#Tentoonstelling
Explore tagged Tumblr posts
Text
Oktober 09, 2024
#amsterdam#herfst#autumn#stad#gracht#op weg#h’artmuseum#rondleidingen#kandinsky#wassily kandinsky#tentoonstelling#exhibition
6 notes
·
View notes
Text
undecided (2024) during Pop-up The Machine, Vlissingen (NL) // creating an spatial drawing that changes with my mood & impression of the space
With photo's by (1) Agnes van Veen / Fotowerck (2) Giel Louws (4) Jan Remijn
photo below made by Miriam Baans
Watch the Pop-Up art fair through the camera of Marinus van Dijke:
youtube
#jorieke rottier#drawing#atelier#contemporary art#reclaimedmatteroffeeling#tentoonstelling#vlissingen#marinus van dijke#popup#kipvis#art fair#Youtube
3 notes
·
View notes
Text
FRITS KLEIN - DE KUNST VAN HET BEELD
Museum Heerenveen heeft een kleine tentoonstelling ingericht over het omvangrijke oeuvre van Frits Klein. De in 1924 geboren creatieve geest wilde kunstenaar zijn, maar werd de eerste Heerenveense reclameman. Vanwege het feit dat Klein in 2024 de eeuw zou aantikken, ware het niet dat hij in 2016 overleed, heeft het museum de tijd rijp geacht een kleine greep in zijn vele werken te doen. Men heeft een oproep gedaan particulier bezit in bruikleen te geven, zodat een kamer op de eerste verdieping van het oude gedeelte van het museum kon worden gevuld. Naar mijn idee een enigszins weggestopte uitstalling, want de tentoonstelling over het werk van Louis le Roy krijgt beneden ruimschoots aandacht: 100 jaar is niets. Le Roy is van hetzelfde bouwjaar als Klein, stierf vier jaar eerder, dus dat schept een band. Ze kenden elkaar, hadden weinig contact: de één prominent aanwezig, de ander meer bescheiden op de achtergrond. Hun werk wordt nu parallel in het museum gepresenteerd, maar het was een uitdaging geweest om deze markante Heerenveense kunstenaars te combineren in een enkele tentoonstelling.
Met Frits Klein onderhield ik een vriendschappelijke band. Vooral in de jaren nadat zijn geliefde vrouw Immie was overleden. Ik bezocht met hem diverse musea in de regio, en dan kwam altijd zijn blauwe bolide met de uitstekende muziekinstallatie daarin voorrijden. Hij was trots op zijn sportwagen en reed daarmee met mij op de passagiersstoel graag een extra rondje voordat we op de plaats van bestemming waren. Eerder al kende ik Klein en kwam wel bij hem thuis aan de Pastorielaan en de Woudsingel. Hij was mijn mentor toen ik, warm van de kunstacademie, een muurschildering in het toen nieuwe bijgebouw van de Gereformeerde Kruiskerk moest maken. In januari 2007 had ik een kort interview met hem voor mijn rubriek Kunststukjes in de offline Heerenveense Courant.
“Och-och-och, wat is het een hoop werk geweest!” Frits Klein komt van Oranjewoud en heeft een lang en productief leven achter zich. Niet echt in de kunst, zoals hij dacht het te kunnen maken. Een kind van voor de oorlog heeft erna geen rode cent. Dus een vakopleiding zat er niet in, maar wel een glanzende carrière in de reclame. Hij werd vormgever en tekenaar, maar nauwelijks schilder.
“Ik heb mooie tekeningen kunnen maken zo door de tijd. Veel boeken geïllustreerd en verschillende strips gemaakt. Kort werkte ik met striptekenaar Hans Kresse, ik maakte zijn achtergronden – natuur en architectuur. Wij pasten qua stijl goed bij elkaar. Hij bood mij een vaste baan aan, maar ik wilde mijn zelfstandigheid niet kwijt.”
