Tumgik
#Teatro online
cristinabcn · 1 year
Text
Doña Rosita la soltera y su tiempo
Teresa Fernandez Herrera Prensa Especializada Radio Nuestra América on line prepara para este mes de marzo el estreno de una de las obras capitales de Federico García Lorca, Doña Rosita la soltera o el lenguaje de las flores. Publicada y estrenada en 1935, la acción de Doña Rosita ocupa el primer cuarto del siglo XX, desde 1900 a 1925, en la ciudad de Granada, cuya sociedad conocía el poeta y…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
princesssarisa · 1 year
Note
Where do you watch operas?
There are plenty of complete filmed opera performances available on YouTube, which you can watch for free. Unfortunately, not all of them have English subtitles, but if necessary, you can always find a translation of the libretto online to follow along with.
In fact, just for fun, as an example, I'll provide some links to complete filmed performances of the world's top 10 most popular operas, with English subtitles.
Die Zauberflöte (The Magic Flute)
Studio film, 1971 (Nicolai Gedda, Edith Mathis, William Workman, Christina Deutekom, Hans Sotin; directed by Sir Peter Ustinov; conducted by Horst Stein)
La Traviata
Studio film, 1968 (Anna Moffo, Franco Bonisolli, Gino Bechi; directed by Mario Lanfranchi; conducted by Giuseppe Patané)
Carmen
Royal Opera House, Covent Garden, 2006 (Anna Caterina Antonacci, Jonas Kaufmann, Ildebrando d'Arcangelo, Norah Ansellem; staged by Francesca Zambello; conducted by Antonio Pappano)
La Bohéme
Studio film, 1965 (Mirella Freni, Gianni Raimondi, Rolando Panerai, Adriana Martino; directed by Franco Zeffirelli; conducted by Herbert von Karajan)
Le Nozze di Figaro (The Marriage of Figaro)
Teatro alla Scala, 2006 (Ildebrando d'Arcangelo, Diana Damrau, Marcella Orsatti Talamanca, Pietro Spagnoli, Monica Bacelli; staged by Giorgio Strehler; conducted by Gérard Korsten)
Tosca
Teatro Real de Madrid, 2004 (Daniela Dessí, Fabio Armiliato, Ruggero Raimondi; staged by Nuria Espert; conducted by Maurizio Benini)
Madama Butterfly
Theatrical film, 1995 (Ying Huang, Richard Troxell, Ning Liang, Richard Cowan; directed by Frédéric Mitterand; conducted by James Conlon)
Don Giovanni
Zurich Opera, 2001 (Rodney Gilfry, László Polgár, Isabel Rey, Cecilia Bartoli, Liliana Nikiteanu, Roberto Saccá, Oliver Wimer, Matti Salminen; staged by Jürgen Flimm; conducted by Nikolaus Harnoncourt)
Il Barbiere di Siviglia (The Barber of Seville)
Metropolitan Opera, 2007 (Peter Mattei, Juan Diego Florez, Joyce diDonato, John Del Carlo, John Relyea; staged by Bartlett Sher; conducted by Maurizio Benini)
Act I, Act II
Rigoletto
Studio film, 1982 (Ingvar Wixell, Luciano Pavarotti, Edita Gruberova; directed by Jean-Pierre Ponnelle; conducted by Riccardo Chailly)
375 notes · View notes
camaleaotriste · 1 month
Text
18 x 26
a cantora demi lovato tem uma música intitulada "29", a letra nos conta sobre o relacionamento dela com o wilmer. demi tinha 17 anos e ele 29 na época em que eles começaram namorar, eu como fã de carteirinha da demi desde 2011 acompanhei toda a história. no último documentário em que ela postou, demi ainda dizia que o wilmer era o grande amor da vida dela mesmo após o término, tudo parecia muito perfeito mas não é o que a letra nos trás. amadurecer trouxe uma noção para a demi dos prejuízos advindos de um namoro com um homem mais velho.
quando eu escutei a música pela primeira vez, de primeira eu fui impactada por uma empatia abundante pelo o que a demi passou. também me parece absurdo relacionamento entre um adulto e uma pessoa saindo da adolescência, ainda mais quando essa fase está tão atrelada com distúrbios alimentares e uso de drogas como foi o caso da demi. mais de um ano depois em que o álbum que trás esse single foi lançado, eu comecei refletir sobre meu antigo relacionamento e então entrei num emaranhado de melancolia. afinal, nossa diferença de idade também era grande, junto com as diferenças (já esperadas) de pensamento.
eu tinha recém feito 18 anos, no ano de 2019. você tinha 26. 8 anos de diferença. e eu queria tanto que você tivesse sido maduro e responsável e me livrado disso. me lembro que desde inicio não menti a minha idade, você estava 100% consciente e ainda assim, me disse que eu era o amor da sua vida. eu não me apaixonei por você de primeira, na verdade, eu só te achava bem legal e passado alguns dias todos já assumiram que estávamos em um relacionamento e acabou ficando nisso.
você era controlador, manipulador e mentiroso. e eu não retiro minha culpa em que também menti em algumas situações. mas eu tinha MEDO, genuinamente, eu tinha medo de você. eu não sei porque, mas você criou uma obsessão ridícula por mim e como eu não tinha experiências amorosas, tudo se arrastou por meses. eu entendia que os sinais eram errados, mas não o quanto eram e nem como sair. me lembro que com poucos dias do nosso "relacionamento" eu quis terminar, e você colocou pesos nos pés e foi até o mar com o carro da sua mãe, ameaçando se matar. nossos amigos em comum é claro me lotaram de mensagens para que eu continuasse com você, e assim eu fiz, por meses continuamos juntos apenas pelo meu medo de que você tirasse sua vida.
por ter crescido em um lar cristão eu acreditava que o amor tudo suportava e tudo superava. eu esperava que em algum momento tudo entre nós ficasse bem. mas eu morria de medo de irmos morar juntos em algum momento, porque a única forma que eu tinha de fugir de você era a distância. você me apoiava em cheirar cocaína e beber até que eu perdesse a consciência, justamente porque você sabia que nesses momentos de fraqueza eu não queria ficar sozinha, e você estava sempre ali. você me causava feridas para ter o que curar, e continuávamos naquele ciclo.
