#συνεχίζεται

[romios-gr]

Συνεχίζεται η συζήτηση για την Υφαλοκρηπίδα: Για ποια «συμφωνία με τους Τούρκους μέχρι τον Ιανουάριο» μίλησε ο Γεραπετρίτης; Έντονη κινητικότητα στα Ελληνοτουρκικά. Τι αποκάλυψε ο Έλληνας ΥΠΕΞ! Σκοπός είναι μέχρι τον Ιανουάριο να έχει υπάρξει συμφωνία για το πλαίσιο της οριοθέτησης, ώστε Ελλάδα και Τουρκία να μπορέσουν στη συνέχεια να συζητήσουν και την ουσία για υφαλοκρηπίδα και Αποκλει... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/synechizetai-i-syzitisi-gia-tin-yfalokripida-gia-poia-symfonia-me-toys-toyrkoys-mechri-ton-ianoyario-milise-o-gerapetritis/

[nero-sth-varka]

Πως συνεχίζεται η ζωή με τόσα λόγια ανείπωτα;

[aluminia]

ερώτηση για το βιβλίο που ψάχνεις 👉👈

το ποστ σ είναι τα αγγλικά οπότε προφανώς έβαλες τον τίτλο στα αγγλικά όσο τον θυμάσαι, θυμάσαι καθόλου κανένα κομμάτι του από την ελληνική μετάφραση;

Ήταν κάτι σε φάση "Το βασίλειο της -" νομίζω. Το όνομα του βασιλείου ήταν θηλυκού γένους. Το όνομα του παλικαριού ήταν Έρον πάλι.

[loulouditouheimona]

Είπα oτι η ζωή συνεχίζεται

Και έκλαιγα στο κρεβάτι μου για ώρες.

[orgismenh]

Ο μπαμπάς μου είναι ένας ωραίος τύπος

Η μαμά μου είναι μία καλή γυναίκα

Ήθελαν να κοιμάμαι πριν τις δέκα

Στο τρίμηνο να τα 'χω όλα δέκα

Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες

θα καθορίσουνε την ιστορία μου

γιατί με κάνανε εμμονικό

και ενίσχυσαν την τελειομανία μου.

Μετά καυγάδες για τα λεφτά

πάνω στην φάση της ενηλικίωσης...

Η Ελλάδα της κρίσης μου έκανε δώρο το ένστικτο της επιβίωσης.

Άφραγκος, νευριασμένος,

βγαίνω απ' το γκισέ, περιμένω το τρένο

Μα τώρα το βλέπω από μακριά

Μαμά και μπαμπά σας καταλαβαίνω

Αυτό είναι το σύστημα, ψάχνει ένα σπίτι στο τέλος του δρόμου για να καταστρέψει

Και κάνει κακό ένα γονιό που το μόνο που θέλει είναι να προστατέψει

Γιατί του φυτέψαν πως δίχως λεφτά και εξουσία το μέλλον στο τέλος γκρεμίζεται

Κι ο φόβος περνάει από πατέρα σε γιο και ο κύκλος αυτός συνεχίζεται.

Ανοίγω ένα νέο χαρτί για να γράψω τις σκέψεις που δεν μου αρέσαν

Μα βλέπω συνέχεια κουτάκια,

μοτίβο που δεν με χωρέσαν

Ελπίζω μόνο στο παράδεισο τα πορτοφόλια να μην επιτρέπονται

για να μην μπορέσει να σε κρίνει κανένας με βάση το τι έχεις μέσα.

Bloody Hawk - Oules

[vicky-gad-23]

Μία βδομάδα..

Κι η ζωή συνεχίζεται, χωρίς εσένα.

•Παλιές πόρτες που κλείνουν και νέες που ανοίγουν.•

Τόσα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου.

Να μοιραστώ την χαρά μου, την αγωνία μου, τον ενθουσιασμό μου..

Μα δεν είσαι εδώ.

[eptileeikala]

Η φιλοσοφία του τσιπουράδικου ξεκίνησε από τους πρόσφυγες πού εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ιωνία του Βόλου,μετά το σκληρό μεροκάματο μαζευόντουσαν όλοι στο τσιπουράδικο για να συζητήσουν μέχρι να πάνε σπίτι τους για το μεσημεριανό φαγητό πίνοντας 1-2 25αρκια.Ήταν ο τόπος μάζωξης της παρέας των εργατών και των εύπορων χωρίς διακρίσεις και στερεότυπα,ενώ απαγορευόταν η συζήτηση για πολιτικά και ποδόσφαιρο .Το τσιπουράδικο είναι κομμάτι της κουλτούρας μας και όλου του λαού,κάνοντας το ξεχωριστό.Η μυσταγωγία του τσίπουρου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με τον δικός της ξεχωριστό τρόπο που μάθαμε από τους παππούδες και τους γονείς μας.Πάντα, θα κρύβεται μια ιστορία πίσω από ένα γεμάτο τραπέζι με άδεια μπουκαλάκια που ακόμα μυρίζουν γλυκάνισο.Μέχρι την επόμενη δικιά μας ιστορία ,Γιάννη 2 γύρες ακόμα !