Reclame is zijn vak en het vrije werk doet Frits ertussen door. En dat kan van alles zijn, van glas-in-lood tot muurschildering en van standbouw tot het ontwerpen van schepen.
“Ik heb eigenlijk teveel verschillende dingen gedaan. Misschien had ik me moeten specialiseren, maar in een kleine provincie als Friesland verdien je dan niets. Ik vind het fijn om te tekenen. In het voorbijgaan pak ik het wezen van de mens op. Aan de stijl zien de mensen direct dat het een tekening van mij is. (…) Ik weet hoe je een penseel moet vast houden. De technieken, ik ken ze allemaal. Maar voor de rest moet je het toch zelf doen.”
Voor de reclame nam hij een schriftelijke cursus, maar veel moest hij zelf nog in de praktijk uitvinden. Technisch heeft Klein het hele vak doorlopen.
“Het is een vak dat je uitoefent. Het is versierend vakwerk. De impressionisten vind ik geweldig. Die nieuwe realisten kunnen mooi schilderen. Het is de verbeelding van de werkelijkheid en dat vind ik een loffelijk streven. Het is wat het is. Ik vind abstract wel mooi, maar ik zie het niet als geweldig groots en geweldig mooi en schitterend en prachtig, het is gewoon sierkunst. Een versiering aan de wand, zo zie ik het. Kunst gaat dieper, het moet je grijpen. Je moet, of je wilt of niet, er steeds naar kijken. Je hoofd omdraaien en ernaar kijken. Het moet indruk maken, dan is het kunst. Dat gebeurt bij mij bijna nooit. Ik heb bewondering voor veel grote schilders, maar er zijn zoveel grote schilders. Het ambachtelijke zit er altijd achter. Ik heb ook wel veel versieringen gemaakt. Ik kom uit die stijl van de Jugendstil en Art Nouveau. In die stijl heb ik geleerd om versieringen te maken. Als je daar van uitgaat kom je niet gauw tot de abstractie. Pas na de oorlog begonnen ze te smijten met verf, dat kon ik niet. Dat lag me niet. Maar wat is er nu? Het is doodgelopen op dat abstracte en op dat vreselijke versieren. Sommigen vallen terug op het superrealisme. Wat is dat een monnikenwerk om zoiets te maken. Zo precies, zo zuiver! Surrealistisch zuiver, maar waar is het leven van die impressionisten? De Haagse school, dat is het! Dat is mooi. Het leeft, dat doet je iets.”
Frits Klein is van alle markten thuis maar maakt nergens een kunstje van. “Vroeger ben ik eens psychologisch onderzocht: wat is het karakter van deze mens. Dat werd aan de hand van mijn handschrift gedaan en dat had onder meer als uitslag: sterk gevoelig voor originaliteit. Hij wil toch graag altijd iets uit niets maken, wat anders maken. Dat heb je in de reclame ook, dat moet. Je moet steeds nieuwe dingen uitdenken. Vernieuwend bezig zijn. Veel geld verdienen ten koste van de kunst, dus met een eens uit gevonden en aangeslagen maniertje – dat is geen kunst.”
Kunst is een verbeelding voor de mensheid, zo dat ze het leven beter begrijpen. “Ik ben over de tachtig, maar ik heb nog nooit één keer mijn werk geëxposeerd. Ze vroegen me te gidsen in het oude Heerenveen. Want ik ben hier opgegroeid, ik ben een kind van voor de oorlog. Ik heb het hier helemaal zien groeien. Maar ze kennen me niet als kunstenaar, als iemand die iets leuks maakt. Ze weten wel dat ik van alles gedaan heb, ze kennen me wel. Maar ik denk toch dat het allemaal ligt aan het feit dat ik reclame deed en die strips gemaakt heb.”
