#tarasy

[spiewajacewloczykije]

Tarasy drewniane vs. tarasy kompozytowe:

Współczesna architektura domów często uwzględnia stworzenie przestrzeni rekreacyjnej na świeżym powietrzu, która będzie jednocześnie estetyczna i funkcjonalna. Jednym z głównych elementów takiej przestrzeni jest taras, który stanowi naturalne przedłużenie wnętrza domu. W trakcie projektowania tarasu często pojawia się pytanie: czy wybrać taras drewniany czy taras kompozytowy? Porównajmy zatem te dwa materiały i dokonajmy wyboru idealnego rozwiązania.

Tarasy drewniane są klasycznym wyborem, cieszącym się popularnością od wieków. Drewno, jako naturalny materiał, wprowadza do przestrzeni tarasu przytulność i ciepło. Drewno ma unikalny urok, którego nie można zastąpić żadnym innym materiałem. Tarasy drewniane są również elastyczne w kwestii projektowania i mogą być dostosowane do różnych stylów architektonicznych. Co więcej, drewno jest ekologicznym materiałem, jeśli pochodzi z odpowiedzialnie zarządzanych lasów.

Jednak tarasy drewniane wymagają regularnej konserwacji i pielęgnacji. Drewno jest podatne na działanie czynników atmosferycznych, takich jak wilgoć i promienie UV. Aby utrzymać taras drewniany w dobrym stanie, należy regularnie go impregnować, zabezpieczać przed pleśnią i szkodnikami, oraz co jakiś czas odnawiać warstwę lakieru czy oleju. Dodatkowo, drewno może ulegać deformacjom, pęknięciom i rozwarstwieniom wskutek zmian temperatury i wilgotności.

Na drugim biegunie mamy tarasy kompozytowe, które są stosunkowo nowym rozwiązaniem na rynku. Składają się one z mieszanki drewna i tworzywa sztucznego, co sprawia, że łączą w sobie zalety obu materiałów. Tarasy kompozytowe są odporne na wilgoć, szkodniki, działanie promieni UV i zmienne warunki atmosferyczne. Nie wymagają regularnej konserwacji i są łatwe w utrzymaniu. Po prostu wystarczy regularne czyszczenie za pomocą wody i łagodnego detergentu, aby zachować ich atrakcyjny wygląd.

Ponadto, tarasy kompozytowe są trwałe i odporne na deformacje. Materiał ten nie wymaga impregnacji ani malowania, co pozwala zaoszczędzić czas i pieniądze w dłuższej perspektywie. Tarasy kompozytowe są również bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ nie wymagają wycinki dużej ilości drzew i mogą być wykonane z recyklingu materiałów.

Wreszcie, istnieje jeszcze jeden aspekt, który należy wziąć pod uwagę przy wyborze materiału na taras - cena. Tarasy kompozytowe są zazwyczaj droższe od tarasów drewnianych na starcie. Jednak należy uwzględnić, że tarasy kompozytowe są bardziej trwałe i nie wymagają tak częstych kosztownych napraw i renowacji jak tarasy drewniane.

Podsumowując, zarówno tarasy drewniane, jak i tarasy kompozytowe mają swoje zalety i wady. Taras drewniany oferuje naturalny urok i elastyczność projektowania, ale wymaga systematycznej pielęgnacji. Taras kompozytowy jest łatwy w utrzymaniu, trwały i przyjazny dla środowiska, ale może być droższy na początku. Ostateczny wybór zależy od indywidualnych preferencji, budżetu i oczekiwań dotyczących utrzymania tarasu. Najważniejsze jest, aby dokonać przemyślanego wyboru, który zapewni nam piękny i funkcjonalny taras przez wiele lat.

[citysportclub]

Nowoczesne tarasy - Przegląd dostępnych rozwiązań

W dzisiejszych czasach tarasy pełnią znacznie więcej funkcji niż tylko jako miejsce do wypoczynku na świeżym powietrzu. Stały się one ważnym elementem architektonicznym, który wzbogaca estetykę budynku i oferuje liczne rozwiązania dostosowane do potrzeb użytkowników. W tej rozprawce przyjrzymy się przeglądowi dostępnych rozwiązań, które charakteryzują się nowoczesnością i funkcjonalnością, podkreślając jednocześnie znaczenie tarasów jako integralnej części współczesnej przestrzeni życiowej.

