#sobie-is-scared

[ghostly-cabbage]

new ask game: give me an extremely specific assumption you have about me based off of my fanfic. go.

Re: Thats kind of a low hanging fruit, but you were one of those kinds who would consume words like you needed it more than air, maybe you didnt even care that much about what you were reading, you picked a series with a lot of entries in it that would keep you sustained for a while and ravaged through them. And you when you weren't reading, or back when you couldn't do it well, you would pace around in circles and make up stories and characters, had at least a few extended fictional universes with plotlines and characters that you would come back to when bored. I am very bad at assumptions, but those are the vibes when I was reading your danny phantom stuff and function heartbeat, although that ons is a joint project so there!

LMAOOOOOO considering I was a warrior cats kid??? This is accurate..... Read to filth thank you so much. I also had so many imagined worlds so yeah...

[haluton]

BUT I am happy that they chose to leave it out of the show. It would've greatly lessened the impact of the 'fish kiss' ((it rhyMes!!!) At least for me

THEY KISSED UNDERWATER AND ED TOUCHED MERSTEDE'S FACE 😭😭😭😭

[ramenwithbroccoli]

‼️ for both Janka and Giewont but can you tell me everything actually . Everything ever about them ever pretty please 🙏🙏🙏

my friend you unleashed the waterfall of words that the world may not be prepared for: i'm about to get into their origins. so i'm putting it under the cut so the people who follow me won't get the urge to follow me home (to murder me for putting it on their dash).

ALRIGHT SO

Giewont is obviously based on literature, but i was aiming for that 20-year window inbetween wars, when art and technology was buzzing, squished between just regained independence and the oncoming war. she is based on the glass houses from "the spring to come" which was released around 1925, so it only makes sense. glass houses were an utopian vision - a lie that was told to the book character, Cezary Baryka, by his father, to convince him to come back to the country. they were beautiful, cheaply made and hygenic - but also not real, as he realised when crossing the border. they were the symbol of ideas and plans that may never be finished, a technological revolution that wouldn't arrive. that's why Giewont is broken - because the plans had chances to work, but not like this.

you see, the thing is - this COULD'VE worked. at first everything was perfect - they've been working as much as three men and didn't need much to get by. but when they started to break, instead of being provided with help or assigned with lighter task, she's ordered to dig. her body deteriorates even more. when they're trying to save the farm owner's daughter she cares about but injures her instead, they're the one to be blamed. and only after they've been almost killed and brought back to life do they lose trust in humanity.

because it all could've worked, was it not for all the greed and uncaring attitudes of people who didn't deem her equal, not organic enough to deserve rest. and that's why she has blood on her hands - and some blood in them, as well, that got trapped inside her when the lightning sealed her pieces anew.

that being said, she doesn't hate people. they've expirienced kindness. they've learnt a lot. but trusting people doesn't come back that easily. they're not afraid of authority anymore, letting the kindness towards other guide them, but not shying away from being the one to serve justice to those who deserved it.

Janka, on the other hand, is deeply scared of not being useful or entertaining. as a record player, she was kept around for that one function - entertainment. as she's not able to walk away or speak out against someone, she just tries to please everyone and be in their good graces to not end up in a crowded antique shop. when situation gets really bad, she has to try... different techniques (as trying to drive a man to madness so he would be taken away).

ALSO she's based on that one song from 1930s that i don't think has an official title (it's titled "and i'm playing on my gramophone" but i've also seen verisons called "gramophonomaniac") by Mieczysław Fogg. since it's in polish it's not that accessible to everyone, and i don't think there are any translations (which is a shame, because it's quite a nice song). so, i took matters into my own hands! i was originally planning to make an english cover, but because the recording is really old there are no versions without vocals and also my singing voice is not that great. but - maybe someday i will be able to do that :]

in the meantime - here's "and i'm playing on my gramophone" (i will post the music below, i'd recommend giving it a listen while reading along :] )

in dear miss Janka's dwelling the noise is quite compelling it makes walls and floors almost shake and groan. that's because she's a lover of technologic wonder - she plays music on gramophone. miss janka is intrested in syrena's records she spends all of her money on it and she sings like that: that's why on my gramophone I'm playing. tra-li-tra-la la la, tra-li-tra-la la la when it's hot or cold, through winter and spring, through nights and through the days gramophone plays, and i don't care for nothing, i've got my records here, when something angers me, my gramophone's always near, because when my gramophone plays dearly, then in my gramophone, i have it all. and all those neighbours of hers, their wives and pets and lovers, proclaimed then, not knowing a day of peace: "we've had enough of playing and Janka's disobeying, we need to inform the police." but when policemen came, miss Janka told them kindly "what else to do, when i so fear to sleep here all alone?" that's why on my gramophone I'm playing, tra-li-tra-la la la, tra-li-tra-la la la when it's hot or cold, through winter and spring, through nights and through the days gramophone plays, and i don't care for nothing, i've got my records here, when something angers me, my gramophone's always near, because when my gramophone plays dearly then in my gramophone, i have it all when she proclaimed this fable, the strict mr constable in hopes that this story would not repeat, he came up with an offer, which he deemed right and proper, he said "well, right here i shall sleep". and then each night you could hear right from Janka's room a crashing boom of voice as the constable sang like that: that's why on my gramophone I'm playing, tra-li-tra-la la la, tra-li-tra-la la la when it's hot or cold, through winter and spring, through nights and through the days gramophone plays and i don't care for nothing, i've got my records here, when something angers me, my gramophone's always near, because when my gramophone plays dearly then in my gramophone, i have it all

so yeah if you get through all of that i'm giving you a gold star 🌟 (YAAAY). and if you didn't, then you won't see this anyways but. it's alright :]

[nosakaya]

Sorry,for the long absence ^^ But I'm back ^^ I hope you are well and this one shot will appeal to you because I love writing sad things ^^ Forever does not last forever Azusa Mukami one shot sad

My requests are open can ask me questions ^^

support me on kofi

Forever, it doesn't last forever and Azusa understood that.