Υγ. Μια μπυρα για σβήσιμο ,ρε μαλακα μη τα γράφεις διπλά!

[fegg4ropetra]

ΣΎΝΔΡΟΜΟ ΣΤΈΡΗΣΗΣ...

Δεν το πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό. Σημάδια από παντού. Δεν ξέρω αν είναι σύμπαν, θεοί ή δαίμονες. Πεπρωμένο, μοίρα ή τιμωρία.

Πρώτα η κίνηση στον δρόμο,

Μετά η χιονόπτωση

Η ακύρωση πτήσης

Η διανυκτέρευση στην Φρανκφούρτη

Η κάρτα για το δωμάτιο δεν λειτουργούσε

Ο πυρετός που ανέβασα το βράδυ

Κάτι με τραβούσε πίσω. Μου έλεγε μη φύγεις. Γύρνα. Το ένιωθα. Αποκλείεται να είναι όλα αυτα συμπτώσεις. Ή είναι η ατυχία που με "δέρνει" όλη μου τη ζωή. Αλλά δεν γίνεται. Δεν εξηγείται τόση ατυχία μέσα σε μια μέρα

Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, σκέφτηκα ξανά.

Αλλά δεν το βάζω κάτω. Θα φύγω. Πρέπει να φύγω. Είναι το σωστό. Είναι η ζωή μου. Πρέπει να βάλω για μια φορά μπροστά τον εαυτό μου και όχι αυτό που θα ήθελα να γίνει. Ίσως το σώμα και το μυαλό μου έχει μπει σε κατάσταση "απεξάρτησης". Να προσπαθεί να παλέψει το μικρόβιο αυτό που έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά. Θα τα καταφέρω όμως. Έκλεισα ακάθεκτη την επόμενη πτήση και αποφασισμένη αυτή τη φορά μπαίνω στο αεροπλάνο. Ήρθε η ώρα. Θα μου κάνει καλό. 4 μήνες μακριά. 4 μήνες σκέψης, αναθεώρησης και Αυτοβελτιωσης. 4 μήνες καινούριας εμπειρίας, ατόμων και ρουτίνας. 4 μήνες απεξάρτησης.

Αν όμως 4 μήνες μετά το μυαλό και η σκέψη μου είναι ακόμα στο ίδιο σημείο πρέπει να το προσπαθήσω. Αλλιώς δεν θα ηρεμήσω. Δεν θα προχωρήσω αν δεν ξέρω με σιγουριά πλέον αν αυτό για το οποίο θα ελπίζω όλο αυτόν τον καιρό αξίζει. Αξίζει. Αξίζεις.

Έρωτας με τη πρώτη ματιά. Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι έχουν ερωτευτεί με την πρώτη ματιά. Υπάρχουν πολλές επιστημονικές εξηγήσεις γι αυτό το φαινόμενο. Μια απ' αυτές είναι η γνωριμία που δημιουργείται ακόμη και πριν από μια συνάντηση. Σε πολλές περιπτώσεις, η φράση «με τη πρώτη ματιά» είναι λίγο εσφαλμένη. Ανθρωποι ισχυρίζονται ότι ερωτεύονται με την πρώτη ματιά άτομα που στην πραγματικότητα γνωρίζουν ήδη τυχαία. Ίσως από κοινά στέκια ή από φίλους φίλων.Ακόμα κι αν πραγματικά δεν έχετε παρατηρήσει ποτέ το άτομο αυτό πριν, δεν είναι πιθανό να ερωτευτείτε τη στιγμή της πρώτης ματιάς.Σε αυτή την περίπτωση, στην πραγματικότητα δεν ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά, αλλά μετά από μια περίοδο – όσο σύντομη κι αν είναι – γνωριμίας. Λένε επίσης πως οι πιο συνηθισμένοι τρόποι γνωριμίας με τους οποίους ερωτεύονται οι άνθρωποι είναι οι εξής:

Γνωστική: με τις σκέψεις και πεποιθήσεις

Απτική: με το άγγιγμα

Κιναισθητική: με τις κινήσεις

Ακουστική: με τον ήχο της φωνής

Οσφρητική: με τη μυρωδιά

Έτσι με όλα αυτά οι άνθρωποι νιώθουν ότι ερωτεύονται και ξυπνούν πρωτόγονα ανθρώπινα ένστικτα, όχι όμως η λογική. Ποτέ δεν πίστευα σε αυτά. Τα έβρισκα αρκετά ονειρικά και ταυτόχρονα σαχλα για να είναι αληθινά. Ξέρω επίσης όμως ότι ο έρωτας δεν έχει όρια και τείχη. Μα αν έπρεπε να προσδιορίσω αυτό που έζησα εγώ απ' τη δική μου πλευρά θα ήταν σίγουρα αυτό. Έρωτας με τη πρώτη συζήτηση.

Τα λέμε λοιπόν σε 4 μήνες ελπίζοντας σε ένα καινούριο mindset.