Jednym z nowoczesnych rozwiązań są tarasy modułowe. Pozwalają one na elastyczne aranżowanie przestrzeni tarasu według własnych preferencji. Moduły, często wykonane z trwałych i odpornych na warunki atmosferyczne materiałów, mogą być łatwo łączone i rozłączane, umożliwiając zmianę konfiguracji tarasu w zależności od potrzeb i okazji. Tarasy modułowe mogą być wyposażone w różne dodatki, takie jak systemy osłon przeciwsłonecznych, zintegrowane oświetlenie czy nawet systemy nawadniania roślin, co zapewnia jeszcze większy komfort użytkowania.

Kolejnym rozwiązaniem wartym uwagi są tarasy ekologiczne. Charakteryzują się one zastosowaniem roślinności na powierzchni tarasu, co przyczynia się nie tylko do estetyki, ale również do poprawy jakości powietrza. Rośliny na tarasie mogą być umieszczone w pojemnikach, doniczkach lub specjalnie zaprojektowanych systemach uprawowych, co pozwala na tworzenie zielonych oaz w miejskich przestrzeniach. Dodatkowo, tarasy ekologiczne pomagają w redukcji efektu wyspy ciepła, przyczyniając się do poprawy mikroklimatu wokół budynku.

W ostatnich latach popularnością cieszą się również tarasy zintegrowane z technologią. Dzięki zastosowaniu inteligentnych rozwiązań, tarasy mogą być wyposażone w systemy sterowania oświetleniem, ogrzewaniem, wentylacją czy nawet systemy audio. Użytkownicy mogą kontrolować te elementy za pomocą smartfona, tabletu lub innych urządzeń z dostępem do internetu, co zapewnia wygodę i łatwość obsługi. Ponadto, wiele tarasów zintegrowanych z technologią oferuje również możliwość monitorowania warunków atmosferycznych, takich jak temperatura, wilgotność czy prędkość wiatru, co umożliwia optymalne dostosowanie tarasu do aktualnych warunków.

Należy również wspomnieć o tarasach wielofunkcyjnych, które są zaprojektowane tak, aby sprostać różnym potrzebom i aktywnościom. Tarasy te są często podzielone na strefy, takie jak strefa relaksu, jadalna, grillowa czy rekreacyjna. Każda strefa jest odpowiednio wyposażona i urządzona, aby umożliwić różnorodne zajęcia i spędzanie czasu na tarasie. Można znaleźć na nich wygodne meble, stoliki, grille, oświetlenie, a nawet jacuzzi lub basen. Tarasy wielofunkcyjne stanowią idealne rozwiązanie dla osób poszukujących różnorodności i elastyczności w użytkowaniu przestrzeni tarasowej.

Nie można również zapominać o tarasach z nowoczesnymi materiałami, takimi jak kompozyt drewna, beton, stal czy szkło. Wykorzystanie tych materiałów nadaje tarasom nowoczesny i stylowy wygląd, jednocześnie zapewniając trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Tarasy wykonane z kompozytu drewna są łatwe w utrzymaniu, nie wymagający regularnego malowania czy impregnacji, a jednocześnie odtwarzają naturalny wygląd drewna. Tarasy betonowe lub z kamienia są eleganckie i trwałe, a tarasy ze stali i szkła nadają przestrzeni industrialny charakter. Dzięki różnorodności materiałów, można dopasować taras do indywidualnego stylu i preferencji.

Podsumowując, nowoczesne tarasy oferują szeroki wybór innowacyjnych rozwiązań, które łączą funkcjonalność, estetykę i technologię. Tarasy modułowe, ekologiczne, zintegrowane z technologią, wielofunkcyjne oraz wykonane z nowoczesnych materiałów to tylko kilka przykładów dostępnych opcji. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od potrzeb, preferencji i stylu życia użytkowników. Nowoczesne tarasy stanowią nie tylko miejsce do odpoczynku na świeżym powietrzu, ale również integralną część współczesnej przestrzeni życiowej, która łączy funkcjonalność z estetyką i harmonią z otoczeniem.

[alex-budowlany]

Dlaczego kamienne dywany są popularne?

