#Beter dan jij

[deinendezee]

Ik moet je laten gaan, onze connectie is niet gezond en doet me alleen maar meer pijn. Om jou blijven geven is als mijn eigen graf graven. Ik ga nog een tijd om je blijven geven, maar de tijd zal het wel doen slijten. Je bent een mooi persoon en ik ben er zeker van dat je goed bent (van inborst), maar je bent jammer genoeg niet goed voor mij. Ik moet luisteren naar de mensen rondom mij en naar mijn eigen verstand. mezelf beschermen. Misschien zijn we zelfs te gelijkaardig en beïnvloeden we elkaar negatief door elkaars gedachten te versterken. Ik hoop dat je inziet wat je waard bent. En ik moet voor mezelf hopen dat ik dat ook inzie. Kan enkel als ik je loslaat. Ik verdien meer dan me totaal geen prioriteit voelen. Ik verdien meer dan smeken om jouw aandacht. Ik verdien meer dan altijd het eerste bericht te moeten sturen. Ik moet gaan voor mensen die ook voor mij kiezen. En zolang ik die ongezonde hechting niet doorknip ga ik blijven lijden en afzien en ga ik eronderdoor gaan. Het is alsof ik me ergens ben gaan vereenzelvigen met jou en telkens als je jezelf pijn doet voel ik dat ook. Ik moet leren genoeg afstand te houden van anderen zodat ik mezelf niet compleet verlies. Ik verlies mijn eigen interesses en passies uit het oog. Hoe stop ik met mensen te idealiseren en dingen in mijn hoofd op te bouwen die niet echt zijn? Ik schaam me dat ik me zo laat meeslepen. Waarom kan ik zelf nooit met mensen breken, ik wil blijven kansen geven. Ik wil enkel denken aan de mooie dingen die je me gebracht hebt, ik wil enkel in die momenten blijven bestaan. Maar alles wat erna kwam is ook echt. En dat mag ik niet vergeten. ik voelde me niet gerespecteerd en ik weet dat dat niet de bedoeling was maar dat gevoel was er toch. en het was echt. En ik had het volste recht om me zo te voelen. En ik begrijp dat je niet de ruimte hebt om altijd rekening te houden met mij, maar ik moet nu leren mijn eigen pijn niet te ontkennen of minimaliseren. Het doet fucking veel pijn. Het gaat nog pijn doen. Ik moet mezelf er even aan herinneren dat ik nog besta en dat het leven niet stopt na verlies. Ik heb mijn emoties nooit goed kunnen reguleren, maar ik wil het wel leren. Ik wil mezelf graag leren zien. en niet boos op mezelf zijn als ik fouten maak. ik wil gewoon terug leven. Ik moet verder kunnen gaan, want nu zit ik vast in een cyclus.

[dutchmemes]

Ik heb echt zo'n pisshekel aan die boycots voor eurovisie. Wat gaat dat doen dan? Het is entertainment een gaat echt niets uitmaken of je kijkt of niet. Er zijn betere dingen om te doen dan geen tv kijken, lol. Deel donatie campagnes die legitiem zijn, overtuig mensen met woorden, deel info. Dit zijn gewoon mensen die zich moreel superieur willen voelen meer niet, is altijd makkelijker te zeiken tegen een random blogger dan tegen een regering I guess. Anyway, veel plezier met eurovisie!

Dit. Jij ook veel plezier

[haveyoulistenedtothisalbum-poll]

Tracklist:

Ik Kan Het Niet Alleen • 5 Uur • Duizel Mij • Veel Nacht En Weinig Maan • Je Weet Nooit Wanneer • Leg Me Neer • Het Moet En Het Zal (Enough Is Enough) • Alles Gaat Voorbij • Je Zou Me Nou Eens Moeten Zien • Gaat Deze Trein Nog Terug? • Mag Het Licht Uit • We Beginnen Pas • Zevende Hemel • De Zanger Van Het Laatste Lied • Vroeger Laat • Zullen We Dansen • Dit Is De Nacht • Stampvol Café • Zo Dichtbij • Koud En Eenzaam • Mijn Van Straat Geredde Roos • Bij Deze Stand Van De Maan • Laaiend Vuur • Geldgebrek En Rock & Roll [Live 2006] • Laat Het Vanavond Gebeuren • Amsterdam [Live 2003] • De Onbedrinkbare Dorst • Deze Stad • Onderuit [Live 2006] • Slow Motion • Wat Heb Ik Al Die Tijd Gedaan [Live 1993] • Zo Eenzaam • Waar Is Iedereen? • Nooit Genoeg • Wat Je Zoekt • Niemand Weet • Mooier Dan Nu • Jeuk • Groot Hart [Live 1998] • Wie Het Niet Weet • Muzikanten Dansen Niet • Nu Even Niet • Nooit Meer Tarzan • Man Op De Radio • Mooi • Elke Dag Opnieuw • Voor De Tover • Wat Een Vrouw • Elke Dag Een Nieuwe Hoed • Ietsje Later • Beter Dan Ooit • Bloedend Hart • Jij Bent • Binnen Zonder Kloppen • Pure Liefde, Echte Liefde • Zoveel Ik Kan • De Vonk • Wil Je Altijd Van Me Houden • Nooit Meer Terug • Elke Keer • Huil Maar Niet • Ga Weg En Kom Terug • Ik Krijg Je Maar Niet Uit Mijn Kop • Als Ze Er Niet Is • Wat Nog Meer • Lovesong 100.001 [Live 1989] • Was Dat Maar Waar • Ze Komt Terug • Zo Is Het Goed • Niet De Lijnen Maar De Bocht • Liefje Liefje • Blanke Man • Wie Lacht Er Niet • Dansen Op De Vulkaan [Live 1993] • Ga In Mijn Schoenen Staan • Melkboer Met De Blues • Gratis Diamanten • Nachtmerrie Blues • Hou Me Vast • Wakker In Een Vreemde Wereld • Als Het Golft • Merk Je Het Niet [Live 1998] • Recht In De Ogen • De Schuyt • Niemand In De Stad • Later Is Nu • Recht Door Zee • Ze Zeggen • Bloedend Hart [Live 1989] • Geen Dag Om Op Te Staan • Hippolytushoef • Late Café • Wanhoop Niet • De Zon Gaat Op Voor Niks • Nergens Goed Voor • Jukebox Blues [Live 1989] • Heb Je Het Hart • Dat Zou Mooi Zijn • Heel Andere Wereld • Zeven Levens

