#menselijk lichaamsdeel

[grappigefotoss]

Hand Imprint Bra close-up van handen die ijssalon

[ostleonie]

Mea Culpa – Sidi Larbi Cherkaoui

Op zondag 10 november ben ik samen met een vriendin naar een voorstelling van de danser en choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui gaan kijken in de opera te Gent.

Voordat het spektakel begon, mochten we genieten van het voorprogramma genaamd Cantus Firmus ontwikkeld door Jeanne Brabants, een Belgische danseres en choreografe. Dit was persoonlijk minder mijn smaak omdat ik het nogal abstract vond. Ik vond het namelijk moeilijk om er een verhaal in te herkennen. Wat mij wel kon plezieren was de klassieke techniek die de dansers en danseressen gebruikt hebben.

Nadat de korte pauze afgelopen was, kon de opvoering beginnen. Het stuk dat gebracht werd, heette Mea Culpa waarin thema’s zoals ongelijkheid, discriminatie, kolonisatie en slavernij naar voren werden gebracht.

Een stukje uit een recensie van concertnews.be

(http://www.concertnews.be/recensietonen.php?id=4278&kop=Brabants%20%7C%20Cherkaoui%20%E2%98%85%E2%98%85%E2%98%85%E2%98%85&waar=Opera%20Antwerpen)

‘Mea Culpa houdt immers een spiegel voor de beau monde (en dus een deel van het publiek) voor. Op die manier probeert het de rijke klasse een geweten te schoppen dat ze (hier letterlijk te zien) op de rug van zwarten hun rijkdom verwierven. Iets wat op zijn minst toch wat wrang moet voelen voor sommigen om op die manier een verjaardagvoorstelling te zien. Dat zo’n kanjer van een statement na een intense choreografie van zeventig minuten door een balletpubliek redelijk lauwtjes onthaald wordt, maakt het wat ons betreft helemaal af. Onze landgenoten zijn duidelijk nog niet helemaal klaar met hun koloniale verleden een plaats te geven, te verwerken, officiële verontschuldigingen aan te bieden, en ermee in het reine te komen. Wat een ballen heeft Ballet Vlaanderen aan haar lijf om de perversie van dat donkere koloniale verleden onomwonden op scène en in video te tonen! Misschien daarom wel dat we zo van dit gezelschap houden.’

Naar mijn mening vond ik dat onze geschiedenis zeer mooi werd weergegeven in de voorstelling. Niet alleen het decor en de kostuums hielpen hierbij, ook gewoonweg de bewegingen van de dansers en danseressen maakten het geheel af. En dan heb ik nog niet gesproken over de muziek die live gespeeld werd. Alles klopte gewoon. Het inlevingsvermogen van de dansers en muzikanten zorgde ervoor dat ik helemaal werd meegesleept in het verhaal.

‘De Amerikaanse eerste solist Matt Foley zet een fenomenale prestatie als gebroken man neer, een man als je wil die een fysieke beperking heeft opgelopen (al dan niet als gevolg van slavernij). We zien hem constant vallen, en elke slag van een lichaamsdeel op de plankenvloer zindert stevig bij ons na. Foley slaagt erin volledig ontmenselijkt als een geheel van lichaamsdelen zich aan het publiek voor te stellen op de tonen van ‘Incantation’ door Kaspy N’dia en Tister Ikomo en ‘Die mit Tränen säen’ van Heinrich Schütz. Een geheel dat voort probeert te strompelen. Wanneer hij zijn voeten inhaakt en op zijn bovenbenen en knieën beweegt doet hij denken aan een bedelaar op straat zonder onderbenen die zichzelf behelpt. Zijn ingetrokken onderbenen of armen verwijzen naar de afhakking van ledematen die plaatsvonden bij de lokale bevolking in Belgisch-Congo. Ijzersterk is dan ook de scène waarin hij repetitief valt, terug rechtkomt en vervolgens opnieuw valt. Dit hakt er stevig in.’

