#mason wyler | Explore Tumblr Posts and Blogs

classicmollywood · 4 years

Text

TCMFF Home Edition Must Watch List

Hello friends!

I was supposed to be on a plane today to go to my first TCM Film Festival, but stuff happens and then you have a pandemic and everything gets canceled and you have to stay home! ANYWAYS, TCM decided to bring us some joy by playing programming for all of us, giving us the film festival, but at home.

I have decided to list my must watch films for this Home Edition of the festival!

Thursday, April 16th

8 pm: A Star is Born (1954, George Cukor)

Starring Judy Garland, James Mason, Jack Carson, and Charles Bickford

On TCM’s website, this was listed as the inaugural film for the 2010 TCMFF. It’s also a film that is Judy Garland at her best. Garland lights up the screen as Esther Blodgett/Vicki Lester. This film has fantastic musical numbers, beautiful colors, and is the best starting film for this festival.

11 PM: Metropolis (1927, Fritz Lang)

Starring Gustav Frohlich, Alfred Abel, Brigitte Helm, and Rudolf Klein-Rogge

If you have never seen a silent film or a German Expressionist film, watch this! Metropolis is the film that aged so well. A futuristic utopia from the lens of the 1920s is very interesting to watch and also some of the themes of this film can be translated to life today. I will say, the film can be described by some as “weird” but I wouldn’t let that stop you from watching it!

Friday, April 17th

2 PM: Eva Marie Saint Live from the TCM Classic Film Festival (2014)

Eva Marie Saint is one of my favorite classic film actresses. She has class, she has poise, and she is very talented. In 2014, TCM had a sit down with the actress to talk about herself and her films. This is such a treat to see!

3 PM: North by Northwest (1959, Alfred Hitchcock)

Starring Cary Grant, Eva Marie Saint, James Mason, Jessie Royce Landis, and Martin Landau

Another case of mistaken identity and suspense! Hitchcock knew what he was doing when he hired Cary Grant and Eva Marie Saint to “sex” up in the screen during the 1950s. Their chemistry is electric. The airplane scene is such an intense watch. And James Mason seems to be good at playing a suave bad guy.

5:45 PM: Some Like It Hot (1959, Billy Wilder)

Starring Tony Curtis, Jack Lemmon, Marilyn Monroe, Joe E. Brown, George Raft, and Pat O’Brien

Men witnessing a crime and then parading as women so they don’t get murdered! What a farce! Let’s be real, the best chemistry in the film is between Tony Curtis and Jack Lemmon. They play off each other so well. I will say, I do believe Marilyn Monroe was at her best in this film! Need a laugh, watch this!

1:30 AM: Grey Gardens (1975, Albert Maysles, David Maysles, Ellen Hovde, and Muffy Meyer)

Starring Edith “Big Edie” Ewing Bouvier Beale and Edith “Little Edie” Bouvier Beale

This documentary is fascinating. It is fun but at times absolutely heartbreaking. Big Edie and Little Edie were definitely a fine pair. It is interesting watching the aunt and cousin of Jackie Kennedy Onassis, because they aren’t living in luxury, which would be expected due to their relation. Big and Little Edie are characters that you have to see to believe. The irony is, they are real people and not acting roles.

5 AM: Kim Novak: Live from the TCM Film Festival (2013)

Kim Novak is so much more than her looks and this interview opened my eyes to how amazing she is as a person as well as an actress.

Saturday, April 18th (AKA MY BIRTHDAY)

6 AM: The Man with The Golden Arm (1955, Otto Preminger)

Starring Frank Sinatra, Eleanor Parker, and Kim Novak

This is one of the grittiest films from the 1950s. It depicts a heroin addict during their ups and downs. I was honestly surprised this film got made at all during the Production Code Era, but am very glad it did. Sinatra is so raw in his performance and Eleanor Parker creates a complex character as his wife. Of course, Kim Novak is wonderful to watch because she is more than just beautiful, she is an actress. This film really showcases her talent.

1:15 PM: Safety Last! (1923, Fred C. Newmeyer and Sam Taylor)

Starring Harold Lloyd, Mildred Davis, and Bill Strother

Zany antics a plenty! That’s the best description of this film. Harold Lloyd films are always great to watch because he wasn’t afraid to do crazy things to get a laugh. This film has the infamous clock scene too!

2:45 PM: They Live By Night (1949, Nicholas Ray)

Starring Farley Granger, Cathy O’Donnell, and Howard Da Silva

If you only watch one movie on this list, THIS NEEDS TO BE THE ONE. It’s ironic that it airs on my birthday, because this is one of my favorite films. The story of doomed lovers who try their best to reform from a life of crime to survive wasn’t a new concept, but man, Farley Granger and Cathy O’Donnell make you fall in love with their characters and hope that they somehow, someway make it to their life of happiness together.

10 PM: The Magnificent Ambersons (1942, Orson Welles)

Starring Joseph Cotten, Dolores Costello, Anne Baxter, Tim Holt, and Agnes Moorehead

This film is another case of a film that got cut down by the studio, and in case you were wondering, Orson Welles was pissed. I would hope and pray one day we all get to see the full version (kinda doubtful), but this film isn’t so bad. I think the all-star cast really makes it worth it!

Sunday, April 19th

6 AM: Jezebel (1938, William Wyler)

Starring Bette Davis, Henry Fonda, and George Brent

I am not gonna lie, my first viewing of this film enraged me. Henry Fonda’s character made me so mad because he was a jerk. But I have decided I need to rewatch this film and see if my attitudes have changed. This film did so many great things for Bette Davis and Henry Fonda, so we should all give it another (or first) go around. Also this was the film Jane Fonda was born during! Just a fun fact.

3:30 PM: Auntie Mame (1958, Morton DaCosta)

Starring Rosalind Russell, Forrest Tucker, Coral Browne, Jan Handzlik, and Roger Smith

I want to be Auntie Mame. She is so much fun and so unique and I love it. The costumes are so grand in this film and Rosalind Russell really does a great job of bringing Mame to life. This film is so fun!!!

6 PM: Singin’ in the Rain (1952, Stanley Donen and Gene Kelly)

Starring Gene Kelly, Debbie Reynolds, Donald O’Connor, and Jean Hagen

This is in my top 5 musicals. This musical always makes me smile and it is one of the few musicals where I know most of the words to the songs. The trio of Kelly, Reynolds, and O’Connor is something magical. Cosmo Brown is also one of my favorite characters in any film (and one of my cat’s namesakes). The film history alone with this film makes it worth watching! JUST WATCH THIS MUSICAL, OKAY?

9:45 PM: The Hustler (1961, Robert Rossen)

Starring Paul Newman, Jackie Gleason, Piper Laurie, and George C. Scott

Paul Newman is so cool in general, so he was born for this role. I never knew a movie about pool would have my interest, but here we are. The tension between Newman and Jackie Gleason is so well played and the way the film is shot, you feel like you are in the room with them. Also Piper Laurie does a great performance as the conflicted girlfriend of Newman’s ambitious pool shark.

12:15 AM: Baby Face (1933, Alfred E. Green)

Starring Barbara Stanwyck, George Brent, and Donald Cook

THIS IS PRECODE HEAVEN! You have a woman who uses sex to get ahead in life and men become entranced, and usually destroyed, by her. Barbara Stanwyck plays her character so well that you have a love-hate relationship with her. She can be cruel, but you understand why she is doing what she is doing.

#tcmff #a star is born #metropolis #eva marie saint live from the tcmff #north by northwest #some like it hot #grey gardens #kim novak live from the the tcmff #the man with the golden arm #safety last #they live by night #the magnificent ambersons #jezebel #auntie mame #singin in the rain #the hustler #baby face

62 notes · View notes

aion-rsa · 4 years

Text

Best War Movies to Watch: A Complete Streaming Guide

https://ift.tt/32Bbpxh

Sadly, the human race has pretty much never not been at war. We remain an ever violent, combative crew. Hopefully one day that’ll change and we’ll enter an era of unprecedented peace. Until then though, we have the movies!

War might be hell, but war flicks can be pretty great at times! Armed combat and all the other various theaters and forms of battle makes for high-octane drama and gripping backdrops. And that’s pretty much exactly what we are looking for out of our drama films.

What follows is a (mostly) comprehensive list of all the war movies available with a streaming subscription on the major streaming services. If you’re interested in paying per movie, options like Amazon, Google Play and YouTube should help broaden the field. Otherwise, scroll below because the films here are all free with a log-in subscription to Netflix, Amazon Prime, Hulu, or HBO Max.

‘71

Available on: Hulu (US), Amazon Prime Video (UK)

An underrated British thriller from the last decade, ’71 turns “the Troubles” in Ireland into a pseudo-horror movie. At a mere 99 minutes, this is lean, economical filmmaking with a barebones premise about a British solider (Jack O’Connell) who gets separated from his unit during a Belfast riot in 1971—the height of British-Irish tension. His plight to survive the night is riveting filmmaking and a grim look back to still fresh nightmares.

The African Queen

Available on: Amazon Prime Video (purchase only in UK)

An unlikely war movie at first glance, The African Queen is very much the story of two middle-aged people caught up in the chaos of the First World War. It’s also a crackling adventure yarn about autumn romance between a drunken river boat captain (Humphrey Bogart) and a Christian missionary (Katharine Hepburn) who’s brother was just killed by Germans in colonial Africa. Both set out to get down the river, and away from the Germans’ reach, in this charming John Huston classic with still stunning location photography.

