#Zelfreflectie

[welkominmijnkoffiehuis]

ik weet nog dat ik op de basisschool een verhalenschrift had. het was een groen schrift met een soort junglepatroon erop. ik weet nog hoe fantastisch ik het toen al vond om te schrijven. ik kon mezelf compleet verliezen in het creëren van mijn wereld, mijn eigen verhalen, met bijbehorende illustraties natuurlijk. ik kon de wereld stukje bij beetje uitgummen en haar vervolgens weer inkleuren met alle kleuren van de regenboog.

ik ben nooit meer uit die wereld gestapt. van werkstukken over carnaval tot aan fantasieboeken over feeën met mijn jongste zusje tot aan tientallen onafgemaakte verhalen voor een verhalenaccount op instagram dat ik met mijn vriendinnen deelde.

het account stopte, mijn vriendinnen stopten met schrijven, ik schreef door, al was het slechts een paar zinnen per dag. papier was mijn enige vertrouweling; in mijn proza mochten mijn lelijkste geheimen naast mijn liefde dagdromen.

maar wist ik veel dat het een levensbehoefte zou gaan worden? mijn woorden en zinnen zijn mijn belangrijkste wapen geworden.

ik schrijf de wereld van me af. ik ontdraad mijn gedachten ermee, rol ze op, hergebruik ze vervolgens om mezelf in te kunnen wikkelen met taal. zo hoef ik nooit meer een woord te spreken. lees mijn verdriet van mijn wijsvinger af, proef mijn goudeerlijke mening maar op mijn tong, pluk de grafemen tussen mijn haren vandaan.

ik schrijf de wereld naar me toe. ik kan haar zo abstract maken als ik wil, of ik maak haar duizelingwekkend symmetrisch. ik werp de status quo omver. ik trek alles waarvan ik hoop en droom naar me toe. hoe ik me ook voel, het papier luistert, houdt een slag onder de arm voor me.

schrijven geeft me richting. en god mag weten welke richting dat is, maar ik vertrouw erop dat de woorden die me al vanaf kinds af aan dragen me met hun mee zullen nemen, de toekomst in.

[trancekracht]

Waarom accepteer je in hypnose makkelijker suggesties?

Heb je je ooit afgevraagd waarom mensen in hypnose zoveel makkelijker suggesties aannemen dan in een normale waaktoestand? Wat gebeurt er in het brein waardoor iemand onder hypnose een suggestie als realiteit kan ervaren, terwijl dezelfde suggestie in een gewone toestand waarschijnlijk zou worden afgewezen? In dit artikel duiken we in de wetenschap achter hypnose en suggestibiliteit. De rol van…

[degrijzewijze]

Voel je je soms verloren in een wereld vol prikkels? 🌍 Het is tijd om je intuïtie terug te vinden en te versterken. 💫 Lees hoe je je innerlijke stem kunt herontdekken op De Grijze Wijze! #zelfliefde #intuitie #persoonlijkegroei

[dustertje]

Als ik de leiding geef, moet alles precies verlopen zoals ik het wil, anders kan ik uitvliegen.

Als ik niet de leiding neem, wat meestal het geval is, moet duidelijk uitgelegd worden wat ik moet doen.

[se-coaching]

Breng het Leren in Kaart: Start Vandaag met de Radar- of Spinnenwebgrafiek! Wil je inzicht krijgen in jouw sterke punten en groeikansen, of die van je leerlingen? De radar- of spinnenwebgrafiek is dé evaluatietool voor effectief leren. ✅ Identificeer sterke en zwakke leergebieden ✅ Plan eenvoudig evaluatiemomenten met handige digitale tools ✅ Stimuleer groei, samenwerking en zelfreflectie Ontdek hoe je deze tool kunt integreren met handige apps zoals Google Forms, Canva of Kahoot! en maak leren motiverend en inzichtelijk. Klik op de links en begin direct met het verbeteren van de leerervaring in jouw klas!

