#rodzina

[ajessaa]

możesz sprawić, że ktoś Cię pokocha, ale nie możesz sprawić, że Cię wybierze .

[moj-drugi-swiat]

Największym bólem jest brak akceptacji od własnej rodziny.

[kochamrzycie]

Trudno jest Ci się przyznać do tego, że jestem taka przez was. Nie nauczyliście mnie żyć normalnie. Od dziecka znałam patologię, alkohol, kłótnie, przemoc, życie w strachu. To wy zjebaliście mi życie. Ale przecież jedyne co mogę, to ukrywać emocje. Mam „nie przesadzać" na pewno nie czuję tego, co czuję.

[sadark-angel]

"Wiesz, wszystko co się tak naprawdę liczy, to aby ludzie, których kochasz, byli szczęśliwi i zdrowi. Cała reszta to zamki na piasku."

P. Walker

[poczatkowymotyl]

Kiedy to moi bliscy mi mówili że przytyłam/powinnam schudnąć/powinnam się czasem prze głodzić. A teraz wciskają mi słodycze i posiłki do porzygania...

[tazapomnianadziewczyna]

I znowu ja jestem tą najgorszą … a czemu ? Temu bo chce spełniać swoje marzenia i iść własną drogą życiową …

[smutnymisiek]

Gdy jest mi źle odpalam Tumblr

I wiecie co?

Jakoś tak mi lepiej bo w końcu czuję że ktoś mnie rozumie ❤️‍🩹

[nothinguwannaknow]

To uczucie rozrywa mnie od środka

Zabiło cały spokój który miałam

a nigdy więcej nie chciałam tego czuć.

[book--brackets]

Summaries under the cut

Tuesday McGillycuddy by Angelica Banks

When Tuesday McGillycuddy and her beloved dog, Baxterr, discover that Tuesday's mother ― the famous author Serendipity Smith ― has gone missing, they set out on a magical adventure. In their quest to find Serendipity, they discover the mysterious and unpredictable place that stories come from. Here, Tuesday befriends the fearless Vivienne Small, learns to sail an enchanted boat, tangles with an evil pirate, and discovers the truth about her remarkable dog. Along the way, she learns what it means to be a writer and how difficult it can sometimes be to get all the way to The End.

Windsingers by Megan Lindholm

Harpies don't give up of blood debts. Neither do the men who serve them. A life must be given in return. Devastated by the slaughter of her family and haunted by memories of her own violent revenge, Ki rejects the comfort of her husband's gypsy people and wants only to wander in solitude as an outcast. Across mountains sheathed with ice, through the treacherous shadow of the impassable Sisters, Ki finds herself running for her life, pursued by frenzied Harpies sworn to vengeance; and by one stubborn, dark-haired man who seems intent on being part of her future.

Rodzina by Karen Cushman

In 1881, 12-year-old Rodzina Clara Jadwiga Anastazya Brodski wishes she didn’t have to board the orphan train in Chicago. But she has no home, no family, and no choice. Rodzina doesn’t believe the orphans are on their way out West to be adopted by good families. She’s sure they will become slaves to strangers. Anyway, who would ever adopt a large, tough, stubborn girl of Polish origin? As the train heads west, all Rodzina has is a small suitcase and her family memories from the past. Will Rodzina ever step off the train to find the family that deep in her heart she’s searching for?

Dark Fusion by Neal Shusterman

Tara’s eyes are always hidden behind designer sunglasses, and her hair, blond with glimmering spirals, seems almost alive. Parker watches, fascinated, as one by one Tara chooses high school students to befriend; he even helps her by making the necessary introductions. Over time, her "friends" develop strange quirks, such as drinking gallons of milk, eating dirt, and becoming lethargic.

By the time Parker realizes what Tara is doing, he is too embroiled to stop her. In fact, she has endowed him with certain cravings of his own. . . .To say more would spoil the spooky fun of this wild thriller—let the twist speak for itself and leave you still as a statue.