Urządzając swój wymarzony dom, chcemy, aby wszystko było idealne. Od rzeczy widocznych gołym okiem jak kolor ścian, aż po najdrobniejsze szczegóły. Dom to nie tylko przestrzeń w czterech ścianach, ale to, co znajduje się na zewnątrz. Dobrym sposobem zagospodarowania tego rodzaju przestrzeni jest kamienny dywan.

Kamienny dywan — nowoczesny sposób na podłogę

Posiadając dom jednorodzinny, warto zainwestować w kamienny, antypoślizgowy dywan. Poza eleganckim wyglądem będzie też pełnił funkcję użytkową, aby podczas opadów deszczu nikomu nie stała się krzywda. Dodatkowo są one mrozoodporne, proste w czyszczeniu, bardzo odporne na ścieranie i bardzo trwałe. Kosztowo przedstawia się to następująco. Cena kamiennego dywanu za 1m2 to od 130 do 180 zł brutto, w co wlicza się koszt materiałów oraz odpowiednie przygotowanie podłoża. Na cenę tą wpływa rodzaj zastosowanej żywicy oraz kamienia. Pamiętać także należy, żeby dobrać profile do kamiennych dywanów.

Profile do kamiennych dywanów

Aluminiowe profile do kamiennego dywanu służą do wytyczania długości posadzki oraz pełnią różne inne funkcje związane z działaniem warunków atmosferycznych na dywan. Profile są niezbędne zwłaszcza przy pokrywaniu dywanem schodów i tarasu. Jak wiedza jest niezbędna przy doborze profili? Przede wszystkim musimy wiedzieć, o jakiej szerokości profil jest nam potrzebny oraz jakiego kształtu (np. profil w kształcie litery L lub T).

[golebiekrakow]

Nowy Rok 🎆🎆 Nowe problemy i wyzwania z balkonem? 🧤🧤 Nic prostrzego.🎯🎯 Zamow Nasze usługi już dziś. ⏳⏳ Wstepna wycena na podstawie zdjęć.📷📷 #krakow #podgorzekrakow #balkony #balkon #taras #tarasy #czyszczenie #podłoga #golebie #ptaki #dezynfekcja #brud #zabezpieczenie #slonce #porzadki #deski #drewno #strych #staremiasto #siatka #golab (w: Kraków, Poland) https://www.instagram.com/p/CnCVhtztGqc/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[caluski]

mniam poznopopołudniowa kawusia 🩷 czilaksik dzisiaj słonce pieknie świeci szkoda ze chłodek na zewnątrz

[lighthouseshepard]

Regret to inform you that I am in everything jail but 🌪️ for the ask game and NSI MENTIONED‼️‼️‼️‼️

damn and i JUST broke you out of everywhere prison 😔 come on you have to stop committing crimes outside of time and space.

🌪️Sum up a WIP with a few fic tropes/Ao3 tags.

ooooh um ok how about the original fiction story i don't think ive talked about here before, about a knight with forbidden magic hes failing to hide from the world and the infamous war hero he brings back from the dead: enemies to lovers, magic as a gay allegory, wanting what you can't have, having what you don't want, secret midnight meetings, dealing with systemic oppression, lets destroy the monarchy, grief, loss, folk heroes, one foot in two different worlds

uhhh there's probably more but! its midnight and my brain is dying ❤️

[polesgirl]

ABOUT WARSAW!!!-CAPITAL CITY OF POLAND

So Warsaw is the biggest City in Poland. Warsaw is very historic city because this metropoly in World War II was the center of Jewish and Polish massacre VERY CREEPY EVENTS!!! But now Warsaw is Modern, Big and Beautyfull. Look at this picture:

When I was in Warsaw for the first time. I had a feeling as if I had moved to a fairy tale, e.g. Ninjago City *I was a child then and I had such imaginations then because I was 10 years old*

But Look At THIS!!!

It's ZŁOTE TARASY!!!(engl.Golden Terraces) Złote Tarasy is the richest mall in Poland! I was in this mall one year ago. And In this mall I bought Sweatshirt, which to today I wear. Really beautiful mall but the downside is that it is expensive!

And in this photo I will now show you what its center looks like.

LOOK AT THIS! BEAUTYFULL RIGHT!?

