#kunst en muziek

[de-meerpeen]

Expostie Vatropse School met optreden van Bigband Frankie goes to

Er op uit: 'Expostie Vatropse School met optreden van Bigband Frankie goes to'

WESTERLAND – In september start het nieuwe seizoen van de Vatropse School en dat wordt zaterdag 28 en zondag 29 september traditiegetrouw geopend met een overzichtsexpositie met werken van de cursisten van het afgelopen cursusjaar. Dit jaar wordt muzikaal aangekleed met een spetterend optreden van de bigband Frankie Goes To. De toegang is gratis. De cursisten van de Vatropse School zijn op dit…

[twafordizzy]

Bijna iedere dag muziek: Scarlatti

De componisten wiens muziek je zelden hoort en die weinig gespeeld wordt. Daarover gaat het in dit stuk. Giuseppe Domenico Scarlatti (1685-1757, It) daar het gaat over in het bijzonder. Volgens essayist Dick Hillenius (1927-1987) behoort Scarlatti tot het schaduwrijk der duizenden kleine kereltjes, die wel de materialen leverden waarop de grote bloeien, maar die zelf nooit het licht zullen zien.…

[collagerock]

"In de meeste ervaringsverhalen ligt de focus op creativiteit als vorm van verzet. De vastberadenheid waarmee veel mensen zich bezighouden met kunst, muziek, schrijven of poëzie, vormt een antigif tegen de zinloosheid van hun 'echte' werk."

David Graeber - Bullshit Jobs - Over zinloos werk, waarom het toeneemt en hoe we het kunnen bestrijden (2018), p.146

[lucid2022]

De Kunst van de Muzikale Spagaat: Techno ontmoet Kroeg, een Liefdesverhaal

Hey allemaal, welkom bij een nieuw artikel waarin ik graag deel hoe ik een interessante uitdaging ben aangegaan. Techno is mijn roots; dat is waar ik mee ben begonnen en wat ik het liefste draai. Maar als DJ in een kroeg voor zo’n 300 man, merk je dat je ook rekening moet houden met een breder publiek. Hoe doe je dat zonder jezelf te verliezen in standaard kroegmuziek?

Mijn Vertrekpunt: Trouw aan Techno

Techno heeft altijd iets speciaals voor me betekend. De diepe beats, het ritme dat een eigen verhaal vertelt. Dat wilde ik behouden, ook in een kroegsetting. Maar ik begrijp ook dat niet iedereen daar altijd voor in de stemming is.

De Balans Vinden: Geen Verkooppraatjes

Ik had een keuze kunnen maken om top 40-hits of Nederlandstalige muziek te draaien, maar dat zou niet echt voelen. Dus ging ik op zoek naar iets anders. Na dagen van muziek luisteren en uitzoeken, kwam ik op nummers zoals ‘Freestyler’, ‘The Logical Song’ van Scooter en ‘Don’t Go’ van Yazoo. Stuk voor stuk nummers die mijn persoonlijke muzikale smaak raken, maar ook breed genoeg zijn om een kroegpubliek tevreden te stellen.

De Uitvoering: Voorbereiden en Aanpassen

Voorbereiding is cruciaal. Vijf dagen in de week ben ik bezig met muziek zoeken, beluisteren en sorteren. Ik probeer mijn setlists zo op te bouwen dat ze een mix zijn van wat ik zelf wil draaien en wat ik denk dat de kroeggangers willen horen. De eerste keer dat ik dit uitprobeerde was ik benieuwd naar de reactie, en gelukkig was die positief.

Constant Leren: Altijd Opletten

Dit is een doorlopend proces. Elke week voeg ik nieuwe nummers toe aan mijn setlist en let ik op hoe het publiek reageert. Dit helpt me niet alleen als DJ maar geeft me ook meer inzicht in de brede muzieksmaak die er is.

Afsluiter: Een Eerlijke Mix

Kortom, het is mogelijk om trouw te blijven aan je eigen muzieksmaak terwijl je ook een breed publiek bedient. Het vergt wat zoekwerk en veel luisteren, maar de uitkomst is een setlist die zowel eerlijk als entertainend is.

Als je ook een DJ bent en je herkent dit, of als je gewoon geïnteresseerd bent in muziek en hoe deze keuzes worden gemaakt, laat dan vooral een reactie achter. Laten we het gesprek aangaan en elkaar inspireren.

[nevereveragainnottoday]

Interview van eigen cultuur

Beschrijf je eigen cultuur. (Gebruik je interview)

Geef een inleidende omschrijving van wie je bent en waar je vandaan komt. Wat is jouw ervaring met cultuur?

      a.    Wat vindt je mooi, interessant, (on)interessant of stom aan je

             Cultuur (gewoonten, tradities). Leg uit waarom.