The Alamo

Available on: Hulu

As an ironically little remembered version of the Alamo siege from director John Lee Hancock, The Alamo (2004) is still the best film version of these events. With a refreshing eye for historical authenticity instead of Texan mythmaking, the movie unpacks the lives of David Crockett (Billy Bob Thornton), James Bowie (Jason Patric), and William Travis (Patrick Wilson) with a warts and all approach. It also relays the events of the battle in its actual context at night, and in grim chaos, and gives needed attention to the overlooked contributions of the Tejanos to Texan independence.

Culture

The Alamo (2004) Deserves to be Better Remembered

By David Crow

Movies

Best Horror Movies on Netflix: Scariest Films to Stream

By David Crow and 2 others

But most significantly, it has a bittersweet soul as expressed in Carter Burwell’s score, which is at its most beautiful when Crockett climbs a parapet to serenade both sides of the battlefield with his fiddle.

A Bridge Too Far

Available on: Netflix (US Only)

The last of its kind, A Bridge Too Far is one of those old-fashioned all-star war epics about World War II that came into vogue between the 1950s and ‘70s. But this nearly all-British production is not about one of the Allies’ greatest triumphs, but rather one of their most disappointing defeats: the failure of Operation Market Garden in the Netherlands.

Director Richard Attenborough and screenwriter William Goldman try to squeeze it all in, which will honestly be exhausting to some viewers. For others, seeing a historically accurate (if too lighthearted) rendering of this battle with the likes of Sean Connery, Michael Caine, Gene Hackman, Anthony Hopkins, Ryan O’Neal, Robert Redford, and more will be enough.

Casablanca

Available on: HBO Max

Another Bogie movie where the war is adjacent to the central conflict, Casablanca is the best wartime melodrama ever produced. Some even consider it the greatest American movie for that matter. Actually made during the Second World War, there is a great rush of patriotic idealism and anxious uncertainty about its vision of a seedy Moroccan city that is ostensibly under free French rule, but is not-so-secretly being occupied by the Nazis. There everyone goes to Rick’s, a café run by a disillusioned American (Bogart) who sticks his neck out for nobody.

Movies

Best Classic Movies on HBO Max

By David Crow

Movies

Key Largo, Lauren Bacall & The Definitive Post-War Film

By David Crow

But Rick must soon pick up the fight again after an old flame named Ilsa (Ingrid Bergman) walks into his gin joint, bringing with her a French husband, a freedom fighter who has the Nazis breathing down his neck. All three are going to make some tough choices, as will complicit French police officer Louis (a marvelous Claud Rains) as the forces of World War II finally start pulling.

Cold Mountain

Available on: HBO Max

An attempt at an old fashioned sweeping wartime epic, Cold Mountain still brings modern historical insight to the oft-mythologized Civil War. The film is about several people from North Carolina’s Appalachian region. Like many Confederate soldiers, particularly from NC, Inman (Jude Law) has no slaves and no real reason to fight for the Southern cause. So after hellish battle, he deserts and attempts to make a sprawling trek back home.

Elsewhere, however, his sweetheart Ada (Nicole Kidman) must make hard decisions of her own with the leering eye of the Home Guard peeking over her shoulder, especially as word of Inman’s desertion reaches the mountains. An odyssey of the Civil War from the vantage of the impoverished it rolled over, Cold Mountain is a refreshing melodrama.

Da 5 Bloods

Available on: Netflix

Spike Lee’s latest joint is also one that opened up wounds from the Vietnam War that never really healed. Set more in the 2010s than 1960s, Da 5 Bloods follows four Black veterans who’ve ostensibly returned to Vietnam to find the remains of their fallen brother (Chadwick Boseman in one of his final roles). But they’re also here to reclaim gold that was stolen back in ’69.

Something of a heist movie, Lee mixes genres yet never loses sight about the anguish of those who fought in a war, and the legacy it leaves even decades and generations later.

The Dirty Dozen

Available on: HBO Max

Even if you haven’t seen Robert Aldrich’s epic 1967 adventure, the term “dirty dozen” and the basic premise of the movie have found their way into popular culture over the decades and influenced recent movies like Suicide Squad.

A grizzled (as if there’s any other kind) Lee Marvin leads a team of prisoners–including Ernest Borgnine, Charles Bronson, Jim Brown, John Cassavetes, George Kennedy, Telly Savalas, Donald Sutherland and more–on a suicide mission during World War II, with full pardons as their reward if they survive. The results are explosive and, at the time of release, controversially violent. They also make for one of the great war movies of the era.

Enemy at the Gates

Available on: Netflix, Amazon (US Only)

Sniper versus sniper; eagle versus eagle. That is the basic appeal of Enemy at the Gates, the rare Hollywood World War II drama where America is not even present. Rather this is a film about the war of attrition between the German and Russian forces at the Battle of Stalingrad, the nightmarish conflict which began turning the tide against the Third Reich. The movie features an all-star cast, including Jude Law, Ed Harris, Rachel Weisz, and Bob Hoskins, but it’s the chilly environs of hell on earth which make this worthwhile.

Five Came Back

Available on: Netflix

A film told in three parts, Five Came Back tracks the singular, and now fairly astonishing, choices made by five A-list Hollywood directors: John Ford, Frank Capra, George Stevens, John Huston, and William Wyler. They all chose to leave Hollywood either at the peak of their careers, or at the beginning of it, to make films about the Second World War. Each ultimately served as an officer, and several were in the actual thick of combat to capture war footage (and propaganda) for the first time in history. It was a patriotic and revealing choice then and now, and it’s examined with insight by the likes of Mark Harris and Steven Spielberg here.

Flags of Our Fathers

Available on: HBO Max

Not as good as director Clint Eastwood’s companion film told from the Japanese perspective, Letters from Iwo Jima, Flags of Our Fathers is nonetheless a worthwhile film. A rather skeptical look at the lives of American marines who were turned into an inaccurate legend by the U.S. military when they were photographed raising the American flag above the sands of Iwo Jima, the picture tracks the home lives of soldiers who did their job only too well and were then asked to return home as glorified heroes… and then live an ordinary American life.

The Four Feathers

Available on: HBO Max

One of the great British adventure films of the pre-war era, The Four Feathers is director Zoltan Korda’s sweeping reimagining of the A.E.W. Mason novel. Set during Britain’s colonial wars in Egypt and Sudan during 1882, the film tracks an English officer who only took a commission in the military to honor his family’s ancient war record. However, when the call of war comes, he fears he would not do his duty in battle and resigns his service… so his three friends and even a fiancée give him four white feathers: white for cowardice.

Best Horror TV Shows on Amazon Prime

By Alec Bojalad and 1 other

Movies

The Best Horror Movies to Stream

By Alec Bojalad and 1 other

To redeem himself, he travels to Sudan and helps the British cause while posing as a local. Filmed on actual African locations and in glorious Technicolor at a time when American movies were afraid to leave California, The Four Feathers is a classic (and politically incorrect) throwback.

Gallipoli

Available on: Amazon

Australian filmmaker Peter Weir has directed just 13 films, but probably 10 of them are classics, and this 1981 drama is one of them. A 25-year-old Mel Gibson stars as one of several young men who enlist in the Australian Army during the First World War. They eventually find themselves on the Gallipoli Peninsula in Turkey, site of a costly and lengthy battle that ended in defeat, but marked a turning point for Australia’s perception of itself and its place in the world and a seemingly disinterested British Empire. It’s a harrowing tale about the loss of innocence, national character, and the price of war for both.

Glory

Available on: Netflix (US Only)

Arguably the greatest film ever made about the American Civil War, Edward Zwick’s Glory continues to shine like one gallant rush. Based on the lives of the 54th Massachusetts Infantry regiment, the film tracks the hard fight for respect—and freedom—endured by the first African American regiment in U.S. history.

Movies

Glory and the Legacy of the Most Graceful Civil War Movie

By David Crow

Culture

The 12 Best Civil War Movies

By David Crow

With a still crackling ensemble that includes Morgan Freeman, Matthew Broderick, Andre Braugher, and Denzel Washington in his first Oscar winning role, the movie both mythologizes and humanizes the 54th’s struggle as the American struggle. It also soars with James Horner’s most transcendent and ethereal musical score.

The Great Dictator

Available on: HBO Max

The rare comedy on this list, The Great Dictator was a film of political courage by writer-director-producer-and-star Charlie Chaplin. Filmed in 1940 when much of the world was already at war, but the United States was not, this Hollywood film made a farce out of the hatred and fascism of the Third Reich, with Adolf Hitler being especially skewered.

Movies

Harry Potter Movie Streaming Guide: Where to Watch Online

By Kayti Burt

Movies

Inglourious Basterds and the Immortality of Revenge Cinema

By David Crow

In the film, Chaplin plays both a fictional barber and Hitler-like dictator who switch places in a Prince and the Pauper styled mix-up. Chaplin thus makes a still hilarious deconstruction of Hitler’s madness and insecurities at a time when most Hollywood studios chose to pretend there wasn’t a war going on. The film also concludes in one of the greatest anti-war speeches in cinema history.

Hacksaw Ridge

Available on: HBO Max, Amazon Prime Video UK

The rare film that is told in merely two acts, director Mel Gibson’s World War II drama is fairly underrated. The film follows the remarkable true story of Desmond Doss (Andrew Garfield), an unlikely U.S. Army corporal since he was also a conscientious objector who refused to hold a gun. Nearly court-martialed for his defiance of orders, as a medic Doss insisted he could serve his country well by saving lives on the battlefield. He got his chance at the Battle of Okinawa when he pulled 75 lives out of the carnage, which is captured in grisly detail by Gibson. Likely the bloodiest WWII movie since Saving Private Ryan, Hacksaw Ridge is also one of the best.

