#bogachs

[ildotore]

"i think you have a large appetite that is not constrained by morality." hi hii

--- heavy is the tension in the room. time had become foreign since the meeting began ; the two men, adorned in their ways, sat peacefully across from one another. the doctor sat patiently, legs crossed, formal in body language. though, a slip of annoyance could be seen as fingers clasped one another, bringing hands together before his face. morality. a fool's concept, one that simply limited the ambitions of those restrained by it. what is morality, if not the laws of guilt assigned by those wishing to assume control over those they deem weaker than them. " a large appetite is needed these days, regrator. for, if we only allow ourselves a bite, then who supplies the full meal? "

eyes shift down beneath the mask, gaze casting towards the assortment of papers splayed before him. a smile presents itself, razor sharp teeth coming to view under the dim light filling the room. "now, broker, are you willing to support my research? or does your morality hold you back from seeing my vision true, " a hand moves down, sliding the papers over to the other, a contract, a way of supplying funds.

----- a dotted line, and a choice, to sign his soul participation in the building of new labs, and finding new subjects.

[fatedevour]

♢  —    @bogachs​ asked: "happy valentines day, zandik. what did you get for me, hm?~" i'm sure dottore already almost finished that box of fontaine high quality chocolates. 

a very overdue response on my part.

  Pantalone’s smile is nothing short of a carefully crafted executioner’s blade and Dottore knows he is not safe from it. Ah. That explained the rather UNPROMPTED gift. Or so it had been in Dottore’s eyes. He’d noticed it of course. But the rather obvious telling sign by shape had been dismissed as nothing more than that bakery’s particular taste in design. Pantalone was ALWAYS getting needlessly decorated and fancy foods and gifts and items that often had fancy shaped packaging, wrapping, or boxes. He was HARDLY to blame for not initially realizing it. 

   Red eyes flick towards the box of chocolates that he had been picking at. Rationed - albeit inherently less so when multiple SELVES helped to a piece of the especially bitter and dark chocolate to help keep them awake. Dottore was quite certain they were CUSTOM ; he doubted many places there would sell chocolates to the bitterness level that Dottore liked. Most were absurdly sweet, and while he might indulge sweetness now and again, that amount would never be WELL RECEIVED.

   The last of the bite of chocolate that he’d had on his tongue was melting and his attention shifts from packaging to the banker himself.  “  Even IF I had, wouldn’t it merely have been dismissed or mocked? After all, it is such a COMMERCIALIZED holiday that the gestures are nothing but empty motions people go through. You’re practically swimming in them from what I hear and saw.”  Well, Delta had seen but the point stood all the same.  “  If I got you something merely for today because of social pressure, which we both know are all but USELESS on me, it’d be classified as a gesture done by obligation rather than choice, would it not?  “  He lifts an eyebrow slightly as if challenging Pantalone to DISAGREE with his assessment.  “  And you LOATHE that.  Or am I mistaken in that you find an OBLIGATED day of affection rather romantic compared to a spontaneous one?  “

  Really, it was all a very elaborate way of saying he had done nothing. But they WERE points he was standing by.  “  I was wondering what that was about though, or what you were about to demand of me to gift something ahead of time.  “

[csial]

8. did you have a muse you tried to play, but didn’t feel connected to? / 29. what are your honest thought about your muse’s canon? / 16. what’s the best way to approach you to start playing together?

8. did you have a muse you tried to play, but didn’t feel connected to?

I have had plenty over the time I've been invested in rp, but most recently I did trial Rosaria on my multi. She ended up not working out as while I appreciate her as a character I wasn't invested enough to spend time thinking about her. So I dropped her when I did a sprucing up of my muses.

29. what are your honest thought about your muse’s canon?

I want more information. Or at least I would have done had I not started building it and now I think my playground now. I do think Osial is fascinating from the little bits that are given and I enjoy the skeleton I have to work with. His canon is ultimately pretty tragic but a lot of fun when used as building blocks.

16. what’s the best way to approach you to start playing together?

