#Gouden Eeuw

[rcvandenboogaard]

Amsterdam is altijd in wording, en niet altijd volgens plan

Dat mijn ouders – met mij erbij – in 1960 Amsterdam ontvluchtten voor een frisse doorzonwoning in Amstelveen heb ik altijd betreurd. Zij ook, vermoed ik. In ieder geval veranderde hun leven sinds dat moment van een gezellig bestaan met vrienden in de grote stad, in een geatomiseerd leven in een voorstad waar ze, zoals ik wel eens in een boekje heb beschreven, zeer ongelukkig werden. In ieder…

[twafordizzy]

Christen Købke studeerde op het landschap

De Deense kunstenaar Christen Købke (1810-1848) behoort tot de schilders van de Deense Gouden Eeuw. Købke kwam, geheel in de geest van die tijd, veel buiten om te schilderen maar is uitzonderlijk omdat zijn schilderijen uiteindelijk in het atelier tot stand kwamen. Hij nam er de tijd voor. De Deen was in zijn korte bestaan als beroepsschilder niet heel productief. Dat had te maken met zijn manier…

[psqqa]

it IS very funny to me though that all the descriptions of st mark’s basilica are like “it is renowned for its impressive facade and statuary, much of which are the plunder of various military conquests and campaigns”. which is just. Peak Europe.

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - Koning Arthur

Het prentje is niet ideaal, maar als ik de volgende prent zou tonen, is een mysterie al opgelost en zou het de pret van het lezen wegnemen.

We zien hier het wapenschild van Engeland: de drie gouden geklauwde leeuwen met hun rechterpoot omhoog, aankijkend op een veld van keel.

Dit wapenschild werd door de Plantagenets gebruikt rond 1200. We springen dus steeds rond in de tijd. We zitten ook nog eens 700-800 jaar nadat de literaire bronnen hem plaatsen. Zelfs het boek dat hem populair maakte, Mormouth’s Historia Regum Britanniae, stamt van de 12de eeuw en dus van vóór het wapenschild.

We zullen kijken of we in de komende albums nog zulke fouten kunnen vinden.

We starten deze zoektocht in het volgende album: Kerwyn de Magiër.

[joostjongepier]

Wat?   Voorwerpen uit de schat van Sacoşu Mare (1200-900 v. Chjr.), Ringetjes uit de schat van Braşov en de schat van Apoldul de Sus (1000-900 v. Chr.), Helm van Coƫofeneşti met detail (ca. 450 v. Chr.), Zilveren draken uit de Schat van Soloneƫu Nou (ca. 100 v. Chr.) en Zilveren armband van Lupşa (ca. 50 v. Chr.)

Waar?   Tentoonstelling Dacia – Rijk van goud en zilver in Drents Museum, Assen

Wanneer?   7 september 2024

Ik had hun naam wel eens gehoord: de Daciërs. Als je me echter had gevraagd waar dit volk ooit leefde, had ik je het antwoord schuldig moeten blijven. Dankzij een, als altijd fraai vormgegeven, archeologische tentoonstelling in het Drents Museum weet ik dat nu wel. De Daciërs leefden vanaf de tweede eeuw voor Christus in wat nu Roemenië is. Hoogtepunt van het Dacische rijk was onder koning Boerebista, die regeerde van 82 tot 44 voor Christus. In 106 na Christus, na twee felle oorlogen, werd Dacië door keizer Trajanus ingfelijfd in het Romeinse Rijk.

De Daciërs beschikten over veel goud en zilver dat door kundige edelsmeden tot fraaie objecten werd gevormd. De voorouders van de Daciërs maakten al sinds 4500 voor Christus gouden objecten, zoals sieraden en kommen. Ook produceerden ze veel gouden ringetjes, waarvan de functie onbekend is. Wellicht werden ze gebruikt als betaalmiddel.

Door de geschiedenis heen veranderden Dacische symbolen. In de bronstijd (2100-850 v. Chr.) zijn veel spiraalvormen te zien als verwijzing naar de zonnecultus. In de vroege ijzertijd (850-450 v. Chr.) worden invloeden van andere culturen zichtbaar. Dieren, en met name het paard, spelen dan een belangrijke rol. In de late ijzertijd (450 v. Chr. – 106 n. Chr.) ontwikkelen de Daciërs een eigen symboliek. De ‘Dacische Draco’ is een kruising tussen een wolf en een slang.

Aanvankelijk werden de objecten vooral gemaakt om te offeren aan de goden en om mee te geven aan overledenen in hun graf. Opmerkelijk daarbij is dat de voorwerpen soms met opzet werden beschadigd. Later veranderde het gebruik van goud en werden voorwerpen gemaakt om mee te pronken of als versiering van bijvoorbeeld paardentuigen.

Een fraai voorbeeld van een pronkstuk is de Helm van Coƫofeneşti. Spelende kinderen ontdekten de helm in 1927 na een zware regenbui waarbij de grond die hem bedekte was weggespoeld. Ze namen de helm mee naar huis, waar hij een tijdlang als drinkbak voor de dieren werd gebruikt. Inmiddels is duidelijk dat het om een pronkhelm gaat met afbeeldingen uit de Getische mythologie. De versieringen laten invloeden zien uit verschillende culturen.

In de 1e eeuw voor Christus werd goud voorbestemd voor offers en de koninklijke schatkist. Het gebruik van zilver voor persoonlijke voorwerpen nam toe. Ook de versieringen veranderden. Geometrische vormen en plantenmotieven namen de plaats in van dieren.

Menselijke afbeeldingen zijn schaars in de Dacische kunst. Een voorbeeld is de versiering op de uiteinden van een zilveren armband. Aan de einden is een mensenhoofdje met een plat hoedje te zien.

[mediakingbel]

De evolutie en impact van reclamebureaus

Invoering In de ingewikkelde wereld van marketing fungeren reclamebureaus als cruciale spelers, die creativiteit, strategie en marktinzicht met elkaar verweven om merken in de schijnwerpers te zetten. De evolutie van reclamebureaus weerspiegelt het dynamische landschap van media, technologie en consumentengedrag. Vanaf hun oprichting tot hun huidige status als veelzijdige entiteiten hebben deze bureaus zich voortdurend aangepast om te voldoen aan de eisen van een steeds veranderende markt. Dit artikel duikt in de geschiedenis, evolutie, rollen en toekomstperspectieven van reclamebureaus en werpt licht op hun onmisbare rol in de zakenwereld. Voor meer informatie bezoek Reclamebureau.