Hamburger Hill

Available on: Amazon Prime Video (US Only)

This 1987 film set during the Vietnam War recounts one specific mission: a 1969 assault by the U.S. Army’s 3rd Battalion, 187th Infantry, 101st Airborne Division, known as the “Screaming Eagles,” on a well-fortified North Vietnamese position near the Laotian border. Dylan McDermott, Don Cheadle, Courtney B. Vance, and Steven Weber all make early career appearances in the film as young soldiers thrust into a situation where victory almost seems more like defeat—as good a metaphor for the Vietnam conflict as any.

Hostiles

Available on: Netflix

Director Scott Cooper did the rare thing with Hostiles: He looked back at American history with nuance and sincere contemplation. This film is ostensibly about a U.S. Cavalry officer on his final mission, which is to escort a family of Native Americans across the last remnants of American frontier. But when that officer (Christian Bale) knows he’s escorting the dying Cheyenne war chief (Wes Studi) who led the doomed side of American Indians in previous conflicts—and alongside a woman (Rosamund Pike) who just lost her family to Indian attacks—the ghosts of America’s sins and recriminations walk with them.

The Hurt Locker

Available on: Hulu, Netflix UK

The film which won Kathryn Bigelow the Oscar for Best Director, The Hurt Locker is the first great movie about the War on Terror in the 21st century. Boiling down the madness of war to being like “a drug” for some soldiers, the film essays the high-stake tension—and adrenaline—of being an officer in the Army’s bomb squad who is responsible for disarming IEDs, bomb vests, and other hidden weapons of death.

It’s terrifying… and exhilarating as personified by Jeremy Renner’s addicted Staff Sgt. William James. Also with a career-making performance by Anthony Mackie and a pseudo-journalistic script by Mark Boal, The Hurt Locker gets under your skin.

Platoon

Available on: Netflix, Amazon Prime Video (US Only)

There were plenty of Vietnam War movies before Oliver Stone’s Platoon, but what shook audiences in 1986 is that this was the first time one was made by a Vietnam veteran. Not that Stone didn’t take liberties: He makes his soldier’s eye view of the generation-defining conflict a fever dream of America’s darkest moments in the shit.

Movies

Da 5 Bloods Opening History Montage Explained

By David Crow

Movies

James Bond Movies Streaming Guide: Where to Watch 007 Online

By Don Kaye

But his lament for the soldier also brought a renewed sense of sorrow and regret to how veterans were treated in the aftermath. With a heartbreaking supporting performance by Willem Dafoe, whose demise in the film has become iconic, there’s a reason for many this remains the only Vietnam War movie of consequence.

Red Tails

Available on: HBO Max

Here is executive producer George Lucas and director Anthony Hemingway’s well-meaning but so-so aerial war epic about the Tuskegee Airmen. The real-life Black pilots, mechanics, bombardiers, and more made up a segregated flank of African American airmen (as well as flyers from Haiti, Trinidad, and other Caribbean nations) in World War II. This film attempts to honor them with a cast that includes Terrence Howard, David Oyelowo, Nate Parker, and Cuba Gooding Jr.

War Machine

Available on: Netflix

David Michod (Animal Kingdom) wrote and directed this Netflix satire set during the ongoing war in Afghanistan, eight years after the 9/11 attacks. Brad Pitt stars as four-star general Glen McMahon (loosely based on real-life general Stanley McChrystal), whose bleak assessment of the situation on the ground puts him at odds with President Obama and others. Like other less-than-reverent films before it, War Machine is interested in the sheer insanity of war: doing the same thing over and over again while hoping for a different outcome.

cnx.cmd.push(function() { cnx({ playerId: "106e33c0-3911-473c-b599-b1426db57530", }).render("0270c398a82f44f49c23c16122516796"); });

The post Best War Movies to Watch: A Complete Streaming Guide appeared first on Den of Geek.

from Den of Geek https://ift.tt/3kkkpwT

#aion-rsa #Den of Geek

2 notes · View notes

gp-synergism-blog · 6 years

Text

Gothic Film in the ‘40s: Doomed Romance and Murderous Melodrama

Posted by: Samm Deighan for Diabolique Magazine

Secret Beyond the Door (1947)

In many respects, the ‘40s were a strange time for horror films. With a few notable exceptions, like Le main du diable (1943) or Dead of Night (1945), the British and European nations avoided the genre thanks to the preoccupation of war. But that wasn’t the case with American cinema, which continued to churn out cheap, escapist fare in droves, ranging from comedies and musicals to horror films. In general though, genre efforts were comic or overtly campy; Universal, the country’s biggest producer of horror films, resorted primarily to sequels, remakes, and monster mash ups during the decade, or ludicrous low budget films centered on half-cocked mad scientists (roles often hoisted on a fading Bela Lugosi).

There are some exceptions: the emergence of grim-toned serial killer thrillers helmed by European emigres like Hitchcock’s Shadow of a Doubt (1943), Ulmer’s Bluebeard(1944), Siodmak’s The Spiral Staircase (1945), or John Brahm’s Hangover Square(1945); the series of expressionistic moody horror film produced by auteur Val Lewton, such as Cat People (1942) and I Walked with a Zombie (1943); and a handful of strange outliers like the eerie She-Wolf of London (1946) or the totally off-the-rails Peter Lorre vehicle, The Beast with Five Fingers (1946).

Thanks to the emergence of film noir and a new emphasis on psychological themes within suspense films, horror’s sibling — arguably even its precursor — the Gothic, was also a prominent cinematic force during the decade. One of the biggest producers of Gothic cinema came from the literary genre’s parent country, England. Initially this was a way to present some horror tropes and darker subject matter at a time when genre films were embargoed by a country at war, but Hollywood was undoubtedly attempting to compete with Britain’s strong trend of Gothic cinema: classic films like Thorold Dickinson’s original Gaslight (1940); a series of brooding Gothic romances starring a homicidal-looking James Mason, like The Night Has Eyes (1942), The Man in Grey(1943), The Seventh Veil (1945), and Fanny by Gaslight (1944); David Lean’s two best films and possibly the greatest Dickens adaptations ever made, Great Expectations(1946) and Oliver Twist (1948); and other excellent, yet forgotten literary adaptations like Uncle Silas (1947) and Queen of Spades (1949).

The American films, which not only responded to their British counterparts but helped shape the Gothic genre in their own right, tended towards three themes in particular (often combining them): doomed romance, dark family inheritances often connected to greed and madness, and the supernatural melodrama. Certainly, these film borrowed horror tropes, like the fear of the dark, nightmares, haunted houses, thick cobwebs, and fog-drenched cemeteries. The home was often set as the central location, a site of both domesticity and terror — speaking to the genre’s overall themes of social order, repressed sexuality, and death — and this location was of course of equal importance to horror films and the “woman’s film” of the ‘40s and ‘50s. Like the latter, these Gothic films often featured female protagonists and plots that revolved around a troubled romantic relationship or domestic turmoil.

Wuthering Heights (1939)

Two of the earliest examples, and certainly two films that kicked off the wave of Gothic romance films in America, are also two of the genre’s most enduring classics: William Wyler’s Wuthering Heights (1939) and Hitchcock’s Rebecca (1940). Based on Emily Brontë’s novel of the same name (one of my favorites), Wyler and celebrated screenwriter Ben Hecht (with script input from director and writer John Huston) transformed Wuthering Heights from a tale of multigenerational doom and bitterness set on the unforgiving moors into a more streamlined romantic tragedy about the love affair between Cathy (Merle Oberon) and Heathcliffe (Laurence Olivier) that completely removes the conclusion that focuses on their children. In the film, the couple are effectively separated by social constraints, poverty, a harsh upbringing, and the fact that Cathy is forced to choose between her wild, adopted brother Heathcliffe and her debonair neighbor, Edgar Linton (David Niven).

Wuthering Heights is actually less Gothic than the films it inspired, primarily because of the fact that Hollywood neutered many of Brontë’s themes. In The History of British Literature on Film, 1895-2015, Greg Semenza and Bob Hasenfratz wrote, “Hecht and Wyler together manage to transfer the narrative from its original literary genre (Gothic romance) and embed it in a film genre (the Hollywood romance, which would evolve into the so-called ‘women’s films’ of the 1940s)… [To accomplish this,] Hecht and Wyler needed to remove or tone down elements of the macabre, the novel’s suggestions of necrophilia in chapter 29, and its portrayal of Heathcliffe as a kind of Miltonic Satan” (185).

This results in sort of watered down versions of Cathy — who is selfish and cruel as a general rule in the novel — and, in particular, Heathcliffe, whose brutish behavior includes physical violence, spousal abuse, and a drawn out, well-plotted revenge that becomes his sole reason for living. It is thus in a somewhat different — and arguably both more terrifying and more romantic — context that the novel’s Heathcliffe declares to a dying Cathy, “Catherine Earnshaw, may you not rest as long as I am living. You said I killed you–haunt me then. The murdered do haunt their murderers. I believe–I know that ghosts have wandered the earth. Be with me always–take any form–drive me mad. Only do not leave me in this abyss, where I cannot find you! Oh, God! It is unutterable! I cannot live without my life! I cannot live without my soul!” (145).