Toen ik deze man zag, kon ik mijn ogen niet geloven. Ik denk dat ik nog nooit in mijn leven zo veel spieren bij één mens heb gezien en dat was dan nog niet het meest opvallende. De (zeer ingewikkelde) bewegingen die deze man maakte, waren bijna niet menselijk te noemen. Zo verbazingwekkend en uitstekend waren ze. Ook door het feit dat deze solo zonder muziek gebracht werd, maakte het extra bijzonder. Want alleen al de klappen van zijn lichaamsdelen op het podium waren genoeg om de boodschap te laten binnenkomen bij mij en de rest van het publiek. Daarom is dit ook mijn favoriete stuk van het hele spektakel.

‘Eigen aan heel wat werk van Cherkaoui is dat de voorstelling ook behoorlijk wat Engelstalige tekst kreeg. De Braziliaanse half-solist Morgana Cappellari krijgt daarvoor de hoofdrol als landeigenares. Ze zegt de tekst na verloop van tijd samen met anderen, als een spreekkoor met vooraf bepaalde pauzes en euhs, versnellingen, enz. zodat die ritme meekrijgt.’

Dit was iets dat ik eigenlijk totaal niet verwacht had en daarom vond ik het ook zo goed. De manier waarop de tekst werd voorgedragen, eerst iemand alleen en dan meer en meer mensen te samen, vormde een heel mooi geheel. Mijn aandacht werd er volledig naartoe gezogen waardoor het verhaal echt duidelijk werd en ik helemaal mee was.

‘Wat deze Mea Culpa zo geniaal maakt, is niet alleen de sterke opbouw, de spanningsboog, het knappe evenwicht tussen vorm en inhoud, Afrikaanse muziek van Diomedes Cato, Tister Ikomo, Biagio Marini, Kaspy N’Dia en Westerse klanken van de Duitse componist Heinrich Schütz uit de zeventiende eeuw, maar ook de combinatie van ernst en humor.’

Kortom, Mea Culpa is een fantastisch stuk waarin de passie van iedereen die eraan meewerkt, er gewoon van afspat. Zowel op muzikaal vlak als op vlak van dansen en alles erom heen. Ik heb echt genoten van de voorstelling en heb me geen enkele seconde verveeld. Het is dus vast en zeker een aanrader. Ik zou zeggen: allen daarheen!

Foto's door Filip Van Roe (https://www.operaballet.be/nl/programma/2019-2020/brabants-cherkaoui/media#tab)

[saibhaktabrasill]

Dutch, 21.MAY.2019 Om Sri Sai Ram Spirituele lessen moeten tot in je bloed trekken en zich overal verspreiden. God heeft een speciale naam: Raso vai sah. Het betekent dat God in het menselijk lichaam als de goddelijke essentie aanwezig is. Het hele lichaam, ieder lidmaat en orgaan, is van deze goddelijke essentie doortrokken. Daarom heeft God ook een andere naam: Angirasa (angam - lichaamsdeel; rasa - essentie). Angirasa betekent: Hij die in alle lichaamsdelen aanwezig is en ze met Zijn goddelijke kracht en essentie vult. Dus God is in je als Angirasa. Je denkt dat jij voor jezelf zorgt en jezelf beschermt. Nee, dat doet God. Wie beschermt je als je vast in slaap bent en geen idee hebt wat er om je heen gebeurt? In feite is het God die jou altijd beschermt, die altijd voor je zorgt. Er zullen zeker moeilijkheden komen, maar die gaan altijd weer weg, net als overtrekkende wolken.   - Sathya Sai Baba, Summer Showers 2000, 21 mei, toespraak 8 http://www.sssbpt.info/summershowers/ss2000/ss2000-08.pdf   © Vertaling Sathya Sai International Organisation - Nederland God is altijd trouw aanwezig. Maak Hem tot de basis van je leven en denk altijd aan Hem. - Baba Sathya Sai Baba www.sathyasai.org #sathyasai #saibhakta #sathyasaibaba #saibaba #saimaa https://www.instagram.com/p/BxtOp3hgqRs/?igshid=3urg67ks2u30

[afstuderen-blog-hedy]

Wat betekent aanraking?