In 2014 heeft Tresoar belangstelling voor het werk van Frits Klein. Welhaast zijn hele oeuvre, althans wat hij nog thuis heeft liggen, wordt door de schatbewaarders van het Friese verleden overgenomen. Hij krijgt een tentoonstelling in het Fries Landbouw Museum waarvan hijzelf nog de opening heeft mogen meemaken. En nu is er dan een uitstalling in Museum Heerenveen. Hoewel klein van omvang doet het enigszins recht aan waarmee Klein tijdens zijn leven zoal heeft gewerkt. Het geeft aan hoe veelzijdig hij was, maar toch worden zijn muurschilderingen daarbij node gemist. Er zijn al vele verdwenen doordat gebouwen zijn afgebroken of in handen van een andere eigenaar zijn gekomen. Ook mis ik het figuurtje waarmee Frits bekend is bij het grote publiek en dat nog iedere dag commentaar geeft in de Leeuwarder Courant. Hoewel verbannen van de voorpagina, is het nog voortdurend een vaste rubriek in de krant. Het mannetje liet zich wel zien bij Tresoar maar is afwezig in Heerenveen. Wel zijn er de onlangs aan het museum geschonken oorlogstekeningen te zien. Daaruit blijken het scherpe oog en het treffende handschrift van Frits Klein. Een opmerkelijke Heerenvener.
Frits Klein - Eeuwig creatief. Tentoonstelling bij Museum Heerenveen, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. 28 september 2024 tot en met 19 januari 2025.
2 notes
·
View notes
Text
'Quack Quack!',
-Ducky with a Pearle earring by ladyjuliapearle
We need to talk about the ducks James Veitch...
#girlwithapearlearring#myduckwithapearl#mygirlwithapearl#painting#johannes vermeer#duckywithapearlearring#jamesveitch#quack#ducky#duck#tentoonstelling#gallery#vermeer#eendje#eend#schilderij#artist#art#digital artist#design#museum#mauritshuis#hi mom
14 notes
·
View notes
Photo
Underworld litho’s, riso’s & silkscreen prints at gallery ZONE, Nieuwstr.17b, Leiden from April 2-30 - do come and have a look! #litho #riso #silkscreen #artexhibition #tentoonstelling #zeefdrukken #lithografie #underworld https://www.instagram.com/p/CqTdhlCorPx/?igshid=NGJjMDIxMWI=
3 notes
·
View notes
Link
Op zaterdag 23 november 2024 om 10.30 uur opent het Noord-Hollands Archief de tentoonstelling ‘Hangjeugd: tussen vriendschap en vandalisme’ in de Janskerk in Haarlem. De tentoonstelling is tot 28 maart 2025 gratis te bezoeken. Iedereen is jong of is dat geweest en weet dat de straat het ideale toneel is om te ontdekken wie je bent. Zonder toeziend oog van leraar of ouder, afgezonderd of juist in de drukte van de stad en soms tot irritatie en hoofdbreken bij overheid en buurtbewoners. Hoe is er sinds 1945 over jeugd op straat gedacht? Welke ruimte mogen jongeren innemen? En waarom is hangen eigenlijk leuk? In de tentoonstelling ‘Hangjeugd: tussen vriendschap en vandalisme’ zie je aan de hand van (hang)jongeren in de collecties van het Noord-Hollands Archief hoe elke generatie opnieuw zijn eigen plek op staat inneemt. Info De tentoonstelling 'Hangjeugd: tussen vriendschap en vandalisme' is te zien van 23 november 2024 t/m 28 maart 2025 in de Janskerk (Jansstraat 40) in Haarlem. Wij maken deze tentoonstelling in het kader van ons themajaar 'Jong in Noord-Holland'. Voor meer informatie over de tentoonstelling bezoek de website van het Noord-Hollands Archief.
