#gewerveld

[brilmans]

Fossielen uit de Boulonnais

Mijmeren in het coulissenlandschap

Vandaag aan de dag gilt half Nederland moord en brand wanneer een boerenbedrijf moet verdwijnen. Zelfs al dient dit een groter en wat mij betreft nobel doel. En dat is prima. We leven tenslotte in een vrij land, iedereen mag roeptoeteren wat hij wil, maar naar mijn mening is het wel mosterd na de maaltijd. Dat had men veel eerder moeten doen! Tussen 1950 en de opkomst van de Boeren Burger Beweging zijn namelijk al zes op de zeven landbouwbedrijven verdwenen: opgeslokt door de schaalvergroting en de rationalisering! Als men zich daar destijds al had over opgewonden…

Met het verdwijnen van de vele landbouwbedrijven, zo realiseerde ik me toen ik onlangs in de Boulonnais op vakantie was (ooit moet ons platteland er zoals daar hebben uitgezien), verdween ook het bijbehorende coulissenlandschap. Van de kleine onregelmatige door heggen en houtwallen afgeschermde percelen is zo goed als niets meer over. Doodzonde! Temeer omdat het dit coulissenlandschap met zijn kleinschalige ambachtelijke boerenbedrijven en waarde voor de natuur nu deel van de oplossing zou zijn geweest.

Maar goed, as as meel was aten we iedere dag pannenkoeken!

Sporen uit het verleden

Behalve een prachtig coulissenlandschap heeft de Boulonnais ofwel het achterland van Boulogne-sur-Mer een prachtige kuststrook. Imposante kliffen strekken zich uit van Wissant in het noorden tot aan, pak hem beet, Équihen-Plage in het zuiden. Om de zoveel kilometer tref je op of onder de kliffen, zelfs Duitse degelijkheid blijkt niet opgewassen tegen de wet van toenemende entropie, onderdelen van de Atlantikwall. Behalve de Duitsers lieten ook Napoleon, de Germanen en de Romeinen hun sporen na in de regio. De streek ademt het verleden.

Een van het klif gedonderd 'blockhaus'.

Fossielen uit de Jura

Ook van bewoners uit de Jura zijn in de Boulonnais sporen terug te vinden. Vooral onder de kliffen en langs de kust. Het betreft miljoenen jaren oude fossielen van koralen, weekdieren, stekelhuidigen en gewervelde dieren. Met een beetje mazzel zijn er zelfs botten en tanden te vinden van de tot ieders verbeelding sprekende Plesiosauria.

Omdat het in mocht, in de Boulonnais is het toegestaan is fossielen uit de brokken klei- en zandsteen die onder de kliffen liggen te hakken, en omdat het kon, ik hield de afgelopen meivakantie verblijf in Boulogne-sur-Mer, ben ik op zoek gegaan naar deze Fossielen. En met succes. Al bij mijn eerste bezoek aan het strand was het raak. Direct. Het eerste stuk waar mijn oog op viel bleek een wervel. Naar alle waarschijnlijkheid van een bepaalde Plesiosaurus. Ja, dat leest u goed. Een ple-si-o-sau-rus! U begrijpt, ik kon mijn geluk niet op.

Een wevel van (waarschijnlijk) een plesiosaurus in situ.

Met een topvondst op zak zocht ik nog enkele avonden verder. En ik vond van alles. Prachtige schepen, enkele aanzienlijke ammonieten, een wervel van een onbepaalde vis en nog een flinke wervel. Hoewel laatstgenoemde wervel behoorlijk verrold is, zou ik hem op basis van de vorm volgens een collega-verzamelaar voorzichtig kunnen toeschrijven aan een pliosaurus. Welke zullen we echter nooit weten.

Wervel van een pliosaurus (diameter 8 cm).

Wervel van een vis (diameter 1,5 cm).

Wat betreft de determinatie van de schelpen en ammonieten durf ik geen enkele uitspraak te doen. Daarvoor ontbreekt het mij aan kennis. En dan kan ik op basis van beperkte bronnen wel wat gaan lopen roeptoeteren, het is tenslotte een vrij land, maar in de wetenschap is dat ongewenst. Daar heeft men liever gefundeerde uitspraken en anders niets.

Een ammoniet (diameter 18 cm).

Een pina-achtige schelp (lengte 16 cm).

Een fragment van een enorme schelp (lengt 13 cm)

Zo en nu ga ik pannenkoeken bakken!

