#draadjesvlees

[vleeskopenbijdeboer]

Rundvlees slowcooker recepten - Draadjesvlees uit de Slowcooker

Slowcookers zijn de perfecte keukenhulp voor drukke mensen die toch willen genieten van heerlijk mals rundvlees. Met een grill multicooker kun je dit smoor recept gemakkelijk laten bereiden. Ontdek hoe je met een slowcooker gemakkelijk en smaakvol rundvlees kunt bereiden. Een heerlijk recept om rundvlees te smoren in de slowcooker. Of je kunt het rundvlees op de grill bereiden voor een extra smaakvol resultaat. Voeg optioneel een scheutje alcohol toe voor een extra kick. Leer meer over de voordelen van het gebruik van een slowcooker voor het maken van draadjesvlees recepten. Ontdek hoe je smoor draadjesvlees kunt bereiden met behulp van een slowcooker.

Wat is een Slowcooker en de Werking ervan

Slowcooker Functies Een slowcooker heeft verschillende functies die het koken gemakkelijker maken. Als je een recept wilt smoren, lees dan verder. Met een slow cooker recept kun je de kooktijd instellen met behulp van een timerfunctie, zodat je smoor gerecht klaar is wanneer je thuiskomt. Lees verder voor meer informatie. Daarnaast hebben sommige slowcookers ook een warmhoudfunctie, waardoor het eten op temperatuur blijft zonder verder te garen. Als je de recepten leest, kun je hier meer over leren. Bestel je rundvlees rechtstreeks bij de boer

Een ander belangrijk aspect van slowcookers is de mogelijkheid om vlees te braden voordat het langzaam wordt gestoofd in een recept. Door rundvlees eerst aan te braden in een slow cooker, behoudt het zijn smaak en sappigheid voordat het langzaam gaart in de sappen en kruiden. Dit recept is perfect voor het bereiden van heerlijk mals rundvlees. Instellingen van een Slowcooker De meeste slowcookers hebben verschillende warmtestanden, zoals laag, hoog en soms zelfs een tussenliggende stand. Deze warmtestanden zijn belangrijk voor het bereiden van recepten in de slowcooker. Het is handig om de handleiding van je slowcooker te lezen om te begrijpen hoe je de verschillende warmtestanden kunt gebruiken. Zo kun je de juiste temperatuur instellen voor het recept dat je wilt maken. De lage stand van de slow cooker wordt gebruikt voor langzame bereiding van recepten over 8 tot 10 uur, terwijl de hoge stand snellere bereiding mogelijk maakt in ongeveer 4 tot 6 uur. Lees verder voor meer informatie over slow cookers. Sommige slowcookers hebben ook speciale programma's voor bepaalde gerechten, zoals soepen, stoofschotels en lees. Deze geprogrammeerde instellingen vereenvoudigen het slow cooker kookproces nog verder door automatisch de juiste temperatuur en tijd in te stellen voor specifieke slow cooker recepten.

Basis Ingrediënten voor Draadjesvlees uit de Slowcooker

Kruiden en Specerijen Voor heerlijk draadjesvlees uit de slowcooker zijn kruiden en specerijen essentieel. Denk aan klassieke smaakmakers zoals laurierblad, tijm, en nootmuskaat. Deze slow cooker ingrediënten voegen diepte toe aan het gerecht terwijl het langzaam gaart. Daarnaast is een snufje zout en peper altijd belangrijk om de smaken te versterken in de slow cooker. Een slow cooker kan ook wonderen doen voor je rundvleesgerecht. Voeg een vleugje zoetheid toe. Overweeg om een beetje bruine suiker of honing toe te voegen om de natuurlijke smaak van het rundvlees naar voren te brengen. Een andere populaire keuze is knoflook, dat een onmiskenbare hartige smaak toevoegt aan het draadjesvlees. Het gebruik van knoflookpoeder of verse knoflookteentjes kan je gerecht net dat beetje extra geven. Type Rundvlees Bij het kiezen van rundvlees voor de slowcooker, moet je rekening houden met welk type vlees het beste werkt met deze kookmethode. Vlezige stukken zoals runderlappen, sukadelappen of stooflappen zijn perfect omdat ze langzaam gegaard kunnen worden zonder taai te worden. Rundvleessoorten met wat vet marmering erin, zoals riblappen, zorgen voor extra sappigheid in je draadjesvleesgerecht. Het vet breekt af tijdens het langzame kookproces waardoor het vlees mals blijft terwijl alle smaken zich vermengen.

Oma's Draadjesvlees in de Slowcooker Stap voor Stap

Aanbraden voor Smaak Aanbraden is een cruciale stap bij het bereiden van rundvlees in de slowcooker. Door het vlees eerst aan te braden, sluit je de sappen in en voeg je extra smaak toe. Het zorgt ervoor dat het vlees sappig blijft tijdens het langzame kookproces. Het aanbraden van rundvlees geeft ook een mooie bruine kleur aan de buitenkant, wat niet alleen aantrekkelijk is om naar te kijken, maar ook een heerlijke smaak toevoegt aan het draadjesvlees. Dit proces helpt om die rijke en hartige smaak te ontwikkelen waar oma's draadjesvlees zo bekend om staat. Sudderen voor Perfecte Textuur Het sudderen van rundvlees in de slowcooker is essentieel om die perfecte textuur te bereiken. Langzaam garen op lage temperatuur zorgt ervoor dat taaie stukken vlees mals worden en uit elkaar vallen tot heerlijk mals draadjesvlees. De ideale suddertijd varieert afhankelijk van de grootte en dikte van het stuk rundvlees, maar over het algemeen ligt deze tussen 6-8 uur op een lage stand of 3-4 uur op een hoge stand. Het langzame kookproces laat alle smaken goed samenkomen en resulteert in botermals draadjesvlees dat gewoon uit elkaar valt.