você não tinha um emprego, era dependente da sua mãe que era técnica em enfermagem. ela saia e voltava e você continuava no computador xingando minorias em jogos online. e isso era outra coisa que eu odiava. eu odiava te ouvir xingando, você inclusive estragou a diversão de começar um jogo novo para mim. eu só queria que fosse um momento divertido e você transformou em competição e gritava constantemente comigo. eu sempre trabalhei, e também estudava. era estranho para mim ter mais o que fazer do que um homem mais velho. mas o amor tudo suporta, certo?
foram incontáveis as vezes em que eu me senti suja porque você queria sexo e eu não. foram incontáveis as vezes em que eu achei todas desculpas possíveis. você deturpou minha mente que já era problemática graças aos abusos que sofri na infância. me lembro de chorar várias vezes depois em que você fazia sua "sessão de teatro" para gozar. porque você gostava de humilhação, perseguição e encenação de estupro. eu sempre tinha que fingir ser uma criança sendo abordada, puta merda. e isso sempre me trazia flashbacks do meu abuso da infância. eu me cortei diversas vezes sem que você soubesse depois desses atos. mas eu continuava fazendo, afinal, você ficava feliz e na minha cabeça, aquela era minha única missão.
eu torci muito para que você morresse do nada, sabia? assim eu não teria culpa de terminar e você acabar se matando. até hoje guardo seus segredos de qualquer um que eu converse sobre, até minha terapeuta nunca soube as coisas que você me confidencializou. diferente de você, que saiu distorcendo a história para todos que conhecíamos em comum. até chegou enviar meu rg para um deles. todos que você falou mal e me afastou você foi atrás depois tentar amizade. porque infelizmente, você é triste e não tem amigos. eu queria que isso mudasse, quem sabe você deixaria de ser um frustrado machucando pessoas pela internet.
você foi muito ruim para mim, e mesmo assim, nunca te culpei. sempre me culpei, os sinais estavam lá. mas eu era nova demais e você me deixava totalmente sozinha para que ninguém me aconselhasse. e é loucura para mim hoje em dia sequer pensar em me envolver com alguém com a idade minimamente diferente da minha. eu nunca conseguiria. você se divertiu quando entrou em contas dos meus amigos fingindo ser eles só para me ouvir? você se divertiu quando pediu para o meu amigo deixar que eu me embebedasse para depois ter que ligar para a emergência e poder continuar comigo? você se divertiu quando pediu para o meu amigo deixar que eu usasse cocaína? você se divertiu quando encenava que eu era uma criança inocente que você iria abusar? eu espero que você se lembre dessas coisas, e eu queria que elas martelassem na sua cabeça para que você pudesse mudar. acredito na mudança, viver não faria sentido se eu não me agarrasse nisso.
esse ano já fazem 5 anos em que tudo passou, e eu ainda não atingi a sua idade naquela época. é assustador para mim pensar em tudo isso. pensar que meses a fio você me perturbou em diversas redes sociais e me ligando de números diferentes. eu tentei me reaproximar de você anos depois, pensando que você tinha mudado e você continuava sendo um homem mais velho zombando de minorias na internet. eu sinto muito, é triste ver que uma pessoa não evoluiu.
graças ao meu bloco de notas, em que sempre desabafei toda minha vida. tenho vários desabafos sobre você e coisas horríveis que você me fez e disse. inclusive, você faz aniversário no mês que vem. parabéns!
que seus 31 anos sejam muito felizes,
final de ano eu irei completar 25.
7 notes · View notes
3nding · 4 months
Text
Mattinata di pioggia e mal di schiena. L'erede vuole andare a teatro a 40km da qui. Valutiamo come alternativa il cinema in città. Non ci sono film con buone recensioni per i bambini, rapido calcolo di costi/tempi (mangiare il pranzo con l'imbuto e guidare sotto la pioggia). Il cinema vuole 26€ di biglietti con supplemento online a cui dovremo aggiungere eventuali snack e bevande. Valutiamo l'ipotesi noleggio film in streaming: 3,99 SD o 5,99 HD. Pubblicità di Deesney Plus a 1,99 al mese per tre mesi con pubblicità. Fuori continua a piovere. Il passato piratesco chiederebbe a gran voce il torrent (anche per l'assenza di sottotitoli/doppiaggio polacco). Sganciamo l'obolo al topo dalle grandy orecchy e vai di Toy Story. Huge success.
10 notes · View notes
elysianhqs · 9 months
Note
Tem gente que continua sem responder o chat... vcs deveriam dar strike
Ok, anon, vamos lá. Se a primeira e a segunda vez que falamos sobre isso não surtiram efeito, então saiba que a terceira não vai ser no mesmo tom manso que as outras duas porque ao que tudo indica sermos legais e compreensivas não está funcionando. Também já deixamos avisado que essa vai ser a última vez que vamos responder sobre o tópico porque estamos cansadas e a esse ponto já não acreditamos que essas asks estejam vindo com boa intenção.
Primeiro: não temos como dar strike em algo que não vemos. A sua ask anônima não nos mostra nada; ela nos apresenta um problema que, para a gente, permanece invisível. Não sei se você percebeu, mas somos três moderadores, o que significa que somos também três players. Não usamos os nossos nomes de moderadores nos personagens, de modo que podemos ser qualquer um que está na dash. Como players, não vemos essa problemática acontecendo no nosso RP. Players demoram para nos responder às vezes, assim como nós demoramos para respondê-los às vezes também. Uma troca normal de RP porque todos aqui tem uma vida fora da tela do computador, seja trabalhando, estudando ou simplesmente lidando com os seus problemas. "Ah, então vocês estão dizendo que o problema sou eu?" Não, nós estamos apresentando o nosso lado: não temos como lidar com um problema que permanece invisível para nós.
Segundo: pegando o gancho da última frase, se fosse uma situação cabível de strike, você viria no chat. Não tem A nem B que contrarie isso. Se é uma situação que está atrapalhando o jogo de algum player, ele deve vir no chat para que a gente possa resolver. Esse tipo de ask anônima além de incomodar a moderação, também causa uma sensação ruim em outros players. Da última vez que falamos sobre isso, o nervosismo dos nossos players foi palpável. Muitos vieram se justificar. Players que estavam doentes, que estavam sem internet... todos esses se sentiram pressionados a falarem porquê não estavam online naquele momento. Não é esse ambiente que a gente quer para o Elysian. Falamos isso da última vez e vamos repetir: o Elysian é um RP confortável, para players compreensivos e que entendem que cada um pode ter o seu ritmo porque somos adultos e compartilhamos um hobby que requer senso de comunidade. Não estamos jogando RPG de mesa onde você tem que agir e reagir na hora. E mesmo se estivéssemos jogando RPG de mesa, mesmo se fôssemos um grupo de teatro, um time amador de futebol... Qualquer hobby é um hobby e tem dias que você não vai estar afim de comparecer e ponto.
