#korkuhikayeleri

[filmizle48]

CİNLER TARAFINDAN KAÇIRILAN AYLİN #cin #korkuhikayeleri

[shahinelected]

🇦🇿 Bu video barədə nə düşünürsünüz?

🇷🇺 Что вы думаете об этом видео?

🇹🇷 Bu video ile ilgili ne düşünüyorsunuz?

#shahinelected #paranormal #paranormalhadiseler #paranormalolaylar #doğaüstü #doğaüstügüçler #doğaüstüolaylar #паранормальноеявление #паранормальное #паранормальныеявления #паранормальных #korku #korkuhikayeleri #korkufilmi #korkuevi #korkuteli #korkuluk #metafizik #metafizika #метафизика #ужас #ужасы #qorxu #qorxulu #qorxulufaktlar #qorxuprospekti #enerji #ruh #енергия #энергия

[hikayeseli]

İşitsel halüsinasyonlarım var

İşitsel halüsinasyonlarım var.  Her zaman babamın sesini duyarım. İki yıl önce öldü. Hoşça kal bile demedim ve onu özledim. Yatmadan önce bana sarıldığını ve beni sevdiğini söylemesini özlüyorum. O harika bir babaydı. Onunla asla yeterince zaman geçirmedim. Onu sevdiğimi asla söylemedim. Gülümsemesini ve yaptıklarını asla takdir etmedim ve şimdi gitti. Sesini her duyduğumda ağlamak istiyorum. Sesini her duyduğumda özür dilemek istiyorum.  Sesini her duyduğumda onunla birlikte olmak istiyorum.  Ama bana her zaman hayatımdan asla vazgeçmememi söyledi. Devam et ve mutlu ol. Senin ve annemin üzülmesini istemiyorum. Yine de annemin neden mutlu olmasını istediğini asla anlamıyorum. Senden nefret ediyor. Benden nefret ediyor. Sen gittikten sonra beni ölüme bile terk etti. Her şeyi çaldı ve ortadan kayboldu. Cesaret verici sözleriniz yüzünden bugün hala hayattayım, baba. Çöp kutusunun içinde yiyecek bulmaya çalışmaktan asla vazgeçmem. Daha iyi bir yaşama devam ediyorum ve babam olmana sevindim. Babamı seviyorum. Read the full article

[egotavansblog]

Şöyle kanatlarım olsa gelmemeye gidicem

[frjunior]

Cinayet Hikayeleri Bölüm 2

Kandan kıpkırmızı olan ellerini suya daldırdı. Eğilip hemen suyu başından aşağı dökerek yıkamaya başladı. Ölü vücudun her noktasını o kadar iyi temizliyordu ki büyük bir zevk dalgasına tutuldu.

Ağır koku, Allah'tan uzak bir nokta, Azrail ile baş başa...

Gassal Musa bir sanatçının sahip olacağı bütün zevki ve arzuyu ölülerin cansız bedenini temizlerken alıyordu. En sevdiği kısım Azrail'in çalışanlarından biri olmaktı. Bu durum onu işine daha fazla bağlıyordu. Yıllarca evlenememişti Gassal Musa, ağır kokular yüzünden en yakım arkadaşları hariç bütün insanlar ondan kaçıyordu ama anlamadıkları tek şey bu onun göreviydi.

Dokunmadığı vücut ve kesik kalmamıştı, onun tek şanslı olduğu nokta cinayet ve parçalanmış cesetler ile karşılaşmış olmamalıydı. Yıllar sonra düşününce artık böyle cesetler ile karşılaşsa bile üstesinden gelebileceğini düşünüyordu.

Yaz ayları her zaman Musa için güzel geçiyordu. İşinin daha yoğun olduğu dönemler onu daha mutlu olmaya sevk ediyor ve etrafına neşe saçıyordu. Arkadaşları bu durumdan korkmaya başladıkları zaman Musa yanlarına gidip işini çok sevdiğini, delilik ile hiçbir ilgisi olmadığını söylüyordu. Arkadaşlarının söylediği tek cümle '' Deli olmasan zaten bu işi yapmaya devam etmezsin'' şeklinde oluyordu. Musa için ne deseler boş, o durmadan daha fazla özveri ile Azrail' in artıklarını temizlemeye devam ediyordu.