[jurjenkvanderhoek]

WATER, TERUGKEREND THEMA BIJ TJOBBE HOOGHIEMSTRA

Kijk ik in water, spiegelt het mijn gezicht. Bekijkt mijn blik mezelf. Zijn mijn ogen, neus en mond een plaatje zonder lichaam. Is er alleen dat platte beeld zonder volume. Beroer ik de waterspiegel met mijn vingers, lijkt de reflectie aan stukken te breken. Echter in het oog van de cirkelgolven blijf ik mijzelf ontdekken. Luister ik goed dan hoor ik uit de diepte wat de Amerikaanse poëet Forrest Gander mij voor dicht: ‘the muted / slurping and tinkling of melting ice, the sloshing, the circling eddies, the / long gurgle of streams over stones, a crystalline plinking”. In gedachten vertaal ik dat met ‘het gedempte / slokken en tinkelen van smeltend ijs, het klotsen, / de cirkelende kolken, het lange geborrel van / stroompjes over steen, een kristallig rinkelen’. Melting ice, smeltend ijs, denk ik. Gander zit op een ijsschots en tuurt in ‘blue reflections riffled with fractal lines of light’ en hij voelt de zwaartekracht van iets roerig onbekends. Zijn dichterlijke vertalen van een ervaring met bevroren water is even mysterieus als de beeldende uitleg van Tjibbe Hooghiemstra.

De kunstenaar is geïnspireerd door het element water, gefascineerd door de verschillende vormen die H2O kan aannemen. Twee waterstofatomen verbinden zich met een zuurstofatoom, en zie daar een druppel vloeistof, een vlok vaste stof of een wolkje gas. En Hooghiemstra raakt bewogen, wordt in zijn creatie gestimuleerd door wat water met de mens doet. Het verschijnsel is onlosmakelijk met de aarde verbonden. De mens en andere gewervelde dieren bestaan voor het merendeel uit water. Water is leven. Maar water vormt ook een belemmering om van hier naar daar te komen. De kunstenaar laat zich in gedachten meevoeren over het obstakel en door de barrière op ontdekkingsreis en het uitzetten van zeekaarten. Oude kaarten gebruikt hij wel als drager voor zijn composities.

De schilderijen en tekeningen lijken abstract of althans schijnen vereenvoudigde weergaven van het wateroppervlak en de ijsberg. De schilder vat de uitgestrektheid samen in kleurvlakken en een meervoud aan lijnen. Maar niet zo uitgewerkt dat ik er mijn eigen idee nergens aan kan toevoegen, in kan spiegelen. Oppervlakten van kleur waarin een afwijkende tint een vorm aangeeft. Of enkel een gradatie van dezelfde kleur een vlek inbrengt. Of het karakter van water uitgemeten in lijnenspel of wolken houtskool. De waterspiegel geeft geen geheimen prijs. De omgeving reflecteert niet op de golven.

In het vel en op het linnen zie ik geen beweging, het zijn bevroren vergezichten. De drager ligt er stil bij, de huid verroert zich niet. Een onheilspellende stilte ligt over de verf, tussen de lijnen. Maar onderhuids vermoed ik volop opschudding en dynamiek. Onder de zichtbare beeltenis van het schilderij voel ik energie opborrelen. Nog even en dan komen de bellen boven drijven. In gedachten, met gesloten ogen - eerst nam ik namelijk het beeld in me op dat dan wordt geprojecteerd achter mijn oogleden - zie ik de drukte al komen in kalmte. Stille wateren, diepe gronden; die maakt Hooghiemstra zichtbaar.

Hij onderzoekt water te verbeelden zonder te vervallen in een landschap of zeegezicht. Hij meet de lengte en breedte van het gevoel en legt dit vast in het volume van de schildering. De tekening is een vluchtige schets van de aard van water. Veelal zijn de werken collages van bestaande druksels, geschilderde delen en getekende vellen. Hooghiemstra schildert en tekent op bestaand archiefmateriaal om zijn beeltenissen een eeuwigheidswaarde te geven. Gerubriceerd onder de W van water en IJ van ijs. Watergas wolkt over het karton.

De volgorde van werken in de uitgave “water”, verschenen bij Van Spijk Art Books en tentoongesteld in Museum De Buitenplaats, vertellen een verhaal. De tocht van een reis met ontdekkingen, bekende openbaringen maar ook braakliggende gewaarwordingen. Ervaringen en indrukken die een verbeelding verdienen. Geen realisme in fotografische afdrukken zoals de toerist doorgaans mee naar huis neemt (de vakantie is gedaan maar gelukkig hebben we de plaatjes nog), maar een werkelijkheid door het oog van de kunstenaar. Zijn waarheid zwevend boven de echtheid van het moment. ‘Sometimes / the greatest gift is the story told / to overcome absence; we stop our hearts, / we turn our face away.’schrijft Schots dichter Nancy Campbell voor het nieuwste boek van Tjibbe Hooghiemstra. Want zijn grootste geschenk aan de lezer, maar vooral de meevoelende kijker, is het verhaal dat verteld is in beelden. En dat Campbell weergeeft in haar ‘spijtbetuiging’, een poëtische vertaling van de ervaring op een ontdekkingsreis over ijs en door sneeuw.

