#klasyka polska

[qpsqoo]

Dj Hazel Weź Pigułke

[yellowmanula]

Przetłumaczyłam humoreskę Keatsa o sobie samym, którą czytają w UK dzieciaczki z podstawówki. Po kilku godzinach rymowania w klimacie XIX wieku (w dodatku niepoważnym) nie mogę się odnaleźć we wspólczesności xd. A wiersz biały wydaje się dziwny i kanciasty. Hehe. Wiem, że chwilowe.

Piosnka o mnie samym

I

Był sobie raz niegrzeczny chłopak Niegrzeczny chłopak to był, Do domu kierował się na opak, W głośnej mowie się skrył, Zapakował raz wielki ciężar, W torbie była Księga, Pełna samogłosek, Koszula, Para ręczników, Lekka czapka, Jedna do spania, Szczotka do włosów, Grzebień do czesania, Nowe pończochy, I cztery dodatkowe pary, Chciałoby się rzec O! Ten plecak stary, Ciężki jest na plecach, Więc w porę się skupił, I nieco ocucił, wytężył Węch co północ wyczuwa I wszelkie przeszkody sprawnie usuwał, Tak więc nos go pokierował, Iść na północ chłopak zamiarkował.

II

Był sobie raz niegrzeczny chłopak, Niegrzeczny chłopak to był, Pisałby tylko wiersze, Poza tym nie robiłby nic, Wziął raz Do ręki Flakon atramentu Oraz pióro, Ustępujące jedynie górom, W ten Czy inny sposób, W znoju już wbiegał Na szczyty, mijając Sadzawki gdzie żyją ryby, I duchy I szeptuchy, Widział posterunki  I przybudówki, Pisał to strudzony, W płaszczu, Trzesąc się z zimna, Lękając się choroby, Pisał też  Gdy ciepło mu było, Och i ile w tym uroku tkwiło, Że węchu mu nie ubyło, I na północ podążał, Na północ zdążał, Za północą nosem wodząc,  Północnym wiatrem się chłodząc.

III.

Był sobie raz niegrzeczny chłopak, Niegrzeczny chłopak to był, Trzymał rybki trzy małe, W małej balii ponad miarę, Niepomny  Pokojówki zakazów, I babki swej nakazów, Często  Żwawo rankiem Wstawał, I na prędce Radę dawał, Dobiec do strumienia, I zabrać do domu Ciernika,  Cierniczka Nie za tłustego, Podobnie płotki jak rękawiczki małe Niewiele  Większe Od niemowlaka Paluszka serdecznego O jak się dorobił  Gdy za te rybki Kupił na targu Czajniczek Bez płacenia tych okropnych zaliczek Kupił nowy Śliczny czajniczek A pomógł mu w tym cierniczek

IV

Był sobie raz niegrzeczny chłopak, Niegrzeczny chłopak to był, Uciekł więc raz do Szkocji, Był bowiem głodny emocji, Odkrył zaś tam, że ziemie Są twarde jak Kamienie, A pola uprawne Ciągną się długo, Piosnka zaś potrwa niedługo, Choć może to i kolęda, A wiśnia choć z drzewa Zdjęta nadal czerwona jak mięsa, Że ołów Ciężki jak Dwukrotna izba, To tak naprawdę osiemdziesiąt Liczba, Że drzwi są drewniane Jak te w Anglii widziane, Więc w butach tak swych stojąc Nie mógł tego wprost pojąć, Pojąć tego nie mógł, Tak w butach tych swych stojąc. A tutaj Oryginał: A Song About Myself

There was a naughty boy, A naughty boy was he, He would not stop at home, He could not quiet be-

He took In his knapsack A book Full of vowels

And a shirt With some towels, A slight cap For night cap, A hair brush, Comb ditto, New stockings For old ones Would split O! This knapsack Tight at’s back He rivetted close And followed his nose To the north, To the north, And follow’d his nose To the north.