They said they would always be together and would not leave him.... And now they each had their own lives.

And Azusa felt that they were no longer together as they used to be they were no longer so close to each other each lived a different life....

- He? What Azusa? You thought everything would be the same old way ! Because you thought no one would find girlfriends or something! That's impossible Azusa!"

- He heard these words from yuma - kun when he asked him why now everyone is far away from him....

That is, that their forever was over.They had their own lives without azusa.

They had, girls who loved them. And when you have a girlfriend, everything goes bocny is how azusa felt.

For azusa, it was an unpleasant feeling that nagged him from the inside.

After all, they were still together and his brothers shouldn't feel this way that he is alone and has no one....

But,he felt so abandoned....When,he looked every time at his brothers he saw that their lives were not what

Azusa - kun would have wanted.It was not...

Everyone lived their own lives and that scared azusa.Each had something that consumed him for hours....

And Azusa waited and saw.... seeing how they had grown apart and become different from what they had been before....Their time together was coming to an end and Azusa saw it....

Their forever, had come to an end....

Forever is never forever azusa saw it....It

won't be forever...It is never possible to be together forever....

Their all consumed and no one noticed what azusa felt.....

But, Azusa never said what he felt maybe if he was open they would notice ?

That these wounds that azusa - kun inflicted on himself was not the reason for their former friends he lost....

And precisely their brothers Mukamich.....

Who did not notice that Azusa mutilated himself because of them because he felt that they were distancing themselves from each other and their forever ended....

Wounds, more wounds now inflicted by azusa were their reason for brothers Mukamich...

Pl

Na zawsze, nie trwa wiecznie i Azusa to zrozumiał.

Mówili że będą zawsze razem i go nie opuszczą...

A teraz każdy z nich miał własne życie. A Azusa czuł że nie są już razem jak kiedyś byli nie było już tak bliscy sobie każdy żył innym życiem..

- He? Co Azusa? Myślałeś, że wszystko będzie po staremu ! Bo myślałeś że nikt nie znajdzie sobie dziewczyn czy coś! To niemożliwe Azusa!?- Usłyszał te słowa od yuma - kun gdy go zapytał czemu teraz każdy jest zdala od niego..

Czyli że ich na zawsze dobiegło końca.Mieli własne życia bez azusy.

Mieli, dziewczyny które ich kochały. A gdy ma się dziewczyne, wszystko idzie na bocny to tak odczuł to azusa.

Dla azusy, to było nie miłe uczucie które go zrzerało od środka.

Przecież byli nadal razem i jego braćmi nie powinien się tą czuć że jest Sam i nie ma nikogo...Ale, tak się czuł opuszczony..

Gdy,patrzył za każdym razem na swych braci widział że ich życie nie jest takie jakie by chciał Azusa - kun.

To nie było to..Każdy żył własnym życiem i to przerażało azuse.

Każdy miał coś co go pochłaniało na całe godziny..A Azusa czekał i widział.. widząc jak się od siebie oddalili i stawali się inni niż wcześniej byli..

Ich wspólny czas się kończył i Azusa to zauważył..Ich na zawsze, dobiegło końca..Na zawsze nigdy nie jest na zawsze azusa to zobaczył..Nie będzie ich na zawsze...

Nigdy to nie jest możliwe być razem na zawsze...

Ich wszystko pochłonęło i nikt nie zauważał co czuł azusa..

Ale, Azusa nigdy nie mówił co czuje może gdyby by był otwarty oni by zauważyli ?Że te rany które zadawał sobie azusa - kun nie było powodem ich dawnych przyjaciół których stracił..

A właśnie ich braci Mukamich..Którzy nie zauważyli że Azusa okaleczał się z ich powodu bo czuł że się od siebie oddalali i ich na zawsze dobiegło końca..

Rany, kolejne rany zadawane teraz przez azuse były ich powodem braci Mukamich..

Wesprzyj mnie na ko- fi

[balladyiromanse]

just read THIS and im devastated its still Odyniec’s Listy z podróży i’m gonna translate it into English below I paraphrased it a bit since it’s XIX century Polish. Odyniec writes:

Naprzód [Adam] zaczął zbywać [mnie] żartami, następnie chciał zbyć ofuknieniem: „Nudzisz mię! dajże mi pokój!”, itd. Ale gdy i to nie pomagało, chciał mię, jak się zdaje, przestraszyć; i zatrzymawszy się nagle przede mną (bo chodził wkoło z zapalona fajka), wlepił we mnie wzrok swój badawczy i odezwał się jakimś grobowym, wyraźnie udanym głosem: ,,Czy ty myślisz, że ja i ciebie nie przeczytam na wskroś?”. Nie zlaklem się jednakże i odpowiedziałem wesoło: ,,Czytaj sobie co chcesz: wzdłuż, wszerz w poprzek i na ukos będziesz wiedział przynajmniej jak ja ciebie kocham.” [Adam] Zaczął śmiać się i skonczylo się na zwyczajnym gładzeniu włosów.