Despite Hollywood’s intervention, the novel’s Gothic flavor was not scrubbed entirely and Wuthering Heights still includes themes of ghosts, haunting, and just the faintest touch of damnation, though it ends with a spectral reunion for Cathy and Heathcliffe, whose spirits set off together across the snow-covered moors. These elements of a studio meddling with a film’s source novel, doomed romance, and supernatural tones also appeared in the following year’s Rebecca, possibly the single most influential Gothic film from the period. This was actually Hitchcock’s first film on American shores after his emigration due to WWII, and his first major battle with a producer in the form of David O. Selznick.

Rebecca (1940)

Based on Daphne du Maurier’s novel of the same name, Rebecca marks the return of Laurence Olivier as brooding romantic hero Maxim de Winter, the love interest of an innocent young woman (Joan Fontaine) traveling through Europe as a paid companion. She and de Winter meet, fall in love, and are quickly married, though things take a dark turn when they move to his ancestral home in England, Manderlay, which is everywhere marked with the overwhelming presence of his former wife, Rebecca. The hostile housekeeper (Judith Anderson) is still obviously obsessed with her former mistress, Maxim begins to act strangely and has a few violent outbursts, and the new Mrs. de Winter begins to suspect that Rebecca’s death was the result of a homicidal act…

The wanton or mad wife was a feature not only of Rebecca, but of earlier Gothic fiction from Wuthering Heights and Jane Eyre to “The Yellow Wallpaper.” In the same way that Cathy of Wuthering Heights is an example of the feminine resistance to a claustrophobic social structure, Rebecca is a similar figure, made monstrous by her refusal to conform. The dark secret that Maxim’s new wife learns is that Rebecca was privately promiscuous, agreeing only to appear to be the perfect wife in public after de Winter already married her. She pretends she is pregnant with another man’s child and tries to goad her husband into murdering her, seemingly out of sheer spite, but it is revealed that she was dying of cancer.

A surprisingly faithful adaptation of the novel, Rebecca presents the titular character’s death as a suicide, rather than a murder, thanks to the Production Code’s insistence that murderers had to be punished, contrary to the film’s apparent happy ending, and restricted the (now somewhat obvious) housekeeper’s lesbian infatuation for Rebecca. Despite these restrictions, Hitchcock managed to introduce some of the bold, controversial themes that would carry him through films like Marnie (1964). For Criterion, Robin Wood wrote, “it is in Rebecca that his unifying theme receives its first definitive statement: the masculinist drive to dominate, control, and (if necessary) punish women; the corresponding dread of powerful women, and especially of women who assert their sexual freedom, for what, above all, the male (in his position of dominant vulnerability, or vulnerable dominance) cannot tolerate is the sense that another male might be “better” than he was. Rebecca is killed because she defies the patriarchal order, the prohibition of infidelity.”

Wood also got to the crux of many of these early Gothic films (and the Romantic/romantic novels that inspired them) when he wrote, “The antagonism toward Maxim we feel today (in the aftermath of the Women’s Movement) is due at least in part to the casting of Olivier; without that antagonism something of the film’s continuing force and fascination would be weakened.” Heathcliffe and de Winter are similarly contradictory figures: romantic, but also repulsive, objects of love and fear in equal measures, they mirror the character type popularized in England by a young, brooding James Mason — an antagonistic, almost villainous (and sometimes actually so) male romantic lead — that would appear in a number of other titles throughout the decade.

Rebecca (1940)

In “‘At Last I Can Tell It to Someone!’: Feminine Point of View and Subjectivity in the Gothic Romance Film of the 1940s” for Cinema Journal, Diane Waldman wrote, “The plots of films like Rebecca, Suspicion, Gaslight, and their lesser-known counterparts like Undercurrent and Sleep My Love fall under the rubric of the Gothic designation: a young inexperienced woman meets a handsome older man to whom she is alternately attracted and repelled. After a whirlwind courtship (72 hours in Lang’s Secret Beyond the Door, two weeks is more typical), she marries him. After returning to the ancestral mansion of one of the pair, the heroine experiences a series of bizarre and uncanny incidents, open to ambiguous interpretation, revolving around the question of whether or not the Gothic male really loves her. She begins to suspect that he may be a murderer” (29-30).

As Waldman suggests, there are many films from the decade that fit into this type: notable examples include Hitchcock’s Suspicion (1941), where Joan Fontaine again stars as an innocent, wealthy young woman who marries an unscrupulous gambler (Cary Grant) who may be trying to kill her for her fortune; Robert Stevenson’s Jane Eyre (1943) yet again starred Fontaine as the innocent titular governess, who falls in love with her gloomy, yet charismatic employer, Mr. Rochester (Orson Welles); George Cukor’s remake of Gaslight (1944) starred Ingrid Bergman as a young singer driven slowly insane by her seemingly charming husband (Charles Boyer), who is only out to conceal a past crime; and so on.

Another interesting, somewhat unusual interpretations of this subgenre is Experiment Perilous (1944), helmed by a director also responsible for key film noir and horror titles such as Out of the Past, Cat People, and Curse of the Demon: Jacques Tourneur. Based on a novel by Margaret Carpenter and set in turn of the century New York, Experiment Perilous is a cross between Gothic melodrama and film noir and expands upon the loose plot of Gaslight, where a controlling husband (here played by Paul Lukas) is trying to drive his younger wife (the gorgeous Hedy Lamarr) insane. The film bucks the Gothic tradition of the ‘40s in the sense that the wife, Allida, is not the protagonist, but rather it is a psychiatrist, Dr. Bailey (George Brent). He encounters the couple because he befriended the husband’s sister (Olive Blakeney) on a train and when she passes away, he goes to pay his respects. While there, he he falls in love with Allida and refuses to believe her husband’s assertions that she is insane and must be kept prisoner in their home.

In some ways evocative of Hitchcock (a fateful train ride, a psychiatrist who falls in love with a patient and refuses to believe he or she is insane), Experiment Perilous is a neglected, curious film, and it’s interesting to imagine what it would have been if Cary Grant starred, as intended. It does mimic the elements of female paranoia found in films like Rebecca and Gaslight, in the sense that Allida believes she has a mysterious admirer and, as with the later Secret Beyond the Door, she’s tormented by the presence of a disturbed child; though Lamarr never plays to the level of hysteria usually found in this type of role and her performance is both understated and underrated.

Experiment Perilous (1944)

Tourneur was an expert at playing with moral ambiguities, a quality certainly expressed in Experiment Perilous, and the decision to follow the psychiatrist, rather than the wife, makes this a compelling mystery. Like Laura, The Woman in the Window, Vertigo, and other films, the mesmerizing portrait of a beautiful woman is responsible for the protagonist becoming morally compromised, and for most of the running time it’s not quite clear if Bailey is acting from a rational, medical premise, or a wholly irrational one motivated by sexual desire. Rife with strange diary entries, disturbing letters, stories of madness, death, and psychological decay, and a torrid family history are at the heart of the delightfully titled Experiment Perilous. Like many films in the genre, it concludes with a spectacular sequence where the house itself is in a state of chaos, the most striking symbol of which is a series of exploding fish tanks.

But arguably the most Gothic of all these films — and certainly my favorite — is Fritz Lang’s The Secret Beyond the Door (1947). On an adventure in Mexico, Celia (Joan Bennett), a young heiress, meets Mark Lamphere (Michael Redgrave), a dashing architect. They have a whirlwind romance before marrying, but on their honeymoon, Mark is frustrated by Celia’s locked bedroom door and takes off in the middle of the night, allegedly for business. Things worsen when they move to his mansion in New England, where she is horrified to learn that she is his second wife, his first died mysteriously, and he has a very strange family, including an odd secretary who covers her face with a scarf after it was disfigured in a fire; he also has serious financial problems. During a welcoming party, Mark shows their friends his hobby, personally designed rooms in the house that mimic the settings of famous murders. Repulsed, Celia also learns that there is one locked room that Mark keeps secret. As his behavior becomes increasingly cold and disturbed she comes to fear that he killed the first Mrs. Lamphere and is planning to kill her, too.

A blend of “Bluebeard,” Rebecca, and Jane Eyre, Secret Beyond the Door is quite an odd film. Though it relies on some frustrating Freudian plot devices and has a number of script issues, there is something truly magical and eerie about it and it deserves as far more elevated reputation. Though this falls in with the “woman’s films” popular at the time, Bennett’s Celia is far removed from the sort of innocent, earnest, and vulnerable characters played by Fontaine. Lang, and his one-time protege, screenwriter Silvia Richards, acknowledge that she has flaws of her own, as well as the strength, perseverance, and sheer sexual desire to pursue Mark, despite his potential psychosis.

This was Joan Bennett’s fourth film with Fritz Lang – after titles like Man Hunt (1941), The Woman in the Window (1944), and Scarlet Street (1945) — and it was to be her last with the director. While her earlier characters were prostitutes, gold diggers, or arch-manipulators, Celia is more complex; she is essentially a spoiled heiress and socialite bored with her life of pleasure and looking to settle down, but used to getting her own way and not conforming to the needs of any particular man. (Gloria Grahame would go on to play slightly similar characters for Lang in films like The Big Heat and Human Desire.) In one of Celia’s introductory scenes, she’s witness to a deadly knife fight in a Mexican market. Instead of running in terror, she is clearly invigorated, if not openly aroused by the scene, despite the fact that a stray knife lands mere inches from her.