Absolute easiest would be to fill in the interest checker as that has a question at the bottom that asks me to start the interactions by sending an unprompted ask. Also sending asks ic / ooc to engage is always recommended. And if we've been mutuals a while or mutuals across blogs adding me on disc.ord and talking dynamics. can be as simple as x and y should be buddies or y should hate x or z should hold x's hand or as in depth as plotting out the whole life ahead of the muses. Or just stab the heart on an inbox call. I tend to do them fairly frequently on various blogs for when I'm travelling by train. I'm pretty easy to interact with generally!!

MUNDAY ASKS. // @bogachs

[stabby-pal]

Coloured the kelpie doodle and can confirm that I love her

[thetalamhclisteach]

Ah, what an unusual corpse standard? A fearsome specimen, Bogach Miku (Hatsune Miku but in Wrought Rot).

[pierwszy-akapit]

"Pewnej nocy Ażrarn, Książę Demonów, jeden z Władców Ciemności, przybrał dla rozrywki kształt wielkiego czarnego orła. Łopocąc ogromnymi skrzydłami poszybował na wschód i na zachód, na północ i na południe, do czterech krańców świata, jako że w owych dniach Ziemia była płaska i unosiła się na oceanie chaosu. Patrzył na oświetlone procesje ludzi pełzających w dole z lampami maleńkimi jak iskry, na morskie bałwany rozkwitające bielą na skalistych brzegach. Przeleciał nad wysokimi kamiennymi wieżami i pylonami miast, obdarzając je krótkim spojrzeniem pełnym ironii i pogardy, przysiadł przez chwilę na maszcie jakiejś cesarskiej galery, gdzie król i królowa siedzieli delektując się przepiórkami w miodzie, podczas gdy wioślarze prężyli się nad wiosłami, a raz złożył swe atramentowe skrzydła na dachu jakiejś świątyni i zaśmiewał się głośno z wyobrażeń, jakie ludzie mają o bogach." – Tanith Lee "Demon ciemności"

[seriously-mike]

Żenująca Propozycja na Eurowizję

Ludzie na YouTube zaczęli po porażce Luny proponować w komentarzach, żeby następnym razem wypchnąć coś z mojej nieustającej Gali Piosenki Żenującej. Little did they know...

OTURZ miałem rozgrzebany tekst kawałka toczącego bezlitosną bekę z neopogaństwa, kiedy w kontekście jakiejś rozmowy wyszedł temat tego, co na tegoroczną Eurowizję wyprodukowała Justyna Steczkowska. Przypomniało mi to, że w grudniu Steczkowska walnęła na FB posta z takim egzaltowanym pierdoleniem na temat tego kawałka, że mogłem go tylko skwitować naklejką z bardzo zdumionym króliczkiem. Te nieznośne bździny na temat refrenu, który ma być "słowiańskimi słowami mocy", jakoś tak spięły mi się z ciśnięciem po ludziach dla których neopoganizm to folk metal i tanie wino, i tak oto cztery linijki o waleniu jaboli i pogańskich bogach zostały rozwinięte o refren w oczywisty sposób parodiujący Steczkowską (i motyw "Matko Naturo", też wzięty z tekstu eurogniota).

Browar! Jabol! Wino! Z siarą! Łyskacz! Wóda! Wszystko to wychleję! Matko Naturo, Dzięki tobie jest gdzie chlać, W parku czy w lesie, Tam się zbiera nasza brać, (Ooo, japa-tapa-tam!) Zapalcie pochodnie na chwałę Odyna, (Japa-tapa-tam!) Wkrótce Valhalla, a dzisiaj - val vina! Browar! Jabol! Wino! Z siarą! Łyskacz! Wóda! Wszystko to wychleję! Matko Naturo, My będziemy ciebie czcić, W lesie po nocy, Będziem tanie wino pić, (Ooo, japa-tapa-tam!) Nie będziemy klękać przed fałszywym bogiem, (Japa-tapa-tam!) Bo mamy swojego Srygława z Twarogiem! Browar! Jabol! Wino! Z siarą! Łyskacz! Wóda! Wszystko to wychleję! Matko Naturo, Jak się nawalę trochę Tobie na chwałę Wszystkim pokażę psiochę, (Ooo, japa-tapa-tam!) Z okowów majtek jestem wyzwolona, (Japa-tapa-tam!) W świetle księżyca leżę rozkraczona! Browar! Jabol! Wino! Z siarą! Łyskacz! Wóda! Wszystko to wychleję!