II

There was a naughty boy And a naughty boy was he, For nothing would he do But scribble poetry- He took An ink stand In his hand And a pen Big as ten In the other, And away In a pother He ran To the mountains And fountains And ghostes And postes And witches And ditches And wrote In his coat When the weather Was cool, Fear of gout, And without When the weather Was warm- Och the charm When we choose To follow one’s nose To the north, To the north, To follow one’s nose To the north!

IV

There was a naughty boy And a naughty boy was he, He kept little fishes In washing tubs three In spite Of the might Of the maid Nor afraid Of his Granny-good- He often would Hurly burly Get up early And go By hook or crook To the brook And bring home Miller’s thumb, Tittlebat Not over fat, Minnows small As the stall Of a glove, Not above The size Of a nice Little baby’s Little fingers- O he made ‘Twas his trade Of fish a pretty kettle A kettle- A kettle Of fish a pretty kettle A kettle!

There was a naughty boy, And a naughty boy was he, He ran away to Scotland The people for to see- There he found That the ground Was as hard, That a yard Was as long, That a song Was as merry, That a cherry Was as red, That lead Was as weighty, That fourscore Was as eighty, That a door Was as wooden As in England- So he stood in his shoes And he wonder’d, He wonder’d, He stood in his Shoes and he wonder’d.

[plumtree-tennessee]

[ptaszyna-ptaszka]

Ohhh I love my wife

[departamentorg]