[dianapopescu]

25 februarie: Sfântul Ierarh Tarasie, Patriarhul Constantinopolului

Sfântul Ierarh Tarasie, Patriarhul Constantinopolului, a provenit dintr-o familie ilustră. S-a născut și a fost crescut la Constantinopol, unde a primit o educație aleasă. A fost rapid promovat la curtea împăratului Constantin al VI-lea Porfirogenitus (780-797) și a mamei lui Constantin, sfânta împărăteasă Irina (7 august), și a ajuns la rangul de senator. https://www.diane.ro/2024/02/25-februarie-sfantul-ierarh-tarasie.html

[mihalinazp]

Warzywnik na balkonie - co uprawiać na tarasie, patio itp.

[robert7979]

New Post has been published on Budowa i remont

New Post has been published on https://remont.biz.pl/taras/wygodny-i-funkcjonalny-taras-jakie-rozwiazania-powinny-sie-na-nim-znalezc/

Wygodny i funkcjonalny taras – jakie rozwiązania powinny się na nim znaleźć?

Wygodny i funkcjonalny taras – jakie rozwiązania powinny się na nim znaleźć?

Piękny taras przy domu to idealne miejsce do relaksu czy przyjmowania gości, zwłaszcza gdy zadba się o odpowiednie wyposażenie i instalacje, które zwiększą komfort i bezpieczeństwo przebywania w tej przestrzeni. Co może się przydać na tarasie, żeby był w pełni funkcjonalny i naprawdę wygodny? Kilka wskazówek przedstawimy w dalszej części tekstu.

[polskie-zdania]

Obudziła się. Na dzień dobry poczuła ból rozlewający jej się po klatce piersiowej. Usiadła na skraju łóżka i obróciła się za siebie. Spał. Po cichu wymknęła się z pokoju i zeszła w dół po schodach. Pomiędzy 5 a 6 stopniem łzy napłynęły jej do oczu w takiej ilości, że w ostatniej chwili chwyciła się poręczy. Zgubiła ich kilka na trasie do kuchni, następnie przy ekspresie do kawy oraz na drewnianej podłodze korytarza. Usiadła na tarasie. "Mam dość." - pomyślała. Rozpłakała się. I pomimo, że nie był to pierwszy raz w ostatnich kilku miesiącach, to jednak ważyły jej te łzy o kilka ton więcej, niż jeszcze jakiś czas temu. To nie było takie proste. Kochali się. Szczerze się kochali i cały dramat tkwił w tym, że to naprawdę często nie wystarcza. Czuła niesprawiedliwość. Może nie byli szyci sobie na miarę, ale kto był? Przecież tyle rzeczy się zgadzało, tyle było wspólnych, tyle było tylko ich i nikogo innego już nigdy nie będzie. Czy czuła się szczęśliwa? Nie. Już dłuższy czas. Dłuższy czas także robiła wszystko, by tego nie czuć. "Jestem szczęśliwa." - powtarzała. "Jestem!". Rzeczy odsuwa się od siebie, jeśli doskonale wiemy, że będzie trzeba coś z nimi zrobić, a nie wiemy co. Ona nie wiedziała. Siedziała na tarasie z kawą i czuła jak bardzo nie jest szczęśliwa. Nie miała pojęcia, co powinna z tym teraz zrobić. Na pewno nie mogła sobie zarzucić, że nie próbowała. Czy on czuł to samo? Tak, chyba. Codziennie przytulali się jakby bezradnie i czuć było tę bezradność w ich ramionach. Rozejrzała się po tarasie. W lewym rogu zobaczyła piknik, który zorganizował dla niej, gdy się tu wprowadzili. W prawym jego, uśmiechniętego, który właśnie pokazywał jej, że zasadził dla niej jej ulubione kwiaty. Tego samego dnia pomyślała sobie, że niczego nie jest tak pewna, jak tego, że to na zawsze. Spojrzała przed siebie. "Siedzę tu ostatni raz" - pomyślała i poczuła obezwładniającą nieuchronność rzeczy. Cały czas była pewna, że jeśli już dojdzie do tego dnia, nadejdzie wtedy wielka wichura i zawalą się wszystkie budynki na ich osiedlu. Okazało się jednak, że było dziś całkiem przyjemnie. Poranne słońce delikatnie ogrzewało jej skórę, a z oddali nie było słychać żadnych niepokojących dźwięków. Całe życie myślała, że utracona miłość drze się jak zarzynany kot i wyrywa w popłochu, tymczasem jej miłość tkwiła w niej nieruchomo i milczała. Czasami odchodzi się po cichu. Czasami miłość kończy swój żywot po prostu gasnąc. Wyobraziła sobie ich razem w pomieszczeniu, w którym stopniowo robi się coraz ciemniej. Jeszcze jakiś czas temu bez problemu odnajdywała jego rękę, a teraz z trudem dostrzegała kontur jego postaci. "Dlaczego bywa, że miłość to za mało?" - rzuciła pytanie w eter swojej głowy. Czuła, że przegrali. Przecież obiecali sobie, że z nimi tak nie będzie. Porażka przysiadła obok niej, milcząc, tak jak cała reszta. Było gdzieś koło 8:47, gdy jej miłość dokonała ostatniego tchnienia. Zamknęła oczy i wzięła głęboki wdech. "Czas ruszać." - powiedziała.

