#uzun yazı

[moonliht1903]

"Bak Bunu sana kimse söylemediyse ben söylemek isterim,

Sen adeta kayalarla dolu bir mağrada

Paha biçilemez bir mücevhersin

Bunu unutma."

•"Diğerlerine aldanıp kendini sakın değersizleştirmeye çalışma...🎭"

'Z'💐.🌚

[daiywsc]

Sonra sen geldin..

Mevsimlerin dörtten fazla olduğunu öğrendim.

Saatleri saymayı öğrendim, sana sarılmak için.

Şarkılara takılı kalmayı, insanlara dikkat etmeyip, ilk önce seni, sonra seni,

en son olarakta yine seni düşünmeyi öğrendim.

Bakışlarının fotoğrafını çekmeyi,

sonra o fotoğrafı içime asmayı öğrendim.

Sonra sen geldin.

Gelmenin bir insan için ne demek olduğunu da ögrendim.

Bir şehrin bir insan tarafından ne kadar güzelleşebileceğini senin yanında öğrendim.

ondan sonra dünyanın yarısının, yanaklarına sığdığını gördüm sen gülünce.

Dünya ele avuca sığıyormuş sevgilim, elini tutunca anladım.

Sonra sen geldin işte.

Geçmişte yaşadığım her şeyi unutmak istediğimi fark ettim. Sırf kalbim gibi aklımda sadece sen ol diye.

Hatta ve hatta baktığın bir insanı özlemenin ne demek olduğunu seninle ögrendim.

Yaşanılası en güzel duyguların seninle var olduğunu öğrendim..

[zarfo]

Çekilecek kız değilimdir. Bazen çok konuşurum, bazen hiç konuşmam. Çok düşünürüm, çok üzülürüm ama belli etmem. Bazen çok uyurum, bazen hiç uyuyamam. Bir anda parlar sinirlenirim ama kim neden sinirlendiğimi anlamaz. Bazen çok olgun, bazen küçük bir kız çocuğu gibi davranırım. Dışarıdan bakıldığında çok itici gözükürüm ama kimseyi kırmamak için kendimden ödün veririm ve günün sonunda olan yine bana olur. Aileme çok bağlıyım, damarıma basarsanız gözüm kimseyi görmez tanınmayacak hale gelirim. Birisine güvenmem çok zordur bunun için çaba beklerim. Sustuğum zaman sessizliğimde beni anlamanızı beklerim. Bazen çok duygusalım en ufak şeye kırılıp saatlerce ağlayabilirim, bazende çok duygusuzum hiçbir şey hissedemem. Gözüm çok yükseklerde değildir yanımda sevdiğim insan varsa bir kaldırımda sabaha kadar oturup mutlu olabilirim. Seversem gözüm kimseyi görmez ufacık şeylere mutlu olabilirim ama ufacık şeylere de saatlerce ağlayabilirim. Başa çıkamayacak şekilde kıskançlığım vardır. Beni sevmek bir anda o kadar zor ama eğer isterseniz bir o kadar da kolaydır.

[moonnnsblog]

Canım çok yanıyor... Sanki içimde görünmez bir yara var ve her nefes aldığımda daha da açılıyor. Zamanla geçeceğini söylüyorlar ama her gün biraz daha derinleşiyor. Hayat devam ediyor, insanlar gülüp eğleniyor, dünya dönüyor ama içimde bir şey eksik, yarım kalmış gibi hissediyorum. O acı, bir fısıltı gibi sürekli kulağımda, uyandığımda, uyuduğumda, her şeyde bana kendini hatırlatıyor. Bazen susturmak istiyorum ama ne kadar bastırsam da, o acı sanki ruhumun bir parçası olmuş. Belki bir gün geçer, belki de sadece ona alışırım, ama şu an hissettiğim tek şey, bu sonsuz yanma hissi...

