#historia Polski

[stillunusual]

Meanwhile in Poland....

It is possible for a country to be destroyed and then rise like a phoenix from the ashes. Poland has done it more than once....

Poland officially came into existence in the year 966, but at the end of the 18th century the Polish-Lithuanian Commonwealth was destroyed by its neighbours - Austria, Prussia and Russia - who wiped it off the map.

The first attempt to resurrect a Polish state was the creation of the Duchy of Warsaw in 1807 by Napoleon, which only lasted a few years before disappearing from the map again after Napoleon's defeat in the east. Uprisings in 1830 and 1863 were also brutally suppressed.

However, the Polish people never lost their sense of identity, and despite attempts to germanise and russify them, preserved and passed on their language and culture from one generation to the next until Poland was eventually resurrected after the First World War and became an independent state once more on 11th November 1918.

In 1939 the Nazis and Soviets removed Poland from the map again, and after the Second World War it remained under Soviet rule until 1989, when Poland succeeded in peacefully overthrowing Moscow's puppet regime and finally regaining its independence....

[radykalny-feminizm]

28.11.1918 🇵🇱

[bezbecznik-dzienny]

[theancientgod]

[revelstein]

Trzy zero, czyli prawie jak z Austrią

Niektóre stwierdzenia pana profesora Paweł Machcewicza z gdańskiego Muzeum II Wojny Światowej, budzą bezrefleksyjny sprzeciw u poppatriotów a ich błękitna krew się gotuje, ale powiedzmy sobie szczerze, są to stwierdzenia obiektywnie racjonalnie i trudno w sumie się z nimi nie zgodzić. Chodzi mi o ową gównoburzę i patriotyczne wzmożenie, spowodowane usunięciem z ekspozycji we wspomnianym muzeum,…

[polishwomenartists-sztukakobiet]

Bona Sforza d’Aragona (ur. 2 lutego 1494 w Vigevano, zm. 19 listopada 1557 w Bari) – od 1518 królowa Polski i wielka księżna litewska, księżna Rusi, Prus i Mazowsza itd., księżna Bari i Rosano, spadkobierczyni pretensji do Królestwa Jerozolimy od 1524. Żona Zygmunta Starego, matka Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki. Via Wikipedia

https://ciekawostkihistoryczne.pl/2023/07/25/znienawidzona-krolowa-bona/

@abwwia

[famousharmonyluminary]

"Nigdy więcej wojny..."

„Dziś rano, przed Wami, Szanowni Państwo, pragnę raz jeszcze potępić, w sposób najbardziej kategoryczny, zbrodnie przeciwko człowiekowi i ludzkości, jakich dokonuje się na naszych oczach. Chciałbym jeszcze raz zaapelować do sumienia wszystkich: – do wszystkich, którzy trzymają broń w ręku, proszę o jej złożenie; to, co jest nabyte lub wyeliminowane siłą, nigdy nie przynosi czci człowiekowi ani…

[twojanieznajoma]

Czytam i analizuję, każdą wysłaną przez ciebie wiadomość, nawet kilka razy. Ponieważ daje mi to namiastkę ciebie. Dodaje mi to nadziei, doszukując się czegoś, czego nigdy od ciebie nie dostanę- choć garstki miłości.

Miłość jest cudowna pod warunkiem, że jest odwzajemniona i prawdziwa.

Mogę cię opisywać i mówić o tobie bez przerwy. Jesteś dla mnie ulubioną książką, która nigdy się nie znudzi, a za każdym razem w jakiś sposób mnie zaskoczy.

Przeglądam nasze wspólne zdjęcia i nagrania, ponieważ w ten sposób mogę poczuć, że jesteś bliżej mnie.

Mamy za sobą wiele dwuznacznych sytuacji, może tylko dla mnie były dwuznaczne, a ty po prostu żartowałeś lub chciałeś być miły?

Mimo wszystko nadal czuję, że jest coś między nami. Coś pomiędzy miłością, a przyjaźnią. Coś pomiędzy udawaniem, a prawdą. Coś pomiędzy uśmiechem, a smutkiem.

Coś co jest pomiędzy przeciwieństwami zawsze ciężko zdefiniować, dlatego pozostaniesz zagadką w mojej głowie. Zagadką, którą kiedyś rozwiążę.

[rozdarte-serce]

Nigdy nie zapominaj, że piszesz własną, unikalną historię. Ty jesteś głównym bohaterem opowieści pełnej wyzwań, konfliktów, kroków w tył i w przód, porażek i zwycięstw. To wszystko jest częścią twojej historii.

Tamara Rosier, ADHD. Twój mózg jest OK

[the-road-to-dreams]

Historia mojego życia: jestem do tego stopnia samodestrukcyjna, że zmieniam rozwiązania w problemy. Wszystko, czego dotknę, obraca się w ruinę.

Elizabeth Wurtzel

32 & 06/01/23

[trzpiotka]

A wiecie, że największy* protest robotniczy w historii Królestwa Polskiego zaczęły kobiety? 

