#ait olmak

[senlivesensizim]

“her adımıma dikkat etmem gerekiyorsa, oraya ait değilimdir.”

[lynnsdarkuniverse]

Bir o yere ait olmadığının kanıtı o yere ait olmak için gösterdiğin çabadır.

[benianlasan]

[jupiterliyazar]

Bugün o yabancılık duygusunu ve aslında yaşamadığımı iliklerime kadar hissettim. Ait olamadığım bir yaşantının içerisinde yorgunluğuma rağmen zorla yürüyordum. Bu hisler önce kalbimde son bulmalıydı.

[livianadelaluna]

Ait olmak isterdim bir yerlere, bir şeylere, en güvenli alanım olsun hiç bırakmak istemeyeyim. Bazen olmayınca olmuyor işte.

[semaamagokyuzuolmayan]

...

[12characters]

Nuri Bilge Ceylan’ın sineması, özellikle anti-kahraman olgusu üzerinden incelendiğinde, karakterlerinin derinlikli ve karmaşık yapıları öne çıkar. Ceylan'ın filmlerindeki karakterler, geleneksel anlamda kahraman özellikleri taşımayan, aksine zayıflıkları, çelişkileri ve kusurlarıyla dikkat çeken figürlerdir. Bu, Ceylan'ın sinematografisinde insana ve insan doğasına dair gerçekçi bir yaklaşımı yansıtır.

1. Kusurlu ve Çelişkili Karakterler

Ceylan'ın filmlerindeki anti-kahramanlar, genellikle sıradan insanların yaşamlarındaki zorlukları ve içsel çatışmaları yansıtır. Bu karakterler, idealize edilmekten uzaktır; aksine, izleyiciye tanıdık gelen zaafları ve kararsızlıkları vardır. Örneğin, Bir Zamanlar Anadolu’da filmindeki doktor karakteri, mesleki sorumluluklarını yerine getirmekte zorlanan, insan ilişkilerinde mesafeli ve soğuk biri olarak karşımıza çıkar. Bu karakter, kahramanlık değil, insana dair zayıflıkları temsil eder.

2. İçsel Yolculuk ve Varoluşsal Sorgulamalar

Ceylan’ın anti-kahramanları, genellikle içsel bir yolculuk içinde olan karakterlerdir. Bu karakterler, hayatın anlamını, varoluşlarını ve toplumla olan ilişkilerini sorgularlar. Bu sorgulama süreci, onları bazen daha fazla çıkmaza sürükler, bazen de onlara belli bir aydınlanma getirir. Kış Uykusu filminde Aydın karakteri, toplumdan ve ailesinden kopuk, entelektüel bir kimliğe bürünmüş, fakat kendi içsel dünyasında hapsolmuş bir anti-kahramandır.

3. Sıradanlığın Yüceltilmesi

Ceylan, filmlerinde sıradan insanın yaşamını merkezine alır ve bu yaşamı olağanüstü bir olay ya da kahramanlık anlatısıyla süslemek yerine, olduğu gibi sunar. Bu bağlamda, Ceylan’ın karakterleri, sıradan insanların günlük yaşamlarındaki küçük zaferleri ya da yenilgileri ile izleyiciye sunulur. Örneğin, Uzak filminde Mahmut ve Yusuf karakterleri, büyük şehirde var olma mücadelesi veren, fakat bu mücadelenin altında ezilen iki anti-kahramandır.

4. Toplumla Uyuşmazlık

Ceylan’ın karakterleri, genellikle toplumla uyum sağlamakta zorlanan bireylerdir. Bu bireyler, toplumsal normlara ve beklentilere aykırı davranışlar sergiler. Toplumun dayattığı rollere uymamak, bu karakterleri yalnızlığa ve dışlanmışlığa iter. Mayıs Sıkıntısı filminde Muzaffer karakteri, köy yaşamının kısıtlayıcı yapısına karşı çıkarken, içsel bir çatışma yaşar ve bu durum onu anti-kahraman yapar.

5. Melankoli ve Hüzün

Ceylan’ın filmlerindeki anti-kahramanlar, genellikle melankolik bir ruh hali içindedirler. Bu melankoli, yaşamın anlamına dair derin bir sorgulama ve yaşamın geçiciliğinin bilincinde olmanın getirdiği bir hüznün sonucudur. Ceylan’ın karakterleri, hayatın trajedisini içselleştirir ve bu trajediyle başa çıkmaya çalışır. Ahlat Ağacı filminde Sinan karakteri, kendi kimlik arayışında başarısız olan, hayal kırıklıkları ve pişmanlıklarla dolu bir anti-kahramandır.

Nuri Bilge Ceylan'ın sineması, anti-kahraman olgusunu derinlemesine işler. Onun karakterleri, sıradan insanın zayıflıklarını, içsel çatışmalarını ve toplumla olan uyuşmazlıklarını gerçekçi bir şekilde yansıtır. Bu karakterler, kahramanlık kavramını sorgulayan, insana dair gerçeklerle yüzleşen figürler olarak, izleyiciye derin bir empati sunar. Ceylan, kahramanlık yerine, insana dair olanı, yani anti-kahramanı yücelterek, izleyiciyi yaşamın derinliklerinde bir yolculuğa çıkarır.