Het is geen toeval dat we zowel lichamelijke aanraking als emotie aanduiden met hetzelfde woord - GEVOEL.

Phyllis Davis: Liefdevolle aanraking

Een gruwelijk experiment

Gevoel: een woord met meerdere betekenissen. Aanraking is zeer belangrijk in het menselijk leven. Uit een gruwelijk experiment van de Duitse keizer Frederik II in de dertiende eeuw is ons het belang van aanraking op een onomstotelijke manier duidelijk geworden. Om iets te weten te komen over de oorsprong van taal, liet de keizer een aantal baby's in twee groepen verdelen. De ene groep kreeg volledige aandacht. De baby's werden gevoed, er werd tegen ze gesproken en ze werden aangeraakt en geknuffeld. De andere groep kreeg te eten en te drinken, maar de noodzakelijke aandacht en aanraking werd hen onthouden. De baby's uit deze tweede groep stierven allemaal.

Een levensbehoefte

Aanraking is dus een levensbehoefte. Als baby kunnen we niet zonder, maar ook als kind en als volwassene hebben we er behoefte aan. Toch raken we elkaar naar mate we ouder worden steeds minder aan. Op aanraking rust een taboe, vooral vanwege de associatie met seksualiteit. Aanraking heeft echter niet altijd een seksuele bedoeling.

Wat betekent aanraking?

Wat een bepaalde aanraking betekent, hangt af van verschillende factoren zoals:

welk deel van het lichaam van de ander wordt geraakt.

waarmee (welk lichaamsdeel) wordt aangeraakt

met hoeveel druk de aanraking plaatvindt

hoe lang de aanraking duurt

of er bewogen wordt na het lichaamscontact (bijv. wrijven, krabben)

of er anderen bij aanwezig zijn en wie dat dan zijn

de situatie en de stemming waarin de aanraking plaatvindt

de onderlinge relatie van de betrokkenen

Voel het verschil

Volgens de schrijfster Phyllis Davis is het verschil in de intentie van een aanraking goed te voelen.

We kunnen leren onderscheid te maken tussen een oppervlakkige en een hartstochtelijke aanraking. Misschien kun je dit al.

(Mee experimenteren)

Werd je gekust, op de schouder geklopt of omarmd door iemand die je niet kende of tegenover wie je geen vriendschappelijke gevoelens koesterde? Dat is een oppervlakkige aanraking. Ze is terloops en vluchtig. Degene die het doet voert eenvoudig een sociale handeling uit.

Als je daarentegen bent aangeraakt door iemand die verliefd is, verlangend naar seksueel contact, wiens aanraking alleen al vol passie is, dan ken je de hartstochtelijke aanraking. Ze is intens, hogelijk emotioneel en erop gericht dezelfde passie in jouw lichaam op te wekken.

Phyllis Davis: Liefdevolle aanraking

Leren onderscheid te maken

Volgens Davis kun je leren onderscheid te maken tussen een genezende, troostende, kalmerende aanraking, een liefdevolle, vriendelijke aanraking en een als seksueel opwindend bedoelde aanraking, als je het verschil niet al kent. Davis beschrijft in haar boek liefdevolle aanraking een oefening om de verschillende vormen van aanraking te leren onderscheiden.

Elke aanraking is niet hetzelfde en heeft niet dezelfde betekenis. Soms is het verschil goed te voelen maar op andere momenten kan een bepaalde aanraking verwarrend zijn. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je aangeraakt wordt door iemand van wie je het niet verwacht of op een moment dat je het niet verwacht. Het is daarom goed om eens te kijken naar de verschillende soorten aanraking. Hoe ziet de aanraking eruit? Wie raakt wie aan en in welke situatie vindt de aanraking plaats? En natuurlijk: wat betekent die aanraking? Kijk op de volgende pagina voor een uitgebreide analyse van de aanraking.