-Moonloveee

[belkiyillarsonrakarsilasiriz]

Beni şimdi değil seneler sonra hatırla. Biri vardı diyerek ismim hiç aklından çıkmasada sen isim vermeden anlat birine beni. Çok sevmişti beni de. Benim iyiliğimi kendi iyiliğinden çok düşünmüştü inanabilir misin de. Devam et anlatmaya. Beni sevmek değildi yaptığı güvenmekti ve bu onun için sevmekten daha önemliydi değerini bilemedim de. Dışım umrunda olmaz içimle ilgilenirdi ama ben onun sevgisini taşıyamadım de. Çok sevdiğini bildiğim halde bir gün ona değerli hissettirmedim de. Beni şimdi değil seneler sonra hatırla, seneler sonra hatırla ki seneler sonra her şeyin geç olduğunu fark ettiğinde bir şeyleri mümkünken yapamamanın pişmanlığı hiç gitmesin yüreğinden.

[hayataaslageridonmeyecekedaa]

“Eskiden sevdiğim insanların hatalarını görmezden gelir,gelemiyorsam da konuşur düzeltmesini beklerdim.Şimdi ne kadar seversem seveyim gözümü kırpmadan insan siliyorum.Kimse benim kadar ince düşünmüyormuş çünkü.Artık düşüncesizce ve gelişi güzel davranan kimseye yer yok.

[sensizyasamak]

Ve sonra...

Mavi bir kelebek gelir, konar yüreğine..

Sonra dersin ki, hayat bu kadar güzelmiş..

"Sonra mı? Sonrası malum;

Kim ne yaptıysa önüne çıkacak.

Ama eninde, ama sonunda..."

[ertugrulhg]

Ben seni çok iyi bilirdim de sen seni bilmenin varlığını hissetmedin aslında. Söylenecek ne çok şey var baktığında içten içe. Vura vura anlatılacak nasıl yaptın denecek, nasıl kıydın, kime neye tercih ettin, ne için feda ettin, hangi fikir için, hangi eşya, hangi yer, hangi kişi için bir sürü soruyla kalıyor insan. Neyi anlamadın ki bu kadar? Seni paylaşmak istemememin neyi zor geldi ki sana? Herkesi senin için acı çekecek bile olsa silecek birine neyi savundun ki sen aylarca? Nasıl düşündün ki bu kadar sevilirken bir çok şeyi yaptığımı? Bana bu kadar yakınken nasıl bir insandım neden anlayamadın ki mesela? Ne kör etti seni göremeyecek kadar? Her insan karşındaki insanı sorgulardı oysa? Çok mu zordu açıklama yapmak, güvende hissetmemi sağlamak, çok mu zordu sorularıma cevap vermek , beni yatıştırmak? Gerçekten sevebileceğin beni nasıl böyle birine dönüştürebildin ki sen? Sözlerinle mi Yoksa yaptıklarınla mı? Yapmadığım şeylerin kafanda oluşturduğu şeyi kaç kere sordun ki zaten kendine. Benim kadar sordun mu mesela? Yoksa zaten en başta vazgeçtiğin ben kırmaktan korkmadığın ben hep aynı kalsaydım öylece sorgulamadan yaşayıp gitseydim dilediğince kırıp döktükten sonra kucağımda mı uyutacaktım seni hiçbir şey olmamış gibi? Doğru aslında seni kucağımda uyutma fikrine defalarca kapılmadım mı zaten? Şimdi kimin içi rahat ? Benim içim niye rahat söyleyeyim. Senle ilgili hiçbir şeyde yanımda kimse yoktu. Ben hep kendi başıma kalıp kendi başıma yaşadım acımı da mutluluğumu da. Ben senle yaşadığım her şey de tek kişiydim peki sen? Hangimiz öldürdü beni? Olmayacak olan bir şeyi bu kadar derinden yaşamam ne için? Nasıl bir aşk bu da kendimi bu derece hiçe saydım ben? Ne yaptın bana? Ne söyledin de oldu bunlar? Kendi kendime içimde büyütüp durduğum şeyler mi yaktı bu kadar beni ? Sana kırgınım da kızgınım da seviyorum da nefrette ediyorum. Ben bir insanı bırakmak zorunda kaldım ama büyüttüğüm her şeye hala ilk gün ki gibi aşığım. Kimin nerde kiminle ne yaptığı zerre umrumda değil. Bana dokunmasınlar yeter. Şu kadarını biliyorum ben haketsemde bazı şeyleri içimde büyütüp durduğum şeyler haketmedi. O yüzdendir ki beni öldürsende hala ilk gün gibi istiyorum aslında seni.

[esmaa1a]

Mumu bağrına bastığı ip eritir..