Okładka, po raz kolejny, jest trochę mądrzejsza niż się na pierwszy rzut oka wydaje. Tak jak na okładce "Ballady o Bezgłowej Kurwie" sukienka musiała być żółta, bo przecież średniowieczne kurtyzany rozpoznawano po żółtych elementach stroju, tak tutaj mamy wiccański motyw Dziewicy, Matki i Staruchy (for a given value) plus alchemiczne albedo-rubedo-nigredo - jak parodiować ezograżynkowe pierdolenie Steczkowskiej, to tylko okładką która jest poważna niczym Leslie Nielsen. A żeby zachować podobieństwo wszystkich trzech twarzy i nie krzywdzić osób trzecich, to Fotobudka z Piekła Rodem znowu poszła w ruch, z moim ryjem jako bazą. Potem wystarczyło trochę wygłaskać wszystkie trzy w Fotoszopie (zwłaszcza ten czerwony kaukaski welon, żeby częściowo prześwitywał) i domalować nowe tło za pomocą Stable Diffusion (przy okazji uzupełniło to luźne kłaki Dziewicy Hehe po lewo).

[inavagrant-a]

body language 

bold what applies + tag followers to do the same in a new post !

DEFENSIVENESS.

arms crossed on chest / crossing legs / fist-like gestures / pointing index finger / karate chops / stiffening of shoulders / tense posture / curling of lip / baring of teeth

REFLECTIVE.

hand-to-face gestures   /   head tilted   /   stroking chin   /   peering over glasses   /   taking glasses off — cleaning   /   putting earpiece of glasses in mouth   /   pipe smoker gestures   /   putting hand to bridge of nose   /   pursed lips , knitted brows

SUSPICION.

arms crossed   /   sideways glance   /   touching or rubbing nose   /   rubbing eyes   /   hands resting on weapon   /   brows raising   /   lips pressing into a thin line   /   strict , unwavering eye contact   /   wrinkling of nose

CONFIDENCE.

hands behind back   /   hands on lapels of coat   /   steepled hands   /   baring teeth in a grin /  rolling shoulders   /   tipping head back but maintaining eye contact   /   chest puffed up   /   shoulders back   /   arms folded just above navel   /   wide eyes   /   standing akimbo

INSECURITY & ANXIETY.

chewing pen or pencil   /   rubbing thumb over opposite thumb   /   biting fingernails   /   hands in pockets   /   elbow bent   /   closed gestures   /   clearing throat   /   “ whew ” sound   /   picking or pinching flesh   /   fidgeting in chair   /   hand covering mouth whilst speaking   /   poor eye contact   /   tugging at pants whilst seated   /   jingling money in pockets   /   tugging at ear   /   perspiring hands   /   playing with hair   /   swaying   /   playing with pointer / marker / cane   /   smacking lips   /   sighing   /   rocking on balls of feet   /   flexing or cracking fingers sporadically

FRUSTRATION.

short breaths   /   “ tsk ” sounds   /   tightly-clenched hands   /   fist-like gestures   /   pointing index finger   /   rubbing hand through hair   /   rubbing back of neck   /   snarling   /   revealing teeth   /   grimacing   /   sharp-eyed glowers w/ notable tension in brow   /   shoulders back , head up — defensive posturing   /   clenching of jaw   /   grinding teeth   /   nostrils flaring   /   heavy exhales

tagging; @starsdescent @yukioujo @snowtombedstar @narvvhal @abyssmalice @nazorneku @reginrokkr @scarletooyoroi @windtome @curiouskinetic @lordknave @fatedevour @bogachs @bonesugar @knightshonour @transgressed @gamenu @inyvat @wcyfarer @vixlenxe @visionkept @vishapsking @idolatri @ruinlost @fatuispolaris @yeonban @grislyintentions @charlotte-liddel @kemikorosu & anybody else who'd like to give this a try!