Terceiro: queremos que você, e na verdade todos, façam uma reflexão. Quando for a sua vez de precisar de um tempo, a sua vez de estar carregado na vida pessoal... Você vai gostar de se sentir cobrado a responder os seus chats falando de plot em um jogo virtual? Algo que PODE E DEVE esperar? Você vai gostar de ter que adicionar mais uma preocupação à sua pilha de problemas, sendo essa "preciso responder os meus chats em um joguinho virtual para agradar os outros"? Pensem bem na resposta.
Quarto, e último: se essas questões do Elysian estão te incomodando continuamente, então talvez não sejamos o RP que você precisa no momento.
No mais, se qualquer player estiver enfrentando problemas dentro da nossa comunidade, pedimos que POR FAVOR fale com a gente através do chat. Estamos sempre dispostos a ajudar e temos certeza que nunca demonstramos o contrário.
14 notes · View notes
tina-aumont · 1 year
Text
Maria Montez in the Spanish "El Inocente" stage play
Hi!
So thanks to this article you shared some time ago https://www.abc.es/archivo/periodicos/abc-madrid-19690126-135.html I created María Montez’ page on Theatricalia https://theatricalia.com/person/3s2c/maria-montez I hope we can all be finding more information so I can add it there.
Anyway, both the book and the play were published/premiered on 1968 and I found the cover of a 1969 edition of the book online and I wonder if Maria is one of the young women featured: https://www.todocoleccion.net/libros-segunda-mano-teatro/el-inocente-una-noche-lluvia-joaquin-calvo-sotelo-ano-1969~x403295609 or better https://pictures.abebooks.com/inventory/30614081670.jpg
Thank you! :)
🌟Thank you so much for this great information about María Montez II🌟
Wow, this is really cool. You know I was looking for the post about this link you sent me and I just can’t find it? and in my mind I was thinking that maybe that was a picture from a theatre play she did, well, thank you so much for sending me again the link, and thank you very very much for sending me the information and the photos from “El Inocente”. She’s one of the girls in the cover, the one at the far right, I will add the photos here, and I’m going to translate the part of the news that speaks about her cause it’s really interesting and beautiful what’s written in it :)
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
The four actresses of the chorus of “El Inocente” talk about their work, their illusions and their hopes
MARÍA MONTEZ
Seventeen springs born in Santo Domingo and the mother-of-pearl smile. Maria Montez has a cascade of shiny black hair down her back. As pretty as her aunt.
- I didn’t get to meet her. I was born twenty-three days after her death. That’s why they named me Maria, after her.
No doubt. This girl has climbed on the boards because art is in her blood.
- Making theater is very important, because it is where you learn, but my goal is cinema. I want to be a great actress.
And in the cinema she has already done, for the moment, ten small roles.
- First thing you did?- Die!- But, how?- In the first scene that I shot for the movie “15 gallows for a murderer” I played the role of a dead girl. The same thing happened to my aunt and cousin Tina Aumont. It looks like it runs in the family.- How long have you been in Spain?- Five years. I’m an only child.
During this time she has done children’s theater at the Beatriz, together with Charo Tijero. Then she went to the small screen, where she took part for two years in that musical program called “Escala en Hi-Fi”.- What do you think of the current theater?- That there are very good authors who write excellent works and that I would like to interpret.Apart from cinema and theater, María Montez has two great hobbies:- I love rhythm and astrology.And one thinks that in the immensity of the firmament a new star must have lit up in which tomorrow this name will be read for the second time: María Montez.
- ABC Madrid, 26th January 1969.
13 notes · View notes
klimt7 · 8 months
Text
RADICI su Rai Radio 3
Il 7 novembre 2023 in diretta
dal Teatro Alighieri di Ravenna 
h. 20.00
A sei mesi dal 16 maggio 2023, Rai Radio3 organizza una serata in diretta dal Teatro Alighieri di Ravenna per riaccendere una luce sui territori gravemente colpiti dall'alluvione.
Tumblr media
La serata avrà come protagonisti donne e uomini d’arte e di spettacolo che declineranno, ognuno con il proprio linguaggio, il tema delle 'Radici', intese sia come legame con la terra e con le origini, sia come elemento centrale del modello agricolo ed economico duramente colpito da quella tragedia.
A partire dalle ore 20 si alterneranno sul palco: Mariangela Gualtieri, Alessandro Bergonzoni, Matteo Cavezzali, Danilo Rossi con Margherita Spicci, Elena Bucci, il quartetto di Ambrogio Sparagna, Marco Baliani, Gabriele Mirabassi con Giancarlo Bianchetti.
Radici è un evento realizzato da Rai Radio3 in collaborazione con il Teatro Alighieri di Ravenna;
L’ingresso è gratuito fino a esaurimento posti, prenotabili - a partire dalle ore 10 di venerdì 27 ottobre - online sul sito www.teatroalighieri.org o direttamente alla biglietteria del Teatro.
.
3 notes · View notes
upismediacenter · 6 months
Text
FEATURE: Atin Siyang Salubungin: “Prinsipe Bahaghari” ng Teatrong Mulat
Tumblr media
“May mga umaawit na gumamela? Mga nagsasalitang ahas at pusa? Lumilipad na papet? Niloloko mo ba ako kaibigan?” Aba’y hindi! Natunghayan namin mismo ang mahiwagang pagtatanghal ng ating mga kaibigan mula sa Teatrong Mulat ng Pilipinas.
Anong pagtatanghal? Syempre, ano pa ba kundi ang Prinsipe Bahaghari! Nais mo ba silang makilala?
SAAN TAYO PATUNGO?
Tumblr media
Hango sa klasikal na kwentong pambata na “The Little Prince” ni Antoine de Sainte-Exupery, ang kwento ng ating munting prinsipe ay muling binigyang-buhay ng Teatro Mulat. Sa halip na sa disyerto ng Sahara, dadalhin tayo ni Prinsipe Bahaghari sa Pilipinas upang pagmasdan ang mga hardin ng gumamela. Sino bang hindi masasabik na umawit kasama ang bagong kaibigang si Kwentista, ang mga tala, hari, at nilalang na namamalagi sa ating bayan?