Een korte geschiedenis van reclamebureaus Vroeg begin Het concept van reclame is zo oud als de handel zelf. Het gestructureerde reclamebureau zoals wij dat kennen begon echter halverwege de 19e eeuw vorm te krijgen. Volney B. Palmer richtte in 1841 het eerste erkende reclamebureau op in Philadelphia. Palmers bureau fungeerde voornamelijk als makelaar voor krantenruimte, een rol die de basis legde voor toekomstige advertentiemodellen.

De opkomst van fullservicebureaus Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw ontstonden full-service reclamebureaus. Deze bureaus kochten niet alleen mediaruimte, maar boden ook creatieve diensten, campagneplanning en marktonderzoek aan. NW Ayer & Son, opgericht in 1869, wordt vaak gezien als het eerste full-service bureau. Ze pionierden met het open contract en introduceerden het concept van creatieve afdelingen, waardoor het reclamelandschap voor altijd veranderde.

De gouden eeuw van reclame Naoorlogse bloei De periode na de Tweede Wereldoorlog markeerde de gouden eeuw van de reclame. De economische welvaart leidde tot een stijging van de consumptiegoederen, en televisie kwam naar voren als een dominant medium. Reclamebureaus floreerden en werden essentiële partners voor bedrijven die de kracht van de massamedia wilden benutten. Iconen uit deze tijd, zoals David Ogilvy, Bill Bernbach en Leo Burnett, introduceerden innovatieve ideeën die de nadruk legden op creativiteit, verhalen vertellen en emotionele verbondenheid.

De creatieve revolutie De jaren zestig en zeventig luidden een creatieve revolutie in de reclame in. Bureaus als Doyle Dane Bernbach (DDB) voerden de leiding met baanbrekende campagnes waarin creativiteit en humor voorop stonden. De beroemde ‘Think Small’-campagne van Volkswagen is een goed voorbeeld van deze verschuiving, waarbij eenvoud en slimheid worden gebruikt om een aanzienlijke impact te maken. Deze periode versterkte de rol van creatieve professionals in de reclame en benadrukte het belang van originaliteit en merkpersoonlijkheid.

De digitale transformatie Opkomst van digitale media De komst van internet aan het eind van de 20e eeuw bracht een revolutie teweeg in de reclame-industrie. Traditionele media als print, radio en televisie moesten plaats maken voor digitale platforms. Deze verschuiving bracht nieuwe kansen en uitdagingen met zich mee voor reclamebureaus. Zoekmachinemarketing, sociale media en online display-advertenties werden cruciale componenten van de advertentiemix.

Datagedreven marketing Met digitale media ontstond de mogelijkheid om enorme hoeveelheden gegevens te verzamelen en te analyseren. Reclamebureaus omarmden datagestuurde marketing en gebruikten analyses om de strategie te onderbouwen en de effectiviteit van campagnes te meten. Deze aanpak maakte preciezere targeting en gepersonaliseerde berichten mogelijk, waardoor de relevantie en impact van advertenties aanzienlijk werd vergroot.

Rollen en functies van moderne reclamebureaus Strategische planning De kern van de activiteiten van een reclamebureau is strategische planning. Dit omvat het begrijpen van de zakelijke doelstellingen, marktomstandigheden en doelgroep van de klant. Bureaus doen uitgebreid onderzoek om uitgebreide marketingstrategieën te ontwikkelen die aansluiten bij de doelstellingen van de klant. Deze strategische basis zorgt ervoor dat alle creatieve en media-inspanningen samenhangend en doelgericht zijn.

Creatieve ontwikkeling Creativiteit blijft een hoeksteen van reclame. Bureaus beschikken over teams van creatieve professionals, waaronder copywriters, art directors en ontwerpers, die samenwerken om boeiende advertenties te produceren. Deze creatieve teams creëren boodschappen die resoneren met het publiek, waarbij ze een mix van visuele en verbale elementen gebruiken om merkverhalen effectief over te brengen.

Mediaplanning en -inkoop Reclamebureaus spelen een cruciale rol bij mediaplanning en -inkoop. Zij identificeren de meest geschikte mediakanalen om de doelgroep te bereiken en onderhandelen over de beste tarieven voor mediaruimte. Deze functie vereist een diepgaand inzicht in mediaconsumptiepatronen en het vermogen om relaties met media-eigenaren te benutten.

Digitale en sociale mediamarketing In het huidige digitale tijdperk moeten reclamebureaus bedreven zijn in digitale en sociale mediamarketing. Ze beheren online campagnes op verschillende platforms, waaronder sociale media, zoekmachines en display-netwerken. Dit omvat het creëren van boeiende inhoud, het optimaliseren voor zoekmachines en het gebruiken van data-analyse om strategieën te verfijnen en de prestaties te verbeteren.

Public Relations en Geïntegreerde Marke

ting Veel reclamebureaus bieden public relations (PR)-diensten aan, waarmee ze klanten helpen hun publieke imago te beheren en effectief met belanghebbenden te communiceren. Geïntegreerde marketing, die verschillende promotiemiddelen en kanalen combineert tot een samenhangende strategie, is een ander cruciaal aanbod. Deze holistische aanpak zorgt ervoor dat alle marketinginspanningen naadloos samenwerken om de doelstellingen van de klant te bereiken.

De impact van reclamebureaus Merk bouwen Een van de belangrijkste gevolgen van reclamebureaus is hun rol bij het opbouwen van merken. Door middel van consistente en strategische berichtgeving helpen bureaus sterke, herkenbare merken te creëren die zich onderscheiden in de markt. Dit houdt niet alleen in dat gedenkwaardige advertenties worden gemaakt, maar ook dat de waarden en persoonlijkheid van het merk op alle contactpunten effectief worden gecommuniceerd.

Consumentengedrag stimuleren Reclamebureaus beïnvloeden het consumentengedrag door boodschappen te creëren die resoneren met het publiek en tot actie aanzetten. Of het nu gaat om het vergroten van het bewustzijn, het aanmoedigen van rechtszaken of het bevorderen van loyaliteit, bureaus gebruiken een mix van psychologie, creativiteit en strategie om de perceptie en het gedrag van consumenten vorm te geven.