At first he [Adam] started to kid me, then he tried to make me leave him alone by complaining: “You’re making me bored! Leave me alone!” etc. But it didn’t work out so he started intensively staring at me and spoke, his voice fake sepulchral so you could tell it was yet another joke: “Do you think I can’t see through you?”. I didn’t let him scare me and replied cheerfully: “See through me all you want. Then you will know how much I love you.” He [Adam] laughed and played with my hair.

[polish-lyric-translations]

Cień

by Szczyl (feat. Rogucki)

Czy za rogiem na prawdę czeka lepsze życie?

Chciałbym bać się na prawdę, kąpałem się w syfie

Chcą naciągnąć mnie na prawdę, nigdy nią nie żyłem

Chcą zrobić ze mnie gwiazdę, nigdy nią nie byłem

Jestem cień obok Ciebie w dzień

Nocą chowam się, obserwuję cały zgiełk

Zbieram kawałki potłuczonych szkieł

Chciałbym dać ci je - serce z potłuczonych serc

Bujam się po mieście jak w jesień liść na wietrze

Wnętrze mam mroczniejsze niż winkle na Oruni

Wiesz, że zmieniam na poprute stres

Przestrzeń - daję sobie przestrzeń, na chwilę się oderwę

Jestem cień, w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień, chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście, że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

Jestem cień, w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień, chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście, że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

Chcą naciągać mnie na prawdę nigdy nią nie żyłem

Ciągle, ciągle poza stadem, chcę oderwać się na siłę

Sam kreuję sobie świat ten, kocham wyobraźnię

Kocham pisać te piosenki, mimo że zgubiłem adresatkę

Piszę do postaci nierealnej, jak ja sam samej, jak ja tak samo nieudanej

Ona zna ten stan, mimo że jej nie tłumaczę

Ona pragnie też się wyrwać jak najdalej

Jestem cień w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

Jestem cień w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

(Rogucki)

Pojawiają się fantomowe bóle zapomnianych miejsc

Ciągle gonię Cię, jak wskazówki gonią dzień, w równoległych korytarzach (się odbija cień)

Jesteś wspomnieniem, noc jest moim manifestem

Chociaż chwilę sam bez Ciebie

Nocą krzyczę, a w dzień nie wiem co powiedzieć

I wskakuję w nową pętlę

Lecę, powiedz mi gdzie jestem, lecę

Lecę, powiedz mi gdzie jestem

I wskakuję w nową pętlę, lecę

Powiedz mi gdzie jestem (lecę)

I wskakuję w nową pętlę, lecę

Powiedz mi gdzie jestem

Jestem cień w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

Jestem cień w nocy łatwo gubię się

Czekam na kolejny dzień chcę zobaczyć w końcu Cię

Mam szczęście że jestem przy Tobie chociaż nie chcesz

Rzucasz mnie w tym mieście w którym smutno mi bez Ciebie

---

Does the better life really wait around the corner?

I want to be truly scared, I bathed in filth

They want to trick me into the truth, I never lived by it

They want to make me a star, I never was one

I'm a shadow by you during the day

During the night I hide, watching the din

I pick up pieces of broken glass

I would like to give it to you - a heart of broken hearts

I'm blown around the town like a leaf blown by the wind in the fall

What's inside me is darker than [corners of the building; Gdańsk slang] in Orunia (a district of Gdańsk, known for high crime rates)

You know that I change stress into something torn (?)

Space - I'm giving myself space, I will take a break for a while

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

They want to trick me into the truth, I never lived by it

All the time, all the time outside of the herd, I want to break free by force

I'm creating my own world by myself, I love imagination

I love writing these songs, even though I lost the (she) recipient

I'm writing to an unreal character, alone like I am, puny just like I am

She knows this state, even if I don't explain it to her

She also wats to leave this behind as far as she can

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

(Rogucki's part)

Phantom pains of forgotten places appear

I chase you like hands of a clock chase the day, in parallel corridors (the shadow reflects)

You are a memory, the night is my manifesto

Even a while alone without you

I scream during the night but I don't know what to say during the day

And I jump into another loop

I'm flying, tell me where I am, I'm flying

I'm flying, tell me where I am

And I jump into another loop, I'm flying

Tell me where I am, I'm flying

And I jump into another loop, I'm flying

Tell me where I am

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

I'm a shadow, I easily get lost in the night

I'm waiting another day for you, I want to finally see you

I'm lucky because I'm with you, even though you don't want it

You are leaving me in this city where I'm blue without you

(Translator's note: "I'm a shadow" is actually stated more like "I'm Shadow. Also "I'm flying" can be "I'm running")

[goddamnjustgoddamn]