Itinampok sa “Prinsipe Bahaghari” ang pagmamahal ng prinsipe sa kaniyang gumamela matapos maglakbay sa iba’t ibang mundo, at kilalanin ang iba’t ibang mga hari. May kabagalan man ang ilang bahagi ng dula, gaya ng pakikisalamuha sa mga hari, sila nama’y bumalik kasama ang mga tagpong nakakapagpabagabag! Paano nga ba umusbong ang produksyon ng gayong istorya at pagtatanghal?
ANG ATING MGA GABAY
Taong 2019 nang unang tinahak ng Teatrong Mulat ang unang mga hakbang sa pagbuo ng dula na isinulat ni Vladimeir Gonzales, sa ilalim ng direksyon ni Aina Ramolete at ng producer at assistant director na si Prop. Amihan Bonifacio-Ramolete. Kalaunan, ito ay nakalipad sa kauna-unahang pagkakataon sa online dulaan noong pandemya. At ngayong taon, muling sumabak sa paglalakbay si Prinsipe Bahaghari, at natunghayan na natin siya sa pisikal na entablado. Tunay na nga ito, kaibigan!
Tumblr media
NGUNIT SINO NGA BA ANG TEATRONG MULAT?
Bilang pinakaunang Teatro Papet Museo sa bansa, ibinibida ng Teatrong Mulat ng Pilipinas ang mga sining, alamat, at kwentong-bayan mula sa iba’t ibang lugar sa Asya. Kinikilala din ang kanilang galing sa paglahok sa samot-saring paligsahan sa buong mundo. Batid niyo bang ginawaran din bilang National Artist noong 2018 ang founder nito na si Amelia Lapeña-Bonifacio? Bukod pa rito, madalas din silang makikita sa mga gawaing pampamayanan kasama ang mga organisasyong tulad ng HELP Learning Center Foundation at UNICEF.
Alam mo ba na bukod sa Prinsipe Bahaghari, marami na ring isinagawang programa ang Teatrong Mulat sa mga nagdaang taon! Ang ilan sa mga ito ay ang “Dalawang Bayani” (1996) at “Ang Pagong at ang Tsonggo” (1977).
Tumblr media
MGA BAGONG KAIBIGAN
Tumblr media
Pinaliligiran ng sining at musika ang mundo ng Prinsipe Bahaghari. Bilang mga pangunahing tauhan, sa mga papet ibinuhos ng produksyon ang kanilang galing at kakayanang pansining—mula sa pagkulay at pagguhit, paglalaro ng mga ilaw, hanggang sa pagsulat ng mga dayalogo’t awit. Kaya naman, ating kilalanin ang ilan sa mga tao sa likod ng dula!
Tinampok sa dula ang mga tauhang puppeteers. Una na rito si Prinsipe Bahaghari, na siyang pinagalaw nina Arvy Dimaculangan, Jeremy Bravo, at Sig Pecho. Binuhay naman nina Shenn Apilado, Karlo Erfe, at Harvey Rebaya Sallador ang karakter na si Kuwentista. Para sa mga hayop, ang Pusa ay pinagalaw nina Mary Allen Asuncion, Ravelyn Emerald Dar Juan, at Cian Jes Avendaño, at si Mary Allen Asuncion naman sa Ahas. Hindi rin magpapahuli si Ravelyn Emerald Dar Juan sa pagbibigay-buhay sa tauhang si Gumamela.
Para naman sa grupong sining-biswal, pinangunahan ito ni Aina Ramolete, ang direktor at isang alumni ng UPIS. Isa rin siya sa mga mangguguhit at pangkalahatang production designer ng dula. Nilikha naman ni Clariz Caingat ang mga tauhan sa istorya, at binuhay ni Napoleon B. Rivera Jr. ang mga bidang papet. Si Steven Tansiongco naman ang nagsilbing graphics and video designer, habang si Gabo Tolentino ang tumayo bilang lights designer.
Sandali, mayroon pa! Hindi rin malilimutan ang mga sumulat at bumuo ng nakatutuwang awit na sina Arvy Dimaculangan, ang music and sound designer na galing ding UPIS, at si Jessamae Gabon, ang music composer. Naging boses ng batang prinsipe si Kherwind Zane Duron, habang isinatinig naman ni Ron Capinding ang Kuwentista. Ngunit, tandaan: marami pang mahuhusay na kaibigang sa likod nitong tanghalan!
Kung nais niyo pang tangkilikin ang kanilang mga proyekto, may publikasyon inilimbag ang Teatro ukol sa kanilang proseso ng pagbuo ng dula! Naku, hindi niyo ito nanaising palampasin! Ayon sa playwright, inaanyayahan nila tayong basahin ang kanilang librong pinamagatang “Ang Paglalakbay ni Prinsipe Bahaghari,” sa Philippine Writers Series ng UP Press at Likhaan: UP Institute of Creative Writing. Matatagpuan ang kanilang teatro sa Amelia-Lapeña Bonifacio Theatre sa Quezon City at maaari niyo ring bisitahin ang kanilang social media sa Instagram (@mulatpuppets) at Facebook (Teatrong Mulat ng Pilipinas).
MGA TALANG NAGNININGNING
Naramdaman sa buong dula ang kahalagahan ng mga relasyong ito at ang pagkakabuklod natin sa isa’t isa. Sa katotohanan, unang nagkaroon ng anyo ang istorya mula sa kakilala ni Gonzales na kapwa-manlilikha sa UP, at kamag-anak din pala ng isa sa kaniyang mga unofficial mentor sa sining ng dulaan.
Makikita din ang temang ito sa direksyon ni Direk Aina. Ninais niyang gawing isang pagbibigay-pugay sa ating mga mahal sa buhay ang dula. Halimbawa nito ang kaniyang lola na nagbigay ng inspirasyon para sa tauhang si Kwentista, gayundin ang kaniyang kaibigang si Edel, na isa nang talang kumikislap sa kalangitan. Bukod dito, handog din ng direktor ang kwento sa ating mga hindi malilimutang panahon ng kabataan na nananalaytay pa rin sa ating mga puso at diwa.
HALINA’T SIMULA NA NATIN ANG ATING PAGLAKBAY!