Figuurlijk bepakt en bezakt trek ik met gids Hooghiemstra en begeleiders Gander en Campbell langs zeespiegels, over ijsvlakten en trotseer wind en sneeuwjacht. Om me heen zie ik golven, schotsen en een enkele ijsbeer. Hoewel de kunstenaar een palet heeft van koude kleuren ligt er een sfeer van warmte in boek en tentoonstelling. In het boek komen ook enkele ondefinieerbare portretten voorbij. Dat moeten wel mijn medereizigers zijn. De tocht is uitgezet, het kamp opgeslagen waar gerust wordt. Een vergezicht, een donkere nacht. Een reisverslag met water als blikvanger. ‘Whirls inside whirls. Worlds within worlds.’ Wervelingen in wervelingen. Werelden met daarin werelden.

“Water” is een avontuur. Om met het boek, de catalogus, als leidraad op weg te gaan in het museum. Een handboek om thuis te reizen in gedachten. Te vertrekken naar de koude verten, om deze warmbloedig te doorvoelen met de werken van Hooghiemstra. Samengestelde indrukken, eenduidige uitdrukkingen. Water als concept is een terugkerend thema in zijn oeuvre. Niet enkel water als element en fenomeen op zich, maar ook de reizen daarover en ontdekkingen daarin door de geschiedenis om de wereld te begrijpen en ontginnen. Hoe en waarom kaarten zijn getekend om de aarde te beschrijven en omschrijven. Op welke manier de mens reageert op water en er betekenis aangeeft. Dat waterschappen als ijsstukken soms opduiken uit de zee en de illusie geven van nieuw land. En op welke manier dit alles vorm krijgt in kunst en wetenschap. Hooghiemstra brengt dat water in kaart, maakt het tot kunst. Gidst mij door zijn geschapen wereld met het boek en aan hand van de tentoonstelling “water”.

WATER. Tjibbe Hooghiemstra, schilderijen en tekeningen. Met gedichten van Forrest Gander en Nancy Campbell. Uitgave Van Spijk Art Books, 2023. Tentoonstelling Museum De Buitenplaats, tot en met 18 juni 2023.

[grappigefotoss]

BHAAAHAHAA weergave van de winkel te koop

[ochtendstorm]

Wat zijn je lievelingsdieren binnen elke categorie van diersoorten?

Ik heb hier wat opzoekwerk voor moeten doen haha, maar ik vind het wel echt een leuke vraag! Ik heb het wel allemaal wat makkelijk gemaakt en enkel gewervelde diersoorten meegerekend!

Dus, amfibieën: een kikker?

Reptielen: schildpad!

Vogels of vissen: vogels?

Zoogdieren: vossen, dolfijnen, katten, honden, ezels, (en nog wel veel hier hihi) 

[devosopmaandag]

Lees de vos van vandaag: ‘Gewerveld en ongewerveld’.

[drugsinceu]

Dieren in balans met CBD

Cannabidiol of CBD is tegenwoordig overal. Ook in het dierenrijk is het ruim vertegenwoordigd. Honden, katten, andere huisdieren en paarden zouden er in sommige gevallen baat bij hebben. Maar hoe zit het eigenlijk? Een goed en gezond lichaam is in balans. Dit wordt bij gewervelde dieren, en ook bij mensen, voor een groot gedeelte geregeld door het endocannabinoïde systeem. Hierop heeft cannabidiol, een van de non-psychoactieve eigenschappen van wiet, invloed.

Balansdag

Natuurlijk begint dit in balans zijn met goede, gezonde, gevarieerde voeding en genoeg lichaamsbeweging. Dit is weer goed voor je psychische gezondheid. Niet voor niets proberen ze depressieve mensen vaak letterlijk en figuurlijk in beweging te krijgen. Maar wat zit er allemaal achter. Het endocannabinoïde systeem regelt allemaal ingewikkelde processen in het lichaam. Zo is het van invloed op het zenuwstelsel, maag-darmstelsel en daarmee essentieel voor het in balans zijn van lichaam en geest. Dat geldt zowel voor mens en dier. Door stress, angst, spanning, of virussen, verkeerde voeding kan het lichaam verstoord raken, waardoor mensen en dieren ziek kunnen worden, angsten of andere psychische stoornissen kunnen ervaren. Daar komt CBD in het spel.

CBD

Cannabidiol is een niet-psychoactieve cannabinoïde in cannabis. Het lichaam maakt zelf ook cannabinoïden aan, maar natuurlijk kun je deze ook aanvullen met voeding of supplementen. Zo kan je het herstelproces versnellen, waardoor het lichaam zelf ook weer beter functioneert. Daarom is CBD zo populair geworden van tal van aandoeningen, psychische en fysieke klachten. Voordelen en behandelingen van medische klachten Enkele voordelen die aan cannabidiol worden toegedicht: pijnstillende werkingbetere spijsverteringverhoogde weerstandontstekingsremmendgezondere hoeven, huid, vachtrustgevend Daarom kan je cbd als supplement gebruiken bij onder andere:chronische stress of pijnspijsverteringsproblemen;stofwisselingsproblemen;angststoornissenhuidaandoeningenepilepsie Natuurlijk is er genoeg anekdotisch bewijs dat CBD-producten een positieve uitwerking hebben op dier een mens. Toch zijn er nog te weinig onderzoeken beschikbaar om definitief te zeggen dat ze zullen helpen. Het is daarom het beste om met je dierenarts te praten over de specifieke problemen van je huisdier en te luisteren naar de aanbevelingen van jouw dierenarts. Lees meer op huffpost.com en dehoefslag.nl. Read the full article