Plakaty filmowe Polska Klasyka Nic śmiesznego (1996) v1 napisy Marek Koterski – Plakat wysokiej jakości 8k Plakaty filmowe do biura domu firmy lub pokoju kinomaniaka O filmie Nic śmiesznego – polska tragikomedia filmowa z 1995 roku w reżyserii Marka Koterskiego, zrealizowana na podstawie własnego scenariusza. W 2019 roku film został poddany rekonstrukcji cyfrowej i dostępny jest na platformie 35mm.online. Fabuła Adam Miauczyński (Cezary Pazura), reżyser i absolwent szkoły filmowej w Łodzi, jest niespełniony zawodowo, emocjonalnie i rodzinnie. Każda jego ścieżka kariery kończy się niepowodzeniem, włączając w to nieudaną karierę drugiego reżysera oraz porażkę jego filmu autorskiego. Gdy gardząca nim jego żona Beata żartobliwie wykonuje na nim egzekucję, doznaje on śmiertelnego zawału serca. Obsada Źródła: Filmpolski.pl, Telemagazyn, Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Studio Filmowe Zebra Cezary Pazura – Adam „Adaś” Miauczyński Marek Kondrat – reżyser filmowy Ewa Błaszczyk – Beata, żona Adama Henryk Bista – pirotechnik Jerzy Bończak – rekwizytor Krzysztof Kowalewski – kierownik produkcji filmu „Klęska” Wojciech Wysocki – aktor grający w filmie Adama Piotr Machalica – Miki, starszy brat Adama Agnieszka Wagner – matka Adama Bronisław Pawlik – cenzor na kolaudacji filmu Adama Monika Donner-Trelińska – Małgosia „Gosia” Zbigniew Buczkowski – pracownik domu pogrzebowego Katarzyna Gajdarska – Ildiko, Węgierka kochająca się z palcem Adama Bożena Dykiel – dentystka Maciej Kozłowski – Maciej „Maciek”, przyjaciel Adama Marcin Troński – kierowca Krystyna Tkacz – Elżbieta „Ela”, sekretarka w zespole Bogdan Baer – reżyser filmowy Eugenia Herman – pani Anna „Ania” na kolaudacji filmu Adama Grażyna Trela – aktorka grająca w filmie Adama Jan Jurewicz – sąsiad Adama Hanna Śleszyńska – asystentka reżysera filmu „Klęska” Piotr Gąsowski – kierownik planu Eugeniusz Priwieziencew – sąsiad Adama wiercący dziury w ścianach Małgorzata Werner – dziewczyna z „dobrym dmuchem” Marek Probosz – asystent na planie filmu Adama Ewa Grabarczyk – Małgorzata, dziewczyna z „podpalonymi włosami” Grzegorz Wons – operator Waldi Agnieszka Buczek – sklepowa w czapce Jan Jankowski – mąż Małgosi Dorota Chotecka – dentystka Stefa Sławomir Sulej – pracownik domu pogrzebowego Jarosław Jakimowicz – operator kamery Sławomir Federowicz – chłopak z psem do spalenia Joanna Jędrejek – dziewczyna „mająca 4 orgazmy z owczarzem” Marcin Klepacki – syn Adama Anna Powierza – Anna „Ania”, córka Adama Franciszek Barciś – mały Adam Jakub Tolak – mały Miki Radosław Pazura – ojciec Adama Zdzisław Rychter – brygadzista na planie filmu „Klęska” Barbara Babilińska – kobieta w wysadzonym sraczu Robert Płuszka – asystent na planie filmu Adama Małgorzata Leśniewska – kobieta wychodząca od dentysty Witold Skaruch – ksiądz Norbert Rakowski – mężczyzna wychodzący od dentysty Andrzej Czerny – reżyser na planie filmu „Klęska” Piotr Szwedes – operator filmu „Klęska” Tomasz Sapryk – asystent operatora na planie filmu Adama Cezary Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Poks – bliźniak, sąsiad Adama Jacek Borcuch – młody mężczyzna Tomasz Konieczny – ojciec chrzestny Adama Anna Kordus – dziewczynka pokazująca środkowy palec małemu Adamowi Maciej Syta – chłopiec Ryszard Straszewski – mężczyzna na kolaudacji filmu Adama Odbiór Katarzyna Kebernik z portalu Film.org.pl oceniła Nic śmiesznego jako formalnie „drugi najlepszy film Koterskiego” (po Dniu świra), ale przyznawała, że bardziej podobał się jej film z 1995 roku: Nic śmiesznego jest prześmieszne, od kultowej sceny z mostem po równie kultową z lasem krzyży, to jeden z tych filmów, które można sobie powtarzać wielokrotnie. Jego gorycz jest dużo łagodniejsza i bardziej czuła od tej z Dnia świra. Jego wymowa nie aż tak depresyjna, a główny bohater – sympatyczny, nieantypatyczny. Inną opinię wyraziła Małgorzata Fiejdasz-Kaczyńska, krytykując rolę Pazury, ten bowiem „odebrał Adasiowi jego inteligencką twarz, czyniąc zeń błazna mrugającego do publiczności okiem: »jestem fajtłapą, ale swój chłop«”. Kaczyńska zauważała, że Nic śmiesznego najbardziej podobało się młodym widzom, podczas gdy „puryści językowi byli załamani ilością wulgaryzmów, a wielbiciele »wczesnego Koterskiego« humorem jak z bawarskich komedii erotycznych”. Opis wiki Plakaty filmowe Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora. Wymiary (warianty): 1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm). 2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm). 3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm). 4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm). 5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm). UWAGA Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem. Rodzaj papieru i technologia druku: Papier satynowany DCP 220g. Papier satynowy wyprodukowany w 100% z celulozy ECF. Gwarantuje uzyskanie najwyższej jakości wydruków oraz wierne odwzorowanie kolorów. Przeznaczony do wydruków reklamowych, książek, papierów firmowych, wizytówek, menu, dyplomów, prestiżowych materiałów informacyjnych, prezentacji. Wysokiej jakości satynowy papier z zaawansowaną powłoką do druku wielkoformatowych reklam zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale odwzorowuje kolory. Jest odporny na działanie wody. Charakteryzuje się wysoką białością. Plakaty nie śmierdzą chemią, dlatego ze używane są tusze eko pozbawione ostrego chemicznego zapachu. Termin realizacji zamówień przy płatności online od 2 do 8 dni roboczych. (w wakacje długie weekendy, święta itd czas może być dłuższy maksymalnie 10 dni) klasyka Polskiego kina Plakaty filmowe – klasyka Polskiego kina Nic śmiesznego (1996) Plakaty asygnowane przez Amerykańską markę Old Times    

[glowackasara]

Podróże w przyszłość: najlepsze książki science fiction

Science fiction od lat fascynuje czytelników wizjami przyszłości, podróży kosmicznych, technologii zmieniających świat i odważnych koncepcji filozoficznych. Gatunek ten daje nieograniczone pole do eksploracji zarówno naszego świata, jak i całkowicie nowych rzeczywistości. Wybór książek science fiction, które warto przeczytać, jest ogromny, ale niektóre pozycje stały się kanonem i wciąż inspirują kolejne pokolenia.