[ricardovandijk]

Jouw Verhaal, Jouw Kracht: Het Vieren van Jouw Unieke Reis naar Groei en Ontdekking

Een Uitnodiging tot Zelfontdekking Een reflectieve reis naar zelfontdekking en groei kan om verschillende redenen waardevol zijn. Zelfkennis: Door te reflecteren op je ervaringen, waarden, gedachten en gevoelens, leer je jezelf beter kennen. Je krijgt meer inzicht in wat je motiveert, wat je belangrijk vindt en wat je wilt in het leven. Persoonlijke groei: Zelfkennis is de basis voor…

[autimind]

Autismeweek dag 3, 1 april

Bijna 99% van de bevolking heeft deze psychiatrische diagnose: ASS

Er wordt niet of nauwelijks over gepraat en zeker niet op het werk maar het bestaat: allisme spectrum stoornis (ASS).

ASS komt voor bij ongeveer 98,5% van de bevolking en het is niet te genezen.

Mensen met ASS spreken bijna altijd in code.

Ze zeggen het ene maar bedoelen iets (heel) anders. Ze spreken vaak erg onzuiver of wollig.

Ze gebruiken veel lichaamstaal naast hun woorden maar laten dit niet aansluiten.

Ze hebben sterke voorkeuren voor bijv. begroetingsrituelen en verbeteren anderen zonder meer ter plekke.

Ze kunnen heftig reageren als je je niet houdt aan hun onuitgesproken, complexe verwachtingen.

Ze vertonen heel weinig tot geen zelfreflectie als het gaat om het eigen gedrag.

Veel vragen waarop ze geen antwoord willen. “Hoe gaat het met je?”

Of ze willen dat je liegt. “Ben ik aangekomen?”

Ze staren anderen veelvuldig in de ogen, ook als de ander dat pijn doet.

Welke kleding waar en wanneer acceptabel is kan van meer dan tien factoren afhangen.

Ze bergen soms zomaar boeken en DVD’s ongeordend op!

Ze doen vaak onlogische uitspraken, zoals dat hun hond de beste hond ter wereld is.

Allisme is het tegenovergestelde van autisme, net zoals je allochtonen en autochtonen hebt. Net zoals autisme geen ziekte is, is allisme dat ook niet. De gevolgen voor de maatschappij zijn echter groot. Het is tijd voor een uitgebreide en grondige serie trainingen in sociale vaardigheden. Dan komt het misschien nog goed.

Deze bijdrage schrijf ik in het kader van de Autismeweek 2024. Ik haal geld op voor het Autisme Fonds. Met een gift steun je het prachtige werk dat nog te doen is: informatie en advies geven, onderzoek doen, gespreksgroepen voor autistische mensen én hun naasten, werken aan een inclusieve maatschappij en heel wat meer.

Geloof jij dat insluiten beter is dan uitsluiten?

Geef wat je wil én kan missen.

[fp2-inbluca]

Feedback pitch

Oke, we gaan starten met wat zelfreflectie. De pitch is belangen niet zo goed gegaan als ik had gehoopt. Ik was oprecht voorbereid maar enkele medische redenen hebben mij op het moment zelf belemmerd om volledig bij de opdracht te blijven.

De uitleg rond mijn plot was te gedetailleerd, ongestructureerd en daarmee onbegrijpbaar. Ik ben bepaalde aspecten als Wout's seksualiteit en crush op Seppe ook gewoon volledig vergeten te vertellen.

Ik was in se blij met mijn verhaal, maar ik snap hoe er te weinig confrontatie in zit tussen mijn hoofdpersonage en zijn thuissituatie, en hoe dat de gehele thuissituatie van Noah misschien beter op een andere, visuelere, manier verteld kan worden. Dit is dan ook iets wat ik zeker meeneem in mijn volgende re-write.

Ik was vooral heel blij dat mijn personages goed onthaald werden. Ik ben dan ook aan het denken om mijn personages en thema te behouden maar deze in een andere setting te plaatsen. Want het kampvuur en de overgang tussen zonsondergang - nacht - zonsopgang is (symbolisch) mooi, maar zeer moeilijk om op te nemen. Ik had mezelf een beetje overschat na mijn vorige FP, waar het meerendeel van de scènes ook donker waren, maar ik besef nu ook dat dat daadwerkelijk s'nacht buiten opnemen nog iets heel anders is dan binnen de nacht recreëren.