Marta Kostrzyńska

polskie-zdania.pl

[brightest-stars-if]

How the family thinks about mc-lux kids, I think Eulen and Sonya would be greats aunt/uncle to their sibling kids

So in Tarasi culture, adopted children are completely accepted by the families to take them in. While yes, most lords would prefer that their direct blood inherit their titles, these children are still afforded a high level of legitimacy and respect. So Sonya and Eulen's treatment of the kids that the MC and Lux can adopt really wouldn't be any different from their treatment of non-existent blood children, had they had them.

With that said:

Sonya is absolutely a warm aunt. She's stern but fair, and is always there to lend a helping hand if the heirs should need it. She would have their backs 100% and they would know it. That being said... she has her issues with one of them when they're introduced to the game lol. She's not beefing with that kid specifically, but more the circumstances surrounding them. So she def needs to get over herself before she can be the trusted aunt figure.

Eulen's role in the lives of the heirs would honestly depend on the character arc he has depending on the player's choices. He could be anything from the awesome cool uncle to a distant stranger, and a little in between as well. I'm not going to say anything else because that's MASSIVE spoiler territory, but the player's choices really matter here.

[beatricecenci]

Wilhelm Kotarbiński (Polish, 1848-1921)

Wieczór na tarasie

[lucky-clover-gazette]

prince's gambit highlights & annotations

chapter 13

indented text is from the book. some quotes have commentary, some do not. some comments are serious, and some are definitely not. most of them will only make sense to people who have read the series. and, like, there are spoilers. so please read the books first if you're interested!

also: part of the reason i'm doing such a close reading is to study cs pacat's style, especially in terms of how she does romance and erotica. there are "craft notes" that might seem weird, like i'm being redundant or restating something rather than analyzing, but those are more things that i want to remember/take away from the writing!

i'm going to tag these longer posts with "sam reads capri" in case anyone wants to read them all at once.

this is a google doc i wrote with overall content warnings for the captive prince series. it's not perfect, but i do think it's important to include.

These were the men who had destroyed Tarasis...

context: framing vere so akielos would attack them. regent’s people i assume

He looked instinctively for a pale head. And found it to his left: Laurent was dragged forward, by the same man who had ordered him bound, and he hit the ground as Damen had done, shoulder-first. Damen watched Laurent push himself up into a sitting position, and from there—with the slightly altered balance of a man whose hands are lashed behind his back—to his knees. He received a sideways blue-eyed glance at the halfway point, and saw everything he believed reflected in that hard single look. ‘This time, don’t get up,’ was all Laurent said.

for a second, they’re both on the same level of being dominated by the circumstances. but then laurent says “fuck that” and gets up to save their asses

The clan leader didn’t want Laurent on his feet, and strode forward, snapping an order. Laurent didn’t comply. Laurent answered him back in Vaskian, but—for once in his life—Laurent got only two words out before the man simply did what most people wanted to do when speaking with Laurent: he hit him. It was the sort of blow that had sent Aimeric sprawling against a wall and then to the floor. Laurent staggered back a step, paused, then returned his glittering gaze to the man and said something deliberately and liltingly clear in impenetrable Vaskian dialect that caused several of the onlookers to double over with laughter, clutching each other’s shoulders, while the man who had hit Laurent rounded on them, and started shouting.

truly a testament to laurent’s strong characterization that we don’t even need dialogue to picture exactly what’s happening here and cheer him on

The clan leader stepped in close, too close to hit Laurent—close enough that he was breathing all over Laurent when he slid his hand slowly down over Laurent’s body. Damen moved before he realised it, heard the sounds of impact and resistance, felt the burn in his veins. His faculties were obliterated by anger. He was not thinking about tactics. That man had laid hands on Laurent, and Damen was going to kill him.