Klasyka gatunku Wśród książek, które zapisały się złotymi zgłoskami w historii science fiction, nie sposób nie wspomnieć o „Diunie” Franka Herberta. Ta epicka opowieść o planecie Arrakis, politycznych intrygach i ekologicznych wyzwaniach, jest dziełem wielowymiarowym, które można czytać zarówno jako przygodową powieść, jak i głęboką analizę społeczeństwa. Innym filarem gatunku jest „Fundacja” Isaaca Asimova, seria o przyszłości ludzkości i cyklach jej rozwoju, w której Asimov bada wpływ nauki i historii na kształtowanie się społeczeństw.

Science fiction z elementami filozofii Książki Philipa K. Dicka, takie jak „Czy androidy marzą o elektrycznych owcach?”, stanowią doskonały przykład literatury SF, która bada granice między człowiekiem a maszyną, rzeczywistością a iluzją. Dick podejmuje trudne pytania o naturę świadomości, tożsamości i moralności. Z kolei „Kroniki marsjańskie” Raya Bradbury’ego to subtelna opowieść o kolonizacji Marsa, w której technologia i podróże kosmiczne są jedynie tłem dla refleksji nad ludzką naturą, tęsknotą i destrukcją.

Nowoczesne spojrzenie na science fiction Współczesne science fiction również dostarcza wielu inspirujących pozycji. „Marsjanin” Andy’ego Weira to świetny przykład na to, jak połączyć techniczną precyzję z trzymającą w napięciu fabułą. Książka opowiada historię astronauty Marka Watneya, który zostaje sam na Marsie i musi znaleźć sposób, by przetrwać. Inną godną uwagi pozycją jest „Problem trzech ciał” Liu Cixina, który wnosi do gatunku nowe perspektywy, wykorzystując chińską kulturę i historię do budowania skomplikowanej fabuły o kontakcie z obcą cywilizacją.

Science fiction w literaturze polskiej Polska literatura SF również ma swoje perełki. Cykl „Trylogia husycka” Andrzeja Sapkowskiego choć zaliczany do fantasy, czerpie inspiracje z science fiction w swoich aluzjach do alternatywnej historii. Jednakże absolutnym klasykiem jest „Solaris” Stanisława Lema, którego refleksje nad komunikacją z obcą formą życia oraz ludzką psychiką zyskały międzynarodowe uznanie. Lem stworzył literaturę, która łączy technologiczną wyobraźnię z głębokimi rozważaniami egzystencjalnymi.

Kobiety w science fiction Choć gatunek przez wiele lat był zdominowany przez mężczyzn, autorki takie jak Ursula K. Le Guin czy Margaret Atwood udowodniły, że kobiece spojrzenie może znacząco wzbogacić science fiction. „Lewa ręka ciemności” Le Guin to odważne spojrzenie na płeć i tożsamość w społeczeństwie, natomiast „Opowieść podręcznej” Atwood to dystopijna wizja przyszłości, która zdobyła ogromne uznanie na całym świecie.

Dla młodszych czytelników Science fiction oferuje także wiele propozycji dla młodszych odbiorców. Seria „Igrzyska śmierci” Suzanne Collins to opowieść o walce o przetrwanie w dystopijnym świecie, która porusza tematy władzy, oporu i nadziei. Również „Więzień labiryntu” Jamesa Dashnera to pełna napięcia historia o grupie młodych ludzi próbujących odkryć prawdę o swoim losie w tajemniczym świecie.