Σε ένα καλύτερο καλοκαίρι.

Για την ώρα, αυτό που μετράει είμαι εγώ.

Ώρα να επικεντρωθώ στον εαυτό μου.

Το χιόνι σταμάτησε

Ο ήλιος εμφανίστηκε

Ώρα για νέα αρχή

6/12/2023

Η κατάσταση απεξάρτησης συνεχίζεται.

"Σύνδρομο στέρησης ονομάζεται το σύνολο των σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων και συνεπειών που εμφανίζονται, όταν διακόπτεται απότομα ή μειώνεται σημαντικά, η δοσολογία και συχνότητα της χρήσης μιας ουσίας στην οποία έχει εθιστεί το άτομο." Λένε...

Είχα να αρρωστήσω πάνω από χρόνο.

Ο πυρετός ανεβαίνει και κατεβαίνει διαρκώς.

Ξυπνάω, κοιμάμαι, ξανά ξυπνάω, ξανά κοιμάμαι.

Κάτι σαν στερητικό σύνδρομο.

Σύνδρομο στέρησης λοιπόν...

[arttsuka]

Το ότι συνεχίζεται να μου στέλνετε τι θέλετε να σας ζωγραφίσω ενώ έχω πει ότι έχω κουραστεί και δεν έχω ενέργεια και χρόνο είναι λίγο κουραστικό και εκνευριστικό.

[kaliarda]

Το Μajaleδiko είναι ένα περιοδικό εμπνευσμένο από παλαιότερα μέλη της κολεκτίβας «Lgbtqia+ Refugees Welcome», που στην πλειονότητά τους είναι πλέον εκτός Ελλάδας, αλλά τελικά ήταν η ομάδα αυτή που ξεκίνησε τις διαδικασίες της δημιουργίας των Εmantes. Οι Εmantes κατόρθωσαν να επαναφέρουν την ιδέα αυτή, την οποία, τελικά, υλοποίησαν νεότερα μέλη της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας προσφύγων. Χρειάστηκαν εφτά συντάκτες-μέλη της κοινότητας, δύο συντονίστριες, τρεις guest instructors, τρεις διερμηνείς και τριάντα ώρες συνολικής δουλειάς, για να δημιουργηθεί το τελικό υλικό.

Βασικός σκοπός αυτής της έκδοσης είναι να αναδείξει την ανθεκτικότητα του ανθρώπου και τη ζωή που συνεχίζεται, και να εστιαστεί σε αυτά. Να αναδείξει τη δύναμη που αντλείται, όταν είμαστε μαζί σε χώρους ασφαλείς και αλληλέγγυους.

Η ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα προσφύγων είναι ζωντανή, είναι εδώ και σας προ(σ)καλεί να τη γνωρίσετε.

[δωρεάν έντυπα στο rosalux.gr]

[justforbooks]

Εκτός από τους λάτρεις των βιβλίων τους οποίους θα δείτε να διαβάζουν όλες τις εποχές και οι οποίοι πάντα κουβαλάνε ένα βιβλίο μαζί τους, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να μην κοιτάξουν ούτε ένα εξώφυλλο βιβλίου όλο τον χρόνο, αλλά το καλοκαίρι μεταμορφώνονται σε βιβλιοφάγους και μπορεί να καταβροχθίσουν και 3 και 4 και 5 βιβλία στην καθισιά τους. Εντάξει, μετά υπάρχουν και αυτοί που δεν διαβάζουν καθόλου, ποτέ, και αυτούς τους αγαπάμε μεν, χτυπώντας τους απαλά στον ώμο δε (το γνωστό pat-pat), σκεπτόμενοι ότι δεν θα βιώσουν ποτέ τη μαγεία περιήγησης σε ένα βιβλίο που μιλάει στην ψυχή τους, ή που κατ’ ελάχιστον τους διασκεδάζει.

Το κύριό μας θέμα όμως δεν είναι ποιος διαβάζει και πόσο, αλλά ότι όσοι διαβάζουν, σε συντριπτικό ποσοστό, διαβάζουν ακόμη, εν έτη 2023, τυπωμένα βιβλία. Παρόλο που τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει ψηφιοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος των έντυπων εκδόσεων, και παρόλο που έχουν γίνει φιλότιμες προσπάθειες με συσκευές e-readers, τύπου Kindle, το βιβλίο φτιαγμένο από χαρτί αντιστέκεται σθεναρά.

Πριν λίγα χρόνια, το 2019, τρεις ερευνητές (Dominique Boullier, Mariannig Le Béchec, Maxime Crépel) μίλησαν για τον διάλογο που έχουν δημιουργήσει τα βιβλία γύρω τους βασισμένοι σε μια έρευνα που διεξήγαγαν για χρόνια μέσω 150 συνεντεύξεων με αναγνώστες, βιβλιοπωλεία, εκδότες, bloggers, βοηθούς βιβλιοθηκών, 25 παρατηρήσεις συμμετεχόντων, 750 απαντήσεις σε ένα διαδικτυακό ερωτηματολόγιο και 5.000 χαρτογραφημένες τοποθεσίες στη Γαλλία και τον γαλλόφωνο κόσμο.