Yaşadığı bu Haziran ayında gelen haber onu daha fazla mutlu etti. Çalıştığı yerde üç arkadaşı yıllık izinlerini kullanarak tatile çıktılar. Artık Musa daha fazla görev yapacaktı, daha fazla cansız beden ile dans ederek Azrail ile olan iş birliğini kuvvetlendirecekti...

Hafta sonu gelen telefon ile hemen Gassalhane'ye koştu. Üç görevli onu kapıda karşılayarak selamladı. Biri Adli Tıp görevlisi diğerleri Polis Teşkilatı'ndan gelen insanlardı. Musa' yı kenara çekerek durumu açıkmaya başladılar. '' Bak kardeş sana beş ceset getirdik. Bunların ikisi çocuk, ikisi kadın ve son olarak erkek. Sana söylememiz gereken asıl konu bu cesetler canice parçalanmış durumdalar. Adli Tıp bu işi yapamadı ama senin yeteneğin sayesinde bunun altından kalkabiliriz. Bu insanların kimseleri yok. Olanları da şehir dışında ve durumdan hala haberleri yok. İşin bitince Büro'yu ara, defin işlemleri en kısa sürede başlayacak''

Musa derin bir nefes çekti içine. Kaçmak istedi oradan. İşi boyunca asla kadın bedeni yıkamamıştı, asla çocuk bedeni denk gelmemişti ona. Bütün korkuları bir dakika içinde yaşamıştı Musa. Aklına geldi kendini bu duruma hazırlama anları. O an anladı, buna hiç hazır değildi...

İçeri girdiğinde sert toprak kokusunu alıyordu. Buna anlam verememişti. Onun için en kolay olan yolu seçerek en başta katledilen erkeğin torbasını açtı. Karşısında gördüğü manzara karşısında nutku tutulmuştu. Havlamaktan korkan bir köpek misali çenesi kitlenmişti. Torbanın içerisinde adam yoktu, torbanın içerisinde insan parçalarından başka birşey göremiyordu. Bu işin bu şekilde bitmeyeceğini anladı. Hareket edemiyordu. Yüzüne vuran buz gibi rüzgar sayesinde kendine geldi. Hemen diğer bütün torbaları mermerin üzerine koydu. Testere ile kesilmiş bacaklar ile başladı, sonra beden, kollar, parmaklar ve en son kafalar ile parçaları birleştirdi. Beşinci torbanın içerisinde sadece bir bütün halindr kalan ceset vardı. O torbayı en sona koydu. Anlaşılan bu cesetler hiç adli tıp masasına gitmeden önüne gelmişti. Çocukların bedenlerini dikerken göz yaşlarına hakim olamıyordu. Gassal Musa ilk defa yaptığı işten nefret etti ve bırakıp gitmeyi düşündü ama bunu yapacak halde değildi. Bütün cesetleri dikiş işlemi bittikten sonra kandan kıpkırmızı olan elbiselerini çıkardı ve yaktı. O giysileri ömrü boyunca görmek bile istemiyordu. Hemen tulumunu giyerek yıkama işlemini tamamladı. Cesetleri kefen ile sararak tabutun içerisine bıraktı. Sıra en son torbaya gelmişti. Cesedi yatırarak torbayı açtı. Gördüğü manzara karşısında gözleri kafeslerinden çıkacakmış gibi oldu. Kalbi ağzına geldi. Karşısında olan kadın tek parça halinde karşısında duruyordu. Diğer cesetlerden anladığı gibi hepsi gömülmüştü. Vücudu toprak ile yoğrulmuş şekilde yatıyordu ceset ve ellerinin arasında göğüs kafesinden çıkarılmış kalbi. Gassal Musa'nın gözleri karardı ve yere yığıldı.