[fatedevour]

♢  —     @bogachs​​ said: "you've significantly improved since the last time we've done this. i'm impressed, docteur. perhaps i'll make a gentleman of you yet." them slow dancing 🥺

UNPROMPTED ASKS: ALWAYS ACCEPTING!

   Any GENUINE compliment from the sharp tongued Regrator was a rarity that might rival any of the absurd priceless artifacts he horded in his chambers like a dragon on its horde. Perhaps Dottore should value it more. But of course, he does not.  There is quantitative data to support Pantalone’s statement, so the comment is nothing but a mere fact that has been vocalized. It is as cold as the steel of his labs and the metal of his machines. 

   The truth of the matter was such: Dottore had always been far more attentive of the instruction that he displayed or acknowledged when Pantalone gave it. If he gave too much, Pantalone would nag incessantly, latching onto his progress and demanding more. Decidedly NOT acting eventually led to irritation - but he wasn’t nagged about it at least. Tonight puts forth more of the TRUTH. That he has LEARNED because he is who he is, and inevitably he learns. Mainly only what interests him. (  So why then has he learned something as mundane as this? He will not answer or acknowledge that thought.  Merely hums an acknowledgement of Pantalone’s comment on his improvement.  )

   “  Don’t get ahead of yourself, Pantalone.  “  Dottore answers, a rumble of his deep voice from his chest breaking the silence he’s held until now. But for now he entertains Pantalone’s silly delights with perfect timing and slow but calculated steps and sways to the slow music that wraps around them like ivy around ancient trees. 

   “  I think I’ll leave all the gentleman and proper etiquette trivia and details to you.  “  He had no such desire for learning it, even if he knew Pantalone would inevitably lecture him on matters sooner or later. Probably sooner if they went out to ear at one of those pompous restaurants he so favored. Only for image, as far as Dottore can tell, which makes no sense to his logic. Why go out at all in that case? But Pantalone will just spout some garbage if he asks. He’d made that mistake once before and gotten a headache after.

   Dottore wraps a hand around Pantalone’s back, leading him into the slow dip at the next section of the song, and only then flashes a grin that screams of danger and barely contained madness that blends with brilliance.  “  Besides, you don’t like me for all that nonsense, or we wouldn’t be here.  “  he adds, matter of fact and without hesitation.  If Pantalone wanted someone as dull as that, he could have his pick of nearly anyone. But they weren’t the ones that got to kiss him, or see the ugly he hid under this pretty porcelain mask, they only tasted poisoned honey and thought they were being pampered.

   The Second Harbinger leans closer, teasingly close yet achingly far away.  “  That, my dear regrator, you can only entertain yourself with in your dreams. But the waking world is far more entertaining, don’t you think?  “  He poses the question before he’s gently bringing Pantalone back up and flowing into the next part of the song - without falter like he had the last time.

[lokiscoffee]

"Drugie życie starych kalendarzy i notatników!"

Czasem znajdziemy na półce stary kalendarz, który nigdy nie został wypełniony, lub notatnik, który czeka na swoją chwilę. Zamiast go wyrzucać, możemy dać mu nowe życie, wykorzystując go jako pamiętnik, junk journal albo miejsce na kreatywne eksperymenty!

✨ Pomysły na wykorzystanie starych kalendarzy i notesów:

📅 Dostosowanie dni tygodnia – Jeśli lubimy porządek, możemy sprawdzić, który przyszły rok będzie miał taki sam układ dni tygodnia (np. 2025 odpowiada kalendarzowi z 2014). Wtedy możemy używać starych dat w sposób zgodny z rzeczywistością!