140 lat temu w Żyrardowie szpularki odmówiły pracy w odpowiedzi na planowane obniżenie pensji. Do akcji strajkowej w kolejnych dniach przyłączyli się wszyscy robotnicy fabryki, łącznie ponad 8000 osób. Mimo starć z carską policją, aresztowań i śmierci trzech osób, protest zakończył się sukcesem i uznaniem większości postulatów przez właściciela zakładu. 

[podraje]

Czarnek ikoną popkultury | Pani Kuciel-Frydryszak idealnie użyła słów byłego (🤞🏻 i mam nadzieję, że nigdy nie wróci) ministra edukacji (z małych, bo nie szanujemy go) o pielęgnacji cnót niewieścich, jako tytuł rozdziału omawiające patologię i przemoc wobec kobiet w wiejskich domach w dwudziestoleciu międzywojennym.

Słowa człowieka, który miał reprezentować oświatę polską w XXI w., skonfrontowano z okrutną prawdą patriarchatu na niewyedukowanej i biednej polskiej wsi (na której po dziś dzień do pewnego stopnia ta stara mentalność się utrzymuje) 100 lat temu. Tego chciał dla nas pan C. Taki człowiek, w tych czasach, nie powinien zostać dopuszczony do wystąpień publicznych, a co dopiero, nie powinien reprezentować i rządzić segmentem edukacji.

Polecam wszystkim reportaż "Chłopki. Opowieść o naszych babkach" Pani Joanny Kuciel-Frydryszak. Dla mnie, osoby, której babka urodziła i wychowała się na wsi (może niejedna, niestety tylko o jednej wiem), z matką wychowaną w pgr [choć książka nie o tych czasach] ta książka otwiera oczy i brutalnie przedstawia rzeczywistość, z którą musiały się mierzyć kobiet z przynajmniej jednej strony mojej rodziny. Wiedziałam, że tak było. Chyba każdy ma te drastyczne historie gdzieś z tyłu głowy. Jednakże przeczytanie o tych społeczno-psychologicznych uwarunkowaniach życia sprzed ok. 100 lat pomaga mi patrzeć na historię (jednej gałęzi) mojej rodziny z nieco większym współczuciem i wyrozumieniem.

W pewnych historiach doszukuję się (i znajduję) swoją babkę, rozmyślam, czy ona też tak to przeżywała, czy może jej życie okazało się, chociaż odrobinę lepsze od najgorszych opisywanych tu historii. Niesamowita przepaść między naszymi pokoleniami. Zupełnie inna mentalność. Ten reportaż pozwala mi o wiele bardziej docenić to, co mamy i zrozumieć, skąd biorą się te zgromadzone od pokoleń traumy, z którymi dopiero teraz próbujemy się rozliczyć.

Oby już nikt nigdy nie wyszedł na mównicę, mówiąc nam o cnotach niewieścich. Nie po to nasze przodkinie cierpiały, niejednokrotnie marząc o śmierci, by jakiś uprzywilejowany mężczyzna znów mówił nam, co mamy robić ze swoim ciałem i życiem.

Przepraszam, rozpisałam się, ale dawno nie czułam takich emocji. To trudna lektura, szczególnie dla mnie, bo jestem dziekiem nadwrażliwym. Zazwyczaj nie czytam reportaży, bo wiem, że są o wiele bardziej przerażające niż horrory. W horrorach najczęściej potworem jest zła moc, duch, demon. W reportażach najgorszym potworem są zawsze inni ludzie.

[kotekkzielony]

Z ŻYCIA SAMOTNIKA - wpis 7 (26.04.2024)

-> Gierkowo-teleturniejowy jubileusz

Na prowadzonym przeze mnie kanale na platformie YouTube kreuję głównie serie z przechodzenia różnych gier, najczęściej klasyków (o czym wspomniałem w jednym z poprzednich wpisów), choć tworzę też od czasu do czasu inne projekty. Jednym z takich pobocznych moich projektów jest prowadzona od 2015 roku seria poświęcona grze wyścigowej "Trackmania United Forever", w stylu teleturnieju. Krótko mówiąc, w tej serii przejeżdżam nadsyłane mojej personie trasy przez innych graczy (w grze istnieje bowiem edytor tras, gdzie kreować można swoje własne tory!). Projekt ten liczy dwa sezony - pierwszy, zakończony w 2016 roku, zawierający pięć odcinków i drugi, rozpoczęty w 2017 roku, wypełniony pięćdziesięcioma odcinkami, z czego ten ostatni odcinek drugiego sezonu o okrągłym numerze bardzo niedawno miał premierę!