Pagdating sa mismong dula, aba, pakiramdam namin ay bumalik kami sa aming pagkabata! Hindi ito dahil sinasabi naming pambata lang ang mga papet! Kundi dahil tunay na kahanga-hanga ang mga larawan at tagpo ng mismong palabas.
Tumblr media
Maliit ang entablado ng Teatrong Mulat, gayunpaman, hindi ito naging hadlang sa mga ipinamalas na sining biswal at set design. Ang mismong tanghalan ay binubuo ng iba’t ibang hugis at istruktura na yari sa mga piraso ng katsa at kahoy. Gamit ang projector, inilapat ang mga larawan, salita, shadow puppets, at iba pang special effects na ipinakita sa teatro. Sa bandang gitna, may makikitang bilugang butas na naging sentro sa mga eksenang itinanghal. Gayundin, hindi nagmistulang maliit ang espasyo at nagawa nilang pagalawin ang mga papet habang sila’y nagbibiruan at nagsasayawan sa entablado. Ang lahat ng mga elementong ito ay nagbunga sa isang nakamamanghang pagtatanghal.
MGA PAPET NA LIKHA, NAKATUTUWA!
Tumblr media
Ay, ang mga papet! Ang ating mga bida, hindi lang sa kwento kundi sa buong dula! Gawa sa rattan ang mga papet at kadalasa’y braso, ulo, at binti lamang ang gumagalaw na parte ng kanilang katawan. At isa pa, hindi sila nakapirmi lang sa isang pwesto! Sa isang papet, tatlong papetir ang nagmamando upang maging malaya ang ating mga kaibigan sa paggamit ng buong entablado. Kaya kahit hindi nagbabago ang ekspresyon ng kanilang mukha, punong-puno pa rin ng buhay ang mga papet. Isa sa mga paborito namin ay ang Pusa dahil tunay ngang malapusa kung gumalaw ito mula sa paglalakad hanggang sa pagkamot sa sariling katawan gamit ang mga paa, hindi mo mapipigilan ang sariling mapatili sa tuwa!
Nakuha naman ang loob ng mga manonood mula sa pagsasatinig sa mga tauhan pati na ng mga orihinal na kantang pinatugtog sa dula. Ubod ng husay! Talagang bibilib ka sa mga madamdaming boses sa kanilang pagpapahayag ng mga linya ng mga karakter! Kahit na medyo makaluma ang estilo ng kanilang dayalogo, hahalakhak ka pa rin sa binibitawan nilang mga biro—lalo na sa mga biro ng Kuwentista! Masigasig ang kaniyang paglalahad ng mga kwento at punong-puno ito ng karakter. Ganoon din ang ating munting prinsipe! Tiyak na ika’y maaaliw sa usapan at kalokohang namagitan sa kanilang dalawa. Mula umpisa hanggang dulo, mapupukaw ang iyong atensyon sa magandang interaksyon ng dalawang pangunahing tauhan.
At kung ito’y kulang pa, tiyak na mapapasabay ka naman sa mga awit at alindog ng mga haring nakilala ni Prinsipe Bahaghari!
Tumblr media
ANG KANILANG MGA KWENTO
Tumblr media
Syempre, hindi magpapahuli ang mismong kwento ni Prinsipe Bahaghari. Ang kwento ng buong dula ay punong-puno ng emosyon, tulad ng pagmamahal at pangungulila, at mas pinaangat ito ng huling tagpo nang pinaalala nila sa atin na kailangan natin magparaya at huwag ibaon ang sarili sa dalamhati. Makikita sa mga papet ang kalinga ng bawat tao sa likod ng produksyon dahil nais nilang iparamdam, ika nga ng prinsipe, na binabago tayo ayon sa pagmamahal na ibinibigay sa atin. Sa huli, ang inyong samahan at oras na ginugugol para sa isa’t isa ang nagpapabukod-tangi sa inyo mula sa iba.
Pinalalim pa ito ng paggunita at dedikasyon sa wakas ng pagtatanghal—“Para Kay Edel.” Ramdam mo na ibinuhos ng Teatrong Mulat ang kanilang pagmamahal at taos-pusong pagsisikap para lamang ihandog ang dula sa isang kaibigang wala na sa ating piling. Naging malamlam man ang pagpapatuloy, hinangad nilang maipakilala sa mga tao ang mahal na kaibigan, na tulad ni Prinsipe Bahaghari, maraming naituro at binago sa kanila. Gaya nga sa dula, sila’y tumitingala sa mga bituwin sa kalangitan, hinihiling na sana’y nakauwi at nakakapagpahinga na ang kanilang kaibigan.
SA MULING PAGKIKITA, KAIBIGAN!
Tumblr media
Masasabi naming binago kami ng Teatro sa ipinamalas nilang talento at sa paghandog sa amin ng aliw at pagmamahal. Talagang nanaisin mong balikan ang mga tinahak na mga planeta at kamustahin ang mga kaibigang nabuo sa kwento ng batang prinsipe! Kaya, mga kaibigan, kayo’y aming iniimbitahan na kamustahin ang mga makata at manlilikha ng Teatrong Mulat! Hindi-hinding niyo ito pagsisisihan. Hanggang sa susunod na paglipad, paalam! // nina Zaeda Wadi at Eda White
3 notes · View notes
chcngmiins · 1 year
Text
Tumblr media
" when i'm away from you, i'm happier than ever, wish i could explain it better , i wish it wasn't true. give me a day or two to think of something clever, to write myself a letter, to tell me what to do. "
o apartamento E2 da torre AURORA não está mais vago. quem se mudou para lá foi BAEK CHANGMIN, que tem VINTE E CINCO anos e, aparentemente, trabalha como INFLUENCER. estão dizendo que se parece muito com SANG HEON LEE, mas é bobagem. não esqueça de dar as boas vindas!
INFORMAÇÃO BÁSICA.
nome completo: baek changmin. apelido(s): bae, min. idade: vinte e cinco anos. data de nascimento: 24 de setembro. signo do zodíaco: libra. cidade natal: seul. localização atual: yongsan-gu, centro de seul. orientação: bissexual e bi romântico. ocupação: influencer. residência: apartamento de 40m². idioma(s) falado(s): inglês, coreano e alemão ( fluente ) || francês ( conversação ).