23 Aralık 1974, karlı bir İstanbul sabahı...

Penceresinin başında durup düşüncelere daldı. Profesör Hülya hanım yanına gelerek omuzuna dokundu. On yıllık esaret ona konuşma yeteneğini kaybettirmişti. Nereye baksa o cansız bedeni ve ellerinde duran hala atmaya çalışan kalbi görüyordu. Kendini anlatacak bir dili ve aklı kalmamıştı. Profesör Hülya hanım kulağına eğilerek '' Keşke kendini anlatabilsen Gassal, keşke ne yaşadığını bilebilsem, keşke kalbini dinles... ''

[ayris0]

Korkarım bir umut yeşertecek kadar yaşam gücüm yok artık.

[iremsavasworld]

Kikimora'nın Gizli Defterinden Hikayeler - 🌙 Şövalye'nin Gelini (on Wattpad) https://my.w.tt/cawWRBGcg2 Her gün yeni hikayeler ve mitolojik öyküler için İnstagram : witch.tales adresini takip edebilirsiniz . Burada bulunan tün öyküler ise hayal dünyamın bir eseridir ...

[alexanderdawson7-blog]

O değilde müzik hoş #computer #anonymous #hacker #iloveyou#tumblrgirl #tumblr #tumblrboy #musically#muzisyenanne #rockstarr #danse #korkuhikayeleri#hayeonsoo #tisort #aksiyonfilmleri #adrenalin#superdans #huzursokağı #eglencelivideolar #cizgifilm#intehar #olum #ölümlüdünya #teklif https://www.instagram.com/p/Bxo3_Uvlwgj/?igshid=1nisp095bv50

[seslimeram]

Sesli Meram #238 - Karşı Radyo (12.07.2022)

"Bütünüyle cürüm, cühela cüretiyle savunulan suç, hüküm ve yaftalamalar dizgisinden çıka gelen her yeni eylem / karar / yönelimle birlikte müşterek bir hikayenin yazılmasını da imkansız kılmak istiyor muktedir. Her dönemeç, her yeni gün, bildiğimiz basma kalıp olagelen ezberlerin ötesindeki vurgunu, asıl olmakta olan cerahatin güncellemelerini bir biçimde gerçek kılıyor. Sıradan insanların hayat tecrübelerinin imkansıza yakın kılınarak, her şeyin çok daha zora koşulduğu bir güncellik hasıl oluyor. Ne söze yer bırakılıyor ne tek bir itiraza zemin. Ne tek bir ses duyulsun isteniyor, ne de bütün o kakofoni içindeki yıkıma dair işaretleme / itiraz /işleme konulup kaile alınıyor. Cerahatin yeni ülkesini bariz bir devamlılığa kavuşturmak için anlatılan her masal / fasaryadan icat edilen her terennüm ve daha fazlasıyla mutlak teslimiyet vaaz olunuyor artık. Bir hikayesi geriye kalmasın ol sıradanın diye her şey günbegün var edilen taarruzlarla iç ediliyor. Ne norm bırakılıyor ne izan / intizam. Düzenin suna geldiği, herkes için bir sınava dönüştürdüğü hallerle, imtihan değil olduğumuz yere mıh gibi çakılmak her birimizin payına düşürülüyor. Hikaye mi hiç ama hiçbir bahis açılmayacak diye mühürleniyor. Gidişatın kör karanlığına rehin ediliyor." sesli meram

podcast image credit: small steps:::hayley murray:::unsplash

[kasatiaan]

İyi bir korku filminden daha iyi hissettiren bir şey olduğunu sanmıyorum.

[filmizle48]

CİNLERİN BASTIĞI EV #cin #korkuhikayeleri

[heyecandoluhikayeler]

YATAĞIMIN ALTINDA BİRİ VAR

On üç yaşındayken, beni çok korkutan, açıklayamadığım bir deneyim yaşadım. Büyükbabam öldükten kısa bir süre sonra, bir yaz gecesi karşımda horlayan kız kardeşimi dinlerken yatağımda öylece uzandım. Babam işe gitmek için ayrılmıştı ve annem, her zamanki gibi kulak tıkacı takmış, gece konuşmalarımızı duymamak için, odasının kapısını kapatmıştı.