[ikkannietkoken]

Woensdag

Agern

Agern zit sinds april 2016 ergens diep in de Grand Central Terminal. Het verschrikkelijk drukke trein- en metrostation is voor mij een klein labyrint, maar alle forenzen lijken de weg er feilloos te kunnen te vinden. Mannen met intimiderend grote aanvalsgeweren en kogelwerende vesten houden de mensenmassa scherp in de gaten, want terroristen zijn daar misschien wel of misschien niet heel bang voor. Dus? De locatie is, en ik zal het maar gewoon zeggen, vrij kut. Kan komen omdat ik me dood heb gezocht. Het restaurant zelf is strak, modern, fris, licht en mooi.

Agern is een Deens woord en betekent eikel. Even voor de duidelijkheid: ik heb het over de nootachtige dingen die gewild zijn bij onder andere eekhoorns. Ik heb het níet over bepaalde politici en ander menselijk vuilnis of het lichaamsdeel. De eikel is het symbool van leven en doorzettingsvermogen en in de Noorse mythologie beschikt hij zelfs over beschermend vermogen. Dat staat allemaal op internet, dus het is waar.  Nog een feit: Agern pakt de eerste Michelinster al in november 2016. Het restaurant is geopend door Claus Meyer, één van de Deense co-founders van Noma. De chef heet Gunnar Gíslason en komt uit IJsland. Deense naam, IJslandse chef, Nordic cuisine.

De eerste deceptie die ik voor m'n kiezen krijg, is de plek aan de counter. Ik heb liever een tafel, want ik vind barkrukken volkomen klote niet heel fijn zitten. Maar goed, er is geen andere optie en ik ben de moeilijkste niet, dus met m’n knieën tegen de counter bekijk ik hoe sommige simpele gerechten worden bereid en hoe het brood wordt gesneden. Het échte kookwerk verricht Agern buiten het zicht van de klanten.  Het brood is verser dan vers en de boter is heerlijk en verrassend luchtig.

Ik neem een driegangenmenu en begin met een uitmuntende kippenleverpaté met toast. De paté is een festijn van vette, volle smaken. Kweepeer en ui moeten het gerecht de nodige zoutzure nuances geven en het duo doet dat zonder moeite en op smakelijke wijze. 

Ronde twee. Ik kan kiezen uit vijf gerechten. Vier daarvan bevatten vlees of vis. Het is duidelijk: crispy pork belly is de aantrekkelijkste optie op de kaart, want pork belly vind ik één van de lekkerste delen van het varken. Het vette stuk vlees bevat meer smaak dan veel andere delen. Moet ‘ie wel goed gegaard zijn. Dat betekent in veel gevallen dat de chef het vlees heel langzaam sous-vide laat garen. 

De crispy pork belly blijkt een sappige traktatie: zo goed als vandaag heb ik 'm niet veel gegeten. Als ik de ober iets over het gerecht vraag, haalt hij direct de chef. De IJslander blijkt een erg vriendelijke, goedlachse man en hij neemt ruim de tijd om gedetailleerd uit te leggen wat hij precies met het vlees heeft gedaan.   Hij vertelt onder andere dat de huid, die flinterdun is gesneden en is gekruid met zeewierpoeder, heel kort is gefrituurd en daardoor ontzettend crispy is. Ik waardeer dat hij de moeite neemt om over zijn gerechten te vertellen.  Er liggen twee groenten op het bord: broccoli en boerenkool. Twee ingrediënten die niet heel veel toevoegen, maar wel goed zijn.

Het dessert bestaat uit chocolade, beurre noisette (bruine boter), amandelen en pruimen. Ik weiger het laatste gerecht slecht te noemen, maar het is een dessert waar ik niks mee kan en niet van onder de indruk ben. Wat er precies mis mee is? De chocolade lijkt op magische wijze te zijn verdwenen en ik ben geen voorstander van de gember in het nagerecht. Slecht is het niet, maar het dessert – waarvan ik me niet veel herinner – is gewoon minder smakelijk dan ik van tevoren verwachtte.

