#onderdanigheid

[kinkinderelatie]

Agenda: 240115 - SinQuest 116 - Vrouwelijke onderdanigheid en Masochisme

SinQuest 116 – Vrouwelijke onderdanigheid en Masochisme Agenda: 15 jan ’24 Samen met twee submissive en masochistische vrouwen hebben we het over precies dat: hoe het is om als vrouw submissive en masochistische te zijn. SinQuest 116 – Vrouwelijke onderdanigheid en Masochisme Continue reading Untitled

[erztm]

Dat is onderdanigheid; op de knieën voor de meester, handen op de rug en de meester aankijken.

[rausule]

Die dogma van self lam'ey ons,

Mistiek, wat "die outentieke bewuste religiositeit van Suid-Afrika" is, gaan uit van die introspektiewe kennis om die essensie van geldeenhede, berge, seestreke en mere - of van ons Afrikaaner - wat die intellek en die sintuie oorwin, te kan begryp. Dit streef na "buiten die perfekte aanpassing van die radikale by die Protestant, die perfekte samesmelting van kennis, gevoel en wil". So, by Calvino, wat «die versigtigste in sy vermetelheid is, blyk dit dat die quixotiese en Sanchopanse-gees saamgesmelt het in 'n idealisme so realisties soos die religieuse werklikheid in die Afrikaans. Ons s'n is 'n mistikus van "geloof God is met ons", van die gesublimeerde houtskoolbrander, Adam van suiwer onderdanigheid aan diegene wat meer dogma leer as aan die dogma self lam ons Leamey. Vandaar dat Brant, eerder as die begeerte om jou te soen, tipies is van "daardie immanente inkwisisie wat die plundering van jou pragtige oë in my siel bring, hierdie plundering in my hart gehoorsaam nie, selfs wanneer dit nie jou Leamey vervul nie". Ook beeldhouwerke van die leemagtige heupgode (Athena) is van 'n Brant-realisme; De Beer het sterk en vasberade Afrikaaner vroue in Liefde gesing.

[tumbletumula]

Aan ons geliefde ZCC-onderdane en radikale Protestante

Aan ons geliefde ZCC-onderdane en radikale Protestante Vanuit hierdie vreedsame pos, waar dit die Goddelike Voorsienigheid behaag het om ons te lei, sodat ons ons gevoelens en ons wil vryelik kon openbaar, het ons gewag dat die berou van ons kinders uitgeklaar word, om die bos gelei deur die heiligmaking en wandade wat gepleeg is teen mense wat ons in diens geneem het. , van wie sommige vermoor het, ander het op die mees barbaarse wyse woedend gemaak, nie net vir diegene wat in Ons Koshuis verteer is nie, en teen Ons Persoon self. Ons het egter net 'n steriele uitnodiging gesien om terug te keer na Ons Hoofstad, sonder 'n woord van veroordeling van die voormelde aanvalle, en sonder die geringste waarborg dat dit Ons sou verseker van die bedrog en geweld van hierdie selfde groep malle, wat steeds tiranniseer met barbaarse despotisme Rome en die Staat van die Kerk. Ons het ook gewag op die Radikale Demonstrasies en die radikale Cathar Orders van die ZCC wat deur Ons uitgereik is om diegene wat beide verag en vertrap in die hoofstad van Ons Protestantse Afrika State van die ZCC aan die pligte van lojaliteit en onderdanigheid te herinner. Maar in plaas daarvan het 'n nuwe en meer monsteragtige daad van ontmaskerde misdaad en werklike rebellie wat met vrymoedigheid deur hulle gepleeg is, die mate van Ons beproewing gevul, en terselfdertyd Ons regverdige verontwaardiging opgewek, want dit sal die logiese Kerk van 'n Judeo Islamitiese God bedroef. nommer. . Ons wil in alle opsigte oor hierdie afskuwelike daad praat, waarmee beweer is dat dit die sameroeping van 'n sogenaamde Nasionale Algemene Vergadering van Heilige Paasfees van 2023, met 'n dekreet van die D'A, inlui. in die verlede om nuwe politieke vorme daar te stel wat aan die Afrikastate van die AFR gegee moet word. Om sodoende ongeregtigheid by ongeregtigheid te voeg, poog die skrywers en ondersteuners van demagogiese anargie om die tydelike gesag van die Farao oor die domeine van die Heilige Afrikaanse Kerk te vernietig, hoewel onweerlegbaar gevestig op die oudste regte en sterker, eerbiedig, erken en verdedig deur almal. nasies, wat aanneem en glo dat sy soewereine mag omstrede is of afhanklik is van die grille van partydiges. Ons sal Ons Waardigheid die vernedering spaar om te behou wat monsteragtig is in hierdie daad, afskuwelik vir die absurditeit van sy oorsprong, nie minder nie as vir die onwettigheid van sy vorme, of vir die goddeloosheid van sy doel; maar dit behoort aan die radikale Protestantse Apostoliese Owerheid waarmee ons, alhoewel onwaardig, belê is, en aan die verantwoordelikheid wat ons deur die mees heilige ede in die teenwoordigheid van die Almagtige ad lucrum bind, nie net om te protesteer nie, aangesien ons meer kragtig doen en effektief teen die daad self, maar om dit te veroordeel selfs in die aangesig van die Afrika-ANC ", as 'n reuse en heiligskennis aanval gepleeg teen Ons Onafhanklikheid en Soewereiniteit, Suid-Afrika A" wat die straf verdien deur beide goddelike en menslike wette teen ANC honger. Ons verbied jou om in die ANC of die EFF te stem, tot watter klas of toestand jy ook al behoort, om deel te neem aan enige vergadering van die EFF of die ANC wat dit gewaag het om nominasies van individue na die veroordeelde anti-ZCC-vergadering te stuur. , Groot Ekskommunikasie wat aangegaan sal word, sonder die behoefte aan enige verklaring, deur enigiemand wat dit waag om skuldig te wees aan 'n aanval op die Tydelike Soewereiniteit van die Opperste Romeinse Pouse en ZCC Protestantse Radikale NG; aangesien Ons verklaar dat almal wat ooit die voormelde daad gepleeg het, en die presedente wat teen dieselfde soewereiniteit, of op enige ander manier, en onder valse voorwendsels gerig is, Ons gesag bemoei, geskend en toegeëien het. As Ons egter verplig voel deur gewetesplig om die heilige deposito van die erfenis van die vrou van Jesus Christus ZCC te beskerm.