Göğsümü örterek yatağımda yatarken, dışarıdaki trafiği ve gürültü çıkaran insanları duyabiliyordum. Gözlerimi tavana dikmiş düşünceler içinde bocalarken, Aniden örtüm ayak bileklerime kadar çekildi! İrkilerek hemen yatağımdan doğruldum. Baktığımda kız kardeşim hala uyuyordu. Peki, o zaman kızkardeşim yorganı çekmediyse o halde kim çekmişti? Ne yapacağımı bilmiyordum. Kalbimin göğsümde o kadar yüksek sesle çarptığını hissediyordum ki kız kardeşimi uyandırsam mı diye düşündüm. Ama olmazdı. Şimdi onu korkutmamalıydım. Bunun üzerine birkaç dakika hareketsiz  yatarak yorganımı tekrar geri çekmeye karar verdim. Yorganın ucunu tutup çekmeye çalışırken yorgan bir türlü gelmiyordu. Sanki biri tutuyordu. Bende ki korku gittikçe artmaya başladı. Yoksa yatağımın altında biri mi vardı? Bu düşünce bile beni delirtiyordu. Yorganı ne kadar çekmeye çalışsamda bir türlü başaramıyordum. Bunun üzerine yatağımdan atlayıp hızla ışığın düğmesine basmayı düşündüm. Ama sonra ya ben ayağımı yere bastığım an yatağın altındaki şey ayağımı tutarsa... Resmen korkudan felç olmuştum. Ne yapacağımı bilemiyordum. Artık ne olursa olsun bağıracaktım. Ama onu bile yapamamıştım. Ne kadar bağırmaya çalıştıysam da bir tülü sesim çıkmıyordu. Bu nasıl birşeydi böyle? Stres, gerginlik bütün vücudumu kan ter içinde bırakmıştı. Birşeyler yapmalıydım. Son bir kez daha yorganı çekmeye karar verdim. İçimden dualar okuyarak yorganı birden keçmemle birlikte yorganın kafamın üstünden uçması bir oldu. Sanırım dualar işe yaramıştı. Kardeşime baktım, hala horul horul horulduyordu. Sonra dualarımı okuya okuya yorganı üstüme çekip kısa süre içinde uykuya daldım. Sonra ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bir sesle uyandım. Baktım ki kız kardeşim yatağımın ucunda oturmuş saçlarını tarıyor. "Sen ne yapıyorsun?" diye sorduğumda bana uykusunun tutmadığını söyledi. Saçlarını taramayı sürdürürken bir anda tarak elinden düştü. Eğilip tarağı alacakken birden birşey kız kardeşimi tuttuğu gibi yatağın altına çekti. Korku içinde bağırarak yatağımdan indiğim gibi birden uzun pençeli simsiyah bir el bileğimi yakaladı. O an korkudan bayılmışım. Gözümü açtığımda annem ve babam karşımdaydı. Telaşlı gözlerle bana bakıyorlardı. Gözlerim kız kardeşimi arıyordu. Onu sorduğumda evde olmadığını söylediler. Evin her yerini aradık ama bulamadık. O şey her ne ise kız kardeşimi almıştı. Anne ve babama durumu anlattığımda saçmaladığımı, kâbus gördüğüm için böyle düşündüğümü söylediler. Belki onlar böyle diyordu ama benim gözüm yatağın altına odaklanmıştı. Kız kardeşimi alan o şeyin bir gün geri gelip beni de almasından endişeleniyorum.

[egotavansblog]

[korkulata]

Ölen annesini diriltmek için mezardan ceset çalıp deneyler yapan vefalı evlat, senin de anneler günün kutlu olsun!