🖊️ Tworzenie od nowa – Możemy zupełnie pominąć stare daty i wpisywać własne, np. zaczynając od 1 stycznia 2025. Wtedy każdy dzień staje się czystą kartką do wypełnienia. To idealne rozwiązanie dla pamiętników lub journalingu.

🎨 Twórczy chaos w junk journalu – Stare kalendarze to doskonała baza do wyklejania, rysowania, testowania nowych technik plastycznych czy przechowywania wycinków i inspiracji. Kartki z zapisami można zakleić lub przemalować, tworząc zupełnie nową przestrzeń.

🌿 Notatki tematyczne – Możemy wykorzystać stary notatnik jako miejsce do zapisywania przemyśleń, hobby czy zainteresowań. Przykłady:

Planner magiczny: zapiski o rytuałach, bogach, roślinach czy simmer potach.

Dziennik wspomnień: zbieraj zdjęcia, bilety, zasuszone kwiaty czy inne pamiątki.

Eksperymentalna sztuka: testuj tusze, akwarele, stemple czy kolaże.

📖 Kreatywne przekładki – Jeśli kartki są zbyt cienkie, można je skleić, przemalować lub dodać przekładki z papieru pakowego, gazet czy skrawków tkanin, co doda unikalnego charakteru.

💡 Dlaczego warto?

Recykling starych materiałów to nie tylko świetny sposób na oszczędność, ale także działanie ekologiczne. Dodatkowo taki projekt pozwala nam rozwijać kreatywność, wyrażać siebie i tworzyć coś naprawdę osobistego.

A Ty? Masz jakieś nieużywane kalendarze lub notesy, które czekają na swoją szansę? Daj znać, jak je wykorzystujesz! Może zainspirujesz innych! ✂️🖌️

[unisvers]

RigenerAzioni 22 settembre 2024 from vittorio e.pisu on Vimeo.

Lucido Sottile presenta Rigenerazioni Il Festival delle periferie 20 settembre 2024 con Tiziana Troja Michela Sale Musio Il corpo di ballo di Lucido Sottile Luca Cappai Claudia Floris Michela Laconi Luca Massidda Valentina Puddu Giulia Vacca Costumi Filippo Grandulli Lele Pittoni Fine Art Teatro dell'armadio Daniela Littarru Anastasia Bogach Andrea Congia Vanessa Aroff Podda Valentina Puddu Maurizio Puddu Consuelo Melis Renzo Cugis Ludovica Massidda Andrea Piraz

Una trasmissione Sardonia Un film di Vittorio E. Pisu

[csial]

Talk about Zhongli!

"Unfathomable..." A sigh as he rests upon the rocky debris that clutters his realm, a chalice in hand that is not his and yet bestowed to him by one who had no reason to allow it into his possession. Should not allow it into his possession and yet declared it his to subsume all the same.

"I will never undestand that man..." His gaze turns, across the sea in the direction of the bustling Harbour that he prefers to avoid and wonders still what it is that drives the one he knew once. "He wraps the ages around him and bears their weight in his memory and yet shrugs off duty in favour of handing that which he fought for to that Snezhnayan archon. So definite in his duties yet still speaking as though..." We were friends. He does not like to remember that before they were foes there was a friendship there, even when reminded by a kindness unexpected. Bestowing that which was his old friend's into his care.

"He speaks of dying ages and the next Liyue as if we should accept fate and let it pass. I do not understand why he trusts what he built to creatures so impulsive and fleeting and humans, even less so do I understand his desire to live among them." A terse hiss, fingers clutching tighter at the chalice in his hands, a relic of an old friend, one he will hold onto safely. "I do not understand him at all."

TALK ABOUT...! // @bogachs

[vivienfordon]

Nie/romantyczna prawda

Prawda koli oczy - tyle razy to słyszeliśmy w życiu, ale czy kiedyś myśleliśmy co to znaczy?

