#kracht

[i-think-pictures]

[vastingedachten]

De ongrijpbaarheid van geluk en verdriet…

Geluk en verdriet zijn als eb en vloed; ze komen en gaan, in een ritme dat we allemaal herkennen. Geluk vult je hart met licht, een sprankeling die je even laat zweven. Maar soms dooft die sprankeling langzaam uit door de uitdagingen van het leven.

Verdriet voelt dan weer zwaar, als een donkere wolk die alles vertroebelt. Het lijkt eindeloos, maar ook verdriet heeft zijn tijd. Net zoals wolken uiteindelijk altijd wijken voor de zon.

Hoe verschillend ze ook zijn, geluk en verdriet hebben één ding gemeen: ze zijn tijdelijk. Ze herinneren ons eraan dat het leven altijd in beweging is. Geluk leert ons genieten van wat er ís, terwijl verdriet ons kracht geeft om door te gaan.

Het leven is een spel van licht en schaduw, en juist die wisselwerking maakt het écht. Omarm beide, want zonder schaduw zou je het licht niet zien.

Van. Mij.

[peterpauldoodkorte]

Kracht in lenigheid

De parabel van de buigzame wilg Lang geleden, in een vallei omringd door machtige bergen, groeide een kleine wilgenboom aan de oever van een rivier. Tussen eiken, ceders en dennen stond hij bekend als de zwakste boom van het woud. Zijn dunne takken bogen onder de wind, en zijn stam leek geen weerstand te bieden tegen stormen. De andere bomen keken op hem neer. De eik pronkte met zijn dikke stam…

[meganbrooks8616]

Ontdek de spanning van het rijden op DYU's 750w Ebikes

Als je op zoek bent naar een opwindende rit die kracht en efficiëntie combineert, zoek dan niet verder dan het indrukwekkende assortiment e-bikes van DYU. Deze elektrische fietsen zijn ontworpen om een soepele en aangename ervaring te bieden, of je nu door de stad pendelt of schilderachtige routes verkent.

Met een robuuste motor bieden DYU e-bikes de perfecte balans tussen snelheid en controle, waardoor ze ideaal zijn voor rijders van alle niveaus. Het lichte ontwerp en de duurzame constructie zorgen ervoor dat je elk terrein met vertrouwen kunt aanpakken. Bovendien betekent de duurzame batterij dat je langer kunt rijden zonder je zorgen te maken over een lege accu.

Sluit je aan bij de groeiende gemeenschap van e-bike enthousiastelingen die de vrijheid en vreugde van het rijden op DYU's e-bikes ontdekken. Ervaar vandaag de opwinding en zie hoe deze ongelooflijke machines je dagelijkse reizen in een avontuur kunnen veranderen!

[coreymendoza8947]

Waarom je een DYU 750W E-bike zou moeten overwegen?

Ik hou absoluut van de ervaring van het rijden op een e-bike, vooral van het merk DYU.

De e-bike van DYU biedt een ongelooflijke combinatie van kracht en comfort, waardoor elke rit plezierig en opwindend is.

Wat denken jullie allemaal over de voordelen van het rijden op een e-bike?

[cherylcompton3310]

De Spannende Wereld van DYU Elektrische Fietsen Verkennen

Hallo iedereen! Ik heb onlangs het fantastische assortiment DYU elektrische fietsen ontdekt, vooral hun indrukwekkende modellen. Deze fietsen bieden een geweldige combinatie van kracht en efficiëntie, waardoor ze perfect zijn voor zowel woon-werkverkeer als recreatieve ritten. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met DYU fietsen! Zijn er tips of functies waar jullie bijzonder van genieten? Bedankt voor het delen van jullie inzichten!

[ralph-mulder]

Vind in mijn woorden kracht

[twafordizzy]

Ad Zuiderent heeft een fata morgana

Ad Zuiderent geschilderd door Frans van Steenhoven; bron beeld: literatuurmuseum.nl Het is tijd om naar Zeeland te gaan. Wind, water en zon te ondergaan. De ruimte nemen in mijn blik en mijn hoofd. Het zilte ruiken en proeven. En bij Zeeland gaat het in mijn beleving ook altijd om die Watersnood (1953). Het afgelopen jaar was het jaar van het museum in Ouwekerk, het boek van Kees Slager en nu…

[blogger-theo-herbots]

De Kracht van Kracht, Wijsheid, Geduld, Geloof, Moed en Liefde ||The Power of Strength, Wisdom, Patience, Faith, Courage and Love

IK heb de kracht om op te komen voor mezelf Kracht Wijsheid Geduld Geloof moed Liefde Hoewel ik niet over dezelfde krachten beschik als de Bijbelse figuren in de banner die ik heb genoemd, dienen ze voor mij als een inspiratiebron in mijn dagelijks leven. Ze herinneren me eraan dat zelfs gewone mensen buitengewone dingen kunnen bereiken met vastberadenheid en moed. Elke dag probeer ik een…

[dutchjan]

August 04, 2024

[mijnniemandsland]

Redenen.