Economische bijdragen De reclame-industrie draagt aanzienlijk bij aan de economie. Het genereert werkgelegenheid, stimuleert de vraag naar goederen en diensten en stimuleert innovatie. Door bedrijven te helpen groeien, spelen reclamebureaus een cruciale rol in de economische ontwikkeling en welvaart.

Uitdagingen voor reclamebureaus Technologische disruptie Het snelle tempo van de technologische veranderingen biedt zowel kansen als uitdagingen voor reclamebureaus. Het voorblijven van trends en het adopteren van nieuwe technologieën is essentieel, maar kan veel middelen vergen. Bureaus moeten voortdurend investeren in training en ontwikkeling om hun teams bedreven te houden in het gebruik van de nieuwste tools en platforms.

Veranderend consumentengedrag Consumentengedrag evolueert voortdurend, beïnvloed door culturele verschuivingen, technologische vooruitgang en economische omstandigheden. Reclamebureaus moeten wendbaar blijven en reageren op deze veranderingen, zodat hun strategieën relevant en effectief blijven.

Privacy en ethische zorgen Gegevensprivacy en ethische overwegingen worden steeds prominenter in de reclame-industrie. Agentschappen moeten omgaan met regelgeving zoals de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en ervoor zorgen dat hun praktijken transparant zijn en de privacy van consumenten respecteren. Het balanceren van personalisatie met privacy is een cruciale uitdaging die zorgvuldige aandacht vereist.

De toekomst van reclamebureaus Het omarmen van AI en automatisering Kunstmatige intelligentie (AI) en automatisering zullen een belangrijke rol gaan spelen in de toekomst van reclame. Van voorspellende analyses tot geautomatiseerde contentcreatie: deze technologieën bieden het potentieel om de efficiëntie en effectiviteit te verbeteren. Bureaus die AI omarmen, kunnen meer gepersonaliseerde en tijdige campagnes leveren, waardoor de algehele prestaties worden verbeterd.

Focus op duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid Naarmate consumenten zich meer bewust worden van sociale en milieukwesties, zullen reclamebureaus prioriteit moeten geven aan duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid. Dit houdt niet alleen in dat ethische merken worden gepromoot, maar ook dat hun eigen praktijken in lijn zijn met deze waarden. Agentschappen die voor duurzaamheid pleiten, kunnen sterkere banden opbouwen met gewetensvolle consumenten en bijdragen aan positieve maatschappelijke veranderingen.

Voortdurende evolutie van de media Het medialandschap zal blijven evolueren, waarbij nieuwe platforms en formats zullen ontstaan. Reclamebureaus moeten voorop blijven lopen bij deze veranderingen, experimenteren met innovatieve benaderingen en hun strategieën dienovereenkomstig aanpassen. Dit omvat het verkennen van meeslepende technologieën zoals virtual reality (VR) en augmented reality (AR) om boeiende en gedenkwaardige merkervaringen te creëren.

Conclusie Reclamebureaus hebben een lange weg afgelegd sinds hun oprichting in de 19e eeuw. Ze zijn geëvolueerd van eenvoudige tussenpersonen tot complexe, full-service entiteiten die een cruciale rol spelen in het succes van bedrijven over de hele wereld. Nu de sector met nieuwe uitdagingen en kansen wordt geconfronteerd, moeten reclamebureaus wendbaar, innovatief en ethisch blijven. Door dit te doen kunnen ze de groei van merken blijven stimuleren, het gedrag van consumenten beïnvloeden en bijdragen aan de economische welvaart. De toekomst van reclamebureaus ligt in hun vermogen om nieuwe technologieën te benutten, prioriteit te geven aan duurzaamheid en zich aan te passen aan het steeds veranderende medialandschap, waardoor ze onmisbare partners blijven in de zakenwereld.

[josephinesliteraireblog]

Mijn favorieten boeken

Hallo beste lezers, hier ben ik weer. :)

Vandaag ga ik schrijven over mijn favoriete boeken. Ik heb in mijn leven toch wel al honderden boeken gelezen, en dit waren mijn favorieten (niet in orde):

(SPOILERS!!!)

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo

Dit boek werd mij aangeraden door mijn vrienden en daarom begon ik het vervolgens ook te lezen. Het is een van die boeken dat nooit weg gaat uit je hoofd en waar je zelfs maanden na het lezen nog steeds aan denkt.

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo is geschreven door Taylor Jenkins Reid. Het was niet het eerste boek van de auteur dat ik gelezen heb en ik hoop ook niet de laatste. Malibu Rising, het boek dat ik voorheen las, was ook een schitterend boek, dus toen ik het begon te lezen verwachtte ik ook niets minder.

De uitgeverij is Simon & Schuster Ltd en het boek heeft 400 pagina's. Het boek is uitgegeven op 14 oktober 2021.

Het boek neemt plaats in het heden en in de jaren 50. Het verhaal draaid om de teruggetrokken Hollywoodlegende Evelyn Hugo, die een verslaggeefster, Monique Grant, uitkiest om haar levensverhaal te vertellen. Evelyn vertelt over haar tijd in de Gouden Eeuw van Hollywood, haar opkomst tot roem en populariteit en haar zeven huwelijken, waarbij ze verbluffende en schokkende geheimen en leugens onthult.

Het boek is geschreven en verdeeld in twee tijdperken. Het ene wanneer Evelyn oud is en haar levensverhaal verteld en het ander wanneer wij(de lezers) ons bevinden in het verhaal zelf en het meemaken door de ogen van Evelyn toen ze jong was.

Het boek raakte me zeer hard, omdat het gaat over een medevrouw dat geseksualiseerd werd en dat door misbruik getroffen werd, eerst door haar vader en daarna haar eigen man. Het boek geeft je een mooi plaatje over verboden romantiek en het leven van een actrice in de jaren 50 t/m het heden.

Natuurlijk hou ik heel hard van citaten en die waren er zeker! Hier zijn er enkele:

"And taking pride in your beauty is a damning act. Because you allow yourself to belief that the only thing notable about yourself is something with a very short shelf life"

"En trots zijn op je schoonheid is een vernietigende daad. Omdat je jezelf toestaat te geloven dat het enige opmerkelijke aan jezelf iets is met een zeer korte houdbaarheid."

"I realized that lying to myself about what I wanted took far more energy than I had."

"Ik realiseerde me dat tegen mezelf liegen over wat ik wilde veel meer energie kostte dan ik had."

"Why, until this moment, did I not realize that the issue is my own confidence? That the root of most of my problems that I need to be secure enough in who I am to tell anyone who doesn't like it to go fuck themselves? Why have I spent so long settling for less when I know damn well the world expects more?"