Secret Beyond the Door (1947)

Like some of Lang’s other films with Bennett, much of this film is spent in or near beds and the bedroom. The hidden bedroom also provides a rich symbolic subtext, one tied in to Mark’s murder-themed rooms, the titular secret room (where his first wife died), and the burning of the house at the film’s conclusion. Due to the involvement of the Production Code, sex is only implied, but modern audiences may miss this. It is at least relatively clear that Mark and Celia’s powerful attraction is a blend of sex and violence, affection and neurosis. As with Rebecca and Jane Eyre, it is implied that the fire — the act of burning down the house and the memory of the former love (or in Jane Eyre’scase, the actual woman) — has cleansing properties that restore Mark to sanity. It is revealed that though he did not commit an actual murder, the guilt of his first wife’s death, brought on by a broken heart, has driven him to madness and obsession.

This really is a marvelous film, thanks Lang’s return to German expressionism blended with Gothic literary themes. There is some absolutely lovely cinematography from Stanley Cortez that prefigured his similar work on Charles Laughton’s The Night of the Hunter. In particular, a woodland set – where Celia runs when she thinks Mark is going to murder her – is breathtaking, eerie, and nightmarish, and puts a marked emphasis on the fairy-tale influence. But the house is where the film really shines with lighting sources often reduced to candlelight, reflections in ornate mirrors, or the beam of a single flashlight. The camera absolutely worships Bennett, who is framed by long, dark hallways, foreboding corridors, and that staple of film noir, the winding staircase.

2 notes · View notes

rosebudblog · 4 years

Text

DIRECTORES EN GUERRA

DEATH MILLS DE BILLY WILDER

EL DE HUSTON PROHIBIDO 30 AÑOS

Por todos es conocido que al inicio de la Segunda Guerra Mundial el pueblo norteamericano vivía al margen de esos acontecimientos y consideraba la guerra un asunto totalmente ajeno a sus intereses y problemas. El gobierno deseaba entrar en la guerra junto a Inglaterra, pero todas las encuestas denotaban una escasísima atracción por el conflicto. El ataque japonés a Pearl Harbour dinamitó, nunca mejor dicho, este pensamiento y el país declaró la guerra a los países del Eje. (Hay alguna teoría que indica que el gobierno norteamericano conocía la inminencia del ataque y que se mostró pasivo para de esa forma tener un motivo patriótico y entrar en el conflicto armado… creo que nunca conoceremos la verdad).

Una vez instalado en la guerra, el gobierno se planteó qué tipo de ayuda podía recibir de la sociedad civil. En esa faceta entró el mundo el cine. Por una parte, las estrellas colaboraron en las giras para recaudar fondos para los Bonos de Guerra o con iniciativas como la Cantina de Hollywood de la que ya hablamos en otro capítulo. Pero había otras necesidades más ideológicas y estas requerían la colaboración de los directores de cine y de sus equipos. Necesitaban que se hicieran películas que estimularan el sentimiento patriótico, que justificaran el ingreso del país en el conflicto y que estimularan a la población para ayudar al ejército. Un género cinematográfico se iba a hacer cargo de esta responsabilidad: el documental de guerra.

Desde 1942 a 1945 prácticamente toda la producción cinematográfica norteamericana se dedicó a la guerra. Se realizaron hasta algunos musicales de exaltación patriótica y esos años nos aportaron varias obras maestras de ficción: El gran dictador de Charles Chaplin y To Be or Not to Be de Ernst Lubitsch, posiblemente la más feroz sátira contra los nazis que se ha realizado (curiosamente fue criticada por algunos por abordar de forma cómica la invasión de Polonia). Películas de género bélico se realizaron recreando determinadas batallas en diferentes lugares del planeta. De esos años nos han quedado clásicos de ese género como: Objetivo Birmania, Destino Tokio, Cinco tumbas en El Cairo (la segunda película de Billy Wilder) o la eterna Casablanca de Michael Curtiz.

Pero sobre todo, el esfuerzo se decantó en la realización de documentales de guerra. Los años 20 y 30 habían sido especialmente brillantes en el género documental. Los documentales soviéticos y sobre todo, los de la directora alemana Leni Riefenstahl habían elevado ese género a una gran categoría estilística. La alemana había realizado varios documentales para el partido nazi entre los que destacaba esencialmente El triunfo de la voluntad, obra maestra del cine político y de enardecimiento de las masas. Las Fuerzas Armadas norteamericanas se plantearon una propaganda cinematográfica de guerra en base a ese modelo publicitario de Riefenstahl.

El planteamiento del ejército fue reclutar a los directores de más prestigio, enrolarlos en sus filas y ofrecerles todos los medios técnicos disponibles para la realización de documentales que mostraran a la población civil de la retaguardia y a los propios soldados el esfuerzo, el sacrifico de los combatientes y que sirviera de elemento propagandístico de las victorias que se iban consiguiendo. Se puede decir que el cine bélico de los últimos años del siglo XX fue esencialmente antibélico, pero en esos años de la IIGM y en los años inmediatamente posteriores fue un cine de exaltación patriótica y de los valores militares. Durante esos años el cine demostró la gran capacidad que tenía para penetrar en las masas (recordemos que aún no había llegado la televisión). Bajo esas premisas directores como John Ford, John Huston, William Wyler o Frank Capra se fueron incorporando a las Fuerzas Armadas norteamericanas.

John Ford trabajó para el Ejército de tierra y para la Marina. Fue herido en combate, condecorado, y recibió el grado de contraalmirante de la Armada de los Estados Unidos. Ford recibió dos Oscar por 7 de Diciembre y La batalla de Midway. En 1944 participó junto a George Stevens en el Desembarco de Normandía y los dos acompañaron al ejército en la liberación de Francia y Alemania filmando los campos de concentración nazis (imágenes que luego se usaron como pruebas en el juicio de Nuremberg).

William Wyler trabajó para la aviación a la que dedicó en 1944 dos excelentes documentales, Memphis Belle y The Fighting Lady.

El caso de Billy Wilder es diferente a los demás. Exiliado de origen austriaco, se inició en la dirección durante la IIGM y fruto de su trabajo fue un documental poco conocido, Death Mills, que rodó en el campo de Bergen-Belsen, en Alemania, tras su liberación por parte de tropas estadounidenses. Este documental fue exhibido y visionado obligatoriamente en todos los cines de Alemania. Mientras lo rodaba, Wilder descubrió que su madre, y prácticamente el resto de su familia había muerto en los campos de exterminio nazis. Su madre, en concreto, en Auswitch.

La aportación de John Huston fue controvertida, algo lógico tratándose de un iconoclasta. En Italia rodó La batalla de San Pietro con una consecuencia muy dolorosa: tres cámaras de su equipo murieron durante la filmación y él mismo estuvo a punto de morir. Realizó también Report from the Aleutians y el documental más conflictivo: Let There Be Light, en 1945, rodado en el Hospital Militar Mason en Long Island, NY, dónde siguió a un grupo de soldados veteranos con trastornos psiquiátricos derivados de la guerra y que la censura militar prohibió durante 30 años por considerarlo un reportaje desmoralizador.

Pero sin duda el director que más aportó a ese cine bélico documental fue Frank Capra. El que se conocería como realizador de un cine edulcorado y “buenista”, pero eso sí, de magnífica factura, nos dejó los mejores documentales sobre la IIGM. Encargado por el general Marshall del departamento documental del ejército, organizó un grupo de trabajo que se hizo legendario, la 834th Photo Signal Detachment, con el que John Huston y Ernst Lubitsch colaborarían ocasionalmente. Instalado en un viejo estudio propiedad de Darryl F. Zanuck, el grupo llevó a cabo entre 1942 y 1945, una serie de siete películas tituladas Why we fight, Por qué luchamos, que explicaban a la población y a sus propios soldados las razones de la intervención norteamericana en Europa mostrando imágenes a menudo muy crudas sobre las consecuencias de los ataques del ejército alemán. Las 7 películas se convertirían en material obligado en los centros de entrenamiento militar: Preludio de la guerra (1942), Los nazis atacan (1942), Divide y vencerás (1943), La batalla de Gran Bretaña (1943), La batalla de Rusia (1943), La batalla de China (1944) y La guerra llega a los Estados Unidos (1945).

El primero, Prelude to War es considerado una obra maestra de documental didáctico. También fue notable Tunisian Victory (1944), sobre la acción anglonorteamericana en Africa. Capra fue el director que más se distinguió en los documentales de propaganda y sus películas ejercieron una enorme influencia en la moral de las tropas y de los civiles.

Curiosamente algunos de todos esos documentales sufrieron avatares al rodarse en la primera línea del conflicto: rollos de película perdidos o en mal estado, imágenes de baja calidad. En varios de los casos las imágenes que hoy día vemos no son reales llegándose a filmar ficticiamente recreando la guerra en el desierto de Arizona.

Cuando terminó la guerra se siguieron realizando documentales, aunque los directores más conocidos abandonaron ese género. Así surgieron títulos como Jasenovac (1945) de Gustav Gavrin y Costa Hlavaty, El juicio de las naciones (1946) de Roman Karmen, o Nuremberg (1948) de Pare Lorentz. Tendrían que pasar muchos años tras la finalización de la guerra para que se realizaran los mejores documentales sobre ella, especialmente sobre los nazis y los campos de exterminio: en 1955 el corto de 32 minutos Noche y niebla dirigido por Alain Resnais y en 1985 Shoah de Claude Lanzmann de nada menos que 566 minutos… pero esa es otra historia.