[maanmethven]

Belkis Ayón (biennale) / Gewervelde aan de kant van haar vruchtbaarheid - de strijd met licht en donker - bad van bevruchting - bad van de ondergang

[iklees]

Navigatio / Javier González

In een kerk in een Spaans dorpje worden achter een dubbele muur het verdroogde lijk van een monnik, een manuscript, en een beeld gevonden. Het beeld is in 1936 door de priester ingemetseld om het uit handen van de troepen van Franco te houden. Maar de monnik en het manuscript zijn een raadsel: carbondatering wijst op recente herkomst (1936 zou kunnen), maar de technieken en chemische samenstelling van het materiaal van de habijt, het leer van het omslag en de inkt wijzen op de vroege middeleeuwen. Sebastian Cameron, professor in Spaanse geschiedkunde aan de universiteit van Boston, raakt erbij betrokken en doet onderzoek. Hij komt op het spoor van een onbekende, maar klaarblijkelijk oudere versie van de Navigatio, de reis van Sint Brandaan.

Leuke premisse, maar verder een slecht boek. Slecht geschreven, of slecht vertaald, of allebei. Met een veel te open einde en een hoofdpersoon die overkomt als een arrogante macho. Ik vraag me af of ik dit boek weer moet terugzetten in het kastje aan de straat waar ik het vond; eigenlijk kan ik dit niemand anders aandoen.

Nu ze zo dicht bij de reusachtige wand stonden, begonnen ze daarin de vormen van fossiele resten te zien. Het waren skeletten van de grote reptielen die eens de aarde beheersten. Cameron was geen expert op het gebied van die dieren, maar hij kon resten onderscheiden van tyrannosaurussen, diplodocussen en triceratopsen, evenals tientallen geraamtes van gewervelde dieren en afdrukken van planten die hij niet herkende. 'Waaraan zijn ze gestorven, mevrouw de forensische arts?' vroeg hij, terwijl hij zijn blik gevestigd hield op die ongewone, beangstigende wandversiering, die zaken uit lang vervlogen tijden onthulde. 'Don't pull my leg, Sebastian,' zei ze snel. 'Dit is niet mijn vakgebied, maar ik durf te wedden dat deze plek ooit, heel lang geleden, een diep moeras is geweest. Tientallen dieren zonken erin weg, waarbij ze deze reusachtige foto van hun doodsstrijd voor ons achterlieten.' 'Dat snijdt hout,' zei hij bewonderend. 'Door dit soort dingetjes én door je maten, 95-60-90, zou ik op den duur verliefd op je kunnen worden.' Glimlachend bewoog ze even haar hoofd maar ze kon haar ogen niet losmaken van de rotswand.

[thomasdeschepper]

Maki

De maki's of echte lemuren vormen een familie van halfapen die alleen voorkomt op Madagaskar en nabijgelegen eilanden. Tot deze familie behoren de bij het grote publiek bekendste halfapen, waaronder de ringstaartmaki, die regelmatig in dierentuinen te zien is. Maki's komen op heel Madagaskar voor, behalve in de binnenlanden. Ze leven in alle bostypen, van de droge stekelige bossen in het zuiden tot de vochtige regenwouden in het oosten.

Maki's zijn over de gehele dag verspreid actief. Na een rustpauze volgt een actieve periode. Deze rustpauzes en perioden van activiteit zijn onafhankelijk van het tijdstip van de dag en kunnen zowel overdag als 's nachts plaatsvinden.

De meeste maki's eten vruchten, aangevuld met bladeren, knoppen en bloemen. Ook vangt de maki weleens geleedpotigen en kleine gewervelde dieren. Halfmaki's zijn gespecialiseerde bamboe eters.

Maki's leven in kleine gemengde groepen of in paren. Meestal is het sociale systeem zeer complex. De dieren vlooien elkaar, net als andere primaten, maar niet met de handen, maar met de tanden. Ze kennen een hele reeks aan geluiden, voornamelijk om de groepsleden te waarschuwen voor roofdieren of om te communiceren met nabijgelegen groepen. Ook hebben maki's geurklieren, waarmee ze geursporen achterlaten.

Maki's die leven in paarverband zijn monogaam. De in groepen levende soorten niet, en mannetjes vechten met elkaar om te mogen paren met een vrouwtje in oestrus. Meestal paren uiteindelijk alle mannetjes in een groep met het vrouwtje, maar één dominant mannetje is meestal de vader van de meeste jongen. De meeste soorten krijgen slechts één jong, met uitzondering van de bonte maki, die regelmatig tweelingen krijgt. De draagtijd duurt tussen de vier en vijf maanden. De meeste maki's dragen hun jongen vanaf de geboorte, maar sommige soorten bouwen een nest.