Ik heb een grootte passie voor kunst en kan er uren mee bezig zijn dus steek ik er extra tijd en extra energie in. Ik heb altijd bij een oppas gelopen omdat mijn ouders altijd te werk waren. Mijn vader en moeder zijn uitelklaar since dat ik 9 maanden oud ben dus ben ik opgegroeid met 4 ouders en weinig aandacht van mijn moeder want ik heb 2 zusjes en 2 broertjes aan mijn moeders kant en 2 zusjes bij mijn vader maar die zijn nog zeer jong. Mijn opa en oma zijn gelovig maar mijn ouders en ik niet dat zijn wij redelijke wijs afgeleerd mijn vader de allen bidden als er echt iets mis was of zijn leven niet meer bij een kreeg.

      b.   Welke overeenkomsten en verschillen zijn er tussen jou en

             Je ouders/verzorgers? Legt uit waardoor dit komt.

Ik en mijn vader hebben een connectie in crossen en ik en mijn moeder met mijn kleding en make up en ik en mijn stiefmoeder in kunst ik ben de enige die echt super gek is op honden en de katten de rest van de familie vindt paarden leuker. Ik moest snel verstandig zijn mijn vader wordt nu nog steeds door mijn oma als een klein kind opgevoed en alles en ik was zeer snel zelfstandig.

Beschrijf je ervaringen met kunst tot nu toe. Doe dit aan de hand van alle 8 kunstdisciplines: architectuur, beeldende kunst, muziek, film, fotografie & nieuwe media, theater, dans, design.

Welke kunstdiscipline(s) spreken je het meest en het minst aan.

Bespreek ze alle 8. Leg uit waarom je dit vindt.

Ik hou van architectuur en dat wil ik later graag gaan doen. Muziek ik ben er mee opgegroeid bijna al mijn ouders luisteren alleen maar naar muziek en ik luister zelf er ook graag naar. 3 ooms van mij zaten in een band of zitten nog. Theater ik ben since dat ik 4 ben ga ik met mijn opa en oma naar een musical en mijn allereerste musical is sneeuwwitje en de 7 dwergen. Ik heb wel eens een naai machine gehad en kleding genaaid dat was zeer zeker leuk maar het is niks voor mij. Ik heb zelf vroeg op ballet gezeten maar dat Was ook niks voor mij. Ik ben volgens vrienden van mij ben ik geweldig in foto’s maken en dat doe ik soms nog steeds.

Tot slot beschrijf je dromen en wensen wat betreft cultuur en kunst.

Welke kunstdisciplines en buitenlandse culturen zou je meer over willen weten of leren, leg uit waarom.

Ik zou graag veder in kunst zelf studeren maar dat kan helaas niks en ik hou ook van huizen maken en schetsen dus ik zou graag veder willen in de architecten gaan want ik zou daar een baan in kunnen vinden en mijn leven zou er wel van af hangen dus ik ben wel blij dat ik een passie en iets wat ik leuk vind kan samenvoegen.

Wat betekend kunst voor jou?

Kunst is voor mij mijn emoties en gevoel teken mijn hoofd leeg maken en overzetten in beeld dus mijn hoofd is leeg en dan heb je ook weer een kunst werk. Al mijn kunst dat ik maak heeft een betekenis voor mij behalve het paard dat ik wil teken voor een vriendin van mijn vader p de camping.

Wat betekend cultuur voor jou?

Kerst vieren 5/12 en meerdere veestdagen.

[reynboowbabie]

kunstautobiografie 3

conclusie

Over muziek zou ik nog wel meer willen weten en gewoon leren. Lijkt me namelijk wel heel leuk om het een beetje te kunnen maken. In fotografie zou ik ook wel nog meer over leren. Tis gewoon leuk namelijk om af en toe te doen, maar niet heel boeiend. Ik weet niet echt buitenlandse culturen, maar wil der wel heel graag nog van allemaal "proeven”. Kunst is voor mij iets waar iemand iets maakt om zijn talenten te laten zien. Cultuur is voor mij de manier waarop iemand leeft op zijn eigen manier, maar toch wel veranderd wordt door de mensen waar zij mee opgroeit. Hoe iemand zijn gewoonten zijn door de dingen die "normaal” zijn in z'n omgeving/land. 

[devosopmaandag]

Vrouwenlevens

Deze week zag ik met vriendin A de theatervoorstelling 'De jaren'*, gebaseerd op het gelijknamige boek van Annie Ernaux, en enkele dagen later 'She said'**, de film over twee journalistes van The New York Times die onderzoek doen naar Harvey Weinstein. Eerder las ik het boek van Ernaux en langer geleden zag ik documentaires over Weinstein en over Jeffrey Epstein. Feit, fictie, werkelijkheid, kunst – vrouwenlevens.