Znaczenie science fiction dla współczesnego czytelnika Science fiction to nie tylko ucieczka w przyszłość, ale także sposób na analizę współczesnych problemów, takich jak zmiany klimatyczne, rozwój technologii czy etyczne wyzwania związane z nauką. Dzięki różnorodności gatunku każdy czytelnik może znaleźć coś dla siebie, niezależnie od tego, czy szuka rozrywki, czy głębokiej refleksji.

[jamnickowa]

Gdzie się podziała tamta Wirtualna Polska?

Parafrazując słowa klasyka Wojciecha Gąssowskiego. Pani Eliza Michalik dostała pismo, w którym poproszono (?) Ją, aby przeprosiła wirtualną polskę. Kto wie, ten wie. Kto nie wie, niech, proszę, się dowie. Mną to wstrząsnęło do głębi(n). Już jakiś czas temu.

wp, dlaczego jesteście takimi c*ujkami?

[nostalgic-the-sims-pl]

BALANGA

Drugi dodatek, swoją premierę miał 28 marca 2001, w Polsce 9 kwietnia 2001. Został wydany w dwóch wersjach - pierwotnej, czyli tej z 2001 roku i we wznowieniu, gdzieś w okolicach 2002-2003 roku. Wersje poznacie po okładkach, i o ile w wersji amerykańskiej widać, że zmiany dotyczą wszystkiego, między innymi są nowo tłoczone płyty z nowym nadrukiem, to w wersji międzynarodowej, czyli min. polskiej, płyty mają ten sam nadruk, co pierwsza wersja. To niestety wprowadza w błąd i kupując zbiorki gier w drugim obiegu, możemy się nadziać na wersję, która nie pasuje do naszej podstawki gry. Sprzedawcy uwielbiają mieszać płyty jak im się podoba i wkładać je do przypadkowych pudełek, żeby się wszystko ilościowo zgadzało, w końcu Balanga to Balanga. Potem 90% ludzi nie jest w stanie zainstalować gry, bo ma płytę z niezgodną wersją do swojej podstawy. Zasada jest taka, Balanga ze starą okładką, na której są simowie, będzie mogła się zainstalować TYLKO ze zwykłą podstawką The Sims (chociaż są konflikty z późniejszymi wydaniami podstawki, głównie tymi, które mają dołączoną płytę Documentation). Balanga z okładką dostosowaną do późniejszych dodatków działa tylko z podstawką w postaci The Sims Deluxe. Uprzedzając pytania, wersja Balangi, która powinna się znajdować w zbiorkach typu The Sims Double Deluxe i The Sims Mega vel Triple Deluxe, to ta nowsza, ale ostrzegamy, sprzedawcy często, żeby opchnąć grę ze wszystkimi płytami, dokupują to, czego im brakuje i wrzucają do pudełka. Potem nie da się zainstalować gry, bo płyta nie ma zgodnej wersji.

POLSKA

Grę wydano w starej i nowej wersji, aczkolwiek ta z fioletową okładką bardzo rzadko się pojawia do kupienia i jeśli już gdzieś ją znajdziemy, to sprzedawca każe sobie płacić jakimiś milionami. Spowodowane jest to tym, że wtedy na rynku wciąż było dużo starych wersji i nie robiono dużego nakładu wznowienia, co więcej za moment premierę miało The Sims Double Deluxe, w którym była Balanga i postanowiono wygasić sprzedaż pojedynczo sprzedawanego dodatku, skoro był w zbiorku. W podobny sposób z rynku zniknęło oddzielnie sprzedawane Światowe Życie, kiedy na horyzoncie pojawiło się The Sims Deluxe.

WIELKA BRYTANIA

Identyczne wydanie jak w Polsce. Wszystko wydawane w dvd boxach i płyta od fioletowej wersji jest identyczna do tej z oryginalnego wydania, dlatego trzeba tutaj uważać tak samo, jak przy polskiej wersji, bo scamerzy mogą nam wcisnąć podmienione płytki i potem spotka nas nieprzyjemność z brakiem zgodności wersji.

USA

W USA obie wersje zostały wydane tylko w big boxach. Przy okazji fioletowa wersja ma nowy nadruk na płycie, dlatego w tym wydaniu trudniej o pomyłkę i z większą świadomością możemy kupić grę. Tym razem amerykańskie wydanie różni się kolorem loga na starej okładce. Jak można też zauważyć, w nowszej wersji okładka na płycie cd ma uproszczoną grafikę niż oficjalna okładka gry.