[brilmans]

Mola mola

De zee geeft

De zee geeft en de zee neemt. Wanneer de zee neemt dan staat dat doorgaans de volgende dag nog in de krant. Over dat de zee geeft, lees je bijna nooit iets. Dat is niet spannend. Verhalen over de rijkdom van het vloetmerk, daar zit niemand op te wachten. Er is echter een uitzondering. Wanneer de zee een maanvis op ons strand spoelt, dan is journalistiek Nederland er als de kippen bij. Een maanvis is namelijk wel nieuws; de maanvis is een rariteit!

Zeldzaam en grotesk

Dat zo ongeveer elke aangespoelde, gevangen of waargenomen maanvis het nieuws haalt, heeft buiten het feit dat hij in onze zee zeldzaam is, het is meer een bewoner van de oceanen, vooral te maken met zijn uiterlijk. De maanvis stond op dag 5 van de schepping, op z’n zachts gezegd, niet vooraan in de rij. Toen het schepsel aan de beurt was, mompelde God: ik heb nog een kop, de rest is op. Naar buikvinnen, schubben en een fatsoenlijk achterlijf met staartvin kon de maanvis fluiten. Tenminste als dat mogelijk was geweest met dat onsluitbare pruilbekkie. Het is dan ook meer dan terecht dat onze oosterburen de maanvis gekscherend ‘schwimmender kopf’ noemen. En ook zijn Nederlandse lapnaam ‘klompvis’ en zelf zijn wetenschappelijke naam Mola (molensteen) doen niets af aan de waarheid. Gelukkig heeft de maanvis wel een hele dikke huid.

De maanvis mag er dan grotesk uitzien. Een misbaksel is het niet. Sterker nog de schijfvormige beenvis met zijn kleine kraaloogjes en aan de rug- en buikzijde een enorme leerachtige peddelvormige vinnen is een evolutionair wonder die voor haast geen vijand hoeft te vrezen. Voor lijf- en soortbehoud beschikt de maanvis over buitengewoon nuttige eigenschappen:

De maanvis groeit gigantisch snel tot soms een kilo per dag.

De maanvis wordt heel groot en zwaar. Er zijn exemplaren waargenomen van vier meter lang en pak hem beet 2.300 kilo. Mola mola is daarmee de grootste beenvissen op aarde.

De maanvis heeft een enorm dikke leerachtige huid met daaronder een laag kraakbeen. Volgens de verhalen kogelwerend.

De maanvis produceert meer eieren dan welk ander gewervelde dier dan ook. Tot wel 300.000.000 in per keer.

De maanvis is dus binnen de kortste keren een onneembare prooi voor veel dieren. En mocht er toch een grote rover interesse tonen dan bied zijn huid vaak voldoende bescherming. En wanneer het toch slecht afloopt, dan is er in ieder geval een ruime kans op nageslacht.

Strandingen

Toch schuilt er voor de maanvis gevaar in het ruime sop. Een ongunstige stroming in combinatie met ondiep water eist regelmatig zijn tol. In onze Noordzee gebeurt dat meestal tegen de winter. Tussen half november en half januari spoelt er altijd wel een aan.

Zelf heb ik helaas nog nooit zo’n aangespoeld exemplaar mogen treffen. Een kwestie van pech. Toch ben ik sinds kort de gelukkige eigenaar van een stuk maanvis. Een versteende verbeende staartplaat om precies te zijn.

Een versteende verbeende staartplaat van een maanvis.  

Huidplaten

De maanvis heeft ondanks dat we hem tot de beenvissen moeten rekenen een skelet dat grotendeels uit kraakbeen staat. Slechts een aantal elementen uit de kop zijn van been. Naast deze verbeende skeletelementen zijn er ook wat platen in de huid die verbenen. Deze platen, die officieel geen deel uit maken van het geraamte, zijn samen met de schedeldelen fossiel in ons land op plekken met Pliocene afzettingen te vinden. Zo vond ik mijn stuk tussen schelpen uit de Westerschelde.

Een duidelijk organische structuur op de verbeende staartplaat.

Bij het zien van de staartplaat zult u zich wellicht afvragen waar ik het vandaan haal dit stuk aan de maanvis toe te schrijven. En dat is begrijpelijk. Ogenschijnlijk is er niets bijzonders aan. Als ik zou zeggen dat het een stuk steen was, zou je dat ook geloven. Wanneer je het stuk echter van zeer dichtbij bekijkt, het liefst met een loep, dan zie je duidelijk een organische structuur. Op de ruwe kanten is dat de voor maanvis kenmerkende radiaalstralig uiteenwaaierende botstructuur. De vorm van het stuk maakt het vervolgens mogelijk te bepalen dat het uit de staart afkomstig is. Waar uit de staart is lastig te bepalen. Daarvoor zijn de platen te variërend van vorm. Maar goed ik ben geen kniesoor. ik ben allang blij.