In mijn de volgende re-write denk ik ook dat het slim is om af te stappen van het single-location idee. Ik ben er nog steeds helemaal verliefd op, maar het limiteert mijn optie om visueel te vertellen aangezien ik niet met flashbacks wil werken.

[vastingedachten]

De kracht van kleine stapjes…

Verandering is geen grote sprong, geen plotselinge ommekeer. Het is een reeks kleine keuzes, elke dag weer. Op tijd opstaan. Je afspraken nakomen. Openstaan voor feedback. Niet omdat iemand het van je verwacht, maar omdat jij voelt dat het anders mag.

Soms lijkt het alsof vooruitgang onzichtbaar is. Alsof je vastzit in patronen die je al zo lang met je meedraagt. Misschien ben je opgegroeid in een omgeving waar kwetsbaarheid een zwakte leek. Waar fouten niet mochten bestaan. Waar het makkelijker was om de schuld buiten jezelf te leggen, omdat zelfreflectie nooit werd aangemoedigd. Maar wat als je vandaag een ander verhaal mag schrijven?

Groeien betekent niet dat je nooit meer struikelt. Het betekent dat je leert opstaan. Dat je durft te kijken naar wat niet werkt en met kleine stapjes probeert om het anders te doen. En ja, dat gaat met vallen en opstaan. Soms lukt het niet in één keer. Soms duurt het langer dan je hoopt. Maar elke poging, elke intentie, elke stap—hoe klein ook—heeft betekenis.

En weet je wat het mooie is? Je hoeft het niet alleen te doen. Mensen die in je investeren, die naar je luisteren zonder oordeel, die je steunen zonder iets terug te verwachten… die maken het verschil. En als je dat nog nooit hebt gekend, kan het eng voelen. Maar verandering gebeurt niet in isolatie. Het gebeurt in verbinding.

Dus als je denkt: ik kom er toch niet, kijk dan eens terug. Zie de kleine stappen die je al hebt gezet. En onthoud: iets dat jaren is opgebouwd, verander je niet in een dag. Maar het begint wél met een keuze.

Van. Mij.

[fcooler]

Van filmscript naar boek

Frank Cooler debuteert met een verrassende thriller

Als scenarist en regisseur bedacht Frank Cooler in de jaren tachtig een filmscript. Zijn idee verschijnt na vele herinterpretaties nu in de vorm van een boek. Zijn achtergrond als filmmaker is duidelijk voelbaar op de manier waarop de scènes tot leven komen. De lezer belandt op een eiland vol mysterie. 

Paul Roosen heeft zich tijdelijk teruggetrokken op dit afgelegen eiland om te ontsnappen aan de problemen in zijn huwelijk en zijn bedrijf. Daar ontmoet hij Sabine, een excentrieke en spirituele vrouw die bekendstaat als de "Eilandheks". Als er plots een moord wordt gepleegd op het ogenschijnlijk vredige eiland wordt Roosen daarvan beschuldigd. Hij heeft geen alibi en zijn vingerafdrukken staan overal. 

Maar wie heeft het echt gedaan en kan Paul zijn onschuld bewijzen? Bedreigingen, verraad en manipulatie stapelen zich op. 

De zaak Roosen is niet alleen een spannende thriller, maar ook een verhaal over zelfreflectie. Paul zet alles op alles in om de echte moordenaar te vinden, maar eindigt in een diepgaande confrontatie met de vraag wie hij zelf werkelijk is. ‘Dit verhaal heb ik geschreven voor mensen die van mysterie en psychologische spanning houden’, zegt de auteur. ‘Sommige dingen zijn gebaseerd op gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Gelukkig heb ik niet zo��n moord op een eiland hoeven oplossen; dat had ik misschien niet overleefd.’