Variaties op Draadjesvlees in de Slowcooker

Rode Wijn en Exotische Kruiden Wist je dat je het klassieke draadjesvleesgerecht kunt transformeren door rode wijn toe te voegen? De diepe, rijke smaak van rode wijn kan een heerlijke dimensie toevoegen aan het vlees, waardoor het nog sappiger en smaakvoller wordt. Je kunt ook experimenteren met exotische kruiden zoals komijn, koriander of gember om een unieke twist aan je draadjesvleesgerecht te geven. Deze variaties kunnen een geweldige manier zijn om een traditioneel recept nieuw leven in te blazen. Toevoeging van Groenten Naast het vlees kun je groenten toevoegen aan je draadjesvlees in de slowcooker voor extra smaak en voedingswaarde. Wortelen, uien, selderij en knoflook zijn populaire keuzes die goed samengaan met rundvlees. Door groenten toe te voegen, creëer je niet alleen meer diepte in de smaak, maar verhoog je ook de voedingswaarde van het gerecht. De groenten absorberen bovendien de heerlijke smaken van het vlees en dragen bij aan een rijkere saus. Experimenteer met Verschillende Soorten Vlees Benieuwd hoe verschillende soorten vlees zouden smaken in jouw slowcooker-draadjesvlees? Probeer eens lamsvlees voor een verrassende twist of varkenslappen voor een iets stevigere textuur. Elk type vlees heeft zijn eigen unieke eigenschappen die kunnen leiden tot interessante resultaten als ze langzaam worden gekookt in combinatie met kruiden en specerijen. Het is leuk om te experimenteren met verschillende soortenvan vlee and ontdekken wat jouw favoriet is! https://www.youtube.com/watch?v=Rtn7hutnPy0

Runderstoof met Bier en Chocolade Bereiden

Type Bier en Chocolade Bij het bereiden van een heerlijke rundvlees slowcooker is het kiezen van de juiste ingrediënten essentieel. Voor dit recept is het belangrijk om te weten welk type bier en chocolade het beste werkt. Het donkere bier, zoals stout of bruin ale, voegt diepte toe aan de stoofpot door zijn rijke smaak. De bitterzoete tonen van chocolade brengen een onverwachte maar verrukkelijke nuance naar voren in het gerecht. Donker bier, zoals stout of bruin ale, past perfect bij de sappige stukjes rundvlees in de slowcooker. De complexe smaken van dit type bier zorgen voor een hartige toets die goed samengaat met de malsheid van het vlees. Daarnaast voegt chocolade, bij voorkeur pure chocolade, een subtiele zoetheid toe aan de stoofpot terwijl het ook helpt om de saus te verdikken. Unieke Smaakcombinatie Het combineren van deze ogenschijnlijk ongebruikelijke ingrediënten - bier en chocolade - resulteert in een unieke smaakbeleving voor je rundvleesgerecht uit de slowcooker. Het langzame kookproces zorgt ervoor dat alle smaken zich vermengen tot een weelderig geheel waarbij elk ingrediënt zijn eigen rol speelt. De aardse tonen van donker bier vermengd met de subtiele zoetheid en rijkdom van chocolade creëren samen een diepe, complexe saus die perfect samengaat met mals rundvlees. Deze combinatie tilt je gerecht naar een hoger niveau en zal elke liefhebber van stoofschotels versteld doen staan.

Internationale Rundvleesgerechten uit de Slowcooker

Specifieke Kruiden en Smaken Internationale rundvleesgerechten uit de slowcooker zijn een feest voor je smaakpapillen. Neem bijvoorbeeld boeuf bourguignon, een Frans gerecht met heerlijke kruidige smaken van tijm, laurier en knoflook. Of pulled beef, een Amerikaanse favoriet met zoete en hartige smaken van barbecuesaus en bruine suiker. De specifieke kruiden en smaken die kenmerkend zijn voor deze gerechten variëren sterk per land. Zo kun je bijvoorbeeld in Aziatische rundvleesgerechten gember, sojasaus en steranijs tegenkomen, terwijl Latijns-Amerikaanse gerechten vaak worden gekruid met komijn, oregano en paprika.

Serveertips voor Rundvlees uit de Slowcooker

Bijgerechten Bij rundvleesgerechten uit de slowcooker passen aardappelpuree, gekookte aardappelen, of zelfs een romige polenta perfect. Deze bijgerechten absorberen de heerlijke sappen van het vlees en maken je maaltijd compleet. Daarnaast kun je ook kiezen voor groenten zoals wortels, sperziebonen of geroosterde groenten om wat frisheid en knapperigheid toe te voegen aan je gerecht. Een andere geweldige optie is om een smakelijke salade te serveren met tomaat, komkommer, rode ui en een verfrissende dressing. De lichte en knapperige textuur van de salade vormt een mooi contrast met het zachte draadjesvlees uit de slowcooker. Saus suggesties Voor rundvleesgerechten zoals stoofschotels kan een rijke rode wijnsaus extra diepte toevoegen aan de smaak. Een eenvoudige jus op basis van het vrijgekomen vocht in de slowcooker vermengd met bloem kan ook heerlijk zijn. Als alternatief kun je kiezen voor een romige champignonsaus of zelfs cranberrysaus voor dat zoete-zure contrast. Daarnaast past barbecuesaus perfect bij pulled beef sandwiches gemaakt van restjes rundvlees uit de slowcooker. Het voegt net genoeg pit toe aan het malse vlees zonder te overheersen. Restjes gebruiken Met overgebleven rundvlees uit de slowcooker kun je tal van smakelijke maaltijden maken, zoals quesadilla's gevuld met pulled beef, enchiladas met stoofvlees of zelfs hartige pasteitjes met gestoofd rundvlees als vulling. Deze gerechten bieden niet alleen variatie, maar helpen ook om geen etenswaren weg te gooien. Bestel je rundvlees direct bij de boer