Agern is een goed restaurant, maar ik vind het niet per se een aanrader. 

Na de lunch beklim ik neem ik de lift naar de top van het Empire State Building. Blijft lekker, man, dat uitzicht. Wat minder is, is dat het boven ijskoud is. Als ik heb wat ik wil, ga ik naar het eerste diner van de avond. 

Atoboy

In de lente van 2014 was ik anderhalve week in Seoel, Zuid-Korea. En daar weten ze, net als in veel andere Aziatische landen, heel goed wat lekker eten is. In Korea maakte ik kennis met kimchi, bulgogi en bibimbap. Koreaans barbecueën was ook nieuw voor me. Street food was er in overvloed in de Zuid-Koreaanse hoofdstad. Er ging een heerlijke wereld voor me op. Helaas had ik onvoldoende tijd om alles te proberen.

Koreaans eten kan ook gewoon buiten Korea. New York biedt verschillende opties, van fine dining tot casual dining. Jungsik is een bekend voorbeeld uit de eerste categorie. Het restaurant, dat ook in Seoel zit, is onderscheiden met twee Michelinsterren. Mooi. Maar dat betekent ook dat het restaurant niet goedkoop is. Zijn er andere opties? Zeker weten. Ik vind Atoboy het interessantst.

Het restaurant, dat een unieke industriële en moderne look heeft, staat in Midtown Manhattan en werd vorige zomer geopend door Junghyun Park en zijn vrouw, Ellia. Park, geboren en getogen in Seoel, was chef de cuisine bij Junsik voordat hij zijn eigen restaurant opende.

De gerechten, die op de kaart worden omschreven als Korean-style tapas dishes, zijn niet ontzettend traditioneel. Het zijn redelijk progressieve creaties. Inspiratie haalt de chef-kok uit traditionele Koreaanse kookboeken, maar net zo goed uit één van de landen die hij heeft bezocht.

Alle achttien gerechten op de kaart lijken me lekker. Ik zie niets wat ik níet wil. Mazzel dat Will er is. De hartelijke kelner straalt één en al plezier uit, toont veel interesse en neemt ruim de tijd. Ik voel me ontzettend welkom. Hij kan maar moeilijk begrijpen dat ik, een Nederlander, 'zijn' restaurant heeft weten te vinden. De Amerikaan voelt zich vereerd en is zichtbaar trots. Will is niet alleen vriendelijk, maar heeft ook verstand van zaken. Hij licht de kaart toe, voorziet me van advies en helpt me kiezen. Ondertussen probeer ik een simpele snack: krokant zeewier. Erg lekker.

Het concept is simpel: kies drie gerechten. De prijs, 36 dollar, staat vast. Een kom rijst is inbegrepen. Neem van mij aan dat die prijs net niet als stelen voelt.

Ik begin met een goede, erg smeuïge rundertartaar. Dat is een veilige en enigszins on-Koreaanse optie, maar Will raadde de tartaar aan en hij heeft geen woord gelogen. In het gerecht is oester verwerkt, maar ik kan niet ontdekken op welke manier dat nou precies gedaan is. De aardappelchips zijn heerlijk en zijn vooral qua textuur een aanwinst voor het gerecht.  

Het vegetarische gerecht met aardpeer, oesterzwam, zwarte truffel en sinaasappel is hét bewijs dat het helemaal niet noodzakelijk is om altijd maar een hoofdrol te reserveren voor vlees of vis. De zwarte truffel is op de kaart aanweziger dan op m'n bord, maar dat mag de pret niet drukken. Dit is gewoon een uitstekend bereid, gebalanceerd gerecht dat fantastisch smaakt.