23.06.23

-PL-

W zależności od humoru żałuję lub nie, tego, że jestem dorosła. Odkąd skończyłam 18 lat chciałam opóźnić starzenie się w jak największym stopniu. Ale bycie coraz starszą niesie ze sobą też sporo plusów (nie wierzę, że to piszę). Na przykład to, że nie jestem już tak wystraszona jak kiedyś, w sytuacjach stresowych lepiej sobie radzę i zanim coś zrobię, to potrafię policzyć do trzech i wymyślić jakieś rozwiązanie. Mogę też być bardziej odpowiedzialna, za siebie oraz za innych. Za samodzielnie zarobione pieniądze kupuję to, co potrzebne oraz czasem to, na co mam po prostu ochotę. Jasne, to nie znaczy, że nagle wszystkie moje problemy zniknęły. Myślę, że zawsze jakieś są. Ale co jeśli po prostu tak ma być? Może gdybyśmy nie rozwiązywali problemów, to stalibyśmy w miejscu w kwestii naszego rozwoju? Zresztą, każdy zna chyba ten moment niesamowitej satysfakcji, kiedy przeskoczy się samego siebie i coś się nam uda.

Miałam wczoraj taką sytuację. Pan, który ledwie co przyleciał do naszego hotelu, zostawił telefon w taksówce. A ja z dumą przyjęłam profesjonalną postawę i starałam się mu jak najlepiej pomóc. Zadzwoniłam na infolinię kontrahenta, u którego robił rezerwację, a później staraliśmy się dodzwonić do taksówkarza. Myślę, że jeszcze parę miesięcy wcześniej bardzo bym się zestresowała w tej sytuacji, chyba nawet bardziej, niż ten pan. Ale teraz, jestem w stanie zachować zimną krew.

Uwielbiam też widzieć uśmiech innych. Staram się go zawsze wywoływać, jak najczęściej. Utożsamiam się z podejściem jednego gościa, o którym wspominałam już we wcześniejszym poście. Powiedział, że w ciągu jednego dnia stara się pobić rekord z dnia poprzedniego w sprawianiu komuś uśmiechu na twarzy. I z tą dewizą chciałabym dalej iść przez życie.

Ja sama jeszcze nie umiem siebie traktować, jak dorosłą, taką prawdziwą, jak z książek, czy jak te wszystkie dorosłe panie, które widuje się na ulicach, czy w tramwaju. Ale cieszę się, że (chyba) w pracy mnie tak traktują. Doceniają mój wkład i zaangażowanie z czego niezmiernie się cieszę.

Wracając z pracy byłam tak zmęczona, że kleiły mi się oczy, ale zobaczyłam coś, co bardzo mnie rozweseliło. W tramwaju, na siedzeniu obok siedziała pani, w jasnych falowanych włosach, a obok był pies, którego futerko bardzo przypominało jej włosy (cocker spaniel). Wskoczył jej przednimi łapkami na kolana, a pani, jak gdyby wierzyła, że towarzysz ją rozumie - mówiła do niego "Zobacz, poznajesz tą okolicę?".

-ENG-

Depending on my mood, I may or may not regret being an adult. Ever since I turned 18, I wanted to delay getting older as much as possible. But getting older also brings a lot of pluses (I can't believe I'm writing this). For example, the fact that I'm no longer as scared as I used to be, I can cope better in stressful situations and I can count to three and come up with a solution before I do something. I can also be more responsible, for myself and for others. With the money I earn on my own, I buy what I need and sometimes what I just feel like. Sure, that doesn't mean that suddenly all my problems have disappeared. I think there are always some. But what if it's just meant to be? Maybe if we didn't solve the problems, we'd be stagnating in terms of our development? Anyway, everyone probably knows that moment of incredible satisfaction when we leap over ourselves and succeed at something.

I had this situation yesterday. A gentleman who had barely arrived in our hotel had left his phone in the taxi. And I proudly took a professional attitude and tried my best to help him. I called the helpline of the contractor he was booking with, and then we tried to get through to the taxi driver. I think that just a few months earlier I would have been very stressed in this situation, probably even more so than this gentleman. But now, I'm able to keep my cool.

I also love to see others smile. I always try to evoke it as often as possible. I identify with the approach of one guy I mentioned in an earlier post. He said that in one day he tries to break the previous day's record of making someone smile. And with this motto I would like to continue to go through life.

I myself don't yet know how to treat myself like an adult, a real one, like from books, or like all those grown-up ladies you see on the streets or on the tram. But I'm glad that (I think) at work they treat me this way. They appreciate my contribution and commitment, which I am extremely happy about.

Coming back from work I was so tired that my eyes were sticky, but I saw something that cheered me up a lot. On the tram, there was a lady sitting in the seat next to me, with light wavy hair, and next to her was a dog whose fur very much resembled her hair (a cocker spaniel). He jumped onto her lap with his front paws, and the lady, as if believing her companion understood her - said to him "See, do you recognise this area?".