Conclusie

Je hebt nu een diepgaand inzicht in het gebruik van een slowcooker voor heerlijke rundvleesgerechten. Van de basisprincipes van het koken met een slowcooker tot stapsgewijze recepten en serveertips, je bent goed uitgerust om je culinaire vaardigheden naar een hoger niveau te tillen. Vergeet niet om te experimenteren met verschillende smaken en ingrediënten om je eigen unieke draai te geven aan deze klassieke gerechten. Met geduld en creativiteit kun je keer op keer verrukkelijke maaltijden op tafel zetten waar je vrienden en familie dol op zullen zijn. Nu is het jouw beurt om de slowcooker tot leven te brengen en te genieten van de heerlijke aroma's en smaken die ermee samengaan. Veel kookplezier en laat je creativiteit de vrije loop!

Veelgestelde vragen

Wat is een slowcooker en hoe werkt het? Een slowcooker is een elektrisch keukenapparaat dat gerechten langzaam gaart bij lage temperaturen. Het bestaat uit een keramische of metalen pot die wordt omgeven door verwarmingselementen, waardoor de ingrediënten gelijkmatig worden gekookt. Welke basis-ingrediënten zijn nodig voor daging smoor uit de slowcooker? Dit recept wordt gemaakt met draadjesvlees dat langzaam gaart in de grill multicooker. Vervolgens ontstaat een heerlijk gerecht dat je niet wilt missen. Voor draadjesvlees uit de slowcooker heb je rundvlees, uien, kruiden zoals laurierblad en tijm, bouillon en eventueel azijn of mosterd nodig. Deze ingrediënten zorgen voor een smaakvol en mals resultaat. Hoe bereid ik oma's draadjesvlees in de slowcooker stap voor stap? Dit recept wordt aangepast voor de grill multicooker. Vervolgens, maak je daging smoor volgens de traditionele methode. Volg het recept nauwkeurig op: braad het vlees aan, voeg alle ingrediënten toe aan de slowcooker volgens de aangegeven volgorde en laat het gedurende 6-8 uur sudderen op lage temperatuur. Zo krijg je heerlijk mals draadjesvlees. Wat zijn goede serveertips voor rundvlees uit de slowcooker? Serveer het rundvlees met aardappelpuree of gestoomde groenten om de sappen op te nemen. Garneer met verse kruiden zoals peterselie voor extra smaak. De sappige textuur van het vlees komt goed tot zijn recht als je het combineert met eenvoudige bijgerechten. Zijn er variaties mogelijk op draadjesvlees in de slowcooker? Ja, je kunt experimenteren met verschillende kruiden, specerijen of toevoegingen zoals rode wijn of champignons om unieke smaken te creëren. Probeer ook eens andere soorten stoofvlees dan rundsstoofpotje voor diversiteit in je maaltijden.

#Rundvleesslowcooker #grutto #ad #Vleeskopenbijdeboer.nl Read the full article

[retrolog]

Draadjesvlees (goulash)

Gebakken krieltjes, broccoli en cherry tomaatjes

[cherryxberry]

Zoals jullie vorige week wellicht hebben gezien, verkopen wij allerlei petroleumstellen in veel mooie kleuren en maten. Maar wat kunnen we met een petroleumstel zonder lont en petroleum? Wij hebben genoeg petroleum en lonten op voorraad. Zodat u na uw aanschaf, gelijk kunt beginnen met het sudderen van het lekkerste vlees. Misschien gaat u dit seizoen wel weer gezellig naar de camping. Daar worden vele petroleumstellen ook met regelmaat gebruikt. Niet alleen om eten warm te houden, maar ook om op te koken. Onze flessen petroleum en lonten staan niet alleen in onze winkel, maar ook op de website. Woont u niet in de buurt? Dan is het nog een mogelijkheid om het eventueel online te bestellen. Www.michelleszierikzee.nl U vindt onze petroleumstellen, petroleum en lonten onder het kopje 'Oude petroleumstellen'. #petroleumstel #petroleum #lont #kous #katoen #camping #kamperen #sudderen #stoofvlees #stoofperen #draadjesvlees #petroleumkocher #geschmortebirnen #geschmortefleisch #petroleumstove #stovedpears #beefstew #stewedpears #stewed #rinderragout #kokenmethugo #koken #keuken #Zierikzee #ZierikzeeMonumentenstad #weesloyaalkooplokaal #weesloyaalkooplokaalzierikzee #kooplokaalookonline #kooplokaalschouwenduiveland https://www.instagram.com/p/CbXSprYsPh5/?utm_medium=tumblr

[retecool]

Vretecool: Mora Vega draadjesvlees kroket

Vretecool: Mora Vega draadjesvlees kroket

[fijnproever]

Peen en uien koken oftewel hutspot maken

Peen en uien koken oftewel hutspot maken

Heerlijke hutspot recept Hutspot Iedereen kan hutspot koken met dit recept. Dit populaire gerecht is simpel te bereiden en je hebt er in principe maar drie ingrediënten voor nodig: peen, ui en aardappel. Ik serveer mijn hutspot met een mooi mals stukje draadjesvlees en een overheerlijke saus obv het vlees (zie foto). Klik hier voor het stoofvlees recept. Voor de vegetariërs onder onder ons kan…

[veiligplekje]

