#Poëzie

[wensvol]

when can i say your name and have it mean only your name and not what you left behind?

c. t. salazar / nosugarallspicenothingnice on pinterest / sierra demulder / naomi shibab nye

[homoerotisch]

[wistfulwonders]

Ingmar Heytze - voor de liefste onbekende

[versplinterd]

hans lodeizen, uit zonder voeten // jotie t’hooft, uit een marsman op aarde // anne magill, a sense of someone // piet gerbrandy, uit sluitende man die leeft

(english tr. added to alt text)

[welkominmijnkoffiehuis]

de liefde en het leven

liefde is geen bloemen uit een geweer

of een witte vlag uit een statisch geel parlementsgebouw

ze verstopt zich onder de wervels van je handen

in je sporadische sproetjes en moedervlekken

ze leest oude dagboeken op mijn kinderkamer op een vergeten doordeweekse dag

ze schrijft niet alleen het verhaal van lippenstift op je huid

maar ze klimt in me

en ritst me dicht

liefde laat haar niet kennen

niet door sterrenkunde, geschiedenis of kunst

ik schrijf haar op papier

jij zet me klem tussen je dijen

ik schilder haar contouren in oranje rood geel

jij kleurt me in

ik lees haar

jij leest mij

liefde laat haar niet kennen

en toch zie ik in jouw ogen alles wat liefde overschrijdt

[angelluvrs]

Fantasize

I dreamt a perfect fantasy of you

My knee touched yours

and you didnt pull back

You rested your hand

and gave me your eyes

I melted inside

You tell me you could tell

by the way I talk to you

I didnt pull away

Entangled in eachother

When you touched me so tenderly

You healed the wounds other men had left in me

I woke up longing

for a moment nonexistent

Broken once again

I went back to sleep

[thebittertasteofalmost]

Zoektocht naar mezelf / Journey to myself

[stormvanwoorden]

Nu te zien in Aalst

View this post on Instagram

A post shared by Wannes De Craene (@wannes_decraene)

[strrenmeisje]

in mijn mand - lieke marsman

[writerofscratch]

Bij jou. A Dutch poem I wrote a couple of months ago.

[detweedeochtend]

mundatie

het wordt opgeruimd dun en vaal het papier de lege bokalen dof

geur van nat karton

onze dorre monden met een papperige walm volgepropt tot we hoestend huilen

inkt en onbestemd residu als gedrukt van onze vingers druipend aan onze ogen klevend

het wordt opgeruimd bij elkaar geveegd even ellendig als een afgeruimd bord

wij zijn wat ons rest

de pakken buitengezet erbij gaan zitten voor even toch

[wensvol]

obit, victoria chang

[homoerotisch]

Fady Joudah, from The Earth in the Attic

[sammyraeymaekers]

Er is niemand die ooit wist

hoe de liefde uit te leggen.

Maar jullie toonden woordeloos

hoe je het spoor moet houden hoe

Houden Van in groot verzet

als formule klinkt: gelijk aan

jij maal jij, tussen haakjes

tot de onbekende macht.

[versplinterd]

Hans Lodeizen, De avond in Central Park, New York. Uit ‘Het Innerlijk Behang’ (2002) // Paul van Ostaijen, Steden. Uit 'Gedichten' (1996) // @wowgreat op tumblr // Jenny Hval, Paradise Rot // Herman De Coninck, De Hallen van Ieper. Uit 'Vingerafdrukken' (1997) // foto door Roberto De Mitri // Adrienne Rich, NOT SOMEWHERE ELSE, BUT HERE. Uit 'The Dream of a Common Language' (1947-1977)

[welkominmijnkoffiehuis]

ik wil de ruimte tussen onze lippen overbruggen

ik wil er niets tussen

ik wil elke huidplooi verkennen

ik wil je allerdiepste kennen

en ik hoop dat jij dat ook wil