0 notes
Text
Above The Clouds: Art, Afro-Diaspora, and Empowerment in Contemporary Canvas Oil Painting
0 notes
Text
KN2W UNKN2W
Mensen ontwerpen de meest diverse dingen: van lettertypen en logo's tot kledij, meubilair en gebruiksvoorwerpen, al dan niet geüpgraded tot heuse designobjecten. Ontwerpen is een complexe mix van onderzoeken en analyseren tot een concept en vorm op punt staat. De naam van de ontwerper is weliswaar niet altijd gekend. Voor de tentoonstelling KN2WN UNKN2WN vroegen Jan en Randoald aan de eerste bachelorstudenten om twee voorwerpen mee te brengen: één gemaakt door een ontwerper wiens naam in de (recente) geschiedenis alle credits kreeg en één waarvan de ontwerper in de plooien van de anonimiteit is verdwenen, of althans in de ogen van de student. Er zijn alvast geen foute antwoorden. Vragen zijn er des te meer: of en zo ja, hoe kan je auteurschap beschermen of overbrengen? Hoe gaat de nieuwe lichting grafisch ontwerpers hiermee om?
0 notes
Text
Gasometer | Planet Ozean
Donderdag, 11 juli 2024 | Vandaag brengen we een bezoek aan de tentoonstelling “Planet Ozean” in de Gasometer Oberhausen. Planet Ozean biedt een fascinerende reis door de oceanen van onze planeet. Aan de hand van grootformaat foto’s en films worden bezoekers ondergedompeld in de wonderlijke onderwaterwereld. “Planet Ozean” besteedt ruime aandacht aan zeebehoud en -onderzoek. Het Duitse…
0 notes
Text
Levensgroot Communikantje
Beleef de tentoonstelling “Werk in Uitvoering” in het Limburgs Museum en laat je verrassen door een prachtige foto van Werner Mantz. De afbeelding toont een meisje tijdens haar communie, een intiem moment dat de rijke tradities van Limburg weerspiegelt. Ontdek hoe deze foto naadloos past in het thema van de tentoonstelling, waar we de voortdurende veranderingen in Limburg onderzoeken. Kom en word…
View On WordPress
0 notes
Text
Middelburg + KunstFeest? Gaan natuurlijk!
25 Jaar Kunt&Cultuurroute Middelburg! Wel een feestje waard toch? Lees in TOOS&ART maar over de bijdrage van Toos van Holstein in bijna al die jaren. En kom vooral kunstkijken in haar 18e eeuwse pakhuis/atelier aan de Korendijk 56. #art#kunst#expo
de Bellinkstraat in Middelburg met de vlaggen van een paar kunstroutedeelnemers en helemaal in de verte mijn pakhuis ‘Holstein’ In oktober 2001 verhuisde ik van Eindhoven naar mijn 18e eeuwse pakhuis in Middelburg aan de Korendijk 56. En op de 1e zondag van februari 2002 om 13 uur deed ik daar voor ‘t eerst de grote glazen deuren van mijn atelier open voor de Kunst & Cultuurroute Middelburg…
View On WordPress
#atelier#Bouwgroep Peters#Eindhoven#Facebook#festiviteiten#folder#Galerieën#Holstein#Jaarprogramma#Jubileumjaar#Kunst&Cultuurroute Middelburg#KunstFeest#kunstroute#LinkedIn#Middelburg#Monumentencommissie#pakhuis#PZC#tentoonstelling#TOOS&ART#website
1 note
·
View note
Text
September 27, 2024
#den haag#kunstmuseum#dior#christian dior#a new look#tentoonstelling#avondjurk#gruau#herfst/winter 1949#haute couture#prachtig#vakmanschap#ontwerp#modeontwerp#geschiedenis#toen en nu#modehuis#verandering#zijde
4 notes
·
View notes
Text
Happy to share that my folded-A4-publication on the island of Långholmen is now being shared with the public at Slipvillan (Stockholm, SE)
A text and more info on my AIR at Slipvillan in May, 2024, can be read on their website
#jorieke rottier#art#drawing#contemporary art#theneedtorecenter#reclaimedmatteroffeeling#tentoonstelling#air#slipvillan#stockholm#sweden#the netherlands#artistic exchange#ruimtecaesuur
3 notes
·
View notes
Text
ALBRECHT GENIN ONTWIERP LOGO’S VOOR EEN COMPLEXE WERELD
Een maagdelijk wit vel papier nodigt uit er een lijn op te zetten en nog één en een vlak te duiden, een compositie aan te vangen. Maar het onbeschreven blad kan ook tegenstaan, de inspiratie dood slaan. Je zit mijmerend, de hand beweegt niet, er komt niets naar boven dat beeld dient te hebben. Dan liever een ondergrond genomen dat al eens iets heeft ontvangen, al een verhaal in zich heeft. Jij hoeft dat alleen maar aan te vullen, in te vullen met jouw idee over de herinnering. Dat is wat Albrecht Genin doet, of beter heeft gedaan. De Duitse kunstenaar leefde van 1945 tot 2013. Op dit moment wordt zijn werk getoond in Museum Nairac , daarbij is een catalogus getiteld "Ocean Stories" verschenen bij Livingstone Editions / Van Spijk Artbooks.