Draadjesvlees denk ik

Ja, moeilijk hè... Ik ga toch voor de hachee. En dan volgende keer draadjesvlees, zoervleisj, daging smoor... de winter moet nog beginnen :'D

[boreothegoldfinch]

chapter 11 paragraph iv

What I somehow hadn't expected was a city prinked-up for Christmas: fir boughs and tinsel, starburst ornaments in the shop windows and a cold stiff wind coming off the canals and fires and festival stalls and people on bicycles, toys and color and candy, holiday confusion and gleam. Little dogs, little children, gossipers and watchers and package bearers, clowns in top hats and military greatcoats and a little dancing jester in Christmas clothes à la Avercamp. I still wasn’t quite awake and none of it seemed to have any more reality than the fleeting dream of Pippa I’d had on the plane where I’d spotted her in a park with many tall fountains and a Saturn-ringed planet hanging low and majestic in the sky. “Nieuwmarkt,” said Gyuri as we came out on a big circle with a turreted fairytale castle and—around it—an open air market, cut evergreens lightly frosted with snow, mittened vendors stamping, an illustration from a children’s book. “Ho, ho, ho.” “Always a lot of police here,” said Boris gloomily, sliding into the door as Gyuri took the turn hard. For various reasons I was apprehensive about accommodations, and ready to make my excuses in case they involved anything like squatter conditions or sleeping on the floor. Luckily Myriam had booked me a hotel in a canal house in the old part of town. I dropped my bags, locked the cash in the safe, and went back out to the street to meet Boris. Gyuri had gone to park the car. He dropped his cigarette on the cobblestones and dashed it under his heel. “I’ve not been here in a while,” he said, his breath coming out white, as he looked round appraisingly at the soberly clad pedestrians on the street. “My flat in Antwerp—well it is for business reasons I am in Antwerp. Beautiful city too—same sea clouds, same light. Someday we will go there. But I always forget how much I like it here as well. Starving to death, you?” he said, punching me in the arm. “Mind walking a bit?” Down narrow streets we wandered, damp alleys too narrow for cars, foggy little ochreous shops filled with old prints and dusty porcelains. Canal footbridge: brown water, lonely brown duck. Plastic cup half-submerged and bobbing. The wind was raw and wet with blown pinpricks of sleet and the space around us felt close and dank. Didn’t the canals freeze in winter? I asked. “Yes, but—” wiping his nose—“global warming, I suppose.” In his overcoat and suit from the previous night’s party he looked both completely out of place and completely at home. “What a dog’s weather! Shall we duck in here? Do you think?” The dirty canal-side bar, or café, or whatever it was, had dark wood and a maritime theme, oars and life preservers, red candles burning low even in the daytime and a desolate foggy feel. Smoky, muggy light. Water droplets condensed on the inside of the windowpane. No menus. In back was a chalkboard scrawled with foods unintelligible to me: dagsoep, draadjesvlees, kapucijnerschotel, zuurkoolstamppot. “Here, let me order,” said Boris, and proceeded to do so, surprisingly, in Dutch. What arrived was a typically Boris meal of beer, bread, sausages, and potatoes with pork and sauerkraut. Boris—happily gobbling—was reminiscing about his first and only attempt to ride a bicycle in the city (wipeout, disaster) and also how much he enjoyed the new herring in Amsterdam, which fortunately wasn’t in season since apparently you ate it by holding it up by the tail fin and dangling it down into your mouth, but I was too disoriented by my surroundings to listen very closely and with almost painfully heightened senses I stirred at the potato mess with my fork and felt the strangeness of the city pressing in all around me, smells of tobacco and malt and nutmeg, café walls the melancholy brown of an old leather-bound book and then beyond, dark passages and brackish water lapping, low skies and old buildings all leaning against each other with a moody, poetic, edgeof-destruction feel, the cobblestoned loneliness of a city that felt—to me, anyway—like a place where you might come to let the water close over your head.

Before long Gyuri joined us, red-cheeked and breathless. “Parking—bit of a problem here,” he said. “Sorry.” He extended his hand to me. “Glad to see you!” he said, embracing me with a genuine-seeming warmth that startled me, as if we were old friends long separated. “Everything is okay?” Boris, on his second pint by now, was holding forth a bit about Horst. “I do not know why he does not move to Amsterdam,” he said, gnawing happily on a hunk of sausage. “Constantly he complains about New York! Hate hate hate! And all the holy while—” waving a hand at the canal outside the fogged window—“everything he loves is here. Even the language is same as his. If he really wanted to be happy in the world, Horst? To have any kind of joyful or happy life? He should pay twenty grand to go back to his rapid detox place and then come here and smoke Buddha Haze and stand in a museum all day long.” “Horst—?” I said, looking from one to the other. “Sorry?” “Does he know you’re here?” Boris gulped his beer. “Horst? No. He does not. It is going to be much, much easier if Horst learns about all this after. Because—” licking a dab of mustard off his finger—“my suspicions are correct. Fucking Sascha who stole the thing. Ulrika’s brother,” he said urgently. “Which with Ulrika puts Horst in bad position. So—much better if I take care of it on my own, see? I am doing Horst a favor this way—favor he won’t forget.” “What do you mean, ‘take care of it’?” Boris sighed. “It—” he looked around to make sure no one was listening, even though we were the only people in the place—”well, it is complicated, I could talk for three days, but I can also tell you in three lines what has happened.” “Does Ulrika know he took it?” Rolled eyes. “Search me.” A phrase I had taught Boris years ago, horsing around at my house after school. Search me. Cut it out. Smoky desert twilight, shades drawn. Make up your mind. Let’s face it. No way. Same shadows on his face. Gold light glinting off the doors by the pool. “I think Sascha would have to be very stupid to tell Ulrika,” said Gyuri, with a worried expression on his face. “I don’t know what Ulrika knows or does not know. Has no relevance. She has loyalty to her brother over Horst, as she has shown many and many times over. You would think—” grandly signalling the waitress to bring Gyuri a pint —“you would think Sascha had sense to sit on it for a while, at least! But no. He can’t get a loan on it in Hamburg or Frankfurt because of Horst—because Horst would hear of it in one second. So he has brought it here.” “Well look, if you know who has it we should just call the police.” The silence, and blank looks that followed this, were as if I’d produced a can of gasoline and suggested lighting ourselves on fire. “Well, I mean,” I said defensively, after the waitress had arrived with Gyuri’s beer, set it down, left again, and neither Gyuri nor Boris had spoken a word. “Isn’t that the safest? And easiest? If the cops recover it and you have nothing to do with it?” Ding of a bicycle bell, woman clattering by on the sidewalk, rattle of spokes, witchy black cape flying behind. “Because—” glancing between them—“when you think of what this picture has gone through—what it must have gone through—I don’t know if you understand, Boris, how much care has to be taken even to ship a painting? Just to pack it properly? Why take any chances?” “This is my feeling exactly.” “An anonymous call. To the art-crimes people. They’re not like the normal cops—no connections with the normal cops—the picture is all they care about. They’ll know what to do.”