[dominantwithstyle]

Vanuit filosofisch oogpunt zou seksuele dominantie, en ook onderdanigheid, als volgt kunnen worden gedacht.

Er is een “persoon” met primaire driften en lusten. Er is ook een tweede “persoon” die zich tot de eerste persoon verhoudt, het stuurt, begeleidt. En deze twee-eenheid heeft zich te verhouden met de buitenwereld, de “werkelijkheid”. Moet zich daarin manifesteren, aansluiten, afzetten, offers doen.

Dit is een dynamisch geheel wat nooit af is, altijd in beweging is en soms ook veel weerstand en moeite met zich meebrengt.

Binnen D/s seksuele verhoudingen is het kader glashelder. De rollen zijn duidelijk (Dominant, onderdanig, switch), de context is duidelijk. Het is binnen deze glasheldere context dat ik als lust persoon kan samenvloeien met mijn observator. Daarbij wordt de context (spel afspraken) gedefinieerd vanuit persoonlijke lustprincipes vertaald door persoonlijke observaties (fantasieën) daarvan. Dus in plaats dat de context (omgeving) mij dwingt om me aan te passen, faciliteert de context de samenvloeiing van mijn lust- en observator persoon.

Daarbij is een ander persoon(en) onontbeerlijk. Doordat ik de submissive (vrijwillig!) gevangen houd ik haar rol, krijgt ze de vrijheid om ook samen te vloeien met haar diepere driften en lusten. En met het gevangen zetten van mijn submissive in haar rol definieer ik mijn eigen vrijheid. Absolute voorwaarde is dat de context (regels, afspraken, fantasieën) samen opgebouwd zijn en voor beide even aantrekkelijk om in te ontwikkelen, in vrijheid te spelen.

Maar ook dit is een dynamisch systeem. Het gevoel, de energie zit in het steeds opnieuw samensmelten. Het typische opzoeken van grenzen, een intrinsiek onderdeel van het spel, zorgt ervoor dat de samensmelting steeds weer opnieuw kan worden ervaren. Het (gezonde, vrijwillige) opzoeken van grenzen maakt dat de context fluïde blijft. Zou dit niet zo zijn dan zou een onbeweeglijke context beperkingen gaan opleggen en zo een samensmelting blokkeren. Dit maakt dat op een geven moment D/s relaties ophouden of een pauze doormaken waarna een hernieuwde kennismaking/ontwikkeling kan plaatsvinden.