AHHHHHHHHHHHHH

something about the way he was willing to let laurent get himself beat up, but SNAPPED when things switched to sexual assault… it’s not just a jealousy thing, or even a jealousy thing at all. even subconsciously, damen knows laurent does not feel the same way about sex as he does. once again, i think of the garden scene. that would have been torture for laurent, but it didn't really bother damen all that much in retrospect. i think damen understands the difference between them.

The Regent wanted Laurent dead. These men were different. They probably wanted Laurent alive until they no longer wanted him.

not so different at all, unfortunately

If Damen wondered dazedly what it was Laurent had said, he did not have to wonder long. The clan leader was so pleased by Laurent’s words that he was inspired to draw close to Damen, and translate. The words emerged in guttural, thickly accented Veretian: ‘He says, “Fast death doesn’t hurt,”’ just before a fist was applied to Damen’s stomach.

such an interesting callback to book 1. laurent uses his well-practiced performative cruelty to save damen’s life, at least for now.

They had not considered his size, or the fact that, by now, he was seriously annoyed, having long ago reached the threshold of what he would tolerate.

“he was seriously annoyed [by the brutal beating]” damen characterization remains consistent

Since Laurent had decided not to follow through on his own reckless gambit, it was going to be Damen’s pleasure to escape the hard way.

this was the gambit. he knew you would

If he had had any doubts that these were the men who had attacked Tarasis, they were banished when the two men changed formation into one that was used to take advantage of Akielon sword tactics. Damen’s eyes narrowed.

so the regent had kastor send them?

He frankly expected that Laurent, by this time, would have used his brain to pick off a few clansmen of his own. As it turned out, he had.

With his pale head, Laurent was easy to pick out. Laurent had found his way to the fringes of the camp, and, while other people were doing his fighting for him, he was calmly looking about himself for a way to untie his hands.

i love how casual this is

Laurent said, ‘What took you so long?’ ‘You planned this?’ said Damen. He didn’t know why it came out as a question. Of course Laurent had planned this. The second part did not come out like a question. ‘You arranged a counterattack with the women, then came out here as bait to draw out the men.’ Grimly, ‘If you knew we were going to be rescued—’ ‘I thought evading that Akielon troop drove us too far out of our way, and that we’d missed our rendezvous with the women. He did hit me too,’ said Laurent. ‘Once,’ said Damen. And swept up his sword in the way of the man coming towards them. The man, expecting a kill, was startled to find his slashing blow met. Then he was dead. Laurent withdrew the point of the knife from the man’s ribcage and did not argue further, because by now, the fighting was on them.

not really an apology from laurent, but close enough. and i love it when they fight together

Better for everyone if no men escaped to tell their tale to the Regent, and so they fought together, killing with efficient purpose.

ok so i was right!! direct order/bribe from the regent

Damen, seeing Laurent in the horse’s path, appraising the situation like a mathematical problem, took a handful of the fabric at the back of Laurent’s jacket and pulled him hard out of the way.

DAMEN SCRUFFED HIM

He felt Laurent’s hand wrap around his bicep in a firm grip, and exert a pull. ‘Down,’ said Laurent.

for appearances? i assume?

To Laurent she said, ‘You fight well. It’s a shame you do not have the size to breed great warriors. But you are not malformed. Your woman may not be displeased.’ Then, in the spirit of benevolence, ‘Your face is well balanced.’ She slapped him encouragingly on the back, ‘You have very long eyelashes. Like a cow. Come. We will sit together, drink, and eat meats. Your slave is virile. Later he will service at the coupling fire.’

so many words were just said at once.