APARÊNCIA E SAÚDE.
cor do cabelo: preto. cor dos olhos: preto. altura: 1,80 m. tatuagens: nenhuma. piercings: nenhum. doenças físicas: nenhuma. alergias: pelo de gato, pólen e poeira. vícios: nenhum. uso de drogas: nenhum. uso de álcool: socialmente.
black paint and ammo, got bodies like rambo. rest in peace, please, light up a candle. this the life of a vandal, masked up, and i’m still in CELINE. designer crimes or it wouldn’t be me.
o começo da vida foi fácil - simples - um tempo descomplicado. nasceu com uma colher de ouro na boca , o pai um adorado governador no caminho para reeleição , em um caminho que eventualmente levaria a casa azul e a mãe , uma talentosa atriz de teatro prestes a fazer a mudança para as grandes telas de cinema. por algum tempo, não houve nada com que se preocupar , até que o ego do pai transformou uma casa pacífica em um campo de guerra . 
queria com veemência que a esposa abandonasse a carreira para cuidar de si e dos filhos, algo que a mulher fortemente se negou a fazer - e portanto foi removida da família , surpreendida com papéis de divórcio e impedida de ver as crianças. changmin sabia que devia jogar obedecendo as regras de quem tinha poder sobre sua vida , e portanto, nunca questionou a decisão do pai ; embora hoje , seja um arrependimento. 
a mãe faleceu quando ainda era adolescente, e sequer teve permissão de atender seu funeral. porém , depois disto, o medo que sentia do pai pareceu dissipar como a neblina sendo ofuscado por um amanhecer , e a rebeldia começou com vingança. 
tudo que lhe importava era o teatro , e não queria ter nada haver com as várias caridades e aparições públicas do pai e dos irmãos , muito ocupado com produções de annie. era sua maneira de se manter conectado a matriarca de quem lembrava pouco - mas para o progenitor , simplesmente era fútil e emocionalmente burro , como foi a ex esposa. não demorou a cortá-lo da boa vida , uma vez que se recusou a ir pra faculdade mesmo com as boas notas e créditos extracurriculares.
porque seu personagem está em haneul complex?
changmin têm uma persona online imponente , mas apenas com o dinheiro das poucas campanhas ainda não consegue se sustentar e para isto conta com o apoio do irmão mais velho, que para a felicidade do pai tornou-se um juiz celebrado. seu maior interesse no complexo é começar uma série explorando os "fantasmas" dos apartamentos e as histórias por trás daqueles que se recusaram a ser esquecidos ali.
6 notes · View notes
invisible-show · 1 year
Text
Indica e Performatorio in collaborazione con Invisible°Show ⎔ Round For Two Musicians ⎔ Teatro Romano di Brescia e all’Orto Botanico di Bergamo ⎔ Domenica 23 aprile ore 11.00
Tumblr media
Indica e Performatorio presentano in collaborazione con Invisible°Show
Domenica 23 aprile ore 11.00 (di mattina)
Round For Two Musicians
Una performance collettiva alla quale ti invitiamo a partecipare.
Si sviluppa su due livelli differenti: offline – dal vivo – nei centri urbani di Brescia e Bergamo, e online – in un luogo di incontro virtuale – sul canale YouTube di Bao
Come si svolge?
Al Teatro Romano di Brescia e all’Orto Botanico di Bergamo, Città Alta, due musicisti – rispettivamente Orphy Robinson e Riccardo La Foresta – improvviseranno, in simultanea, una partitura grafico-temporale condivisa: due percorsi paralleli e a distanza. Contemporaneamente, il pubblico presente riprenderà con il proprio device ciò che vede – il musicista e l’ambiente circostante – inviando in streaming un personale punto di vista. Attraverso lo streaming, in un unico ambiente simbolico e virtuale, i live dei due musicisti si incontreranno intrecciandosi al racconto visivo inviato dal pubblico, costruendo così – come in un mosaico – un’unica esperienza collettiva, fruibile anche da chi è a distanza.
Perché?
Perché ogni persona, artista e pubblico, ha lo stesso valore e la stessa importanza.
Perché è sempre il singolo contributo a rendere ricca l’esperienza condivisa.
Perché la partecipazione attiva è ciò che rende memorabile il vissuto.
Vuoi far parte della performance?
Ti aspettiamo all’Orto Botanico di Bergamo (Città Alta, scaletta Colle Aperto) con Riccardo La Foresta alle 11.00.
La partecipazione è gratuita ma i posti sono limitati. Iscriviti subito
Quando arriverai ti forniremo le istruzioni tecniche necessarie a partecipare allo streaming in pochi, semplici, passi.
N.B. Se desideri assistere senza partecipare alla performance, non serve alcuna prenotazione: ti aspettiamo! L'accesso è libero.
A zonzo: la passeggiata performativa
Prima che tutto cominci, ti proponiamo un percorso insolito che partendo da Bergamo bassa sale fino all’Orto Botanico. Lo potremo percorrere insieme – il ritrovo è alle 9:45 esattamente qui al parcheggio della Carrefour in Via Baioni – ascoltando questa playlist che potrai utilizzare anche per visitare con tutta calma l’Orto e le sue meraviglie o tutte le volte che avrai voglia di chiudere gli occhi e aprire le orecchie. {Se desideri prender parte assieme a noi alla passeggiata ti chiediamo di farcelo sapere rispondendo a questa mail}
Se invece preferisci un po’ di solitudine, utilizza questo percorso e la playlist per conto tuo, in ogni caso ne saremo felici! Ti ricordiamo infine, gli orari della ZTL e che parcheggiare in Città Alta è sempre più difficile. Scopri di più su Round For Two Musicians N.B. Il programma è confermato anche in caso di pioggia.
9 notes · View notes
talomacblog · 7 months
Text
LA ROSA DE ORO
(TEATRO MUSICAL)
(fragmento)
Liboria:                ¿Y cómo angaú se va a enterar la gente de lo que pasó antes?
Gavina:                Vamos a tener que contarles nosotras (Deja en el piso un cesto con frutas que traía)
Liboria:                Resulta que la mujer de este señor se llama Angélica.
Gavina:                Muy creyente, la pobre, cree todo lo que se ve y lo que no se ve.
Liboria:                Cee en Dios, en el cura, en el marido, en la bondad de la gente. Muy buena tipa.
Gavina:                Una tipaza. Pero no podía tener hijos.
Liboria:                Y estaba desesperada pidiendo un hijo a Dios y María Santísima.
Gavina:                Y san Ramón y Santa Ana le concedieron el deseo de la peor forma.