2/12/2020

#DirectoresEnGuerra

0 notes

maxmaggr · 4 years

Text

10 must βιβλικές ταινίες για να δεις το Πάσχα

Ταινίες για το Πάσχα: Η αλήθεια είναι πως όσο μεγαλώνεις η μαγεία π.χ, των Χριστουγέννων ή του Πάσχα ολοένα χάνεται, με αποτέλεσμα να μην νιώθεις αυτόν τον ενθουσιασμό που είχες για αυτές τις γιορτές ως παιδί. Προσωπικά έχω βρει έναν τρόπο για την διατήρηση αυτής της μαγείας που δεν είναι άλλος από τον κινηματογράφο και τις ταινίες που έχει προσφέρει για αυτές τις περιστάσεις, οι οποίες βλέποντάς τες πάντα με βοηθούν να μπω καλύτερα στο πνεύμα της εποχής. Φέτος λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και λόγω του εγκλεισμού στα σπίτια μας, καταλαβαίνω πως είναι ακόμη πιο δύσκολο να νιώσεις την εποχή. Έτσι λοιπόν, αφού η Μεγάλη Εβδομάδα έχει ξεκινήσει, δημιούργησα την παρακάτω λίστα όπου σας προτείνω μερικές από τις καλύτερες ταινίες για το Πάσχα, ώστε να σας βοηθήσω και εγώ όπως μπορώ να μπείτε στο πνεύμα της εποχής. The Robe (1953)

Πηγή εικόνας: The Ace Black Blog Σκηνοθεσία: Henry Koster Πρωταγωνιστούν: Richard Burton, Jean Simmons, Victor Mature Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=f4TXamLcmZE Βα��μολογία IMDB: 6.7/10 O Marcellus Gallo (Burton) είναι ένας Ρωμαίος στρατιώτης που μετατίθεται στην Ιερουσαλήμ μετά από έναν διαπληκτισμό με τον Καλιγούλα. Εκεί είναι ο διοικητής των στρατιωτών που σταυρώνουν τον Ιησού και αργότερα του δίνεται ο χιτώνας του νεκρού ως αναμνηστικό της πρώτης του σταύρωσης. Ο θάνατος του Ιησού φέρνει πολλές ενοχές στον Marcellus, μέχρι που ο Ρωμαίος τρελαίνεται. Ο χιτώνας μετά από λίγο χάνεται και εκείνος ξεκινά ένα ταξίδι για την ανάκτησή του, ενώ στην πορεία αρχίζει να βρίσκει την πίστη του. Παρόλο που πρόκειται για μία φανταστική ιστορία, η ταινία έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς μας δείχνει πως ο θάνατος του Ιησού θα μπορούσε να επηρεάσει πολλά ακόμη πρόσωπα. Οι Richard Burton και Jean Simmons ως το βαρύ πυροβολικό της εποχής κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους και δίνουν πολύ καλές ερμηνείες πάντα με βάση το υποκριτικό στυλ της εποχής. Γενικά όλη η παραγωγή είναι μεγαλειώδης, αφού το "The Robe" είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Cinemascope, πράγμα που της έ��ωσε την μεγάλη κλίμακα που έχει. Από τις ταινίες για το Πάσχα που αξίζει να δείτε. The Ten Commandments (1956)

Πηγή εικόνας: Film School Rejects Σκηνοθεσία: Cecil B. DeMille Πρωταγωνιστούν: Charlton Heston, Yul Brynner, Anne Baxter Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=EiLmKxiTT3g Βαθμολογία IMDB: 7.8/10 Ο Μωυσής (Heston) είναι ένας από τους πρίγκιπες της Αιγύπτου. Όταν όμως ανακαλύπτεται πως πραγματικά είναι Εβραίος και μέρος μίας αρχαίας προφητείας η οποία έλεγε πως θα είναι ο σωτήρας του εβραϊκού λαού από τα τυραννικά δεσμά του Φαραώ, εξορίζεται στην έρημο. Τότε ο Μωυσής έχει την πρώτη του επαφή με το Θεό, ο οποίος θα του δώσει τη δύναμη και τη σοφία, ώστε να μπορέσει να αναμετρηθεί με τον Ραμσή (Brynner) και να απελευθερώσει τον εβραϊκό λαό, οδηγώντας τον στη Γη της Επαγγελίας. "Οι Δέκα Εντολές" είναι αναμφίβολα το αριστούργημα του Cecil B. DeMille και ταυτόχρονα ένα από τα πιο μεγαλειώδη έπη του παγκόσμιου κινηματογράφου. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκονται μεγάλοι σταρ της εποχής με τον Yul Brenner στον ρόλο του Ραμσή και φυσικά στο ρόλο του Μωυσή τον Charlton Heston , του οποίου η καριέρα εκτοξεύτηκε μετά από αυτό το φιλμ. Όλη η παραγωγή είναι ένα έπος από το πιο μικρό πράγμα έως το τελευταίο, με κοστούμια, σκηνικά, μουσική και πανέμορφη φωτογραφία να ξεχωρίζουν. Επίσης η ταινία απέσπασε βραβείο Όσκαρ Οπτικών Εφέ και ήταν το μεγαλύτερο σε εισπράξεις βιβλικό έπος μέχρι το 2004 όπου ξεπεράστηκε από το "Passion of the Christ". Ben-Hur (1959)

Πηγή εικόνας: Fanart.tv Σκηνοθεσία: William Wyler Πρωταγωνιστούν: Charlton Heston, Stephen Boyd, Hugh Griffith Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=NR1ZHKw09n8 Βαθμολογία IMDB: 8.1/10 O Judah Ben-Hur (Heston) είναι ένας πλούσιος Εβραίος αριστοκράτης που ζει την οικογένειά του. Μία μέρα δέχεται επίσκεψη από τον παλιό του φίλο Messala (Boyd), o οποίος είναι πια ισχυρός αξιωματικός. Μετά από μία σύγκρουση απόψεων των δύο, ο Messala προδίδει τον Juda και τον στέλνει για σκλάβο, φυλακίζοντας επίσης την οικογένειά του. Τα χρόνια περνούν και ξαναβλέπουμε τον Judah ως σκλάβο σε ρωμαϊκή γαλέρα. Τότε μία ευκαιρία απόδρασης παρουσιάζεται μπροστά του και το ταξίδι για εκδίκηση ξεκινάει. Το "Ben-Hur" είναι το αποκορύφωμα της καριέρας του William Wyler, καθώς το φιλμ μαρτυρά το απίστευτο ταλέντο που είχε ο σκηνοθέτης. Η ταινία αυτή ήταν εξίσου σημαντική για την καριέρα του Charlton Heston και μπορώ να πω πως εδώ έφτασε στο τέλος της ανοδικής του πορείας που είχε αρχίσει με τις "Δέκα Εντολές" τρία χρόνια πριν, κερδίζοντας επίσης βραβείο Όσκαρ για αυτή την ερμηνεία. Όπως στο φιλμ του DeMille, τα πάντα στο Ben-Hur είναι μεγάλα σε κλίμακα με απόλυτο highlight τη σκηνή της αρματοδρομίας που είναι από τις πιο επικές σκηνές που έχουν αποτυπωθεί ποτέ σε φιλμ. Το "Ben-Hur" είναι από τις ταινίες για το Πάσχα που κατάφεραν να κερδίσουν 11 βραβεία Όσκαρ και αποτελεί ορόσημο για το είδος των θρησκευτικών ταινιών. Barabbas (1961)

Πηγή εικόνας: The Movie Database Σκηνοθεσία: Richard Fleischer Πρωταγωνιστούν: Antony Quinn, Vittorio Gassman, Ernest Borgnine Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=l5rwYyLSXaA&t=57s Βαθμολογία IMDB: 6.9/10 Το φιλμ του 1961 διηγείται την ιστορία του εγκληματία Βαραββά (Quinn), ο οποίος είχε καταδικαστεί σε σταύρωση αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από απόφαση του λαού, αφήνοντας έτσι τον Ιησού να σταυρωθεί στη θέση του. Ο Βαραββάς επιστρέφει στο σπίτι του μα τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, αφού οι ενοχές για τον θάνατο του Ναζωραίου τον κυνηγούν. Μετά τον θάνατο της Χριστιανής ερωμένης του, ο Βαραββάς βρίσκεται φυλακισμένος για πολλά χρόνια σε ένα ορυχείο, με τις τύψεις ακόμη να είναι εκεί. Όταν όμως καταφέρνει να αποδράσει, η ζωή τον φέρνει στη Ρώμη, στο μέρος όπου θα δεχθεί επιτέλους τον Ιησού και τη Χριστιανοσύνη. O "Βαραββάς" είναι ένα φιλμ που έχει τεράστιο ενδιαφέρον καθώς παρουσιάζει την ιστορία της σταύρωσης του Ιησού από μία διαφορετική οπτική και παράλληλα ρίχνει φως στη ζωή του εγκληματία, για του οποίου τη ζωή γνωρίζαμε ελάχιστα πράγματα από τη Βίβλο. Ο Antony Quinn δίνει μία αξιοπρεπή ερμηνεία και περιβάλλεται από άλλους διάσημους σταρ της εποχής όπως οι Ernsest Borgnine και Jack Palance. O "Βαραββάς" είναι από τις ταινίες για το Πάσχα, που είναι επίσης γνωστή για το ρεαλισμό που την διακατέχει, με δυνατό παράδειγμα την σκηνή της σταύρωσης του Ιησού όπου οι κινηματογραφιστές ήθελαν να μαυρίσουν τον ουρανό και γύρισαν την σκηνή σε μέρα έκλειψης. Jesus of Nazareth (1977)