Spotify Netherlands & Curaçao ♪ YouTube Netherlands & Curaçao

Album is also known as "100 x" and "De Dijk 100 X". Spotify and YouTube have partial availability.

[ochtendstorm]

Dit is niet hoe ik mij het leven ingebeeld had. Ik weet niet wat mijn 14-jarige zelf zou denken als ze mij nu zou zien. ik hoop dat ze blij zou zijn dat ik er nog ben, maar ik denk dat de pijn van het niet gevolgde pad ook groot zou zijn. Misschien is dat vooral omdat ik dat nu blijf voelen, voel hoe ik achterloop, voel hoe ik er maar moeilijk bij hoor. In mijn hoofd was ik al jarenlang afgestudeerd, werkte ik ergens, woonde ik ergens alleen of met twee. Ik probeer er begrip voor op te brengen. Ik bedenk me de mensen die ik ken die ook geen diploma hebben, wiens leven soms een andere route nam en hoe ik naar hen kan opkijken. Ik bedenk me dat het niet eerlijk is om te verwachten dat ik - lichaam en geest vol met wonden - zomaar even dat diploma en dat leven volgens het normale trajectje zou moeten kunnen behalen. Het is niet eerlijk als je met een achterstand begint. Het is niet mijn schuld dat trauma en wonden soms ook gewoon tijd eisen, tijd die niet altijd kan meegerekend worden op een of ander "ideaal levenstraject". Ik schaam me vaak voor waar ik sta en hoe "oud" ik ben. Soms voelt het ook gewoon te onecht - hoe had het dit ooit kunnen worden? (is dit het echt?)(heb ik zelfs iets om trots op te zijn?)

Ik probeer me te bedenken hoeveel mijn leven me wel niet waard is, ook al pas ik niet op het standaard pad. Dat een gebrek aan diploma (alsof ik er nu niet al jaren naartoe werk en het eigenlijk bijna in het vooruitzicht is), thuis wonen voorbij je 25 (het komt, het komt, eerst de stage voorbij en een vastere job) en maar een deeltijdse job met laag aanzien hebben (ik doe het graag, ik hou een job vast, ik doe het beter dan wat ik twee jaar terug aankon, toch?) niet betekent dat ik het slecht doe. (We roeien met de riemen die we hebben en die van mij waren kapot).

En daarbuiten, we delen ons leven in zoals we willen, daar is geen standaard plaatje om aan te voldoen voor.

(Er is niemand teleurgesteld. Het is oké, jij bent oké, je bent veilig.)

[autimind]

Autisme en de rol van vergeving

Autisme en de rol van vergeving

Zie jij het ook blijkbaar steeds verkeerd? Moet je het niet zo persoonlijk opvatten? Doe jij ook ‘moeilijk’ over dingen die allang niet meer interessant zijn? Dit is een standaard ervaring voor veel mensen in het autistisch spectrum. En het is verkeerd en onrechtvaardig. Maar toch.. vergeving is krachtiger en beter voor je dan men denkt.