"Waarom besefte ik tot dit moment niet dat het probleem mijn eigen vertrouwen is? Dat de wortel van de meeste van mijn problemen is dat ik zeker genoeg moet zijn in wie ik ben om iedereen die dat niet bevalt te vertellen dat ze de pot op kunnen? Waarom heb ik zo lang genoegen genomen met minder, terwijl ik verdomd goed weet dat de wereld meer verwacht?"

Nadat ik het boek had gelezen gaf ik het een 9,5/10, maar nu zou ik het eerder een 9,25/10 geven.

Ik raad het boek zeker aan voor de mensen die geintereseerd zijn in romantische, reële boeken.

The secret history - De Verborgen Geschiedenis

Dit boek zag ik veel op sociale media verschijnen, iets meer dan een jaar geleden. Mensen zeiden dat het moeilijk was om te lezen, maar ik dacht dat ik de uitdaging wel aan kon. Dit boek is tot nu toe mijn favoriet en zal vast en zeker zo blijven voor het komende jaar.

De Verborgen Geschiedenis is geschreven door Donna Tartt. Donna Tartt is een beetje mijn idool wanneer het over auteurs/boeken gaat. Ze schrijft op een manier dat mij echt aantstaat en interesseert. Andere boeken van haar zijn: The Goldfinch (Het Puttertje) en De Kleine Vriend. Ik ben van plan om in 2023 zeker Het Puttertje te lezen!

Het boek is uitgekomen in 1992, met als uitgeverij De Bezige Bij en heeft 624 pagina's.

De verbogen geschiedenis of The Secret History gaat over een jongen genaamd Richard. In het begin van het boek vertelt Richard, een 28-jarige man, een verhaal over zijn vroegere studievrienden. Hij onthult aan het begin dat hij en zijn vrienden Bunny, hun vriend, hebben vermoord, en vertelt vervolgens hoe deze gebeurtenis heeft plaatsgevonden.

Op 19-jarige leeftijd verlaat Papen Plano, Californië om te gaan studeren aan het Hampden College in Vermont. Richard begint oud-Grieks te studeren bij een nog al vreemde professor genaamd Julian Morrow, die zijn klas beperkt tot een kleine en elitaire groep studenten (5 in totaal). Als gevolg van het kleine klasje wordt Richard erg close met de andere studenten in de klas: Bunny Corcoran, Henry Winter, Francis Abernathy, Charles Macaulay en Camilla Macaulay, die een tweeling zijn. Bunny is veel minder intellectueel en verfijnd dan de andere studenten, en het blijkt dat hij ook minder geld heeft dan zij.

Tijdens de late herfst en vroege winter merkt Richard vreemde voorvallen op, vooral wanneer de groep de weekends doorbrengt in een landhuis van Francis. Hij krijgt ook het gevoel dat er een spanning is tussen Bunny en andere leden van de groep. Tijdens de verlengde winterstop blijft Richard in Vermont terwijl de andere studenten allemaal naar huis gaan of op vakantie zijn. In februari, wanneer de andere studenten terugkomen op de campus, hoort Richard van Henry dat hij, Francis, Charles en Camilla een groot deel van de herfst hebben geprobeerd een bacchanaal na te maken, een traditioneel Grieks ritueel waarbij ze in een andere staat van bewustzijn komen. In november slaagden ze daarin, maar uiteindelijk doodden ze een boer tijdens het ritueel. Hoewel ze probeerden de moord te verbergen, kwam Bunny erachter en chanteerde de groep sinds dt moment. Naarmate de weken verstrijken, achtervolgt Bunny de andere studenten op wrede wijze, waardoor ze besluiten dat ze Bunny moeten doden. In april onderscheppen Henry, Richard, Francis, Charles en Camilla Bunny tijdens een van zijn gewone wandelingen en duwen hem over de rand van een ravijn, in de hoop dat de dood per ongeluk zou lijken.

Door een onverwachte sneeuwval duurt het lang voordat Bunny's lichaam wordt ontdekt. Zodra het lichaam is gevonden, volgt een uitgebreid onderzoek en zowel Charles als Henry worden ondervraagd door de FBI. De vriendengroep begint te breken door de spanning van het onderzoek, en hun schuldgevoel over wat ze hebben gedaan tegenover Bunny. Richard realiseert zich dat Charles een alcoholist is, en dat Charles ook obsessief jaloers is op zijn zus, met wie hij een incestueuze relatie blijkt te hebben. (Toen ik dit als eerste las in het boek was ik helemaal geschrokken, ik had dit helemaal niet verwacht!). Wanneer Camilla het appartement dat ze met Charles deelde verlaat en een relatie begint met Henry, wordt Charles boos en agressief. Kort voor het einde van het semester ontvangt Julian een brief die Bunny voor zijn dood stuurde en realiseert zich dat zijn studenten hoogstwaarschijnlijk hun klasgenoot hebben vermoord. Julian verlaat het college en wordt nooit meer teruggezien.

Nu hun academische toekomst in gevaar is, brokkelt de relatie tussen de vrienden nog verder af. In een gewelddadige woede confronteert Charles Henry en is van plan hem neer te schieten. Uiteindelijk schiet hij Richard per ongeluk neer. Henry grijpt het pistool en pleegd zelfdmoord voor de ogen van alle andere vrienden. Na de dood verspreiden Charles, Camilla en Francis zich en alleen Richard keert het jaar daarop terug naar zijn studie. Hij studeert af aan Hampden en gaat verder studeren in Californië. Na jaren van beperkt contact ontvangt Richard een zelfmoordbrief van Francis en haast zich naar Boston om bij hem te zijn. Francis heeft inderdaad geprobeerd zelfmoord te plegen, maar dat is niet gelukt en Camilla was ook bij hem. Camilla vertelt Richard dat Charles nooit volledig is hersteld van zijn verslaving, terwijl zij haar leven grotendeels heeft opgegeven om voor hun bejaarde tante te zorgen. Richard vraagt Camilla ten huwelijk, maar ze weigert en ze gaan na het bezoekuit elkaar. De roman eindigt met een droom van Richard over Henry, waaruit blijkt dat hij de traumatische gebeurtenissen die hij heeft meegemaakt hem nooit zullen verlaten.

Dit boek is niet bestemd voor gevoelige lezers, maar ik raad het nog steeds aan!