Boris leaned back in his chair. He looked around. Then he looked at me. “No,” he said. “That is not a good idea.” His tone was that of someone addressing a five year old. “And, do you want to know why?” “Think about it. It’s the easiest way. You wouldn’t have to do a thing.” Boris set his beer glass down carefully. “They’d have the best chance of getting it back unharmed. Also, if I do it —if I call them—shit, I could have Hobie call them—” hands to head—“any way you look at it, you wouldn’t be putting yourselves at risk. That is to say”—I was too tired, disoriented; two pairs of Dremel-drill eyes, I couldn’t think—“if I did it, or someone else not a part of your, um, organization—” Boris let out a shout of laughter. “Organization? Well—” shaking his head so vigorously the hair fell in his eyes—“I suppose we count as organization, of sorts, since we are three or more—! But we are not very large or very organized as you can see.” “You should eat something,” said Gyuri to me, in the tense pause that followed, looking at my untouched plate of pork and potato. “He should eat,” he said to Boris. “Tell him to eat.” “Let him starve if he wants. Anyway,” said Boris, grabbing a chunk of pork off my plate and popping it in his mouth— “One call. I’ll do it.” “No,” said Boris, glowering suddenly and pushing back in his chair. “You will not. No, no, fuck you, shut up, you won’t,” he said, lifting his chin aggressively when I tried to talk over him—Gyuri’s hand on my wrist very suddenly, a touch I knew very well, the old forgotten Vegas language of when my dad was in the kitchen ranting about whose house it was? and who paid for what?— “And, and,” said Boris imperiously, taking advantage of a lull in my response he was not expecting, “I want you to stop talking this stupid ‘call’ business right away. ‘Call, call,’ ” he said, when he got no answer from me, waving his hand back and forth ridiculously in the air as if “call” were some absurd kiddie word that meant ‘unicorn’ or ‘fairyland.’ “I know you are trying to help but this is not helpful suggestion on your part. So forget it. No more ‘call.’ Anyway,” he said amiably, pouring part of his own beer into my halfempty glass. “As I was explaining to you. Since Sascha is in so big hurry? Is he thinking clearly? Is he playing more than one, or maybe two moves ahead? No. Sascha is out of towner. His connections here are poisonous to him. He needs money. And he is working so hard to stay clear of Horst that he has wandered smack into me.” I said nothing. It would be easy enough to phone the police myself. There was no reason to involve Boris or Gyuri at all. “Amazing stroke of luck, no? And our friend the Georgian—very rich man, but so far from Horst’s world and so far from art collector, he did not even know of picture by name. Just a bird—little yellow bird. But Cherry believes he is telling the truth that he saw it. Very powerful guy in terms of real estate? Here and in Antwerp? Plenty of paper and father to Cherry almost, but not person of great education if you understand me.” “Where is it now?” Boris rubbed his nose vigorously. “I do not know. They are not going to tell us that, are they? But Vitya has got in touch to say he knows of a buyer. And a meeting has been set up.” “Where?” “Not settled yet. They have already changed the location half a dozen times. Paranoid,” he said, making a screw-loose gesture at the side of his head with his hand. “They may make us wait a day or two. We may know only an hour before.” “Cherry,” I said, and stopped. Vitya was short for Cherry’s Russian name, Viktor—Victor, the Anglicized version—but Cherry was only a nickname and I didn’t know a thing about Sascha: not his age, not his surname, not what he looked like, nothing at all except that he was Ulrika’s brother—and even this was uncertain in the literal sense, given how loosely Boris threw around the word.