[welkominmijnkoffiehuis]

een stukje herfstproza

we vliegen door de dagen, samen, de rust die voelt ons aan. brandende herfstbloemen laten me niet alleen de kou doorstaan, ze laten de zon schijnen in jouw appartement.

ik vind de dageraad in regelmaat, een subtiel gevoel van vreedzaamheid, zekerheid wanneer we praten, bedwelmd door de geur van cappuccino in het regencafé.

is het dan echt zo simpel? zijn babyknuffels, zonnebloemen, nieuwe boeken, zelfgemaakte kaneelbroodjes en het scheppen van een anarchie van herfstblaadjes het gouden randje van mijn bestaan? zou ik echt makkelijker kunnen ademen, mezelf kunnen dragen, door de terugkerende luwte in de lucht?

ik denk het wel maar ik lijk het elk jaar te vergeten dat de herfst me beter staat, nog beter dan de zomer. de herfst doet me denken aan alle voorgaande herfsten en aan honing op het tafelblad en toen ik daar nog over schreef.

nu schrijf ik zonder zwaarte en zonder schaamte en ben jij hetgeen dat de aarde overeind houdt. nu schrijdt ik naar de toekomst, mijn godvergeten toekomst, hoe kon ik dat ooit vergeten, god? dat mijn toekomst van mij is.

ik denk dat God de herfst is, want in de herfst daar ligt mijn toekomst, ieder jaar opnieuw.

[k3fanblog]

HKM round 1 overview

All polls in this stage will last a week. I will upload 4 polls a day (I've found this a nice amount as both a voter and a poll maker), so the polls will be posted over the course of 8 days. This post will be updated with links to the polls when they go live and results when they finish.

Part 1:

10.000 luchtballonnen vs. Helden en soldaten -> 10.000 luchtballonnen (89.3%)

Hippie happy holiday vs. Boumbiboem -> Boumbiboem (53.8%)

Land van de regenboog vs. Meisjes doen de wereld draaien -> Land van de regenboog (76.9%)

Disco oma vs. 1.000 kleine matroosjes -> Disco oma (58.8%)

Part 2:

Altijd blijven dromen vs. De tafel van K3 -> Altijd blijven dromen (83.3%)

Aliyee vs. Jij en ik -> Aliyee (70.6%)

Iedereen K3 vs. Verlegen vlindertje -> Verlegen vlindertje (52.9%)

Jij bent mooi vs. Leve de cowboys -> Jij bent mooi (71.4%)

Part 3:

Pina colada vs. Pyjamaparty -> Pina colada (83.9%)

Feestje in de keuken vs. Hey mister deejay -> Feestje in de keuken (78.6%)

Liefde is overal vs. Hallo! -> Liefde is overal (83.3%)

Play-O vs Ciao amore mio -> Play-O (89.5%)

Part 4:

Bubbel vs. Hallelujah het is zomer -> Bubbel (76.5%)

Jodelee vs. Muziek -> Jodelee (70.6%)

Dieper dan de zee vs. Mami bisou -> Dieper dan de zee (76.2%)

Bikini vol zand vs. Vriend of vriendin (S.O.S.) -> Bikini vol zand (94.7%)

Part 5:

Love boat baby vs. Lila liedjesland -> Love boat baby (100%)

Prinsesje en superman vs. Do do do you love me -> Prinsesje en superman (53.3%)

Kusjessoldaten vs. Zo een liedje -> Kusjessoldaten (66.7%)

Beter als je danst vs. Vogeltjes -> Beter als je danst (75%)

Part 6:

Ushuaia vs. Meisjesdag -> Ushuaia (61.1%)

Jij bent mijn Gigi vs. Wat ik wensen zou -> Jij bent mijn Gigi (76.2%)

Whoppa! vs. On va danser -> Whoppa! (52.9%)

Jij bent de bom vs. La la later -> Jij bent de bom (90.9%)

Part 7:

Luka Luna vs. Choco choco -> Luka Luna (95%)

Liefde geeft je vleugels vs. Ra-ta-ta-ta -> Liefde geeft je vleugels (73.3%)

Piramide van liefde vs. Heyah mama 2.0 -> Piramide van liefde (53.3%)

Als het binnenregent vs. Mooier dan je denkt -> Als het binnenregent (after a tie-break)

Part 8:

Kus van de juf vs. Popgroep -> Kus van de juf (70%)

Dans van de farao vs. Verliefd zijn -> Dans van de farao (after a tie-break)

De aarde beeft vs. Voel je die zon -> Voel je die zon (60%)

Roller Disco vs. Mijn held -> Roller Disco (78.6%)

[jurjenkvanderhoek]

ALBRECHT GENIN ONTWIERP LOGO’S VOOR EEN COMPLEXE WERELD

Een maagdelijk wit vel papier nodigt uit er een lijn op te zetten en nog één en een vlak te duiden, een compositie aan te vangen. Maar het onbeschreven blad kan ook tegenstaan, de inspiratie dood slaan. Je zit mijmerend, de hand beweegt niet, er komt niets naar boven dat beeld dient te hebben. Dan liever een ondergrond genomen dat al eens iets heeft ontvangen, al een verhaal in zich heeft. Jij hoeft dat alleen maar aan te vullen, in te vullen met jouw idee over de herinnering. Dat is wat Albrecht Genin doet, of beter heeft gedaan. De Duitse kunstenaar leefde van 1945 tot 2013. Op dit moment wordt zijn werk getoond in Museum Nairac , daarbij is een catalogus getiteld "Ocean Stories" verschenen bij Livingstone Editions / Van Spijk Artbooks.