Het boek was op elke manier perfect. In het boek werden er onderwerpen behandeld dat me intereseerde. Van het Oud Grieks naar 5 vrienden die geconfronteerd worden door de waarheid van hunzelf en anderen. Het boek heeft ook een onbetrouwbare verteller, iets dat mij zeker boeide wanneer ik het verhaal las.

In het boek moet je verder kijken dan wat je leest. Sommige dingen dat zo voor de hand liggen, maar dat je gewoon niet ziet. Imperfectie is een van de belangrijkste principes in het verhaal. Je nestelt jezelf aan de protagonist zijn kant, maar tegelijkertijd doet hij dingen of verschenen gedachtes dat je helemaal niet voorspelt had dat hij zou denken/zeggen. Elke student van het groepje is imperfect en het boek geeft een dilemma tussen het "slechte" en het "goede".

Uiteindelijk als je op de laatste pagina van het boek zit zie je dat in de plaats van naar voren te kijken je het eigenlijk in de diepte moet zien.

Veel aanwijzingen dat ik over het hoofd had gezien kwamen tevoorschijn toen ik vorig jaar mijn boekverslag over dit boek had geschreven. Hierdoor kreeg ik een beter beeld over het boek en daardoor is het ook een van de interessantste en mooiste geschreven boeken dat ik ooit heb gelezen.

De quotes dat in het boek voorkomen zijn verschrikkelijk mooi geschreven. Doordat de brede thema's van The Secret History afgunst, schuld, isolement, manipulatie, sociale klasse en het verband tussen schoonheid en terreur zijn, maakte de schrijver quotes dat je aan het denken liet zetten over het boek en jezelf. Enkele voorbeelden van mijn favoriete quotes:

"Forgive me, for all the things I did but mostly for the ones that I did not"

"Vergeef me, voor alles wat ik heb gedaan, maar vooral voor wat ik niet heb gedaan."

"Beauty is terror. Whatever we call beautiful, we quiver before it"

"Schoonheid is terreur. Wat we ook mooi noemen, sidderen we ervoor."

"We'd all be really, truly out of our minds. And it may be a superhuman effort to lose oneself so completely, but that's nothing compared to the effort of getting oneself back again."

"We waren allemaal zo uit onze gedachten. En het is misschien een bovenmenselijke inspanning om jezelf zo volledig te verliezen, maar dat is niets vergeleken met de inspanning om jezelf weer terug te krijgen."

Ik geef dit boek 9.92/10. Ik raad dit zeker aan voor de mensen die van misterie en verraad houden!

Pride and Predjudice - Trots en Vooroordeel

Pride and Predjudice is het mooiste liefdes verhaal dat ooit geschreven en verfilmd is geweest. Toen ik het las voelde ik de spanning tussen de twee protagonisten door de bladeren. De quotes, de woordenschat, de manier van schrijven: alles was perfect.

Het boek is geschreven door de auteur Jane Austen. Ze is een van de belangrijkste schrijvers van de 18de en 19de eeuw. Haar werken leven zelfs nu voort. Andere populaire werken van haar zijn Emma en Sense and sensibility (gevoel en verstand).

Het boek heeft 416 pagina's en heeft als uitgeverij Penguin Books Ltd. Het boek is uitgekomen op 28 januari 1813.

Pride and Prejudice volgt de turbulente relatie tussen Elizabeth Bennet, de dochter van een landheer, en Fitzwilliam Darcy, een rijke aristocratische landeigenaar. Zij moeten de zonden van trots(pride) en vooroordelen(predjudice) overwinnen om verliefd te worden en te kunnen trouwen.

Het draait om het thema om niet te snel te oordelen over mensen. In het boek oordeelde Elizabeth en Darcy elkaar zonder mekaar echt te begrijpen. Ze hadden interesse in elkaar maar door te snel te oordelen over situaties in het boek concludeerde de karakters te snel over argumenten en omstandigheden zonder het hele plaatje te bekijken.

In het boek waren ze allebei te trots over hunzelf en te veroordelend dat uiteindelijk de beide karakters negatief beinvloed.

Op het einde van het boek moesten ze (vooral Elizabeth) de beslissing maken tussen de liefde en vergefenis of de trots en de vooroordeling. En beide koos voor de liefde en vergefenis.

De wanhoop voelde ik echt uit de pagina's kruipen richting mijn hart. In het begin van het boek dacht ik dat Darcy, sorry voor het taalgebruik, een rotzak was. Maar uiteindelijk weersprak het mijn idee over hem toen ik het hele plaatje bekeek. En ook ik vooroordeelde hem en dat vond ik ironisch.

Ik ga bij dit boek ook enkele quotes opschrijven. Hierdoor krijgen jullie een beetje een beter plaatje waar ik over schrijf/vertel:

"You must know... surely, you must know it was all for you. You are too generous to trifle with me. I believe you spoke with my aunt last night, and it has taught me to hope as I'd scarcely allowed myself before. If your feelings are still what they were last April, tell me so at once. My affections and wishes have not changed, but one word from you will silence me forever. If, however, your feelings have changed, I will have to tell you: You have bewitched me body and soul, and I love,I love,I love you. I never wish to be parted from you from this day on"

"Je moet weten… zeker, je moet weten dat het allemaal voor jou was. Je bent te vrijgevig om met mij te spelen. Ik geloof dat je gisteravond met mijn tante hebt gesproken, en het heeft me geleerd te hopen zoals ik het mezelf voorheen nauwelijks toestond. Als je gevoelens nog steeds zijn wat ze waren afgelopen april, vertel het me dan meteen. Mijn gevoelens en wensen zijn niet veranderd, maar één woord van jou zal me voor altijd het zwijgen opleggen. Maar als je gevoelens veranderd zijn, moet ik het je vertellen: Je hebt me betoverd met lichaam en ziel, en ik hou, ik hou, ik hou van je. Ik wil nooit meer van je gescheiden worden vanaf deze dag."

"I cannot fix upon the hour, or the spot, or the look or the words, which laid the foundation. It is too long ago. I was in the middle before I knew that I had begun."

"Ik kan het uur niet bepalen, of de plek, of de blik of de woorden, die de basis legden. Het is te lang geleden. Ik was in het midden voordat ik wist dat ik was begonnen.

Het boek illustreerde de liefde en de wanhoop tussen de twee karakters perfect. Ookal was het een moeilijk boek om te lezen, was het het zeker waard!