De voor maanvis kenmerkende radiaalstralig uiteenwaaierende botstructuur.

Bronnen

https://www.nemokennislink.nl/activiteiten/leven-en-overleven/

https://edepot.wur.nl/342435

https://www.scientias.nl/genoom-zwaarste-beenvis-kaart-gebracht/

http://www.werkgroepgeologie.nl/documenten/voluta/201309.pdf

[grappigefotoss]

snelle bestelling close-up van een hond

[supervaliantinfluencerdreamer]

Besten stricken : GEHAAKT GEWERVELDE HOED GRATIS PATROON - Gehaakte mutsen - Hybride elektronica - GEHAAKT ...

[devosopmaandag]

Gewerveld en ongewerveld

Ik bevond mij in de afgelopen week in steeds wisselende sociale situaties: ik lunchte met een vriendin, werkte twee keer in het Grafisch Atelier hier in de stad, op een avond was er een door vrienden georganiseerd diner in een restaurant met heel veel mensen, een dag later een vrolijke maaltijd met dertien bij vrienden thuis en tot slot een opening en nog een (onrustige) ontmoeting met een vriendin. Daartussendoor kalme dagen met G en vooral nachtelijke uren met mijzelf. Schijnbaar vanzelfsprekend, zoals bijna iedereen dat doet, beweegt je lichaam zich in al die verschillende wateren en beweegt je geest mee. Niet altijd in harmonie met elkaar. Onze natuurlijke staat als sociale dieren is maar voor een deel natuurlijk en voor een veel groter deel aangeleerd. Op mijn 68e blijf ik me er soms over verbazen dat mijn lichaam en mijn zelf zich heel gewoon in al die wateren bewegen.

Openingen en staande recepties vormen de grootste uitdaging. Niet vastgezet op een zitplaats, waar je het-beste-ervan-makend contact zoekt met je tafelgenoten, moet je geest net als je niet ondersteunde lichaam zich zo'n beetje staande houden. Merkwaardig genoeg doen we dat niet met stevige, consoliderende woorden, maar juist met lichte, onmiddellijk verdampende woorden. Twee dingen helpen in het sociale (en sowieso in het leven): als het lichaam ergens steun vindt en als het lichaam iets te doen heeft. Al kokende, al wandelende, kun je heel goed 'ankeren'.

In nachtelijke, wakende uren vindt je lichaam weliswaar maximale ondersteuning, maar heeft  het lichaam helemaal niets te doen. En ben je alleen. Toen ik voorafgaand aan de maaltijd met vrienden even dreigde een migraine te krijgen was ik het meest op mijzelf teruggeworpen. Ik voelde mij een beetje als een dier dat zocht naar iets om zich mee te pantseren, zoals de heremietkreeft een lege schelp zoekt. Er zijn wel sociale omstandigheden waarin ik mij een weekdier heb gevoeld, soms een zeeanemoon, die in iedere geval nog bodem voelt, soms een amoebe. Zo voelde ik me tijdens die maaltijd met vrienden geleidelijk aan 'steviger' worden, was ik eerst maar een wat waaierende zeeanemoon. Maar ik kán mij in gezelschapswater soms ook als een vis voelen. Lang geleden heb ik mijzelf zelfs wel eens een dolfijn gevoeld, die dook en zichzelf omhoog uit het water stuwde, die pirouetten draaide, klanken vol verlangen uitzond naar wie het maar wilde ontvangen. Mijn weerzin tegen wormen, een heuse fobie, is in het licht van mijn gedachtegang in deze vos eigenlijk heel logisch. Bestaat er een groter verschil dan tussen het weke, zwijgende, blinde en het gestroomlijnde, krachtige, jubelende?!

[ninovalibrary]

Wat te eten voor wervelkolom en gewrichtsziekten?

Juiste voeding voor wervelkolom- en gewrichtsziekten vermindert de aandoening aanzienlijk en versnelt de genezing. newsyou.info gemeld.

Wat te eten voor wervelkolom en gewrichtsziekten?

Een goed dieet voor wervelkolom- en gewrichtsaandoeningen is erg belangrijk en daar moet u op letten. Het dieet van de patiënt moet verzadigd zijn met voedingsmiddelen die vitamine- en mineraalzouten bevatten.

Experts zijn ervan overtuigd dat er in de meeste gevallen een tekort aan vitamines is, wat een provocerende factor is geworden bij de ontwikkeling van artrose en andere ziekten. Een andere oorzaak van gewrichtsvervorming is obesitas. Daarom is het erg belangrijk om het gebruik van koolhydraatrijke voedingsmiddelen met suiker, jam, bloem en snoep te minimaliseren.

Ten eerste bevelen artsen aan dat hun patiënten gematigd blijven en een grote hoeveelheid vloeistoffen (minstens 1,5-2 liter) kiezen door de infusie van alkalisch mineraalwater, groene thee, sappen, rozenbottel te kiezen.