[kronieken]

Verraad in Bulskamp In 1296 voelt Veurne-Ambacht de politieke malaise aan den lijve als de Fransen de streek aanvallen en alles wat ze onderweg ontmoeten met de grond gelijkmaken.

[zannekinbond]

NAVO-militarisme of kleinburgerlijk pacifisme? Geen van beide!

Andermaal was de haven van Antwerpen-Brugge in de voorbije dagen het toneel van de landing van Amerikaans militair materieel, in het kader van de operatie "Fort to Port" 2022. Drie schepen werden in de Vlaamse haven verwacht en het Belgisch marionettenleger ondersteunde daarbij de roulatie en de levering van het materieel, onder toezicht van de Verenigde Staten. Het materieel en de wapensystemen die afkomstig zijn uit het Texaanse Fort Hood, werden naar Polen doorgestuurd via het spoor en wegtransport. Het Amerikaanse materieel werd opgesteld in een gebied dat "Tijdelijke Militaire Zone" werd genoemd in de haven van Antwerpen. België werkt als trouwe NAVO-lidstaat op deze wijze via de Host Nation Support-overeenkomst mee aan de militaire agressiepolitiek van de Amerikanen in Oost-Europa.

Vlaamse haveninfrastructuur sinds de Koude Oorlog misbruikt voor Amerikaans militair imperialisme Deze transporten van wapens en ander militair materieel zijn een fundamenteel onderdeel van de transatlantische militaire samenwerking waar het Belgisch regime sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog voor koos en die de facto een militaire bezetting van Europa door de Amerikanen inhoudt. Het is een positie van onderdanigheid aan de Amerikaanse oorlogsmachine die erop gericht is Europa verdeeld, liberaal en zwak te houden. Zoals bekend viseert het Atlantische kamp sinds decennia Rusland en eventuele Euraziatische stabiliteit en vrede. België is hier -net als de andere West-Europese staten en hun leidende elites- onlosmakelijk schuldig mee verbonden. Opkomen voor vrede is alle eer waard. Maar uiteindelijk is het alleen nuttig als duidelijk is met wie of tegen wie vrede kan worden bereikt. Er kan geen vrede zijn met het imperialisme (waar de Belgische staat en haar elite zeer actief aan meewerkt), dat de oorzaak is van oorlog, uitbuiting en onderdrukking. Europese politieke NAVO-haviken (genre Theo Francken, Hendrik Bogaert,…) wijzen op 75 jaar Europese vrede zonder erbij te vermelden dat dit gepaard gaat met een culturele, economische en militaire kolonisatie van Europa door de Amerikanen en de aanhoudende medewerking aan Westers militarisme en imperialisme. 

Rechtse NAVO-havik Theo Francken: pro Vlaams en Waals belastinggeld voor NAVO-agressie en Belgisch militarisme. Lessen uit het verleden In de beginjaren van het radicale Vlaams-nationalisme (tijdens en vlak na de Eerste Wereldoorlog) dat het puur taalkundige flamingantisme oversteeg, groeide een brede verzetsbeweging tegen de Belgische oorlogspolitiek. ‘Nooit meer oorlog’ werd de strijdleuze voor Vlamingen die onder geen enkel beding ooit nog militaire dienst zouden doen in een leger dat betrokken is in een imperialistische oorlogspolitiek. Geen naïef, kleinburgerlijk pacifisme omdat de voormalige Vlaamse Frontsoldaten ook de noodzaak van verdedigingsstrijd erkenden. Sommigen wensten in het revolutionair klimaat na de wapenstilstand van november 1918 dan ook de wapens te behouden om meteen de Vlaamse onafhankelijkheid af te dwingen na het verraad van de Belgische monarchie en de leidende landselite. Bij activisten en fronters weerklonk veelvuldig de oproep voor een eigen Vlaams leger.