JAPONIA

Nie znalazłam nigdzie w internecie, żeby w Japonii wydano Balangę w fioletowej wersji, dlatego z braku dowodów uznajemy, że takiej nie było. Z tego co zauważyłam, to Japończycy szybko przeszli na wydania w zbiorkach i może przez to zaczęli wygaszać sprzedaż pojedynczych gier i nigdy już nie wydano pojedynczej Balangi z nową okładką, tylko zaktualizowane płytki wrzucano do odpowiednich zbiorków gry SimPeople. Jakby co, nie udało mi się znaleźć fotografii z big boxem japońskiej Balangi, ale patrząc na zdjęcie płyty w opakowaniu cd, która nie ma nawet okładki, do tego obok mamy instrukcję i analogicznie to porównamy do sposobu wydawania w tym kraju reszty dodatków, to z pewnością możemy stwierdzić, że są to rzeczy, które niegdyś znajdowały się w big boxie.

AUSTRALIA

I tutaj jako ciekawostka - wersja z fioletową okładką była wydawana z płytą od starej wersji. Nie jest to raczej pomyłka, ponieważ w australijskiej "Pełnej Kolekcji" pt. "The Sims Fullhouse" były dołączane oddzielne płytki z każdego dodatku, który wyszedł do klasyka i Balanga była właśnie z nadrukiem pierwszej okładki, także możemy zakładać, że "placka" o innym wyglądzie tam nie wypuszczono.

[marcinpolkowski]

Opowiedz o sobie — klasyka? #motywacja #instaporady #rozmowarekrutacyjna #szukampracy #takapraca #biznes #pasja #zawód #rozwój #rozwójzawodowy #KarieraCamp #kariera #cv #praca #rekrutacja #rozmowakwalifikacyjna #shorts #MarcinPolkowski #karierazawodowa #porady #polska #wiedza

[kar-za]

Poranek przechodzi w południe, bezwładnie mijają godziny

[bimbrownictwo]

[sopotpubliclibrary]

Ignacy Krasicki „Satyry”, ilustrował Jan Marcin Szancer

[fceultra]

[departamentorg]