“Omdat Genin niet wilde beginnen op een wrede witte ondergrond, gaf hij de voorkeur aan geprint materiaal zoals Bijbels, wetboeken, kaarten, partituren en grootboeken om op te werken”, schrijft Jeroen Dijkstra van de Livingstone Gallery in het voorwoord tot het boek. Dijkstra stipt kort de levensloop van de kunstenaar aan, daar de tekeningen in de bundel opgenomen al boekdelen spreken. “Wanneer hij muziekpapier gebruikte kon een compositie beginnen met een lijn, maar dan liet hij deze lijn groeien tot een figuur. Met een bladzijde uit een boek is de helft van de afbeelding al aanwezig. Mooi materiaal om een tekening te beginnen daar het eerste werk al gedaan is.”
Wars van de kunstwereld met zijn artistieke trends en kritieken, afkering van musea, galeries en kunstruimten kon Genin bij leven een bijzonder oeuvre opbouwen. Het lukte hem het leven, wat hij beschouwde als de absurde realiteit, te vertalen in een leefbare fantasie. Dijkstra legt de manier van werken uit, ontrafelt het mysterie. Ruwe contouren met veelal emotionele, soms zelfs donkere ondertonen worden afgewisseld met een heel bijzonder gevoel voor humor. Genin zocht de lichtheid van het bestaan. Voor zijn afbeeldingen inspireerden hem de dagelijkse handelingen van Thaise vissers op weg naar de rivier, de boeren die de velden ploegen. Locaties werden inwisselbaar door het beeld te versimpelen tot alleen enkele zwarte lijnen. Op die manier kan het evengoed een boer in Normandië zijn of vissers aan de oever van de Nijl. Mannen met speren rond een kampvuur kunnen ook grottekeningen in Afrika zijn of rotsschilderingen van Aboriginals in Australië. Het vereenvoudigen van een complexe wereld tot haar essentie, omdat de wereld al ingewikkeld genoeg is. "Because I really enjoy it when I am able to do it with ease."
In zijn werken op papier gebruikte Genin meestal zwarte olieverf of oostindische inkt. "Black is more exciting for the process, the composition becomes more divined." Hij was van mening dat kleur het ontstaan van een afbeelding beperkt. Zwart legt de basis voor concentratie op de compositie, kleur leidt af van de abstractie van het beeld. Door het boek, dat in beelden de verhalen vertelt van Genins reizen naar het Verre Oosten, te bladeren zie ik wat de kunstenaar bedoelt met dat de compositie met zwart meer goddelijk wordt. De tekeningen lijken van een andere orde te zijn, een parallel universum. De figuren, met ogen maar zonder neus, brengen een mysterieus spel voor het voetlicht. En inderdaad hebben de tekeningen de sfeer van rotsschilderingen, van beeltenissen die het leven bezweren. Van tekens die de wereld tot haar essentie versimpelen.