Als laatste krijg ik octopus met chorizo en kimchi. De peterselie komt in de vorm van een lekkere, smaakvolle olie. De tentakel van de octopus is in schijven gesneden en in een cirkel gedrapeerd. Wederom een heerlijk gerecht. De inktvis is iets minder bekwaam bereid dan bij Via Carota, of het weekdier is gewoon van iets mindere kwaliteit. De combinatie van smaken en texturen compenseert dat echter ruimschoots.

Je bent in New York? Fantastisch. Ga zo snel mogelijk, maar vergeet niet te reserveren. Neem sowieso het gerecht met aardpeer, oesterzwam, zwarte truffel en sinaasappel.

Als ik uitgegeten ben bij Atoboy, ga ik naar Aquavit. In deze post heb ik uitgebreid beschreven wat ik van dat restaurant vind.

[tmgreve]

Concepten week 2

Hier volgen mijn concepten en onderzoek voor week 2:

Gevangenis in de toekomst – Jaar 2200

Ver in de toekomst, als Neural Lace technologie bestaat (een brein-machine-interface) kunnen we alles. Onze hersenen besturen, of zelfs die van anderen. Hoe ziet een gevangenis eruit?

Een keuze. Naar een traditionele gevangenis, of “vrijheid” met controle:

Emoties van de gevangenen kunnen bestuurd worden door “bewakers”, een gevoel van gelukkigheid wordt onderdrukt door gemeten seratonine aanmaak. Adrenaline wordt ook onderdrukt, zodat gevangenen niet geirriteerd raken. Een fysieke gevangenis is niet meer nodig, er komt gewoon een limiet op je gelukkigheid en extreme emoties voor een bepaalde tijd. Contact met mensen die je niet kent wordt geblokkeerd, alleen andere gevangenen en familie mogen aangesproken worden. Ook energie is zeer beperkt tijdens de dag.

Negatief:

-          Privacy wordt niet langer gerespecteerd, toegang tot iemands brein neemt autonomie over lichaam weg.

-          Wie heeft de macht om dit soort dingen te besturen, hoe weten we dat die persoon geen slechte bedoelingen heeft? Als het AI is, hoe weten we dat de AI menselijke rechten respecteert?

Positief:

-          Het is een keuze, en gevangenen worden gestrafd maar hebben meer vrijheid zonder risico.

-          Verzamelen van data om AI te leren.

-          Schrikt meer af van misdaad?

-          Revalidatie is makkelijker te garanderen

 Toekomstbeeld gehandicapten/ uitbreiding zintuigen – Jaar 2040

Over niet al te lang kunnen mensen met beperkingen net zoveel als mensen zonder beperking. Door middel van geimplanteerde technologie kunnen blinden weer zien, denk aan een AI-systeem dat objecten scant en ze benoemt, of afstanden die als sonar in geluid weerkaatst worden naar de gebruiker. Dit kan al, een doof persoon kan woorden horen: (https://www.youtube.com/watch?v=4c1lqFXHvqI Can we create new senses for humans? | David Eagleman) door een vest dat bepaalde signalen doorgeeft door middel van druk. Net zoals gehandicapte mensen in de toekomst genezen kunnen worden, kunnen mensen zonder handicap hun zintuigen uitbreiden.

Er wordt zelfs gespeculeerd dat mensen expres amputaties opzoeken om een prosthese te krijgen.

Nachtvisie Pijn uitschakelen North sense Aanvoelen van elektrischiteit Zien van x-ray, en telefoon signalen Tentoonstelling: Een toekomstbeeld schetsen waarin iedereen zijn zintuigen uit kan breiden, en gehandicapten niet langer gehandicapt zijn.