Πηγή εικόνας: The Movie Database Σκηνοθεσία: Franco Zeffirelli Πρωταγωνιστούν: Robert Powell, James Farentino, Ian McShane Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=tm3RfymlhgU Βαθμολογία IMDB: 8.5/10 Σίγουρα "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ" δεν θα μπορούσε να λείπει ούτε από αυτή αλλά ούτε από καμία άλλη λίστα με βιβλικές ταινίες. Δεν υπάρχει κάτι νέο να πούμε για αυτήν την μεγαλειώδη υπερπαραγωγή των 6 ½ ωρών του Franco Zeffirelli, καθώς είναι ένα έργο που έχουμε μεγαλώσει μαζί του και που απολαμβάνουμε κάθε χρόνο ξανά και ξανά. O "Ιησούς από τη Ναζαρέτ" μπορεί να κυκλοφόρησε σε μία περίοδο όπου ανταγωνιζόταν με πολλά άλλα βιβλικά έπη αλλά τίποτα δεν κατάφερε να το ξεπεράσει έκτοτε αφού θεωρείται η πιο πιστή και η πιο λεπτομερής καταγραφή της ζωής του Χριστού σε φιλμ. Παρόλο που προβλήθηκε στην τηλεόραση σε δύο μέρη για λόγους διαρκείας, πρόκειται για ένα έργο άκρως κινηματογραφικό, με τον Zeffirelli να γράφει το σενάριο μαζί με τον Anthony Burgess, τον συγγραφέα του Κουρδιστού Πορτοκαλιού, έχοντας απόλυτο σεβασμό στις Γραφές και στρατολογεί τους περισσότερους κινηματογραφικούς αστέρες της εποχής, μερικοί εκ των οποίων οι Peter Ustinov, Anne Bancroft, Christopher Plummer, Antony Quinn, Ralph Richarson, James Mason και Laurence Olivier. Ο Robert Powell είναι τέλειος ως Ιησούς, στον εμβληματικό του πια ρόλο, τόσο τέλειος που όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά η σειρά, οι θεατές νόμιζαν πως η Δευτέρα Παρουσία είχε γίνει και ο Ιησούς είχε επιστρέψει ξανά στη Γη. Επίσης ο Powell μετά από οδηγία του Zeffirelli σταμάτησε να βλεφαρίζει όσο γύριζαν τα δικά του πλάνα, εφαρμόζοντας την μέθοδο του Max Von Sydow, προσθέτοντας έτσι ένα μυστικιστικό επίπεδο στην ερμηνεία του. Όπως προανέφερα, ο "Ιησούς από τη Ναζαρέτ" είναι αναμφίβολα ένα αριστούργημα και άλλο ένα ορόσημο των θρησκευτικών ταινιών που έχει να μεγαλώσει πολλές γενιές ακόμη. The Last Temptation of Christ (1988)

Πηγή εικόνας: OnlineMovie Σκηνοθεσία: Martin Scorsese Πρωταγωνιστούν: Willem Dafoe, Harvey Keitel, Barbara Hershey Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=qJKxg4p-Alk Βαθμολογία IMDB: 7.6/10 Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, ο "Τελευταίος Πειρασμός" απαντάει σε ένα ερώτημα: Τι θα γινόταν αν ο Ιησούς εγκατέλειπε το σχέδιο του Θεού και ζούσε τη δική του ζωή; Ο Scorsese εδώ πραγματοποιεί την παντοτινή επιθυμία που είχε να σκηνοθετήσει μία ταινία για τη ζωή του Χριστού και το κάνει με το καταλληλότερο υλικό. Ο δημιουργός εδώ προσεγγίζει κυρίως την ανθρώπινη πλευρά του Ιησού και ξεφεύγει από την θεοποιημένη που έχουμε συνηθίσει, δείχνοντας στο κοινό πως ο Ναζωραίος είχε και αυτός τις δικές του επιθυμίες, τις δικές του ανησυχίες και πάθη, ενώ επίσης δείχνει πως ίσως να μην ήθελε να περάσει όλα αυτά τα βάσανα που του επέβαλε αυτό το θείο σχέδιο και να δημιουργήσει μία δική του οικογένεια, περνώντας έτσι την υπόλοιπη ζωή του. H σκηνοθεσία του Scorsese είναι εξαιρετική όπως πάντα, ο Willem Dafoe μας προσφέρει με την ερμηνεία του έναν Ιησού πιο ανθρώπινο από κάθε άλλη φορά, o Harvey Keitel εντυπωσιάζει και η μουσική του Peter Gabriel ξεχωρίζει. O "Τελευταίος Πειρασμός" προτάθηκε για Όσκαρ Σκηνοθεσίας και πήρε κάποιες εξαιρετικές κριτικές, αλλά δυστυχώς δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το κοινό γιατί προφανώς δεν καταλαβαίνουν όλοι τι θέλει να πει η ταινία ή μάλλον δεν θέλουν να καταλάβουν και αυτομάτως την κηρύσσουν βλάσφημη. Παρόλα αυτά η ταινία είναι ένα εξαιρετικό, ανθρώπινο πορτραίτο του Ιησού που σίγουρα αξίζει την προσοχή σας! The Passion of the Christ (2004)

Πηγή εικόνας: WallaperAccess Σκηνοθεσία: Mel Gibson Πρωταγωνιστούν: Jim Caviezel, Maia Morgensten, Monica Belluci Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=4Aif1qEB_JU Βαθμολογία IMDB: 7.2/10 Η ταινία του Mel Gibson, "Τα Πάθη του Χριστού", είναι από τις ταινίες για το Πάσχα, η οποία αφηγείται τις τελευταίες 12 ώρες της ζωής του Χριστού και επικεντρώνεται στα δεινά που αναγκάστηκε να περάσει προκειμένου στο τέλος να αναστηθεί. Το φιλμ προσφέρει μία άκρως γραφική απεικόνιση της βίας, με τον Mel Gibson να σκηνοθετεί χωρίς περιορισμούς, χωρίς να φοβάται να δείξει σ��ηνές με ξεσκισμένες σάρκες, οι οποίες θα έκαναν κάθε σκληροπυρηνικό θαυμαστή του horror είδους να μαζευτεί. Επίσης άλλο ένα πράγμα που προσωπικά σεβάστηκα σε αυτό το φιλμ είναι ο απόλυτος ρεαλισμός που έχει, καθώς οι ηθοποιοί μιλούν στα αραμαϊκά, κάτι που δεν έκατσε καλά στους Αμερικανούς, οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι στους υπότιτλους. Δεν μας πειράζει όμως, οι ερμηνείες του φιλμ είναι υψηλού επιπέδου, ενώ ο Gibson αποδεικνύει ξανά πόσο καλός σκηνοθέτης είναι, όπως στο "Braveheart" και "Apocalypto". Τα "Πάθη του Χριστού" είναι ταινία για γερά στομάχια αλλά καλό θα είναι να την ξαναδείτε αφού τέτοια εποχή του χρόνου θα κυκλοφορήσει το sequel με τίτλο "Τα Πάθη του Χριστού: Ανάσταση". Noah (2014)

Πηγή εικόνας: WallapaperBetter Σκηνοθεσία: Darren Aronofsky Πρωταγωνιστές: Russell Crowe, Jennifer Connelly, Anthony Hopkins Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=0wy-ps6H7Do Βαθμολογία IMDB: 5.8/10 O Νώε (Crowe) αρχίζει και βλέπει συνέχεια εφιάλτες που του αποκαλύπτουν το τέλος του κόσμου. Έτσι αποφασίζει να πάει να επισκεφτεί τον παππού του τον Μαθουσάλα (Hopkins), ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει. Εκείνος λέει στον Νώε πως ο Θεός έχει σχεδιάσει να εξολοθρεύσει την ανθρωπότητα ώστε να αρχίσουν όλα από την αρχή και ότι εκείνος θα πρέπει να χτίσει μία κιβωτό, η οποία θα περιέχει ένα αρσενικό και ένα θηλυκό από όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου. Ξέρω ότι το 5.8 του IMDB μπορεί να σας τρομάξει αλλά στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε γιατί εδώ μιλάμε για ένα αριστούργημα που στις βαθμολογίες το έχουν χαντακώσει διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις. Το "Νώε" του Aronofsky ήταν μία μεγάλη κριτική και εισπρακτική επιτυχία που μπορεί να παίρνει κάποιες αφηγηματικές ελευθερίες, πράγμα που μόνο καλό του κάνει, καθώς εισάγει διάφορα στοιχεία από την εβραϊκή μυθολογία και θίγει περιβαλλοντικά και εξελικτικά θέματα. Το cast είναι εκπληκτικό, με τον Russell Crowe να ξαναθυμάται τον "Μονομάχο" και τον Anthony Hopkins να "ξεπετάει" με άνεση το ρόλο του Μαθουσάλα, ενώ η Emma Watson φαίνεται να έχει ξεφύγει τελείως από τον Harry Potter και ο Ray Winstone κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, μεταφέροντας τον ρόλο του κακού γκάνγκστερ που παίζει συνήθως σε μία αρχαιότερη εποχή. Επίσης η μουσική επένδυση του Clint Mansell είναι εκπληκτική όπως σε κάθε ταινία του σκηνοθέτη. Το "Νώε" του Darren Aronosky είναι μία απόλαυση από την αρχή ως το τέλος και μία ταινία που οπωσδήποτε πρέπει να δείτε! Exodus: Gods and Kings (2014)