Het boek is over verschillende rubrieken uitgesmeerd. Ingedeeld naar de diverse dragers die door Genin voor de tekeningen zijn gebruikt. En iedere ondergrond – boek, muziekblad, geschreven tekst, ingevuld grootboekrekening, logboeken – hebben een eigen sfeer in beeltenis. De figuren zijn tot het wezen versimpeld, de basis waarop de handeling dan wel de boodschap het meest tot recht komt. De drager heeft als verhaal voldoende, niet als leesbare tekst maar als zichtbaar tekstbeeld. Het is het decor van de tekening, heeft er zijdelings betekenis door. De achtergrond maakt de levende vlek speels. Zou het op blank papier zijn gezet zal het een te harde overgang kennen, van het blad springen en minder kracht hebben. Juist deze afweging van geprint onder getekend, die balans van wat was en later is, geeft de compositie een dimensie meer. Het is tastbaar gelaagd.
Op muziek gezet acteren de figuren een danse macabre, een levendige dodendans. En staat de dirigent onstuimig voor zijn orkest. De notenbalken nodigen meer uit om op het thema muziek het beeld te laten klinken. De noten op de balken brengen een melodieuze sfeer in. Er is meer dynamiek dan in de relatief statische boekbladen. Net als in de boeken de tekst zich niet laat lezen, kan het uitgeschreven muziekstuk niet op noten gespeeld worden. Het is behang om de tekening vertrouwd en intiem te maken. De titel van het muziekstuk is meestal aanleiding voor een tekening. Zo is het muziekblad beter onderdeel van de compositie dan bij de andere items voor verbeelding.
Op geschreven teksten gaat de beweging verder. Het schoonschrift nodigt uit tot een geladen dynamiek. En ook hier is de tekst achtergrond ter ondersteuning van het beeldmerk. Waar het grootboek door de rechtlijnige verdeling en de levendige notities daarop een paradox in de afbeelding krijgt. Het kan dat dragen. Rollende hoofden zijn ogende stenen, torso´s zonder armen prijzen schoonheid, een ladder voert naar de sterren, het eiland in de zon zinkt in zee. Ocean Stories, een tekening die titel is van het boek, is beeldend een vlucht uit deze wereld, van huis en haard verdreven. Zo staan alle tekeningen symbool voor de donkerte van het bestaan waarin Genin een verlichtend wezen probeerde uit te drukken. Hij heeft getracht de heldere kant van het leven te zien om deze in zwarte expressies om te zetten. Zwart, niet als naargeestigheid, maar om de aandacht vast te houden, te concentreren op kernpunten. Logo´s van een samengestelde wereld. De aarde versimpeld tot haar geaardheid, waarop het leven nog leefbaar is.
Ocean Stories. Albrecht Genin, tekeningen. Tekst Jeroen Dijkstra. Uitgave Livingstone Editions / Van Spijk Art Books, 2024. Tentoonstelling Museum Nairac Barneveld tot en met 22 juni 2024.
#Albrecht Genin#Ocean Stories#Van Spijk Art Books#Livingstone Gallery#Museum Nairac#tentoonstelling#catalogus#beschouwing
2 notes
·
View notes
Text
My final entry is the girl with a pearl earring in my own art style.
If I win with one of my 3 art pieces, it will appear in an actual museum exhibit!!!
#mygirlwithapearl#my style#original#girlwithapearlearring#johannes vermeer#painting#vermeer#tentoonstelling#schilderij#art#artist#digital artist#digital art#digital drawing#drawing#design#mauritshuis#museum#exhibit#hi mom
2 notes
·
View notes
Text
een kwestie van groter groeien
opening jan sikora, rotterdam, augustus 1997 “Ik vind het meer een kwestie van groter groeien,” zei ik enkele dagen vóór het overlijden van mijn vader tegen één van mijn jongere broers. Ik was bij hem en zijn vriendin ‘op de koffie’, zoals dat heet. Een bliksembezoek, van niet meer dan een uurtje. Op een gegeven moment kwamen we te spreken over ouder worden en zo. Hij vond dat ik er, – met mijn…
View On WordPress
0 notes