Boris sucked a bit of grease off his thumb. “My idea was—set up something at your hotel. You know, you, American, big shot, interested in the picture. They”—he lowered his voice as the waitress switched his empty pint for a full one, Gyuri nodding politely, leaning in—“they would come to your room. That’s how is done usually. All very businesslike. But”—minimal shrug—“they are new at this, and paranoid. They want to call their own location. “Which is?” “Don’t know yet! Didn’t I just say? They keep changing their mind. If they want us to wait—we wait. We have to let them think they are boss. Now, sorry,” he said, stretching and yawning, rubbing a dark-circled eye with a fingertip, “I am tired! Want a nap!” He turned and said something to Gyuri in Ukrainian, and then turned back to me. “Sorry,” he said, leaning in and slinging his arm around my shoulder. “You can find your way back to your hotel?” I tried to disengage myself without seeming to. “Right. Where are you staying?” “Girlfriend’s flat—Zeedijk.” “Near Zeedijk,” said Gyuri, rising purposefully, with a polite and vaguely military air. “Chinese quarter of the old times.” “What’s the address?” “Cannot remember. You know me. I cannot remember addresses in my head and like that. But—” Boris tapped his pocket—“your hotel.” “Right.” Back in Vegas, if we ever got separated—running from the mall cops, pockets full of stolen gift cards—my house was always the rendezvous point. “So—I’ll meet you back there. And you have my phone number, and I have yours. Will call you when I know something more. Now—” slapping me on the back of the head—“stop worrying, Potter! Don’t stand there and look so unhappy! If we lose, we win, and if we win, we win! Everything is good! You know which way to go to get back, don’t you? Just up this way, and left when you get to the Singel. Yes, there. We will speak soon.”

[sophieglutenvrij]

Pabellón criollo, hét nationale gerecht van Venezuela

Pabellón criollo, hét nationale gerecht van Venezuela

De laatste tijd ben ik me steeds meer aan het verdiepen in de Zuid-Amerikaanse keuken en met name de Venezolaanse keuken. Mijn schoonmoeder komt uit Venezuela en ik vind het dan ook erg leuk om Sophie gerechten voor te schotelen uit het geboorteland van haar oma. Gisteren heb ik daarom voor het eerst Pabellón criollo gemaakt. Pabellón criollo is hét nationaal gerecht van Venezuela. Het bestaat…

[mannenvoer]

Hutspot met suddervlees

[vc_row][vc_column][us_testimonial author=”Robert” company=”” img=”3571″]Tijdens de wintermaanden is er niets lekkerder dan stampot. Hier onze versie van Hutspot met suddervlees (stoofvlees). Eet smakelijk![/us_testimonial][vc_empty_space][vc_row_inner][vc_column_inner width=”2/3″][vc_column_text] Bereiding Snijd de runderlappen in stukken en bestrooi ze met zout en peper en schep er 1 à 2…

[keesdp]

Going to the dogs.

Ierland, is een land waar je verliefd op kan worden, alleen al door de uiterst beleefde mensen die hier wonen. Altijd wordt je begroet met Howarejeh? Ook als je iemand op straat tegenkomt. Het maakt dat je je welkom voelt. We hebben nog niet meegemaakt dat iemand boos was, of dat iemand er wat van zei dat we op een boulevard of op een parkeerplaats in een stadje overnachten. Iedereen wil een praatje maken en als ze vragen waar we vandaan komen, kennen ze wel iemand die ook uit Nederland komt, of een familielid is er getrouwd met een Nederlander of Nederlandse. Het wordt altijd leuk als ze de plaats gaan noemen waar in Nederland. Dan moeten wij raden welke plaats ze bedoelen. Soms best lastig. My sister is married with a toll guy from Oesterhoet. Dan zeg ik: Oh die.

Een jonge vrouw in Donegal wil graag in de camper kijken, zij en haar vriend, nu haar man, hebben in een busje met matras op de grond door Europa getrokken. Ze herinnert zich nog de verwarring die ze had toen er in Brabant Houdoe werd gezegd als ze afscheid namen, Zij zeggen het bij een ontmoeting.

In Cobh gaan we op zoek naar ons hotel, waar we logeerden op onze huwelijksreis in 1971. We weten nog dat het werd gerund door Mrs. Ashbee en haar dochter Ireen. Ook de bediende Patrick een jongen met rood haar, hoe kan het ook anders, kunnen wij ons nog goed voor de geest halen.

Op het internet kan ik het hotel niet vinden, maar het pand zal er toch wel staan, en er zullen best mensen zijn die de mensen kennen of gekend hebben. We doen of we van het programma spoorloos zijn, tenminste zo zullen we te werk gaan.

De straat hebben we zo gevonden. Cobh bestaat uit een zigzaglijn van straten tegen een heuvel op, zodat alle straten uitzicht op het zeegat hebben. Alle schepen voor de haven van Cork moeten hierlangs. Zo kwamen wij toentertijd ook op het schip Innesfallen van uit Swansea,Wales hier aan.

Welk pand was het? Ik herinner me dat er een bar beneden was en het hotel erboven. Wij sliepen in de beste kamer aan de voorkant met twee ramen die uitkijken over de baai. We rijden langzaam door de straat en zoeken welk pand het geweest kan zijn. Het was toen wit met rode kozijnen en deuren. Nu niet meer. De panden met die kleuren kunnen het niet geweest zijn. Aan het einde van de straat vind ik een lege parkeerplek, en we zetten de auto neer om te gaan zoeken.

Ik durf niet goed zomaar aan oude mensen te vragen of ze Mrs. Ashbee gekend hebben. We lopen een rommelige supermarkt in waar ze ijs verkopen en vragen aan de vrouw die de hoorntjes onder de ijsspuitmachine houdt, of zij weet waar het Europa Hotel was in deze straat. Nooit van gehoord zegt ze. Het is 48 jaar geleden zegt Yvonne dat...De vrouw onderbreekt haar. Zo oud ben ik niet eens zegt ze. Weet je iemand hier die het wel kan weten? Vraag ik. Silvia misschien wijst ze naar een oudere kassière met donkerblonde pruik en leesbril in haar haar. Silvia moet even denken. Dat moet naast die pub zijn geweest op de hoek. Maar die is er al lang niet meer, ik kan me niet meer herinneren wanneer die gesloten is.