Πηγή εικόνας: Cleverland Scene Σκηνοθεσία: Ridley Scott Πρωταγωνιστές: Christian Bale, Joel Edgerton, Ben Kingsley Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=t-8YsulfxVI Βαθμολογία IMDB: 6.0/10 Ο Ridley Scott, ο νέος David Lean και μάστορας στις επικές ταινίες, αποφασίζει να ξαναπεί την ιστορία του Μωυσή, πράγμα κάπως δύσκολο όταν έχουν προηγηθεί ήδη οι ¨Δέκα Εντολές" του DeMille. Ο δημιουργός όμως αυτή τη φορά επικεντρώνεται περισσότερο στην σχέση Μωυσή και Ραμσή. Μεγαλωμένοι σαν αδέλφια, αλλά προκαθορισμένο από τη μοίρα να γίνουν εχθροί, η ταινία ακολουθεί την άνοδο του Μωυσή και την πτώση του Ραμσή, οδηγώντας στη δημιουργία των Δέκα Εντολών. Η ικανότητα του Ridley Scott στο να δημιουργεί πιστευτούς κόσμους μέχρι την πιο μικρή λεπτομέρεια όπως και η σκηνοθετική του προσέγγιση είναι εκπληκτική, το cast είναι επίσης πολύ αξιόλογο με τον Christian Bale στο τιμόνι, που πιστεύω πως είναι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς του, τον επίσης γεμάτο ένταση Joel Edgerton και τον πάντα καλό Sir Ben Kingsley. Επίσης υπάρχουν κάποιες μικρές εμφανίσεις από άλλους καταξιωμένους ηθοποιούς όπως οι John Torturo και Ben Mendelsohn. Το σενάριο αποφασίζει να πάρει μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση σε κάποια πράγματα, η μουσική του Alberto Inglesias προσθέτει στην όλη ατμόσφαιρα και η φωτογραφία του κορυφαίου Dariusz Wolski είναι όπως πάντα πανέμορφη. Το "Exodus: Gods and Kings" είναι ένα πολύ αξιόλογο remake και από τις ταινίες για το Πάσχα που έχουν τις δικές του αρετές και που δεν θα έπρεπε να κατακρίνουμε μόνο και μόνο επειδή δεν είναι πιστό στη Βίβλο κατά γράμμα, κόμμα και τελεία! Mary Magdalene (2018)

Πηγή εικόνας: Twitter Σκηνοθεσία: Garth Davis Πρωταγωνιστούν: Rooney Mara, Joaquin Phoenix, Chiwetel Ejiofor Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=x18fgYITXwc Βαθμολογία IMDB: 5.8/10 Η Μαρία Μαγδαληνή, η ίσως πιο παρεξηγημένη φιγούρα της Βίβλου, παίρνει επιτέλους τη δική της ταινία, μας κάνει να γνωρίσουμε τον Ιησού από τα δικά της μάτια και φυσικά να γνωρίσουμε καλύτερα και την ίδια. Το 30 μ.Χ., όταν η Ιουδαία ήταν υπό Ρωμαϊκή κατοχή, μία νεαρή γυναίκα από τα Μάγδαλα με το όνομα Μαρία (Mara) αποφασίζει να ακολουθήσει τον Ιησού τον Ναζωραίο (Phoenix) στα ταξίδια του. Στη συνέχεια όμως συναντά μία μικρή αντίσταση από τους υπόλοιπους αποστόλους, καθώς είναι η μόνη γυναίκα σε αυτή τη συντροφιά, ενώ επίσης δεν ενέκριναν πως ο Ιησούς είχε επιλέξει εκείνη να τους οδηγήσει μετά την σταύρωσή του. Η ταινία αυτή έχει επίσης αρκετό ενδιαφέρον γιατί αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της ζωής της Μαρίας της Μαγδαληνής που ανατρέπουν όσα ξέραμε για αυτήν στο παρελθόν, πράγματα που δεν ίσχυαν ποτέ αλλά ίσως βόλευαν καλύτερα την Ιστορία, καθώς εδώ αποκαλύπτεται πως η Μαρία δεν ήταν ποτέ μία κοινή πόρνη όπως την αποκαλούσε η Εκκλησία την Πρώτη Χιλιετία, αλλά μία ακόλουθος του Ιησού που βρισκόταν ανάμεσα στους αποστόλους, γεγονός που αναγνωρίστηκε στην χιλιετία που διανύουμε τώρα. Η σκηνοθετική προσέγγιση του Davis είναι ντοκιμαντερίστικη και βοηθάει αρκετά το φιλμ, ενώ το cast είναι εντυπωσιακό με την Rooney Mara να είναι πολύ πειστική στο ρόλο της ψυχικά ταλαιπωρημένης Μαγδαληνής και τον Joaquin Phoenix να μας δίνει έναν Ιησού που έχει πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Μην κοιτάτε βαθμολογίες! Πρόκειται από τις ταινίες για το Πάσχα που θα σας κρατήσει και θα σας συγκινήσει με τρόπο μοναδικό! Read the full article

#ChristianBale #Easter #JesusofNazareth #MelGibson #passion #TheBible #TheLasttemptationofChrist #williamwyler

1 note · View note

maxmaggreece · 4 years

Text

10 must βιβλικές ταινίες για να δεις το Πάσχα

Πηγή εικόνας: The Ace Black Blog Σκηνοθεσία: Henry Koster Πρωταγωνιστούν: Richard Burton, Jean Simmons, Victor Mature Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=f4TXamLcmZE Βαθμολογία IMDB: 6.7/10 O Marcellus Gallo (Burton) είναι ένας Ρωμαίος στρατιώτης που μετατίθεται στην Ιερουσαλήμ μετά από έναν διαπληκτισμό με τον Καλιγούλα. Εκεί είναι ο διοικητής των στρατιωτών που σταυρώνουν τον Ιησού και αργότερα του δίνεται ο χιτώνας του νεκρού ως αναμνηστικό της πρώτης του σταύρωσης. Ο θάνατος του Ιησού φέρνει πολλές ενοχές στον Marcellus, μέχρι που ο Ρωμαίος τρελαίνεται. Ο χιτώνας μετά από λίγο χάνεται και εκείνος ξεκινά ένα ταξίδι για την ανάκτησή του, ενώ στην πορεία αρχίζει να βρίσκει την πίστη του. Παρόλο που πρόκειται για μία φανταστική ιστορία, η ταινία έχει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς μας δείχνει πως ο θάνατος του Ιησού θα μπορούσε να επηρεάσει πολλά ακόμη πρόσωπα. Οι Richard Burton και Jean Simmons ως το βαρύ πυροβολικό της εποχής κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους και δίνουν πολύ καλές ερμηνείες πάντα με βάση το υποκριτικό στυλ της εποχής. Γενικά όλη η παραγωγή είναι μεγαλειώδης, αφού το "The Robe" είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε σε Cinemascope, πράγμα που της έδωσε την μεγάλη κλίμακα που έχει. Από τις ταινίες για το Πάσχα που αξίζει να δείτε. The Ten Commandments (1956)

Πηγή εικόνας: WallaperAccess Σκηνοθεσία: Mel Gibson Πρωταγωνιστούν: Jim Caviezel, Maia Morgensten, Monica Belluci Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=4Aif1qEB_JU Βαθμολογία IMDB: 7.2/10 Η ταινία του Mel Gibson, "Τα Πάθη του Χριστού", είναι από τις ταινίες για το Πάσχα, η οποία αφηγείται τις τελευταίες 12 ώρες της ζωής του Χριστού και επικεντρώνεται στα δεινά που αναγκάστηκε να περάσει προκειμένου στο τέλος να αναστηθεί. Το φιλμ προσφέρει μία άκρως γραφική απεικόνιση της βίας, με τον Mel Gibson να σκηνοθετεί χωρίς περιορισμούς, χωρίς να φοβάται να δείξει σκηνές με ξεσκισμένες σάρκες, οι οποίες θα έκαναν κάθε σκληροπυρηνικό θαυμαστή του horror είδους να μαζευτεί. Επίσης άλλο ένα πράγμα που προσωπικά σεβάστηκα σε αυτό το φιλμ είναι ο απόλυτος ρεαλισμός που έχει, καθώς οι ηθοποιοί μιλούν στα αραμαϊκά, κάτι που δεν έκατσε καλά στους Αμερικανούς, οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι στους υπότιτλους. Δεν μας πειράζει όμως, οι ερμηνείες του φιλμ είναι υψηλού επιπέδου, ενώ ο Gibson αποδεικνύει ξανά πόσο καλός σκηνοθέτης είναι, όπως στο "Braveheart" και "Apocalypto". Τα "Πάθη του Χριστού" είναι ταινία για γερά στομάχια αλλά καλό θα είναι να την ξαναδείτε αφού τέτοια εποχή του χρόνου θα κυκλοφορήσει το sequel με τίτλο "Τα Πάθη του Χριστού: Ανάσταση". Noah (2014)

#ChristianBale #Easter #JesusofNazareth #MelGibson #passion #TheBible #TheLasttemptationofChrist #williamwyler

0 notes