Αυτό που τους έκανε εντύπωση ήταν η πολύ ενεργή κυκλοφορία των βιβλίων σε έντυπη μορφή, σε σύγκριση με τις ψηφιακές εκδόσεις που δεν διαδίδονται τόσο καλά. Μόλις ένα βιβλίο πωληθεί είτε σε βιβλιοπωλείο είτε μέσω μιας διαδικτυακής πλατφόρμας, έχει πολλαπλές ζωές. Μπορεί να δανειστεί, να δοθεί ως δώρο, αλλά και να πωληθεί μεταχειρισμένο, διαδικτυακά ή σε εξειδικευμένα καταστήματα. Και μπορεί να κάνει τον κύκλο του και να μεταπωληθεί· τέτοια ταξίδια στη ζωή ενός βιβλίου σπάνια λαμβάνονται υπόψη από τη συνολική αξιολόγηση μιας έκδοσης.

Έμειναν επίσης έκπληκτοι από τη ζωτικότητα των τυπωμένων βιβλίων, μιας τεχνικής παλαιότερης των 500 ετών, τόσο online όσο και offline. Ναι, λοιπόν, το βιβλίο σας συνεχίζει να ζει απλώς μένοντας στο ράφι σας επειδή μιλάτε για αυτό, το θυμάστε και αναφέρεστε σε αυτό σε μια συζήτηση. Ακόμα καλύτερα, μπορεί να το έχετε δανείσει σε μια φίλη για να το διαβάσει, ίσως να έχετε περάσει χρόνο με άτομα που έχουν μιλήσει για αυτό πριν το αγοράσετε ή αφού το διαβάσετε. Θα έχετε συναντήσει επίσημες κριτικές, φυσικά, αλλά και ιστότοπους σχετικά με αυτό. Η συζήτηση συνεχίζεται ακόμα και όταν το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πλέον.

Η εφαρμογή Bookcrossing μάς επιτρέπει να παρακολουθούμε βιβλία που «εγκαταλείπουμε» ή «ελευθερώνουμε» τυχαία σε δημόσιους χώρους, ώστε να μπορεί μετά να τα πάρει κάποιος άγνωστος, και στη συνέχεια εμείς να μπορούμε να παρακολουθήσουμε την πορεία του βιβλίου αυτού. Ορισμένες ιστοσελίδες εξειδικεύονται στην πώληση μεταχειρισμένων βιβλίων όπως το Recyclivre, το οποίο χρησιμοποιεί το Amazon για να έχει προβολή.

Το βιβλίο ως υλικό αντικείμενο, ανεξάρτητα από την ηλικία του, διατηρεί μια απαράμιλλη αισθησιακή απόλαυση και φέρνει μαζί του ιδιαίτερες αναμνήσεις, περασμένες εποχές, ένα ιερό κομμάτι χειροτεχνίας με το εύθραυστο δέσιμό του ή τη νοσταλγία που προσφέρουν τα παιδικά βιβλία ή τα παραμύθια.

Πολλά επαγγέλματα είναι πλέον «αφιερωμένα» στο διαδίκτυο, και αυτός ο αριθμός αυξάνεται από τότε που πρωτοεμφανίστηκε. Αυτό έχει μετατρέψει τη δεύτερη ζωή των βιβλίων και την ανακύκλωσή τους σε μηχανή δημιουργίας χρημάτων για διαδικτυακούς λιανοπωλητές, με αποτέλεσμα τα βιβλία να διατηρούνται ζωντανά. Κάποιοι πουλάνε βιβλία στο eBay, και μετατρέπονται σε «ειδικούς» μόνο χάρη στα βιβλία που πωλούν σε αυτήν την πλατφόρμα. Μερικές φορές ακόμη, η ζωή αυτών των βιβλίων επεκτείνεται από φιλανθρωπικά καταστήματα, όπως το Oxfam.

Θα πίστευε κανείς ότι λόγω του βάρους, του όγκου και του φυσικού χώρου που καταλαμβάνουν τα τυπωμένα βιβλία, το ψηφιακό βιβλίο θα έπρεπε να είχε προ πολλού αντικαταστήσει το αντίστοιχο έντυπο. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της διαδικτυακής μουσικής, για παράδειγμα, που πρακτικά επέβαλε τον «θάνατο» των CD, ή για ταινίες «κατά παραγγελία» (on demand) που έχουν συρρικ��ώσει πολύ την αγορά DVD. Ωστόσο, για τα βιβλία, αυτό απλά δεν έχει συμβεί.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και στη Γαλλία, η αγορά διαδικτυακών βιβλίων δεν ξεπερνά ποτέ το όριο του 20% των εσόδων από τις πωλήσεις των βιβλίων σε έντυπη μορφή. Και αυτό χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα έσοδα από τις πωλήσεις της αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Το ψηφιακό βιβλίο σπάνια «ταξιδεύει» μόλις αγοραστεί, λόγω των ελέγχων που επιβάλλονται στα αρχεία από τη διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων (DRM) και της ασυμβατότητας των μορφών τους σε άλλες ψηφιακές συσκευές (Kindle και άλλες).