Wij naar die pub. Rechts van de pub herken ik ineens iets aan het groene pand waar we nu voorstaan. De twee deuren naast elkaar. Door de linker deur ging je naar boven naar het hotel en de rechter deur gaf overdag toegang tot de bar of lounche. Rechts van het pand is een makelaar. De pub op de hoek staat te koop en er hangt een foto in de etalage van de makelaar van de pub met het naastgelegen groene pand. We gaan bij de makelaar naar binnen waar twee vrouwen van middelbare leeftijd ons vanachter een hoge balie aankijken. Daar horen we van een van hen, dat Mrs. Ashbee, een goede vriendin van haar vader, het hotel twintig jaar geleden heeft verkocht aan een Australiër. Die heeft niets meer met het pand gedaan behalve het groen laten verven. Wilt u het niet kopen? vraagt ze, kan nooit duur zijn.

Jammer, nu we het weten wordt het tijd om een pint te vatten in de pub op de hoek. Omdat deze pub een paar meter uitsteekt, heeft de barman ons al de hele tijd zien dralen en kijken en bij de makelaar naar binnen zien gaan. Hij weet zelfs welke auto we kwamen en daardoor ook uit welk land we komen. Het wordt nog heel gezellig hier en we besluiten in Cobh te overnachten.

We hebben gezien dat hier een park is ter herinnering aan de Titanic. Daarop de heuvel is een mooie parkeerplaats, met zicht op zee en de zeeschepen die hier voorbij komen.

In het Titanic Memorial Garden, is een overzicht gemaakt van de belangrijkste schepen die met deze haven verbonden waren. Er is een plaat met de 1522 namen van de verdronken mensen die op de Titanic het leven lieten. Cobh was de laatste haven die het schip bezocht. Dat haar zusterschip  de Lusitania, 6 jaar later getorpedeerd werd tijdens de eerste wereldoorlog door een U-boot en daarbij 1198 mensen het leven lieten, is niet zo bekend, behalve in Cobh, waar de krantenberichten uit die tijd in de pub aan de muur hangen

We leren daar ook dat de Innesfallen in 1983 uit de vaart is genomen, dus daar hoeven we ook niet meer naar te zoeken.

We zijn in Dublin en wat is er dan leuker, dan een keer iets anders doen op de zaterdagavond. Namelijk hondenrennen bijwonen. Op internet zien we dat er zaterdagsavonds de professionals racen. Van uit het centrum gaat er een gratis shuttlebus naar het Westbournparkstadion waar de honden al jaren lekker rennen, en hun baasjes er geld mee verdienen.

We delen de bus met een Engelse familie, die zich voor de gelegenheid lekker hebben opgetut alsof ze naar een bruiloftsfeestje gaan, en een stuk of tien jonge gasten die zich al behoorlijk hebben ingedronken en uit Nederland blijken te komen. Ze hebben het over dat de bus wel scheef zal hangen van de zakken geld die ze op de terugweg moeten dragen.

We kijken onze ogen uit in het stadion. Ik ben de kuip gewend en dan is dit wel even anders. Heren die er uit zien of ze uit een Engelse misdaadserie komen zitten het programma te bestuderen wat je krijgt bij de entree. Met balpen maken ze aantekeningen en als Yvonne kijkt wat ze doen, vouwen ze het boekje op en kijken haar argwanend aan.

Veel vrouwen zijn gekleed alsof ze eigenlijk van plan waren naar een disco te gaan, misschien doen ze dat hierna.

We zitten in de grote ruimte met tapijt op de vloer met hazewindhondenmotief, waar de bar is en achterin een soort cafetaria die ons een maaltijd met draadjesvlees serveert waar je U tegen zegt. Overal hangen teevees waar alle soorten sport op te zien is. Een wand ziet er uit als de incheckbalie op een vliegveld. Allemaal computers met een juffrouw er achter waar je een gokje kan wagen vanaf  €1.- euro.

Van uit deze ruimte loop je naar de baan. Hier zijn aan de kant van het gebouw waar je uit komt een paar staantribunes. De meeste mensen staan echter bij de bookies langs de baan, waar ze geld kunnen inzetten bij degene die de beste kansen bied voor de hond waar jij op gokt. De bookies staan als marktkooplui hun bets aan te prijzen, wat bij de Hollandse jonge gasten een gejuich uitlokt, en daarbij de grote plastic glazen bier morsen die ze in beide handen houden.

Er gaat een hond solo rennen wordt aangekondigd. Wat gaat dat hard, ik probeer hem te fotograferen met mijn telefoon, maar ik heb alleen zijn staart als hij de finish passeert. 28,41 seconden doet hij erover om achter een prooi aan te rennen die langs de muur aan een lijn elektrisch wordt rond getrokken van de 400 meter lange baan. Dat is snel denk ik. Dan komt een tweede hond solo rennen. Deze klikt 28,72 seconden af. Wat een loser.

Er komt ineens leven in de brouwerij. De bookies hebben het druk en ik zie ze steeds met een doekje de kansen uitwissen en een nieuw getal op schrijven op hun borden met de 6 hondennamen die gaan racen. De honden worden voorgesteld aan het publiek. De honden hebben een dekje met een kleur aan dat voor hond 1 rood is voor hond 2 blauw, hond 3 is wit, hond 4 is zwart, hond 5 is oranje en hond 6 is zwart wit gestreept. Hun begeleiders hebben dezelfde kleur jas, dus weet je direct hoe je favoriete hond er uit ziet.

Dan gaan ze in de startkooien, die op de baan worden geduwd. De bel gaat en 1 seconde later gaat met een klap de voorkant omhoog en vliegen ze uit de kooi om het eerst de prooi te pakken te krijgen. Ik probeer ze met mijn telefoon in beeld te krijgen, wat maar ten dele lukt, omdat ze bij de finish al behoorlijk ver uit elkaar liggen.