[flyynieksikrapunzel]

Kimseye kabullendiremedim kendimi. Herkes kendi isteklerine göre şekillendirmek, yönetmek istedi beni, hayatımı. Yaptıklarımla, başarılarımla hiç gurur duymadılar. Senelerce okulda her dalda ödül aldım, yine de bir kere "Senle gurur duyuyorum." demediler. Deneme sınavlarında il çapında 2. oldum, "Neden 1. olmadın" dediler. Matematikten 98 aldım, "Neden 100 almadın." dediler. Herkesin önünde krizimi tetiklediler, kriz geçirince de "Bizi rezil ettin." dediler. Sustum, "Konuş." dediler. Konuştum, "Sus." dediler. Güldüm, "Ne bu haller.", "Cıvık davranma", "Gülme." dediler. Ağladım, "Dayanıksız.", "Dikkat çekmek için yapıyor.", "Ağlama." dediler. Her tepkime bir bahane buldular. Her hevesimi kursağımda bıraktılar. Her isteğime engel oldular. Yol yordam gösterip sahipleneceklerine, yolumdan çekip evimi yıktılar. Tek bir günü bırak tek bir saniye bile bir yere ait hissettirmediler.

Ruhum bitti bedenime bahane buldular. Kalbim daha doğarken hastayken her zaman kiloya getirdiler. Gözüm kızardı, burnum kanadı kiloma vurdular. Karnımdaki çatlaklar arttı, açık giyinmekten nefret ettiğim halde sırf açıp giyinebileyim diye her Allah'ın günü vücuduma kapatıcı, fondöten sürdüler. Ben hiç kendime ait bir vücuda, eve, aileye, dosta, kardeşe, zevke, kıyafete, düşünceye, isteğe, ihtiyaca, kalbe, sevgiye, daha nicesine sahip olamadım. İlerde sevmem gereken kişiyi bile bana anlattılar. "Zengin olsun, aşk karın doyurmaz para herşeyi halleder." dediler. "Güzel görün kızım, kilo ver, git çalış para kazan gelen parayla estetik dolgu yaptır." dediler. "Neden?" diye sordum. "Zengin kocan olması için güzel olman gerek kızım." dediler. Dediler de dediler. Onlar konuştular ben sustum. Oysa para değil ki gerçek sevgi. Seven sen ne halde olursan ol sever. Seven seninle lüks hayat yaşayabileceği gibi günün birinde sokakta kalmaya bile razı olur. Seven paraya bakmaz, yüreğe bakar.

İşin kısası ben kendime ait olmadım hiç bir zaman. Ruhum vardı ama hep onlara göre hareket etti. Bedenim vardı ama onlara göre şekil aldı. Aklım, fikrim, düşüncelerim vardı ama onlara göre yönetildi. Ben sevdim, ama onların istediği kişiyi sevmem için içime gömmek zorunda kaldım. Sadece tek bir fotoğrafına bakıp öyle sevmek zorunda kaldım.

Ben ben olamadım işte. Oldurmadılar. İzin vermediler.

[gece4517]

Yer olarak kendini bir yere ait hissetmek nasıl bir his? Ben ne burada ne de orada kendimi bir yere ait hissedemiyorum.. bu hisle uzun zamandır başa çıkmaya çalışıyorum kafamın içinde bir yerlerde hep rafa kaldırıyordum. Ama her şehir değiştirdiğimde bu his tekrardan gün yüzüne çıkıyor hem de çok güçlü bir şekilde. Kendimi bir yere ait hissetmiyorum hissedemiyorum.. bu his ne zaman son bulacak bilmiyorum..

[akhylsblogg]

Hiçbir yere ait olamadığımı farkettim ve sorun bende

[merrowyen]

Gemi kıyıda güvendedir

Ama bunun için yaratılmamıştır..

[yesilinibirak]

[onderkaracay]

🗣️ Şeytan sadece allayıp pullayıp sunar, insan olan şeytanın sunduğunu değil insana ait olanı seçer. ] Önder KARAÇAY [ #önderkaraçay #mobbingbank #görevi #ehline #vermek #yedidüvel #türkü #olmak #şeytan #allayıp #pullayıp #sunar #insan #olan #insana #ait #olanı #seçer https://www.instagram.com/p/CpCTySkg92h/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[kafamkarmakarisikk]

evime dönmek istiyorum, ama evim nerede? onu bulamıyorum.

[harepare]

offf hayal listem gittikce kabariyor delircem

[golgelordu]

Tam ortasındayım. Bazılarınız bilir, bir yerin tam ortasında olmak, hiçbir yere ait olmamanın ilk durağıdır.