Dit boek is een van die klassiekers dat je moet hebben gelezen en ik raad dit zeker aan voor de mensen dat een uitdaging aan willen wanneer het over taal en bekwaamheid. Dit boek is zeker een 9/10.

Deze waren mijn tegenwoordige Top 3. Bedankt om tot het einde te lezen!

Tot de volgende post!!!!

[johnooms]

Wat gebeurde er op 17 november?

1673 – JACOB VAN DER DOES (50) OVERLEDEN Bijgenaamd Tamboer, was een Nederlands kunstschilder en tekenaar uit de Gouden Eeuw. Hij vervaardigde voornamelijk (italianiserende) landschappen met dieren en enkele portretten... Klik op de link hieronder voor meer Nieuws van Vroeger: http://johnooms.nl/2024/11/17/17-nov/

[bartwatching]

De Hollandse Waterlinie aan het fietsen en daarom gekozen voor een boek wat hier raakvlakken mee heeft: “Rampjaar 1672” van Luc Panhuysen. Het jaar 1672 staat in de Nederlandse geschiedenis gegrift als het Rampjaar. In dat jaar werd de Republiek overrompeld door een gecombineerde aanval van de Franse koning, de Engelse koning en de bisschoppen van Münster en Keulen. Sinds de Romeinen had Europa geen groter leger aanschouwd; het laatste uur voor de Republiek leek aangebroken. Hoe kwam het dat het land toch overleefde?

Aan de hand van de belevenissen van het gezin Van Reede - een vader, een moeder en hun zoon - laat Luc Panhuysen zien hoe de dagelijkse praktijk eruitzag, maar ook hoe de Republiek zichzelf opnieuw uitvond.

De correspondentie van deze drie gezinsleden behoort tot de mooiste die uit de zeventiende eeuw is overgeleverd. Rampjaar 1672 beschrijft op indringende wijze de grootste crisis van de Gouden Eeuw, een jaar van zeventien maanden waarin Nederland ‘redeloos, radeloos, reddeloos’ heette

[voetbalshirtfoot]

Duits international Waldemar Anton komt naar Borussia Dortmund

In deze zomerperiode is elk team op weg om de rekrutering te versterken. Veel spelers kunnen in deze periode het goedkope voetbalshirts dragen van het team waarin zij geïnteresseerd zijn. Dortmund contracteerde Waldemar Anton in dit venster. Borussia Dortmund introduceert de 27-jarige Duits international Waldemar Anton van VfB Stuttgart tegen betaling van een releasevergoeding van 22 miljoen euro.

Het contract van Waldemar Anton bij Borussia Dortmund loopt af in juni 2028. In deze gouden eeuw zal Anton in het nieuwe seizoen de overstap maken naar Borussia Dortmund. Borussia Dortmund heeft officieel verklaard dat Waldemar Anton een vierjarig contract heeft getekend bij Borussia Dortmund en dat hij de nummer 3- Borussia Dortmund Thuistenue zal overnemen die nog niet bezet is in het team. Borussia Dortmund is een sterke ploeg in de Bundesliga. Hij is erg blij om bij Borussia Dortmund te komen. Hij zei dat Borussia Dortmund een team is dat de finale van de Champions League heeft bereikt en een sterk team is. Hij kijkt er erg naar uit om in de toekomst een sleutelrol te spelen bij Borussia Dortmund.

Kijken fans uit naar hun prachtige samenwerking? Laten we ernaar uitkijken.

[toosvanholstein]

De Momentenvanger met de Losse Pols: Frans Hals

Frans Hals, de man met de prachtig losse schilderspols en de grandioze vanger van momenten. Op een niet te missen indrukwekkende expositie in het Rijksmuseum. As 't effe kan, GAAN!! In TOOS&ART van deze week een voorproefje. #kunst#art#expo#Rijksmuseum

Heb je dat ook wel eens? Zo’n plots als-idee? Stel nou eens dat iets juist wel of juist niet zou zijn gebeurd, wat zou dan het gevolg zijn geweest? Mij overkwam ‘t toen ik laatst rondliep op de grote expositie over Frans Hals (1582/84-1666). In het Amsterdamse Rijksmuseum (nog tot 9 juni). Als nou eens dat Spaanse huurlingenleger in 1585,Tachtigjarige Oorlog weet je wel , de zo belangrijke…

[keynewssuriname]

Ivan Fernald in Wanica: “Mensen zoeken naar verstandige en integere leiders”