De zaak Roosen is verkrijgbaar bij alle (online) boekhandels en op de website www.frankcooler.com

Contactinformatie voor de pers:

Voor interview-aanvragen, recensie-exemplaren of meer informatie kunt u contact opnemen met:

Frank Cooler Telefoonnummer: 06 50251633 frankcooler@me.com

www.frankcooler.com   Uitgever: Paris Books

[psychedelischetherapienl]

Op innerlijke reis tijdens een truffelceremonie

Truffelreizen tijdens ceremonie Mensen kiezen voor een innerlijke reis naar het onderbewuste om verschillende redenen. Een van de meest voorkomende redenen is therapie is om aandoeningen zoals depressie, burn-out, (sociale) angst, verslavingen en PTSS te behandelen. Deze innerlijke reis kan helpen bij het veranderen van onderbewuste patronen en beperkingen door inzichten die tijdens de ervaring worden opgedaan. Daarnaast zijn er ook spirituele en zelfontwikkelingsredenen. Veel mensen willen de verbinding tussen geest en lichaam verkennen, hun zelfbeeld verbeteren, of simpelweg de ervaring van een psychedelische reis zelf beleven. De innerlijke reis biedt de mogelijkheid om geblokkeerde emoties te verkennen en kan leiden tot een diepere verbinding met het ‘echte ik’, wat kan resulteren in persoonlijke groei en zingeving in het leven. Een truffelceremonie kan ook helpen bij het verwerken van trauma’s, het vinden van antwoorden op levensvragen, en het verbeteren van de algehele welzijn. Kortom, de redenen om een innerlijke reis te maken zijn divers en kunnen variëren van therapeutische doeleinden tot spirituele en persoonlijke ontwikkeling. Wat gebeurt er tijdens een truffelreis? Tijdens een truffelreis ervaren deelnemers verschillende fasen, elk met unieke kenmerken en effecten. Hieronder worden de drie belangrijkste fasen beschreven: de coming up, de piek en de coming down. De coming up fase begint ongeveer 15 tot 30 minuten na inname van psilocybine. In deze fase kunnen de eerste effecten optreden, zoals optische verstoringen en een opkomend gevoel van euforie of ongemak. Gebruikers kunnen een verhoogde gevoeligheid voor zintuiglijke prikkels ervaren, waarbij kleuren intenser lijken en geluiden dieper klinken. Het is een periode waarin de geest zich begint voor te bereiden op de diepere introspectie die zal volgen. De rol van de begeleiding is belangrijk in deze fase, omdat zij helpen bij het ontspannen, wat essentieel is voor een positieve ervaring. De piek van de psychedelische effecten treedt meestal 60 tot 90 minuten na inname op. Dit is het moment waarop de effecten het sterkst zijn en gebruikers vaak een diepere introspectie en zelfreflectie ervaren. Tijdens deze fase kunnen visuele hallucinaties optreden, zoals geometrische patronen en vervormde beelden. De tijdsbeleving kan ook veranderen, waardoor het lijkt alsof de tijd stilstaat of trager gaat. Veel mensen rapporteren een verhoogd bewustzijn van hun eigen gedachten en emoties, wat kan leiden tot intense emotionele ervaringen, variërend van vreugde tot angst. De coach biedt ondersteuning en stelt vragen die de gebruiker aanmoedigen om naar binnen te keren en de ervaring te verkennen. De coming down fase begint meestal 2 tot 5 uur na inname, wanneer de effecten van de psilocybine beginnen af te nemen. In deze fase keren de percepties langzaam terug naar normaal, maar gebruikers kunnen nog steeds inzichten en positieve veranderingen ervaren. Dit is een cruciale tijd om de opgedane inzichten te bespreken en te reflecteren op de ervaringen. De coach helpt bij het integreren van deze inzichten, zodat de gebruiker de nieuwe perspectieven kan toepassen in het dagelijks leven. De coming down kan ook gepaard gaan met een gevoel van tevredenheid en acceptatie, wat kan bijdragen aan het veranderen van onderbewuste processen en het verbeteren van de algehele gemoedstoestand. Truffelreis info Originally published here: https://psychedelic-therapy.nl/op-innerlijke-reis-tijdens-een-truffelceremonie/

[megakarina66things-blog]

UIT MIJN NIEUWE BOEK.DL.209.; ZELFREFLECTIE.