Liboria:                ¡Le mandaron una hija adolescente, un poco!
Gavina:                ¿Hay pió algo más problemático que una adolescente?
Liboria:                Por sobre todo eso, era una huerfanita que venía escapada de un prostíbulo de Livramento, ahí en Brasil.
Gavina:                Comandado por una bruja que se llama Iluminada Riquelme, más mala que el pique.
Liboria:                Y se vino nomás la vieja putona esa a buscar a su pupila.
Gavina:                Pero Angélica ya la había adoptado y no hubo forma de devolver su nueva hijita.
Liboria:            ��   La Iluminada se trajo hechiceros, una bruja muda, payé nomás te digo a montones.
Gavina:                Y Angélica con ese tal Manuel (lo señala) tuvieron que defenderse de todas las maldiciones que le mandaban los brasileños esos.
Liboria:                Pero al final se quedaron sin nada.
Gavina:                Brava la Angélica echó a patadas a Iluminada y toda su comitiva.
Liboria:                Y colorín colorado.
BY ALEJANDRO BOVINO MACIEL
3 notes · View notes
princesssarisa · 8 months
Text
The Top 40 Most Popular Operas, Part 3 (#21 through #30)
A quick guide for newcomers to the genre, with links to online video recordings of complete performances, with English subtitles whenever possible.
Verdi's Il Trovatore
The second of Verdi's three great "middle period" tragedies (the other two being Rigoletto and La Traviata): a grand melodrama filled with famous melodies.
Studio film, 1957 (Mario del Monaco, Leyla Gencer, Ettore Bastianini, Fedora Barbieri; conducted by Fernando Previtali) (no subtitles; read the libretto in English translation here)
Donizetti's Lucia di Lammermoor
The most famous tragic opera in the bel canto style, based on Sir Walter Scott's novel The Bride of Lammermoor, and featuring opera's most famous "mad scene."
Studio film, 1971 (Anna Moffo, Lajos Kozma, Giulio Fioravanti, Paolo Washington; conducted by Carlo Felice Cillario)
Leoncavallo's Pagliacci
The most famous example of verismo opera: brutal Italian realism from the turn of the 20th century. Jealousy, adultery, and violence among a troupe of traveling clowns.
Feature film, 1983 (Plácido Domingo, Teresa Stratas, Juan Pons, Alberto Rinaldi; conducted by Georges Prêtre)
Part I, Part II, Part III, Part IV, Part V, Part VI
Mozart's Die Entführung aus dem Serail (The Abduction from the Seraglio)
Mozart's comic Singspiel (German opera with spoken dialogue) set amid a Turkish harem. What it lacks in political correctness it makes up for in outstanding music.
Royal Opera House, Covent Garden, 1988 (Deon van der Walt, Inga Nielsen, Lillian Watson, Lars Magnusson, Kurt Moll, Oliver Tobias; conducted by Georg Solti) (click CC for subtitles)
Verdi's Un Ballo in Maschera
A Verdi tragedy of forbidden love and political intrigue, inspired by the assassination of King Gustav III of Sweden.
Leipzig Opera House, 2006 (Massimiliano Pisapia, Chiara Taigi, Franco Vassallo, Annamaria Chiuri, Eun Yee You; conducted by Riccardo Chailly) (click CC for subtitles)
Part I, Part II
Offenbach's Les Contes d'Hoffmann (The Tales of Hoffmann)
A half-comic, half-tragic fantasy opera based on the writings of E.T.A. Hoffmann, in which the author becomes the protagonist of his own stories of ill-fated love.
Opéra de Monte-Carlo, 2018 (Juan Diego Flórez, Olga Peretyatko, Nicolas Courjal, Sophie Marilley; conducted by Jacques Lacombe) (click CC and choose English in "Auto-translate" under "Settings" for subtitles)
Wagner's Der Fliegende Holländer (The Flying Dutchman)
An early and particularly accessible work of Wagner, based on the legend of a phantom ship doomed to sail the seas until its captain finds a faithful bride.
Savolinna Opera, 1989 (Franz Grundheber, Hildegard Behrens, Ramiro Sirkiä, Matti Salminen; conducted by Leif Segerstam) (click CC for subtitles)
Mascagni's Cavalleria Rusticana
A one-act drama of adultery and scorned love among Sicilian peasants, second only to Pagliacci (with which it's often paired in a double bill) as the most famous verismo opera.
St. Petersburg Opera, 2012 (Fyodor Ataskevich, Iréne Theorin, Nikolay Kopylov, Ekaterina Egorova, Nina Romanova; conducted by Mikhail Tatarnikov)
Verdi's Falstaff
Verdi's final opera, a "mighty burst of laughter" based on Shakespeare's comedy The Merry Wives of Windsor.
Studio film, 1979 (Gabriel Bacquier, Karan Armstrong, Richard Stilwell, Marta Szirmay, Jutta Renate Ihloff, Max René Cosotti; conducted by Georg Solti) (click CC for subtitles)
Verdi's Otello (Othello)
Verdi's second-to-last great Shakespearean opera, based on the tragedy of the Moor of Venice.
Teatro alla Scala, 2001 (Plácido Domingo, Leo Nucci, Barbara Frittoli; conducted by Riccardo Muti)
24 notes · View notes
dubiousdisco · 1 year
Text
Tumblr media
"Internacional Online Research elects the Teatro Amazonas as the most beautiful monument of Brazil"
Amazonas had something of ours called beautiful im crying 🥺
8 notes · View notes
notasfilosoficas · 2 years
Quote
“El que tiene fe en sí mismo no necesita que los demás crean en él”
Miguel de Unamuno
Tumblr media
Fue un escritor y filósofo español, nacido en Bilbao en septiembre de 1864, en su obra, cultivó una gran variedad de géneros literarios como novela, ensayo, poesía y teatro.
Fue el tercer hijo y primogénito del matrimonio de un comerciante y su sobrina carnal diecisiete años más joven.
Estudio filosofía y letras en la Universidad de Madrid y concluyó sus estudios en 1883 a la edad de 19 años. Un año más tarde, obtiene su doctorado mediante una tesis sobre la lengua vasca, titulada “Critica del problema sobre el origen y prehistoria de la raza vasca”. Trabaja como profesor de Latin y psicología en un colegio de Madrid.