Niejednokrotnie mówienie prawdy było nie po prostu "nie miłe", a wręcz brutalne. Kolejny paradoks życia. Chcemy szczerości, ale odrzucamy brzydotę. Boimy się śmierci i odrzucamy to, że kiedyś każdego ją spotka. Boimy się samotności, więc udajemy tych kim nie jesteśmy oczekując prawdy od innych. Boimy się być niezrozumieni, dlatego osądzamy wszelkie dziwactwa u innych. Prawdę tak mocno wykrzywiamy, że niezauważalnie staje się kłamstwem. Kochamy romantykę. Piękną, wygłaskaną, wypieszczoną, utopiczną, zadbaną damą kompletnie pozbawioną uczuć w środku. Czymże jest romantyka, jak nie ładną buźką do złej gry? Jak nie cudowną ramą bez obrazu? Jak nie przystojnym mordercą? Jak nie uroczym opakowaniem do pustego prezentu? Romantyzowanie świata, ludzi, rzeczy i wydarzeń pozwala nam nie postradać rozumu, nie stracić nadziei, nie rozczarować się ostatecznie. Niestety prawda otwiera oczy. Jest ohydna, ma szerokie jasne oczy, szepcze pod uchem i w sercu o rzeczywistości, którą odrzucamy. Wiemy o niej, ale udajemy że jej nie ma. Zatapiamy się w narkotykach, iluzjach i innych pseudo bogach byle być po dalej od tego, co jest dosłownie przed nami.

Prawda nie koli oczy, one je tylko otwiera, a koli to co widzimy.

[notdoni]

نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

نت دونی , نت گیتار , نت ساده گیتار , نت گیتار ریموند پاول , notdoni , نت های گیتار ریموند پاول , نت های گیتار , گیتار , ریموند پاول , نت ریموند پاول , نت های ریموند پاول , نت های علی خدادادیان , نت های ساده گیتار , نت گیتار ساده

پیش نمایش نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

دانلود نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

خرید نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

جهت خرید نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر روی لینک زیر کلیک کنید

نت ساده آهنگ میلیون گل رز برای گیتار به همراه تبلچر

نت و تبلچر ساده آهنگ زیبای میلیون گل رز،برای گیتار

قابل اجرا با انواع سازها (گیتار، ویلون، کیبورد و ...)

