik al 'bonusmama' van deze prachtige meid. Inmiddels is ons gezin op 21 juni 2016 uitgebreid met een zoon, Kick! In het dagelijks leven ben ik als uitkeringsdeskundige WW werkzaam bij het UWV.

Een aantal weken nadat we wisten dat ik zwanger was begonnen we met het verzinnen van namen die ik bijhield in mijn telefoon. In mijn omgeving was iedereen er van overtuigd dat ik een meisje zou krijgen, want ik was echt een 'meisjes moeder'. Nagels lakken, haren vlechten, jurkjes kopen en kettinkjes maken, haha! Hierdoor had ik ook een lijstje vol met meisjesnamen en er stonden maar een paar jongensnamen bij op. De naam Kick was eigenlijk de eerste jongensnaam die we hadden opgeschreven voor een jongen. In de vijftiende week van mijn zwangerschap hadden we een echo gepland om het geslacht te bepalen. Ik was helemaal in de veronderstelling dat we te horen zouden krijgen dat het een meisje zou worden, maar niets was minder waar. Ik was in verwachting van een jongen! Even schakelen naar voetballen, auto's en kapotte spijkerbroeken! De hele lijst met meisjesnamen kon toen op de schop en we konden verder gaan nadenken over stoere namen voor ons ventje. Uiteindelijk bleven we toch iedere keer terug komen op de naam Kick. Over zijn tweede naam hebben we nog iets langer moeten nadenken. Zijn (half)zusje heet Robine Phileine en ik vond het leuk dat zijn tweede naam ook met een v-klank zou beginnen. Een aantal namen hebben de revue gepasseerd; Fabian, Vesper, Floris en Florian. We hebben voor de laatste gekozen, dit vond ik vrolijk klinken. Onze zoon heet dus Kick Florian!

Tijdens mijn zwangerschap hebben we de namen niet gedeeld. We hebben deze bewust voor onszelf gehouden en pas met de geboorte aan iedereen verteld. Wel heb ik het bijna een keertje verklapt toen ik bij mijn moeder was. We keken samen naar een televisieprogramma waar ook een kindje de naam Kick had. Ik kon mijn lach nauwelijks inhouden! Toen ik bevallen was heb ik haar nog gevraagd of ze dit had opgemerkt, maar gelukkig was die grijns op mijn gezicht onopgemerkt gebleven!

Inspiratie voor namen heb ik veelal opgedaan via internet. Ik vond het vooral belangrijk dat de naam niet in een lijstje stond van populaire babynamen. Daarnaast keek ik ook vaak naar televisieprogramma's en films om te horen of daar nog een leuke naam voorbij kwam. De volgende kenmerken kwamen in mijn zoektocht naar de perfecte jongensnaam wel steeds terug; kort, stoer en pakkend. Toen Kick eenmaal geboren was en de naam dus ook bekend werd kregen we er echt heel veel leuke reacties op. Ook kregen we de vraag of hij was vernoemd naar een oud voetballer van FC Twente, namelijk Kick van der Vall. Aangezien we allebei vrij weinig met voetbal hebben, was dit dus niet het geval. We kwamen er later nog wel achter dat het rugnummer van Kick 21 was. Onze Kick is geboren op 21 juni. De nieuwe nummer 21 wordt hij al genoemd!

Voor mij en mijn vriend was het absoluut niet moeilijk om het met elkaar eens te worden over de naam van onze baby. We hadden het er vaak in bed over en als één van ons een naam niet mooi vond dan kwam deze ook niet op de lijst. Ik denk dat het sowieso belangrijk is dat je allebei de naam mooi vindt en dat je niet achteraf verwijten naar elkaar gaat maken. Ik had aardig wat zwangere collega's en vriendinnen om mij heen tijdens mijn zwangerschap. Wat zou ik gedaan hebben als de naam Kick zou zijn gegeven aan een pasgeboren baby in mijn omgeving? Ik zou die ouders complimenteren met zo'n leuke naam en zou mijn keuze niet veranderen. Wel zou ik het bespreekbaar maken met diegene.

Voor de mom to be's onder ons heb ik nog wel een paar tips. Ga sowieso lijstjes bijhouden met de namen die je leuk vindt! Ik vond het handig om dit in mijn telefoon te doen, want die heb je altijd bij je. Zo kan je op elk moment van de dag even op je lijstje kijken, of als je een leuke naam hoort deze bijvoegen op de lijst. Ook vond ik het fijn om de namen hardop te zeggen, want je moet wel weten of het lekker in de oren klinkt. Daarnaast is het misschien handig om eerst eens te bekijken wat voor een thema je leuk vindt voor een babynaam. Bijvoorbeeld; kort, Frans, natuur of stoer. Dan kan je daarop verder zoeken. Wat sowieso fijn is, is dat je er zo'n 9 maanden over na mag denken! Good luck!

Liefs Milou

[coachrichiepryor]

I hear from a lot of parents struggling with this challenge. The first question I ask them is if they believe that if they tell their child not to hang around with that person or group how do you think that will land on them? Even though we may think we know better we can’t put ourselves in a position where we need to control who another human being interacts with. Even if our gut tells us it is wrong. We don’t own our children. If you parent from this perspective you are going to create lots of chaos in your families life. If we try to control our children and forbid them from seeing xyz. What do you think will be their reaction? Yes, you aren’t telling me who to hang out with and I am going to spend more time with them because that is something that I can control. No matter how difficult things become we have to think about how we are trying to control them and step back and let them have the relationships they desire. Then be there if the bottom drops out from under them. Either way they are going to do whatever they want. so why not be on the side of Unconditional love and support instead of the enemy trying to control them. That is being a connected parent. 🤘#awareparenting #dadsofdaughters #momsanddads #parentblog #parentingteensishard #parentingteenagers #parentingteens #parentingtips #parenting101 #momofateen #lifewithteenagers #dadswithdaughters #consciousparenting #mommystress #parentinggirls #parentingboys #parentproblems #bonusmama #positiveparenting #singleparenting #americanmom #beingamomishard #mummytoboys #daddystired #intuitiveparenting #exhaustedparents #momneeds #dadsofteens #consciousparent #consciousparenting #stressedmom (at Boston, Massachusetts) https://www.instagram.com/p/B7i1pb4lofF/?igshid=58ksxvohjy8d

[thatsdmomma-blog]

b o n u s • m a m a 🌸

shop 👇🏻

[blueluna1966-blog]

Letting Go

I wasted so much energy during periods of loss and disappointment in my life, beating my hands bloody on what appeared to be a closed door instead of centering myself and realizing that there are always other options...another door...an open window.

I had uterine cancer and a complete hysterectomy at 27. I was a walking open wound during the years friends and colleagues and family members were having babies, my ears ringing with incessant and unbearable 'baby talk' at showers and family events. In my darkest hours I even considered suicide, because in my mind if I couldn't have babies, I had no worth.

In my line of work I see so many children who are thrown away, abused and broken, and I couldn't for the life of me wrap my mind around how the lowest of the low could bear children while I was denied even one. It felt like a punishment, and I was so bitter and lost and laser focused on not being able to bear my own children that I couldn't see other options and would never in a million years have believed that somewhere down the road untold blessings were headed my way.

I am so blessed in my current life and adore my nieces and nephews and am head over heels in love with my 'bonus' boys. Seeing babies will probably always make my heart ache with longing, but I am so grateful that I finally released control and 'gave God the pen' and allowed Him to write my life story.