Vier Redenen Waarom Artikelen met Drie Redenen Beter Zijn In de wereld van contentcreatie en journalistiek is de kunst van het overbrengen van ideeën in een beknopt en aantrekkelijk formaat essentieel. Een populair formaat dat vaak wordt gebruikt, is het artikel met ‘drie redenen’. Dit formaat wordt zowel geprezen om zijn eenvoud als bekritiseerd om zijn beperkingen. Desondanks blijft het een…

[vintagewildlife]

Alpine ibex By: General v. Kracht From: Lebensbilder aus der Tierwelt 1908

[juliaknz]

WOHN- UND ATELIERHAUS OF DIETER & INGEBORG RAMS, 1971 Kronberg im Taunus, Germany Images © Ingeborg Kracht-Rams

[peterpauldoodkorte]

de kracht van het verhaal

een echt verhaal raakt je diepeen stem met een hart dat leeft geen maskers, franje of schijnwoorden die spreken: “Dit ben ik, dit is mijn verhaal”het groeit uit stilte, vreugde of pijnraakt omdat het zo eerlijk en echt isfluistert de waarheid, rauw of zachtschreeuwend om echte aandacht een echt verhaal verbindt mensenbouwt bruggen, trekt je naar binnenhet leert je voorbij de eigen horizonverder…

[justforbooks]

Eurotrash by Christian Kracht

A writer takes his elderly mother on a road trip through the Swiss Alps in an attempt to break with his privileged family’s dysfunctional past

Christian Kracht is a Swiss novelist who writes in German. He has been publishing since 1995, when his debut Faserland won him favourable comparisons to Bret Easton Ellis and Nick Hornby. Despite Kracht’s high profile among German-language readers, Eurotrash is only the third of his novels to be translated into English. The first was 2012’s Imperium, inspired by the life of the historical figure August Engelhardt, an eccentric who founded a utopian cult in the South Seas based on sun worship and eating coconuts.

Eurotrash works a smaller, more personal canvas. It tells the story of a middle aged Swiss-German writer called Christian who wrote a novel called Faserland in the 1990s and now finds himself in Zurich, visiting his elderly mother. The apparently autofictional form might seem tricksy, if the revelations that follow weren’t so heartfelt. Christian’s mother is in her 80s, frail, mentally ill and medicating herself with a mixture of alcohol and prescription drugs.

The plot is set in motion by Christian’s wish to take her on a road trip from Zurich, south towards Lake Geneva and through the Swiss Alps to revisit familiar landscapes from his earlier life. He’s hoping to make a cathartic break with his family’s past. Since that past involves childhood sexual abuse, unrepentant Nazi ancestors, sadomasochism and a vast tainted fortune from the armaments industry, it’s a surprise to report that the resulting novel is not only moving and uplifting, but strangely funny.

Christian and his mother hit the road with a half-baked plan to give away their ill-gotten millions. Their journey takes them through a number of blackly comic set pieces at a vegetarian commune, a private airstrip and inside a broken-down ski lift. The pair of them argue, tell stories, reminisce, make up and fall out again. Their fractiousness can be briefly overcome in the face of a common enemy, but only for a short while. And even when their relationship is at its spikiest, Christian has to tend to his mother’s colostomy bag.

As the journey proceeds, the novel becomes less naturalistic and more self-reflexive. At one point, the cab driver suggests he might write a book about them. The pair swiftly unite to shut the idea down. Christian’s mother acquires the uncanny ability to foresee the future and to comment on the unfolding novel and her function in it. “Go and read Flaubert,” she tells her son. “You’d see how it’s done. Learn from the masters.”

Eurotrash is a knowing book, with excursions into German history and allusions to Shakespeare, myth and pop culture. Part of its charm is the voice of its narrator, a self-aware snob-insider who is anatomising the avarice and insecurity of the privileged class he was born into.

Christian’s late father made his fortune working for the real-life newspaper magnate Axel Springer, a man of immense wealth, rightwing political sympathies and huge cultural influence who is often compared to Rupert Murdoch. Christian tells us early on that his “childhood and youth were permeated by arrogance and hyperbole and fraud and degradation, by dead money”. At one point he describes the funeral dinner that was held in memory of his father. The guests sit in an awkward silence “disturbed only by the bevy of liveried waiters who announced and described the gimmicky roundelay of courses in advance. It was abysmally, depressingly bourgeois, these loudly and proudly proclaimed lobster tails on pea essence, these Chateaubriands, these basil sorbets.”

The scene resembles something from the TV show Succession, spikily contemptuous of the opulence it depicts and narrated by a more literate and self-aware version of Kendall Roy. The translator Daniel Bowles does a great job here and throughout, rendering the prose into a vivid English that feels both idiomatic and inventive – “bevy of liveried waiters” is lovely, and I’d be patting myself on the back for “gimmicky roundelay”.

What stops the book from being just smart-alecky is the profound tenderness and insight it brings to bear on the mother-son relationship at its heart. Christian and his mother love one another, yet their love contains a vast amount of pain, dislike and resentment. The barbed banter between them feels fresh and vital. There are moments of exquisite sadness when Christian struggles with the poignancy of his mother’s ageing and recalls the humiliations visited on her by her unfaithful husband. Yet he still doesn’t quite want to face the memories she shares of her own sexual adventures, protesting: “I should be allowed as, as … uh, as an aesthete to not have to deal with my mother’s libido.”

Short but hefty, Eurotrash is a book about ageing that’s steeped in a guilty knowingness about privilege, wealth and the 20th century. There’s something bracing about the narrator’s pained awareness that if there’s such a thing as the wrong side of history, he and his family are firmly on it. As he and his mother drive on, searching for their elusive catharsis, it does occasionally feel like the book is becoming baggy, but the clever ending snapped it into a shape that seemed retrospectively inevitable and left me with a lump in my throat.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

[bookcoversonly]

Title: The Field Guide to Dumb Birds of the Whole Stupid World | Author: Matt Kracht | Publisher: Chronicle Books (2021)