“Omdat Genin niet wilde beginnen op een wrede witte ondergrond, gaf hij de voorkeur aan geprint materiaal zoals Bijbels, wetboeken, kaarten, partituren en grootboeken om op te werken”, schrijft Jeroen Dijkstra van de Livingstone Gallery in het voorwoord tot het boek. Dijkstra stipt kort de levensloop van de kunstenaar aan, daar de tekeningen in de bundel opgenomen al boekdelen spreken. “Wanneer hij muziekpapier gebruikte kon een compositie beginnen met een lijn, maar dan liet hij deze lijn groeien tot een figuur. Met een bladzijde uit een boek is de helft van de afbeelding al aanwezig. Mooi materiaal om een tekening te beginnen daar het eerste werk al gedaan is.”

Wars van de kunstwereld met zijn artistieke trends en kritieken, afkering van musea, galeries en kunstruimten kon Genin bij leven een bijzonder oeuvre opbouwen. Het lukte hem het leven, wat hij beschouwde als de absurde realiteit, te vertalen in een leefbare fantasie. Dijkstra legt de manier van werken uit, ontrafelt het mysterie. Ruwe contouren met veelal emotionele, soms zelfs donkere ondertonen worden afgewisseld met een heel bijzonder gevoel voor humor. Genin zocht de lichtheid van het bestaan. Voor zijn afbeeldingen inspireerden hem de dagelijkse handelingen van Thaise vissers op weg naar de rivier, de boeren die de velden ploegen. Locaties werden inwisselbaar door het beeld te versimpelen tot alleen enkele zwarte lijnen. Op die manier kan het evengoed een boer in Normandië zijn of vissers aan de oever van de Nijl. Mannen met speren rond een kampvuur kunnen ook grottekeningen in Afrika zijn of rotsschilderingen van Aboriginals in Australië. Het vereenvoudigen van een complexe wereld tot haar essentie, omdat de wereld al ingewikkeld genoeg is. "Because I really enjoy it when I am able to do it with ease."

In zijn werken op papier gebruikte Genin meestal zwarte olieverf of oostindische inkt. "Black is more exciting for the process, the composition becomes more divined." Hij was van mening dat kleur het ontstaan van een afbeelding beperkt. Zwart legt de basis voor concentratie op de compositie, kleur leidt af van de abstractie van het beeld. Door het boek, dat in beelden de verhalen vertelt van Genins reizen naar het Verre Oosten, te bladeren zie ik wat de kunstenaar bedoelt met dat de compositie met zwart meer goddelijk wordt. De tekeningen lijken van een andere orde te zijn, een parallel universum. De figuren, met ogen maar zonder neus, brengen een mysterieus spel voor het voetlicht. En inderdaad hebben de tekeningen de sfeer van rotsschilderingen, van beeltenissen die het leven bezweren. Van tekens die de wereld tot haar essentie versimpelen.

Het boek is over verschillende rubrieken uitgesmeerd. Ingedeeld naar de diverse dragers die door Genin voor de tekeningen zijn gebruikt. En iedere ondergrond – boek, muziekblad, geschreven tekst, ingevuld grootboekrekening, logboeken – hebben een eigen sfeer in beeltenis. De figuren zijn tot het wezen versimpeld, de basis waarop de handeling dan wel de boodschap het meest tot recht komt. De drager heeft als verhaal voldoende, niet als leesbare tekst maar als zichtbaar tekstbeeld. Het is het decor van de tekening, heeft er zijdelings betekenis door. De achtergrond maakt de levende vlek speels. Zou het op blank papier zijn gezet zal het een te harde overgang kennen, van het blad springen en minder kracht hebben. Juist deze afweging van geprint onder getekend, die balans van wat was en later is, geeft de compositie een dimensie meer. Het is tastbaar gelaagd.

Op muziek gezet acteren de figuren een danse macabre, een levendige dodendans. En staat de dirigent onstuimig voor zijn orkest. De notenbalken nodigen meer uit om op het thema muziek het beeld te laten klinken. De noten op de balken brengen een melodieuze sfeer in. Er is meer dynamiek dan in de relatief statische boekbladen. Net als in de boeken de tekst zich niet laat lezen, kan het uitgeschreven muziekstuk niet op noten gespeeld worden. Het is behang om de tekening vertrouwd en intiem te maken. De titel van het muziekstuk is meestal aanleiding voor een tekening. Zo is het muziekblad beter onderdeel van de compositie dan bij de andere items voor verbeelding.

Op geschreven teksten gaat de beweging verder. Het schoonschrift nodigt uit tot een geladen dynamiek. En ook hier is de tekst achtergrond ter ondersteuning van het beeldmerk. Waar het grootboek door de rechtlijnige verdeling en de levendige notities daarop een paradox in de afbeelding krijgt. Het kan dat dragen. Rollende hoofden zijn ogende stenen, torso´s zonder armen prijzen schoonheid, een ladder voert naar de sterren, het eiland in de zon zinkt in zee. Ocean Stories, een tekening die titel is van het boek, is beeldend een vlucht uit deze wereld, van huis en haard verdreven. Zo staan alle tekeningen symbool voor de donkerte van het bestaan waarin Genin een verlichtend wezen probeerde uit te drukken. Hij heeft getracht de heldere kant van het leven te zien om deze in zwarte expressies om te zetten. Zwart, niet als naargeestigheid, maar om de aandacht vast te houden, te concentreren op kernpunten. Logo´s van een samengestelde wereld. De aarde versimpeld tot haar geaardheid, waarop het leven nog leefbaar is.