Myth-O-Mania by Kate McMullen

Puts a modern spin on the Greek myth of how Zeus became the Ruler of the Universe, as told by Hades, Ruler of the Underworld, who insists that Zeus cheated.

Knights of the Borrowed Dark by Dave Rudden

Denizen Hardwick is an orphan, and his life is, well, normal. Sure, in storybooks orphans are rescued from drudgery when they discover they are a wizard or a warrior or a prophesied king. But this is real life—orphans are just kids without parents. At least that’s what Denizen thought. . . .             On a particularly dark night, the gates of Crosscaper Orphanage open to a car that almost growls with power. The car and the man in it retrieve Denizen with the promise of introducing him to a long-lost aunt. But on the ride into the city, they are attacked. Denizen soon learns that monsters can grow out of the shadows. And there is an ancient order of knights who keep them at bay. Denizen has a unique connection to these knights, but everything they tell him feels like a half-truth. If Denizen joins the order, is he fulfilling his destiny, or turning his back on everything his family did to keep him alive?

The Whitby Witches by Robin Jarvis

At first glance, the small seaside town of Whitby seems quiet and charming, but eight year-old Ben and his older sister Jennet soon learn that things are not always as they seem. Moved about from foster home to foster home, Ben and Jennet hope to make a fresh start in Whitby. But Ben sees things and people others cannot. There's something unusual about Alice Boston, their new guardian. And what is that horrible howling Jennet hears late at night? Something wicked's brewing in Whitby. Can Ben and Jennet put it to rest?

The Vengekeep Prophecies by Brian Farrey

“You can’t convict what you can’t confirm.” That’s the motto of 12-year-old Jaxter Grimjinx and his infamous family of thieves. And while Jaxter may not have his father’s burglary prowess, his mother’s forgery skills, or his little sister’s mastery of sleight-of-hand, his book-fed knowledge of non-magical solutions to magical problems makes him invaluable to the family’s heists.

But the Grimjinxes may have pulled one con too many in their hometown, Vengekeep. After swapping the prophetic tapestry used to guide Vengekeep’s actions for a fake concocted by Jaxter’s mother, the Grimjinxes are stunned when the false prophecies begin coming true, bringing destruction in their wake.

Suddenly, Vengekeep is besieged by “natural” disasters and rampaging monsters, courtesy of the secretly enchanted counterfeit tapestry. With his family forced to stay and combat the impending doom, Jaxter must leave his hometown in search of a way to keep the increasingly dangerous prophecies from wiping Vengekeep off the map.

Earthaven by Katherine Roberts

When Natalie is captured, she discovers that she has amazing powers and wonders if she can free herself and save Earthhaven, the mystical world beyond the Thrallstone Gateway, where enormous soultrees spin a web of unique magic.

Edgar and Ellen by Charles Ogden

Fire ants. Fraud. Footie pajamas.

Twins Edgar and Ellen live alone -- their parents disappeared years ago, and who can blame them? -- in the quaint, little town of Nod's Limbs, in a grim, gray house overlooking the cemetery and the junkyard. They spend their days avoiding Heimertz, the mysterious accordion-playing caretaker; pestering Pet, a hairy, one-eyed creature of indeterminate species and gender; and wreaking havoc on the hapless citizens of Nod's Limbs.

But wreaking havoc can incur expenses, so the twins come up with a unique fund-raising scheme: They'll nab the pets of Nod's Limbs and transform them into exotic animals they can sell for big bucks. Not a bad plan, if one of the purloined pets wasn't a lethargic python with a raging appetite....

[pjb666]

Jak masz wierzyć, że ktoś cię kocha i Ciebie chce, jeśli nawet Twój własny ojciec cię porzucił....

[ajessaa]

nie poczujesz straty, jeśli nie poczujesz przywiązania.