[1nisacik]

Önceden her şeyin nedenini merak ederdim, bir şeyler olduysa ya da oluyorsa altında mutlaka bir sebebi olması gerekiyor gibi gelirdi. Asla inanmazdım insanların sırf içinden geldiği için öyle davrandığına, sanmazdım çünkü insanların birbirlerini bile isteye kıracaklarını ve bu durum hiç umurlarında dahi olmadan huzurla uyayabileceklerini, oysa ki ilk yanılgım buymuş. Meğerse insanlar isterse en kötüsünü bile her şeyin size güle isteye yapabilirmiş, hem de yüzü bile kızarmadan, kalbi titremeden.

Şimdi düşünüyorum da, insan ne çok kandırıyor kendini, pek çok şeyi hiç konduramıyor tanıdığı sandığı insanlara. Kendi içinde daima güzellik elbiseleri giydirdiği kişilere olumsuz hasletlerden yeni kaftanlar biçemiyor, kötü olanin yanina sevdiklerini yakıştıramıyor. Oysa ki ikinci yanılgı da budur.

Çünkü bazen en çok yüzümüzün güldüğü yerlerden alırız darbeyi, sanmadıklarımız acıtır en çok canimizi ve hep yanimizda olacağına inandığımız insanları uzaklaştırmak zorunda kalırız kendimizden.

Kaçmak ve uzaklaşmak hiçbir şeyin tesellisi değildir, aksine bazen acı da olsa gerçeklerin üzerine üzerine yürümek gerekir.

Kalbinizi kırsa dahi doğru olanı yanlıştan ayırt edebilmek lazımdır. Zamanla, tanıdıkça sevemeyiz herkesi, çoğu zaman sevmemeliyiz ki bizi daha güçlü yapacak tecrübeler edinebilelim. Dolayısıyla kulağıma küpe bir hayat dersidir, bağıma gelenin her zaman en hayırlısı olduğuna inanmak.

Zaten ilerlemek için kabullenmek de şarttır.

Dünya ne kolay ne de yaşanabilir bir yerdir ve asla da olmayacaktır. Aksine her zaman daha zor hale getirecek insanlar girip çıkacaktır hayatımıza, önemli olan tüm bunların karşısında bizim tavrımızdır. Siz kalbinizin varlığını unutmayarak, onun güzelliğini muhafaza etmeye çalışın yeter, muhakkak Rabbim gerisini halledecektir. Hem de size en hayırlı olanı vererek, inanın..

[jupiterliyazar]

“Sen beni kahretmek için mi böyle konuşuyorsun?” dedi. Böyle konuşmasına o kadar sinirlenmişti ki bir yandan ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu. O ise sadece susuyordu. Elindeki kitapları bırakıp yanına gitti. Yavaşça ve şefkatle gözlerinin içine baktı. Fısıldar gibi konuşarak “Sen gidince sevdiğin insanlara ne olacağını hiç düşündün mü? Sen kabul etmesende seni seven insanlar var. Sen inanmasanda ben seni seviyorum.” dedi. O bu sözler üzerine kafasını yana çevirdi. Önemli bir şey varmış gibi tek bir noktaya odaklanmıştı. Nereyedeyse duyulmayacak şekilde “ Her şey bana çok ağır geliyor. Taşıyamıyorum…” diye yanıtladı. Fakat duyabilmişti. Bir anda içinde bir volkan yükselir gibi oldu. Yutkunamıyordu bile. Yalvarırcasına konuşmaya başladı. “ O zaman yanında olmamıza izin ver. Bütün bunları beraber aşabiliriz. Yalnız değilsin.” dedi gözleri yaşlar içinde…

[moonliht1903]

"Ya ben senin için ölürüm askmmmm Evimmmmm.....💋💗"

'Z'💐.🌚 'E'☀️.🧩

[daiywsc]

- Nazım lan sen bilirsin. Niye böyle akşam olunca bir hüzün çöküyor ya insana ?

- Çünkü gün bitiyor abi. Bir de zaman geçiyo yani, o ürkütüyo insanı. Bitiyor yani. Bir gün daha bitiyor. Sonuçta bir son var, içten içe biliyorsun bunu. Her akşam o sona doğru biraz daha yaklaşıyorsun yani. Biraz daha, biraz daha… Nazım Hikmet ne diyor biliyor musun abi ?

- Ne diyor lan ?