Οι συνεντεύξεις των ερευνητών αποκάλυψαν την ευχαρίστηση του να δίνεις βιβλία ως δώρα, αλλά και να τα δανείζεις. Η ανταλλαγή του φυσικού αντικειμένου με το κάλυμμα, το μέγεθος και τη μοναδική του μυρωδιά φέρνει πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση από ό,τι αν ένας καλοπροαίρετος φίλος σας προσφέρει ψηφιακά αρχεία βιβλίων σε ένα USB stick που περιέχει… χίλια αρχεία που έχετε ήδη κατεβάσει! Πράγματι, το τελευταίο σπάνια θα θεωρηθεί ως δώρο, αλλά μάλλον ως απλή μεταφορά αρχείων. Αυτό δίνει επίσης λόγους στους κατόχους δικαιωμάτων να φωνάξουν ότι «η μη πληρωμή είναι κλοπή», οπότε και σε αυτήν την περίπτωση η δωρεά αρχείων θα είναι επίσης κλοπή.

Οι blogger που ανταλλάσσουν βιβλία ως δώρα (bookswapping) δείχνουν ότι η καλή θέληση κυριαρχεί. Αυτό γίνεται με την προϋπόθεση ότι το βιβλίο είναι εξατομικευμένο με κάποιο τρόπο: ένα συγκλονιστικό απόσπασμα, ένα ουσιαστικό αντικείμενο που σχετίζεται με κάποιο τρόπο με το βιβλίο (ένα κέικ για παράδειγμα!), και την έκπληξη του να λαμβάνεις μια εντελώς τυχαία καλοσυνάτη χειρονομία.

Αυτό που ταξιδεύει καλύτερα από τα βιβλία είναι οι συζητήσεις, απόψεις, κριτικές, και συστάσεις. Ορισμένες συζητήσεις δημιουργούνται εντός ή γύρω από ομάδες ανάγνωσης ή σε ειδικά φόρουμ στο διαδίκτυο, όπως η Orange Network Library, για παράδειγμα. Υπάρχουν προτεινόμενες λίστες ανάγνωσης, αξιολογήσεις αναγνωστών και οργανώνονται επίσης event με διάφορους συγγραφείς κατά τα οποία υπογράφουν βιβλία. Αυτά τα δίκτυα είναι ψηφιακά, αλλά υπήρχαν πολύ πριν από το Διαδίκτυο και παραμένουν δυναμικά ακόμα και σήμερα.

Ωστόσο, η άνοδος των ιστοσελίδων στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οδήγησε σε αύξηση του αριθμού των κριτικών από απλούς ανθρώπους. Αυτό παρείχε ορατότητα, και ακόμη και φήμη για ορισμένους bloggers. Φυσικά, οι θεσμικές και αξιόλογες κριτικές συνεχίζουν να παίζουν το ρόλο τους στην καθοδήγηση των μαζών και οι άνθρωποι που τις γράφουν προστατεύονται από τους εκδότες. Ωστόσο, ιστοσελίδες όπως το Babelio συνδυάζουν μια δημοφιλή τεχνογνωσία, που μοιράζεται και διανέμεται σε πολλούς bloggers οι οποίοι είναι μερικές φορές και οι ίδιοι πολύ εξειδικευμένοι. Ο ιστότοπος δημιουργήθηκε το 2007 και έχει πάνω από 690.000 μέλη αναγνώστες.

Ο πολλαπλασιασμός περιεχομένου και δημοσιεύσεων μπορεί εύκολα να μας αποπροσανατολίσει. Ο ρόλος αυτών των παθιασμένων bloggers, που είναι συχνά ειδικοί σε συγκεκριμένους λογοτεχνικούς τομείς, γίνεται σημαντικός επειδή είναι «φυσικοί» influencers θα έλεγε κανείς, καθώς είναι κοντά στο κοινό. Ωστόσο, ορισμένοι εκδότες έχουν κατανοήσει τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας με αυτούς τους bloggers, ειδικά όσον αφορά ειδικά είδη όπως manga, κόμικς, αστυνομικά μυθιστορήματα ή νεανική φαντασία. Μερικές φορές ένας blogger, ένας YouTuber και ένας web writer καταφέρνει να δημοσιευτεί, όπως στην περίπτωση του Nine Gorman.

Ορισμένα βιβλιοπωλεία συμβάλλουν ακόμη πιο άμεσα στον συντονισμό αυτών των βιβλιοφάγων, «διαμορφώνουν» το κοινό τους ή τουλάχιστον υποστηρίζουν τα βιβλία τόσο στο διαδίκτυο όσο και στα καταστήματά τους με συναντήσεις δια ζώσης.