[meganutriland]

It’s pleasure to see these young people growing in the community they created, in the way they want to express themselves as they are not scare of being judge or criticise. I am glad they felt comfortable and showed how much they still appreciate the fact of being young teenagers having proper fun. Happy for you M for being able to have them and vice Versa. *** To przyjemność dla Oka obserwowac tych młodych ludzi, ktorzy dorastaja w społeczności, stworzona przez nich samych w sposób, w jaki chcą się wyrażać, bo nie boją się osadu czy krytyki. Cieszę się, że czuli się komfortowo i pokazali, jak bardzo cenią sobie fakt, że nastolatki dobrze się bawią. Raduje mnie to, ze M. może miec takich przyjaciol i vice versa. #friendship #friends #love #friendshipgoals #instagood #instagram #bestfriends #friendsforever #happy #life #fun #friend #photography #like #photooftheday #smile #family #follow #memories #bff #bestfriend #cute #happiness #nature #picoftheday #funny #likeforlikes #party #forever #friendshipquotes (at Saint Albans) https://www.instagram.com/p/CpqbFSormCl/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[ramoninth]

[ENG] I honestly think that these teenagers, mostly girls for some reason unknown to mankind, who write comments under at least the Pins of other people on Pinterest like ‘digital footprint 💀’ the only thing they want to achieve with this is to get rid of people with opinions different to theirs and people who like dark humour. The digital footprint exists, sure, you can't argue with the facts, but do you really think an employer is going to look for your account on Pinterest, Tumblr, Reddit and so on? No, employers only look at employees' Facebook and LinkedIn because it's easier to find employees there, as people use their first and last names and their real face in their profile pictures. On Instagram, Twitter, Pinterest, Tumblr, Reddit and sites like these, people mostly use nicknames and have, for example, fictional characters as profile pictures. The most toxic people on Twitter have normal jobs and no one kicks them out of those jobs for being toxic on Twitter. I know this personally, because my mother is on the management of the company she works for and accepts people for work in this company. The only portal on which she reviews candidates' profiles is LinkedIn and only LinkedIn. It makes sense, because, what the part of teenage girls I'm writing about at the moment may not know, but employers have a lot of work to do, so do you really think they would want to waste their time to find an account on Pinterest or Reddit of one of their employees? You guys don't even know how time-consuming it would be for the average employer to find someone by their nickname and a fake profile picture, especially if the candidate in question on Facebook or LinkedIn hasn't added a link to their Pinterest account on their profile. I would also kindly ask the teenagers who constantly write ‘digital footprint 💀’ all over the place to let people like dark humour, because there's absolutely nothing wrong with dark humour and everyone knows it, and to learn that not everyone has the same opinion as them. Scaring people with digital footprint is so childish that the level of childishness has broken through the decency barrier and flies further.

[PL] Szczerze i uczciwie sądzę, że te nastolatki, głównie dziewczyny z jakiegoś nieznanego ludzkości powodu, które wypisują pod chociażby Pinami innych na Pinterest komentarze w stylu "digital footprint 💀" jedyne co chcą tym osiągnąć to pozbyć się ludzi z odmiennymi opiniami niż ich oraz ludzi lubiących czarny humor. Ślad cyfrowy istnieje, jasne, nie da się kłócić z faktami, jednak czy wy naprawdę sądzicie iż pracodawca będzie szukał waszego konta na Pinterest, Tumblr, Reddit i tak dalej? Nie, pracodawcy jak już to przeglądają jedynie Facebooka i LinkedIn pracowników, bowiem tam owych łatwiej jest znaleźć, gdyż na owych portalach ludzie używają imion i nazwisk oraz na zdjęciach profilowych mają swoją faktyczną twarz. Na Instagramie, Twitterze, Pinterest, Tumblr, Reddit i tym podobnych portalach ludzie w znacznej większości stosują nicki oraz jako zdjęcia profilowe ustawiają sobie chociażby postacie fikcyjne. Najbardziej toksyczni ludzie z Twittera mają normalną pracę i nikt ich za bycie toksycznymi na Twitterze z owej roboty nie wywala. Osobiście to wiem, bowiem moja mama jest w zarządzie firmy, w której pracuje i przyjmuje ludzi do pracy. Jedyny portal, na którym przegląda profile kandydatów to LinkedIn i tylko LinkedIn. Ma to sens, bowiem, czego może ta część nastolatek, o której obecnie piszę, nie wiedzieć, ale pracodawcy mają bardzo dużo pracy, także naprawdę sądzicie, że chciałoby im się marnować czas, aby na takim Pinterest czy Reddit znaleźć konto jednego ze swych pracowników? Wy nawet nie wiecie jak czasochłonne by to było dla przeciętnego pracodawcy odnaleźć kogoś po jego nicku i nieprawdziwym zdjęciu profilowym, szczególnie jeżeli dany kandydat na Facebooku czy LinkedIn nie dodał na profilu linku do swego konta na Pinterest. Także ładnie proszę nastolatki, które ciągle wypisują wszędzie "digital footprint 💀", aby dały ludziom lubić czarny humor, bowiem owy nie jest absolutnie niczym złym i każdy to wie oraz aby nauczyły się iż nie każdy ma taką samą opinię jak one. Straszenie ludzi digital footprint jest tak dziecinne, że poziom dziecinności przebił barierę przyzwoitości i leci dalej.