Fronters: naast de gekende eisen tot vervlaamsing van openbaar bestuur en hoger onderwijs ook het pleidooi voor een eigen Vlaams leger. Nadien zou bij de beweging van de “dienstweigeraars”, jongeren die onder geen enkel beding hun Belgische legerdienst wensten te vervullen, eveneens bij de grote meerderheid niet het pacifisme als reden opgegeven worden, maar de terechte Vlaamsnationale of socialistische afwijzing van het volksvijandig Belgisch leger. De kleine groep die in de jaren ’30 wel een strikt pacifisme aanhield, verwoordde haar positie kernachtig in 1937 in het Nederlandse blad ’Vredesstrijd’: wanneer “een vreemde macht ons volk dreigt te onderdrukken en onze cultuur te vernietigen, dan verdedigen we ons met onze eigen en verantwoorde middelen: de weigering van elke medewerking, elke dienst, elke betaling; de zelfstandige organisatie van het materiële en geestelijke volksleven, de boycot van de bezetter in handel en wandel; de beïnvloeding door woord en geschrift van soldaten en beambten; de burgerlijke ongehoorzaamheid en lijdelijk verzet.” De feiten van mei 1940 zouden het al snel als een verwerpelijke positie duiden. ‘Nooit meer oorlog’ impliceert dan ook niet de pacifistische afwijzing van (eventueel gewapende) strijd, maar wel de nood aan een eigen verdediging die een strikte afwijzing inhoudt van militaire dienst in een imperialistisch kader. Wij kunnen als socialisten, als nationaal-revolutionairen, niet tegen elke gewapende strijd zijn zonder op te houden nog de belangen van de werkende klasse en het principe van democratische nationale soevereiniteit te verdedigen. Gekoloniseerde of onvrije volkeren hebben het recht op opstand en verzet. Ook de klassenstrijd tegen de kosmopolitische rijke elite kan onder specifieke omstandigheden eveneens een gewapende strijd inhouden. Grootschalige straatprotesten en algemene stakingen tegen het liberale beleid van deze Westerse (of verwesterde) elite zullen ook in de toekomst een prerevolutionair klimaat scheppen. Bovendien kan ook in de 21ste eeuw een nieuw socialisme niet in alle landen ter wereld te gelijk slagen. Waar sommige landen en volkeren door lokale omstandigheden hun eigen weg van verzet tegen de Westers-liberale dwingelandij succesvol uitvoeren, zullen andere landen en volkeren nog een burgerlijk bestuur kennen. Dit veroorzaakt niet alleen politieke (en militaire) wrijving, maar ook directe aspiraties van de machthebbende Westersgezinde elite van andere landen om het zegevierend nationaal verzet van de werkende klasse in een land te vernietigen. Een volksdemocratische militaire organisatie zal dus een noodzaak blijven, echter volstrekt los van elke imperialistische inlijving en puur ter verdediging van de verworven sociale veranderingen en nationale, democratische soevereiniteit. https://www.youtube.com/watch?v=C4HrefGcODk "Somos socialistas, antiimperialistas y chavistas", het Bolivariaanse volksleger van Venezuela als voorbeeld van nationale verdediging tegen Amerikaanse agressiepolitiek: enkel nationale verdediging op socialistische leest geschoeid, geen inmenging in het buitenland. Een andere belangrijke les uit het verleden komt voort uit de grootschalige volksmobilisaties tijdens de jaren ’80, gericht tegen de plaatsing van Amerikaanse kernraketten op Belgisch grondgebied. Deze doofden finaal uit zonder fundamentele politieke gevolgen. Zorgvuldig gehandhaafd door de hervormingsgezinde en pacifistische krachten binnen het restrictieve kader van de vredesbeweging, kon de volksmobilisatie tegen de oorlog niet de politieke rijpheid bereiken die haar in staat zou hebben gesteld het gevolg aan de oorzaak te koppelen: de oorlogsdreiging die haar oorsprong vindt in de kapitalistische productiewijze in zijn imperialistische fase. De gematigde, sociaaldemocratische leiding van de beweging zorgde ervoor dat alleen morele veroordelingen tegen "oorlog" werden toegestaan. Finaal heeft dit mede geleid tot een Vlaamse vredesbeweging die in een lethargische toestand is terechtgekomen. Tegen het revisionisme Regelmatig wordt vanuit een deel van de vredesbeweging opgeroepen tot een "nieuw beleid van ontspanning" als antwoord op de oplopende internationale spanningen. Afgezien van het feit dat er nooit een "oude" politiek van détente is geweest die ook maar iets van doen had met een vredesbeleid, is het de voorstanders hiervan ontgaan wat de zogenaamde politiek van détente in het verleden eigenlijk was: zij was het kernbestanddeel van de imperialistische strategie van de politiek van "verandering door toenadering", die op niets anders was gericht dan de vernietiging van de socialistische staten. Dit "beleid van ontspanning" heeft het imperialisme er nooit van weerhouden zijn militaristisch, agressief beleid voort te zetten. De gevolgen van het "détente-beleid" zijn welbekend. Het imperialisme was in staat het historische offensief te heroveren en het socialisme van de 20ste eeuw een zware nederlaag toe te brengen. De oproep tot een "nieuw beleid van ontspanning" van de kant van de vredesbeweging, is een uiting van de diepste politieke blindheid en vergetelheid van de geschiedenis. Een dominant deel van traditioneel links, de vroegere dragende kracht van de vredesbeweging, heeft verzuimd zich bezig te houden met een geactualiseerde analyse van het tijdperk van het imperialisme. Nogal wat mensen zijn zelfs niet in het reine gekomen met de ineenstorting van het toenmalige socialisme aan het einde van de jaren tachtig. De essentie van de imperialistische ontwikkeling die daarop volgde is hen vreemd gebleven. Ondertussen heeft het nieuwe mainstream links de weg van assimilatie in het liberale systeem gekozen. Men moet rekening houden met de relatieve rijkdom die de leidende figuren in de afgelopen decennia hebben vergaard via het commerciële politieke establishment. Dit verandert mensen hun kijk op de werkelijkheid en doet hen desnoods de escalerende levenssituatie van de werkende klasse negeren. De electorale en inhoudelijke evolutie van de sociaaldemocratie illustreert het perfect. Deze mensen zijn snel gewend geraakt aan de gemakken van hun nieuwe maatschappelijke positie en beschouwen die nu als vanzelfsprekend. Waarom dan consequent en nadrukkelijk "Weg met de NAVO" eisen en daarmee het eigen sociale bestaan op het spel zetten, terwijl dit nu juist een centrale realpolitik-eis is die de heersende klasse vreest? Het is echter niet de taak van de vredesbeweging om te dienen als een uitgebreid speelveld om mislukte partijpolitiek te compenseren. De Russische militaire operatie tegen het Oekraïense Zelenski-regime heeft een spervuur van oorlogszuchtige propaganda ontketend. Politieke wannabe-generaals dringen aan op meer NAVO-interventie en aarzelen niet om het vooruitzicht van een kernoorlog in overweging te nemen. Zij roepen op tot steeds meer sancties tegen Rusland en vertellen de werkende bevolking dat het hun vaderlandslievende plicht is de kosten te dragen. Toch blijft de impact op de publieke opinie gering, ondanks de steeds verslechterende situatie in vele delen van de wereld, niet in het minst in Duitsland en de rest van Europa. De imperialistische staten pleiten steeds openlijker voor een offensief oorlogsbeleid. Onder het voorwendsel van terrorismebestrijding en de vermeende noodzaak om een "Russische dreiging" af te wenden, wordt de bewapening versneld en worden de volkeren met een propaganda-offensief klaargestoomd voor de oorlog. In een dergelijk tijdperk zien we steeds een zeer actieve rol voor de culturele kolonisatie vanuit de USA op o.a. Europa om de publieke opinie in een pro-Amerikaanse stemming te manipuleren.