Οι πλατφόρμες ενθαρρύνουν τους αναγνώστες να επεκταθούν περαιτέρω στη μορφή του fanfiction, τα οποία δημοσιεύονται στο διαδίκτυο είτε από τον συγγραφέα ή τους αναγνώστες του. Η σχέση με τους συγγραφείς είναι πιο στενή από ποτέ και είναι πολύ πιο άμεση, και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τη μουσική βιομηχανία. Σε συγκεκριμένες πλατφόρμες όπως το Wattpad, τα κείμενα που διατίθενται συνοδεύονται από συλλογικό σχολιασμό.

Πάνω απ' όλα όμως, ο διάλογος για την ανάγνωση έχει συχνά μετατραπεί σε γραφή. Μπορεί να δημοσιευθεί σε ένα blog και μπορεί να παρομοιαστεί με συγγραφικό έργο, αλλά στο άλλο άκρο του φάσματος, μπορεί να είναι κάτι μέτριο σαν τις σημειώσεις που γράφει κανείς στο δικό του βιβλίο. Αυτοί οι σχολιασμοί, πιο συνηθισμένοι σε μη λογοτεχνικά κείμενα, μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος εμπορίου. Για παράδειγμα, εάν δανείζετε ή πουλάτε ένα βιβλίο, το οποίο είναι επίσης διαθέσιμο και μοιράζεται προς κοινή χρήση με τα ηλεκτρονικά συστήματα του Hypothes.is, επιτρέπει σε κάθε άρθρο που βρίσκεται στο Διαδίκτυο να αναφέρεται, και τα σχόλια να αποθηκεύονται ανεξάρτητα από τη μορφή εμφάνισης του άρθρου. Αυτό διευκολύνει την οργάνωση των αναγνωστών σε ομάδες.

Τα έντυπα βιβλία στην πραγματικότητα έχουν γίνει ψηφιακά μέσω της χρήσης ψηφιακών πλατφορμών που τους επιτρέπουν να κυκλοφορούν ως αντικείμενο ή ως συνομιλίες για το βιβλίο. Η συλλογική προσοχή που δίνεται δημιουργεί ένα μόνιμο και συλλογικό έργο, πολύ διαφορετικό από τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι αναγνώστες αφιερώνουν το χρόνο τους για να διαβάσουν, το οποίο είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος δέσμευσης σε σχέση με την υψηλή συχνότητα και τις γρήγορες ανταλλαγές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τα δίκτυα και οι κοινότητες που δημιουργούνται από τα βιβλία αποτελούν επίσης σημαντικό πόρο για την προσέλκυση της προσοχής. Αυτό βέβαια εξακολουθεί να μην υποκαθιστά τα διάφορα βραβεία που καθοδηγούν το μαζικό αναγνωστικό κοινό, αλλά αξίζει να εξεταστεί πιο κριτικά, δεδομένου του γεγονότος ότι οι εκδότες εκμεταλλεύονται όλο και περισσότερο αυτές τις ενεργές κοινότητες.

Θα ήταν επομένως δυνατό να θεωρήσουμε το ψηφιακό βιβλίο ως μέρος του σχετικού οικοσυστήματος βιβλίων, αντί να το αντιμετωπίζουμε ως έναν κλώνο. Ας φανταστούμε ότι τα βιβλία πολυμέσων συνδέονται με τον διάλογο γύρω από το βιβλίο και εμπλέκονται με αυτόν και είναι ως εκ τούτου ένα «βιβλίο πρόσβασης» που θα μπορούσε να προσελκύσει ένα ολοκαίνουργιο κοινό και που πάνω από όλα θα διεύρυνε αυτή τη συλλογική δημιουργικότητα που υπάρχει ήδη γύρω από τα έντυπα βιβλία.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[michaleemitsako]

ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΑ,part1:Πρόσφατα διάβασα ένα υπεροχο-και μικρουτσικο -βιβλιο,:"Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου".Το στορι αναφέρεται στα Χριστούγεννα του 1914 όταν τα δύο αντίπαλα στρατοπεδα-ηνωμενο βασίλειο και Γερμανια-συναψαν ανακωχή και γιόρτασαν μαζί τις γιορτές.Μοιραστηκαν τσιγάρα,φαι,πιοτό,έπαιξαν μπάλα και ανεφεραν φόβους και όνειρα.( Βλ.εικονες 1,2 από στρατόπεδο) Φαντάσου ότι μια μέρα πριν πυροβολούσαν από τα στενά χαρακώματα και ετούτη την αγία μέρα αγκαλιάζονταν και τραγουδούσαν.Αυτη η ανακωχή των δύο μισητων εχθρών στον Α'Παγκοσμιο Πόλεμο αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και ότι,τελικά,αυτά που μας ενώνουν επικρατούν.Ειτε,λοιπόν,ευχηθούμε Μerry Christmas είτε Frohliche Weihnachten το νόημα είναι κοινό:Η αγάπη μπορεί να ξεπεράσει κάθε διαφορά!ουσιαστικά οικονομικά κ πολιτικά συμφέροντα μιας ελιτ με όχημα τον εθνικισμό η/και την θρησκεία δημιουργούν έριδες και έχθρες στα ανθρώπους . τι σχέση έχει,oμως, αυτή η γλυκιά ιστορία με την wonderwoman?Στην ομώνυμη ταινία απεικονίζονται με ακρίβεια τα στενά χαρακώματα και οι ανυπόφορες συνθήκες διαβίωσης σε αυτά:πτωματοφαγοι αρουραίοι,ασθένειες και βρωμιά.Η πρωταγωνίστρια καταφέρνει να διασχίσει πεδίο μάχης,το λεγόμενο no man's land,και να διεισδύσει στο εχθρικο στρατόπεδο.ολα αυτά,φυσικά,χάρη στις υπερφυσικές τ��ς δυνάμεις.Το ενδιαφέρον είναι ότι η ταινία περιγράφει αυτή την ωραιότερη ιστορία του κόσμου:η Γουοντεργουμαν μαζί με τν σύντροφό της μεσολαβούν στην σύναψη ανακωχής στρατευματων.Ετσι,τα δύο αντίπαλα στρατεύματα γιορτάζουν μαζί τα Χριστούγεννα με φόντο ένα εγκαταλελειμμένο βελγικό χωριουδάκι .Εδώ πέφτει και ο πρώτος χορός,και φιλάκι,μεταξύ πρωταγωνιστών.Την επόμενη μέρα η φρίκη του πολέμου συνεχίζεται και το χωριό ισοπεδώνεται.Ειναι απίστευτο πώς μια χολιγουντιανή ταινία αναφέρεται σε ετούτη τη μικρή αλλά απίστευτα όμορφη ιστορία του κόσμου.

[dimidesan]

Πολύ καλησπέρα άπαντες!✨️

Σταθερά συνεχίζεται το ιστορικό οδοιπορικό με νέο, αρκετά σκοτεινό επεισόδιο.

Ο Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός και ως «Άγγελος του Θανάτου», ήταν ναζιστής γιατρός που διεξήγαγε ιατρικά πειράματα σε κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το όνομά του είναι συνώνυμο με μερικά από τα πιο φρικτά και απάνθρωπα ιατρικά πειράματα που έγιναν ποτέ σε ανθρώπους. Οι πράξεις του Μένγκελε αποτέλεσαν μια μαύρη κηλίδα στην ιστορία της ιατρικής και μια υπενθύμιση των φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος.

Ας ξεκινήσουμε...

[nofuckinlabels]

Η διάρκεια είναι πάθος.

Ένα πάθος που δεν βλέπεις στο σινεμά

γιατί οι ταινίες διαρκούν το πολύ δυό ώρες

κι όταν πέφτει το τέλος

η ζωή συνεχίζεται.

[mikrofwno]

«Απλή Μετάβαση»: Το πιο τρυφερό μουσικό ταξίδι συνεχίζεται και τη νέα χρονιά στο Θέατρο Ακροπόλ

Μετά από τρεις μήνες πολύ πετυχημένων παραστάσεων με περισσότερους από 10 χιλιάδες θεατές, η Απλή Μετάβαση πετάει με εισιτήριο χωρίς επιστροφή στο 2024. Το πιο τρυφερό μουσικό ταξίδι συνεχίζεται και τη νέα χρονιά από τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:45 στο ιστορικό Θέατρο Ακροπόλ. Το μοναδικό σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ της σεζόν, κέρδισε διθυραμβικές κριτικές και…

[orgismenh]

Πώς ξεπερνάς μία απώλεια φίλη οργισμένη;

Συμβιβάζεσαι με την απώλεια δεν την ξεπερνάς.

Μαθαίνεις να ζεις σταδιακά με την απουσία αυτού του ανθρώπου. Στην πραγματικότητα μαθαίνεις να ζεις σταδιακά με την φυσική απουσία αυτού του ανθρώπου, γιατί τον ίδιον θα τον κουβαλάς πάντα μέσα σου.

Θα τον ακούς, θα έρχεται να σου μιλάει, ίσως κάπου κάπου να τον βλέπεις και στα όνειρα σου. Θα τον αναζητάς, στις σοβαρές αποφάσεις που θα πρέπει να λάβεις, στις λύπες, τις χαρές ακόμη κι όταν κουρνιάζεις καμιά φορά στον καναπέ βλέποντας κάτι άκυρο στη τηλεόραση, το σώμα σου θα τον αναζητά.

Θα υπάρχουν μέρες, δεν αναφέρομαι στο πρώτο διάστημα, που θα τον ψάχνεις. Θα τον ψάχνεις στην κουζίνα, στο μετρό, στο απέναντι πεζοδρόμιο και όλο και κάπου θα νομίζεις ότι τον πέτυχες μα θα σου ξεγλιστράει.

Θα έρχονται εκείνες οι μέρες που θα στρώνεις ένα σερβίτσιο παραπάνω στο τραπέζι ή θα φυλάς για εκείνον το αγαπημένο του γλυκό, μα δεν θα έρχεται. Θα το βλέπεις άδειο ή ανέγγιχτο και θα κλαις σπαρακτικά μόλις θα μένεις μόνος. Θα μένεις μόνος γιατί δεν θα είναι εκείνος εκεί.