De wereld wordt saai – Jaar 2700

Negatief toekomstbeeld schetsen waarin mensen eigenlijk helemaal niks meer hoeven te doen. Je kan letterlijk de hele dag zitten en je lichaam wordt fit door een robot die zonder dat je het doorhebt je conditie en spieren traint. Je eten wordt in je mond gestopt. Er is geen niet nodig om naar buiten te gaan, alle benodigde stoffen en vitamines worden automatisch in je systeem gestopt door een cyborg-lichaamsdeel. Je kan het internet op via je brein, en sociaal contact gaat alleen via een chip in je hoofd en hologram/VR. Etc etc.

https://www.youtube.com/watch?v=H15uuDMqDK0 15:50 Elon Musk on Artificial Intelligence

Achterliggende gedachte: Als we voor elk probleem dat we hebben een oplossing blijven bedenken, hebben we uiteindelijk geen problemen meer. Wat doen we dan nog? Niks.

Quotes zijn confronterend:

Elon Musk: “It scares the hell out of me” “Your self-driving car will automatically take you where you want to go” “This is nothing. In a few years, that bot will move so fast you’ll need a strobe light to see it.” “Robots will do everything better than us” “The global arms race for AI will cause World War III” “AI is a greater risk than North Korea” “AI is a fundamental risk to the existence of human civilization.” “Governments will force companies to turn over AI tech at gunpoint” Sam Harris: Developing AI is Humanity “Building Some Sort of God” “I’m going to describe how the gains we make in artificial intelligence could ultimately destroy us. And in fact I think it’s very difficult to see how they won’t destroy us.”  Stephen Hawking: “AI is likely to be either the best or worst thing to happen to humanity” “Success in creating AI would be the biggest event in human history. Unfortunately, it might also be the last, unless we learn how to avoid the risks.”

White House: Artificial Intelligence Isn’t Just Important, It Will Help Ensure Our Survival

https://www.cnbc.com/2017/12/18/9-mind-blowing-things-elon-musk-said-about-robots-and-ai-in-2017.html https://www.youtube.com/watch?v=8nt3edWLgIg

Concept:

Hoe kunnen we bewustzijn vergroten in de samenleving? De harde realiteit laten zien met quotes en voorbeelden hiervan. Misschien door grote borden op te hangen met deze quotes en een visualisatie als voorbeeld, kan ook positief uitgewerkt worden natuurlijk.

Muziek - vaag:

Een deel van de tentoonstelling gaat over muziek, waarom doen we daar niet iets mee? Iets laten maken door bezoekers en AI. Misschien een instrument als cyborg-upgrade?

Testidee:

Een simulatie waarbij we superintelligentie gecreëerd hebben en deze loslaten op een afgesloten commune, en kijken wat hier gebeurt. Worden de mensen er beter op, of sterven ze uit?

 Research gedaan:

https://www.youtube.com/watch?v=zIwLWfaAg-8 – Elon Musk The future we’re building https://www.youtube.com/watch?v=OFe-gdEc824 – Elon Musk Neuralink AI Future Superhuman cyborgs https://www.youtube.com/watch?v=A1w-D7I7Wpg – Robotic Bodies Augs and exoskeletons https://www.youtube.com/watch?v=PLk8Pm_XBJE&t=248s – TED talk Cyborgs Hugh Herr https://www.youtube.com/watch?v=B-Osn1gMNtw&t=74s – Elon Musk warning AI https://www.youtube.com/watch?v=Ra3fv8gl6NE&t=549s – Elon Musk Joe Rogan AI

[grappigefotoss]

Dat zijn een aantal gekke schoenen lage deel van de vrouw het dragen van schoenen die zich in openlucht

[grappigefotoss]

amazing cake buik van vrouw met eten in te slaan

[grappigefotoss]

Slechts 14 cent close-up van de mens hand met tekst

[grappigefotoss]

Babyschuimbad Close-up portret van schattige baby meisje

[grappigefotoss]

Domokun portret van lachende meisje in de stad

[grappigefotoss]

mobiele telefoon lane hoge hoek bekijken van mensen op straat

[grappigefotoss]

Pocket Creature buik van persoon met kleine hond

[grappigefotoss]

wanneer beledigd portret van een vrouw

[grappigefotoss]

vrouwen tijdschrift logica close-up van informatie teken

[grappigefotoss]

Vrachtwagenchauffeur achteraanzicht van de vrouw in de bus