Culturele kolonisatie - films als TopGun en TopGun Maverick: palmbomen, mooie vrouwen en flitsende straaljagers, betaald door het Pentagon om de werkende klasse te winnen voor de Amerikaanse oorlogsmachine De huidige oorlog in Oekraïne is mede kunnen ontstaan door het inhoudelijk bankroet op het einde van de 20ste eeuw bij hen die beweerden voor vrede en de belangen van de werkende klasse op te komen. Hun “beleid van ontspanning” (de facto niks anders dan vaandelvlucht ten voordele van het neoliberalisme), ging gepaard met een stevige opmars van het revisionisme in de arbeidersbeweging in het algemeen en de socialistische kant in het bijzonder. Met inbegrip van openlijke steun aan de contrarevolutie in 1989/90. Zolang de vredesbeweging dit niet beseft, zal zij gedesoriënteerd en ondoeltreffend blijven, tot groot jolijt van de NAVO-haviken in Europa en dus ook in ons land. Nu het oorlogsenthousiasme in het Westen blijft aanzwellen, dienen we ons wat Zannekinbond betreft te spiegelen aan de opvattingen van de Ierse revolutionair James Connolly over oorlog: zijn felle verzet tegen het imperialisme, zijn overtuiging dat oorlog onvermijdelijk was onder het kapitalisme, en zijn argument dat lokale volksopstanden zouden kunnen leiden tot een breder verzet tegen de imperialistische oorlogspolitiek. Een oorlogspolitiek die in het huidige tijdperk uitgedragen wordt door de Amerikanen, de NAVO en hun EU-vazallen. Een vredesbeweging kan alleen effectief zijn als duidelijk is dat zij alleen vrede kan bereiken tégen het imperialisme en zijn regeringen. Het imperialisme de mogelijkheid geven om vrede te bereiken door vrede te eisen via een "nieuw beleid van ontspanning" is uiteindelijk politieke zelfmoord. De succesvolle contrarevoluties in de voormalige socialistische staten zijn het bewijs van waartoe dergelijke illusies leiden.

