#alev

[ozgur-ce]

Ateşi maşa ile değil çıplak elle tuttuğunda, ancak algılayabilme imkanı doğar.

İbrahim’ler nemrud’lardan korkmazlar; hem öd ağacının ayarı ateşte belli olur.

*Yoruma kapalı sadece ateş ile ilgili bir söz ya da şarkı olursa anlamlı olur 🔥❤️‍🔥🕯️

[ilmiyyat1453]

من أقوال سيدي الشيخ عبد الفتاح أبو غدة رحمه الله:

«العلمُ يحتاجُ إلى: معلِّمٍ مُلْهِب، وطالبٍ مُلتَهِب».

Abdülfettah Ebû Gudde rahimehullah buyuruyor: "İlim; alevli bir muallime/hocaya ve tutkulu bir talebeye ihtiyaç duyar."

[jupiterliyazar]

Gökyüzü serden geçti

İnsan nefesten geçti

Suya varmak için

Ateş alevden geçti

M.

13.06.2023

05:40

[sessiizliginsesii]

Mutluluk geçici bir alev olmalıydı içimizde...

[dilhunbiri]

“Konuşulmayan acı, kalbi parçalar.”

[sillage-p]

Alev, suyu meteorla dünyaya getirdi.Onu içinde saklayıp korudu.Daha sonra su alevi söndürmeye başladı.Alev suyu buhatlaştırmasaydı yokolacaktı.Fakat herkes alevi bencillikle suçladı.

[yalnizcakendiolan]

Alevsiz Mum - 1.BÖLÜM - Part 3

Yürürken insanları izlemek gibi bir huyum da vardı. İnsanların hikayelerini merak etmek, onların nasıl birileri olabileceklerini, ne gibi dertleri olabileceğini düşünüp, onlar hakkında hiçbir şey bilmememe rağmen anlamaya çalışmak; beni olduğum kişiden ve onun problemlerinden bir an için de olsa uzaklaştırıyordu.

O sırada bir arabanın yanımdan geçmesi üzerine irkildim. Farkında olmadan kendimi diğer tarafa o kadar çok atmıştım ki, omzumu duvara çarptım. Omzumu ovuşturup yola devam ederken başka araba geliyor mu diye arkama baktım. Gelen arabaları gördükten sonra önüme döndüm ama yanımdan geçen üçüncü arabanın birden fren yapmaya karar vermesiyle kendimi yine duvarda buldum.

Korkumu kimseye belli etmemek için kafamı saklamaya çalışarak yoluma devam ettim. Kimseye hiçbir şeyi belli edemezdim. Kimse asla bilmemeliydi. Yoksa bunu beni incitmek için kullanırlardı. Bir başıma olmak zorunda oluşum beni yeterince güçsüz hissettirirken bir de etrafımda beni yaralarımdan yaralayacak insanların olmasını istemiyorum.

Bir keresinde toplu taşımaya binmek zorunda kalmıştım. 30 dakika falan sürmüştü yolculuk. Fakat ben 30 gün boyunca bunun kabuslarını görmüştüm. Daha önce hiç binmediğim otobüsün ani dur-kalkları, öksürük krizi geçiren hasta bir adam gibi sürekli sarsıntılarla yol alması ve keskin dönüşleri ödümü koparmıştı. Fakat kabus görmemi sağlayan asıl şey bunların hiçbiri değildi. Yarım saat boyunca yaşadığım korku beni nasıl bir görüntüye büründürdü bilmiyorum ama birçok insanın o sırada bana baktığını ve beni baştan aşağı incelediğini hatırlıyorum. Otobüs yarım saat boyunca düzenli olarak duraklarda durmuş, her durakta binen yeni insanlar beni öncekiler gibi baştan aşağı incelemiş, kimi gülüp geçmiş kimiyse hoşnutsuzluk içinde çatık kaşlar ve buruşuk suratlarıyla bir süre beni süzmüş ve sonunda hepsi kendi önüne dönmüştü.

İnsanlar böyleydiler zaten: Gelir, bırakabilecekleri kadar iz bırakıp giderlerdi. İz bırakamayacak kadar önemsiz olanlar yara bırakmaya çalışır, hepsinin olmasa da bazı yaraların elbet izi kalırdı. Sonuçta herkes herkesi etkiler; biri yanından geçtiği zaman oluşturduğu rüzgar bazılarını etkilemezken kimisini ise titreyen bir mum alevi gibi sağa sola savururdu. Hayat, benim için insanlara rağmen mumun ışığını korumaya ve güçlü tutmaya çalışmaktan ibaretti. Bir mum ateşi ne kadar güçlü olabilirse o kadar güçlü... Her ne kadar asla bir doğum günü pastasının üstünü süsleyemeyecek olsa da bu da bir mumdu ve yandığı sürece tükenmeye mahkum olmasına rağmen kendime sön demeye, muma don demeye hakkım yoktu.

Tabii bunların hiçbiri benim düşüncelerim değil, psikiyatristimin telkinleriydi. 2 senedir psikiyatriste gidiyordum. Bana çokça telkinlerde bulunmuştu. O kadar ki, bazılarını ezberlemiş ve ezberlediklerime zamanla inanmak zorunda kalmıştım.

(Okuduğunuz için teşekkür ederim 😊 bir sonraki bölüm gece saatlerinde gelecek. Yazdıklarım ilk defa karşınıza çıktıysa tagden tüm bölümlere ulaşabilirsiniz. Yorum yaparsanız sevinirim 😊)

[notawomanagod]

Halsey + family on Valentine’s Day 💗

[ahmetcumhur-blog]

ALEV

Mıhlandım

zamanın çarmıhına.

Feryadım özüne ulaşıyor

kutsal kalbin

ve titreyişi

kadifeye dönüyor

yeryüzünün yosununa.

Gök mavisi çiçeklerden

damıtılmış

mayhoş bir kehribar

düşüp ıslatıyor

kurumuş dudaklarımı.

Alfonsina Storni

[hepeksikk]

Yalnızsın...

Üşüyorsun; çünkü yalnız­sın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor…

[hislerimeegoree]

"Zira aşk can yakıyor bayım. Canınız yanacaksa bana bile aşık olmamanıza katlanırım. Yeter ki canınız ben gibi alev almasın..."

[powerrrboy]

[trustworthyangel]

•Yalanlara bakire olan bir ağız veya

sıgarayı saran bir dudak gibi

bitirip attıktan sonra ez beni .

•Unutma cesedimin üstünü cesedinle

ört ve günahlarımızı ateşe ver ki

Hiç üşümeyelim .

[emineeeees-blog]

[641incibalik]