Ik las het boek in grote bewondering. In een ingehouden stijl schrijft ze over haar eigen geschiedenis, die ook de geschiedenis van Frankrijk is en andersom, kortom: een collectieve autobiografie. Zij doet dat met precisie, zachtheid en scherpzinnigheid. Het boek appelleerde vooral aan mijn reflectieve aard. De gebeurtenissen in haar andere boeken zijn rauwer, emotioneler, maar altijd geschreven in haar onmiskenbaar eigen stijl, die sommigen misschien als koel omschrijven. Het toneelstuk, in de regie van Eline Arbo, was het tegendeel: in ruim twee uren speelden vijf actrices van uiteenlopende leeftijden samen de vrouw van het boek. Niets werd geschuwd: verkrachting, masturbatie, abortus, moederliefde, verlangen, angst, spotternij, euforie, bezinning. Alle theatrale middelen werden ingezet: er werd wonderschoon gezongen, rook ingezet, licht, muziek, nepbloed, tafelkleed na tafelkleed werd beklad, bemorst, bevlekt. Ondanks mijzelf misschien wel, maar vooral dankzij de spelers en de regie, werd ik meegesleurd een vrouwenleven in. Na afloop was ik enigszins uitgeteld – en zeer onder de indruk.

Dan was er die goed vertelde, niet sensationele film, waarbij ik vaak moest denken aan documentaires over Weinstein en Epstein, waarin een lange rij van vrouwen vertelden over wat zich binnenskamers bij die twee machtige mannen afspeelde; verhalen die weerzinwekkend zijn en op een bepaalde manier ook stompzinnig. En hoe die gebeurtenissen hun leven bepaalden. Ze zeggen ook iets over de soms onvermijdelijk lijkende kwetsbaarheid van vrouwen en over hoe wel erg veel mannen hun macht laten gelden en die in zijn lelijkste vorm tegenwoordig 'toxic masculinity' heet.

Ernaux zet haar kunstenaarschap, haar gevoeligheid en haar intellect in om niet slachtoffer te zijn maar de protagonist in haar eigen leven. Een verkrachting op jonge leeftijd, een pijnlijke abortus, hopeloze relaties met een getrouwde man en een veel jongere man, de bekrompenheid van haar jeugd, de opwinding en idealen van '68, de daarop volgende deceptie, het consumentisme, de ouderdom, dat alles vormt het materiaal om haar verhaal te vertellen, om te zeggen: dit is de vrouw die ik ben. Maar niet iedere vrouw is een Ernaux.

* 'De jaren' | regisseur Eline Arbo 2022 | Het Nationale Theater | naar het boek van Annie Ernaux | vertaling Rokus Hofstede | met Hannah Hoekstra, Nettie Blanken, Tamar van den Dop, Mariana Aparicio en June Yanez.

** 'She said' | regie Maria Schrader 2022 | scenario Rebecca Lenkiewicz | met Carey Mulligan en Zoe Kazan 

[citytripsexpert]

Onvergetelijke Europese Ontsnappingen: Ontdek Dublin en Venetië

Europa herbergt enkele van de meest fascinerende steden ter wereld, die elk een unieke mix van geschiedenis, cultuur en onvergetelijke ervaringen bieden. Hiervan vallen Dublin en Venetië op als twee verschillende, maar even betoverende bestemmingen. Of u nu het rijke literaire verleden van de Ierse hoofdstad verkent of door de magische grachten van de drijvende stad van Italië navigeert, een stedentrip Dublin of een stedentrip Venetië belooft reizigers levenslange herinneringen achter te laten. Dit artikel duikt in de charme van beide steden en laat zien waarom ze bovenaan de lijst van reizigers zouden moeten staan.

De levendige Cultuur en Geschiedenis van Dublin

Dublin is een stad boordevol energie, geschiedenis en cultuur, waardoor het een bestemming is die je absoluut moet bezoeken voor reizigers die op zoek zijn naar zowel intellectuele stimulatie als levendig entertainment. Een City Trip Dublin biedt een reis door eeuwen geschiedenis, van het majestueuze Trinity College tot het historische Dublin Castle. Als bezoekers door de geplaveide straten lopen, kunnen bezoekers het gewicht van het literaire erfgoed van Dublin voelen, waar eminente schrijvers woonden, waaronder Oscar Wilde en James Joyce.  Het culturele aanbod van Dublin stopt niet bij de geschiedenis. De stad staat ook bekend om zijn levendige pubscene, waar bezoekers kunnen genieten van traditionele Ierse muziek, een pint Guinness en de warmte van de lokale gastvrijheid. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in kunst en cultuur biedt Dublin talloze musea en galerieën, zoals de National Gallery of Ireland, waar werken van zowel lokale als internationale kunstenaars worden tentoongesteld. De combinatie van geschiedenis, cultuur en een vriendelijke sfeer maakt Dublin een perfecte bestemming voor alle soorten reizigers.

De Tijdloze Romantiek van Venetië

In schril contrast met de levendige straten van Dublin biedt Venetië een sfeer van romantiek en tijdloze schoonheid. Een stedentrip Venetië neemt reizigers mee naar een wereld van betoverende grachten, verbluffende architectuur en artistieke meesterwerken. Venetië, gebouwd op meer dan 100 eilanden die met elkaar verbonden zijn door bruggen, biedt een ervaring als geen ander. Gondeltochten langs het Canal Grande, halte bij de Basiliek van San Marco, en ontspannen wandelingen door de smalle steegjes dragen allemaal bij aan de magische aantrekkingskracht van de stad. De charme van Venetië ligt niet alleen in de architectuur, maar ook in de diepgewortelde artistieke cultuur. Van de werken van Venetiaanse meesters als Titiaan en Tintoretto tot de beroemde glasindustrie van de stad in Murano: Venetië is een paradijs voor kunstliefhebbers. Of u nu geniet van het uitzicht vanaf de Rialtobrug of het prachtige Dogenpaleis verkent, bezoekers van Venetië zullen onder de indruk zijn van de grandeur en geschiedenis van de stad.