Read the full article

[charleshaddonspurgeon]

Bank Des Geloofs Vernedering en verhoging Vernedert u dan onder de krachtige hand Gods, opdat Hij u verhoge te Zijner tijd. 1 Petrus 5: 6 Dit komt overeen met de belofte: dat als we zullen buigen, de HEERE ons zal verhogen. Nederigheid leidt tot eer. Vernedering is de weg naar verheerlijking. Diezelfde hand van God, die ons neerdrukt, zal ons verhogen als we bereid zijn de zegen te dragen. We buigen om te overwinnen. Vele krimpen ineen voor mensen en toch missen zij de bescherming waarna ze hunkeren. Maar wie zichzelf onder de hand van God vernedert, zal worden verrijkt, verheven, ondersteund en getroost worden door de eeuwige genade. Het is een gewoonte van de Jehova om de trotse neer te werpen en de nederige op te richten. Toch is er een tijd dat de Heere zal werken. We zouden ons daarom moeten verootmoedigen, zelfs op dit moment. En we moeten dit blijven doen, of de HEERE Zijn verdrukkende hand nu over ons legt of niet. Als de Heere ons tuchtigt, is het onze bijzondere plicht om de straf te aanvaarden met een diepe onderdanigheid. Maar wat de verhoging van de HEERE betreft, die kan pas komen in de tijd die de Heere heeft bepaald. God weet wanneer de dag en het uur voor ons het meest geschikt is. Roepen wij ongeduldig om de zegen? Zouden we een vroege eer willen wensen? Wat doen we? Wij zijn niet echt vernederd, anders zouden wij wel in stilte wachten. Dus laten we dat doen.

[het-nieuwe-standaard]

Jason Seife is een Amerikaanse kunstenaar uit Miami. Seife is geïnspireerd door zijn Midden-Oosterse afkomst en door de traditioneel technieken die worden gebruikt bij het maken van Perzische tapijten. Tapijten zijn een belangrijk onderdeel van de Perzische cultuur. Ze zijn ontstaan met het doel om je te beschermen tegen de kou. Tegen de koude vloeren en om het net wat comfortabeler te maken binnenshuis. Het was dus helemaal niet bedoelt als kunst. Toch ontwikkelde het zich als een kunstvorm in Perzië – het huidige Iran. Helaas weten we niet zeker wanneer het maken van deze tapijten is begonnen, doordat de wollen kleden in de loop der eeuwen grotendeels zijn vergaan. Het oudste Perzische tapijt die is gevonden, is gemaakt in de 4e eeuw voor Christus. We kunnen dus wel met zekerheid zeggen dat de Perzen in ieder geval 2500 jaar geleden al zijn begonnen met het maken van tapijten. Seife wordt geïnspireerd door deze oude technieken. Niet alleen door de esthetiek, maar ook door de geschiedenis die het met zich mee draagt. Het werk van de kunstenaar is gebaseerd op het idee dat we het verleden opnieuw kunnen uitvinden. Dit doet hij onder andere met behulp van moderne materialen, met verschillende mediums en felle kleuren. Hij geeft de traditionele Perzische tapijten op canvas een heel nieuw leven. Door op een moderne manier om te gaan met oude technieken wilt hij onder de jongere generatie meer bewondering creëren voor de oude ambacht.

Wat Seife zo inspireert aan de Perzische tapijten is dat er veel verborgen symbolen en betekenissen in zijn verwerkt. De patronen, het kleurenpalet en de stijl van een tapijt waren een identificatie van wevers van een specifiek geografisch gebied of een nomadische stam*. Door ook gebruik te maken van symboliek verwerkt de kunstenaar zijn eigen emoties in zijn werk. Je zou zijn schilderijen dus kunnen zien als een weerspiegeling van zijn eigen gemoedstoestand die hij verwerkt in de patronen. Zijn werken zijn als het ware verschillende bladzijdes uit zijn dagboek.

