#kaybetme korkusu

[serdenci]

Dün gece babam fenalaştı, ilk kez onu kaybetme korkusunu yaşadım.

[mavibigecee]

Ne tuhaf şey ki, seni kaybetmenin düşüncesi dahi korkutuyor.

[yakazakalb]

Günümüz İslâm mütefekkirlerinden birisi, müslümanlara konferans vermek için Fransa’ya gider. Konferansı müslüman olmayan bir kadın da dinlemektedir. Konuşmada ümit ve korkudan bahsedilir. Gayrimüslim kadın, konferanstan sonra hocaya şöyle bir soru sorar:

– Bahsettiğiniz konuların hepsini anladım. Fakat aklıma takılan bir soru var. Çok sevdiğim birinden nasıl çok korkarım? Ona karşı olan derin sevgimi ve büyük korkumu bir arada nasıl bulundurabilirim?

Bunları işiten hocanın gözleri yaşarır, sonra kendini toparlayıp şöyle der: 

– Sevdiğini kaybetme korkusundan daha büyük bir korku olabilir mi? 

[ozgurkedi]

kaybetme korkusu yüzünden bağlanma problemi yaşıyorum

[sadecetilki]

Sıfır kaybetme korkusu, sıfır heyecan, kimseye karşı beslenebilecek derin duygular yok, herkes gelebilir ve herkes gidebilir.

[huzur-un]

Bir insan sizi ancak sevdiği kadar anlar.

Sevdiği kadar telaşınızı görür,hüznünüzü önemser, kaygılarınızı cevaplar.

Sevdiği için tedirgin olur, kaybetme korkusu duyar,

bu sebeple yüreği üşür.

Sevdiği zaman tüm gücüyle hayatınıza sarılır..!

[biran33]

"Kaybetme korkusu, birini çok sevmekten değil, Kendini hiç sevmemektendir. "

[0619canbey]

GERÇEK BİR ARKADAŞ ARIYORUM...!

Bir arkadaş arıyorum,

Ama gerçek bir arkadaş...

Erkek veya kadın olması önemli değil,

İnsan olması yeterli, duyguların olması yeterli,

Kalbinin olması yeterli.

Konuşmayı seven ve yeri geldiğinde susmayı bilen

Ve her şeyden önce dinlemeyi bilen bir arkadaş Arıyorum..

Şiiri, şafağı, kuşları, güneşi, ayı, şarkı söylemeyi, Rüzgarları ve yağmurları seven bir arkadaş arıyorum...

Bir arkadaş arıyorum..

Saf olması gerekmez, ancak kaba da olmamalıdır.

Bir ideali olmalı ve onu kaybetme korkusu da olmalı,

İnsani duygulara sahip olmalı...

Üzgün ​​insanlar için üzülmeli ve yalnız insanların büyük hüzünlerini anlamalı...

Aynı şeylerden hoşlanan,

"arkadaşım" denildiğinde duygulanan bir arkadaş arıyorum..

Basit şeylerden, çiylerden yağmurlardan ve anılardan nasıl konuşulacağını bilen bir arkadaş...

Benim gibi Issız sokakları, su birikintilerini ve ıslak yolları, yol kenarlarını, yağmur sonrası çalılıkları ve çimenleri seven biri olmalı.

Bana dostum diyecek ve hâlâ yaşadığımın farkına varmamı sağlayacak gerçek bir arkadaş arıyorum...

❤

[filizozlem]

Düzeltmek isteseydi düzeltirdi, sevmek istese severdi, kaybetme korkusu olsa yanımda olurdu, elimi bırakmazdı, bahanelere gerek yok sevmek isteyen seviyor, yanında olmak isteyen oluyor çok da büyütmeye gerek yokmuş.

[sigarakutusu]

şimdi soyutlandım bak her şeyden. ölümden, senden, hayattan. ruhuma acı veren her şeyden soyutlandım. ölümün korkusu sardı beni bir gece, ben o gece defalarca öldüm. seni kaybetme korkusu sardı bir gece, ben o gece defalarca kaybettim seni. bak hayat vurdu beni defalarca, ben her gece acı çektim. koptum hayattan. şimdi susuyorum kendi halimde, dokunmuyorum hiçbir yere. bana acı verecek şeyleri önceden hesaplayarak ilerliyorum. görüyor musun gözlerimin arkasına hapsettiğim benliğimi? hiç görüyor musun rüyanda, benim gördüğüm kabusları? hiç dinlemeye çalışıyor musun beni sustuklarımda? lütfen, bir kere sus benimle. bak o zaman anlayacaksın beni. yalvarırcasına bedenimi sereceğim önüne. alın kurtarın beni diye inleyeceğim göklere. bak lütfen, lütfen duy beni sustuklarımda. içim dışıma çıkıyor, bak kopuyorum sizden. lütfen, bir kere sarıl bana. bak o zaman dinecek acılarım.