[taeminno]

Be Private Vibe Alone Grow in Silence Hoodie

Be Private Vibe Alone Grow in Silence Hoodie Streef naar persoonlijke groei en innerlijke rust met de 'Be Private Vibe Alone Grow in Silence' hoodie! Deze hoodie is ontworpen voor degenen die hun eigen pad willen bewandelen en willen gedijen in stilte en zelfreflectie. Op de achterkant van de hoodie staat de inspirerende tekst 'Be Private Vibe Alone Grow in Silence' in opvallende letters. Het is een herinnering aan het belang van zelfreflectie en het koesteren van je eigen ruimte en energie. Of je nu bezig bent met persoonlijke groei, het nastreven van je doelen of gewoon behoefte hebt aan wat tijd voor jezelf, deze hoodie zal je inspireren om je eigen pad te volgen. Deze hoodie is gemaakt van zacht katoen, waardoor hij comfortabel en warm is. Met een klassieke pasvorm en een capuchon met trekkoord, is deze hoodie perfect voor gezellige dagen thuis of als extra laagje tijdens buitenactiviteiten. Of je nu een stijlvolle en inspirerende toevoeging aan je garderobe wilt, of op zoek bent naar een uniek cadeau voor iemand die graag groeit en reflecteert, de 'Be Private Vibe Alone Grow in Silence' hoodie is een uitstekende keuze. Bestel vandaag nog en omarm de kracht van stilte en persoonlijke groei. Wij hebben deze hoodie speciaal ontworpen en zal ook speciaal voor jouw bedrukt worden. Elke hoodie is daarmee uniek. Verkrijgbaar in verschillende kleuren en prints. Mooie Hoodie van 80% gekamd katoen / 20% polyester voor een maximaal comfort en uitstekende weerstand tegen pluizen. Ingewerkte kap met trekkoord 1x1 rib aan de manchetten en tailleband Kangoeroezak vooraan met verstevigde naden Sierstiksel op schouders en mouwinzet 280 g/m² Geruwde fleece binnenkant duurzaam en draagt comfortabel. Wasvoorschrift 30 °C, normaal programma  

[degrijzewijze]

🌕 Volle Maan in Maagd & Maansverduistering! Een krachtig moment om oude patronen los te laten en ruimte te maken voor groei. Klaar voor transformatie? Lees het nu #spirituelegroei #maanmagie

[jansiemons]

Deurle mooiste dorp van Vlaanderen

Ik ben net terug van een culinaire en oenologische tour door Frankrijk, het land waar croissants het ontbijt regeren en de wijn vloeit alsof het water is. Maar vanmorgen, terug in het pittoreske Deurle, had ik het gevoel alsof ik een exclusieve all-access pas had bemachtigd tot het middelpunt van een impressionistisch meesterwerk. En nee, niet zo’n dramatisch Van Gogh-scenario waar je een oor moet missen om het te waarderen, maar iets à la Monet. Denk minder aan waterlelies en meer aan een vredig landschap vol graan, wilde bloemen en planten die dansen in de wind. Ik zweer het je, het was net een levende ansichtkaart!

Want het is pas als je even uit Deurle weg bent geweest, dat je weer beseft hoe prachtig ons dorp eigenlijk is. Dus op deze stralende zondagmorgen, dag van de nationale feestdag, nam ik bij het vroege ochtendgloren de epische beslissing om mijn eigen dorp te herontdekken, alsof ik een volleerde toerist was. Ja hoor, gewapend met een rugzak vol clichés en een overdosis enthousiasme die zelfs een hyperactieve puppy jaloers zou maken.