[systenowy-blog]

for ppl as they don't know what passive agression is

from all this we said "do whatever you want" because we genuinly wanted that person to make her own choice, when she informed us she dislikes it - we stopped

so yeah, we were indirect but in a gentle/tactful/afraid matter

asking someone:

"hey, I noticed that every time Jacob fronts something happens, are you doing it on purpose?"

isn't passive agressive to me - it's an observation (which was right after 4th attempt)

saying:

"you know she was a minor when you did that?"

was a reminder to someone they did a wrong thing and should reflect on their behavior, fix things or at least don't do that next time even if it was an accident

being mad and throwing a snarky comment "and we were supposed to watch movies"

after somebody promised they will and ended up hurting you might be passive agressive but I simply don't give a fuck!

*the only passive agressive thing Brie really did was making our ex listen to the song about a fucking liar - she deserved it :)

I am aware host was so fucking scared after awhile she didn't say she doesn't want something anymore beause she was silenced, shouted at, manipulated so even if she was standing someone's abuse it was still abuse - nobody asked us about a lot of things before harmful actions, just because someone was frozen, didn't react immediately or thought this is normal so they have to accept it even if they felt bad is not ok, nobody wanted our reassurment that what is done to us is ok - it was the opposite - they forced us to believe it is, nobody fucking cared/thought they're crossing our boundaries so we gave up on setting them - I can explain shit but if you don't have commons sense then it's not my problem (nie muszę podawać wszystkiego na tacy bo ktoś balansuje na granicy żeby tylko dostać co chce bez niby naruszania ich by potem powiedzieć "nie wiedziałem" - nie moja wina, że jesteś głupi)

also those accusations coming from someone who was treating us this way often at the end of relationship and later is hypocritical

*we were moody beause due to trauma we became unstable! there was literally one time ages after break up when we made a meme fight about someone and we still deleted and felt awful

Pink

edited

no cóż... jeśli ex uważa nasze posty po zerwaniu jako pasywną agresywność to proszę bardzo, wiem, że były bitter/pełne żalu, ale też radości, mogły być uznane za uwagi co było nie tak, nie żeby ktoś kazał jej czytać jak wiadomo, pamiętnik tego co się stało i co jest lepiej, czym się cieszymy - powtarzam to w kółko, ale faktycznie mogło kogoś zaboleć tylko czy mnie to obchodzi po tym co ktoś zrobił mi? nie bardzo już, może kiedyś, nie miałam głównie na celu wkurwienia kogoś a prędzej w razie czego by ktoś zrozumiał i co najwyżej nie postępował już tak później, ale przede wszystkim było to dla nas - nawet jak ówczesna radość kogoś w oczy kłuła czy nie zgadzał się z naszą perspektywą albo (w co wątpię) czuł się źle ze sobą po tym jak postępował

co do patronizowania czy jak to na polski przełożyć - zdarzało mi się, nie udawajmy, że nie, tyle, że raczej wobec rodziców (i tak się źle z tym czuję, ale nie potrafię się czasami powstrzymać jak na serio się idiotycznie zachowują w kółko choć muszę sobie przypominać, że tata też tak ma przez chorobę) lub kogoś kogo nienawidzę

kiedy nazywam kogoś głuptasem (a sprawdziliśmy wszelkie posty i wiadomości więc nie było nigdzie nazwanie kogoś durniem/debilem/głupolem i jedyne kto mógł tak walić to raczej Jacob żartobliwie, potem tak przezywaliśmy drugą though - fakt, ale no też nie było to naprawdę choć jeśli czuła się z tym źle to jest nam przykro, nie wiem jednak czy potrafimy to zmienić heh...) to zwykle jako pet name choć nie każdemu może się to podobać, moja frustracja, że ktoś sobie z czymś nie radzi gdy palnę "daj mi to bo nie umiesz" nie musi być przez wszystkich lubiana - tak już mamy między sobą nawet, potrafię się irytować, że ktoś wiecznie odwala coś lub nie rozumie prostych słów, ale często wkurza mnie sytuacja a nie człowiek bądź jest to coś w rodzaju czyjegoś quirku bez którego byłoby smutno tak na serio, czasem owszem jest to już poważniejsza sprawa gdy mam kogoś dość, ale takie patronizowanie się nie zdarzało NIGDY przy mojej pierwszej byłej więc nie muszę się tak na serio z tego spowiadać - jedynie raz pamiętam jak siedziałam obrażona bo gdy mieliśmy poważnie porozmawiać to ona stworzyła na szybko problem byleby się z tego wymigać i nie chciało mi się jej pomagać - to nawet nie pasuje w kategorię jednak, przy drugiej już coś się działo przez chaos i krzywdę w nas wymierzoną (mniej lub bardziej świadomą) także zaczynałam tracić cierpliwość i pozostali wręcz zrobili sobie ze mnie tarczę wiedząc, że to ja nie powstrzymam się przed komentarzem a oni zostaną święci, nie podobało mi się to, ale cóż, tym razem ja broniłam ich - bywa

pamiętam każdą sytuację, która wynikła bo mam dużo poczucia winy gdzie nie powinnam np jak to kiedy krzyknęłam na kogoś, że włazi mokrymi buciorami z balkonu i wycierałam to szmatką po "co ty wyrabiasz?!" wobec niego - czy muszę za to przepraszać? nie wiem, w końcu do dziś nie mam pojęcia czy opierdalanie z troski jest dobre czy złe bo ktoś mi zjebał światopogląd - tak czy tak będę to robić, ale to też ma swoje granice/sposób żeby nie było to takie jak np robi moja matka (boję się, że jestem do niej podobna) i też nie zdarzało się często a raczej prawie w ogóle w relacji anyway