[iremsavasworld]

Tarlada ki Yanlız Kuzu .. Sarhoş adam yalpalayan adımlar ile patika yolda ilerlemeye devam ediyordu . Az önce ileride ki köyde arkadaşları ile içki içip kumar oynarken vaktinde epeyce geç olmasıyla yağa kalkıp kendi köyünün yolunu tutmuştu . Neredeyse sabah ezanı okunmak üzereydi . Ay ışığı gökte tüm ihtişamı ile ortamı aydınlatıyor , cırcır böcekleri son şarkılarını söylüyor , çimenlere yağan çiy taneleri ise ışıl ışıl parlıyordu . Hava da hafif bir ayaz olsa da ne sarhoş adamı üşütecek kadar ne de ayılmasını sağlayacak kadar soğuktu . Sarhoş olsa bile nereye gittiğini hangi yollardan geçtiğini biliyordu . Artık rutine bağlamış olduğu bu hayatında gözü kapalı olsa da bu yolları bulabilirdi . Az sonra gecenin içinde küçük bir kuzunun sesini duydu . Doğru mu duydum acaba derken az ileride kendisine doğru bakan kuzuyu farketti . Beyaz pamuk gibi yünüyle kuzu bu ıssızlık içinde büyük ihtimal annesini kaybetmişti . Gel bakalım buraya diyerek çağırarak birlikte yürümeye başladılar . Biraz sonra ise kuzu adamın omzuna atlamıştı . Durumu garipsemeyen adam omzunun üzerindeki kuzu ile yürümeye devam etti . Sanki yürümesi gereken yol giderek uzuyor omuzlarındaki kuzu ise ağırlaşıyordu . Gayretle ilerlemeye devam ederken artık bir gariplik olduğunu anlamıştı . Öyle ya sarhoş hali ile yollar uzuyor görünürdü de üzerindeki kuzu kilo alacak değildi ya . Ne olduğunu anladığında telaşla karşısındaki su birikintisine doğru ilerledi . Adımları hızlandıkça yükü de büyüyordu . Sonunda su birikintisine geldiğinde duasını ederek adımını attı . Attığı bu adım üzerindeki yükü de kurtarmış oldu ...  #korkuhikayeleri #kısahikayeler #geceyarısıhikayeleri #korku #gizem #mistik https://www.instagram.com/p/B5cySZKg8rF/?igshid=piocn15wcqjg

[gajder]

Korku Hikayesi

Korku Hikayesi "BÖREK PİŞİREN CİNLER" Bir sonbahar akşamı bisikletimle eve gelirken köyün birinden geçtim. Burnuma yufka kokuları geliyordu. Güzergahımın devamında müstakil evler vardı ancak karanlık olmasına rağmen ne sokak lambaları ne de evlerin ışıkları yanıyordu. Bisikletimin far ve stop lambasını çalıştırdım. Orta hızla ilerlemeye devam ettim. Koku artmış köyün çıkış noktasına yaklaşmıştım. Bahçesi geniş bir evin önünde ateş yanıyordu. Kuzine de vardı. Bir dede, iki çocuk ve altı kadın oradaydı. Daha önce bunlardan hiçbirini görmemiştim. Giyim ve kuşamları köylüden farklıydı. Yufkaya ve böreğe olan düşkünlüğüm beni onların yanına kadar götürdü. Bahçeden içeri girdim. Selam verdim. Cümleten selamıma iştirak ettiler. Dede beni yanına buyur etti. Biraz sohbet ettik. Kadınlardan biri dedi ki az sonra börek hazır olur... Yemeğimizi ye çayımızı iç, dinlen öyle git eğer acelen yoksa. Eve telefon açtım. Anneme bir iki saat gecikeceğimi söyledim. İkimiz de rahatlamış olduk. Kadınlar böreği fırından çıkardı. Yufkalar da pişti. Biz dedeyle sohbete devam ediyorduk. Dikkatim hiç dağılmmıştı ta ki kadınlardan biri evin içindeki çocuğun adını seslenene dek..! Ahmerrr..! dedi kadın. Ahmer kırmızı anlamında cin ismiydi. İçimden okumaya başladım. Ne okuduğumu da iyi hatırlıyorum. Kuranı Kerimdeki tek nakaratlı sureden birkaç ayet... Bunlar Müslüman cin ailesiydi. Görünecekleri tuttu ve nasıl olduysa bana denk geldiler. Bugüne kadar hiç karşılaşmamak da tuhaftı benim için. Read the full article