Damen felt the tenderness in his left side with each breath, and in his arms, when he did not repress it, was the fine tremor that occurs in muscles that have been restrained in bindings for too long, or pushed for an extended period beyond their usual limitations. Laurent answered in a hard, unyielding voice, ‘The slave lies in no bed but mine.’

ship brain is like “oooh laurent jealous” but i think it’s actually something even better? laurent knows damen is injured and is saving him from the physical exertion. because he cares about damen. or maybe he just needs him in good condition. i’m sure he’d only admit the latter

‘You couple with men, in the Veretian style?’ said Halvik. ‘Then he will be taken and prepared for you; he will be given good cuts of meat, and hakesh, so that when he mounts you, his endurance will bring you great pleasure. You see? This is Vaskian hospitality.’

edward elric thumbs-up meme “i see no difference, love is love”

That was to the other side of the camp, to be washed of the dirt that was the inevitable result of a day’s ride during which one has been thrown to the ground several times by one’s captors, then killed several of them.

craft note (kinda): this sentence made me smile

Damen braced himself, gathering his remaining strength, for what was to follow, but almost to his surprise, he did not have his mouth prised open and hakesh poured immediately down his throat. He wasn’t forced into anything. He was treated as a guest, or at least, as the possession of a guest, to be buffed and polished and taken to where the guest would want him.

which must have been laurent’s specific orders :) enjoy the spa day

He was under no illusion that he was going to be taken to the campfire to roll around with Laurent. If anything, he was going to be taken to the campfire to watch Laurent do some inventive sidestepping.

that’s his foreplay

And it was hospitably equipped, for men’s pleasure. The foot of the tent held the jug of hakesh, a second jug of water, a hanging lamp, cloths, and three small stoppered bottles containing oils that were not for the lamp.

“hey can you go get the sex tent supplies” “yeah sure which ones” “the gay ones thanks”

Damen pushed himself up on an elbow, and propped his head on his hand, his fingers in his hair. He saw that Laurent was looking at him. Not watching him, as he did sometimes, but looking at him, as a man might look at a carving that has caught his attention.

you are like half-naked damen. i love how we’re getting more and more of these Laurent Attraction Moments >:)

Meeting Damen’s eyes eventually, Laurent said, ‘Here’s to Vaskian hospitality.’ ‘It’s a traditional garment. All the men wear them,’ Damen said, eyeing Laurent’s fur cloak with curiosity. Laurent dropped the cloak from his shoulders. Beneath it he wore some kind of Vaskian bedclothes, a tunic and pants of very fine white linen, with a series of loose ties in front. ‘Mine has a little more fabric. Are you disappointed?’ ‘I would be,’ said Damen, rearranging his legs again, ‘if the lamp weren’t behind you.’

okay i know the last line is some kind of subtly implied sexual innuendo but i don’t know what exactly it’s referring to. i can guess but this isn’t exactly my literary area

Damen said: ‘Thank you for—’ There was no delicate way of saying it, so he gestured generally to the inside of the tent. ‘Asserting droit de seigneur? . . . How inflamed are you?’ ‘Stop it. I didn’t drink the hakesh.’ ‘I’m not sure that’s quite what I asked,’ said Laurent. His voice had the same quality as his gaze. ‘This is close quarters.’ ‘Close enough to see your eyelashes,’ said Damen. ‘It’s lucky you do not have the size to breed great warriors.’ And then he stopped himself. This was the wrong mood. This was the mood if he were here with a warm, amenable partner, someone he could tease and pull in towards himself, not Laurent, chaste as an icicle. ‘My size,’ said Laurent, ‘is the usual. I am not made in miniature. It’s a problem of scale, standing next to you.’

translation? i guess? d: thank you for the— l: asserting my right to exclusively have sex with you? how turned on are you, to be considering that? d: shut up. i didn’t drink the sex drugs l: not what i asked. i asked if you were turned on. we are pretty close to each other. d: we are close. too bad you have a small dick l: it’s average. you’re just a giant animal.

did i get it right? i know how to do complex analysis of their trauma, but this subtle innuendo-heavy dirty talk is almost like another language to me

It was like being pleased by a thorn bush, feeling fond of every prickle. Another second and he was going to say something ridiculous like that.

silly with love <3

After a slight pause, Laurent said, almost carefully, ‘I realise that in my service you do not have a great deal of opportunity to pursue the usual—avenues for release. If you need to avail yourself of the coupling fire—’ ‘No,’ said Damen. ‘I don’t want a woman.’

an uncharacteristically considerate moment from laurent. although maybe he’s just trying to give damen, and himself, an out from whatever the hell is going on between them. he feels the mutual attraction and it makes him feel nervous and out of control, so he tells himself (and damen) that damen must have something (someone) better to do