Wat Maakt Dublin en Venetië Perfecte Stedentrips?

Zowel Dublin als Venetië bieden voor iedere reiziger iets unieks, waardoor het ideale bestemmingen voor een stedentrip zijn. City Trip Dublin is aantrekkelijk voor mensen die houden van een mix van geschiedenis, cultuur en levendige sociale scènes. Dublin biedt gasten een aangenaam welkom met zijn rijke literaire erfgoed, energieke bars en vriendelijke mensen.  Aan de andere kant richt City Trip Venetië zich op mensen die op zoek zijn naar romantiek, schoonheid en een gevoel van tijdloosheid. De rustige grachten, prachtige pleinen en artistieke schatten van Venetië maken het de perfecte bestemming voor reizigers die zich willen onderdompelen in de elegantie en charme van een stad die aanvoelt als een stap terug in de tijd. Samen vertegenwoordigen deze steden twee enorm verschillende, maar even lonende ervaringen.

Praktische Tips Voor Een Bezoek Aan Dublin en Venetië

Voor reizigers die een Citytrip Athene plannen, is het belangrijk te weten dat Dublin een stad is die je het beste te voet kunt verkennen. Veel van de belangrijkste bezienswaardigheden, zoals Temple Bar, Grafton Street en St. Stephen's Green, liggen op loopafstand van elkaar, waardoor u gemakkelijk kunt navigeren. Bovendien bestaat het openbaar vervoerssysteem van de stad uit bussen en trams en biedt het gemakkelijke toegang tot verder afgelegen gebieden zoals het Guinness Storehouse of Phoenix Park. In Venetië vereist vervoer een andere aanpak. Dankzij de grachten en autovrije straten van de stad zijn lopen en vervoer over water de belangrijkste vormen van vervoer. Vaporetto, de waterbussen van de stad, zijn een populaire en efficiënte manier om rond de vele eilanden van Venetië te reizen. Voor degenen die de grachten van de stad op een meer romantische manier willen ervaren, zijn gondeltochten een typische Venetiaanse ervaring.

Conclusie

Kortom, zowel een Citytrip Florence als een Citytrip Venetië bieden reizigers een onvergetelijke kans om twee van de meest iconische steden van Europa te verkennen. De levendige cultuur en rijke geschiedenis van Dublin maken het tot een levendige en boeiende bestemming, terwijl de tijdloze schoonheid en artistieke schatten van Venetië een romantische en magische ontsnapping creëren. Voor degenen die hun volgende Europese vakantie plannen, biedt een bezoek aan citytripsexpert.nl waardevolle bronnen en inzichten om een ​​onvergetelijke ervaring in zowel Dublin als Venetië te garanderen. Of je nu door de drukke straten van Dublin wandelt of langs de vredige grachten van Venetië vaart, deze stedentrips beloven een mix van cultuur, geschiedenis en schoonheid te bieden die werkelijk ongeëvenaard is.

[fyeahdprian]

[Tilburg, Netherlands]

013poppodium 3d | October 30, 2024 De Dream Reborn World Tour 2024 met DPR Ian, Cream en Artic blies Tilburg omver! Fans werden meegenomen in een next-level show waar muziek, visuals en kunst samen één werden. 📷: @willemvsbreugel

Translation: The Dream Reborn World Tour 2024 with DPR Ian, Cream and Artic blew Tilburg away! Fans were taken into a next-level show where music, visuals and art became one. 📷: @willemvsbreugel

View this post on Instagram

A post shared by 013 (@013poppodium)

[denuchterekijk]

Eindelijk! Wanneer je een festival van gelijk welke aard (muziek, eten, kunst, …) bezoekt, ben je telkens meer dan 10€ extra aan “lucht” en verzonnen dingen kwijt. Kosten die je moet betalen en waarvoor je letterlijk niets in de plaats krijgt.

[bucklemonster2]

The Age Of Aquarius: A Theory

The Age Of Aquarius A Theory about the Beginning of Our Century. NEDERLANDS BENEDEN / DUTCH BELOW

Warning: mention of 9/1'1 and C''orona.

I was born in 1994 but allegedly people around the 1960s and 1970s believed that the 2000s would herald a new era. 2000 was the beginning of "The Age of Aquarius". A period where human consciousness would grow. I am sceptical about this, but maybe the people from the 60s were right after all. It is now 2024, and the "beginning" of this century "2000" is almost over. 2025 is the first quarter of our century.