Ocean Stories. Albrecht Genin, tekeningen. Tekst Jeroen Dijkstra. Uitgave Livingstone Editions / Van Spijk Art Books, 2024. Tentoonstelling Museum Nairac Barneveld tot en met 22 juni 2024.

[gewoonkarin]

Ik ben op de tuin. Plantuien geplant en witte kool gezet. Wat opgeruimd en stro om m'n aardbeien gedaan. Beetje aanrommelen.

Dat is nodig. Totale onrust de hele tijd en waarom? Weet ik wel. Ik blijf werk zien waar ik niet aan toe kom. Nu niet dan. Druk op het werk door personeelstekort en thuis is het dagelijkse ook niet echt rustig te noemen. Hoogste tijd voor langer licht, dat levert ook tijd op. Dat merk ik nu al op de tuin.

Een dag naar het ziekenhuis met m'n tante, tumor stabiel en dat is fijn. Een hele dag in een ziekenhuis vind ik vermoeiend. Vreet energie, die omgeving. Ik ben geen zorgmijder maar blijf toch liever weg van dokters en ziekenhuizen. Het moet erg zijn wil ik gaan. Dan ga ik ook. Zo had ik een rare moedervlek en dan ga ik. Blijkt het een ouderdomswrat te zijn. Wauw. Beter natuurlijk dan een melanoom, het kan helaas ook slecht nieuws zijn dus je hoort mij niet mopperen.

Vandaag is de trouwdag van ons thuis. Dat kan ook de onrust veroorzaken. Ik heb een plantje gehaald, dat zet ik morgen in hun tuintje. Gemis is. Ik hoorde van de week dat de zus van een bekende haar leven had verloren aan kanker. 36 jaar jong. Zo keihard. Dat zijn de momenten dat ik zo blij ben dat ze bij ons thuis ons goed af hebben kunnen leveren, onze kinderen hebben leren kennen en van elkaar hebben kunnen genieten. Dat voelt als grote rijkdom. Dat ons pa mee heeft moeten maken dat grote zus haar Paul verloor was al schrijnend genoeg. Hij wist niet hoe hij zijn dochter op kon vangen, wilde zo graag maar hoe dan. Vaak kun je niets doen. Je kunt gemis niet laten verdwijnen.

Zij die haar zus nu moet missen zit nog in de onwerkelijke fase. Dat je het weet, afscheid hebt genomen maar het bezinken komt nog. Tegen die tijd gaat het leven alweer door en sta jij nog vaak stil. Rouwen is een eenzame bezigheid. Het houdt je bezig. Sommige opmerkingen komen keihard binnen zonder dat degene die de opmerking maakt dat beseft. Rouwen kent geen tijd, net als de dood. Het is een eeuwig iets. Sluimerend aanwezig met soms een schreeuw. Zo ervaar ik het. Ook dat is voor iedereen anders.

Koesteren. Wat mooi was.

[kaycee-j]

Allerbeste Vriend(in)

Vrienden

Vriendschap

Bevriend

Ach, wat stelt het voor?

Welke betekenis heeft het nog

Als je er één van velen bent?

Men je inruilt voor iets beters?

Het van één kant moet komen?

Vriendschap is een illusie

Ik ken dat lied.

En het is waar

Eénmaal kom je tot de conclusie,

vriendschap is een illusie,

vriendschap is een droom

een pakketje schroot

met een dun laagje chroom.

Ik heb veel vrienden

maar geen enkele oprecht

geen éen waar ik mijn hart aan toevertrouw

Dus mag ik dan stellen,

een vriend, die heb ik niet?

Een vriend die van je houdt

die jij vertrouwd

Waar je mee kunt schrijven

die je in jouw armen kunt nemen

mee kunt lachen

en mee kunt wenen?

Waar je geen seks mee wil hebben

maar wel ontzaggelijk veel van kunt houden.

Ach, die heb ik niet

vandaar dan ook dit verdriet.

Geen leegte om mij heen

maar een leeg hart van steen.

Dat schreeuwt om te leven

Om liefde te krijgen en te geven

maar niet één van velen

want dan kan het mij niets schelen

Om verder tegaan op deze weg

alleen, ach, dan maar pech.

Altijd nog beter

dan gekwetst te worden achtergelaten.

#ownwork # hearthougts #elegie #poëzie #NMATTV #NMTS

[dejufuniverse]

Aaahhhhhh dit is even PRECIES wat ik nodig had op dit moment.....mooi teken!💜💜

Zo waar dit!!❤️🙏Anthony Hopkins schreef......

Laat de mensen gaan die niet klaar zijn om van je te houden.

Dat is het moeilijkste dat je in je leven zult moeten doen en dat zal ook het belangrijkste zijn.

Stop met moeilijke gesprekken met mensen die niet willen veranderen.

Stop met verschijnen voor mensen die je niet interesseren.