''Surinamers smachten naar verstandig en integer leiderschap'', dat was de rode draad van de boodschap die Ivan Fernald vrijdagavond 7 juni gaf aan de aanwezigen op de discussieavond in Wanica met het thema: ‘De ontwikkeling van Wanica, hoe verder? ''De NPS zal dit land niet in een avontuur storten en domme dingen doen. Un no’e por' a kondre, we hebben het bewezen en zullen het weer doen”, zei Fernald die namens voorzitter Gregory Rusland de discussieavond opende. Volgens Fernald is de lijn van de NPS duidelijk. “Un no e fromu, unu no e lei. Als mensen een scheve schaats rijden worden ze gecorrigeerd. De NPS belooft geen gouden bergen, maar wel verstandige en integere leiders.” De NPS is duidelijk in opmars. Het verkiezingsprogramma dat gepresenteerd wordt moet de aspiraties van dit volk reflecteren. “We zitten niet in Grun Dyari een verkiezingsprogramma te schrijven. Wij gaan naar alle districten zodat de bewoners alle kans krijgen om vragen te stellen en ook opmerkingen kunnen maken. We noteren alles wat we kunnen gebruiken. We leren elke dag van mensen uit het veld, wat hen bezighoudt en ook van de oplossingen die ze hebben”, aldus Fernald. De inleider van de openbare discussieavond, Shayer Nijman, gaf een uitgebreide uiteenzetting over Wanica. Ondanks de urbanisatie is er volgens Nijman in het zuidwesten van het district nog ruimte voor landbouw en veeteelt. Hij hoopt dat die gebieden niet worden uitgegeven voor bewoning en bebouwing. Door verouderde infrastructuur en gebrek aan reliëf, kampt het district met wateroverlast. Nijman haalde ook nog aan dat bij verkaveling de ondernemer geen ruimte laat voor speelplaatsen, onderwijsinstellingen en sportvelden. Hij pleit voor een structuurplan waarin staat hoe Wanica tot ontwikkeling komt. Glenn Faria, landbouwkundige, was het eerste panellid en focuste tijdens de NPS-discussieavond overwegend op de agrarische ontwikkeling in Wanica. De focus lag op voedselzekerheid, export en klimaatbestendige landbouw. Volgens Faria heeft de agrarische economische structuur van Wanica te kampen met uitdagingen zoals verouderde infrastructuur en gebrek aan professionele kwekerijen. Hoewel de groenteteelt redelijk goed ontwikkeld is, is de fruitproductie achteruit gegaan. Faria ziet graag dat er een geïntegreerd beleid komt en investeringen in landbouwpraktijkscholen worden uitgevoerd. In het ressort Koewarasan, waar Faria woont, zijn de problemen haast vergelijkbaar met gehele district Wanica zoals slecht waterbeheer, behoefte aan professioneel advies en betaalbare inputs. In zijn bijdrage pleitte Faria voor een nationaal en regionaal masterplan om de landbouw in Wanica tot bloei te brengen. Cor Pigot, sociaal geograaf en tweede inleider, hield de aanwezigen voor dat alle districten langs de rivieren waren gevestigd omdat de rivier een natuurlijke ontsluiting was. Dit veranderde in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw toen de discussie over de functie van de districten begon. Dit zorgde ervoor dat Wanica een ruraal/urbaan district werd. Wanica moest de functie vervullen om de uitbreiding van Paramaribo op te vangen. Volgens het panellid zijn er drie uitdagingen: huisvesting, woon-werkverkeer en het ontwikkelen van centrale functies. De oplossing van Pigot is om out of the box te denken en delen van het district functies te geven en die te ontwikkelen. Zo kan Lelydorp een centrum worden met alle functies op een hoog niveau. Gebieden die zich in  Domburg en Highway ontwikkelen een woonfunctie geven, maar ook zodanig dat er voldoende groen overblijft. Pigot sloot af door te stellen dat de beste oplossing uit de bevolking zelf komt. Zo moeten ouders hun kinderen stimuleren verder naar school te gaan. Voorts moeten de burgers leren om van hun land te houden en respect te hebben voor hun medemens. Hij vroeg de aanwezigen om kritisch te zijn en zich niet te laten bedonderen door populistische uitspraken en onrealistische plannen. Read the full article

[twafordizzy]

Bij de oude Grieken: Zoon spreekt vader

Zeus (links) en zoon Ares, de god van de oorlog. Het is de Ilios in de vertaling en bewerking van schrijfster Imme Dros (1936) waaruit ik een fragment koos. Trojanen en Grieken vechten met elkaar onder het toeziend oog van de goden. Die goden laten die sterfelijken aanrommelen tot het hen te gortig wordt. Dan grijpt men in. Ares, zoon van Zeus (en Hera) en god van de oorlog, is bij zijn vader met…

[rotterdamvanalles]

Winkelcentrum Jacob van Campenplein in het Lage Land, 1967.

Jacob van Campen (Haarlem, 2 februari 1596 – Amersfoort, 13 september 1657) was een Nederlandse architect en kunstenaar uit de Gouden Eeuw.

Jacob van Campen stamde uit een welgestelde adellijke familie en bracht zijn jeugd door in zijn geboortestad Haarlem. Van Campen was Heer van Randenbroek, en ging, vooral bij wijze van tijdverdrijf, schilderen. In 1614 werd hij lid van het Sint-Lucasgilde. Na een verblijf in Italië van 1617 tot 1624 keerde hij terug naar Nederland, waar hij de ideeën van Andrea Palladio, Vincenzo Scamozzi en de klassieke architectuur van Vitruvius combineerde met de inheemse baksteenbouw. Het resultaat was het Hollands classicisme, een bouwstijl die behalve in Nederland ook internationaal van invloed was. Van Campen was bevriend met Constantijn Huygens, samen ontwierpen ze zijn nieuwe huis. Op Johan Maurits van Nassau-Siegen, de ontwerper van de De Kleefse tuinen en de Grote Keurvorst in Berlijn had Van Campen zelfs na zijn dood veel invloed. Frederik Willem van Brandenburg wenste koste wat het kost een boek door Van Campen geschreven te bezitten. Het stadhuis en het stadspaleis in Potsdam zijn op de ideeën van Van Campen gebaseerd.

Van Campen werkte zowel als architect, kunstschilder en ontwerper van decoratie-programma’s, zoals voor het kerkorgel in Alkmaar. Zijn kunst had tegelijk ook een invloed op de beeldhouwkunst. Bij zijn werken werd hij geassisteerd door Pieter Post, Daniël Stalpaert, Matthias Withoos, Philips Vingboons, Artus Quellinus, Tielman van Gameren en Rombout Verhulst. Mogelijk werkte hij ook samen met Albert Eckhout.

Tijdens de bouw van het Amsterdamse stadhuis, het tegenwoordige Paleis op de Dam, woonde Van Campen in het duurste logement in de Kalverstraat en zijn verteringen waren navenant. In 1654 is Van Campen met ruzie vertrokken, waarschijnlijk in verband met het ontwerp van de tongewelven. Stalpaert won en beëindigde het project - naar verluidt - met minder fraaie oplossingen.

Na een lange loopbaan, overleed Jacob van Campen in 1657 bij Amersfoort op de buitenplaats Randenbroek, dat hij had geërfd van zijn moeder. Het was door hemzelf verbouwd en door Caesar van Everdingen gedecoreerd. Van Campen is nooit getrouwd geweest, maar had wel een zoon, Alexander Van Campen, die zich later, na de erfenis, vestigde in Bloemendaal / Haarlem, waar de rest van de familie is geboren en getogen.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[roderidderhottakes]

De Rode Ridder - De gouden sikkel

Vroeger kwam in Vlaanderen de bruine beer voor. Deze is spijtig genoeg uit onze contreien verdwenen.

Volgens Wikipedia (https://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_bruine_beer) kwam de beer hier voor tot de dertiende eeuw. Dat past een beetje in de tijdsperiode dat de schrijvers de Rode Ridder in laten opdraven.

Maar goed, na uitstapjes naar Irak waar we prenten van een leeuw, schorpioenen en een griffioen (denk ik?) zagen en in Cambodja een python en olifanten zagen, was het kennelijk tijd voor een meer lokaal diertje.

Ik zou trouwens iets meer volk op jacht meenemen wanneer ik een beer als avondmaal wil, maar goed, ik heb geen ervaring met jagen.