This century had a rough start. In 2001 we were all shocked by the att''acks of 9/1'1. A worldwide, collective tr''auma, a rude awakening. Despite the p''aranoia and f''ear that this event brought with it, humanity began to become more connected through the internet. Computers and the internet existed before 2001, but around 2002 almost everyone started to get a computer in their home.

Ten, twelve years later almost everyone had a smartphone. So the internet was not just limited to the living room, but everywhere, whenever we wanted it. In 2019, the c''orona crisis began. We all had to stay indoors as much as possible, it was a bizarre time that lasted until 2022, 2023. Because of this we started to live differently, and therefore began to think differently about life.

Around 2021, 2022 there was a breakthrough with AI. This confronts us with ourselves. AI makes things that we can label as art and music. AI's can look like real living people, online. Whether this is good or bad, I leave that up to you. People also use AI to solve various problems in various disciplines such as medicine. But it does make us think, so it broadens our minds. Is this really it? Is this really "The Age of Aquarius"?

-------------------------------------------------------------------------

The Age Of Aquarius

Een Theorie over het Begin van onze Eeuw. Waarschuwing: vermelding van 9/1'1 en C''orona.

Ik ben geboren in 1994 maar naar verhoren geloofden mensen rond de jaren 1960 en 1970 dat de jaren 2000 een nieuwe tijd gingen inluiden. 2000 was het begin van "The Age of Aquarius". Een periode waar het menselijk bewust zijn ging groeien. Ik sta hier sceptisch tegenover, maar misschien hadden de mensen uit de jaren 60 toch gelijk. Het is nu 2024, en het "begin" van deze eeuw "2000" is bijna voorbij. 2025 is de eerste kwart van onze eeuw.

De jaren 2000 werden eerst op een gr''uwelijke manier ingeluid door de aanslagen van 11 S''eptember 2OO1. Een wereldwijd, collectief tr''auma, een rude awakening. Ondanks de p''aranoïde en a'ngst die deze gebeurtenis met zich meebracht, begon de mensheid meer verbonden te geraken via het internet. Computers en het internet bestonden al voor 2001, maar rond 2002 begon bijna iedereen een computer in huis te halen.

Tien, twaalf jaar later had bijna iedereen een smartphone. Dus het internet was niet enkel beperkt tot de woonkamer, maar overal, wanneer we het maar wilden. In 2019, kwam de corona crisis. We moesten allemaal zoveel mogelijk binnen blijven, het was een bi'zarre tijd die duurde tot 2022, 2023. Hierdoor begonnen we even anders te leven, en dus anders over het leven na te denken.

Rond 2021, 2022 was er een doorbraak van AI. Hierdoor worden we geconfronteerd met onszelf. AI maakt dingen die we als kunst en muziek kunnen bestempelen. AI kan overkomen als levende mensen, online. Of dit goed of slecht is laat ik aan jullie over. Men gebruikt ook AI om verschillende problemen op te lossen in verschillende disciplines zoals de geneeskunde. Maar het doet ons wel nadenken, dus het verruimd onze geest. Is het zover? Is dit echt "The Age of Aquarius"?

[lolaumarova-breitner3]

Kunstanalyse

Dans & Theater Bij de analyse van theater en dans hebben we samen met Lorentine verschillende theorieën en oefeningen behandeld. We hebben diverse methoden besproken, waaronder de ‘tijd-kracht-ruimte’ methode. Bij deze aanpak deden we een oefening met een dobbelsteen, waarbij we de tijd, kracht of ruimte van de Macarena-dans aanpasten. Daarnaast hebben we de methode ‘inhoud-vorm-functie’ besproken. Hierbij analyseerden we vooral de betekenis van een dans- of theatervoorstelling, de waarneembare vormen zoals decor en ordening, en uiteindelijk de functie of het doel van de voorstelling. Lorentine moedigde ons aan om schematisch naar dans- en theatervoorstellingen te kijken, waarbij we letten op betekenis en boodschap, de dansers, de dans zelf, de ruimte, de muziek, theatrale middelen en de samenhang. Dit leidde tot gesprekken over wat we gezien hadden: wat viel ons op? Herkende ik dezelfde zaken als mijn klasgenoten? Voor theater hebben we een leuke oefening gedaan waarbij we elke 45 seconden iets aan ons groepsproject moesten toevoegen. Dit vond ik een fijne manier om theater te verkennen, waardoor we op een actieve manier analyseerden door zelf iets te creëren.

Muziek In het onderdeel ‘muziek’ hebben we met Menno twee verschillende analysemethoden uitgeprobeerd. De eerste was de associatieve analyse, waarbij we luisterden naar het nummer ‘Cranes in the Sky’ van Solange. We bespraken wat we hoorden, wat het bij ons oproeide en waar we dachten dat het nummer over ging. Het was belangrijk om ons volledig over te geven aan de muziek en onze associaties vrijuit te delen. De tweede methode was formele analyse, waarbij we een werkblad met een songtekst kregen en aan de hand van enkele vragen moesten analyseren waar de tekst over ging, welke emoties we hoorden en hoe de muziek de boodschap overbracht. We deden ook een klapoefening waarin we in verschillende ritmes moesten klappen; dit was moeilijker dan het leek.