La filosofía de Unamuno no fue sistemática, sino una negación de cualquier sistema y una afirmación de la fe en sí misma. Se formó intelectualmente bajo el racionalismo y el positivismo, y durante su juventud, escribió artículos que mostraban claramente su empatía con el socialismo. Su pensamiento religioso se ha inscrito dentro del existencialismo cristiano, cuya escuela de pensamiento se remonta al filosofo danés Soren Kierkegaard. No obstante, para él la muerte era algo definitivo, siempre estuvo en gran conflicto con la fe y la racionalidad, entre la necesidad de la fe y la razón que niega tal fe.
Para Unamuno, el sentimiento y la razón eran como el agua y el aceite, es decir, no se podían mezclar “Piensa el sentimiento y siente el pensamiento” decía.
En la poesía, se le considera un gran poeta del posromanticismo, el arte para el eran una forma de expresar las inquietudes del espíritu, en donde en la novela y en sus ensayos refleja su angustia espiritual y el dolor que provoca el silencio De Dios, el tiempo y la muerte.
Fue un gran epistológrafo, solía escribir tres o cuatro cartas diarias, y solamente en la actual casa museo de Unamuno, hay veinte mil cartas recibidas. Durante la época franquista, muchas de sus cartas fueron desechadas por miedo.
Los últimos días de su vida, los pasó bajo arresto domiciliario en su casa, en una de sus ultimas declaraciones dijo “España está tan asustada de sí misma, horrorizada. Ha brotado la lepra católica y anticatólica, … Y aquí está mi pobre España, se esta desangrando, arruinando y entonteciendo…”
Murió repentinamente en diciembre de 1938 en su domicilio. Su epitafio reza; “Méteme, Padre Eterno, en tu pecho, misterioso hogar, dormiré allí, pues vengo deshecho del duro bregar”.
Fuentes Wikipedia y Philosophica: enciclopedia filosófica online.
22 notes · View notes
gcorvetti · 11 months
Text
Lunedì di fuoco.
Sembrava che questa estate fosse più finlandese visto che pioveva spesso e di giornate calde tipiche estive non cer ne sarebbero state, invece tra l'umido di ieri e il caldo di oggi sembra che la bella stagione voglia farsi perdonare, speriamo che non sono i classici due giorni belli e poi dieci di pioggia e freddo, l'estate deve essere estate anche se qua non c'è il mare, cosa che mi porta una tristezza infinita. Ma non importa perché ho comunque molte cose da fare e non sto a bighellonare o a cercare scuse le devo fare. Leggendo le notizie, più o meno sempre quelle, leggo che un tale Angelo Duro che di mestiere fa il comico ha imbrattato i suoi stessi cartelloni pubblicitari, quelli del suo spettacolo, a Taormina dove si esibirà questa sera niente poco di meno che al Teatro Antico, quella meraviglia costruita dai greci con scenografia naturale dell'Etna. Ricordo che sto tizio era all'ultimo sanremo come ospite e tanti lo applaudivano online, pensai mai sentito nominare vediamo cosa dice per fare ridere, lo cerco e con mio stupore vedo che oltre a non fare ridere, se lui è un comico io sono Buster Keaton, è un cretino che dice solo brutte parole e ha dei monologhi terrificanti che i miei temi delle medie erano scritti meglio. Li per li, ai tempi del festival, pensai "Va bè tanto il festival è oramai un baraccone di saltimbanchi e nulla a che fare con la musica" ma dimenticai che è comunque una piattaforma mediatica potente, ma sto idiota non pensavo avesse ancora spazio, ripeto se questa è la comicità che vi fa ridere c'è un grosso problema, senza fare nomi ma penso che parecchi comici del passato vorrebbero uscire dalle tombe e prendere sto idiota a calci nel culo. Siamo alla frutta, direbbe qualcuno, no, dico io, stiamo andando verso Idiocrazy su un piano inclinato, nei tempi che viviamo è semplice andare da un qualsiasi social alla tv o sui giornali come fenomeno del momento o nuovo fenomeno perché è una questione di numeri, fai 47836875103847305 visualizzazioni e quindi sei popolare, magari per quei famosi 15 minuti di cui Andy parlava, aveva ragione, perché magari nel video che diventa virale dai il massimo di te, hai il tuo top, il tuo momento magico dove riesci ad esprimerti al meglio, ma se sei un coglione resti un coglione, come quel tizio. Semplicemente direi a Cateno, sindaco di Taormina, di non fare esibire sto stronzo e bloccargli lo spettacolo, una cazzata i politici riescono sempre a tirarla fuori in ogni occasione.
Cambiando discorso, ieri ho visto Il ritorno di Casanova ultimo film di Salvatores, una storia che profuma di tempi che passano, Gabriele è un grande regista e come sempre conferma questa mia frase, mi è piaciuto molto, l'intensità delle immagini e la bravura degli attori principali e dei secondari, Servillo-Bentivoglio ho detto tutto, da al film quell'impatto emotivo che elimina anche i dialoghi intensi che alcune pellicole mettono in risalto per raccontare allo spettatore una storia che si cela dietro tutto il film, dando a chi guarda la possibilità di riflettere sui temi che affronta la pellicola. Bello molto bello, l'ho già detto? Guardatelo, vi metto il trailer.
youtube
2 notes · View notes
filthforfriends · 1 year
Note
You stole the idea of voting for better song from @vicsdeangelis. Go fuck yourself and get your own ideas for once
Damn anon who pissed in your cereal??? (it wasn’t me I’m not into that kind of thing)
I’m polling which song is better between Teatro d’ira and the equivalent on RUSH! Like In Nome Del Padre vs La Fine & Coraline vs. The Loneliest. Idk what @vicsdeangelis is doing because they have me blocked and genuinely that just makes me sad because they were my first favorite Må blog but people should curate their online experience however they please do more power to em. Speaking of curating online experiences I think we’d both be happier if you blocked me, anon.
CW: on this blog devoted to the band Måneskin I am going to ask my followers about their thoughts on Måneskin’s music.
No body owns polling on Måneskin’s songs. When the album first came out I did two polls on the lyrics before I saw anyone else use the feature for Må. Did I accuse blogs that also polled RUSH! of copying me? No because that’s insane. That’d be like me accusing other blogs that write Må omegaverse of copying me because I was the probably the first to post omegaverse fics on Må tumblr.
Also I use my own ideas. I’ve been plagiarized, but never the other way around. In addition, bite me.
4 notes · View notes