[bezakceptacji]

Czy bezwarunkowa miłość jest zbyt dużym wymaganiem? Czy nawet na miłość własnych rodziców, trzeba zasłużyć..?

[messinmyworldd]

Kiedy zaczynasz stawiać granicę rodzinie i jedyne co słyszysz to ,, o Boże tobie to już nic nie można powiedzieć…”

[jazumst]

Zrozpaczony i gniewny

Żeby Was chuj nie strzelił. Brakuje tylko kogoś kto krzyknąłby "Spuścić psy!". Posłuchajcie:

Życie tak mnie rucha, że chodzić prawie nie mogę. Czuję mieszaninę rozpaczy i gniewu. Mam ochotę przeklinać wszystko i [[wszystkich. I tak zaraz przykurwię w laptopa za te nawiasy, że nie macie pojęcia nawet.

//

Jebany grafik i jego twórczyni. Od jutra zapierdalam bez przerwy aż do kolejnego [wtorku. Z jebaną niedzielą włącznie. Żeby było ciekawiej pierwsze trzy dni mam drugą zmianę, a potem nagle pierwszą. Z (TFU!) Manekinem. - Biorąc pod uwagę, że jakoś przeżyję, wszak wszyscy wiedzą, że wsadzam so[bie baterie w dupę i tak kurwa żyję, to czeka mnie kolejne wyzwanie! Przed świętem mam na drugą zmianę, po święcie idę na pierwszą, znów mam drugą i niedziela! Kolejna! No żeby sukę coś trafiło! Nawet sobie nie wyobrażacie jak jestem wściekły. Jedyne co mnie trzyma przy życiu to pogarda i nienawiść do tego miejsca i pracowników. - Dodatkowo żona SWS ma dziś urodziny, a jedyne co mi się ciśnie na usta to żeby kolejny rok miała taki jak grafiki jakie nam ustala.

//

W zeszłą niedzielę mnie trafiło. Wszyscy się bawią, spotykają, wpierdalają pyszne rzeczy. Tylko ja przekurwiam swoje życie w robocie. Postanowiłem więc zrobić grilla. I dzisiaj, w tej jeden jedyny pie[rdolony zajebany przeklęty dzień LEJE!!! Wczoraj słońce, jutro słońce a dziś kiedy mogę usiąść to kurwa LEJE!!! Przeklinam ten pierdolony żywot{![ (TFU!) Całe życie mam pod górę, wszystko mi się pierdoli, 80% psu w chuj. Nienawidzę! Nienawidzę! Nienawidzę! Mam nadzieję, że wszystcy dziś są nieszczęśliwi, sfrustrowani i wiją się w agoni. I oby za tydzień też tak lało albo i kurwa bardziej!

//

Wyjebane mam, nie piszę już nic.

[blueberrythingsworld]

Żyjesz sobie, myślisz że wszystko jest git. Czujesz się dobrze, oprócz kilku fizycznych dolegliwości spowodowanych pracą, ale przecież z bólem pleców da się żyć. Aż nagle kolejna kłótnia z rodziną i czujesz się jak gówno. Jak najgorszy człowiek na świecie, a przecież nic złego nie zrobiłaś. Broniłaś swojego zdania, ale nie masz siły przebicia między przekleństwami, krzykiem, kłamstwem i na końcu gluchą ciszą.

[tazapomnianadziewczyna]

• ℕ𝕒𝕛𝕓𝕒𝕣𝕕𝕫𝕚𝕖𝕛 𝕫𝕟𝕚𝕤𝕫𝕔𝕫𝕪𝕝𝕚 𝕞𝕟𝕚𝕖 ℂ𝕚 , 𝕜𝕥𝕠́𝕣𝕫𝕪 𝕡𝕠𝕨𝕚𝕟𝕟𝕚 𝕓𝕪𝕔́ 𝕞𝕠𝕛𝕒̨ 𝕡𝕠𝕕𝕡𝕠𝕣𝕒̨ . . . •