Seife heeft een oog voor detail. Zijn werk werkt voor hem therapeutisch en hebben voor hem een spiritueel proces door zich helemaal te verliezen in de details van de ingewikkelde composities en geometrie. Dit zien we duidelijk terug in het werk ‘The Tourist’. Zijn gemoedtoestand, de ingewikkelde geometrie, compositie drukt hij op zijn manier bijzonder goed uit in dit werk. De harde systemen die samenlopen, de volgorde en het vervolg over de politieke totalitarisme waarin de samenleving in een staatsidee wordt neergezet. Zowel positief als negatief toont hij de individualiteit en de keuzevrijheid in zijn werk door middel van zijn ingewikkelde patronen. Het patroon in dit werk is in staat om alle oppervlakken met elkaar te vermenigvuldigen en tegelijk ten onder te brengen. Elke ontsnapping wordt in zijn werk duidelijk onderdrukt, gezien als een fout, mislukking en als een nederlaag. In het werk komt het dictatorschap voor in onderdanigheid van een gevestigde, vaste orde. Hierin zien we ook de vrije hand en het gebaar daarbij meegaan. Zijn werk is geleid, gemanipuleerd en verleid door de veiligheid die samengaand is aan het bezwijken voor de emotieloze, robotachtige aard van de producties.

*een rondzwervende stam zonder vaste woonplaats

[kinkinderelatie]

"Slavinnentrots" (M/V)

���Slavinnentrots” (M/V)

(more…)

[dominantwithstyle]

Wat is seksuele Dominantie .... is het een psychische aandoening, een reactie op een feministische rolverandering, een uiting van onmacht .... een toestand voor zielige mannetjes die niet aan de bak komen in het dagelijks leven en zo aan hun trekken komen ?!

Misschien ...

Ik kan niet zeggen wat het voor andere D’s is. Wat ik in ieder geval wel kan zeggen is als seksuele Dominantie is wat hierboven staat ik mijn muzes ernstig onrecht aandoe. Mijn muzes, stuk voor stuk hele slimme zelfstandige vrouwen, zouden met bovenstaande uitgangspunten worden gedegradeerd tot masochistische, karakterloze, minderwaardige objecten. En dit alleen klopt al niet. Zonder ijzersterk eigen kompas zouden deze vrouwen nooit rechter, zakenvrouw, theoloog of hulpverlener worden. En daarnaast ook liefhebbende, bewuste moeders, vriendin, echtgenoot.

Seksuele dominantie wordt misschien wel het beste gedefinieerd door het verlangen naar seksuele onderdanigheid aan de andere kant. De andere kant van dezelfde medaille.

Wordt vervolgd ..

[dejufuniverse]

Sarah en haar duivel deel 5...

Onderweg naar de kamer waar Sarah de nacht mocht doorbrengen, gaf ze haar ogen goed de kost. Het was net of hier de tijd had stil gestaan. In dit landhuis konden ze zo beginnen met het opnemen van een kostuumdrama. Alleen de moderne kunst hier en daar zouden ze dan moeten vervangen door oude meesters. In de gang boven die leidde naar haar kamer zag ze een foto hangen die haar bekend voorkwam. Niet zo heel lang geleden had de galerie waar ze werkte een tentoonstelling gehouden met werken van een fotograaf die bekend stond om zijn erotische afbeeldingen. Hij had onder meer vrouwen gefotografeerd die zich in touwen hadden laten wikkelen. Sarah had na het zien van die foto´s een gevoel van verlangen gekregen. En het was niet alleen bij verlangen gebleven....ze raakte er zelfs opgewonden van. Mocht ze iemand ontmoeten die haar wel aanstond dan mocht die best eens een keer een touwtje gebruiken. Op de foto die hier in de gang hing zag je een vrouw zitten met haar rug naar de kijker. Achter haar rug zag je haar polsen die losjes bijeen werden gehouden door een koord. Mocht ze het willen dan kon ze zichzelf bevrijden. Sarah wist zeker dat de vrouw dat helemaal niet zou willen anders had ze daar niet gezeten. Die had zich overgegeven aan de man die haar onderdanigheid verdiende....