21 kwietnia 2024. Po dwóch dniach wytężonej pracy nad okrągłym, jubileuszowym pięćdziesiątym odcinkiem drugiej edycji programu odetchnąłem z ulgą kiedy zobaczyłem, że program do montażu przetworzył moje wideo i materiał był gotowy do wstawienia na YouTube. Pozostało już jedynie kilkanaście kliknięć, nadanie filmowi nazwy, opisu, ustawienie odpowiednich parametrów, dodanie kart z odnośnikami do reszty odcinków, ustalenie konkretnej godziny premiery. Niedługo później nastał wieczór, wybiła odpowiednia godzina i pięćdziesiąt wyemitowanych odcinków serii stało się faktem! Sam odcinek, mimo standardowego przebiegu i czasu trwania różnił się od reszty wydań. Z najbardziej zauważalnych zmian dodałem liczbę 50 do logo programu i liczbę tę umieściłem też w kilku innych miejscach. Pod koniec odcinka wygłosiłem dość długie, bo około dwuminutowe przemówienie, gdzie m.in. obszernie podziękowałem za wszystkie nadesłane mi dotąd trasy, oraz podziękowałem gorąco wszystkim tym, którzy śledzili moje poczynania po tychże torach. Samych tras, na przestrzeni pięćdziesięciu odcinków i niespełna siedmiu lat emisji miałem zaszczyt rozgrywać aż 123, nadesłanych przez w sumie 41 osób! Zapewne dla topowych polskich YouTuber'ów, którzy w nanosekundy zgarniają tysiące subskrypcji i miliony wyświetleń pod filmikami te liczby byłyby niczym, natomiast dla mnie - skromnego i mało popularnego twórcy, wyniki te naprawdę robią wrażenie! Cieszyłem się z każdego zgłoszenia, z każdej cudzej trasy, od każdej żywej duszy, ponieważ każde nowe zgłoszenie, każdy nowy otrzymany tor przyspieszał premierę następnego odcinka a z prowadzenia każdego odcinka czerpałem sporo frajdy! Nie ukrywam, że chciałbym ten projekt pociągnąć jeszcze dłużej, gdyż dość mocno polubiłem swój program i po półsetce wyprodukowanych odcinków nadal mam ochotę na więcej (jak to mówią: "apetyt rośnie w miarę jedzenia"), z drugiej jednak strony zdaję sobie sprawę z tego jak trudno jest niestety znaleźć graczy i tak naprawdę każdy wyemitowany odcinek jest dla mnie małym cudem. Seria, mimo praktycznie samych pozytywnych opinii, nigdy nie generowała potężnej oglądalności i choć obiektywnie uważam, że ów cykl ma bogaty potencjał, mam też świadomość i szanuję to, że nie każdy ma czas, nie każdy ma chęci i nie każdy gra w gry...

[bezbecznik-dzienny]

[theancientgod]

Od wieków zadajemy sobie pytanie . Skąd do Polski przybyli Polacy ? Skąd na ziemiach europejskich zjawili się Słowianie? Wielu uczonych twierdzi że przyszli z południowego wschodu . Prowincji cesarstwa rzymskiego tak zwanej Panonii. Składającej się z dzisiejszych krajów takich jak, Węgry, Austria, Chorwacja, Słowenia i Serbia.

Inni zakładają że Słowianie poprostu żyli na terenach polskich od zawsze, lecz dla innych bardziej cywilizowanych królestw tak jak np. Rzymian czy Greków byliśmy po prostu dzikusami. 

Według legendy o Lechu Czechu i Rusie, Lech przybywa do Gniezna i zakłada pierwszą stolicę Polski. Mogło to stać się około 550 roku.

Wiemy z historii jednak że Słowianie walczyli z wikingami. A więc te oddalone od siebie cywilizację miały ze soba pewien kontakt. Oznacza to też że gdy Lech przybył na tereny Polski zastał tam żyjących już Słowian.

Jak pisze Marcin Bielski:

"Pisali iedni Lecha z Czechem Książęta Słowiańskie, z Dalmacyey, abo Karwacyey, ieszcze przed Narodzeniem Pańskim, w te krainy przyść, a naród Słowieński w Dalmacyey, w Jlliryey, Istryey, Bulgaryey, Pannoniey, z dawna przebywać".

(Lech portret z pocztu jasnogórskiego)

Teoria Bielskiego jak i autora Kroniki Wielkopolskiej zgadzają się również z opinią Nestora, jakoby Polacy przyszli mniej więcej z tych położonych niedaleko Adriatyku terenów. Krainy w różnych podaniach były czasem inaczej nazywane, ale wszystkie leżą w tym samym regionie. Ta zgodność średniowiecznych kronikarzy co do pochodzenia Lecha nie jest bez znaczenia.

Marcin Bielski zaznacza, że po zbadaniu okoliczności i wydarzeń, najbardziej prawdopodobną datą przybycia jest 550 rok naszej ery, i to na jego Kronice Polskiej z 1597 roku będę się głównie opierał, jako, iż jest ona najdokładniejszym ze wszystkich źródeł.

A oto cały Jasnogórski poczet królów i książąt Polski!

[stay-alive-again]

I tak cię kocham, Polsko! To nie twoja wina, że Ludzkość i bieg historii Ciągle szpecą Cię. I tak cię kocham, Polsko! Pozwól mi uwierzyć, że Koszmar się kiedyś skończy, Wstanie nowy dzień.

"Polsko" Pull the Wire