[joostjongepier]

Wat?   Zelfportret (1908), Portret van Émile Bernard (1897), Reizende muzikant in Rouen (1891), Tegenover de Moulin Rouge (1890), Bloedende Christus (1911), De kardinaal (1912) [en ter vergelijking: Portret van Nino de Guevara door El Greco (ca. 1600)], Het Anker (De kluizenaar) (1907), Spaanse boeren (1905), De danseres (1912), Buste van een picador (1910) en Het slachtoffer van het feest (1910) door Ignacio Zuloaga Waar?   Tentoonstelling Mythos Spanien – Ignacio Zuloaga 1870-1945 in Bucerius Kunst Forum, Hamburg

Wanneer?   5 maart 2024

In samenwerking met de Kunsthalle Múnchen ontwikkelde het Bucerius Kunst Forum in Hamburg de tentoonstelling Mythos Spanien, gewijd aan de Spaanse schilder Ignacio Zuloaga (1870-1945).

Zuloaga werd in 1870 geboren in Eibar in Baskenland. In 1889 of 1890 trok hij naar Parijs, het toenmalige wereldcentrum van de kunst. Ook later zou hij nog regelmatig naar de lichtstad terugkeren. De jonge Zoluaga was bevriend met kunstenaars, musici en schrijvers. Zo deelde hij een atelier met Paul Gauguin, was bevriend met Auguste Rodin en ging  samen met Maurice Ravel op reis. Als je de schilderijen uit deze Parijse periode bekijkt, zie je een jongeman die nog op zoek is naar zijn eigen stijl. Zijn werk toont invloeden van naturalisme, impressionisme en symbolisme. Drie schilderijen die naast elkaar aan dezelfde muur hangen, laten de variatie in zijn stijlen zien: een muzikant in Rouen, een portret van collega-kunstschilder Émile Bonard en een dame van lichte zeden in een café. Dit laatste schilderij vind ik zelf heel interessant. Op het eerste oog zien we een keurig geklede dame, zittend  aan een tafeltje bij het raam. Eind negentiende eeuw was het allesbehalve gepast voor een dame om alleen in een café te zitten. Het gaat dan ook hoogstwaarschijnlijk om een prostitué die wacht op een nieuwe klant. De stoel naast haar is uitnodigend leeg. Het raam kijkt uit op de Moulin Rouge, een plaats waar het vermaak op zijn zachtst gezegd enigszins seksueel gekleurd was.

Parijs bracht de kunstenaar niet waar hij naar zocht. Hij wilde Spaans schilderen. Dus keerde hij terug naar zijn vaderland. Spanje was ooit een wereldmacht was geweest, maar was nu zijn laatste koloniën kwijtgeraakt en was op zoek naar een nieuwe identiteit. Zuloaga droeg hieraan bij door typisch Spaanse thema’s te schilderen. Hierbij ging het niet altijd om een weergave van Spanje zoals het daadwerkelijk was. De kunstenaar greep terug op ‘Il siglo de oro’, de gouden eeuw van de Spaanse schilderkunst met schilders als Velazquez en El Greco. Hun invloed is dan ook terug te vinden in zijn werk.

Een interessant deel van de tentoonstelling is gewijd aan het religieus erfgoed van Spanje. Zijn kruisiging is bijzonder opmerkelijk. We zien hier namelijk niet, zoals in de kunstgeschiedenis gebruikelijk is, Jezus aan het kruis, met naast hem Maria en Johannes. We zien een daarvan afgeleid Spaans ritueel. Jezus is vervangen door een beeld van Christus aan het kruis. Dat beeld is, zoals in de Spaanse traditie al sinds de contrareformatie gebruikelijk is, hyperrealistisch. Het bloed gutst over het lichaam van de gekruisigde. Van de priester links kun je je afvragen of zijn gedachten wel bij het ritueel zijn. De andere aanwezigen vormen nauwelijks een groep. Het zijn losse individuen die elk op hun manier deel van de scène uitmaken.

Ook De kardinaal is geen doorsnee portret van een reële kardinaal. De afgebeelde persoon is een van Zuloaga’s favoriete modellen. Zijn ingevallen wangen en stoppelige baard stralen niet bepaald gezag en waardigheid uit. Hoewel je in eerste instantie denkt dat de kardinaal in een landschap zit, blijkt dat een illusie. Een gordijn en een tafeltje maken duidelijk dat we tegen een toneeldoek aankijken. Het hele tafereel is in scène gezet, als door een regisseur. Het schilderij grijpt duidelijk terug op een bekend werk van El Greco: Portret van Niño de Guevara. De inquisiteur is hier vervangen door een eenvoudige landarbeider. Een grappig detail is dat het brilletje dat El Greco’s kardinaal op de neus heeft, bij Zuloaga in de hand wordt gehouden. Wellicht is het schilderij een parodie op het werk van de zeventiende-eeuwse meester, maar waarschijnlijker is dat Zuloaga een eerbetoon wil brengen aan de door hem zeer bewonderde kunstenaar.

Voor wie nog mocht twijfelen aan de invloed van El Greco op de kunstenaar die in deze expositie centraal staat, moet maar eens goed kijken naar Der Anachoret (Der Einsiedler). Het slungelige, maniëristisch weergegeven lijf en de extatische blik van deze kluizenaar zou op een tentoonstelling van werk van El Greco niet misstaan.

In 1898 trok de schilder naar Segovia. Daar schiep hij veel van zijn belangrijkste werken: schilderijen van het karige rauwe landschap en zijn archetypische bewoners.

Naast de katholieke religie behoren ook de flamenco en het stierengevecht tot het Spaanse culturele erfgoed dat Zuloaga uitbeeldt. In Sevilla nam hij zelf deel aan stierengevechten. Misschien wel het meest indrukwekkende schilderij van deze tentoonstelling toont geen moedige toreador of jonge stierenvechter met veel bravoure. Het werk laat een vermoeide oude picador (een met lans uitgeruste hulp van de toreador) zien. De man rijdt op een mager paard. Ook het paard lijkt moe en zijn gang sjokkend. Beiden zitten onder het bloed. De achtergrond is duister en onheilspellend. De zaaltekst trekt een vergelijking met Don Quichotte en zijn paard Rosinante. De verslagen ruiter zou symbool staan voor de positie van Spanje, dat in 1898 de laatste van zijn koloniën, en daarmee zijn plek op het wereldtoneel, verloor.