Laurent said, ‘I told the clansmen to make it hurt.’ Damen said, ‘It saved my life.’ After a pause, Laurent said, ‘Since I can’t throw a sword.’

another kinda-apology from laurent! and an admission that it’s the only way he specifically could have rescued damen—morally questionably, in comparison with damen just throwing a fuckin sword at the guy trying to kill laurent

‘You know by now that these were the same men who attacked Tarasis. Halvik and her riders will escort ten of them with us to Breteau, and from there to Ravenel, where I will use them to try to lever this border deadlock open.’ Adding, almost apologetically: ‘Halvik receives the rest of the men, and all of the weapons.’

apologetically, i assume, because laurent is very vocally against the whole “people owning other people” thing. it’s just interesting that he’s apologetic about it to damen, who is both his slave and a slave owner himself. maybe the apology is more general, for compromising his morals or not drawing the line with halvik

he could also be apologizing because these are akielions, but damen killed a fuckton of them, so

He followed that thought to its conclusion. ‘She has agreed to use the weapons raiding Akielos to the south, rather than anywhere inside your borders.’

oh, so it was about akielos! the weapons will be used to attack damen’s nation. well that’s nice of laurent to be vaguely apologetic about

‘And at Ravenel, you mean to expose your uncle as the sponsor of the attack.’ ‘Yes,’ said Laurent. ‘I think . . . things are about to become very dangerous.’ ‘“About to become,”’ said Damen.

“no kidding”

‘Touars is the one who needs convincing. If you hated Akielos,’ said Laurent, ‘more than anything, and you’d been given one chance to hit them as never before, what would stop you? Why would you put down your sword?’ ‘I wouldn’t,’ said Damen. ‘Maybe if I was angrier at someone else.’ Laurent let out a strange breath, then looked away.

laurent is definitely thinking about the multiple times now that damen has attacked people trying to hurt him, and trying to make sense of whatever the fuck that means

‘This is not the way I planned to spend the eve of war,’ said Laurent. ‘With me in your bed?’ ‘And in my confidences,’ said Laurent.

a few chapters ago i wrote several paragraphs about laurent’s intentional cognitive dissonance. and i was riiiiiiiight

[happyg-olucky]

Ja pierdziele, zamiast się uspokajać po wrześniowym zamieszaniu to nadal coraz wiekszy młyn, ze nie ogarniam.

Dziś jeden wycieczka, drugi jakeis warsztaty za które zapomniałam zapłacić. D. o 6 rano jechał po kiełbasę i pianki. Ja rozwiozłam i tez zakupy, bo jutro urodziny Mieszka, impreza co prawda w weekend, ale na jutro cos do przedszkola musze ogranąc jakies cukierki, babeczki itp. Prezent juz mu dalismy w weekend wybrany zestaw lego, ale moze jeszcze cos mu bym dokupiła. Z resztą Miki powiedział, że mu cos chce kupić, ale nie ze swojej kasy, bo on zbiera na wakacje w ciepłych krajach. Takze tak :D

Nie wiem tez czy tesciowe jutro nie beda chcieli wpasc i kuwa nie wiem czy kupowac jakies ciasto czy nie. No impreza w niedziele przeciez. NO i dom muszę ogarnąć. No zupełnie tego nie mam zaplanowanego, co wzbudza mój niepokój :).

Tym bardziej, ze D. mi oznajmił, ze po południu odstawiam moje auto do mechanika, wiec na jutro i nie wiem ile zostaje bez samochodu. No tortu rowerem nie przywiozę.

Po kolejne to ja się nie mam tym wszystkim czasu zajmować, bo mi zamówienia do skonczenia czekają, a materiałów mi brakuje i sie tez wkurwiam tylko.

Jako wisienka na torcie własnie przyleciała tesciowa ze zdjęciem grzyba w interenecie i czy poznaje, bo to trujący grzyb podobny do kani, a ja kanie w sobotę przywiozłam ( robaczywe były, nie jedliśmy, leza na tarasie) . Tylko nie doczytała, ze te grzyby to w Australii występują nie w Polsce. Jak mam mam nie miec kurwicy i nerwicy??

[whqleee]

Rozmawiałam z mamą na tarasie i były różne tematy. O tym jak ona żyła, miała ojca pijaka który bił jej mamę. Ciągle miałam łzy w oczach ale na szczęście było ciemno i nie było widać