zawsze starałam się załagodzić sytuację, nie powiedzieć czegoś agresywnego, sprawdzić wpierw zanim się odezwę, przymykałam oko na to i owo, wybaczałam niepotrzebnie i próbowałam akceptować, wierzyłam w każde "to tylko żart" mimo, że było mi przykro oraz naprawiałam co mogłam więc kurwa mać jak ktoś chce jebanego ideała to powodzenia, ale grunt, że miałam dobre intencje i starałam dopasować choć nie powinnam kiedy inni po prostu byli egoistami wobec mnie i w dupie mieli mój komfort/bezpieczeństwo najwyraźniej wciąż wymagając niestworzone rzeczy i będąc jak pole minowe (bo nigdy im nic nie odpowiadało), nie ja! oni jak się okazuje

nawet jak rozważałam na głos by ktoś miał update moich przemyśleń zanim ustalę coś też nie było uznawane za wprost i nigdy nikt mi nie pomógł dojść do żadnych wniosków tylko było "temat wraca jak bumerang" lub "nie chcę o tym myśleć" więc zamilkłam - it's on you

mnie też o niczym nikt nie informował i musiałam wiecznie się domyślać, łapać aluzje i potem było wielkie halo jak tego nie zrobiłam czy jak zrobiłam przez co gubiłam się co mam brać do siebie a co nie i porównywałam się z chłopakami czując się niewystarczająca a co już mówić by choć raz mieć normalną poważną rozmowę jak powyżej opisałam, nie jestem "borderem" czy potworem a nawet jeśli to tylko kiedy ktoś mnie sprowokował lub zrobił tak dużo złego, że musiałam się w końcu bronić czy po wszystkim już moje anonimowe przemyślenia cierpiąc a to nie jest atakiem, wahałam się bo ktoś mnie rozchwiał swoim idiotycznym postępowaniem i dopiero odkrywałam pewne rzeczy więc przypadkiem mogłam zrobić coś nie tak, nigdy świadomie choćbym czasem chciała być naprawdę chujem - nie potrafię nawet zbytnio kłamać a co już mówić manipulować czy kogoś zniszczyć, za niektóre rzeczy biorę odpowiedzialność, ale kuźwa nie będzie mnie już gaslightował, przede wszystkim moja historia trzyma się kupy i tyle

chodziłam na szkolenia z komunikacji i zdałam najlepiej z klasy - potrafię to robić dopóki ktoś mnie nie dobije do cna bo do tego trzeba też dwóch osób a nie jedna, która prawi monolog, jedyne w czym miałam "minus" (tak na serio nim nie był tylko nauczycielka powiedziała, że będzie mi w życiu z tym ciężko) to w zauważaniu braków logiki jak ktoś próbuje mnie oszukać czy rzuca słowa na wiatr itp więc sorry

mam wyjebane na czyjąś opinię, że robiłam czegoś za mało i nieodpowiednio już jeśli nie zwrócił mi nigdy uwagi, mówił, że tak lubi wpierw lub gdy sam postępował gorzej bądź tak samo czy to co miałabym zrobić wg niego jest po prostu spierdolone, przyjmę tylko to co serio ktoś sensownie nie chce bym robiła wobec niego bo go triggeruje/boli/sprawia iż czuje się niekomfortowo czy potrzebuje a ja jestem w stanie to dać - jeśli nie to żegnam bo nie o to chodzi żeby obie strony wiecznie się raniły i były dla siebie niewystarczające, jestem zmęczona wieczną obserwacją osób co im wygodnie, że dopytam, ale też tym, że wciąż muszę wskazywać palcem na coś co jest jasne jak słońce bo zaczynam wątpić, że to przypadek

ile razy mogę coś powtarzać? czy jak komuś powiesz, że nie lubisz naleśników to musi przy każdym posiłku mówić "tak, też bez sera, tak, również bez mięsa, tak, dzisiaj także" zamiast tego, że ktoś uszanuje go i po prostu ich nie zrobi? to metafora, ale naprawdę tak się zachowujecie...

host

PS zawsze się obwiniam za bycie sarkastycznym, ale czasem lubię tą swoją cechę bo niektórych nie tylko bawi co po prostu przyprowadza do rozsądku w jakiś sposób bez darcia nań mordy, nie zawsze chcę kogoś tym urazić, bywa, że to jedynie stwierdzenie faktu czy przypomnienie o czymś, ważne jest jak ktoś czegoś używa i wobec kogo, to, że kogoś walnę nie oznacza, że jestem wredna bo jeśli zrobię to jak mnie molestuje czy coś to cóż (you had it coming)

[rachiies-blog]

This has become my diary.

Hello. No one but hi.

Im going back to school. Im LDS again. Im sobies! Going to the temple tomorrow 💗

I’m scared I won’t get a good LDS man because of my past and I cried at testimony meeting.