Ik weet dat je instinct alles in het werk stelt om de waardering te winnen van degenen om je heen, maar het is een impuls die je tijd, energie, je geestelijke en fysieke gezondheid steelt.

Wanneer je begint te vechten voor een leven met plezier, interesse en inzet, zal niet iedereen klaar zijn om je te volgen op deze plek.

Dat betekent niet dat je moet veranderen wie je bent, het betekent dat je mensen moet laten gaan die niet klaar zijn om mee te gaan.

Als je wordt uitgesloten, beledigd, vergeten of genegeerd door de mensen aan wie je je tijd schenkt, doe je jezelf geen plezier door hen je energie en je leven te blijven aanbieden.

De waarheid is dat jij er niet voor iedereen bent en niet iedereen is er voor jou.

Dat maakt het zo bijzonder als je mensen vindt met wie je vriendschap of liefde hebt.

Je zult weten hoe waardevol dat is omdat je hebt ervaren wat 'niet' is.

Er zijn miljarden mensen op deze planeet en velen van hen zullen je vinden op jouw niveau van belangstelling en betrokkenheid.

Misschien als je stopt met verschijnen, zoeken ze je niet.

Misschien als je stopt met proberen, stopt de relatie.

Misschien als je stopt met berichten te sturen, blijft je telefoon wekenlang donker of stil

Dat betekent niet dat je de relatie hebt verpest, maar dat betekent dat het enige wat haar ondersteunt is de energie die je gaf om het te onderhouden.

Het is geen liefde maar hechting.

Het is een kans geven aan degenen die het niet verdienen!

Je verdient veel meer.

Het meest waardevolle dat je in je leven hebt is je tijd en energie, aangezien ze allebei beperkt zijn.

Aan de mensen en de dingen die je je tijd en energie geeft, dat zal je bestaan definiëren.

Als je dit beseft, begin je te begrijpen waarom je zo ongeduldig bent als je tijd doorbrengt met mensen, activiteiten of ruimtes die niet bij je passen en niet dicht bij je mogen staan.

Je zal beseffen dat het belangrijkste dat je voor jezelf en iedereen om je heen kunt doen, is je energie harder beschermen dan wie dan ook.

Maak van je leven een veilige opvang, waar alleen ′′ compatibele ′′ mensen samen met je mogen zijn.

Jij bent niet verantwoordelijk voor het redden van anderen..

Je bent niet verantwoordelijk om ze te overtuigen om beter te worden.

Het is niet jouw taak om voor mensen te bestaan en hen je leven te geven!

Je verdient echte vriendschappen, echte verbintenissen en volledige liefde met gezonde en welvarende mensen.

De beslissing om afstand te nemen van schadelijke mensen zal je de liefde, de waarde, het geluk en de bescherming geven die je verdient.

~ Anthony Hopkins ~

[phoenix-positivity]

I didn't scream

but I wanted to scream so badly

help me, please help me

but they just walked by, those people

they didn't know any better

did I look at them?

did I try to beg with my eyes?

I do not know

I know the world paused at that time

we both looked at those people

me, with hopeless desire to be saved

and you, probably with the fear of being discovered

afraid that I would call for help

but you had me entrapped in such a way

that I no longer dared to

I would have loved to scream

can you please save me

but I couldn't

-

ik heb niet geschreeuwd

maar ik wilde zo graag schreeuwen

help mij, help mij alstublieft

maarze liepen gewoon voorbij, die mensen

zij wisten ook niet beter

heb ik hen dan aangekeken?

heb ik toch geprobeerd met mijn ogen te smeken?

dat weet ik niet

ik weet dat de wereld

op dat moment pauzeerde

dat wij allebei keken naar die mensen

ik met hopeloos verlangen om gered te mogen worden

en jij waarschijnlijk met de angst om ontdekt te worden

en angst dat ik om hulp zou roepen

maar ik was al zover betoverd

dat ik dat niet meer durfde

ik had zo graag geschreeuwd

kunt u mij alstublieft redden

maar het lukte niet

[detweedeochtend]

Dialogue intérieur

“Zo, beste vriendjes van de Nederlandse taal! Laten we eens aan deze nieuwe week beginnen. Het weekend hangt ongetwijfeld nog in jullie lijf en toch gaan we al wat nadenken. Jarno, steek jij je gsm even weg? Dan kunnen we erin vliegen.” Maandag. Het eerste lesuur. Iedereen heeft zich er ooit doorgesleurd. Niemand heeft er essentiële levenservaringen aan overgehouden. Behalve dan de vervelende referentie-ervaring dat er weinig pijnlijkers bestaat dan maandagochtendlessen. En wat stinkt hier toch zo?

Er zit nog een mandarijn in mijn rugzak. Al bijna twee maanden, denk ik. Dat realiseer ik me vlak nadat de leerkracht mij heeft aangemaand om mijn gsm weg te stoppen. De geur die opstijgt uit mijn tas doet me even kokhalzen. Het is een geur die ik al een paar dagen in een mildere vorm heb opgepikt, maar die ik steeds aan andere bronnen toeschreef. Had Hasan zich weer niet gewassen? Was dit de mondgeur van Mira, het meisje dat er verder onberispelijk uitzag? Die lijfgeur van Aziaten, waar ik weleens over had horen spreken, rook die zo? Nu schaam ik me voor mijn enigszins racistische vooronderstelling, bij de ontdekking dat ik met een stomme mandarijn zelf de oorzaak van de geurhinder blijk te zijn.