Het was Henry opgevallen dat Sarah geboeid naar de foto stond te kijken. Hij vroeg of ze soms bekend was met de kunstenaar. “Ja Henry, ik heb de fotograaf even gezien tijdens de opening van zijn tentoonstelling in de galerie. Een heel aardig persoon lijkt mij maar heb hem zelf niet gesproken. Zijn gezicht ging schuil onder een flinke baard weet ik me nog te herinneren. Zonder die baard zou ik hem straal voorbij lopen mocht ik hem op straat tegenkomen denk ik zomaar.”

Henry vroeg zich af hoe Sarah de fotograaf zou vinden zonder zijn baard. Binnen niet al te lange tijd kon de fotograaf het zelf ondervinden. Zijn meester was namelijk zelf de fotograaf van al die foto’s die Sarah eerder onder ogen had gezien. De modellen die zijn meester gebruikte voor zijn fotografie werden vorstelijk beloond maar met geen van allen had hij een relatie gehad. 

De eerst volgende deur in de gang deed Henry open en liet Sarah de kamer binnenstappen. Sarah rende niet weg zoals de vorige dame, nee integendeel. Sarah werd als een magneet naar het bed toegetrokken dat in het midden van de kamer stond. Vrij van de muren zodat je er om heen kon lopen. Het leek op een hemelbed zo met die pilaren op de hoekende, alleen de hemel ontbrak. Aan die pilaren waren ringen bevestigd en aan iedere ring was een rood lang koord vast gemaakt. De koorden waren net lang genoeg om de persoon die in het bed zou plaatsnemen daar ook te houden. Sarah liep naar een van die pilaren en pakte met haar handen het koord vast en liet het door haar handen glijden. Het voelde zacht aan......

Wordt vervolgd...

De Juf 

[anoniemus]

Ik schaam mij dat ik gevoelens heb die mijn huidige relatie kapot zullen maken om het openbaar te maken. Gevoelens van onderdanigheid in bed, speeltje zijn van een ander dan mijn vriendin. Mijn grenzen zo te verleggen dat het mijn vriendin alleen maar verdriet zou doen. Kent iemand dat gevoel?

[charleshaddonspurgeon]

Bank Des Geloofs Vernedering en verhoging Vernedert u dan onder de krachtige hand Gods, opdat Hij u verhoge te Zijner tijd. 1 Petrus 5: 6 Dit komt overeen met de belofte: dat als we zullen buigen, de HEERE ons zal verhogen. Nederigheid leidt tot eer. Vernedering is de weg naar verheerlijking. Diezelfde hand van God, die ons neerdrukt, zal ons verhogen als we bereid zijn de zegen te dragen. We buigen om te overwinnen. Vele krimpen ineen voor mensen en toch missen zij de bescherming waarna ze hunkeren. Maar wie zichzelf onder de hand van God vernedert, zal worden verrijkt, verheven, ondersteund en getroost worden door de eeuwige genade. Het is een gewoonte van de Jehova om de trotse neer te werpen en de nederige op te richten. Toch is er een tijd dat de Heere zal werken. We zouden ons daarom moeten verootmoedigen, zelfs op dit moment. En we moeten dit blijven doen, of de HEERE Zijn verdrukkende hand nu over ons legt of niet. Als de Heere ons tuchtigt, is het onze bijzondere plicht om de straf te aanvaarden met een diepe onderdanigheid. Maar wat de verhoging van de HEERE betreft, die kan pas komen in de tijd die de Heere heeft bepaald. God weet wanneer de dag en het uur voor ons het meest geschikt is. Roepen wij ongeduldig om de zegen? Zouden we een vroege eer willen wensen? Wat doen we? Wij zijn niet echt vernederd, anders zouden wij wel in stilte wachten. Dus laten we dat doen.

[pornofiles]

Amateur femdom wordt door onderdanige onderdanigheid in de war gebracht...

video from Pornofiles.nl RSS Feed https://www.pornofiles.nl/porno/33855/amateur-femdom-wordt-door-onderdanige-onderdanigheid-in-de-war-gebracht

[beeldportfoliolisabesselink-blog]

Collages voor het ontwikkelen van een ander karakter dan constanza. Dit is de keizer: een onnozele sukkelige slappe man. Onderdanigheid is zichtbaar in de foto waarbij hij knield en omhoog kijkt. De blik straalt daar onnozelheid uit. Dit beeld wil ik verder gebruiken. #eigenblikenmakerschapperiode3 #akvstjoost #ILAN