I don’t do half the things I said I would do…

Trying to make that milly

Love love

[filmovody]

Wiedźma (2020) Filmovody.pl

[mateopoznan]

Obcy: Romulus (2024, org. Alien: Romulus)

Jeszcze raz to samo, ale skupiamy się na warstwie wizualnej, zapominając, że najbardziej boimy się tego, czego nie widać. I że Xenomorf to mądry drapieżnik.

Siłą klasycznego Obcego była świadomość, iż Xenomorf przeraża głównie tym, że "jest gdzieś w pobliżu", a nie ciągłym eksponowaniem go na ekranie. Romulus tymczasem eksponuje go i potrafi to robić całymi minutami, a straszy głównie prostymi jump scare-ami. W ten sposób film traci bardzo dużo z potencjału.

Sama historia, wydaje mi się tak mało oryginalna, że aż banalna i niemająca żadnego innego celu jak być pretekstem do spotkania bohaterów z Xenomorfem. Przez to zawiązanie akcji wydaje się rozwlekle nudne. Przy czym zaznaczyć trzeba, iż całość z tempem radzi sobie dobrze i nie nuży od momentu dotarcia na statek. Nie mniej, mamy wręcz niewybuchające strzelby Czechowa (choćby historia ojca Rain i jego przekazania Andyego).

Cieszy poszanowanie estetyki i klimatu oryginału w warstwie wizualnej, choć pewne niekonsekwencje potrafią rzucić się w oczy.  Zupełnie nie rozumiem, dlaczego zdecydowano się użyć filtrów snapchata to faceswapa Rooka. Wygląda to fatalnie.

Film zagrany jest poprawnie, ale może z wyłączeniem Andyego nikomu z postaci nie udało się wzbudzić żadnych prawdziwych emocji. Może to być jednakowoż winą scenarzysty.

Romulus to próba opowiedzenia jeszcze raz tej samej historii, skupiając na warstwie wizualnej, a zapominając o tym co Obcego definiowało. Przewidywalność brak głębokiej grozy, brak zaniepokojenia, brak zaangażowania widza w historię. To karygodne błędy.

A Xenomorf to piekielnie inteligentny drapieżnik, o czym autorzy chyba również zapomnieli, robiąc z niego przeciwnika przewidywalnego.

Dlaczego twórcy, którzy chcieli powtórzyć klasyczne dzieło, wykładają się właśnie tam, gdzie seria była najmocniejsza? Nie potrafię tego zrozumieć.

[50chickens]

The babies are getting so big! Shiro’s been really good with them, even though he prefers not to dad if possible. We believe we’ve got 2 boys out of the batch but we’re not quite sure yet.

One “boy” is very vocal, very whiny. Also the biggest. Has a larger folded comb growing in and long thick legs. Stilts is the name that’s stuck. Frequently gets ‘lost’ and alarms at everything. Will scream bloody murder if handled. lol also pretty curious and is often first to find new things. Funnily enough. lol

The other “boy” is less vocal. Likes to play, first to try to challenge you. Also on the bigger side, appears to have a shorter face, must be common among the Cemani breeding pool as one of shiro’s sisters had it. Hubby has named this one King or Kingu. Sweet and easily handled.

The littlest one is doing great! They’re very smol. Very sweet, usually will like to come over and sit with me. Handles well. The funniest part is if she gets scared or accidentally stepped on or something *everyone* else will come over and get ready to fight whatever it is. They protect the littlest sister. I’ve named her Sobi.

The other three don’t have names. They exhibit hen like behavior, very food motivated. There’s Pink Band who is the largest and was one we initially suspected might be a boy. Smaller comb and thinner legs than the other two. Surprisingly long face though. Most food oriented. They will destroy you for a grape. Also frequently afflicted with the zoomies and spars with King from time to time.

Blue-and-Purple Bands is like Pink but toned down a bit. Likes food. Will frequently sit with you. Smaller than the boys and Pink. Not quite as high energy. Will hide food.

Blue-and-Pink Bands is an interesting one, she seems to have the most saturated coloring of them with dark dark eyes and the characteristic dark tongue…. All except one tiny spot on the tippy tip of her toe which has been left pink. Nicknamed ‘Pink toe’ but I think the name Sakura was thrown out. Sweetie though. Also handles well.

All n all they’re all very personable birds, what we expect from cemanis. All have figured out they have wings, again expected of cemanis. They like up.

[nora-murphysblog]

So I got up but then went back to bed... My mom told me to get up sobi did because I thought she would actually be a good mother and actually take her kid to school...

This is why I see my sister more as a mother figure... So one time I spent the night at her place on a weekday. She asked what I could wear (because I have to wear a uniform and I can wear hoodies or sweaters that the Brand isn't big on) so she asked me what I could wear... She stayed up the whole night and then fell asleep because of her husband cuddling with her. But when she saw that I had to be in school she took me and her house was farther than my mom's house...

I didn't even feel comfortable with telling my mom I'm bisexual but I felt comfortable with my sister. I can ask my sister if I can get something but with my mom i'm scared too.. it's probably because when I was younger I lived in homeless shelters or other people's houses so I learned from an early age that things cost money and we don't have a lot.. so I didn't like getting stuff because I know that money could be used for something more better... So as I was playing with my dolls I could see my mom, dad or step dad on the phone trying to see if they could pay rent this month... I also lived in a lot of houses growing up and maybe if my stepdad didn't get sick then... My whole life could have changed...