#edebiyet

[sevimbatur]

“Kar yağıyor.

Âh, nasıl yağıyor bir bilsen!..

Bu şehri aklarcasına.

Kaybolanları elinden tutup kaldırırcasına.

Bir daha durmazcasına.

Sessiz sessiz, ağır ağır, tane tane

Göklerden dökülüyor.”

~

Nazan BEKİROĞLU

[solukcicek]

[curumusbedenlerdecirpinanruhlar]

"Arkama baktığımda geçmişim yanıyordu. Ama zaten gelecek, geçmişin külleri üzerine inşa edilirdi"

[vardirbirsebebi]

"Hayattaki en zor şey insanın kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır..."

[kelebekpapatya-72]

Ağlamak için gözden yaş akmalı mı?

Dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı?

[gizm-altntas8]

Son ses müzik ve yeni bir başlangıç gerek bazen...

[elmaagacininkrali]

She was mine and we were sweethearts

[sadecebeyzaiste]

En küçük detaylara bile anlam çıkarıp kendini mahvetmek....

[ayseegulce]

Hiç yenilgim yok.

Çünkü hayatımdan çıkardığım hiç kimse bana kaybetmişim gibi hissettirmedi.

Ben hep kurtulmuşum gibi hissettim..!

İclal Aydın

[aycicegimisali]

"Geleceksen sonbaharda gel,

Yazın her yer çiçek zaten." 🍂🍃🍁

[sevimbatur]

Verilen emeğin, çırpınan yüreğin ve tertemiz sevginin bile,

bir kıymetinin olmadığını anladığım günden bu yana,

hayatı akışına, insanları layığına, kendimi de kendi haline bıraktım.

Ne olacaksa olsun ...!

~

Uğur Gökbulut

[siyahveizmarit]

Anlamak yok çocuğum, anlar gibi olmak var.

Necip Fazıl Kısakürek

[curumusbedenlerdecirpinanruhlar]

''Konuşmuyor, anlatmıyor diye hissetmiyor sanmayın. Kimisi içine atar çığlıklarını.''

-Cemal Süreya-

[vardirbirsebebi]

"Tek yapmam gereken bir kitap açmaktı ,bir sayfadan diğerine kanayan hikayeleri görmekti. Kağıda oyulan anıları görmekti.."

[kelebekpapatya-72]

Belkide anlatmaya çalıştın birilerine. Kim bilir?

Anlatamadın, belki o insanın yüzüne bakar bakmaz

Anlatmanın yararsızlığını gördün...

[cennetinkaybolmushurisi]

"Burkay ölmekle ızdıraptan kurtulmuş olmadı. Her yıl bahar olup çiçekler açtıkça, Açığma-Kün'ü görüp sevdiği çam ağacının yanında ruhu dolaşıyor, <Izdırap çekiyorum. Sende beni seviyormusun?> diye inliyor. O günden bugüne bin yıl geçmiş olmasına rağmen Burkay her bahar orada ağlıyor. Yanında duran Açığma-Kün <Sus, sus, bende ızdırap çekiyorum.> diye yanıp yakılıyor. Fakat <Ben de seni seviyorum.> demiyor ve yıllar böyle akıp geçiyor..."

~Atsız-Ruh Adam