“We hebben ondertussen al best wat taalbeschouwing besproken. Ik hoop dat jullie tegen het mondelinge examen nog voldoende weten op te rakelen over onze lessen rond argumentatieleer, Griekse en Latijnse woorddelen en de verschillende tekststructuren. Literatuur kan er altijd nog wel bij, lijkt mij. Daarom heb ik vandaag een les voorzien over twee interessante fenomenen uit de internationale literatuurgeschiedenis. Ik wil het vandaag met jullie namelijk hebben over de stream of consciousness aan de ene kant en over de écriture automatique aan de andere kant. Is er iemand die al een van deze beide begrippen kent?” Natuurlijk niet. ‘t Is Nederlands, zot. Dat is al moeilijk genoeg. Wat komt gij nu met Engelse en Franse termen doen? Vertel gewoon nog wat over die gezellige Guido, die gij en uw collega’s van Nederlands altijd noemen. Dan kan ik nog slapen.

Mijn zusje Halime heeft niet geslapen. Ik dus ook niet. Mijn vader ook niet en eigenlijk is dat waarom Halime en ik niet geslapen hebben. Mijn zusje is drie, dus het kan ook gewoon een slechte nacht geweest zijn, maar mijn vader was weer boos op alles en iedereen. Hij sloeg op de tafel, was luid naar de televisie en stampte veel en hard met zijn voeten op de grond. De slaapkamer van mijn zusje en mij is direct boven de televisie. Papa is boos omdat de mannen op tv niet doen wat hij wil. Zo krijgt hij geen geld. Er was wel geld, want papa en mama hebben alletwee een job, maar omdat papa niet alleen zijn eigen geld aan de televisie geeft, maar ook het geld van mama gebruikte, is mama naar een ander appartement verhuisd. Volgende week slaap ik weer bij mama. Daar slaap ik beter. Ik weet nu al dat ik dan weer goede toetsen zal maken.

“Deze manier van schrijven kan je altijd en overal. Je hebt alleen een potlood of een balpen en een stuk papier nodig. Dan zet je de punt op het blad en begin je te noteren. Of je zet je vingers op een toetsenbord, dat kan natuurlijk ook. En hier komt het leukste van alles: je mag alles schrijven! Niets is verkeerd! Alles wat in je opkomt mag op het witte vlak terechtkomen, er zijn geen foute woorden of zinnen. Spring je in het midden van een zin naar een ander idee? Geen probleem! Wil je ineens in het Turks beginnen te schrijven? Doe gerust … AYSE. - Wakker worden, meid, we gaan gewoon door, hé! - Of heb je geen zin om een woord af te maken? Dan begin je toch gewoon met een ander woord! Alles mag in de écriture automatique! Weet iemand trouwens waar Noor uithangt? Is die onderweg of blijft ze weer thuis?” Zou die van Nederlands al doorhebben dat ik er niet ben? Of geeft hij zoals altijd gewoon zijn les, zonder aan de afwezigen te denken? Zou er zelfs iemand mijn afwezigheid opmerken? Denkt er wel iemand aan mij, op dit moment?

Daar rijdt de trein van 8.39u. Ik heb hem net gemist. Op een dag lig ik tussen spoor en wiel. Het klinkt dramatisch en zo bedoel ik het ook. Op dat moment zal mijn grootste wens ingewilligd worden: er niet meer zijn. Niet zijn. Geen pijn. Mijn hoofd is zo vol. En ik ben bang. Van alles. Van iedereen. En als ik dat aan iemand wil uitleggen, dan stop ik al, nog voordat ik ben begonnen. Ik wéét gewoon dat niemand mij zal begrijpen. Ik heb ze trouwens allemaal al gezien: de knikkende hoofden, de wegdromende ogen, de opgehaalde schouders, de van medelijden omlaag krullende mondhoeken. Nooit ben ik al klaar met mijn verhaal en altijd zijn zij toch al klaar met hun oordeel. Ik heb er schijt aan. Nochtans heb ik vorige week tegen die gast van Nederlands gezegd dat ik geen tof weekend zou hebben. Ik vind het wel spijtig dat ik net zijn les mis. Hij heeft een paar maanden verteld dat hij ook heeft geworsteld, dat hij ook diep heeft gezeten. Als hij tijd zou hebben, dan zou ik graag eens wat langer met hem spreken. Maar hij is altijd direct weg en dan nog: hij blijft een leerkracht. Daar kan je …

“Kan iemand eens een bericht naar Noor sturen? Jarno? Neem die gsm er maar weer even bij. Stuur dat die van Nederlands vraagt of ze het weekend heeft overleefd. En zeg maar dat ze mij er zelf over mag vertellen als ze hier voor tien uur is. Is ’t verzonden? Wilt ge dan maken dat die gsm weer weg is? Nee, mopje, Jarno. Bedankt om te sturen. Geef de factuur maar aan ‘t secretariaat. Bon, waar waren we? Ah juist! Stream of consciousness!”