Fruit, groenten en fruit rijk aan vitamines, aminozuren en andere nuttige stoffen moeten in het dieet van een dergelijke persoon worden opgenomen. Allemaal zullen ze helpen metabolische processen op te zetten.

Tarwe- en roggebrood, boter, kwark, zure room, yoghurt, kaas, melk, kippeneieren, aardappelen, wortelen, komkommers, groene salade, boekweit, Alkmaarse gerst en gierstpap, rijst, Hercules, appels, peren zijn ook bijzonder nuttig.

Wanneer de ziekte verergert, is het de moeite waard om op vis te leunen, vooral zalm, haring, makreel – bevat stoffen die het ontstekingsproces verstoren.

Het moet duidelijk zijn dat het menselijke benige gewervelde systeem vitamines zoals A, B, C, D en sporenelementen zoals fosfor, calcium, mangaan en magnesium vereist. Daarom moeten ze op dieet zijn. Je kunt het krijgen door zuivelproducten, vis, vlees, fruit, groenten te eten.

Het is belangrijk om niet te veel te eten – door je dieet te volgen, kun je effectief omgaan met overgewicht en problemen oplossen. Je moet vijf keer per dag eten, vaak en langzaam. De laatste maaltijd moet ongeveer 4 uur voor het slapen gaan worden ingenomen. Als je laat wakker wordt, kun je yoghurt, magere kefir en een appel drinken.

Plantaardige visgerechten, fruitsalades, groene bladgroenten zijn erg handig voor de wervelkolom. Melkproducten die de wervelkolom beschermen tegen infectieziekten, kazen en kazen, uien en knoflook versterken het menselijke immuunsysteem.

Wortel, visolie en zeevruchten, gelei, kraakbeen en algen, vislever, eigeel en olie, haring en olijfolie, citrus, fruit en rozenbottel dieet zijn belangrijk.

Het wordt aanbevolen om producten uit te sluiten die een groot aantal purines bevatten (zoals peulvruchten, zuring en radijs), zoals de hersenen, lever, nieren, sterke bouillon en zuivelproducten.

from WordPress https://ift.tt/2sxME67 via IFTTT

[dv-vilt]

opgave (2/7)

II

ik ben het nu, ik ben het hier

het is de dode, de blinde, de schaduw van het zwijgen in het luchtledige

in het beweegt het het kruipt onder de slechtende roede

kleine gewervelde dieren, aas, afval infecties, gewemel, het wroeten in het bolwerk de container waar de stank walmt van het verleden dezelfde vergasten die nu verzuipen dezelfde gekeelden die rond u kreperen dezelfde weigering…

[drugsinceu]

Educatie is essentieel wanneer je hennep olie en CBD voor huisdieren op de markt wil brengen.

Het informeren van eigenaren van gezelschapsdieren over het endocannabinoïdesysteem en de voordelen ervan is cruciaal bij het op de markt brengen van nieuwe voedingsproducten voor hennepolie, zegt Gil Laureiro, CEO en mede-oprichter van SilverLeaf Global. Educatie is de cruciale stap in het beschikbaar maken van op hennep gebaseerde producten voor consumenten. Als CEO en mede-oprichter van SilverLeaf Global, is de carrière van Gil Laureiro diep geworteld in het identificeren van innovatieve producten. Zijn werk zorgt er ook voor dat ze allemaal veilig en effectief zijn gecertificeerd voordat ze het product op de markt introduceren. Laureiro is rechtstreeks betrokken geweest bij het begeleiden van veel producten door het FDA-goedkeuringsproces in Amerika. Als groot voorstander van wetenschappelijke, door onderzoek ondersteunde gezondheidsvoordelen, heeft Laureiro zich ondergedompeld in op hennep gebaseerde oplossingen. "Wat veel mensen niet beseffen, is dat het endocannabinoïdesysteem van alle zoogdieren - gewervelde en ongewervelde dieren - hetzelfde werkt", zei Laureiro. "Het doel is om voor onszelf en onze harige vrienden veilige en verifieerbare producten te ontwikkelen die onze cellen stimuleren om optimaal te werken, ook wel 'cellulaire optimalisatie' genoemd," zegt Laureiro. "We bereiken cellulaire optimalisatie door middel van cellulaire suppletie en minimaliseren daardoor cellulaire verstoring. Anders gezegd, producten moeten ontworpen zijn om de cellulaire activiteit te optimaliseren door de tekortkomingen van endocannabinoïden te minimaliseren. ” Terwijl veel CBD-producenten productlijnen voor huisdieren hebben, begonnen Laureiro en zijn partners met hun productlijn vanaf het begin af aan met het ontwerpen en formuleren van op hennep gebaseerde producten die bedoeld zijn om een betere gezondheid en levensstijl voor onze trouwe viervoeters te bevorderen. Gil Laureiro: Mijn mede-oprichters en ik hebben jaren besteed aan het ontwikkelen van oplossingen voor de gezondheidszorg die betrekking hebben op zowel de medische markt voor mensen als huisdieren. We hebben onze bedrijfsstrategie uitgebreid met het gebruik van op hennep gebaseerde producten vanwege hun vermogen om niet-invasief en aanzienlijk bij te dragen aan cellulaire optimalisatie. Ons initiatief voor hennepproducten wordt rechtstreeks beïnvloed door onze ervaring en expertise op het gebied van bedrijfsontwikkeling op het gebied van niet-invasieve cellulaire regeneratieve medische hulpmiddelen die door de FDA zijn geïntroduceerd in de gezondheidszorg. Zowel niet-invasieve cellulaire regeneratieve medische hulpmiddelen als op hennep gebaseerde producten vertonen overeenkomsten omdat ze diagnostische en therapeutische oplossingen bieden voor zowel de markt voor diergeneeskunde als voor menselijke geneeskunde en voor gezondheidsoptimalisatie. Net als mensen bevatten dieren, zoals wetenschappelijk bewezen, een endocannabinoïdesysteem en vertonen vergelijkbare symptomen wanneer het endocannabinoïdesysteem tekortschiet.