نت نویسی » علی خدادادیان

تعداد صفحات : 2

متن فارسی  میلیون میلیون رز مخملین

میلیون میلیون رز مخملین روزی یک مرد هنرمندی بود خانه و بوم نقاشی خود را داشت اما عاشق یک بازیگر زن بود کسی که گل ها را خیلی دوست میداشت . برای همین مرد خانه ش را فروخت نقاشی ها و سقف بالای سرش را هم فروخت و با تمام آن پولها دریایی مملوء از گل خرید یک میلیون ، یک میلیون و یک میلیون گل سرخ از پنجره ، پنجره و پنجره ای که تو آنها را به نظاره بنشینی . آن مرد ، کسی که عاشق بود ، صمیمانه و صادقانه عاشق بود ، تمام زندگی ـیش را به خاطر تو تبدیل به گل ها کرده . صبحی که در کنار پنجره از خواب برخواهی خواست ممکن است که هوش از سرت برود ؟ مانند امتداد ِ یک رویا همه جا غرق در گل است روحت به لرزه در خواهد آمد کدام میلیونری چنین حیله ای/کار احمقانه ای کرده است ؟ اما دقیقا زیر پنجره ای که نفس میکشی یک هنرمند ِ فقیر ایستاده است . یک میلیون ، یک میلیون و یک میلیون گل سرخ از پنجره ، پنجره و پنجره ای که تو آنها را به نظاره بنشینی . آن مرد ، کسی که عاشق بود ، صمیمانه و صادقانه عاشق بود ، تمام زندگی ـیش را به خاطر تو تبدیل به گل ها کرده . – ملاقات بسیار کوتاه بود – شب هنگام قطاری او – بازیگر زن – را به دوردست ها برد – اما در تمام زندگی او –آن بازیگر – همواره – یک موسیقی ِ دیوانه کننده از گل های سرخ وجود داشت – مرد هنرمند تنها زندگی کرد – سختی های بسیاری را تاب آورد – اما در تمام طول زندگی اش – فضایی ( میدانی ) پر از گل – های سرخ – داشت متن آهنگ به زبان انگلیسی Zhil-byl hudozhnik odin, Domik imel i holsty. No on aktrisu lyubil, Tu, chto lyubila tsvety. On togda prodal svoj dom, Prodal kartiny i krov I na vse den’gi kupil Tseloe more tsvetov. Million, million, Million alyh roz Iz okna, iz okna, Iz okna vidish’ ty. Kto vlyublen, kto vlyublen, Kto vlyublen, i vser’ez, Svoyu zhizn’ dlya tebya Prevratit v tsvety. Utrom ty vstanesh’ u okna, Mozhet, soshla ty s uma, – Kak prodolzhenie sna, Ploschad’ tsvetami polna. Poholodeet dusha: Chto za bogach zdes’ chudit? A pod oknom, chut’ dysha, Bednyj hudozhnik stoit. Million, million, Million alyh roz Iz okna, iz okna, Iz okna vidish’ ty. Kto vlyublen, kto vlyublen, Kto vlyublen i vser’ez, Svoyu zhizn’ dlya tebya Prevratit v tsvety. Vstrecha byla korotka, V noch’ ee poezd uvez, No v ee zhizni byla Pesnya bezumiya roz. Prozhil hudozhnik odin, Mnogo on bed perenes, No v ego zhizni byla Tselaya ploschad’ tsvetov. Million, million, Million alyh roz Iz okna, iz okna, Iz okna vidish’ ty. Kto vlyublen, kto vlyublen, Kto vlyublen i vser’ez, Svoyu zhizn’ dlya tebya Prevratit v tsvety متن آهنگ به  زبان روسی Текст (слова) песни «Миллион алых роз»(распечатать) Жил-был художник один домик имел и холсты Но он актрису любил ту что любила цветы Он тогда продал свой дом продал картины и кров И на все деньги купил целое море цветов Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Утром ты встанешь у окна может сошла ты с ума Как продолжение сна площадь цветами полна Похолодеет душа что за богач здесь чудит А под окном чуть дыша бедный художник стоит Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Встреча была коротка в ночь ее поезд увез Но в ее жизни была песня безумная роз Прожил художник один много он бед перенес Но в его жизни была целая площадь цветов Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Миллион миллион миллион алых роз Из окна из окна из окна видишь ты Кто влюблен кто влюблен кто влюблен и всерьез Свою жизнь для тебя превратит в цветы Ми

کلمات کلیدی : نت دونی , نت گیتار , نت ساده گیتار , نت گیتار ریموند پاول , notdoni , نت های گیتار ریموند پاول , نت های گیتار , گیتار , ریموند پاول , نت ریموند پاول , نت های ریموند پاول , نت های علی خدادادیان , نت های ساده گیتار , نت گیتار ساده

[thetalamhclisteach]

Don’t forget about the little fiendish foes who we felled along the way.

(Including a Napalm Sepoy, Man Harvester, Bogach Bludgeoner, Eolasug Infantry, Shhipaniq Urdbangi, Cystagac Myrha and Corpse Standard)

[nazorneku]

𝐖𝐇𝐄𝐑𝐄 𝐃𝐎𝐄𝐒 𝐘𝐎𝐔𝐑 𝐏𝐎𝐖𝐄𝐑 𝐋𝐈𝐄 ? 

the eyes you are always looking. ahead, back, up, down. you can see all the possibilities, all the consequences, all the stars. your power is steady, squinting, taking everything in. your power is glaring, shining. your strength is in tears of happiness, sorrow, anger, fear. your strength is in your ability to dream, to understand. and you are never the first to blink.

tagged by: @litpyres tagging: @numinousdread (Tsuku) , @bogachs , @scarletrotted , @inavagrant , @box-of-characters (Takumi or Wisteria), @ichoric (Mina) , @woroti , @ekidan , @lockhartred