Plakaty filmowe Polska Klasyka Brunet wieczorową porą (1976) Stanisław Bareja – Plakat wysokiej jakości 8k Plakaty filmowe do biura domu firmy lub pokoju kinomaniaka O filmie Komedia satyryczna, której główną postacią jest Michał Roman, uwikłany w ciąg nieporozumień i absurdalnych sytuacji. Niezwykłe przepowiednie wpuszczonej do domu Cyganki, których początkowo nie bierze na poważnie, następnego dnia zdają się kolejno spełniać. Najgroźniej z nich brzmi ta, że ma zabić bruneta, który odwiedzi go wieczorową porą. Aby zapobiec nieszczęściu, Michał opuszcza dom, do którego wraca jednak przed wieczorem, uznawszy że padł ofiarą oszustwa, celującego w okradzenie opuszczonego domu. Wówczas właśnie odwiedza go tytułowy brunet, a zbieg okoliczności powoduje, że gdy Michał znajduje jego ciało w przedpokoju, jest przekonany, że stał się nieumyślnym zabójcą wieczornego gościa. O zdarzeniach, które poprzedziły śmierć bruneta, informuje przyjaciela, który przekonuje go, że mordercą jest któryś z sąsiadów. Michałowi udaje się wykryć i pochwycić rzeczywistego sprawcę w lokalu nocnym, po groteskowym pościgu ulicami nocnej Warszawy. Obsada Krzysztof Kowalewski – Michał Roman Wojciech Pokora – Kowalski, sąsiad Michała Romana Janina Traczykówna – Lucyna Barańczak, sąsiadka Michała Romana Wiesław Gołas – Kazik Malinowski, przyjaciel Michała Romana Bohdan Łazuka – przypadkowo odbierający telefon Ryszard Pietruski – Dzidek Krępak z Ciechocinka Bożena Dykiel – Anna Roman, żona Michała Jan Kobuszewski – kierowca MPO przewożący śnieg Józef Nalberczak – kierowca Janusz Bylczyński – kierownik sklepu mięsnego Jerzy Cnota – mężczyzna w restauracji Maria Chwalibóg – sąsiadka Michała Romana Zofia Czerwińska – Jola, do której przez pomyłkę zadzwonił Michał Roman Andrzej Fedorowicz – pan Jurek, właściciel warsztatu samochodowego Stanisław Gawlik – Barańczak, sąsiad Michała Romana Zofia Grabińska – Stasiakowa, woźna w muzeum Jan Himilsbach – pan Jasio Andrzej Chrzanowski – fachowiec z telewizji Anna Jaraczówna – sąsiadka Michała Romana Juliusz Kalinowski – dziadek Jerzy Karaszkiewicz – Stasiek, pijaczek w warsztacie samochodowym Mirosława Krajewska – Irena Kowalczyk, siostra Anny Roman Emilia Krakowska – nauczycielka w muzeum Krystyna Loska – spikerka telewizyjna Jolanta Lothe – kasjerka w kinie Edward Lach – pijak w autobusie, Wacek Marian Łącz – bileter w kinie Bogdan Łysakowski – sąsiad Michała Romana Krzysztof Majchrzak – widz w kinie Zdzisław Maklakiewicz – kustosz muzeum Borys Marynowski – milicjant w autobusie Marek Nowakowski – „czerwony kapelusz” Jerzy Moes – porucznik aresztujący Kowalskiego Józef Osławski – taksówkarz Tadeusz Pluciński – kierownik restauracji Ewa Pokas – dziewczyna w kinie Eugeniusz Priwieziencew – mleczarz Bogusław Stokowski – pijaczek Zdzisiek Jan Suzin – spiker telewizyjny Andrzej Szenajch – sąsiad Michała Romana Wojciech Zagórski – pracownik centrali telefonicznej, opowiadający o operacji Zdzisław Szymborski – kelner Stefan Krzysztof Świętochowski – pracownik sklepu przeprowadzający remanent Jan Tatarski – praktykant na nauce Jasiu Hanna Balińska – półnaga ekspedientka w sklepie spożywczym Jan Bareja – chłopak mówiący wierszyk Plakaty filmowe Oczywiście wydrukowany plakat nie będzie zawierać żadnych logotypów, oznaczeń, ani podpisu autora. Wymiary (warianty): 1 plakat w formacie A4 (210 x 297 mm). 2 plakat w formacie A3 (297 x 420 mm). 3 plakat w formacie A2 (420 x 594 mm). 4 plakat w formacie A1 (594 x 841 mm). 5 plakat w formacie A0 (1189 x 841 mm). UWAGA Ze względu na duży wymiar format A0 możliwy tylko i wyłącznie kurierem. Rodzaj papieru i technologia druku: Papier satynowany DCP 220g. Papier satynowy wyprodukowany w 100% z celulozy ECF. Gwarantuje uzyskanie najwyższej jakości wydruków oraz wierne odwzorowanie kolorów. Przeznaczony do wydruków reklamowych, książek, papierów firmowych, wizytówek, menu, dyplomów, prestiżowych materiałów informacyjnych, prezentacji. Wysokiej jakości satynowy papier z zaawansowaną powłoką do druku wielkoformatowych reklam zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale odwzorowuje kolory. Jest odporny na działanie wody. Charakteryzuje się wysoką białością. Plakaty nie śmierdzą chemią, dlatego ze używane są tusze eko pozbawione ostrego chemicznego zapachu. Termin realizacji zamówień przy płatności online od 2 do 8 dni roboczych. (w wakacje długie weekendy, święta itd czas może być dłuższy maksymalnie 10 dni) klasyka Polskiego kina Plakaty filmowe – klasyka Polskiego kina Brunet wieczorową porą Plakaty asygnowane przez Amerykańską markę Old Times