Gokbriefjes worden verscheurt, maar enkele gaan bij de bookies hun gewonnen geld halen.

Elk kwartier is een nieuwe race, die nog geen halve minuut duurt.

Bij race 4 gaan wij ook een gokje wagen, We bestuderen het programma voor de race en mijn keuze valt op Droopys Legend, hond nummer 5 met het oranje jasje aan. Yvonne gokt op Laughil Joss, die met het rode hesje zal starten als nummer 1 in de binnenbaan dus. We zetten allebei een euro in.

Nu wordt de race pas echt leuk,

Het groepje Hollandse jongens hebben ook gewed, ik zie ze briefjes vasthouden die natuurlijk nat worden omdat ze ook veel bier vasthouden. Ze staan schuin achter me op de staantribune.

De bel gaat en met een klap komen de honden op de baan. Direct neemt Laughil Joss in de binnenbaan de leiding, maar Droopys Legend is al voor de tribune over hem heen gegaan en samen vliegen ze door bocht 1. Achter me hoor ik de jongens schreeuwen: Droopyyyy GAAN, zij blijken op alle honden te hebben gebet met een oranje hesje. In deze race mijn hond. Had ik kunnen weten.

Droopys Legend heeft ondertussen een halve hond voorsprong genomen als ze op de finish afstormen, maar Laughil Joss geeft zich nog niet gewonnen. Op de finishlijn is het toch Droopys Legend die de race wint in 25,21 seconde.

Ik heb gewonnen en besluit te stoppen op het hoogtepunt nu ik nog winnaar ben. Blij haal ik mijn € 2,60 op bij de balie.

[cliffdvr]

Second Spin, Country 124: Netherlands

Watch Week 124 of my Second Spin: A Global Cooking Adventure as I cook the food of the Netherlands! Tonight's Dutch menu: Draadjesvlees (Traditional Dutch Slow-Braised Beef), Dutch Koolsla (Dutch Two-Cabbage Coleslaw) and Gebakken Aardappelen (Dutch Pan-Fried Potatoes) 

How it went for The Global Cooking Challenge (3/9/2015): https://cliffdvr.tumblr.com/post/113374482416/cooking-around-the-world-netherlands

One source for the beef recipe: https://www.thespruceeats.com/traditional-dutch-slow-braised-beef-1128786

One source for the coleslaw recipe: https://www.thespruceeats.com/cabbage-coleslaw-recipe-dutch-koolsla-1129043

One source for the potatoes recipe: https://www.thedutchtable.com/search/label/Gebakken%20Aardappelen%20%28Dutch%20Pan%20Fried%20Potatoes%29

[cherryxberry]

Het word al wat eerder donker en kouder buiten. Het word weer bijna tijd voor stoofperen, draadjesvlees en soep! Wat is nou lekkerder om deze gerechten klaar te maken op een petroleumstel, maar wat moet je met een oliestel zonder lont en petroleum? Daarom hebben wij onze petroleum en lonten weer op voorraad, zodat u weer lekker kan koken en vlees kan laten sudderen. Zoekt u nog een petroleumstel? Zoekt u een bepaalde kleur, een groot of klein oliestel, er is keuze genoeg! #olie #oliestelletje #oliestel #petroleumstelletje #petroleum #petroleumstel #koken #eten #watetenwevandaag #slowcooker #slowcooking #kokennetalsvroeger #sudderen #suddervlees #soep #draadjesvlees #stoofperen https://www.instagram.com/p/B2dw1LUoAUm/?igshid=g34mvjr4wukk

[idmradio]

“Holland & Scotland. Holland... and... Scotland. Not two countries that I often mention in the same context but there's a fitting reason for it this time, and that reason is Touched Music. Once again, your favourite label offers up the best electronic music - this time it's the best thing to come from each country since 'draadjesvlees' and 'Howtowdie wi Drappit Eggs' respectively. Now both of those dishes are pretty tasty on their own, don't get me wrong. But if someone was to offer me them both up, mix them all together up and let them both attack my taste buds at the same time then I would be complaining even less. And that's what we have in the merging of exm and Mitoma. A perfect mash of meaty regional dishes, just injected directly into your ears. It's isn't the first time this duo have teamed up and we're certainly glad it wasn't the last. For those who just don't have the time nor the inclination to sit through sixteen hours of Autechre's recent NTS sessions - this is just the thing for you. This plays like one long set with extended pieces that flow into eachother perfectly. The level of detail is incredible and this is a jam session straight from the heart. “

[fijnproever]

English below Gisteren heerlijke runderschenkel gestoofd. Kost wel even wat tijd voordat het vlees mooi mals is. Gekruid met o.a. fenegriek en citroengras. Ik ben gek op stoofvlees dus het is altijd het wachten waard 😊😋 Yesterday I prepared beef shank. I really love stewed meat. It takes a bit of time and patience, but it is really worth the wait. I also used the spices fenugreek and lemongrass. Sooo delicious. 😋 #citroengras #schenkel #stoofvlees #stoven #stoofpot #braadpan #braden #ossobuco #osobuco #draadjesvlees #stew #meatstew #stewedmeat #slowcooking #stewpan #fenugreek #fenigreek #kruiden #specerijen #zelfkoken #thuiskok #hobbykok #avondmaal #rund #rundvlees #beenmerg #bonemarrow #beef #beefshank #beefshankstew (bij Rotterdam, Netherlands)

[veiligplekje]

Hachee,  zoervleisj of draadjesvlees?

Vlees was suuuper betaalbaar, maar nu kan ‘k niet kiezen wat te maken!!