- İnsan, diyor, öleceğini bile bile nasıl yaşar ? Ya çıldırır, ya öleceğini unutur. Rahmetli annem hep derdi ya “Amaan, yaşadığım kadar mı yaşayacaksın?”

- Yani ?

- Yani, geldik gidiyoruz. Elde var sıfır.

- Hem de bir sürü sıfır.

- Alt alta koy hepsi yine sıfır yapıyor.

- Sıfıra sıfır elde var sıfır.

- Ama sıfırın da bir günahı yok yani o da yalnız başına güzel öyle. Mesela her şey sıfırla başlar ama bizim elimizde hiç oluyor. Biz de onunla beraber hiçe dönüyoruz.

[zarfo]

İçimde dolduramadığım bir boşluk var, yerine bir şeyleri koyamadığım. Onu alıp şuraya koyuyorum, şunu alış buraya fakat hiçbir şekilde dolmuyor. Bir arayış içerisindeyim fakat neyi aradığımı bende bilmiyorum. Sevmek istiyorum, sevilmek istiyorum bunu biliyorum fakat birini sevmekten çok korkuyorum. Birinin beni sevme düşüncesi beni çok endişelendiriyor. Sanki birisi beni severse beni kırar diye düşünüyorum. Aynı yerden defalarca kez kırılınca hissizleşirmiş bir insan. Hissizleştim mi bilmiyorum ama artık bir şeyler hissetmeye başlamak istiyorum. Bu korkum yüzünden defalarca kez insan çıkardım hayatımdan, engel oldum birinin beni sevmesine. Günün sonunda bir çok pişmanlığım oldu evet, o kişiyi çok özledim, bana verdiği ilgiyi, alakayı, koşulsuz olarak gösterdiği o sevgiyi çok özledim. Hâlâ daha deli gibi özlüyorum ama bazen doğru bir karar verdiğimi de düşünüyorum. Beni gerçekten sevseydi çabalardı, beni gerçekten önemseseydi yanımda kalmak için çaba gösterirdi, bana bu çabayı hissettirirdi, iki gün uğraşıp üçüncü gün "tamam" diyip gitmezdi. Benim yapabildiğim şeyleri o da yapabilirdi. Her şeye rağmen o duvarı aşıp güvenimi kazanabilirdi ama istemedi. Bilmiyorum düşüncelerim ne kadar size mantıklı geliyor fakat, bir boşluk var içimde. Dolduramıyorum. Beynimin içinde ki düşünceleri bastıramıyorum, engelleyemiyorum. Çok yoruldum. Bir şeyleri kendi kafamda düşünmekten çok yoruldum. Haklı mıyım? Haksızlık mı yaptım? Bilmiyorum fakat çok özlüyorum.

[yuzumunhalinebak]

Seni sevmek nasıl bi şey biliyo musun sanki bi gürültülü yerde kargaşa içinde yürüyorum sonra seni görüyorum ve sessizlik bürünüyor o başımdaki ağrı gidiyor. Veya nasıl biliyo musun kapkaranlık bi yolda yürüyorum önümü göremiyorum zifiri karanlık. Bi şeye çarpıp düşüyorum sonra sen elini uzatıyorsun tutup kalkıyorum ve her yer aydınlık oluyor güneş doğuyor. İşte böyle bi şey sevgilim daha farklı nasıl anlatırım bilmiyorum ama bi çocuk kahkahası gibi seni sevmek. Sonbaharda düşen o kuru yaprak gibi huzurlu bi şey seni sevmek. Yağmurda hasta olmayacakmış gibi korkusuzca koşmak seni sevmek. Seni sevmek en anlamlı bulduğum şarkıyı başa sarıp sarıp dinlemek gibi. Ve seni sevmek sevgilim, sonu olmayan bi yolculukta nereye gideceğini nasıl gideceğini bilmeden deli cesareti ile atlamak o trene. Seni sevmeyi bir çok şeye benzetirim ama bir seni sevdiğim bir seni hiçbir şeye benzetemem.

[belkiyillarsonrakarsilasiriz]

Anlaşılmak istemiyorum. Çünkü gördüm, birinin ciğerinizi bile bile deşmesi, bilmeden yapmasından betermiş. Ne hissedeceğimi benden iyi biliyordun ama durmadın işte.