Fuck, een bericht. Van Jarno. Al een geluk dat hij stuurt en niet tegen me spreekt: die gast stinkt! Huh? Die van Nederlands vraagt naar mij. Hm. Goed dan, vandaag krijgt hij nog. Maar morgen spring ik. Tenzij hij me be

[brilmans]

Hoi Brilmans, deze wervel hebben we afgelopen zondag gevonden bij Hargen aan Zee. Zou jij misschien kunnen vaststellen van wat voor vis het is? En hoe oud zou dit fosiel (is het een fosiel?) kunnen zijn, ik heb namelijk zelf geen flauw idee. Als je betere foto's nodig hebt, dan hoor ik dat graag.

Alvast enorm bedankt!

Groetjes,

Sannedra

Deze is van een vis. Mooi hoor. Hij is wat verrold en ik kan het niet heel goed zien op de foto, maar hij lijkt van een kabeljauw.

[autimind]

Autismeweek dag 3, 1 april

Bijna 99% van de bevolking heeft deze psychiatrische diagnose: ASS

Er wordt niet of nauwelijks over gepraat en zeker niet op het werk maar het bestaat: allisme spectrum stoornis (ASS).

ASS komt voor bij ongeveer 98,5% van de bevolking en het is niet te genezen.

Mensen met ASS spreken bijna altijd in code.

Ze zeggen het ene maar bedoelen iets (heel) anders. Ze spreken vaak erg onzuiver of wollig.

Ze gebruiken veel lichaamstaal naast hun woorden maar laten dit niet aansluiten.

Ze hebben sterke voorkeuren voor bijv. begroetingsrituelen en verbeteren anderen zonder meer ter plekke.

Ze kunnen heftig reageren als je je niet houdt aan hun onuitgesproken, complexe verwachtingen.

Ze vertonen heel weinig tot geen zelfreflectie als het gaat om het eigen gedrag.

Veel vragen waarop ze geen antwoord willen. “Hoe gaat het met je?”

Of ze willen dat je liegt. “Ben ik aangekomen?”

Ze staren anderen veelvuldig in de ogen, ook als de ander dat pijn doet.

Welke kleding waar en wanneer acceptabel is kan van meer dan tien factoren afhangen.

Ze bergen soms zomaar boeken en DVD’s ongeordend op!

Ze doen vaak onlogische uitspraken, zoals dat hun hond de beste hond ter wereld is.

Allisme is het tegenovergestelde van autisme, net zoals je allochtonen en autochtonen hebt. Net zoals autisme geen ziekte is, is allisme dat ook niet. De gevolgen voor de maatschappij zijn echter groot. Het is tijd voor een uitgebreide en grondige serie trainingen in sociale vaardigheden. Dan komt het misschien nog goed.

Deze bijdrage schrijf ik in het kader van de Autismeweek 2024. Ik haal geld op voor het Autisme Fonds. Met een gift steun je het prachtige werk dat nog te doen is: informatie en advies geven, onderzoek doen, gespreksgroepen voor autistische mensen én hun naasten, werken aan een inclusieve maatschappij en heel wat meer.

Geloof jij dat insluiten beter is dan uitsluiten?

Geef wat je wil én kan missen.

[k3fanblog]

HKM bracket round 2 overview

All polls in this stage will last a week. I will upload 4 polls a day (I've found this a nice amount as both a voter and a poll maker), so the polls will be posted over the course of 4 days. This post will be updated with results when the polls finish.

Part 1:

10.000 luchtballonnen vs. Boumbiboum -> 10.000 luchtballonnen (84%)

Land van de regenboog vs. Disco Oma -> Disco Oma (62.5%)

Altijd blijven dromen vs. Aliyee -> Altijd blijven dromen (61.5%)

Verlegen vlindertje vs. Jij bent mooi -> Jij bent mooi (64.3%)

Part 2:

Pina colada vs. Feestje in de keuken -> Pina colada (81.5%)

Liefde is overal vs. Play-O -> Play-O (72.2%)

Bubbel vs. Jodelee -> Jodelee (54.5%)

Dieper dan de zee vs. Bikini vol zand -> Dieper dan de zee (61.1%)

Part 3:

Love boat baby vs. Prinsesje en Superman -> Love boat baby (77.8%)

Kusjessoldaten vs. Beter als je danst -> Kusjessoldaten (54.5%)

Ushuia vs. Jij bent mijn Gigi -> Ushuaia (52.9%)

Whoppa! vs. Jij bent de bom! -> Jij bent de bom! (88.9%)

Part 4:

Luka Luna vs. Liefde geeft je vleugels -> Luka Luna (70.6%)

Piramide van liefde vs. Als het binnenregent -> Als het binnenregent (60%)

Kus van de juf vs. Dans van de farao -> Dans van de farao (60.9%)

Voel je die zon vs. Roller Disco -> Roller Disco (52.6%)