Hoe werkt het endocannabinoïdesysteem van een dier?

Zowel mensen als dieren hebben een endocannabinoïdesysteem (ECS), bestaande uit cannabinoïde-receptoren, endocannabinoïde moleculen en hun metabole enzymen. Samen vormen ze een cruciaal moleculair systeem dat het lichaam gebruikt om de homeostase te behouden. Het endocannabinoïdesysteem wordt erkend als een belangrijk modulatiesysteem dat de functie van de hersenen, endocriene en immuunweefsels rechtstreeks beïnvloedt. Cannabidiol-hennepolie werkt via cannabinoïde-receptoren die zich op cellen in het hele lichaam van een dier bevinden, die tekortkomingen van het endocannabinoïdesysteem aanpakken. Cannabinoïden beïnvloeden het lichaam van het huisdier, omdat ze receptoren bevatten die zijn gemaakt om te binden aan specifieke cannabinoïde moleculen.

Hoe verschilt het dierlijke endocannabinoïdesysteem van mensen? En hoe zijn ze hetzelfde?

Het endocannabinoïdesysteem van mens en dier lijkt erg op elkaar wat betreft de beoogde functie en symptomen die worden ervaren bij een tekort. Hennepolie-suppletie gezondheidsvoordelen vergelijkbaar met dieren en vrijwel hetzelfde voor mensen.

Mensen weten vaak niet of ze hennepolie met volledig spectrum of breed spectrum gebruiken. Maakt dit uit voor dieren?

Full Spectrum-hennepoliën bevatten per definitie kleine hoeveelheden THC en wanneer de hennep wordt verwerkt, wordt de aanwezige THC niet uitgefilterd. Breed Spectrum verwerkt hennep een stap verder om ervoor te zorgen dat THC wordt verwijderd en daarom zijn bij het testen geen sporen van THC detecteerbaar. De wetenschap vertelt ons dat alle traceerbare hoeveelheden THC die worden ingenomen cumulatief zijn en schadelijk kunnen zijn en daarom mogen huisdieren alleen breedspectrum hennepolie gebruiken. Om er zeker van te zijn dat u een niet-detecteerbaar THC-product koopt, moet het product vergezeld gaan van een analysecertificaat (COA) en moet het COA worden verstrekt door een certificeerbaar onafhankelijk testlaboratorium.

We weten dat doseren voor mensen soms een kwestie van uitproberen kan zijn. Hoe zit het met de dosering van hennepolie voor dieren?

De dosering voor huisdieren wordt berekend op basis van gewicht en de dosering moet duidelijk op het productetiket worden vermeld. Niet anders dan bij mensen, is het observeren van je huisdier tijdens de eerste paar weken van de dosering belangrijk om te bepalen of de toegepaste dosis werkt, of vervolgens dat de dosering iets moet worden verhoogd of verlaagd.

Beveelen dierenartsen hennepolie aan voor huisdieren?

De aanbevelingen voor hennepolie door dierenartsen verschillen nogal per land. Dit gezegd hebbende, zijn er steeds meer dierenarts praktijken die niet alleen hennepolie voor huisdieren aanbevelen, maar het product ook in hun praktijk aanbieden. Veel onderzoeken worden uitgevoerd vanwege het reeds verkregen empirische bewijs dat suppletie met hennepolie een aantal voordelen voor de diergezondheid kan hebben. De meest voorkomende zijn hierbij het verminderen van ontstekingen en pijnvermindering. Des te meer deze onderzoeken openbaar worden gemaakt of worden gepubliceerd, hoe meer dierenartsen suppletie met hennepolie mogelijk zullen gaan aanbevelen. Bronnen o.a. Naternal (EN), TheGreenEntrepreneur (EN) Read the full article