Ik zette mijn zonnebril op – je weet wel, die ik speciaal bewaar voor momenten van zelfreflectie en epische queesten – en voelde me meteen als een undercover beroemdheid die zijn eigen hometown inspecteerde. De enige andere enkeling die ook zo vroeg op straat liep keek me aan alsof ik de zoveelste verdwaalde toerist was, wat, eerlijk gezegd, behoorlijk verfrissend was. Het gaf me een excuus om in slow motion te lopen, alsof ik in een dramatische film zat, en overal ‘oooh’ en ‘aaah’ bij te zeggen. Je had zijn gezicht moeten zien, vol ongeloof en misschien een vleugje medelijden, maar hé, het leven is te kort om serieus te zijn!

Terwijl ik daar wandelde, werd ik plotsklaps getroffen door een verbluffende openbaring: hoe spectaculair ons groene dorp eigenlijk is. Ja, je leest het goed, spectaculair! En die oevers aan onze Leie! Met koeien die de lokale gossip uitwisselen, een duif die met een tak als bouwmarkt-souvenir voorbij fladdert om een airbnb voor haar ei op te zetten, een vos die de hele nacht heeft lopen tinderen, en ganzen die opspringen alsof ze net de lotto hebben gewonnen omdat een haas besloot 'kiekeboe' te spelen vanachter een struik. En dan hebben we het nog niet eens over de Sint-Aldegondiskerk die daar staat te schitteren alsof ze net een makeover heeft gehad. Misschien ben ik een beetje bevooroordeeld, maar hoe kun je niet in lyrische verzen uitbarsten als je ziet hoe de Leie zich als een dichterlijke boa constrictor door het landschap slingert? Die rivier is praktisch een spa-resort, zonder de geur van eucalyptus en de zweverige muziek die je uit je zen haalt.

Niet verwonderlijk dat kunstenaars, van schilders tot dichters, zich als motten tot een vlam voelden aangetrokken tot deze plek. Deurle is als dat ene sprookjesdorp waar je altijd over hebt gelezen, maar dan zonder de draken en prinsessen in nood. Cyriel Buysse himself, jawel, struikelde over zijn eigen geluk om hier in de buurt te mogen wonen. Je kunt nog bijna horen hoe hij zijn pen vasthield, verblind door de schoonheid van de natuur, krabbelend aan zijn meesterwerken.

Nu, laten we eerlijk zijn, Deurle is niet zomaar een dorp, het is een levend museum van rust en romantiek—zo idyllisch dat zelfs de kippen hier flirterig kakelen in perfecte harmonie. De bloemenwinkel van de lieftallige Ruth in de Dorpstraat kent niet alleen je naam, maar onthoudt ook je favoriete bloemen en je slechtste liefdesverdriet. De postbode fluit een deuntje terwijl hij de brieven bezorgt, waarschijnlijk de enige persoon die nog vrolijker wordt van jouw rekeningen dan jijzelf.

Deurle, ooit verkozen tot het mooiste dorp van Oost-Vlaanderen, is pittoresk en groen, met een verleden zo rijk dat zelfs de lokale geschiedenisboeken er meerdere volumes over klagen. Het dorp heeft zoveel charme dat zelfs de lokale straatkatten aristocratische manieren hebben aangenomen en beleefd knikken als je voorbij loopt. In Deurle is elke dag een uitnodiging voor een wandeling door een ansichtkaart.

Dus, als je van plan bent om even in Deurle te togen, doe het dan niet voor de geschiedenislessen zonder profeet, kunst die je ook niet snapt als iemand het uitlegt, of omdat je hond een bordje omhoog hield met "Ik heb frisse lucht nodig" – Deurle is gewoon je go-to plek. Nog nooit van gehoord? Nou, dan heb je iets gemist waarvan je niet eens wist dat je het kon missen. Maar geen paniek, de Deurlense Leie staat al met open armen te wachten, klaar om je te betoveren met haar charmes. En terwijl jij je ogen uitkijkt, sta ik, de grijnzende local, in de schaduw toe te kijken, stiekem trots dat ik dit kleine paradijs al lang geleden heb ontdekt.

21/07/2024.