Persoonlijke ervaring Als CKV-docent zou ik de theater- en dansmethoden zeker inzetten. De korte opdrachten werkten energiek en waren een fijne kennismaking met beide disciplines. Ik zou deze opdrachten misschien uitbreiden of verdiepen, omdat ik zelf veel heb geleerd. De opdrachten gaven me ook veel energie en waren gewoon leuk, wat het makkelijker maakte om kritisch naar dans en theater te kijken.

De muziek analyse vond ik echter uitdagender. De klapoefening was moeilijk voor me omdat ik moeite heb met het vasthouden van ritme en snel afgeleid ben. Deze oefening zorgde meer voor faalangst dan voor een nieuw inzicht in de muziek. Ook vond ik de associatieve analyse moeilijk toepasbaar in een klaslokaal. Dit heeft vooral te maken met mijn beperkte vaardigheden in muziek. Hoewel ik graag de discipline ‘muziek’ zou willen doceren in een CKV-klas, moet ik me hier echt verder in verdiepen, vooral in de theorie, zodat ik de discipline beter begrijp. Dans en theater begrijp ik beter, omdat ik hier meer mee bezig ben in mijn dagelijks leven.

Eigen discipline en theorie en kunstbeschouwing Ik vind het belangrijk dat theorie wordt gekoppeld aan praktijk. Dit betekent dat alle theoretische concepten uit boeken relateerbaar moeten zijn aan iets tastbaars of zichtbaars. Je leert pas goed naar kunst kijken door er daadwerkelijk naar te kijken. Om goed te observeren, moet je echter wel weten wat je kunt verwachten. Als docent zou ik een kunstbeschouwingsles altijd combineren met een praktische activiteit, zoals een bezoek aan een museum of een activerende werkvorm in de klas. Ook zou ik energizers of opdrachten uit andere disciplines toepassen, omdat dit het inzicht vergroot en vaak zorgt voor een frisse blik op lessen of opdrachten.

[ritesritesrites]

Spent a hot Sunday afternoon at Willem Twee muziek en beeldende kunst Den Bosch with Vulvarine Excited to do it again next weekend, secret skatehall show coming up October 5th. Photo: Brigitte Mulders Fotografie

[de-meerpeen]

Galerie Doolaard viert 20-jarig jubileum in Anna Paulowna

Er op uit: 'Galerie Doolaard viert 20-jarig jubileum in Anna Paulowna'

ANNA PAULOWNA – In september 2024 bestaat Galerie Doolaard in Anna Paulowna officieel 20 jaar. Sinds de opening in 2004 aan de Middenweg 9b heeft de galerie zich ontwikkeld tot een bruisend centrum voor kunst, muziek en workshops. Mede-oprichtster Elly Doolaard kijkt vol trots terug op de afgelopen twee decennia. “Het lijkt alsof het gisteren was dat we begonnen. De tijd is echt voorbijgevlogen…

[joostjongepier]

Wat?   Caleidoscoop, Consumer’s Rest (1981) door Stiletto Studios, Black Iron (2004) door Humberto & Fernando Campana, Wire Mesh Chair (1998) door Dennis Slootweg, Solid (1986) door Heinz Landes, Double Headed Snake Chair (1999) door Niki de Sa1nt Phalle, Pavonia 91993) door Alessandro Mendini, Hairy Chair (2011) door Charles Kaisin en Bright Space

Waar?   Tentoonstelling A Chair for You in Grassi Museum für Angewandte Kunst, Leipzig

Wanneer?   2 augustus 2024

Na ruim twee uur in het Grassi Museum für Angewandte kunst te hebben doorgebracht, was ik even kunstmoe. Ik had echter een combinatiekaartje gekocht waarbij ook de tijdelijke tentoonstelling was inbegrepen. Dus besloot ik maar even het museumcafé in te duiken voor Kaffee und Kuchen om daarna innerlijk gesterkt de tentoonstelling A Chair for You te gaan bekijken. Nu moet ik zeggen dat ik stoelen niet het meest interessante onderwerp vindt om me, na een hele ochtend kunstkijken, in te verdiepen. Maar vooroordelen zijn er om onderuit te worden gehaald en dat gebeurde. Wat een geweldige tentoonstelling! Nooit in mijn leven heb ik stoelen zo als kunstobject bekeken als hier. En daar kwam nog bij dat de tentoonstelling werkelijk voorbeeldig was opgezet. Ik kwam ogen en oren te kort.

De expositie bestond uit vier ruimtes. Gelijk na binnenkomst was er een entree met enkele bijzondere stoelen en een caleidoscoop. Je keek door ronde gaten naar een wervelende, spiegelende ruimte waarin bij nadere beschouwing stoelen bewogen. Er klinkt muziek van Lou Reed. Een spectaculair begin!