[dokuntuler]

Babam geçen sene beyin damarı tıkanıklığı yaşayınca ilk kez birini kaybetme korkusu yaşamıştım. Hamileydim kızımı görmesini çok istemiştim. Keza kızım da böyle bir dedeyi tanısın çok isterdim. Bugün derse giderken bebeyi babama bıraktım harika bir dede olduğu için oyun oynayıp evde havuz yapmış, güneş gelmesin diye gölgelik bile düşünmüş, çarşaftan. Babam eskisi gibi değil zaman zaman ölme ihtimali aklıma geliyor, yalan yok. Düşüncesine bile boğuluyorum.

[arbrenu]

Nagi beni yanlış anlamazsan bir şey sormak istiyorum. Arkanda böyle mükemmel bir kitle var be ben dahil herkes cümlelerine önem veriyoruz. Ve sevgimizi idare ediyorsun. Her geçen gün seni daha çok sevmemizi sağlıyorsun Kabal. Peki bu sevgiden, büyük bir kitleyi idare etmekten korktuğun oluyor mu? Yani ufacık, gözden kaçan bir hatayla bile bu fanatikliğin korkunç sonuçları olabilir. Bir kitleye yön veriyorsun sonuçta, ufaçık bir yanlış anlaşılma her şeyi kökünden değiştirebilir. Hata yapmaktan korkup tek bir cümleyi bile incelikle ölçüp biçiyor musun? Yazarlığın o kadar mükemmel ki gelişigüzel yazdığını düşünemiyorum.

Çok teşekkür ederim. Anlaşılmak uğruna çıktığım yolda bunun imkansız olduğunu öğrendim, bir yanım korkuyor ama bu kitleyi kaybetme popülariteyi kaybetme korkusu değil, bu kadar çok göz önünde olma korkusu, bu yüzden de kendimi çok bastırıyorum ve geri planda kalmaya çalışıyorum, öğrendiğim diğer şey de doğru bir şekli olmadığı sadece karşımıza çıkanlarla baş ediyoruz. Bana yakın olan insanlar sürekli şunu soruyor, dünyayı hedefleyen birisin ama kendini saklamak için didiniyorsun? Çünkü çoğu zaman herkes sadece sussun istiyorum ama tezat bir şekilde konuşulmak zaten bu çağda insanı bir yere götürüyor özellikle sosyal medya ile bağlantılı bir iş yaptığında. Yani aslında korkum bir şey yapıp her şeyi mahvetmek değil aksine ortadan kaybolup her şeyi mahvetmek

[sadecetilki]

Duygusuz bir insan asla sayılmam ama hiçbir şeye karşı kaybetme korkusu hissetmiyorum.

[kalbim-sana-emanet]

artık kaybetme korkusu yok gitmek isteyeni evine bırakıyoruz

[futbollcunuz-18]

Bende 2 şeyi almışlar

1-Kaybetme korkusu

2-Gidene dur deme olayı benim için bitmiş

[moonnnsblog]

Sevgi, bazen en büyük acıyı doğurur. Ne kadar çok verirsen, o kadar kolay kaybedebilirsin. Çünkü insanlar, seni yanlarında hissettiklerinde değerini fark etmeyebilirler. Birine her şeyini verirken, seni bir "güvence" olarak görürler ama kaybettiklerinde seni aramaya başlarlar. Oysa gerçek sevgi, kaybetme korkusuyla değil, güvenle ve saygıyla büyür. Bazen sevdikçe, bağlanırsın; bağlandıkça kaybetme korkusu seni tüketir. Ama unutma, sevgi her zaman iki tarafın da çaba gösterdiği bir denge işidir. Bir taraf hep verir, diğeri alırsa, o ilişki bir gün tükenir. Kendine değer vermeyi unutmadan, kalbini sevgiyle beslersen, kaybettiğinde bile eksik hissetmezsin. Çünkü seni kaybettiklerinde seni yeniden bulamayacaklarını bilmelidirler.

🌚