Στις παρέες, θα υπάρχει πάντα μια καρέκλα που θα περισσεύει, θα είναι άδεια μα όλοι θα ξέρουν ότι είναι η θέση του. Και έπειτα στο σπίτι του το δωμάτιο του θα είναι καθαρό, τακτοποιημένο μα το κρεβάτι θα έχει ακόμα εκείνα τα σεντόνια που ξάπλωνε. Η μυρωδιά του, τα πράγματα του, η ζωή του, όλα σε εκείνο το μικρό δωμάτιο.

Ο πατέρας θα ξαπλώνει τα βράδια με ένα σώμα παγωμένο που θα πάλλεται πάνω σε εκείνο το κρεβάτι κι η μάνα θα περιμένει να ακούσει τα κλειδιά και εκείνη τη φωνή να λέει πως «γύρισα» μα δεν θα έρχεται, ποτέ δεν θα ακούσει εκείνη τη φωνή.

Ίσως πάλι υπάρχουν μέρες που ένα παιδί κλαίει κοντά στη μάνα του, τον πατέρα του. Θα τους πάει λουλούδια και θα τους μιλάει για τη ζωή του, για όσα δεν κατάφερε ποτέ χωρίς αυτούς και θα αναζητά εκείνη την αγκαλιά, εκείνη την επιβεβαίωση που ποτέ δεν έρχεται. Ποτέ δεν ήρθε.

Κι ύστερα είναι και εκείνοι, οι άλλοι, αυτοί που πενθούν τους ζωντανούς. Τους ξέρεις, τους συνάντησες, σε κάποια στάση του μετρό, στο σούπερ μάρκετ, ίσως βρεθήκατε κάποτε και στην ίδια παρέας, ξέρεις ήταν εκείνος ο τύπος ο λίγο χαμένος, ίσως πάλι τον βλέπεις κάθε μέρα στο καθρέφτη σου.

Πενθείς φίλους, συντρόφους, ακόμη κι οικογένειες γιατί χαθήκατε, γιατί σε άφησαν.

Τους πενθείς καθημερινά συνήθως αυτούς, άλλες μέρες περισσότερο άλλες λιγότερο.

Ξέρεις, πάντα αφήνεις λίγο καφέ στην καφετιέρα και δύο μπισκότα στο τραπέζι, το μεσημέρι μαγειρεύεις το αγαπημένο τους και έπειτα το βράδυ ξαπλώνεις στη μία πλευρά του κρεβατιού μα ποτέ στη δική τους. Ελπίζεις να φανούν, θέλεις να είναι πάντα όλα έτοιμα για αυτούς.

Συχνάζεις στα στέκια που αράζατε μαζί μα δεν πας ποτέ τις μέρες που αράζουν αυτοί, μη τύχει και τους δει��, μη τύχει και σε δουν, μη τύχει και βρεθείτε τέλος πάντων γιατί σε τρομάζει η ιδέα να είστε δύο ξένοι. Δεν θέλεις να νιώσουν πως τους ξέχασες κι ας το έκαναν αυτοί πριν από εσένα.

Και έπειτα όταν σε ρωτάνε για αυτούς νιώθεις ένα βάρος στο στήθος, μια αναγούλα και σαν κάποιος να σου κόβει τον αέρα. Δεν ξέρεις τι να πεις, αρκείσαι στα τυπικά και έπειτα επικρατεί ένα βουβό σκηνικό που σε βυθίζει περισσότερο στις σκέψεις σου.

Γυρίζεις σπίτι, βλέπεις φωτογραφίες, μηνύματα, προχωρούν τη ζωή τους και εσύ βαλτώνεις. Αναρωτιέσαι πώς συνεχίζεται η ζωή, σαν να μην έγινε τίποτα; πώς συνεχίζεται η ζωή με τόσα λόγια ανείπωτα; Πώς προχωράω και γιατί;

Δεν ξέρω πως συνεχίζεται και γιατί συνεχίζεται η ζωή μα κάθε μέρα που περνάει εξελίσσεσαι. Όσο κι αν νιώθεις πως οι μέρες της απελπισίας διαδέχονται απλά η μία την άλλη να ξέρεις ότι έρχονται πάλι οι μέρες του φωτός. Έρχονται γιατί σου αξίζουν.

Όποιον και αν πενθείς αγαπημένο μου πλάσμα, ζωντανό ή νεκρό, να ξέρεις πως την απώλεια δεν θα την ξεπεράσεις αλλά θα μάθεις να ζεις με αυτή, και να προχωράς όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα. Θα έρθουν καλύτερες μέρες, να σε προσέχεις και αν νιώθεις πως δεν μπορείς να διαχειριστείς την απώλεια μπορείς να ζητήσεις τη βοήθεια ��νός ειδικού. Σου στέλνω μια αγκαλιά και ελπίζω απλά να θυμάσαι πάντα με πολλή αγάπη αυτό το άτομο. 🫶🏻