De ruimte daarna werd aangeduid als Dark Space. Om er binnen te komen moest je diep gebogen door een lage doorgang. De ruimte zelf was donker en erin zweefden stoelen, als waren het sterren aan de hemel. De rustgevende muziek van Arvo Pärt (Spiegel im Spiegel) verleende de ruimte een haast meditatieve rust.

Na de duistere ruimte, kwam ik door een gordijn in de ‘Medium Space’. Mechanische, metaalachtige klanken vulden deze ruimte, waarin strakke scherpe lijnen de monochrome ruimte doorsnijden. Semitransparante wanden dragen bij aan de monochromie. De ruimte is geïnspireerd op het Barcelona-Paviljoen van Bauhaus-architect Mies van der Rohe uit 1929. Via een klein gangetje kom ik tenslotte uit in de Bright Space. De ruimte is fel verlicht en ook de muziek (Happie Chappy van Paul Reeves) draagt bij aan de lichtheid. Een eclectische verzameling kleurrijke stoelen is verdeeld over een aantal ‘eilandjes’ verspreid over de ruimte.

Op deze expositie gaat het niet om stoelen als gebruiksvoorwerp. Weliswaar zijn er genoeg stoelen die wel degelijk als zitmeubel te gebruiken zijn, maar niet alle objecten op deze tentoonstelling zijn daar voor geschikt. Sommige missen een zitting, andere zijn gemaakt van prikkeldraad of zijn beslagen met talloze spijkertjes. De stoel is op deze expositie primair een kunstvoorwerp en als bezoeker word je uitgedaagd op een heel andere manier te gaan nadenken over het concept ‘stoel’.

Hoewel veel van de namen van de ontwerpers/kunstenaars voor mij onbekend waren, zaten er zeker ook bekende namen bij zoals: Marcel Wanders, Niki de Saint Phalle, Frank Ghery en Alessandro Mendini. Maar grote of kleine namen, bekende of onbekende ontwerpers, de tentoonstelling A Chair for You is eigenlijk één groot Gesamtkunstwerk (om er maar eens een mooie Duitse kreet tegenaan te gooien). De tentoongestelde voorwerpen komen tot hun recht in een samenhang met de totale vormgeving, belichting en muzikale ondersteuning. Het geheel was een ware belevenis!

[jurjenkvanderhoek]

IN HET LANDSCHAP VAN FRITS BEN IK EEN STOMME KONING

Er zijn kunstenaars muzikant. Beperken zich niet slechts tot een enkele kunstuiting, maar wenden meer instrumenten aan om zich te manifesteren. Er zijn muzikanten kunstenaar. Acteurs ontdekken op latere leeftijd dat ze redelijk verdienstelijk schilderen. Dat wisten ze hun hele werkbare leven al, maar lieten het ene het andere verdringen of juist niet. Iedere artiest kan van meerdere markten thuis zijn om een rechtgeaarde kunstenaar te heten. Zich niet richten op één vaardigheid, maar zich geïnspireerd toeleggen op meerdere kunstzinnige vlakken. Niet iedereen met dezelfde kwaliteit, er is nu eenmaal kaf onder het koren. De meest vruchtbare korrels worden op natuurlijke wijze geschift van de grote gemene deler. De echte Kunstenaar die muzikant of acteur is, of schrijver, staat zich daar niet op voor. Het is een gave die gedeeld wordt om niet, gewoon omdat het moet. Een heilig moeten.

En is een kunstenaar dan muzikant of andersom, want wat is er eerder de kip of het ei, dan zoek ik in beide uitingen een overeenkomst. Is de klank te vinden in het beeld, het beeld in de klank. Of staat de klank lijnrecht tegenover het beeld. Laat de kunstenaar als muzikant andere inspiraties toe. Is de klank een uitvlucht op het beeld. Hoor ik het beeld terug in de muziek, zijn de noten tonen voor de klankkleur van het schilderij, de tekening of het beeldhouwwerk. Vind ik de sfeer van de muziek terug in het gevoel bij het beeld. Is de muzikale compositie een echo van de kunstige creatie. Spiegelen beide uitingen zich of staan deze juist als tegenpolen van elkaar.

In de nummers op de cd van FRITS, Mute King, verbeeld ik mij het aanschouwelijk vermogen van de muzikale kunstenaars te horen. De songs zijn zodanig gearrangeerd dat ik in de orkestratie van de diverse instrumenten beeltenissen voor ogen krijg. In het landschap van geluiden doemen beelden op, zoals uit de mist figuren verschijnen. Je moet er moeite voor doen, de ogen scherp stellen om door de lage wolken te kijken. Het gehoor aanscherpen om beelden voor ogen te krijgen. De muziek van FRITS is geen behang, het is luistermuziek. Je gaat er voor zitten, niet om het als achtergrond weg te wuiven. Het omgeeft je, het is alsof ik in de studio bij de opnames aanwezig ben. Of dat de band bij mij in de kamer staat te spelen. Zo vriendelijk eigen en herkenbaar persoonlijk is de muziek. Het neemt me op in het landschap van klanken. Over de velden klinkt een gezongen tekst die aandacht verdient om te begrijpen, te vatten en te ervaren.

Iedere song is een genot om naar te luisteren, door de eenvoud die uit de klanken spreekt. Het heeft een gedragen karakter, een welhaast plechtstatige aard. Na meerdere keren beluisteren beklijft het en kan ik de woorden welhaast meezingen. Hoewel de instrumentatie beperkt is weten de heren daar toch een doorwrocht werk uit te arrangeren. Met hulp van de vierde man bij het oorspronkelijke trio komen andere klanken naar voren, als uit een harmonica of een voorgeprogrammeerd toetsenbord. En weet de toetsenman een aardige staal aan diverse sounds uit zijn keyboard te toveren. Gesteund door een creatieve slagwerker, die niet enkel knap het ritme vasthoudt maar ook virtuoze loops voortbrengt, kabbelt het gitaarspel voort om zo nu en dan in een solo uit te barsten. Maar nergens pakt iemand of iets de boventoon, neemt meer de aandacht dan de rest. Niet dat het klankveld daardoor een stroperige brij wordt, een ondoordringbare kost, de muzikanten weten het geluid namelijk open te houden. Open zoals de kunst van de heren dat aan de oppervlakte is, duiken zij met de muziek de diepte in. En ik laat me met plezier onderdompelen.

In handen van toetsenist René Korten is zijn afgebeelde compositie onderweg. De compositie als in een schilderij. In de stilstand van het gekaderde linnen of het vel papier is beweging op te merken, een spanning te voelen in de verf. De composities laten zich niet eenvoudig omschrijven. Korten’s schilderijen spreken in hun veelkleurigheid en vormentaal voor zich. Behoeven geen uitleg. Het zijn zelfstandige afbeeldingen, autonome vormen, die buiten de werkelijkheid staan en daardoor zo wonderlijk echt lijken. Uit de verf laat Korten een valse realiteit ontstaan. Het is er niet, want het is natuurlijk alleen maar modder op een doek. Maar het lijkt toch te bestaan, als afbeelding van een onderbewustzijn dat verbanden legt met onbestaanbare elementen en realistische details.

Daarnaast zijn de geschilderde landschappen van gitarist en bassist Frank Anderson realistisch, geven meer de werkelijkheid weer. Althans een gedachte realiteit, een gedroomde werkelijkheid. Die wel handvaten geeft alsof deze ergens waarheid zijn en op een moment beleefd kunnen worden. Uitgaande van het zijn abstraheert Anderson zijn beelden gaande langs de weg van de kunst. Hij groeit als het ware uit de werkelijkheid in zijn eigen waarheid. De fotorealistische vogelvrienden kunnen zo op hun vlerken vervliegen en verdwijnen in het niets van het kleurenspel. Zo lost mijn gedachte op in het klanklandschap van FRITS, want vocalist, gitarist en slagwerker Paul François weet er in zijn studio een enerverende mix van de afzonderlijke delen van te maken. Op zijn manier is hij ook landschappelijk beeldend, niet in de ruimte van het vlak maar in het vlak van de ruimte. In dat geschapen landschap ben ik graag.

Waarom haal ik de beeldende kunst van Korten en Anderson bij deze muzikale uiting? Welnu, om te schetsen dat beide richtingen in sound samenvallen. De muziek van FRITS is beeldend, zoals een kunstenaar dat enkel kan laten beleven. Want diep in zijn hart is François ook nog telkens de beeldenaar die hij was toen de heren elkaar op de Tilburgse kunstacademie troffen en besloten ook in de muziek tot figuratie te komen. Past die muziek in een hokje? Is kunst sowieso op de plek in een vak? Voor de beschouwer is het daarmee meer eenvoudig te verstaan en te begrijpen, wanneer de kunstzinnige uiting ergens onder geschaard kan worden. Dat je kunt zeggen het is expressionisme of kubisme, het is rock of jazz. In dit geval behoudt ik me het recht voor zowel de kunst van de heren als de muziek van de groep buiten grenzen te plaatsen. Het verdient een eigenzinnig adres in het landschap van het uiten.

Bij de figuratieve muziek is de beeldende kunst terug te vinden op de cd-hoes van Mute King. Niet een werk van Korten of Anderson zelf, hoewel dat best stemmig op de plek zou zijn geweest. De groep heeft kunstenaar Arno Kramer verzocht zijn gedachten over de muziek te laten gaan en met een passende illustratie te komen. De beeltenis is niet de vlag waaronder het werk gaat. De tekening is een autonome vertaling van de inhoud. Het behoeft geen uitleg, zoals geen enkel kunstbeeld op zichzelf toelichting nodig heeft. Je moet het ondergaan, woordloos ervaren, stil luisteren en genieten. De stomme koning zijn in het landschap van FRITS.

FRITS, mute king. Frank Anderson, Paul François, René Korten (& Ruud Verploegen). Hoestekening Arno Kramer. Eigen uitgave, 2023.